ตอน : หลบเลียแผลใจกึก...กึก...กึก
เสียงเคาะที่ดึงขึ้นในยามวิกาล ปลุกคนงามให้ตื่นขึ้นจากการหลับใหล หล่อนหงุดหงิดใจไม่น้อย เมื่อเหลือบดูนาฬิกา ห้าทุ่มสี่สิบห้า หล่อนเพิ่งจะหลับไปได้แค่สิบห้านาทีเท่านั้น
แม่สาวนมโตมโหระทึก ค่อย ๆเคลื่อนกายลงมาจากชั้นสองอย่างยากลำบาก หล่อนอายุไม่น้อยแล้วในปีนี้ แต่หาได้เป็นเพราะร่างกายที่โรยราไม่ หล่อนยังไม่แก่ขนาดนั้น เพียงแต่เพลียและขี้เกียจต่างหากเล่า!!!!
~วิ๊วววววว~
หล่อนขนลุกกับเสียงลมจากด้านนอก ทันทีที่ประตูเปิดออก และสะดุ้งกับบางอย่างที่ส่งเสียงดังกุกกัก...อาจเป็นหนู...หรือช่างเถอะ ถ้ามีใครจะต้องตกใจ น่าจะเป็นคนที่เห็นหน้าหล่อนในตอนนี้เสียมากกว่า หล่อนพอกหน้าด้วยโคลนสีเขียว โพกหัวด้วยผ้าขนหนูสีแดงสด หล่อนหมักน้ำมันมะกอกก่อนนอนเพื่อผมนุ่มสลวย เล็บยาวเฟื้อยแถมยังทาเสียเข้ม...
“อีม้ง.....นั่นแกรึเปล่า”
หล่อนมองไปยังประตูรั้วที่ยังคงปิดสนิท หรือว่าขโมย มาซี๊....หล่อนจะจับทำผัวเสียให้สาสม ข้างบน...ป่านนี้พ่อหมีของหล่อนคงกำลังนอนกกอยู่กับกิ๊กหนุ่มหน้าเถื่อน ช่างแม่งเถอะวะ!!!....หล่อนทำใจได้ตั้งนานแล้ว เรื่องที่หนุ่ม ๆในบ้านต่างก็ฮ็อต....ยกเว้นก็แต่ตัวหล่อน ปูนนี้แล้วยังไม่เคยเสียเวอร์จิ้น
หล่อนเห็นเงาตะคุ่มอยู่ตรงกำแพง จากก้อนดำ ๆในตอนแรก ค่อยๆเหยียดยืดขึ้นจนมองดูเงาคล้ายมนุษย์ คล้ายคนกำลังพยายามยืนอย่างโงนเงนเสียเต็มประดา
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด.....ผี....ขโม๊ยยยยย...ฆาตกรรรรรร....แอร๊ยยยยยยยยยย”ตึงตึงตึง.....ตึงตึงตึงตึง
หล่อนหวีดร้อง....เมื่อเงาตะคุ่มนั้นค่อย ๆคืบคลานเข้ามา คนข้างบนคงตกใจตื่นเพราะเสียงร้องแปดหลอดของหล่อน เพื่อนบ้านที่อยู่ถัดจากหล่อนไปอีกสามหลัง ถึงกับทำแกนม้วนผมไฟฟ้านาบโดนหน้า ด้วยความเสียขวัญสั่นประสาท เสียงฝีเท้าหนัก ๆดังตึงตังลงมา ก่อนที่เสียงแหบห้าวจะตะโกนลั่น
“ลูกพ่อ....เกิดอะไรขึ้น”
“ไอ้สัดดิน....น้องเคี้ยงน่ะลูกกู....ไม่ใช่ลูกมึง”
“ใช่เวลามั้ยหมี มาหลบหลังผัวนี่”.
.
.
.
.
.
“มันเจ็บนะยัยป้านี่....เบามือกว่านี้หน่อยไม่ได้รึไง”
ผู้บุกรุกถึงกับบ่นอุบ เมื่อมือหนัก ๆ ที่จับสำลีอยู่นั้น กดลงมาเต็มแรงที่เบ้าตาของเขา
“ตาแตกแบบนี้ไปโดนอะไรมาน่ะ.....อีกข้างนึงก็ด้วย”
“จะอะไรเล่า!!! ก็น้องชายเธอน่ะสิวะ ศอกเข้ามาเต็ม ๆเลย”
“แล้วนี่เมามาด้วยใช่มั้ย กลิ่นงี้หึ่งเชียว”
“พูดมากน่า...รีบ ๆทำแผลเข้าเถอะ....โอ๊ยยยยย....บอกว่าให้เบาไง”
ผู้บุกรุกที่ว่า...ที่แท้คือเพื่อนสุดหล่อของไอ้เด็กดอยเต่า พ่อคุณดื่มมาเสียเมามาย แต่ก็ยังประคองสติสตางค์ขับรถหรูมาถึงบ้านหล่อน แล้วแทนที่จะกดออด ดันอุตริปืนเข้ามาเสียอย่างนั้น ดีที่ไม่ตกลงมาคอหักตาย กลายเป็นผีเจ้าที่
“เสร็จแล้วใช่มั้ย”
“หัวเข่าเธอถลอก....จะให้พี่ทำแผลให้ก่อนมั้ย”
“ช่างเถอะน่า...ผมจะไปตามหาม้ง....ป่านนี้ไม่รู้เตลิดไปไหนต่อไหนแล้ว ผมไม่น่ามาที่นี่เลย มันคงไม่ยอมให้ผมเจอง่าย ๆ แน่ ผมน่าจะคิดได้นะ.....แต่ดึกป่านนี้แล้วมันจะไปไหนได้”
“ทะเลาะอะไรกันอีกล่ะยะคราวนี้”
“เรื่องของเด็ก....ป้าไม่เกี่ยว”
“หน็อยไอ้เด็กเวรนี่....มันจะมากไปแล้วนะว๊อยยยย”ไม่ใช่ ‘หล่อน’ หรอกที่โวยวาย แต่เป็นคุณพ่อร่างยักษ์ของหล่อนต่างหาก หมีแก่ทุบอกอย่างเดือดจัด ปรี่เข้ามาหมายจะกระชากตัวเด็กหนุ่มรุ่นหลานมาสั่งสอน แต่ทว่าถูกสามีรุ่นน้องดึงตัวเอาไว้ได้เสียก่อน
“เล่าให้พวกเราฟังได้มั้ยว่ามันเกิดอะไรขึ้น วันก่อนอีม้งก็มาถามเรื่องของเรากับพี่ ถึงขั้นนี้แล้วจะมัวทำเก๊กเป็นพระเอกละครกันอยู่ทำไม มีอะไรจะสารภาพก็พูดออกมาซะเดี๋ยวนี้ ไม่อย่างนั้นก็อย่าหวังว่าพี่จะยอมให้เราได้เจอมันเลย พี่จะส่งมันไปอยู่กับแม่ที่อเมริกาโน่น” หล่อนขู่เขา แล้วมันก็ได้ผลเสียด้วย เด็กหนุ่มยืนอ้ำอึ้งอยู่ได้ไม่นานก็ยอมปริปากพูดออกมาหมดเปลือก
.
.
.
.
.
.
“ไอ้เหี้ยดินปล่อยกู.....กูจะเอาเลือดหัวมันออก มึงมันเลว....มึงมันชั่ว....มึงทำแบบนี้กับลูกกูได้ยังไง ถ้าไอ้ตี๋ของกูเป็นอะไรไปนะ สาบานได้ กูจะตามไปฆ่ามึงถึงบ้าน ไอ้เหี้ยยยยยยยย!!!!”หมีแก่อาละวาดบ้านแตก หลังจะอดทนฟังจนจบ ขณะที่ภูบดินทร์นั้นยืนนิ่งอย่างไม่สะทกสะท้าน มือข้างหนึ่งยกขึ้นป้ายปาดเลือดกำเดาของตนที่ไหลโกรก รวมทั้งจากมุมปากที่ปริแตกนั่นด้วย แต่ให้ตายเถอะ!!!....ถึงหน้าจะยับเยินขนาดไหน ไอ้หมอนี่ก็ยังดูหล่ออย่างกับคุณชายในละครไม่มีผิด....พ่อเทวดาช่างปั้น....พ่อพระเอกละครหลังข่าวเรตติ้งกระฉูด....
“พี่ดิน....เอาป๊าขึ้นไปเก็บก่อน เดี๋ยวตรงนี้เคี้ยงจัดการเอง”
“มีอะไรก็ค่อย ๆพูดค่อย ๆจาละกัน พี่เชียร์เรานะไอ้หนุ่ม.....มันต้องแมน ๆ อย่างนี้ ถึงจะเอาคนบ้านนี้อยู่ ไปหมี.....ไม่ใช่เรื่องของหมี หมีขึ้นไปสงบจิตสงบใจเสียเถอะ เดี๋ยวให้ลูกเคี้ยงเคลียร์ให้”
หมีแก่ถูกลากขึ้นห้องไปแล้ว เหลือก็แต่หล่อนกับเขา ให้ตายเถอะ!!! เด็กหนุ่มคิด....ยัยป้านี่ช่างทำหน้าตาได้เจ้าเล่ห์ดีแท้
“เธอต้องรับผิดชอบนะยะ.....ทำเรื่องผิดผีขนาดนี้....ยังไงเธอก็ต้องรับผิดชอบ”
“ระ...ระ....รู้น่า....ก็รอให้หาตัวเจอก่อนได้มั้ยเล่า”
“ไม่....ไม่รออะไรทั้งนั้น รีบไปเคลียร์กับผู้ใหญ่บ้านเธอเป็นการด่วน แล้วมาสู่ขอน้องหม่งม้งที่น่ารักของชั้น ส่วนเรื่องสินสอดกับค่าสึกหรอ เดี๋ยวทางฝ่ายชั้นจะเป็นคนเรียกไปเอง เอ้าไปสิยะ....จะมัวมายืนบื้ออยู่ทำไม....หึ....อิม้งน้องพี่....พี่สาวคนนี้ไม่ยอมให้น้องร๊ากอย่างแกต้องเสียหายฟรี ๆ หรอก....หึหึหึหึ”
ให้ตายเถอะวะครับ.....เสียงหัวเราะของยัยป้านี่.....น่าขนลุกเป็นบ้า!!!!.
.
.
.
.
.
.
หนีเสือปะจระเข้ชัด ๆ!!!!
ไอ้ดอยเดินโซซัดโซเซออกมาอย่างไร้จุดหมาย เสื้อของมันขาดวิ่นจนเห็นเนื้อขาว ๆ กับรอยสัก(แน่นอน...หัวนมแดง ๆของมันก็ด้วย) ปากบวมเจ่อ แก้มและซอกคอของมันแดงเป็นปรื้น....
ซวยอะไรหนักหนาแว๊...เสียใจเรื่องคนรักยังไม่พอ ยังต้องมาถูกเพื่อนรักเพียงคนเดียวในตอนนี้ฉวยโอกาสอีก มันขัดขืนสุดชีวิต แต่หมอนั่นก็แรงเยอะฉิบหาย กว่าจะหนีรอดเงื้อมมือมารมาได้ มันก็บอบช้ำไปหลายจุด ให้ตายเถอะ ถูกต่อยที่ท้องอย่างกับนางเอกละครตอนจะถูกตัวโกงปล้ำไม่มีผิด เสียแต่ว่านางเอกละครไม่ได้ถึกอย่างมัน ไม่อย่างนั้นเป็นนอนกุมท้องสลบเหมือดไปนานแล้ว
เสื้อผ้าของมันถูกฉีก และเนื้อตัวก็ถูกฟัดจนรุ่งริ่ง มันนอนนิ่งอยู่ครู่หนึ่ง ให้ไอ้หน้าหล่อได้โลมไล้ตามใจชอบ ก่อนที่จะรวบรวมกำลังเฮือกสุดท้ายถีบเปรี้ยงเข้าให้ เพื่อให้อีกฝ่ายหยุดการกระทำอันป่าเถื่อน และเพื่อถีบตัวของมันเองออกมาด้วย มันไม่แม้แต่จะหันหลังกลับไปมอง ออกมาทั้งตัวเปล่า ๆ ทั้ง ๆเสื้อผ้าที่ขาดวิ่น ดูเอ๊กซ์ ดูเซ็กส์ซี่ มีคนจ้องมองเรือนร่างของมันอย่างหื่นกระหาย แต่ช่างเถอะ มันหาได้แคร์ไม่ ใครบางคนโห่แซว ถ้าเป็นตอนอื่น มันคงหันไปแยกเขี้ยวขู่แล้ว
ใจหนึ่งมันก็นึกอยากกลับบ้าน...กลับไปอาบน้ำล้างเสนียด ซุกตัวกับผ้านวมหนา ๆ ป่านนี้พี่เคี้ยงกับพ่อพ่อคงจะเป็นห่วง แต่พอคิดดูอีกทีแล้ว....ไม่ดีกว่า กลัวมันจะตามไปที่บ้านเขา กลัวมันจะพูดอะไรบ้า ๆ ออกมา กลัวพ่อหมีจะเครียด เขาเป็นลูกชายเพียงคนเดียว เพราะฉะนั้นเขาต้องเป็นความหวังของครอบครัว.....ไม่ใช่ตกเป็นเมียคนเลว ๆพรรค์นั้น
โทรศัพท์ก็ทิ้งเอาไว้ที่ห้องของไอ้หน้าหล่อ....กระเป๋าสตางค์ก็ด้วย เพราะฉะนั้นเขาก็กะว่าจะเดินมันไปเรื่อย ๆ อย่างนี้แหละ ไปไหนก็ได้ที่มีคนพลุกพล่านทั้งคืน ไม่ก็หาเซเว่นสักที่เพื่อนั่งยันเช้า อยากสงบสติอารมณ์ที่กำลังพุ่งพล่านอยู่ตอนนี้ให้สงบลงเสียก่อนน่ะ...
แต่ก็เปล่า...
“มาเดินอะไรข้างถนนแบบนี้ล่ะ....ขึ้นมาสิ....แล้วนั่นไปโดนอะไรมา ไปมีเรื่องมารึไงเรา....ฮึ?....ไอ้เด็กมีปัญหา”
ใครคนหนึ่งที่มันรู้จักดี เริ่มจากบีบแตรทัก แล้วจากนั้นไม่นาน กระจกรถก็ค่อย ๆเลื่อนลงมา เผยให้เห็นใบหน้าหล่อ ๆของไอ้ตัวปัญหา
ก็ดี.....จะได้เคลียร์แม่งให้เป็นเรื่อง ๆไป!!!!.
.
.
.
.
.
to be con
มาแล้ว.....ช่วงนี้ชิว ๆ เลยมาต่อได้เรื่อย ๆ
หัวข้อ: รักต้องสูบ - ตอนคั่นสั้นมาก(อิงกระแสนิดนึง) (27/02/2014) (อ่าน 213658 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก