พอดีว่าเครียดๆ เลยมาหานิยายสั้นๆอ่านซะหน่อย แล้วก็กะหาเรื่องที่มันจบแล้วอ่านจะได้ไม่ค้าง
เห็นเรื่องนี้มี9 หน้า ไม่ยาวมากแล้วเห็นชื่อเรื่อง เลยคิดว่าเป็นแนวแฟนตาซี แบบพญานาคในเมืองบาดาล
อะไรทำนองนั้น เลยลองเข้ามาอ่านดู ปรากฎว่า อ้าว...ไม่ใช่ซะงั้น แต่ถึงงั้นเรื่องก็ดูน่าสนใจดีเลยอ่านต่อ
พอกฤตนัยออก ก็คิว่าตัวนี้เป็นตัวเอก และเป็นเคะ คงเป็นนายเอก แต่พออ่านไปถึงบรรยายรูปร่าง
ก็อ้าว....นัยเป็นเมะ เป็นพระเอกหรอเนี่ย แล้วพอต่อไปวัชออก ก็คิดว่า...อ่อ นี่คงเป็นเคะ นายเอกของเรื่องซิ่นะ
แล้วพออ่านถึงตอนที่นัยดูแลวัช ก็...คู่นี้พระ-นายชัวแล้วหล่ะ นาคาคงจะทำให้ทั้งคู่รักกัน ออกแนวนาคาใจดี ให้พรสมหวัง
พออ่านถึงตอนที่นัยเดินทางไปคนเดียวแล้ววัชตามไป ก็...ลุ้นสุดๆว่าจะเป็นไรกันไหม เมื่อไรวัชจะตามนัยทัน
หรือเมื่อไรนัยจะรู้ตัวว่าวัชตามไป แล้วหันกลับมาเดินทางไปด้วยกัน พออ่านถึงตอนที่วัชถูกจับไป ก็...เฮ้ย! วัชจะเป็นไรไหมเนี่ย
แล้วก็คิดว่า...อ่อ เดี๋ยววัชคงถูกจับไปสังเวยนาคา แล้วนัยก็คงเดินทางไปถึงพอดี เจอวัชกำลังจะโดนบูชายันอยู่
แล้วก็คงเข้าไปช่วยไว้ได้ทัน แล้วเพื่อนที่เหลือก็ตามมาช่วยสมทบทันพอดีเหมือนกัน อะไรประมาณนี้
แต่พออ่านไปถึงตอนนัยเจอนาคาปุ๊บ ก็....อ้าว ชักยังไงเนี่ย วัชไม่ใช่นายเอกหรอกหรอเนี่ย นาคานี่เป็นเคะคู่กับนัยแหงเลย
แล้วก็แอบเซ็งเล็กๆ และผิดหวังน้อยๆ เพราะคิดมาตลอดว่านัยกับวัชคู่กัน เพราะตอนที่นัยดูแลวัชเหมือนนัยเริ่มรักวัชบ้างแล้ว
เลยไม่คิดว่าอยู่ๆนัยจะดันไปปิ๊งนาคาซะอย่างนั้น แล้วทางด้านวัชที่ถูกจับอยู่ก็มีตัวละครคนป่าร่างกำยำโผล่มาอีกตัว
เลยคิดว่า...อ่อ อย่างน้อยวัชก็มีคู่เหมือนกันแฮะ ยังโอเคๆรับได้อยุ่ แล้วพออ่านมาเรื่อยๆ ถึงตรงที่หมู่บ้านคนป่า(เผ่ากินคน)
ทำพิธีเหมือนมีงานอะไรซักอย่าง ก็คิดว่า...งืมๆ งานไรว้า สองแง่ไม่งานแต่งวัชกับทรงรัฐ ก็งานส่งวัชให้เป็นเครื่องบูชานาคา
แล้วก็คิดว่า...ถ้าเป็นงานแต่งคนเขียนจะแต่งให้เป็นไงต่อเนี่ย หวังว่าคงไปตัดจบง่ายๆแบบว่า ให้วัชแต่งงานอยู่กับทรงรัฐ
ให้นัยอยู่อย่างมีความสุขกับนาคาไปวันๆ แล้วก็ให้เพื่อนที่มาตามหา ที่หาเท่าไรก็หาไม่เจอถอดใจเลิกหาแล้วเดินทางกลับไป
ซะเฉยๆหรอกนะ ถ้าเป็นแบบนั้น เค้าจะเซ็งมากเลย เพราะจะรู้สึกว่าเรื่องมันไม่มีอะไรเลย แต่พออ่านต่อไปเรื่อยๆก็เริ่มรุ้ละ
ไม่ใช่งานแต่ง แต่แห่ไปบูชายันให้นาคา แล้วก็เริ่มกลัวว่า...เฮ้ย แล้ววัชจะเป็นไงอ่ะ ใครจะช่วยวัชเนี่ย แล้วก็อ่านไปลุ้นไปต่อ
พออ่านถึงตอนนาคากลายร่าง ก็คิดเข้ามาแว๊บนึงว่า...รึนัยจะได้สติเข้าไปช่วยวัช แล้วหนีออกมาจากนาคาได้
แล้วทั้งสองก็รักกัน กลายเป็นเรื่องพลิกกลับให้คู่นี้เป็นคู่พระ-นายของเรื่อง แต่พอนาคาทำท่าจะตายเท่านั้นแหละ
ก็รุ้ทันทีว่า...อ้าว ไม่ใช่ละ นาคาตายซะงั้น แล้วไงต่อหล่ะเนี่ย นัยไม่มีคู่ซะละมั้ง พอพลจะพาวัชกลับออกไปด้วย
ก็...อ้าว ยังไงหล่ะทีนี้ เอาไงแน่เนี่ย วัชไม่ได้อยุ่กับรัฐหรอ พออ่านถึงตอนที่ตาของวัชแวววาวเป็นสีเขียวก็...อ้าวเฮ้ย งานเข้าแล้วไงหล่ะ
วัชคงไม่ได้ออกจากป่าแล้วหล่ะ คงต้องอยู่ป่ากับรัฐซะแล้ว ฮ้าๆๆๆ(แอบดีใจ) แต่ก็คิดว่า...แล้ววัชจะกินคนแบบนาคาคนก่อนป่าว
งานจะเข้าชาวเผากินคนอีกไหนเนี่ย แล้วพอมาได้อ่านตอนพิเศษก็...อ้อ เข้าใจเคลียร์ทุกอย่างละ(อารมณ์ข้ามไป ยาวไปละ)
แถมอีกนิด...ธนัช นายตายง่ายชะมัดเลย แยกออกไปจากกลุ่มแล้วก็โดนเสืองาบซะงั้น วัชเดินหลงอยู่ตั้งนานไม่ตาย นี่หล่ะน้าา
วาสนาของตัวเอก กับวาสนาของตัวประกอบ ตัวเอกตายยาก ตัวประกอบตายง่าย ฮ้าๆๆ
เอิ่ม...นี่ก็คือความรุ้สึกทั้งหมดของเราที่อ่านเรื่องนี้ ตลอดทั้งเรื่องตั้งแต่ต้นจนจบอ่ะนะ
ต่อไปพูดถึงเรื่องการเขียน เอาในความรุ้สึกเรานะ(ไม่รุ้จะเรียกแทนตัวยังไง ใช้"เรา"ละกัน)
อ่านตอนเดินป่าแล้วก็รุ้สึกเหมือนใครหลายๆคน คือ นึกถึงนิยายเรื่องเพชรพระอุมาฯ ของท่านพนมเทียน
บรรยายได้เห็นภาพดี อ่านแล้วจินตนาการออกได้เลย โดยที่ไม่เคยได้เจอของจริงมาก่อน
เรื่องนี้ถ้าคนแต่งไม่ออกตัวบอกมาก่อนว่าวางพล็อตเรื่องไว้แล้ว เราคงคิดว่าคนแต่ง แต่งไปตามอารมณ์
ไม่มีพล็อตละเอียดที่แน่นอน อาจมีแค่พล็อตคร่าวๆ เพราะเรื่องดูจะพลิกล็อกไปพลิกล็อกมาในความรุ้สึกของเรา
(ดูได้จากอารมณ์ตอนอ่านที่บรรยายไว้ได้) แล้วก้อ่านเจอตอนนึงข้าว(แอบเรียกตีสนิท อิอิ)บอกว่าเรื่องนี้ให้วัชเป็นตัวเอก
แต่เราอ่านแล้วรู้สึกเหมือนนัยเป็นตัวเอก(คู่ของนัยเป็นคู่เอก) แล้ววัชเป็นตัวเอกที่รองลงมาอีกที(คู่ของวัชเป็นคู่รอง)
อ่านแล้วเหมือนเรื่องที่จงใจเขียนให้มีคู่พระ-นายสองคู่ โดยที่คู่นัยเป็นคู่เอก แล้วคู่วัชเป็นคู่รอง
แต่ข้าวบอกว่าตั้งใจจะเขียนเรื่องของวัช ไม่รุ้ว่ามีการเปลี่ยนแปลงแก้ไขพล็อตรึเปล่า เรื่องเลยออกมาแนวนี้
แล้วก็ตอนที่นัยช่วยดูแลวัช แล้วนัยมีท่าทีเหมือนจะมีใจให้วัชน่ะ เราคิดว่านัยมีท่าทีมากเกินไป ถ้าในพล็อตทั้งคู่ไม่ใช่คู่กัน
ทำให้คนอ่านเข้าใจผิดคิดว่าทั้งคู่เป็นคู่กัน เราว่าคนอ่าน 99.9% จะต้องคิดว่าทั้งคู่เป็นคู่กันแน่ๆเลย
ไม่รุ้ว่าตรงนี้ข้าวตั้งใจจะเขียนออกมาหลอกให้คนอ่านเข้าใจผิดกันรึเปล่า (แต่เราอ่านแล้วพอทั้งคู่ไม่ได้คู่กันเราเลยผิดหวัง
เพราะเชียร์ไปเต็มที่แล้วอ่ะนะ) ส่วนอื่นเราว่าข้าวเขียนดีแล้วนะ เก่งเลยหล่ะ ฉากNCคงไม่ต้องฝึกแล้วมั้งเนี่ย(อิอิ)
แล้วก็ตอนพิเศษตอนที่3 (รึเปล่า) ที่เป็นตอนที่นัยกับภุต้องจากกันน่ะ ฉากนั้นเกือบร้องไห้แน่ะ
แต่ที่ไม่ร้องเพราะว่าอ่านเรื่องนี้ตอนเช้าแล้วอ่ะ ซึ่งเรายังไม่ได้นอนเลย ตอนนั้นสมองเลยมึนๆอึนๆ รับรู้ช้า ตอบสนองช้า
เลยไม่ได้ร้อง ไม่งั้นคงตาบวมเพราะทั้งอดนอนทั้งร้องไห้ แต่ตอนนี้เม้นตอนบ่ายแล้วเพราะตอนอ่านจบยังเม้นไม่ได้
แบบว่ามึนๆอยุ่ แล้วก็ต้องรีบไปเรียนด้วย กลับมาก็มาเม้นให้เลยนะ ยังไม่ได้งีบเลย =v=
ส่วนนี้เราอยากจะเอ่ยขอโทษสักนิด ที่ใช้พื้นที่ในการคอมเม้นยาวมากกก (ใช้เวลานานมากด้วย)
แล้วก็อาจจะไรสาระด้วย เหอๆๆ แล้วก็อยากจะบอกด้วยว่าขอโทษนะ
ถ้าหากความเห็นของเราไปทำให้คนเขียน(ข้าว)หรือคนอ่านคนไหนไม่พอใจ หรือขัดข้องใจประการใด
เราคอมเม้นบอกออกมาจากความรุ้สึกของเราเองคนเดียว ซึ่งคงมีคนไม่พอใจบ้างต้องขอโทษจริงๆ
เราเองอาจเม้นว่าอย่างนั้นอย่างนี้ แต่เราเองก็ยังแต่งไม่ได้เท่าแบบนี้เลย (ยอมรับๆT^T)
เพราะเราเขียนไม่ทันใจสมองคิด คิดเรื่องไปไกลแล้วแต่ยังเขียนไปไม่ถึงไหนเลย
แต่พอจะเขียนจริงๆกลับเรียบเรียงเป็นประโยคสวยๆไม่ได้อีก จึงเกิดการดองเค็มไว้หลายเรื่อง
เลยไม่กล้าเอามาลงบอร์ดจนกว่าจะแต่งจบก่อน ดังนั้น อ่านเม้นนี้แล้ว ถ้าใครไม่พอใจก็ขออย่าได้ถือสากันเลย
ปล่อยๆไป ทำเป็นไม่สนใจไปเถอะนะ
สุดท้ายนี้ คิดว่าเม้นยาวเกินไปแล้ว พอเถอะ =v=
ยังไงก็ขอเป็นกำลังใจให้คนเขียนนะ แล้วจะรออ่านเรื่องต่อไปนะ
หัวข้อ: (เรื่องสั้น) .......มนตร์นาคา....... ตอนพิเศษ ( ๔ ) หน้า ๘ อัพ (๖/๓/๒๕๕๕) ( ตอนจบ ) (อ่าน 94888 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก