หัวข้อ: ตกลงเราเป็นอะไรกัน (เต-ชีน) เตมาเอง 13/11/55 จบแล้ววว รบกวนย้ายให้หน่อยครับ

[Bejae]

แง๊งง เค้าพลาดไปสองตอน เพงิ่ว่างได้กลับมาเข้าเล้า
กะแล้วเชียวว่าไอ้คนในรถคันนั้นต้องเป็นชีน อดคิดถึงเตไม่ไหวอ่าดี๊
ชีนมันน่ารักมากเลยยยย 5555555555 แต่ก็ยังฮาเรื่องตกลงสถานะกัน
ใครจะอยู่บนอยู่ล่าง เอาการประกวดเฟรชชี่มาเป็นข้อตัดสินเนี้ยนะ
โห่ววว งานนี้พี่ชีนของเราชนะใสๆอยู่แว้วววววว
เตควรเตรียมตัวและเตรียมใจยอมรับสถานะนั้นเถิด
มาถึงที่ชีนเป็นฝ่ายเล่าเรื่อง
มีแอบตัดสาย ลบเบอร์โป้งทิ้งด้วย น่ารักไปนะเนี้ยยย
แต่สาวมายด์อะไรนั่นคงจะไม่มีปัญหาอะไรหรอกมั้งเนอะ
คงไม่มีพิษมีภัยอะไรหรอกมั้ง ส่วนเรื่องต่อกะจืดก็คงต้องรอดูต่อไป

สุดท้าย กอดคุณดิว

[why yyy]

อ่านแล้วยิ้มแก้มแตกเลยอะ   ขอบคุณพี่ดิว         ทีหลังไม่ต้องบอกใครนะว่ามั่วสดอะเพราะไม่มีใครรู้หรอก

[khunstar]

เตเอ้ยไม่รอดลูก555

[shoi_toei]

อ่านแล้วหยุดยิ้มไม่ได้อ่าาา

 

[lazat.mchub]

เตซีนน่ารักกกกกก 

[loven36p]

รอ รอ วันนั้น
ของชีน - เต

อิอิ
หื่นมากไปป่าววะเรา

[Salome]

อยากอ่านแบบนี้แหละค่ะ สบายๆเบาๆ น่ารักๆ
อ่านไปอมยิ้มไป 
นานเท่าไรก็รอได้ แค่รู้ว่าจะมาต่อจนจบก็พอใจแหละ

[faratellll]

หึง หรอนู๋ชีน เค้าเข้าใจ  แหมมมม เตมันน่ารักนี่โน๊
หวาน ละมุน รักละมัย อยู่ในตอนนี้ ><"

P.S. ชอบพีทวะ จะเป็นชู้หรอจ๊ะ มาเป็นชู้กับเจ๊มา 

[CarToonMiZa]

หวานกันเบาเบา

[malula]

รู้ว่าชีนไม่ว่อกแว่กแน่ แต่อย่าเที่ยวไปใจดีกับใครเขานัก บางคนชอบคิดเข้าข้างตัวเองด้วยสิ

[MookHo]

ชีนมาเบาๆ
แต่น่ารัก อย่างแรง!

มาเบาๆแต่เรื่อยๆนะคะ
 

[mystery Y]

ยิ้มได้จริงๆยิ้มจนปวดแก้มเลยอ่ะ น่ารักเนอะ

[JA(e)jung]

น่ารักเบาๆ อิอิ

 

[due]

"ว่าไงนะเฮียตาม!!!!!!!"
"นี่ตกลงเอ็งเป็นน้องเฮีย...หรือเป็นควายวะ...เฮียบอกว่าจะลงไปหาเอ็งพรุ่งนี้เช้า 8โมงให้มารับที่หนามบินด้วย ชัดยัง"
"เฮีย...แต่พรุ่งนี้ผมมีเรียนเช้านะ "
"ก็โดดสิ...ทำอย่างกะเอ็งไม่เคยโดดไปได้"
"โหเฮีย...ถ้าโดดได้ผมไม่ต้องรอให้เฮียแนะนำหรอก...หอผมเฮียก็รู้จักนิ มาเองได้เปล่าล่ะ?"
"งั้นให้จอมหรือไม่ก็ต่อมารับเฮียก็ได้..."
"ไอ้สองตัวนั้นมันก็เรียนเหมือนกับผม แล้วจะไปรับได้ไงละ...โวะ"
"เออ จริงด้วยแฮะ...ไม่รู้ละยังไงเอ็งก็ต้องมารับเฮียหรือไม่ก็ส่งใครมารับแทน" เฮียตามนี่เอาแต่ใจชะมัด ความคิดตัวเองใหญ่สุด ถูกสุด นึกจะมาก็มาไม่โทรบอกก่อนล่วงหน้าเลย นี่ถ้าช่วงนี้ผมไม่อยู่นี่จะทำไงละ
"แล้วนี่เฮียลงมาแม่กับพี่ต้องรู้เปล่า...หรือแอบมาอีกแล้ว?" ขานี้เค้าทำแบบนี้ประจำแหละ ลงใต้มาแต่ไม่ค่อยกลับบ้าน มาแวะที่ผมเป็นประจำ เฮียแกบอกว่าคิดถึงบ้านแต่ไม่อยากกลับไปฟังพี่ต้องบ่น
"แม่รู้แต่ไม่ได้บอกพี่ต้อง กะลงไปซักสามสี่วันเอง ไม่อยากนอนเน่าตายอยู่ห้อง มหาลัยเค้ามีงานวิชาการ"
"แล้วไมเฮียไม่อยู่ร่วมงานกับเค้าละ? งานมหาลัยนะ"
"อยู่ให้คันเนื้อคันตัวดิ...แล้วนี่อยู่ไหนทำไม่ได้ยินเสียงจอมกับต่อเลย หรือเอ็งนอนแล้ว นี่มันเพิ่งสองทุ่มเอง"
"ผมอยู่หอ.....เพื่อนนะ" อย่ามองกูอย่างนั้นดิ กูขอเวลาอธิบายทำความเข้าใจกับเฮียก่อนละกันนะมึง
"เออๆ...พรุ่งนี้เอ็งมารับเฮียด้วย ให้มารอก่อนเครื่องลง ออกมาต้องเห็นคนมารับรออยู่แล้ว เข้าใจนะไอ้น้อง แค่นี้แหละ...." แค่นี้ของเฮีย แต่โคตรจะใหญ่สำหรับผมเลยละ ที่บ้านผมยังไม่มีใครรู้เรื่องที่ผมคบกับชีน และคราวนี้คงจะมีคนรู้แล้วแน่นอนนั่นก็คือเฮียตาม ซึ่งพี่ชายผมคนนี้โคตรจะเหมือนกับชีนเลย ผมกลัวบ้านแตกจังพรุ่งนี้ ส่วนพี่ต้องนี่ต้องคุยกันด้วยเหตุผลแม่ก็เหมือนกัน ส่วนเฮียนี่ ยากเกินบรรยาย  ไม่ใช่ว่าเฮียแกไม่ฟังเหตุผลใครนะ แต่แบบว่าเหตุผลนั่นต่อให้ดีสุดดีแค่ไหนถ้าพี่แกไม่ชอบเป็นอันพับเก็บได้เลย แต่ถ้าเหตุผลนั้นต่อให้แถแล้วแถอีก น้ำขุ่นคลั่ก แต่พี่ท่านชอบกลับยอมรับได้ซะงั้น...สรุปคือแกมีโลกเป็นของแกเอง แกสร้างโลกของแกได้เอง...เอ้อออออออออ

"อ้อ...นี่กูเพิ่งรู้ว่ามึงอยู่หอเพื่อน นี่ตกลงกูเป็นเพื่อนมึงใช่มั๊ย?" ไอ้นี่ก็อีกคน สร้างโลกเป็นของตัวเองเหลือเกิน
"พรุ่งนี้เฮียตามจะมาหากูที่นี่..."
"แล้วมาบอกกูทำไม พี่มึง ไม่ใช่พี่กู"
"เชี่ย พี่กูแต่พี่เขยมึงนะเว้ย...สนใจกันหน่อยเซ่" ไม่งั้นเดี๋ยวกูจะงอนแล้วนะ นั่งกินหนมดูบอลเฉ๊ย ไม่สนใจกูเลย
"อ้าว...กูกับมึงเป็นเพื่อนกันไม่ใช่เหรอ แล้วพี่มึงจะเป็นพี่เขยกูได้ไง" ดูมัน ดูมันทำ พูดทำร้ายใจกูเสร็จเคี้ยวหนมหยับๆเต็มปากเลย
"ชีน...ถ้ามึงยังไม่สนใจกู กูจะโกรธมึงจริงๆแล้วนะ กูจริงจังเว้ย" โอเคมันยอมปิดทีวี วางถุงขนมแล้วหันหน้ามาคุยกันตรงๆ
"จะให้กูทำอะไรบอกมา..."
"กูจะไม่ขอให้มึงทำอะไรมากเลย กูขอแค่ให้มึงอดทน อดทนให้มากพอที่จะไม่ไปมีเรื่องกับเฮียซึ่งเป็นคนในครอบครัวกู กูขอเท่านี้มึงทำให้กูได้ไหม ที่เหลือทุกอย่างกูจัดการเอง..." ชีนมันรู้ครับว่าเรื่องของเราที่บ้านผมยังไม่มีใครรู้ มันคงรับรู้ความกังวลของผมในตอนนี้ได้เลยรับปากผมว่าจะยอมใจเย็น อดทน ซึ่งโคตรจะไม่ใช่ตัวมันเลย
"แต่ถ้าพี่มึงรวนกูมากๆเข้า กูก็ต้องทนด้วยใช่มั๊ย?"
"แต่ถ้ามึงจะไม่ทน กูก็ไม่ว่านะ กูเข้าใจ" ผมเข้าใจมันจริงๆนะ ไม่ได้ประชดไรแต่อย่างใด
"เอาเป็นว่ากูจะทนละกัน แต่มึงก็ต้องรีบคุยกับพี่มึงให้เร็วที่สุดเหมือนกัน อีกอย่างถ้ามีอะไรต้องบอกกูทุกอย่าง ทุกเรื่อง ห้ามปกปิดเด็ดขาดไม่ว่าใหญ่ เล็กหรือเล็กๆน้อยๆก็ตาม มีไรจะได้ช่วยกันคิดกันแก้...เข้าใจใช่มั๊ย..." นี่แหละครับเหตุผลที่ทำให้ผมรักมันมากขึ้นทุกวัน มันเข้าใจผมถึงแม้มมันจะชอบทำให้ผมประสาทเสียก็เหอะ...รักมันจัง
"กูรักมึงจัง...จุ๊บ" ผมจูบมันเบาๆที่หน้าผาก แน่ะมีหลับด้วย ผมยังไม่อยากคิดหรอกว่าถ้าที่บ้านผมรู้เรื่องนี้เข้า ความเป็นเราของผมกับชีนจะยังมีอีกมั๊ย แต่ลึกๆผมเชื่อว่าครอบครัวผมทุกคนรักผมโดยไม่มีเงื่อนไขไรทั้งนั้น ใครที่ผมรัก ครอบครัวผมก็จะรักเค้าโดยไม่มีเงื่อนไขเหมือนกัน
"อย่าเพิ่งเครียดเลย เก็บไว้เครียดพรุ่งนี้ก็ยังทันนะ ยิ้มหน่อยสิ..." มันดึงผมเข้าไปกอดผมเลยพาดหัวตัวเองไปกับไหล่หนาและกว้างของมัน ผมรักมันมาก มากจนลืมไปแวบหนึ่งว่าผมไม่ได้อยู่คนเดียวบนโลกใบนี้ ผมยังมีแม่ มีพี่ชายอีกสองคนที่ต้องร่วมรับรู้และยอมรับกับรักของผมในครั้งนี้ด้วย
"ชีน...." ผมพูดทั้งที่หน้าก็ยังแปะที่ไหล่มันนี่แหละ ไม่รู้มีน้ำลายไหลออกมาด้วยบ้างเปล่า
"หืม...?" มือมันก็ลูบหลังลูบหัวผมไม่หยุด ผมอยากเป็นฝ่ายที่ปกป้องมันบ้างนะ แต่ดูเหมือนทุกครั้งมันจะเป็นฝ่ายปกป้องผมตลอด วันนี้กูยังไม่เข้มแข็งมากพอมึงเป็นเกราะให้กูก่อนนะชีน แต่ถ้าวันไหนที่อ่อนแอ อ่อนแรง วันนั้นกูจะยืนเป็นเกราะให้มึงเอง
"กูไม่อยากรักมึงแล้ว..."
"หึหึหึ..แล้วคิดว่ายังจะทันเหรอครับคุณ...มาทำให้ผมวุ่นวายซะขนาดนี้แล้วคิดว่าผมจะยอมปล่อยไปอีกเหรอ อีกอย่างใจคุณนั่นแหละที่เลิกรักผมไม่ได้หรอก...เพราะผมออกจะน่ารักซะขนาดนี้..."
"ฮ่าๆๆๆ มึพูดแบบนี้ก็น่ารักดีนะชีน พูดบ่อยๆซิ "
"ฝันเหรอครับ?" มันจูบแก้มผมหนักๆสองทีก่อนจะผลักผมออกเบาๆ
"หืม?" จ้องหน้ากูไมอ่ะ
"อย่าพูดเหมือนเมื่อกี้อีก...กูรู้มึงแค่พูดเล่นๆ แต่คนฟังอย่างกูก็ยังไม่ชอบอยู่ดี ห้ามพูดอีก"
"กลัวกูไม่รักขนาดนั้นเชียว?" อู้ยยยยยยยทำหน้าดุไมเนี่ย
"กลัวมึงจะอกแตกตายมากกว่าถ้าเกิดกูพูดคำนั้นขึ้นมาบ้างเพราะต้องการประชด ห้ามพูดอีก"
"ครับผม ล้อเล่นหรอกน่า...รักนะเว้ยมันปักลงใจแล้วก็ยากที่จะถอน ไม่ใช่สมอเรือนี่ที่จะปักๆถอนๆกี่รอบก็ได้"
"แล้วพรุ่งนี้พี่ชายมึง"
"เรียกเค้าว่าเฮียตาม เหมือนที่กูเรียก เพราะวันหนึ่งมึงก็ต้องเข้ามาเป็นคนสำคัญในครอบครัวเรา"
"อืม แล้วเฮียตามมากี่โมงพรุ่งนี้"
"เฮียบอกให้กูไปรับพรุ่งนี้ 8 โมงเช้า ที่หนามบิน"
"8 โมง.....มึงมีเรียนนิ" มันจำตารางเรียนผมได้ด้วย ปลื้มจัง
"นั่นแหละ ปัญหา กูยังไม่รู้เลยว่าจะทำไงดี"
"เดี๋ยวกูไปให้ก็ได้...พรุ่งนี้อาจารย์ไม่สอน" นั่นสิ เราะผมจำได้เหมือนกันว่าพรุ่งนี้มันมีเรียนเวลาเดียวกับผม
"กูเป็นห่วงวะ มึงก็วัตถุไวไฟ เฮียก็ไฟดีดีนี่เอง กลัวสนามบินจะระเบิดนะสิ"
"กูไวไฟกับมึงเท่านั้นแหละ..."
"หึหึหึ" เขินอ่ะ
"เอาเป็นว่าพรุ่งนี้กูจะเป็นเจ้าชายน้ำแข็งแล้วกัน จะได้ไม่เกิดเรื่อง"
"ขอบใจนะชีน" ผมซบไหล่มันพร้อมกับคล้องคอมันเอาไว้ด้วย
"ดึกแล้ว...กลับหอไปได้แล้วไป" เชื่อมั๊ยครับตั้งแต่ที่ผมคบกับมันมาก็นานแล้วนะ ผมกับมันยังไม่เคยได้นอนร่วมเตียงกันเลย ไม่ว่าจะดึกแค่ไหนมันไล่ผมกลับไปนอนที่ห้องทุกครั้ง
"นอนนี่ด้วยได้มั๊ย?"
"กูกด..."
"โอเค งั้นกูโทรหาพรุ่งนี้เช้านะ หน้าเฮียมึงจำได้ใช่มั๊ย" ผมเคยเอารูปทุกคนในครอบครัวผมให้มันดู
"จำได้...เฮียเค้าดูหล่อกว่ามึง ฉลาดกว่ามึง ดีกว่ามึงทุกอย่างเลย"
"ปากเหรอที่พูดนะ...เออเออ แล้วกูจะโทรไปบอกเฮียว่ารุ่นน้องกูจะไปรับ หน้าตาไม่ได้เรื่อง ปากมอม นิสัยแย่"
"มึงพูดซะขนาดนั้น เค้าคงยอมรับกูเป็นน้องเขยหรอกนะ...โวะ" มีงอนๆ
"ล้อเล่นหรอกน่า...กูกลับละ ไม่ต้องไปส่ง กูกลับเองได้ "
"ตามใจ..." ตื๊อหน่อยก็ไม่ได้
"แล้วจะให้กูโทรมาปลุกรึเปล่า 8 โมงมึงต้องอยู่หนามบินแล้วนะ"
"โทรมาก็ดี...แน่ใจว่าไม่ต้องให้กูไปส่ง" หอผมกับหอมันอยู่ห่างกันไม่เยอะ 4 ซอยได้มั้ง
"อืม ฝันดีนะ...." ผมเดินออกไปจนถึงหน้าประตู
"เต..." แต่ชีนมันก็เรียกไว้ซะก่อนที่ก้าวขาเดินออกไป
"หืม?"
"กูรักมึงมากกว่าเมื่อวานนะ...จำไว้ด้วย ห้ามลืม"
"จำได้จนแฉะไปทั้งใจแล้ว...กูก็รักมึงนะ" ผมปิดประตูเดินออกมาด้วยรอยยิ้ม บ่อยครั้งที่ความรักทำให้เรายิ้มได้ หัวเราะได้อยู่คนเดียว และผมก็กำลังเป็นแบบนั้นอยู่







ว้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก 7.45 แล้ว
ตายตายตาย ชีนมันตื่นยังวะ
"ชีน...ตื่นยังวะมึง จะแปดโมงแล้ว" ผมลนลานหาโทรศัพท์ คว้าได้โทรหามันเลย
"กูยังไม่ตื่นหรอกป่านนี้ถ้ารอให้มึงโทรมาปลุก..."
"หมายความว่า........."
"กูอยู่หนามบินแล้วตอนนี้"
"รักมึงจัง..." หน้าแหกแตกเพล้งกันเลยทีเดียว
"กูโทรบอกเฮียแล้วเมื่อคืนว่าจะมีคนไปรับหน้าตาเหมือนมึง เจอกับเฮียแล้วโทรหากูด้วยนะ กูต้องรีบสังคายนาตัวเองไปเรียนแล้ว....รักมึงนะ แค่นี้แหละ...." วางสายฉับผมพุ่งเข้าห้องน้ำ แปรงฟันบนสามที ล่างสามที กรามข้างละสี่ที เสร็จ ล้างหน้า อาบน้ำเสร็จ....ไม่น่าเชื่อว่าผมจะมาถึงหน้าห้องเรียนเวลา 8.25 น. ทัน

"เต...เฮียตามโทรหามึงแล้วใช่มั๊ย?"
"อืม...แล้วมึงรู้ได้ไง" ผมกับไอ้ต่อคุยกัน ในขณะที่จืดกำลังตั้งใจเรียน ไอ้นี่เวลาเรียนห้ามกวน ไม่งั้นมันจะกัดเอา
"ก็เฮียโทรหากูก่อนจะโทรหามึงอีกว่าจะลงมาที่นี่ซัก 3-4 วัน" สองคนนี้เค้าสนิทกันมั่กมากครับ ไม่รู้ไปถูกเส้นไหนกันเข้า
"กูลืมไปว่ามึงมันน้องรักของเฮียเค้า..." ชิส์
"เด็กโข่งขี้อิจฉาวะมึง...แล้วนี่มึงส่งใครไปรับเฮีย"
"ชีน"
"บรรลัยมั๊ยมึง!!!! ป่านนี้สองคนนั้นเค้าไม่ตีกันตายแล้วเหรอ นิสัยเหมือนกันยังกะแพะ" แกะ
"กูก็ห่วงอยู่เนียะแหละ "
"พวกมึงสองตัวถ้าจะคุยกันเชิญข้างนอกกูจะตั้งใจเรียน" นั่นไง โดนจืดสวดแล้ว
ผมนั่งรอสายจากชีนแต่มันก็ไม่ยอมโทรมา สงสัยทุกอย่างคงราบรื่นเลยไม่ต้องโทรบอกไร

ตอนเที่ยงผมมากินข้าวกันที่โรงอาหารคณะ...คนเยอะน่าอึดอัดมาก
กว่าจะหาที่ลงได้ข้าวเย็นชืดหมดแล้ว
นั่งกินกันไปได้แป๊บเดียว
"เต...นั่นชีนกับเฮียนี่" เออ จริงด้วยแฮะ แล้วพากันมาทำไมที่นี่ ผมโบกไม้โบกมือให้สองคนนั้นเห็นจะได้มานั่งด้วยกันเร็วๆ

"เฮีย...เดินทางราบรื่นใช่มั๊ย" พวกผมสามคนหวัดดีเฮีย แล้วผมก็ถามเร่ืองการเดินทางนิดหน่อย
"ราบรื่นทุกอย่าง จะมาสะดุดก็ไอ้คนที่ไปรับมาช้านี่แหละ" ผมหันไปมองหน้าชีน มันก็ทำหน้าเฉยๆก่อนจะขอตัวออกไปทานข้าวกับเพื่อนๆของมัน
"เฮีย เดี๋ยวอยู่กับไอ้ต่อกะจืดไปก่อนนะ เดี๋ยวผมมา" ไม่รู้เฮียจะพูดไรต่อแต่ผมวิ่งปรู๊ดตามชีนออกมาซะก่อน

"ชีน...รอกูด้วย"
"มีไร?" หน้ามันไม่ค่อยดีเท่าไร เกิดเรื่องชัวร์ๆ แต่มันก็ไปถึงหนามบินไม่สายนี่หว่า
"เกิดไรขึ้น มีปัญหากับเฮียเหรอ?"
"เปล่า...กูไปกินข้าวนะ"
"เดี๋ยวสิมึง อย่าเดินหนี ขอร้อง...ไปหาที่นั่งคุยกันนะ"

"เล่ามาได้ยัง ว่าเรื่องเป็นไง"
"กูไปถึงหนามบินก่อนที่เครื่องจะลง กูก็นั่งรอแล้วจู่ๆก็มีเด็กคนหนึ่งมาร้องไห้บอกว่าหลงกับพ่อแม่ กูเลยพาไปส่งที่ประชาสัมพันธ์...กลับมาก็เป็นเรื่องเลย พี่มึงบอกว่ากูมาสาย กูอธิบายก็ไม่ฟัง"
"นั่นละเฮียเค้า...แต่จริงๆเฮียน่ารักนะ ใจดีด้วย มึงไม่โกรธเฮียใช่มั๊ย?"
"ไม่หรอก...กูไปนะ"
"อืม...ขอบใจนะชีน" มันยิ้มให้ผมนิดหนึ่งก่อนจะเดินจากไป การพบกันครั้งแรกระหว่างว่าที่พี่เขยกับว่าที่น้องเขยไม่น่าประทับใจเอาซะเลย...เอ้ออออออออออออ

ผมกำชับต่อกับจืดว่าอย่าเพิ่งพูดเรื่องผมกับชีนไว้ผมจะหาโอกาสเหมาะบอกเฮียเอง ผมรู้สองคนนี้ไม่ปากมากหรอก แต่กลัวพวกมันเผลอมากกว่าเลยต้องกำชับไว้ก่อน
"เฮีย คืนนี้พวกเราอย่าอยู่เฉยเลยนะ ไปหาไรทำหนุกๆกันดีกว่า" ไอ้ต่อมันชวนเฮียผมเสียคนตั้งแต่ตะวันยังไม่ทันตกดิน ตอนนี้มารวมตัวกันที่ห้องผมเองแหละ อยากโทรหาชีนเหมือนกันแต่ยังปลีกตัวไม่ได้
"ไอ้ต่อมึงจะชวนเฮียออกล่าสวาทอีกละซิ กูรู้ทันหรอก ไอ้ที่คว้าๆของกูไปนะมึงยังไม่พออีกเหรอ"
"หุบปากมึงไปเลยจืด กูชวนไปดื่มด่ำกับคำ่คืนที่ไม่หลับไหลของเมืองนี้ต่างหาก ถ้าได้อย่างอื่นมาเพิ่มนั่นก็ถือเป็นของแถม"
"ถุงยางนะใช้ด้วย เดี๋ยวจะได้ของแถมพร้อมน้ำตา" ฮ่าๆๆๆๆสะใจกูจริงเอ้ยจืด ไอ้ต่อถึงกับหุบปากฉับเลยครับ
เฮียตกลงจะออกย่ำราตรีกับพวกผมคืนนี้ ไอ้ต่อดี๊ด๊ากว่าใครเพื่อนขอตัวไปเตรียมตัวก่อน
ส่วนจืดนี่ลากผมไปคุยบนห้องของมัน แต่พอต่อจะขอตามมาด้วย จืดบอกอย่าเสือก...จบเลย
"แล้วมึงจะบอกเรื่องมึงกับชีนเมื่อไร เฮียอยู่นี่ 3-4 วันเองนะ"
"คงก่อนเฮียกลับซักวันนั่นแหละ แต่กูไม่รู้จะเริ่มยังไงนี่สิ กลุ้ม"
"ถึงเฮียตามจะเอาแต่ใจ ขี้โมโหโวยวาย ใจร้อน แต่กูรู้ว่าเฮียรักมึงมาก "
"กูก็หวังอย่างนั้นวะ กูกลับไปหาเฮียก่อนนะ ทิ้งไว้นานเดี๋ยวเฮี้ยนขึ้นมาอีก"
"อืมๆ 3 ทุ่มเจอกัน" พวกเรานัดกันไว้ 3 ทุ่ม เจอกันที่ห้องผม

"เต...คนที่เอ็งให้ไปรับเฮียวันนี้เป็นใคร?" นั่นไง เข้าห้องมาปุ๊บ เฮียซัดคำถามผมเลย
"รุ่นน้องที่มหาลัย เป็นน้องจังหวัดผมด้วย"
"เรียนสาขาเดียวกันเหรอ?"
"เปล่า..."
"ดี...งั้นเฮียสั่งให้เอ็งเลิกยุ่งเกี่ยวกับมันโดยเด็ดขาด" เปรี้ยง!!!!!!!!!!!!!!
"เฮียว่าไงนะ!!!!!!!!!!"
"เฮียรู้เอ็งได้ยินชัดแล้ว"
"ทำไม!!!!" เฮียจ้องหน้าผมเขม็งเลย เพราะนานๆครั้งผมถึงจะเสียงแข็งแบบนี้กับแก
"เฮียไม่ชอบหหน้ามัน "
"ถ้าเหตุผลเฮียมีแค่นี้ ผมคงยอมทำตามที่เฮียขอไม่ได้"
"เต...กล้าขัดคำสั่งเฮียเหรอ!!!!"
"ก็เฮียไม่มีเหตุผล"
"เอ็งเห็นมันดีกว่าเฮีย..."
"เฮีย ไปกันใหญ่แล้ว ผมไม่มีทางคิดอย่างนั้นหรอก เฮียเป็นพี่ชายที่ผมรักที่สุด แต่นี่มันไม่มีเหตุผลอะไรที่ผมต้องเลิกยุ่งเกี่ยวกับชีนด้วยเหตุผลเพราะเฮียไม่ชอบหน้ามัน มันไม่พอหรอก"
"ดี...งั้นคืนนี้เอ็งชวนมันไปกับเราด้วย แล้วเฮียจะทำให้เห็นว่ามันไม่ได้ดีอย่างที่เอ็งคิด" เฮียคิดจะทำอะไร

[Rafael]

อ๊ากกกนั่นสิ แล้วเฮียจะทำอะไร
เฮียจะมาสั่งให้เค้าเลิกคบกันไม่ได้น้าาาา
ไม่ยอมจริงๆด้วย 55555

ค้างเล็กน้อย แต่ก็ขอบคุณคุณดิวที่มาต่อให้นะคะ

[malula]

เฮียมาป่วนนี่หว่า น้องโตแล้วน่าเฮีย คิดเองได้

[why yyy]

ด่านแรกก็คือเฮียตามสินะ  เฮียแกจะทำอะไรชีนอะ

[nutsumi]

อ๊ากกกกเฮียอย่าทำแบบนั้นดิ รักน้องจิงก็ให้น้องเลือกเองดิ อย่าบังคับกัน

[artit]

นั่นสิ เฮียคิดจะทำอะไร 

[lidelia]

เฮียตามจะทำอะไรน่ะ ?? 

[Bejae]

คงมีเรื่องดีเกิดขึ้นมั้งล่ะว่ะคืนนี้!
รอดูมาเฮียตามจะเล่นอะไรชีน

[faratellll]

ซีนนี้ ชีน โดนใจสุด สุด มา จ๊วฟฟฟ ที
เฮียมาคุ มาคุแบบนี้ ขอเจ๊ทำใจแป๊บนะ ไม่อยากกินมาม่านะ 

P.S. ถ้าเตอยากนอนกะนู๋ชีน ก็ยอมให้เค้ากดดิ 

[MookHo]

แล้วเฮียจะได้รู้ว่าถ้าเสียชีนไป น้องเฮีย จะแย่!

ถ้าจะมาม่า ขอแบบต้มยำกุ้งน้ำข้นนะ

รักพี่ดิว   

[lazat.mchub]

เฮียตามทำไรอะ 

[mystery Y]

หรือว่าเฮียตามจะรู้แล้วว่าเต-ชีนเป็นอะไรกัน!!

[shoi_toei]

เฮียยยยยย จะ ทำไรเนี่ยยยย

[NUTTYZERO]

ชักจะสนุกแล้วสิ...งานนี้มีไฟไหม้แน่ๆ 555+

[ammamooty]

เย่.อ่านทันแล้ววววว


..'เฮียอะให้เขาเลิกคบกันได้ไงอะ ....สู้ต่อไปทาเคชิ..เอร๊ย...เตๆๆ ห้าๆๆ

[AbcPrince]

เฮียตามคือคนที่มาเพื่อทำให้ตำแหน่งรุกยอดเยี่ยมกลับมาเป็นของพี่เตเหมือนเดิม
คิกคิกคิก มะเชื่อคอยดู

[MoMoRin]

งานเข้าแล้วพี่เต.......