ตอนที่26
เพราะการที่อยู่ๆ แฮมก็โผล่เข้ามาในห้องทำเอาคนสองคนที่ไม่แน่ใจว่าก่อนหน้านี้อยู่ด้วยกันในสภาพไหนหันมามองประตูพร้อมๆ กัน
แฮมเอะใจเล็กน้อย แต่ไม่ได้ถึงขั้นต้องสอบถามอะไรในเมื่อทั้งผิงและเจก็ต่างยิ้มให้เขาเหมือนปรกติไม่มีวี่แววลุกลี้ลุกลน
“เอ่อ...ขอโทษทีพี่เปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนนะ” แฮมว่าก่อนจะรีบคว้าเอาชุดลำลองอีกชุดที่วางเตรียมไว้เข้าห้องน้ำไป แต่ยังไม่ทันปิดประตู ประตูห้องก็เปิดออกตามด้วยร่างโปร่งของซอที่เดินเข้ามา แล้วอีกฝ่ายก็ดันหลังแฮมให้เข้าไปในห้องน้ำทันที
มันเร็วจนตั้งตัวไม่ทัน สิ้นเสียงปิดประตูเท่านั้นแหละทั้งเจและผิงก็หันมามองหน้ากันแล้วยิ้ม
“เกือบไปแล้ว”
“นั่นสิ” แล้วก็หัวเราะกันเบาๆ ก่อนจะจ้องตากันแล้วเลื่อนใบหน้าเข้าใกล้กันอีกครั้ง...
.......................
“ถ้าไม่เป็นเพื่อน...แล้วมึงจะเป็นอะไรกับกู....”ร่างสูงมองนิ่งที่ใบหน้าอ่อนใส่ ก่อนจะเคลื่อนกายเข้ามาใกล้ อกแทบจะชนอกก้มหน้ามองปลายจมูกของอีกฝ่ายที่ช้อนสายตายขึ้นมาสบตาด้วย
“เป็นคนที่สำคัญที่สุดของมึง...คนเดียว” ผิงหลบสายตาทันทีเม้มปากแต่ก็ไม่สามารถห้ามรอยยิ้มได้ ให้ตายเถอะ เขินเป็นบ้าเลย ชินแต่โดนเนียนใส่แต่พอเจอลูกตรงอย่างนี้...
ขอเล่นตัวว่ะ!
“ดูก่อนแล้วกัน”
“ได้ไงเนี่ย” แม้คำพูดจะตัดพ้อแต่รอยยิ้มที่เปื้อนหน้านั้นความหมายตรงกันข้ามเลย
“ไม่รู้ล่ะ ชอบก็จีบแล้วกัน” ว่าแล้วคนตัวเล็กก็ทำเมินเดินขึ้นจากสระ แต่ใบหน้ากลับหุบยิ้มไม่ลง รีบไปคว้าเอาเสื้อตัวเดิมมาสวม แล้วก็วิ่งกลับห้องพัก....
อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าได้ไม่ถึงสิบนาทีประตูห้องก็โดนเคาะ ไปเปิดก็เจอกับหน้าหล่อของเจมายืนเก๊กหล่อโฮกฮากอยู่ ก่อนจะมานั่งคุยกันที่เตียงเล็ก
เอ่อ...นั่งคุยกันจริงๆ นะไม่ได้มีอะไร...
แต่ไม่รู้ว่าเผลอไปกอดกัน จูบกันเบาๆ ตอนไหนนี่น่ะซี่... ดีนะที่หมอแฮมเข้ามาก่อน ไม่งั้นนะ...
ผิงจะเล่นตัวนี่นา....
...........................
“ขำอะไรล่ะ” เจงึมงำ ริมฝีปากคลอเคลียอยู่กับเรียวปากบางของผิง
“คิดเรื่องที่เพิ่งผ่านมานิดหน่อย”
“อืม...” ไม่ใช่ว่าเจไม่สนใจนะแต่สิ่งที่อยู่ตรงหน้าเขามันทำให้เขาชักคิดเรื่องอะไรไม่ออก
“พอเหอะๆ ไม่รู้ซอมีเรื่องอะไรกับพี่แฮมหรือเปล่าเนี่ย” ผิงว่าตั้งใจจะถอยกายหนีออกมา แต่วงแขนแข็งแรงกลับคว้าเอวบางไว้ มืออีกข้างประคองข้างแก้ม ก่อนจะกดจูบลงมาอย่างหมดความอดทน
จูบเบาๆ ก่อนหน้านี้มันเหมือนเชื้อไฟที่ทำให้อารมณ์ของเขาลุกไหม้จนอยากจะดิ้นพล่าน เสียงครางตัดพ้อของร่างบางไม่ได้ทำให้เจอยากจะปล่อยอีกฝ่ายให้เป็นอิสระแต่กลับเพิ่มแรงกอดรัดให้เข้ามาเบียดหากันอีก
“เจเดี๋ยวใครมาเห็น” พอถูกถอนจูบเพื่อพักหายใจผิงก็เอ่ย แต่ก็ไม่ถึงวินาทีก็ต้องเงียบลงอีก...
ปลายลิ้นที่แทรกเข้ามาฉกฉวยความหอมหวานทำเอาร่างระทวย ปล่อยให้อีกฝ่ายกอดจูบตามใจ แม้จะโดนพลิกกายให้นอนราบกับเตียงและร่างสูงเกยทับไว้ก็ไม่ได้ขัดขืน สองแขนยกขึ้นโอบรอบคอ ขยับริมฝีปากตอบโต้อยู่หวานร้อนนั้น
“ผิง...ผิง” เจราวกับคนละเมอ พึมพำพูดชิดริมฝีปากสวยที่เริ่มแดงเจ่อ ก่อนจะกดจูบหนึ่งครั้งแล้วจูบซับตามมุมปาก ข้างแก้มไล่ลงมาที่ลำคอขาว
“พอเถอะ” ผิงพูดเสียงแผ่วใช้สองมือดันไหล่หนานั้นไว้ก่อนที่จะเลยเถิดไปมากกว่านี้ ไม่ใช่อะไร... เสียงเหมือนคนคุยกันที่ดังมาจากในห้องน้ำนั่นต่างหากที่เรียกสติของผิงกลับมา
“....” เจแทบจะคำราม แต่สุดท้ายก็แค่ทำได้แค่ส่งเสียงฮึ่มฮำในลำคอ ซบใบหน้ากับซอกคอหอมนั้น...
“คราวหน้า...”
“ค่อยเริ่มใหม่นะ...”
“คราวหน้าอย่าทำอีกต่างหาก จีบให้ติดก่อนสิไอ้บ้า!” ผิงผลักร่างหนานั้นออกไปอย่างยากเย็น ก่อนจะผุดลุกขึ้นยืนถอยห่างรัศมีคว้าตัวของเจเอาไว้ก่อน พร้อมกับเสียงพูดคุยในห้องน้ำที่เริ่มดังขึ้นอย่างน่าเป็นห่วง
“เจ ออกไปข้างนอกเถอะ เหมือนพี่แฮมกับซอจะทะเลาะกัน” เจพยักหน้าแล้วรีบลุก แม้จะค้างอยู่มากก็เหอะ แต่ ณ จุดนี้ แอบไปตอดเล็กตอดน้อยที่อื่นที่ปลอดภัยมากกว่านี้ดีกว่า
“แล้วเมื่อไหร่จะยอมเป็นแฟนเนี่ย ขนาดนี้แล้ว”
“อะไรขนาดนี้ อย่ามาเยอะว่ะ” ผิงผลักไหล่ของเจหนึ่งทีก่อนจะรีบพากันออกจากห้องไป
เอาว่ะ ยังดีกว่าไม่ได้อะไรเลย แค่นี้ก็รู้อยู่เต็มอก ว่ามีใจ แค่แกล้งกันกลับมาเท่านั้นแหละ ยอมๆ เหอะ น่ารักขนาดนี้...
...................................................................................
มาแบบสั้นๆ นิมาขอโทษนะคะ ตอนนี้จิตตกมากค่ะ TT
อยากร้องไห้ ฮืออออ
ถ้าทุกอย่างที่ไม่เคลียร์ในตอนนี้มันเคลียร์ได้ นิมาจะมาต่อให้นะคะ คงรอลุ้นผลวันสองวันนี้ TT^TT
อย่าเพิ่งทิ้งกันไปน้าาาา
โพลล์
หัวข้อ: ~Love mania~ รักจัดหนัก THE END [13.05.2555] [P.22] (อ่าน 179879 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก