ตอนที่ 8"เอ่อ มีน จะเอาอะไรเพิ่มมั๊ย"
"หึ!"
"เอ่อ งั้นกินนี่หน่อยมั๊ย ของโปรดมีนนี่"
"เหอะ!"
"เอ่อ..."
พรืด...
ผมสูดหายใจเอากลิ่นอาหารที่เรียงรายอยู่เต็มโต๊ะเข้าไปในปอด พยายามข่มความรู้สึกพลุ่งพล่านเอาไว้ในอกอย่างเต็มที่ ทั้งๆที่วันนี้เป็นวันดีแม้ๆเชียว เอ่อ เอาเป็ยว่าผมจะเล่าให้ฟังแล้วกันว่าเกิดอะไรขึ้น...ในระหว่างสงครามเย็นบนโต๊ะอาหารของผม
ย้อนกลับไปเมื่อครู่...
ที่ร้านทำผม
ตอนแรกผมว่าแค่ทำสี และตัดผมออกให้เป็นทรงอย่างที่พี่เค้าทำก็น่าจะพอแล้ว จึงเตรียมจ่ายเงินแล้วเดินออกจากร้านไป แต่แล้วจู่ๆตรีก็โผล่มา...พร้อมอเล็กซ์!!
ดูเหมือนรายนั้นก็กะจะมาทำผมเหมือนกัน เพราะเห็นพี่ส้มโอปลีกตัวออกไปคุยอยู่สักพัก ก็ลากทั้งอเล็กซ์และ ตรีเข้าไปสระผม ก่อนจะกลับมาพลิกหน้าพลิกหลังผมอย่างพิจรณาด้วยความว่องไว
"พี่ว่าน่าจะทำไฮไลท์ซะหน่อยนะ พี่ย้อมผมเราให้เป็นสีช็อกโก้ไปแล้ว ถ้าไฮไลท์สีเงินประปรายละก็เริ่ดแน่ๆ!!"พี่เขาทำตาเป็นประกายแวววาว โดยไม่รอฟังคำตอบรับของผม พี่แกจับผมนั่งปุลงกับเก้าอี้ แล้วเรียกช่างมาทำโน่นทำนี่กับหัวผมจนหัวหมุนไปหมด
"อ๊ะ ไหนๆก็ทำหัวแล้ว พี่แถมทำหน้าฟรีให้แล้วกัน ดูซิ หน้าเราแห้งแล้วก็หยาบไปหมดแล้ว
นี่เห็นว่าเป็นน้องที่สนิทกันหรอกนะเนี่ย"แล้วพี่เค้าก็เอาบลาๆๆๆมาแปะๆๆๆหน้าผมในขณะที่หัวของผมถูกพลาสติกคลุมวาร์ปเอาไว้เหมือนมนุษย์ต่างดาว
"หึหึหึ"ไอ้มิวสิคที่นั่งอยู่ข้างๆหัวเราะขึ้นมาเบาๆ สงสัยมันจะหัวเราะสภาพผมละมั้ง ผมเลยหันไปข้างๆกะจะด่ามันซะหน่อย แต่ก็ต้องหลุดขำออกมาเสียก่อน
:m20:ไอ้มิวสิคสภาพแย่กว่าผมอีกครับ หัวมันอยู่ในเครื่องอบไอน้ำ ในขณะที่มีมะเขือเทศและแตงกวาแปะอยู่เต็มหน้าไปหมดจนไม่เห็นหน้าค่าตา
"น้องตรี จะตัดผมออกเหรอค่ะ"เสียงพี่ส้มโอดังอยู่ข้างๆผม ผมยิ้มขื่นๆในใจ ชิ! ทำไมต้องมานั่งข้างๆผมด้วยเนี่ย...
"ครับ เอาทรง....น่ะครับ"จากนั้นผมก็ได้ยินเสียงฉับๆๆแบบกรรไกรหั่นเส้นผม
"น้องตรีมากับแฟนเหรอค่ะ น่ารักน่าชังเชียว"ตามประสาพี่แกครับ เห็นเรื่องอะไรก็อยากรู้ไปหมด แต่คำถามนี้เล่นเอาผมใจแป้วลงไปเลยครับ ดีนะที่มีมาส์กหน้าอยู่ ไม่งั้นสีหน้าของผมตอนนี้คงทำให้ใครหลายๆคนจับได้ไม่ยากว่าผมมีความคิดยังไงกับตรี
"อ๋อ...เอ่อ...ความจริงก็ไม่เชิงแฟนหรอกครับ"เสียงห้าวเอ่ยตอบแบบกุกๆกักๆ ไม่รู้จะอธิบายยังไง"อืม...จะว่าไงดีล่ะ"
แล้วมันก็เงียบไปเหมือนคิดอะไรอยู่ ในขณะที่เสียงฉับๆฉึบๆยังดังอย่างต่อเนื่อง
"เอาเป็นว่า ถึงจะเป็นแฟนกัน แต่ก็ไม่ได้ลึกซึ้งอะไรน่ะครับ"น้ำเสียงตรีออกจะติดหนักใจนิดๆ ผมเหลือบตามองเขา เห็นเขามองไปทางอเล็กซ์ที่นั่งฝั่งตรงกันข้ามอย่างหนักใจ จงใจพูดเป็นภาษาไทยไม่ให้อีกฝ่ายได้ยิน
"อืม...ความสัมพันธ์ซับซ้อนสินะค่ะ
"พี่ส้มโอตาเป็นประกาย เจ๊แกเป็นเจ้าแม่สาววายครับ ไม่แปลกที่เจ๊แกดูจะตื่นเต้นเป็นพิเศษ
"เอ่อ ก็...ประมาณนั้นแหละครับ"ผมถอนหายใจ รู้สึกโล่งอกเล็กน้อยที่ดูเหมือนตรีจะไม่ได้รักอีกฝ่ายแบบแฟน แต่อยู่ในช่วงความสัมพันธ์ซับซ้อน หลังจากนั้น พี่ส้มโอกับตรีก็คุยกันเรื่อยเปื่อย
ผมเลยนั่งนิ่งๆ เหลือบตามองตรีเป็นระยะ ไอ้เวรนี่ดูดีเวอร์จริงๆ มันจะตัดทรงไหนก็ดูดีไปซะทุกทรง ทำไมเกิดมาเพอร์เฟ็คขนาดนี้วะ!!
ตรีตัดผมซอยสั้นเลยใบหูเล็กน้อย เปิดลำคอขาวๆซีดๆที่สักรอยอะไรสักอย่างไว้ให้ประจักษ์แก่สายตา ผมด้านหน้าถูกตัดเล็ม เอาไว้สำหรับให้ใส่เจลเปิดหน้าผากได้สะดวก แต่ก็สามารถปล่อยลงมาปิดหน้าผากเป็นหน้าม้าปัดข้างได้ ด้วยความที่ตรีผมหยักศกเล็กน้อย ผมมันเลยดูฟูๆเซอร์ๆ ทันทีที่ผมแห้ง อ่า...จะดูดีไปไหนครับ
ผมแอบได้ยินเสียงสูดลมหายใจด้วยความหื่นกระหายของพี่พนักงานที่กำลังเอามาส์กพอกออกให้ผม พร้อมพาผมไปสระผมล้างน้ำยาออกตามเวลา นี่เป็นตัวยืนยันได้ดีครับว่ามันดูดีขนาดไหน
เมื่อสระผมเอาน้ำยาออกเรียบร้อยแล้ว พี่พนักงานก็เดินพาผมกลับมาที่เดิม และเริ่มไดร์เซ็ตผมอย่างมันส์มือ ไอ้ตรีที่นั่งอยู่ข้างๆดูอึ้งๆนิดหน่อยที่เห็นว่าบุคคลที่นั่งอยู่ข้างๆเป็นผม แล้วจะส่งยิ้มจืดเจื่อนให้
ผมยิ้มกลับเล็กน้อย แล้วหันไปสนใจกับวิธีเซ็ตผมที่พี่พนักงานกำลังสอนผมทำอยู่ จัดไปจัดมาสักพักก็เสร็จ พร้อมกับใบหน้าผมที่เหมือนเปลี่ยนไปเป็นคนละคนกับก่อนเข้าร้าน...
พี่พนักงานที่จัดผมให้ผมสูดให้ใจเข้าปอดเฮือก ดวงตาเป็นประกายวาววามจ้องมองมาที่ผมอย่างน่ากลัวพอๆกับบรรดาพนักงานคนอื่นที่มองมาที่ผมกับตรีเหมือนอยากกลืนกิน
ผมหันไปมองที่นั่งข้างๆ แล้วพบว่ามิวสิค ถูกลากตัวเข้าไปล้างหัว จึงตัดสินใจจะลุกไปเข้าห้องน้ำหน่อย
ผมบอกพี่พนักงานเอาไว้ว่าถ้ามิวสิคออกมาแล้วให้บอกเขาด้วยว่าผมไปไหน ก่อนจะจ่ายเงินค่าทำผมของผมกับมิวสิค กระเป๋าแทบฉีก...หมดไปมากโข
หลังจากปลดทุกข์ในห้องนำ้ท่ามกลางสายตาประชาชีที่ผมสีผมของผมอย่างสนใจ เสร็จแล้ว ผมก็เดินไปล้างมือ และกำลังจะเดินออกไปข้างนอก ถ้าไม่ติดว่า จู่ๆไอ้ตรีก็ลากดึงข้อมือผมวืด หลบเข้าไปในห้องน้ำห้องหนึ่งอย่างรวดเร็ว
ผมกำลังจะหันไปด่ามันที่จู่ๆก็ทำให้ตกใจ แต่มันเอามือมาป้ดปากผมก่อน มันทำสัญญาณให้เงียบ แล้วหยิบมือถือรุ่นโคตรแพงขึ้นมาพิมพ์ๆ แล้วยื่นให้ผมอ่าน
'คิดถึง'
ในอกผมรู้สึกอุ่นวาบ เมื่อมองมาแล้วเจอสายตาหวานๆอ้อนๆ ที่ผมไม่เคยได้รับจากตรี
'อยากเจอมาตลอด'และอีกข้อความหนึ่งพร้อมสายตาเศร้าๆเหงาๆของมันที่มองมา
ผมยิ้ม ยิ้มอย่างจริงใจเป็นครั้งแรกในรอบปี ในอกอุ่นซ่านจนร้อนรุ่ม ความหวังแปลกๆเริ่มก่อตัวขึ้นมาในอกอีกครั้ง
"คิดถึง"เอ่ยกระซิบข้างหูผมเสียงสั่นพร่า โถมตัวเข้ามากอดผมเต็มรักเหมือนจะยืนยันว่าตนเองไม่ได้ฝันไป"นึกว่า...จะไม่ได้เจอกันอีกแล้ว"
แรงกอดที่กระชับแน่นขึ้น ไม่ได้ทำให้ผมรู้สึกอึดอัดเลยแม้แต่น้อย ตอนนี้ในอกมีแต่ความอบอุ่น...ที่ได้รู้ว่าไม่ใช่แค่ผมที่คิดถึงมันตลอดสามปี แต่มันเองก็คิดถึงผมด้วยเหมือนกัน
"ปล่อยน่า"ผมหรี่เสียงตัวเองให้เบาที่สุดเท่าที่จะเบาได้ครับ แล้วดันร่างสูงออกไปเบาๆ
'ไปกินข้าวเที่ยงด้วยกันนะ'มันพิมพ์ตัวหนังสือใส่มือถืออีกครั้งแล้วเอาให้ผมดู
เช่นเดียวกับรอยยิ้มออดอ้อนถูกส่งมาให้ผมพร้อมๆกับสายตาเว้าวอนที่ทำเอาผมวางตัวไม่ถูก ถึงเมื่อก่อนมันจะทำแบบนี้กับผมบ้าง แต่ผมก็ยังไม่ชินเสียทีที่จะข่มความอายลงไปแล้วสีหน้าอมยิ้มน้อยๆมาใช้
ผมยิ้มบางๆพยักหน้ารับเบาๆ
ผมมีเรื่องอยากจะถามมันมากมาย ว่าเกิดอะไรขึ้นระหว่างสามปีที่เราไม่ได้เจอกัน อยากรู้สภาพความเป็นอยู่ว่าจะลำบากเหมือนผมช่วงแรกรึเปล่า ญาติของมันใจดีกับมันมั๊ย
ผมเห็นว่าผมออกมานานพอตัวแล้วเดี๋ยวมิวสิคเป็นห่วง เลยส่งสัญญาณบอกตรีครับว่าผมจะกลับไปที่ร้านแล้ว ตรีมันพยักหน้าเบาๆ แล้วยิ้มอย่างเบิกบาน
แล้วสิ่งที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น
ในขณะที่ผมไม่ทันได้ตั้งตัวเพราะกำลังจะเปิดล็อคประตูห้องน้ำ ตรีมันก็พลิกตัวผมหันกลับไปหามัน พร้อมประทับความร้อนซ่านลงบนริมฝีปากของผมเบาๆ
ช็อกสิครับช็อก
ตัวผมแข็งทื่อด้วยความตกใจ ริมฝีปากเลยปิดสนิทแน่น ไม่ตอบรับรสสัมผัสอ่อนหวานซาบซ่านที่อ้อยอิ่งอยู่บนริมฝีปาก
ดูเหมือนมันจะนึกว่าผมไม่เล่นด้วย มันเลยอ้อยอิ่ง ถอนริมฝีปากออกไปด้วยสีหน้าจืดเจื่อนจ๋อยๆ
ผมเม้มปากแน่น หลังความช็อกคือความโกรธครับ มันมีแฟนอยู่แล้วนะ มีจูบผมทำไม...ถ้าเห็นผมเป็นแค่เพื่อนก็อย่าให้ความหวังนักสิ
"ขอโทษ คือ..."ตรีมันพยายามจะอธิบาย อะไรสักอย่าง แต่ผมไม่อยากฟัง ผมไม่อยากไปยุ่งย่ามกับแฟนของใครให้ตัวเองเจ็บปวดเล่นอีกแล้ว...มันไม่สนุกเลยสักนิก
ผมผลักตรีออกไป ให้พ้นตัว เปิดล็อกห้องน้ำ แล้วเดินเร็วๆออกไปทันทีโดยไม่สนใจสยาตาประชาชี
แม้ผมจะรู้สึกดีกับจูบนุ่มนวลนั่นมากแค่ไหนก็ตาม แต่ตราบเท่าที่มันยังมีสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่าแฟน ต่อให้รักมากยังไง ผมก็ไม่คิดจะไปยุ่งกับมันเกินเลยมากกว่าคำว่าเพื่อน
และทั้งหมดนนี่คือเหตุผลของบรรยากาศอึมครึมบนโต๊ะอาหารที่มีแต่ของโปรดของผมเรียงรายอยูเต็มโต๊ะ แต่ผมกลับแตะมันเพียงนิดเดียว ที่เหลือน่ะเหรอ หึ!
อเล็กซ์ตักไก่น้ำแดงคำเล็กๆป้อนให้ตรีที่เอาแต่จ้องผมด้วยสายตาที่เผินๆดูเรียบเฉยครุ่นคิด แต่ข้างในซ่อนคำขอโทษและคำอธิบายเอาไว้
ส่วนผมมีสีหน้ายิ้มแย้มเหมือนเดิม ส่วนแววตาแข็งกร้าว จ้องกลับไปทางตรีอย่างไม่ยอมแพ้
เฮอะ!ให้มันรู้ซะบ้าง ว่าคนอย่างไอ้มีนน่ะ มันไม่ใช่ตัวสำรองของใคร!ถ้าจะเป็นเมียต้องเป็นเมียหลวงเท่านั้นโว้ย 
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
หมั่นไส้ตรีจริงจัง แต่งเองยังหมั่นไส้เองเลย
พรุ่งนี้อิงไปสอบซ่อนเคมีแล้วค่ะ ใครมีข้อแนะนำอะไรบ้างไหม
โฮกๆๆๆ
ภาษาของตอนนี้อาจจะไม่ค่อยดีเท่าไหร่นะค่ะ ช่วงวนี้อิงไม่ค่อยมีอารมณ์กรองนิยายเลยจริงๆ เดี๋ยวจัดการเรื่องซ่อมให้เสร็จแล้วจะมาแก้ไขค่ะ
ขอบคุณทุกๆคอมเม้นท์และกำลังใจนะค่ะ
ท้ายรายการ แปะรูปซะหน่อย เป็นอิมเมจคร่าวๆนะค่ะ ขอยืมอิมเมจพี่โช วงอลิสนายมาใช้เป็นของน้องมีน ส่วนไอ้ตรีนี่ยังหาไม่เจอ เอาคร่าวๆไปก่อนแล้วกัน
ประมาณนี้ค่ะ
:m25:ชุดพี่แกช่าง...
ส่วนพี่ตรี
ประมาณนี้ค่ะ แต่ผมดำ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
