ตอนที่ 20
ความเดิมจากตอนที่แล้ว ไอ้ตรีมันบอกผมว่าพวกเราจะมาฮันนีมูนล่วงหน้ากัน จำได้ไหมครับ นั่นแหละ มันพาผมมาฮันนีมูนจริงๆ มากินลมชมวิวกันแถวทะเลภาคใต้นี่แหละครับ....
ได้ข่าวว่าก่อนหน้านี้เราอยู่กรุงเทพ แล้วไหงจู่ๆหลุดมาภาคใต้ได้.....ตรีมันลากผมขึ้นเครื่องมาครับโดยใช้พาสปอร์ตปลอมซึ่งไม่รู้มันไปหามาจากไหน...
จากนั้นพอลงจากสนามบิน รถสปอร์ตเปิดประทุนคันหรูที่เป็นคนละคันกับที่เราใช้ในกรุงเทพ ก็มีคนมาจอดเทียบหน้าสนามบินภูเก็ตเอาไว้ให้....
มันรวยมาจากไหนวะ....
ตรีขับรถกินลมชมวิวในเกาะชั่วครู่ ก่อนจะพาผมขับไปยังรีสอร์ตที่พักระดับห้าดาว ซึ่งมันเปิดห้องสวีทเอาไว้ก่อนล่วงหน้าแล้วจัดแจงจูงมือพาผมที่ยังอยู่ในสภาพผู้หญิงตรงไปยังห้องพักซึ่งอยู่ชั้นสาม มองออกไปเห็นวิวทะเลสสีฟ้าใสสวยสดงดงาม
เนื่องจากตอนที่เราไปถึงมันก็ค่อนข้างเย็นมากแล้ว ตรีเลยบอกให้ผมเปลี่ยนเสื้อผ้าที่ไม่รู้มันไปหามาจากไหนให้เรียบร้อยยำ้นะครับว่าเสื้อผ้าผู้หญิง เพราะตรีมันบอกให้ผมปลอมตัวเอาไว้ก่อน เพราะมันไม่แน่ใจว่ามีคนของไวท์อยู่แถวนี้หรือไม่ รอให้มันตรวจสอบให้แน่ใจก่อน ผมถึงจะกลับไปเป็นผู้ชายได้
และแล้ววันนั้นทั้งผมและตรีก็หลับไปอย่างเหนื่อยอ่อน....จากการเดินทางมาทั้งวัน
วันรุ่งขึ้นผมตื่นขึ้นมาในสภาพที่รู้สึกตัวเบาๆกว่าที่เคยมาสองสามวันนี้ พอลูบๆคลำๆหน้าอกหน้าใจซิลิโคนที่ต้องใส่แม้แต่ตอนนอน...ผมพบว่ามันหายไปแล้ว ตรีคงจะเป็นคนถอดออกไป
ปลายเคียงมีเสื้อผ้าสำหรับผู้ชายและชั้นในวางอยู่อย่างเป็นระเบียบเรียบร้อยพร้อมโน๊ตแผ่นเล็กๆที่บอกว่ามันจะออกไปข้างนอกเดี๋ยวกลับมา
ผมอาบน้ำแต่งตัวใหม่อย่างสดชื่น ก่อนจะเริ่มสำรวจห้องซึ่งเมื่อวานผมยังไม่ทันได้ดู
ห้องนี้กว้างมากทีเดียว มีตู้แบบบิวท์อินฝังในผนังห้องด้านหนึ่ง เตียงตั้งอยู่ใกล้ประตูกระจกที่ติดฟิล์มทำให้คนข้างนอกไม่สามารถมองเข้ามาด้านในได้แต่ด้านในเห็นด้านนอกซึ่งหากเปิดออกไปจะพบระเบียงกว้างที่มีโต๊ะน้ำชาเอาไว้นั่งกินบมชมวิวสุดโรแมนติก ข้างๆกันนั้นมีอ่างจากุ๊ซซี่ขนาดสองคนนอนมีน้ำอยู่เต็ม
จากที่พิพจรณาดูแล้วราคาห้องคงแพงมิใช่น้อย....
ผมนอนกลิ้งไปกลิ้งมาเล่นอยู่ได้สักพัก ตรีก็กลับมาก่อนพวกเราจะออกไปกินข้าวเช้าที่ห้องอาหารริมทะเลของโรงแรมกัน ซึ่งไม่ค่อยมีคนมากนักและเป็นชาวต่างชาติเสียมาก
ตอนแรกๆผมก็นั่งกินอาหารบุ๊ปแฟ่ต์ของโรงแรมไปตามปกติอย่างเอร็ดอร่อยด้วยความหิวเลยไม่ได้สนใจมองรอบข้าง....จนกินอิ่มแล้วนั่นแหละผมถึงพบสัจธรรม...
นี่มันสถาณที่รวมเกย์เข้าไว้ด้วยกันรึไงวะ!!
รอบข้างผมที่แต่พวกที่มาเป็นคู่ๆนั่งสวีทป้อนข้าวป้อนน้ำกันอย่างไม่เกรงฟ้าอายดินจนผมอายแทน
เข้าใจแล้วว่าทำไมตรีมันถึงเลือกรีสอร์ทนี้เป็นที่พัก...
พอเรากินข้าวเสร็จ ตรีก็พาผมไปเดินเล่นริมหาด เอาเท้าแตะๆน้ำเล่นไปพฃางก่อนลงนำ้จริงในช่วงสายๆก่อนที่แดดจะร้อนมาก
วู้ว!!!!
ตูม!
เสียงน้ำกระจายสาดดังซ่า ทันทีที่ผมกระโดดลงในน้ำทะเลใสเจ๋วดังโครม วู้ว สะใจจริง!
"ระวังหน่อยมีนเดี๋ยวก็สำลักน้ำหรอก"ตรีตะโกนบอกผมที่กำลังดำผุดดำว่ายในน้ำอย่างเป็นห่วง
ตอนนี้ผมใส่กางเกงขาสั้นและเสื้อยืดสีดำมาเล่นน้ำครับ ตรีไม่ยอมให้ผมเปลือยท่อนบนออกนอกห้องไม่ว่าจะกรณีใดๆก็ตาม ส่วนมันนะเหรอ ยืนถอดเสื้อโชว์หุ่นแมนๆให้บรรดาเกย์น้อยใหญ่และผู้หญิงจากรีสอร์ตข้างเคียงมองมันตาเป็นมัน
ชิ!หึงนะเนี่ยรู้มั๊ย
ด้วยหน้าตาท่าทางที่โดดเด่นทำให้ผมที่เผลอเล่นน้ำเพลินไปแปบเดียวพอมองหามันที่หาดก็พบมันยืนอยู่พร้อมกับมีสาวๆหนุ่มล้อมรอบ
ผมหน้าบึ้งตัดสินใจไม่รบกวนคนฮอททั้งในผู้หญิงและผู้ชาย ว่ายน้ำออกไปริมหาดอีกด้านกะว่าจะกลับไปที่ห้องพักอาบน้ำเพราะเริ่มแสบผิวจากแดดแรงๆแล้ว
"มาคนเดียวเหรอครับ"ได้เรื่องทันทีที่ขึ้นฝั่งชายหนุ่มหน้าตาดีคนหนึ่งเดินเข้ามาหาผมจากกลุ่มเพื่อนๆของเขาที่นั่งล้อมวงไพ่กันอยู่ไม่ไกล คนพวกนั้นส่งเสียงโห่ร้องเชียร์เป่าปากวี๊ดวิ่วดังลั่น
"เปล่าครับ"ผมตอบกลับไปแบบมีมารยาทแม้ในใจจะอยากตะคอกใส่ว่าอย่ามายุ่งกะกูแล้วเดินหน้ากลับห้องก็ตามที
"มีแฟนรึยังครับเนี่ย"ไอ้หน้าหม้อ ผมแอบเบ้ปากอย่างไม่พอใจ จะให้ตอบก็ไม่รู้จะตอบยังไงเพราะผมกับตรีจะว่าเป็นแฟนกัน...ก็ไม่ใช่
จะว่าไปแล้วตรีไม่เคยบอกรักผมเลยสักครั้งคำขอเป็นแฟนก็ไม่มี มีแค่แหวนหมั้นที่ยังคงสวมอยู่ในนิ้วนาวข้างซ้ายเท่านั้น...
ไม่มีหลักประกันอะไรเลยจริงๆว่าความรักของผมสมปราถนาแล้ว
"ยังครับ"ผมกระตุกยิ้ม เป็นความจริงที่ผมยังไม่มีแฟนก็ตรีมันไม่เคยขอผมเป็นแฟนเลยนี่นา
"งั้นผมจีบได้ไหมครับ"ตรงไปตรงมาจริงไอ้หนุ่มคนนี้ผมหลิ่วตากำลังจะอ้าปากปฏิเสธ
"ไม่ได้!"เสียงตะคอกดังขึ้นมาจากข้างหลังพร้อมแรงกระชากที่แขนจนผมเซถลาเข้าไปซบอกอุ่นๆที่คุ้นเคย ตรียืนอยู่ตรงนั้นทำหน้าถมึงทึงเหมือนโกรธใครมาสักชาติ
"คุณเป็นใครมิทราบ มาตัดสินใจแทนน้องคนนี้ได้"ไอ้หนุ่มที่เข้ามาจีบผมกอดอกยืนมองตรีแบบกวนๆ
"ผมเป็นแฟนเขา"
ว๊ายยย เขิน!
"อ้าวแต่เมื่อกี้น้องเขาบอกยังไม่มีแฟน"
ชะอุ้ย...
ตรีตวัดหางตามองผมฉับสายตามันตัดพ้อต่อว่าจนผมรู้สึกร้อนๆหนาวๆ
"งั้นเหรอ"นำ้เสียงมันเย็นยะเยียบจนผมขนลุก ไม่เคยได้ยินน้ำเสียงแบบนี้มาจากมันมาก่อนเลย
"เรากลับไปคุยกันที่ห้องดีกว่า...นะ"ตรียิ้มหน้าเหี้ยม จงใจตัดคนแปลกหน้าออกไปจากการสนธนาก่อนจะอุ้มผมที่ไม่ได้ใส่รองเท้าขึ้นแนบอกแล้วเดินดุ่มๆเข้ารีสอร์ทไปโดยไม่เหลียวหลังมองคนแปลกหน้าที่ยืนโวยวายอยู่ที่หาด
ก็สงสารเค้าเนอะกลายเป็นส่วนเกินโดยไม่ได้ตั้งใจ...แต่ดูท่าตอนนี้ผมคงต้องสงสารตัวเองก่อน...
ก็ดูหน้าไอ้ตรีสิ โหดยังกะฮิfเลอร์เข้าสิงร่าง!! 
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>.
ตอนนี้ยาวหน่อยออกมาม่านิดๆน้องมีนเริ่มน้อยใจตรีแล้ว555อีกสักพักคงเป็นบทงอนง้อกัน
แต่เนื่องจากเราไม่นิยมมาม่าเพราะฉะนั้นมันจะผ่านไปอย่างรวดเร็ว
อีกไม่นานจะเป็นฉากงานแต่งแล้ว ใครคิดถึงอานิลยกมือขึ้นน
ป.ล.อิงจะเปลี่ยนชื่อเรื่องนะค่ะแต่ยังนึกไม่ออก ช่วยคิดหน่อยสิ :z2:รู้สึกชื่อเรื่องอันนี้มันไม่ตรงกับเนื้อเรื่องเท่าไหร่
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
