หัวข้อ: รักต้องสูบ - ตอนคั่นสั้นมาก(อิงกระแสนิดนึง) (27/02/2014)

[ultra_bang]

 

สนุกมากเลยคราฟๆๆ  ขอบคุณเรื่องราวดีๆๆที่มีให้อ่านนะคราฟๆๆๆ

[na_near]

อั๊ยย่ะ ในที่สุดๆ เจ๊เคี้ยงสุดสวยฮาร์ดคอเป้ไฮร็อคของเราก็จะมี....ผะ...ผะ...เพื่อนชายกับเค้าซะที
ขอบอกไว้่อนนะเด็กน้องว่าเจ๊ของเราอ่ะยากนะ  ยากกว่าลูกหมีอีก  เลเวลเจ๊แกสูงมาก
แต่รับรองความแซบ 

จะจบแล้วหรอค่ะ   จะจบจริงอ่ะ   
ไม่อยากให้จบเลยจิงนะ แต่............ก็คงต้องถึงบทสรุปแล้วสินะ
ต้องิดถึง พ่อหมี เด็กดอย เจีเคี้ยง พ่อคนเถื่อน เด้กเฟรสช้อย และคนเแต่งแน่ๆเลย   
แล้วจะรอตดตามตอนพิเศษกับเรื่องใหม่นะค่ะ


 

[mutyamania]

ตอนพิเศษ อย่างนี้เรียกชู้ได้แม๊ะ




ครืด.....ครืดดดดด....ครืดดดดดดดดดด


“หล่อ....ใครโทรหามึงแว๊”
“เออ...ช่างก่อนเถอะน่ะ”

สองหนุ่มกำลังกอดรัดฟัดเหวี่ยงกันอยู่บนเตียงนอนนุ่ม  ในห้องชุดสุดแพง(แต่น้อยกว่าของนายแฟรงค์)ของภูบดินทร์  แล้วอยู่ ๆโทรศัพท์ของสุดหล่อก็สั่นขึ้นมา

“จะไม่รับแน่เหรอแว๊”
“ไม่”
“เผื่อพ่อมึงโทรมานะหล่อ”
“จิ๊.....อยากให้รับนักใช่มั้ย”

เมื่อสุดหล่อหมดความอดทน  การละเล่นกันระหว่างเพื่อนกับเพื่อนแบบแมน ๆ จึงสิ้นสุดลงเดี๋ยวนั้น  ไอ้ดอยแอบเสียดาย  แค่แอบ!!!  ก็เพื่อนกันน่ะ....รู้ใจกันออกปานนั้น  ทำไมถึงจะไม่เสียดายล่ะ  ในเมื่อมันกับเพื่อนกำลังจะไปถึงฝั่งฝันกันอยู่รอมร่อ!!!!!!


ตอนแรกก็นอนกลิ้งทับกันตามปกติ  แล้วมือของไอ้หล่อก็เขี่ยหัวนมของมนต์สิทธิ์  แล้วก็วนกันอยู่ตรงนั้น  จนกระทั่งเสียงครางของไอ้ตาหยีดังขึ้น  แล้วพวกเขาทั้งคู่ก็จูบกัน 


เร่าร้อนเหมือนเคย.....รสจูบของหล่อ
อุณหภูมิร่างกายยามสัมผัสกัน....สุงเหมือนทุกครั้ง
ท่า Sixty Nine ท่าใหม่ที่พวกเขาสองคนเพิ่งจะหัดลองกัน  แต่มีข้อแม้ว่าต้องอาบน้ำให้สะอาด  ซึ่งเหมาะเหม็ง  พวกเขาเพิ่งอาบน้ำเสร็จ  จากนั้นจึงมานอนดูดีวีดีกันบนเตียง  แล้วก็นั่นแหละ....



ไอ้โทรศัพท์เวร....ไม่สิ...โทรศัพท์ผิดอะไรล่ะ.....ไอ้คนโทรมาต่างหาก!!!!! 


หายไปนานแล้ว....แล้วทำไมกดรับเสร็จถึงต้องหนีกันไปคุยที่ระเบียงด้วย!!!  คุยน่ะไม่เท่าไหร่  แต่จะปิดประตูเพื่อ  กลัวเสียงเล็ดรอดเข้ามาหรือไงแว๊ะ  แล้วทำไมต้องกลัวด้วยล่ะแฟะ....มันเป็นท็อปซีเคร็ทขนาดนั้นเชียว...


ทำไม....ทำไม.....ทำไม


ทำไมในหัวของไอ้ดอยจึงมีแต่คำว่าทำไม


“คุยนานเนอะ”
“จะต่อมั้ย”
“กูหมดฟีลแล้ว”
“เออ...งั้นก็ดีแล้วล่ะ....เออนี่  เดี๋ยวพลจะแวะเข้ามานะ  นายกลับไปก่อนเถอะไป”
“ทำไมต้องกลับวะแม่ม!!!  ทำไม....กลัวกูอยู่แล้วจะคุยไม่สนุกเรอะ....หรือว่าเป็นเพื่อนคนละระดับกันวะ”
“ก็ไม่ได้สนิทกันนี่วะ  เราก็กลัวนายจะอึดอัด  จะเบื่อไง  ทำไมต้องโมโหด้วยวะม้ง!!!!”
“ไม่กลับ  ไม่อึดอัด  จะนอนดูหนังให้จบ  โอเคนะ....ใครจะมาก็มา  ไม่แคร์!!!!!”


อืมมม.....ไอ้ท่าทางแบบนี้....




ภูบดินทร์จะดีใจ  หรือจะเตะตูดไอ้หมีเด็กขี้เหวี่ยงดีล่ะนี่
.
.
.
.
.
“โย่ว....เฟิร์สเฟิร์ส”
“ไงพล”
“ไง....หม่งม้ง”
“เออ!!!!”


ไอ้เด็กหน้าละอ่อนนั่น  เดินลั๊ลลาเข้ามาในห้อง  หนำซ้ำยังแสร้งทำทีเป็นมิตรกับเขาอีก  มนต์สิทธิ์ปรายหางตามองอย่างมีจริตของนางอิจฉาในละครพีเรียดหลังข่าว  ก่อนจะตอบรับคำทักทายนั้นด้วยเสียงห้วน ๆ


“ไม่ได้เจอกันนาน  นายดูไม่เหมือนเดิมเลยนะเฟิร์ส  ความหล่อหดหายหมด”
“อำพรางตัวนิดหน่อยน่ะ”
“แต่เราว่าแบบนี้ก็คูลดีนะเว้ย  ดูเป็นหนุ่มใหญ่มีมาด”
“ห่าพล....เรายังไม่แก่ขนาดนั้นนะ”


มนต์สิทธิ์ล่ะเกลียดไอ้หน้าเด็กจอมตอแหลลวงโลกคนนี้  พาลไม่อยากจะให้ไอ้หล่อของเขาลดตัวลงไปเกลือกกลั้วด้วย  แต่มันก็ติดอยู่ตรงนี้  ทำอะไรมันไม่ได้  เพราะมันช่างสร้างภาพแบ๊วใสได้อย่างแนบเนียนเหลือเชื่อ


“คอแห้งจัง...มีอะไรเย็น ๆติดตู้บ้างมั้ย”
“มีแต่น้ำเปล่า  อย่างอื่นล้างผลาญกันหมดแล้ว...ซอร์รี่นะ”
“ฮื่อ....งั้นไม่เอาอ่ะ....อยากกินอะไรหวาน ๆหน่อย”
“ไม่มีไรกินเลยว่ะ....หมดเกลี้ยงตู้เย็นแล้วจริง ๆ  อ้อ....มีเจลมาสค์ตาอ่ะ  พลกินได้มั้ย”
“เจ๊ยยยยย”
“ฮ่าฮ่า....งั้นรอแปบนะ  เดี๋ยวลงไปซื้อมาให้  ม้ง....นายเอาไรมั้ย”


ไอ้ลูกผู้ดีทำทีอาสา....ลงไปหาของกินมาประเคนให้แขก  ไอ้ตัวเลือกแรกหันมาถามเขาด้วย  เอาจริง ๆเลยนะ  ผิดวิสัยมันมากจริง ๆ  โอเคมันคุณหนู  โอเคมันไม่เคยใช้เขา(แต่ส่วนมากเขาจะอาสา...เพราะเขารู้ว่าคนอย่างมันทำอะไรไม่เป็น)  แต่คนอย่างมันก็ไม่เคยทำอะไรแบบนี้ให้ใคร  หมายถึงกุลีกุจรที่จะบริการใครขนาดนี้


ถ้าไม่ใช่ไอ้กร๊วกนี่  มนต์สิทธิ์ก็อยากจะรับอาสาลงไปซื้อมาให้กินอยู่หรอก  ดูสายตานั่นสิ!!!  สายตาที่ลอบมองมายังเขา  คล้ายจะบังคับกลาย ๆ ว่ามึงนั่นแหละลงไป  เพื่อนเขาจะคุยรำลึกความหลังกัน  อย่าเสร่อมาเป็นก้าง!!!!


“เสลิปปี้แก้วใหญ่”
“รสอะไร”
“รสสะตอเบอร์แหล!!!”
“นายล่ะพล”
“ลงด้วยดีกว่า”
“มาดิ...มาช่วยถือด้วย”
“งั้นกูลงด้วยเฟิร์ส!!!”

ห่า!!!!  นับวันมนต์สิทธิ์ยิ่งไม่เข้าใจตัวเอง  ท่าทางเหมือนกับจะหึงหวงเพื่อนตัวเองแบบนี้  มันนิสัยของนางเอกปากแข็งชัด ๆ!!!  สุดท้ายพวกเขาก็ลงกันทั้งสามคน  ไอ้พลอะไรนั่นเกาะเพื่อนเขาแจ  ไอ้หล่อเผลอก็หันมาแลบลิ้นใส่


เดี่ยวเจอพี่กูแล้วมึงจะหนาว  โทรกริ๊งเดียว  ให้พี่เคี้ยงมาตบซะให้คว่ำ!!!!


มนต์สิทธิ์ก็ไม่ได้คิดว่าตัวเองน่ารัก  หรือมีอะไรดีที่จะทำให้ใครหมั่นไส้  แต่ไหงไอ้พลอะไรนี่ถึงได้ทำเหมือนกับว่า  เขามีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกับไอ้หล่อ(จริง ๆก็ไม่ค่อยลึกซึ้งเท่าไหร่  แค่ซอร์ฟเซ็กส์เองง่ะ)  แถมยังรู้สึกเหมือนถูกมองว่าเป็นฝ่ายรับของไอ้หล่อยังไงก็ไม่รู้สินะ


ไหน ๆมันก็เข้าใจแบบนั้น  เล่นกับมันหน่อยดีแม๊ะ!!!!  ว่าแล้วไอ้ลูกหมีวัยละอ่อนก็ตรงเข้าไปแทรกกลางระหว่างไอ้หล่อ...กับไอ้หน้าอ่อนที่เลือกซื้อของกันกระหนุงกระหนิง


“หล่อ....มึงแดกนี่ยัง....เลย์รสเหี้ยทอด  อร่อยสัดจัญไรลิ้นจนน้ำตาแม่มไหลพราก”
“อะไรของนายวะม้ง”
“กูเอาสองห่อ....จ่ายให้ด้วยนะ....ไปล่ะ....ไปดูอย่างอื่นต่อ”


ไม่เวิร์ค ทำไม่ได้ว่ะ....มนต์สิทธิ์รับไม่ได้กับสิ่งที่ทำลงไป  ทำเป็นพวกขี้เหวี่ยงขี้วีน  ที่ทำอยู่นี่มันอาการแต๋วแตกชัด ๆ หรือว่าเขาจะเป็นเกย์  ไม่นะมนต์สิทธิ์  ไม่ไม่ไม่....


จะเบี่ยงเบนตามหนุ่ม ๆที่บ้านไปอีกคนไม่ได้เป็นต่างหาก....


แต่.....




แต่ว่านะ.....





อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก.................

“หล่อ.....โคอะล่ามาร์ชให้เพื่อน 2 กล่อง  รสนี้อิมพอร์ตเลยนะหล่อ  ลิมิเต็ดสุด ๆ เอาสามกล่อง”
“นายเป็นอะไรรึเปล่า  ดูคึกแปลก ๆนะม้ง”
“มี.....มานี่กับกูแป๊บ”

ว่าแล้วไอ้หมีก็ชุดกระชากเพื่อนสุดหล่อ  ออกมาจากคู่แข่งหน้าละอ่อน(ตอนนี้หนุ่มน้อยหน้าใสกลายเป็นคู่แข่งของมนต์สิทธิ์ไปเสียแล้ว)  สงครามย่อย ๆ จลาจลเล็ก ๆ เกิดขึ้นในร้านสะดวกซื้อ  แต่เผอิญว่าไอ้ดอยนั้นแรงเยอะ  กล้ามก็เยอะ  จึงสามารถใช้กำลังฉกชิงตัวเพื่อนมาได้สำเร็จ  ท่ามกลางความงุนงงของคนกลางอย่างภูบดินทร์....


งงจริงอ่ะ....?????


“ขอยืมตัวเพื่อนแป๊บ....เรื่องสำคัญ”
“อะไรของนายวะ....น่ารำคาญเหอะ”
“กูไม่สนว่ามึงจะรู้สึกอะไร  แต่ตอนนี้กูอยากคุยกับหล่อ  แค่กูกับหล่อ  เรื่องสำคัญมาก”
“เอ่อ...พล....งั้นนายขึ้นไปก่อนเลย  อ่ะกุญแจ”


ฝ่ายนั้นยอมจากไปอย่างฟึดฟัด  ไอ้ดอยทำหน้าเจ้าเล่ห์ไล่หลัง  ก่อนจะหันมาพบกับใบหน้าที่เจ้าเล่ห์กว่าของเพื่อน


“หึงเหรอม้ง”
“เออ”
“อะไรนะ”
“เดี๋ยวรีบไล่มันกลับไปเลยนะ  กูมีเรื่องเคลียร์”
“เคลียร์เรอะ????”
“เออ!!! โดนเพื่อนคิดแทงข้างหลังแล้วยังไม่รู้ตัวอีกนะมึง”


ตกดึกคืนนั้น  ไอ้ดอยตั้งใจว่าจะกลับไปบ้านของตัวเองบ้าง  หลังที่ที่มาหมกตัวอยู่ที่ห้องของเพื่อนสนิทร่วมสองอาทิตย์  แต่ก็เป็นอันต้องเลื่อนไปก่อน  คืนนี้มีเรื่องต้องสะสาง

หลังจากขึ้นไปพร้อมกับขนมถุงโต  นายพลก็ดูเหมือนจะหายจากอาการเหวี่ยงเป็นปลิดทิ้ง  แต่กลับพูดคุยหยอกล้อเล่นหัวกับเพื่อนเก่าตามปกติ  เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น  ขณะที่ไอ้ดอยเต่านั้นหลับเป็นตาย

ก็คนมันง่วง....ไม่อยากถ่างตาดูภาพน่าหมั่นไส้ของไอ้คนลวงโลก  นี่ถ้าไอ้หน้าหล่อนี่ไม่ใช่เพื่อนซี้ของเขา  สาบานได้เลยว่าจะไม่เข้าไปยุ่งวุ่นวาย

แต่ที่ต้องยุ่งก็เพราะห่วงมาก....ห่วงทั้ง ๆ ที่รู้ซึ้งดี  ว่าเพื่อนของเขานั้นมันเจ้าเล่ห์เพียงไหน

“ไหน...นายว่ามีอะไรจะเคลียร์?”
“มึงฟังกูนะ....เชื่อหรือไม่มึงก็ไปคิดดูอีกที...กูอ่ะเป็นเพื่อนกับมึงมาก่อนมัน  แต่เวลาส่วนใหญ่มึงเสือกอยู่กับมันมากกว่า...เพราะงั้น...”
“ว่ามาเลย”
“คืองี้....”


มนต์สิทธิ์เล่าทุกอย่าง  รวมทั้งเรื่องภาพถ่ายเจ้าปัญหาที่คู่กรณีเคยงัดออกมาโชว์  ถึงแม้คำถามจะไม่คาดครั้น  แต่สีหน้าและแววตากลับเต็มไปด้วยความกระหายใคร่รู้ 


ใช่....มนต์สิทธิ์ต้องการคำอธิบาย....


“รูปที่นายว่าน่ะ....ไม่มีหรอกนะ  มีแต่คลิปวีดีโองานแสดงตอนปีใหม่  ก็พวกผู้หญิงในห้องน่ะสิ  บังคับให้ทำ  แล้วเราก็ไม่ชอบให้ใครมาท้าไง  มีคนหาว่าเราป๊อด  ก็เลยจัดซะหน่อย  ทุกวันนี้ก็ยังเก็บเอาไว้ในคอมพ์อยู่เลย  จะดูมั้ยล่ะ?”
“เออ!!!”
“งั้นก็รอแป๊บ”


ภูบดินทร์รู้สึกดีใจที่สุด  กับเลเวลความหึงของไอ้ดอยตาหยี  แม้จะรู้สึกไม่พอใจ  ที่คนที่เคยคิดว่าเป็นเพื่อนเก่า  จะคิดอะไรสกปรกกับเขา  เรื่องพลนี่ภูบดินทร์ไม่รู้มาก่อน  ไม่เคยสยใจด้วยซ้ำว่าหมอนี่เป็นเกย์หรือเปล่า  คนที่เขาสนใจก็มีอยู่คนเดียว  ถึงมันจะตัวโตไปนิด  นิสัยดิบเถื่อนไปหน่อย  แต่มันก็มีมุมน่ารัก  และเซ็กส์ซี่สัด ๆ


“สบายใจยัง  นี่ใช่มั้ย  ไอ้ภาพที่นายไปเห็นมาน่ะ  ก็ขอโทษที่เล่นสมจริงไปหน่อย  แต่แค่แนบปากเฉย ๆ ไม่ได้สอดลิ้นเข้าไปหรอกนะ”
“ไม่อยากรู้เฟ้ย  แค่จะเตือนเฉย ๆ ว่าเพื่อนมึงมันเหี้ย  แค่นั้นแหละ”
“ต่อไปจะไม่ให้มาวุ่นวายอีก  จะทำตัวห่างเหิน  สบายใจยัง”
“ระวังมันด้วยนะเฮ้ย  มันบอกจะเคลมมึง  ไม่รู้ว่ามันจะเอามึงทำเมียหรือผัว”
“ช่างเถอะ  รู้แค่ว่าตอนนี้นายน่ะ....เหมือนเมียที่กำลังเดือดเพราะผัวนอกใจสุด ๆ เลยรู้มั้ย”


เขาว่า  ก่อนจะตะปบหน้าอกแน่น ๆของมัน  ฟัดเนื้อแน่น ๆ ของมันให้จมเขี้ยว


“ถ้าหวงเราก็บอกมาตรง ๆ เด้”
“เออ!!! กูหวง  เพราะสัญญากันแล้วนี่หว่า  ว่าห้ามใครมีแฟน  เดี๋ยวกูแม่มก็มีเมียซะเลย  พ่อยิ่งยุอยู่นิ”
“ครับผม”


แล้วเขาก็ฟัดมันจมเขี้ยวในคืนนั้น

.
.
.
.
.
“เชี่ยหล่อ....”
“ครับ”
“ทำไรฟะ”
“เล่นไง”
“แล้วเอามาถูแถวตูดกูทำไม  เอาไปห่าง ๆ เลยนะ  แบบนี้มันไม่ใช่แล้วจ๊อด”
“แต่ว่านายก็ชอบไม่ใช่รึไง....หืม?”





แล้วหนทางแห่งการครอบครองน้องหมีของนายสินเชื่อเงินผ่อนก็ใกล้เข้ามาอีกนิดนึง

(จบตอนจ้ะ)
.
.
.
.
.
แจ้งย้ายดีกว่าแฮะ  เพราะคงไม่ค่อยมีเวลามาต่อ  ตอนหน้าเป็นฉากสวีทของหมีกับดินดิบ  แล้วตามด้วยฉากเกี้ยวหญิงของหนุ่มน้อย

นะจ๊ะ(แต่อีกนานเลยนะ)

[nunnan]

หมีน้อยเมื่อไหร่จะโดนน่ะ 

[ชะรอยน้อย]

หมีหนุ่มมีหึงหวงด้วยอ่ะ อยากให้หวงหล่อบ่อยๆนะเนี่ย

[Shizuku]

หมีดอย หึงอ่ะ
ยอมๆหล่อไปเหอะ
แม่ยกโบกป้ายไฟเชียร์จนปวดกล้ามแล้ว

[loveaaa_somsak]

ดีใจเป็นอย่างยิ่งที่ได้อ่านตอนพิเศษของเรื่องนี้ อย่างอ่านทุกคู่เลย

[=นีรนาคา=]

หมีน้อยมันหึงได้เถื่อนมาก ฮ่าาาา

[kaokorn]

ไม่น่าเชื่อว่าหล่อจะค่อยๆกล่อมหนูม้งจนเบียงเบนได้  555+
รออ่านตอนพิเศษนะฮะ ขอบคุณคร้าบบบ

[ultra_bang]

  รอตอนต่อไปนะคราฟฟๆๆๆ  รอรๆๆๆ  สนุกมากๆๆเลยคราฟฟฟผม

[mur@s@ki]

หึงแบบหมดเปลือกเลยใช่มั้ยลูก หม่งม้ง

 

[t2007]

ม้งหม่ง หึงน่าร้ากกกก จริงๆ เล้ย สตอเบอหลี พล ชิดขอบกระด้งซะ ขอบใจจร้า

[Monkey D]

รอๆๆ  ตอนเจ๊เคี้ยงโดนจิ้ม!!!???

[ultra_bang]

  วันนี้ก็มารอรนะคราฟๆๆๆ

[kyoya11]

พี่เคี้ยงสุดสวยผ่าทุกอย่างแล้ว และที่สำคัญ กำลังจะได้กินเด็กด้วย ว้าววว

[Anyann]

แฮปปีเอนดิ้งแล้ววว เย้เย้เย้

อ่านสองตอนรวด ดีใจที่พี่เคี้ยงมีคู่สักทีหลังจากตามลุ้นมานาน 555 จากนี้ก็รออ่านตอนหวานๆนะคะ นานแค่ไหนก็จะรอ อิอิ

[na_near]

อั้ยหย่ะเด็กสินเชื่อแผนสูงงงงงงงงงงงงงง
มีหรือหมีน้อยจะทันเกม 555

รอตอนหน้าแค่ intro  ก็ ....... แล้ว อิๆ

[mutyamania]

ตอนพิเศษ สุดท้ายของสุดท้ายของสุดท้าย....



“บอกธุระของเธอมาดีกว่าน่ะ”
“ก็บอกแล้วไง....ว่าผมตั้งจะใจจีบพี่น่ะ”
“เด็กเปรต.....”


ให้ตายเถอะ  ฉันก็ไม่ได้แบบ....คิดว่าตัวเองเป็นนายเอกนิยายวาย  หรืออะไรเทือกนั้น  แต่เดี๋ยวนะ  ตอนนี้ฉันเป็นผู้หญิงแล้วนี่หว่า  ซึ่งก็หมายความว่า  ตอนนี้เรื่องของฉันมันก็ไม่ใช่ชายรักชายแล้วน่ะสิ

ขอบคุณสวรรค์  ฉันกลายเป็นมนุษย์ปกติ  แถมสวยเสียด้วย  อุคริคริ

เพราะงั้นฉันควรจะบอกพวกคุณว่า....เฮ้....นี่มันเรียลไลฟ์นะเฮ้ย  แล้วฉันก็ไม่ใช่นางเอกละคร  หรือนิยาย หรือ.....พอเถอะ

เรื่องของเรื่องคือฉันในตอนนี้  อายุปาเข้าไปสามสิบแล้ว  มันก็เลยไม่ได้สวยใสโนะเนะแบบกะเทยเด็กมิสทิฟฟานี่  แต่ก็สวยแบบสาวมีอายุนิดนึง  โอเค  ฉันไม่ได้มีลุคแบบโคเรียนเกิร์ล  แต่มันออกจะผู้ดีอังกฤษหรูหรา....อะไรยะ....ใช้ของก๊อปแล้วไง  ก๊อปเกรดเอเฟ้ย  ใครจะดูรู้

แต่ประเด็นคือคุณนึกออกไหม  คนที่จะเข้ามาจีบฉันน่ะ  มันควรจะเป็นหนุ่มใหญ่สิ  ไม่ก็ชาวต่างชาติ  พวกเยอรมัน  ไม่ก็แอฟฟริกันผิวดำร่างกายกำยำล่ำสัน  คนที่เดินสวนกันในตึก 






ไม่ใช่ผู้ชายไฮโซเกินเอื้อมแถมยังอายุน้อยกว่าฉันเกือบสิบปีแบบไอ้เบื๊อกนี่!!!!


เห็นงี้ฉันก็ฉลาดนะยะ  มองก็รู้ว่ามาติดอีม้ง  อย่ามา....ถึงจะผ่านผู้ชายมาน้อย(แถมยังจิ้น----อย่าเที่ยวไปบอกใครเค้าเชียวว่าฉันจิ้น----อายเค้าตาย)  แต่ฉันก็มองออก  ว่าใครมาดี  ใครมาร้าย  ใครหวังใช้ฉันเป็นสะพาน


สูบแม่งให้หมดตัวดีมั้ย  แต่ยังไงก็ไม่ยกอีม้งให้หรอก  ไม่ปลื้ม


“จำผมได้มั้ย  เราเคยเจอกันครั้งหนึ่ง”
“จำไม่ได้อ่ะค่ะ”
“เห็นพี่ครั้งแรก....ไม่สิ  เห็นครั้งที่สองที่บ้านเจ้าม้งมัน  รู้มั้ยว่าหัวใจผมแทบหยุดเต้น”
“กลัวหรือสยองคะ”
“นมพี่ใหญ่กว่าหัวเด็ก”
“กูว่าแล้ว”
“ผมล้อเล่น.....”


ฉันตัดสินใจพูดกับมันตรง ๆ เพื่อให้อะไร ๆมันเคลียร์เสีย  แม่มเสียเวลาทำมาหากินชะมัด


“อยากให้พี่ช่วยเรื่องอีม้งสินะ....ใช่มั้ย?”


ได้ผล  มันนิ่ง  ฉันถือโอกาสที่มันนิ่ง  จิบไวน์ราคาแพงเกือบเท่าเงินเดือนสองเดือนของฉันรวมกัน....ถุย....ยาดองแถวบ้านฉันอร่อยกว่าแยะ


“ผมเปล่าชอบไอ้มนต์สิทธิ์ซะหน่อย”
“don’t come….”
“อะไรของพี่วะ”
“อย่ามา....”
“ทำไมพี่ถึงคิดว่าผมชอบมัน”
“ก็ไม่รู้สิ  มันก็ควรจะเป็นแบบนั้นนี่  ก็อีม้งมันน่ารัก.....เหมือนพ่อมันไง  แล้วแบบ....แฟรงค์อาจจะชอบแบบนั้นมากกว่าไม่ใช่เหรอ”
“ถ้าผมจะชอบใครสักคนที่ไม่ใช่ผู้หญิงแท้ ๆ ผมควรจะเลือกคนที่เหมือนผู้หญิงมากที่สุดสิ  ไอ้มนต์สิทธิ์มันเหมือนผู้หญิงตรงไหน”
“ไม่ได้คิดอะไรกับมันเลยว่างั้นเถอะ”
“มันก็รุ่นน้องอ่ะ  ผมก็เอ็นดูมันแบบรุ่นน้อง  แต่บางทีผมก็แค่อยากจะยั่วไอ้เด็กเฟิร์สช๊อยก็เท่านั้น  ผมรู้ตั้งนานแล้วว่ามันแอบชอบไอ้ม้ง  แต่ไม่อยากจะเข้าไปยุ่ง....”
“แต่ได้ข่าวว่าจะสารภาพรักกับอีม้งไม่ใช่เหรอยะ”
“ใครบอกพี่”
“กุมารทอง”
“ไอ้ขี้เก๊กนั่นแอบมากระซิบพี่ล่ะสิ  ร้ายจริง ๆ  ผมถึงได้ไม่ถูกชะตากับมันไง”
“แล้วมันจริงรึไม่จริง”
“ผมแค่มีเรื่องอยากจะปรึกษามันต่างหาก....เรื่องผมแอบไปตกหลุมรักคน ๆ หนึ่ง.....พนักงานบริษัท xxx คนที่ต่อยโจรวิ่งราวกระเป๋าแม่ผม”


ห่า....ทำไมชื่อมันคล้ายบริษัทกูจังนิ  แถมเรื่องที่ว่าต่อยโจรวิ่งราวกระเป๋า....มันก็คุ้น ๆ เหมือนเป็นเรื่องของกู  จะว่าไปวันนั้นฉันก็สวมเสื้อฟอร์มของบริษัทเสียด้วยสิ


“บริษัทอะไรนะคะ”
“XXX”
“AAA....หรือเปล่า”
“อ่า....ประมาณนั้นล่ะครับ  ผมเห็นไว ๆ มิน่าล่ะ  ถึงหาพี่ไม่เจอ”
“คืองี้นะคะน้อง....”
“ผมชอบพี่จริง ๆนะครับ  พี่ต่อยได้สวยมาก  ไม่เคยเจอกะเทยคนไหนต่อยโจรวิ่งราวตัวเท่าควายจนหลับในหมัดเดียวมาก่อน....นี่พูดตรง ๆเลย”


คืองี้.....ไอ้เหี้ยนี่มันยอมฟังอะไรที่ฉันต้องการจะบอกเลย  ฉันเลยได้แค่ยิ้มหน้าเจื่อน ๆ  แล้วตั้งหน้าตั้งตากินให้มันเสร็จ ๆ ไป  ทำไมนะ  ทำไมถึงได้รู้สึกสังหรณ์แปลกๆ  เหมือนจะมีเรื่องวุ่นวายหลายเรื่องตามมา  จริง ๆนะ


แล้วที่ว่าต่อยโจรวิ่งราวน่ะ  เปล่าหรอก  วันนั้นฉันแค่โกรธที่มีใครที่ไหนไม่รู้  วิ่งชนฉันจนเสลอปี้ที่อุตส่าห์ตั้งใจกดมาเสียสูงล้มครืนอย่างไม่เป็นท่า.....


ไม่ใช่หกลงพื้นนะยะ  แต่กระจายเต็มหน้าและเสื้อ  ประเด็นคือวันนั้นฉันต้องนั่งทำงานโดยที่เสื้อกลายเป็นสีแดงเหมือนโดนคนแทงด้วยสปาต้า  โดนอีเลขาคุณเคนหัวเราะเยาะถากถางด้วยสายตา....ที่ฉ่ำไปด้วยมาสคาร่าเป็นก้อน ๆของมัน  ให้ตายเถอะ!!!!  นั่นวันทำงานวันสุดท้ายของฉันเลยนะ  จบไม่สวยเลยให้ตายเหอะว่ะ

ไม่รู้ว่าตัวเองเป็นฮีโร่  รู้แค่ตอนนั้นโกรธ  ที่มาชนกันแล้วไม่ขอโทษ  เลยวิ่งตามไปต่อยด้วยความเร็วสูง  ต่อยเสร็จก็เตะซ้ำไปอีกที  มิหน้าล่ะ  คนแถวนั้นถึงได้ปรบมือให้ฉันกันใหญ่น่ะ

“แล้วแม่ไม่ว่าเหรอคะ  มาชอบกะเทยเนี่ย”
“แม่ไม่รู้สิครับ  เรื่องแบบนี้มันละเอียดอ่อน  รอให้ผมจีบพี่ติดก่อนสิ”
“เออ ๆ จะทำอะไรก็ตามแต่เรื่องเถอะย่ะ  ขี้เกียจจะพูด  ดื้อนะเราอ่ะ”
“ถึงลุคผมจะแบดบอย  แต่จริง ๆผมน่ะกู๊ดกายนะพี่”
“กลับเหอะ  พี่อิ่ม”
.
.
.
.
.
.
ไอ้เด็กหล่อลากขับบีเอ็มดับเบิลยูสีบรอนซ์มาส่งฉันถึงที่  พยายามจะหอมแก้มเป็นการร่ำลา  แน่นอน...ฉันเบี่ยงหลบสุดฤทธิ์ด้วยความรังเกียจ


ก็ไม่ชอบอ่ะ....มันเด็ก....มันยาก....บ้านมันไฮโซเกิน.....มันเกินเอื้อม....แล้วฉันก็แก่....ตอนนี้อาจจะไม่มาก  แต่พอมันสามสิบ  ฉันก็ปาเข้าไปสี่สิบแล้ว  เหลืออะไรล่ะที่นี้  นอกจากนมที่หมอทำมาเสียบึ้ม  นอกนั้นก็คงไปตามแรงโน้มถ่วง


“แล้วจะมากวนประสาทใหม่นะครับ”
“ค่า....เอาเถอะพ่อคุณ”


มันไปแล้ว  ฉันกำลังจะเปิดประตูรั้ว  ยังไม่ทันขยับพลังแขน  ก็มีมอเตอร์ไซด์เสียงท่อแตกคันหนึ่งขี่ปราดเข้ามาจนแทบจะเฉี่ยวตูดงอน ๆของฉัน.....เออ.....กูอ้วน.....ก็เดี๋ยวนี้ฐานะดีขึ้นน่ะ


“เจ๊.....”
“อ้าวนิ้งหน่อง”
“เดี๋ยวนี้มีหนุ่มมาส่งถึงบ้านเลยนะ”


ถ้าจำไม่ผิดฉันเคยกล่าวถึงมันไปแล้ว  แค่อ้างชื่อถึง....ในเหตุการณ์ใดเหตุการณ์หนึ่งสักอย่างเนี่ยแหละ  จำไม่ได้  พวกคุณไปหาอ่านกันเองละกัน  ช่วงกลาง ๆ เรื่องของฉันนั่นน่ะ


ไอ้นิ้งหน่องมันเป็นมอเตอร์ไซด์รับจ้าง  วินมันอยู่ปากซอยบ้านเก่าของฉันเอง  ฉันใช้บริการมันบ่อย  เวลาที่ตื่นสาย  กับเวลาที่ทำงานดึกจนไม่กล้าเดินเข้าซอยเปลี่ยวคนเดียวให้หมามันหอนเล่น....หมาแถวนั้นตอนดึก ๆ ล่ะจำหน้าใครไม่ได้  แถมชอบกรูเข้ามาเป็นฝูง  รุมเห่าจนฉันเยี่ยวแทบเล็ด...แต่ส่วนใหญ่ฉันจะจิกหัวใช้อีพ่อเลี้ยง  ไม่ก็โทรหาป๊ามากกว่า  ก็รู้ ๆกันอยู่ว่าค่าโดยสารมันแพงแสนแพง....


มันก็....หล่อนะ.....ประมาณอีปาล์มแต่สถุนกว่า...ทรงผมเหี้ยได้ใจยิ่งกว่าอีพี่ดิน  แถมยังระเบิดหูเป็นรูกว้าง


“เออ....ก็มีบ้าง”
“สวยคร้าบสวย”
“พี่แก่แล้ว  ให้พี่ได้หากินตามธรรมชาติบ้างเถอะค่ะ....แล้วนี่มาทำไมแถวนี้ยะ  ไม่วิ่งแล้วเหรอ”
“ต่อไปก็คงไม่ต้องง้อมอ’ไซด์รับจ้างแล้วสิ”
“แกก็เม้าส์...เอาไว้รอพี่ได้รถก่อนสิ  แล้วค่อยว่ากัน....”
“ตอนนี้โทรศัพท์ผมมีไลน์แล้วนะ  เพิ่งถอยมา....พี่เมมเบอร์ผมไว้ใช่มั้ย  เอาไว้ค่อยคุยกันนะพี่”
“เออ”


มันบิดเครื่องจนควันออก  ก่อนจะแว้นซ์ออกไป  ฉันมองดูความกวนตีนในการขับรถของมันแล้วแอบภาวนาให้มันรอดจากการโดนรถเมล์สายเก้าสองเฉี่ยวไปแดก.....




“สงสัยคงต้องทำทำบุญเสียหน่อยแล้วฉัน”
.
.
.
.
.
.
.
ตกดึกคืนนั้น  อยู่ ๆ ก็มีคนไลน์เข้ามาหา  ตอนตีหนึ่ง


ไลน์ถี่จนฉันตื่นอ่ะ....คิดดู


“เพราะเธอเป็นดั่งดาว เกินใจจะไขว่คว้า
เอาเธอเข้ามากอด ดึงเธอมาซบตรงไหล่
จริง ๆ ก็รู้ว่าเธอก็คงไม่สนใจ
เพราะเธอเป็นดั่งดาว เลิศเลออย่างใครเขา ฉันทำไม่ไหว
มองเธอเพียงแค่ห่าง ๆ ฝันว่าเธอนั้นเคียงข้าง
และต่อให้ฉันจะทำได้เพียงแค่เท่านั้น ฉันก็พอใจ”


อืมมมม....นี่จีบใช่มั้ย....อีนิ้งหน่อง






ฮึ!!!!!!
.
.
.
.
.
.
END

ไม่ต่อเรื่องเคี้ยงแล้วนะคะ  เพราะเดี๋ยวมันจะไม่ใช่นิยายวายแล้ว  กลายเป็นนิยายชายหญิงแทน  กลัวว่าจะกระอักกระอ่วนกับความไม่วายน่ะค่ะ  ส่วนตอนพิเศษของคู่อื่นจะมาต่อนาน ๆทีนะคะ   

[mur@s@ki]

มาทีละ2คนอีกแล้วนะเจ๊เคี้ยง กินเด็กอีกต่างหาก
อย่าเฟลทั้ง2คนเหมือนคราวที่แล้วอีกล่ะ

  ยังอยากอ่านต่อนะคะ

[done_dirt_cheap]

ขอบคุณมากๆค่ะ ที่เขียนมาให้อ่าน
สนุกมากค่ะ
จะติดตามผลงานต่อๆไป
 
 
 

[=นีรนาคา=]

เจ้เคี้ยงกำลังเสน่ห์แรง ใครๆต่างรุมจีบ อิอิ

[ultra_bang]

  เฮ้อ  ฟินเบยยยยยยยยยยยยยย

[na_near]

อวสานนู๋เคี๊ยงแล้วหรอค่ะ ยังไม่รู้เลยว่าใครเป็นเนื้อคู่ตุนาหงันของนู๋เคี๊ยง
จะเป็นแว้นหน้าใสหรือไฮโซไม่สิ้นกลิ่นน้ำนม   แต่ที่คอนเฟิร์มได้คือเด็กทั้งคู่  อิๆ
แต่เด็ดรึป่าวนี้ต้องถามนู๋เครี๊ยงแล้วหล่ะ คึๆ

[gupalz]

ให้จิ้นต่อเองว่าใครคู่เคี้ยงอีกแล้ว

[loveaaa_somsak]

เคี้ยงได้ปวดหัวอีกแล้ว

รอตอนพิเศษคู่อื่นด้วยอีกคน

ชอบทุกคู่เลย

อ่านเรื่องนี้แล้วช่วยบรรเทาความเครียดได้มาก

ขอบคุณมากครับ

[bebe]

แง่ คงคิดถึงป้าเคี้ยงน่าดู ยังไม่รู่้เลยว่าใครเป็นคู่ป้าแก

[๛ナーリバス๛]

อย่าเอ่ยเรื่องความไม่วายสิ มันตำใจนะ

กลายเป็นว่าเสน่ห์แรงแต่ก็ไม่เอาใครสักคนอีกแล้ว ถ้าตอนนี้ว่าอายุเยอะ ยังจะคิดเยอะเลือกมาก
รอต่อไปแล้วจะได้ลงจากคานไหมยะเนี่ยยยยยยย

[Monkey D]

อยากอ่านต่ออ่ะ วายไม่วายผมก็อ่านได้นะมาต่ออีกๆๆ

[t2007]

อยากอ่านต่อ สาวเคี้ยง นะ นะ นะ ขอบใจจร้า

[kamikame]

หนุกจุงเบยยยย
ง่วงแว้วววว เด๋วมาอ่านต่อน้าาาา ^^"
+ เป็ดให้จร้าาา