หัวข้อ: รักต้องสูบ - ตอนคั่นสั้นมาก(อิงกระแสนิดนึง) (27/02/2014)

[pilar]

อีม้ง เดี๋ยวแกโดนปล้ำละจะติดใจ เอ้ย!! แล้วจะรู้สึก!!

[mutyamania]

ตัดกันฉับๆๆๆๆๆ ไปร่วมหุ้นกันตั้งบริษัทส่งออกกรรไกรเหอะ

ตัดฉับแต่มาต่อไวก็ให้อภัยกันน่าพี่ชายยยยยยย.....

[t2007]

พ่อดินสนับสนุนด้วยล่ะ ขอบใจจร้าาา

[done_dirt_cheap]

 
 
 
อรั้ยๆๆ ช๊อบชอบ ตอนนี้อ่ะ ทั้งหมีแก่โดนมัด เด็กดอย ก็โดนล็อคห้อง
ฮี่ ฮี่ ฮี่

[Monkey D]

แหม บ้านนี้นิเนื้อหอมกันสุดๆมีแต่คนมาชอบ เอิ้กๆๆ
รอดูไอ้เด็กดอยกับเฟิร์ทช๊อยนะ

อ้อ....ยังอยากเห็น เคี้ยง จับผู้ชายรวยได้ เอ๊ย มีแฟนเป็นตัวเป็นตนสักที นะคร้าบบบบบ

[kyoya11]

ให้ความร่วมมือกันอย่างพร้อมเพรียง ดีจริงๆ

[konnarak]

ตัดกันฉับๆๆๆๆๆ ไปร่วมหุ้นกันตั้งบริษัทส่งออกกรรไกรเหอะ

10 10 10

อิพีแฟรงค์วางแผนจะแทงข้างหล้งอิม้งศรีเเน่ๆๆ

[mutyamania]

ดันก่อน....ยังแต่งไม่ออก อิอิ

[Zitraphat]

อุส่าห์วิ่งมาปาด เหนื่อยเลย

[loveaaa_somsak]

ม้งโดนแน่

[yuyie]

เด็กดอยเสร็จหล่อแน่ 

[mutyamania]

ตอน จะเอายังไงก็ว่ามา....


“ปล่อยนะไอ้สัดเฟิร์ส”
“ไม่....เราไม่ปล่อย”
“โตแล้วนะมึงอ่ะ  เลิกทำตัวเป็นเด็ก ๆ ซะที...กูอึดอัดดดดด”
“เรารักนาย...รักนาย....รักนาย....เราขอโทษที่ทำร้ายนาย....เราเสียใจ”
“ปล่อยเราเถอะเฟิร์ส....ขอร้องล่ะ”

เสียงผิวเนื้อกระทบกระแทกกันปึ่กปั่กสงบลง  คนที่ไม่สามารถสู้แรงของอีกฝ่ายได้  เปลี่ยนมาอ้อนวอนขอร้อง 

“ถ้าเราปล่อยนายจะหนีเราไปอีกมั้ย”
“ไม่หนีหรอก....เราจะหนีไปไหน  แมร่ง....ใครแมร่งมาล็อคห้องก็ไม่รู้”
“ถ้าจะชกเรา....ชกที่อื่นบ้างก็ได้นะ....เมื่อคืนพ่อนายก็ต่อยหน้าเราซะแหกเลย”
“เราก็เหนื่อยจะทำนายเหมือนกัน”

มนต์สิทธิ์ถูกปล่อยให้เป็นอิสระ  พ่อหนุ่มน้อยรีบตรงดิ่งไปยังเตียงนอน  กระโจนพรวดขึ้นไปได้ก็ฉวยเอาผ้านวมคลุมตัวเองเอาไว้  แผ่นหลังแนบชิดกำแพง  อยู่ในตำแหน่งที่รู้สึกปลอดภัยที่สุด

“นายทำแบบนั้นกับเราทำไมเฟิร์ส....”
“ก็บอกแล้วไงว่าเรารักนาย”
“เราก็รักนาย....แต่มันไม่ใช่แบบนั้น  เราบอกนายไปหลายหนแล้วนายไม่จำเลยอ่ะ”
“นายรังเกียจเหรอม้ง.....”
“ก็เออสิวะ.....แม่งโลกนี้มันเป็นอะไรกันหมดวะ  แล้วคนบ้านนี้แม่งก็เป๋ให้ทุกคน  เหลือเราไว้ทำพันธุ์ซักคนไม่ได้รึไงสวรรค์  ถึงเราจะถูกเลี้ยงมาแบบนี้  แต่เราก็แมนนะเว้ยยยย”
“นายคิดว่ามันสนุกรึไง  ทำไมไม่คิดว่า...ถ้านายมาเป็นเราบ้างล่ะ  รักเพื่อนสนิทมาตั้งสิบกว่าปี  แล้วอยู่ ๆ ก็มีใครที่ไหนไม่รู้มาชุบมือเปิบแย่งนายไป  เป็นนาย...นายจะทนได้เหรอ  จะยอมอยู่เฉย ๆ  แล้วปล่อยให้คนที่นายรักหลุดมือไปง่าย ๆ งั้นเหรอ”
“เราจะทำทุกอย่าง...ทำอะไรก็ได้ที่ไม่ใช่วิธีสกปรก  แล้วก็ทำร้ายคนอื่นแบบที่นายทำ  ไอ้พี่เคี้ยง....รีบมาเปิดประตูเลยนะ  ไม่งั้นเค้าจะถีบให้พังทั้งคนทั้งประตูเลย  จะไม่อยู่บ้านหลังนี้แล้วด้วย”


มนต์สิทธิ์เริ่มโกรธหัวฟัดหัวเหวี่ยง  เขาหงุดหงิดกับไอ้น่าหล่อที่ทำตัวไม่มีเหตุผล  หงุดหงิดตัวเองที่ไม่หนักแน่นพอที่จะจัดการกับเรื่องทุกอย่างได้  มิหนำซ้ำ….คนในบ้านยังเป็นใจอีก!!!


“งั้นเราไปเอง...ถ้านายรังเกียจเราขนาดนั้น”
“เออก็ดี...ไปเลย...แล้วถ้าอยากจะคิดแบบนั้นก็ตามใจนาย  ถ้านายคิดว่ามิตรภาพสิบกว่าปีของเราสองคนมันไม่มีความหมาย  นายก็เชิญบ้าต่อไปเถอะ....พร้อมจะกลับมาเป็นคนปกติก็บอกละกัน”
“เราเก็ทแล้ว  ว่ายังไงก็เปลี่ยนใจนายไม่ได้  เพราะงั้นเราจะไม่มาให้นายเห็นหน้าอีก”
“เออ!!!!”
“เราพูดจริง ๆนะม้ง”

ไอ้หล่อเดินคอตก  ดูแล้วน่าสงสาร  แต่ว่ามนต์สิทธิ์สงสารประตูหลังตัวเองมากกว่า  ไอ้หล่อทำจ๋อยไปก็เท่านั้น  เพราะอีเจ้ตัวดียังไม่ยอมมาเปิดประตูให้พวกเขาเลย  คงจะคล้องสายยูเอาไว้แล้วหายหัว....

.
....
.........
.................
..........
....
.
“เอาทรงอะไรดีคะน้องเคี้ยง”

คนงามเงยหน้าขึ้นจากแคทตาล็อค  เปลี่ยนมาก็หลายทรงแล้ว  ทั้งซอยไล่ระดับ  ซอยวอลลุ่ม  บ๊อบเท  ตัดตรง  ตัดสั้นแล้วไว้ยาว  ไหนจะต่อผมอีก....

“ดัดฟูดีมั้ยคะพี่  หรือจะบ๊อบกะลาครอบดี  แต่แบบ....เสียดายอ่ะค่ะ  กว่าจะเลี้ยงได้ถึงขนาดนี้  เอาไงดีอ่ะคะ  หรือจะแค่สระไดร์  หรือจะยังไง  เออ....นึกออกล๊ะ....ทำสีดีกว่าค่ะ....ขอที่แบบทำแล้วหน้าสว่างดูมีออร่า  เปล่งประกายเจิดจรัสรัศมีมณีโชติช่วงชัชวาลย์  เฉิดฉายไฉไลดูมีเสน่ห์ชวนค้นหาพอกรุบกริบ  ไม่ให้ดูเป็นผู้หญิงใสซื่อจนเกินไปนัก  เหมือนนางเอกละครเมื่อคืนนี้อ่ะค่ะ”

ช่างตัดผมซึ่งเป็นเกย์ออกสาว  ยืนกำกรรไกรค้างเอาไว้อยู่ครู่ใหญ่  ตัวตรงประหนึ่งกำลังไว้อาลัยให้แม่ลูกค้าคนงามขาประจำ

“หนูลองไปตายแล้วเกิดใหม่มันจะง่ายกว่ามั้ยคะลูกเอ๊ย”
“ว๊าย”
.
.
.
.
.
“นายจะไปจริง ๆเหรอ”
“อื่อ....จับผ้าเอาไว้แน่น ๆแล้วกัน  ชีวิตเราอยุ่ในกำมือนายแล้ว”

มนต์สิทธิ์ประสาทจะแดก  เมื่อไอ้หน้าหล่อคิดสั้น ๆ หวังจะปืนออกทางหน้าต่าง  โดยใช้ผ้าปูเตียงผูกเป็นปมต่อกันแทนบันได

“แค่กลับมาเป็นเหมือนเดิมมันไม่ได้เลยรึไง  นายอยากจะกอดจะหอมเรา  จะฟัดเราเหมือนเมื่อก่อนก็ได้  แค่ไม่คิดทำบ้า ๆ แบบนั้น  แล้วก็เลิกคิดกับเราแบบนั้น....เหมือนเมื่อก่อนไง”
“หึ....แน่ใจเหรอว่าเราจะทำแบบนั้นได้  แค่เราโดนตัว  นายก็ผวาแล้ว  แล้วอีกอย่าง....เราเพิ่งบอกนายไป...ว่าเรารักนายมาเป็นสิบปี  เพราะงั้น  แต่ก่อนที่นายหมายถึง  ความรู้สึกเราก็ไม่ได้เปลี่ยนอะไร”
“นายมันเห็นแก่ตัวที่สุด  คิดแต่จะหนี  เอาแต่เรื่องของตัวเองให้รอด  เคยคิดถึงความรู้สึกของคนข้างหลังมั้ยวะ  ไอ้คุณหนู!!!”
“แล้วนายล่ะเคยคิดถึงใจเราบ้างมั้ย  เราสองคนคบกันมาตั้งหลายปี  นายเคยเห็นเรายอมอ่อนให้ใครง่าย ๆ แบบนี้เหรอ  ถ้าคิดจะทำเรื่องแบบนั้นกับนายจริง ๆ คิดว่าเราจะทำไม่ได้เหรอม้ง”
“เออ....มึงมันใหญ่คับฟ้า  พอเหอะ  รอเจ้กลับมา  ไม่ต้องปงต้องปีนอะไรทั้งนั้น  เดี๋ยวก็โดนรั้วเสียบตายห่า....”

มนต์สิทธิ์กลับมานั่งที่เตียงของตัวเองอีกครั้ง  โดยที่ภูบดินทร์เองก็เดินตามมานั่งข้าง ๆ แต่พออีกฝ่ายกระเถิบเข้ามาใกล้  ไอ้ดอยก็กระเถิบตัวหนีโดยอัตโนมัติ

“เห็นมั้ยล่ะ....แล้วทีนี้เราจะเป็นเหมือนเดิมได้ยังไง....ฟังนะม้ง....ถ้าเราไม่เคยคิดกับนายแค่เพื่อน  เราก็จะไม่มีวันมองเห็นนายเป็นเพื่อน  เราผิดเองที่ทำให้นายรู้สึกไม่ได้  เดี๋ยวพอออกไปได้แล้ว  เราจะไม่มาให้นายเห็นหน้าอีกจริง ๆ”
“นายจะไปไหน”
“ไปไหนก็ได้....บ้านเรามีเงิน....คงไปเรียนต่อเมืองนอกล่ะมั้ง”
“อื่อ”
“ถามจริง....ถ้าเราไม่อยู่แล้ว...นายจะคิดถึงเรามั้ย”
“คิดถึงสิ”
“ได้ยินแบบนี้ก็สบายใจขึ้นมาหน่อย....หน่อยเดียวอ่ะนะ”
“ไม่ไปไม่ได้เหรอ....ลืม ๆ เรื่องนั้นไปซะ  ขอเวลาเราทำใจซักเดือนนะ”
“เราให้เวลานายตลอดชีวิต”
“ถ้านายไปเราจะอึ๊บกับผู้หญิงแม่งให้ทั่วเลย  จะเที่ยว ๆ ๆ ไม่รงไม่เรียนแม่งแล้ว”
“ตามใจนายสิ”
“เกลียดนายที่สุด  เราไม่น่ารู้จักกันเลย  ตอนที่นายเมินใส่เรา  เราน่าจะลืมนายไปซะ”
“ขอจูบลาเป็นครั้งสุดท้ายได้มั้ย”

เอาแล้วไง  ไอ้หล่อเริ่มจะหื่นใส่เขาอีกแล้ว  แต่ว่าคราวนี้เขาไม่เบี่ยงตัวหลบ  เมื่ออีกฝ่ายค่อย ๆ ยื่นหน้าเข้ามาใกล้

“เราไม่อยากเสียนายไป  ชีวิตเรามีคนที่รักมากที่สุดแค่ไม่กี่คนหรอกนะ  แล้วหนึ่งในนั้นก็เป็นนาย  นายเป็นเพื่อนที่เราไว้ใจที่สุด  นายเป็นเกย์เราไม่รังเกียจนายเลย  อันนี้จากใจเลยนะเฟิร์ส”
“ขอจูบนะ”
“เอาสิ”

แล้วพวกเขาก็จูบกัน  ความรุ้สึกทั้งหลายที่กักเก็บมานาน  ถูกถ่ายทอดลงไปจนสิ้น  ไม่มีเรื่องเพศเข้ามาเกี่ยวข้อง  เด็กดอยรู้สึกอบอุ่นอย่างบอกไม่ถูก  กลิ่นตัวไอ้หล่อช่างหอมหวานเหลือเกิน 


ถ้าไม่มีสิ่งเหล่านี้อีกต่อไปแล้ว  เขาจะอยู่ได้ไหมนะ  ถ้าอีกไม่กี่ชั่วโมงนับจากนี้ไป  เขาจะสูญเสียเพื่อนคนสำคัญไปอย่างไม่มีวันกลับ  ยิ่งกว่าตายจากกันเสียอีก  เขารู้ดีว่าภูบดินทร์เป็นคนพูดจริงทำจริง

ตอนยังละอ่อน  เด็กดอยจำความรู้สึกเจ็บจี๊ดได้ดี  ตอนที่ถูกอีกฝ่ายเมินใส่  จะต้องรู้สึกแบบนั้นอีกแล้วอย่างนั้นหรือ 


จูบอันนานเนิ่น  นานพอที่สมองจะฉายภาพความทรงจำในอดีต  เรื่องดี ๆ เรื่องบ้า ๆ ที่พวกเขาร่วมทำกันมา


“ไม่ไปนะเฟิร์ส....อย่าไปเลย....ไม่สงสารเพื่อนเหรอ  เพื่อนจะมีชีวิตอยู่ได้ยังไง  เพื่อนฝูงก็ไม่ได้มีเยอะเหมือนคนอื่นเขา  ตอนสอบล่ะ....ใครจะติวให้”
“ก็เราไม่อยากให้นายลำบากใจ”
“ไม่เลยซักนิด  อยากจะรักเราแบบนั้นต่อไปก็ได้  อยากจะทำอะไรกับเราก็ได้  ขอแค่เป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม  เราจะไม่โกรธ  ไม่รังเกียจนาย  ถึงจะรักตอบนายในแบบที่นายอยากจะให้เป็นไม่ได้  แต่เชื่อเถอะ...ว่าเรารักนายจริง ๆ”
“แน่ใจ”
“เออดิ...ไม่งั้นจะยอมให้จูบเหรอ”
“กอดก็ได้?  หอมก็ได้?”
“กี่หมื่นฟอดก็บ่ยั่น”
“ตกลงแล้วนะ”
“ครับผม”
“งั้นก็ตามนั้น”
“เย้....งั้นถ้าพี่เคี้ยงมันกลับมา  หล่อช่วยเราสกรัมมันกันนะ...”
“จัดไป”

ไอ้ดอย....ไอ้เด็กใสซื่อ  แค่มารยาสาไถตื้น ๆ ถ้าหากว่าม้งศรีนั้นชอบดูละครหลังข่าวเหมือนกับเขาแล้วล่ะก็....


ใครว่าจะหนีไปกันล่ะ  จะติดหนึบนายไปตลอดชีวิต  ภูบดินทร์ลอบกระตุกยิ้ม  ขณะกำลังกอดรัดกับเจ้าหมีเด็ก


ต่อไปนี้นายต่างหากล่ะ  ที่จะเป็นฝ่ายไล่ตามน่ะ...หม่งม้ง!!!!
.
.
.
.
.
.
To be con

ใกล้แล้ว  ใกล้อวสารเต็มแก่

[done_dirt_cheap]

เชียร์เด็กสินเชื่อล้านเปอร์เซ็น
พิชิตเด็กดอยให้ได้นะ สู้สู้ มารยาสาไถเต็มสูบเร้ยนะนะนะ
 
ครอบครัวลุงหมีกะเจ๊ จะได้สบาย
สงสารเจ๊เคี้ยงอ่ะ
เมื่่อไหร่จะสมหวังกะเค้ามั่งอ่ะ

[eastwind]

ต๊ายย  น้องสินเชื่อมีมารยากะเค้าเหมือนกัน ขอจุดธูปบนบานศาลกล่าวให้น้องสินเชื่อทำได้สำเร็จตามที่หวังนะจ๊ะ

[aiwjun]

อูย!!!!  ไอ้น้องหล่อนี้มารยาเยอะน่ะยะ    ไอ้น้องม้งก็น่าจะได้สามีตามใจเจ้ล่ะน่ะ 

[ka[ze]na]

อืม...... นายสินเชื่อนิ..ละครหลังข่าวชัดๆ 5555+++

[Silhouette]

  คิดต่างทางอื่น คิดหื่นทางนี้มากเจ้าเฟิร์สช๊อยส์

[mur@s@ki]

เด็กสินเชื่อมันฉลาดหาคู่สมกับเป็นพวกปล่อยเงินกู้หาเงินจริงๆ


 

[Monkey D]

แผนสูงมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

[t2007]

แน๊ คุณชายภูบดินทร์ ยังขุดมารยามาใช้อีกล่ะ แล้วหม่งม้งจะรอดได้ยังไง

[TENSHINEKO]

หม่ง ม้ง ติดกับซะแล้ว

[loveaaa_somsak]

ชอบเรื่องนี้มากครับ อ่า่นเรื่องอื่นเครียด มาอ่านเรื่องนี้สร้างรอยยิ้มได้ทุกตอน

[konnarak]

เย้ๆๆ.  หล่อเก่งมากก

[mutyamania]

Happy Ending



ไอ้ดอย....คือแบบจำลองของหมีแก่ในวัยกำดัด


หุ่นอวบล่ำ...เนื้อแน่นเปรี๊ยะ...แถมยังขี้ร้อน.....


ชอบสวมเสื้อกล้ามเนื้อบางเบา....โชว์สัดส่วน....มวลกล้ามเนื้อที่ตัวเองภูมิใจ


ส่งสัญญาณเรียกหาคู่....บอกให้รู้ว่าหมีตัวนี้....พร้อมแล้วนะที่จะผสมพันธุ์




แต่แทนที่จะได้แม่พันธุ์ขาวอวบเอ็กส์ตรงตามสเปค.......ทั้งหมีแก่และหมีเด็ก.....ต่างก็ตกอยู่ในชะตากรรมเดียวกัน....







นั่นก็คือ....พวกเขากลับไปต้องตาเหล่าบรรดาเพศผู้สุด BAD เสียนี่!!!!
.
.
.
.
.
.
“แง่ม ๆ ๆ ๆ”


พระเจ้าช่วย.....คนแก่หยอกกัน  ป๋าดินผู้ซึ่งกำลังนั่งดูโทรทัศน์(ที่กำลังถ่ายทอดสดรายการมวย)อยู่ ๆ ก็หมั่นเขี้ยวคนข้างกาย.....


ว่าแล้วก็งับเข้าให้อย่างมันเขี้ยว  ตรงไหล่เนียนแน่นของเฮียหมี....
“สันขวาน!!!มันเจ็บมั้ยไอ้เหี้ยดิน....โว๊ะ!!!”
“ก็ผัวหมั่นเขี้ยว”
“เงี่ยนแต่หัววันเลยนะมึงอ่ะ”
“ขึ้นไปจัดกันซักยกมั้ย...”


~เคล้งงงงงง~


เสียงหม้อไหกาละมังถูกเตะจากในครัว  กระเด็นมาถึงห้องรับแขก  แล้วอีกอึดใจหนึ่ง  นางยักษ์ขมูขีก็เดินหน้าตึงออกมา  แววตาเจ้าหล่อนประเดี๋ยวโกรธ  ประเดี๋ยวกลอกไปมาคล้ายคนวิกลจริต


“ไปอี๋อ๋อกันที่อื่น....รำคาญ!!!!”
“โถ่น้องเคี้ยงของป๊า....ไม่เหวี่ยงนะลูกนะ....”
“เค้าไล่แล้ว....เราก็ไปกันเถอะหมี....ไปสวีวี่วีกันแบบไพรเวทดีฝ่านะหมีนะ”
“แอร๊ยยยยย  หยุดแทะโลมพ่อชั้นเดี๋ยวนี้นะยะ  อย่ามาทำให้เห็น  เห็นแล้วมันขึ้น...มันขึ้น!!!!”


ป๋าดินพยายามจะอุ้มเฮียหมี....แต่จนแล้วจนรอดก็อุ้มไม่ขึ้น  แอบเสียเซลส์นิด ๆ ก็เปลี่ยนใจชวนกันออกไปเที่ยวนอกบ้านแทน


“ไปเดินดูต้นไม้กันนะพี่”
“เออ....แว๊นซ์ไปนะสาดดดด”


พ่อกับผัวพ่อซ้อนมอเตอร์ไซเคิ่ลออกไปแล้ว  เมียขับ....ผัวซ้อน  โอบเอวกันกระหนุงกระหนิง  ส่วนตัวเธอกลับเดียวดายตัวคนเดียว  อยู่กับเหย้าเฝ้ากับเรือน  ใช่สิ  ก็เธอมันไร้คู่....ชายหนุ่มสองคนที่เคยผ่านพัดเข้ามาในชีวิต  คงเป็นแค่สายลมที่ผ่านมา  แล้วก็จางหายไป



คุณประวิทย์....หัวหน้าเก่า....แต่งงาน
อีปาล์ม.....กำลังจะแต่งงาน
คุณเคนโด้....เจ้านายใหม่.....ตอนนี้มีลูกสาวคนที่สอง....



“โธ่เอ๊ย!!!! สวรรค์!!!!....นี่ฉันจะเล่นตัวไปเพื่ออัลไล๊....เพื่ออัลไล๊!!!!!”



ใครบอกล่ะ....เหยื่อคนล่าสุดน่ะ...เธอพยายามยั่วแล้ว  แต่ไม่สำเร็จไม่ใช่เหรอแม่หนวดดก!!!!



“ไม่รงไม่รอแม่งแล้ว....ปีนี้แหละ....กูจะต้องมีจิ๋มเป็นของตัวเอง....สู้โว้ยยยยยยย!!!!”
.
.
.
.
.
ฟัด....ฟัด....ฟัด


คุณชายภูบดินทร์กำลังฟัดเจ้าลูกหมีเนื้อแน่น  ไอ้ดอยในเสื้อกล้ามวาบหวิวคอกว้าง  เผยให้เห็นเนื้อหนังมังสาขาวจั๊วะ  และรอยสักลายหน่อมแหน่มน่ารัก  ที่ดู ๆ ไปก็เข้ากับมันดีเหมือนกัน


ก็หมั่นเขี้ยวเพื่อนน่ะ  แล้วตอนนี้มันก็ยอมเขาทุกอย่าง  อยากหอมอยากฟัดมันไม่มีสะดีดสะดิ้ง  อาจจะรำคาญบ้าง  แต่มันก็ยอมเขาแต่โดยดี....



มันกลัวถูกเขาทิ้งน่ะสิ!!!



แต่ว่าแค่หอมกับกอดน่ะ...มันไม่หนำใจคนอย่างนายเฟิร์สช๊อยส์หรอกนะ!!!!


“จูบกัน”
“ไม่เอาอ่ะ”
“สัญญาแล้วไงว่าเล่นได้น่ะ  แค่จูบ...ทำเป็นไม่เคย”
“เออ ๆ ๆ อยากทำห่าอะไรก็เอาเฮ๊อะ...ว่าแต่....เปิดแอร์ได้มั้ยเนี่ย  พัดลมก็ไม่มี  ร้อนตายห่า  รู้มั้ย?...ห้องพี่แฟรงค์อ่ะมีทั้งแอร์ทั้งพัดลม.....”
“แล้วไง?”
“ก็ไม่แล้วไง....ห้องเค้าหรูกว่านายเย๊อะ....แถมไม่งกค่าไฟอย่างนายด้วย”
“เออ....ก็เราอยากประหยัดบ้างนี่หว่า”
“นายไม่รู้อะไร....เวลาอาบน้ำใหม่ ๆ น่ะ  ตากพัดลมมันสุดยอดกว่าแอร์อีก”
“แหง....ก็บ้านนายไม่มีแอร์นี่”
“มีแล้วเว้ย....บ้านเรามีแอร์ติดทั้งสามห้อง”
“มีแต่ก็ใช่ว่าจะได้เปิดล่ะสิท่า....มีแอร์แต่ไม่มีปัญญาจ่ายค่าไฟ...หึ!!!”
"มีเด่....แม่เราส่งเงินมาให้ทุกเดือน....แม่เราอ่ะรวยเว่อรรรรรรร์"

ไม่เอาแล้วขี้เกียจจะเถียง!!! แล้วอยู่ ๆ ไอ้ดอยก็พูดถึงไอ้รุ่นพี่กวนส้นตีนนั่น  มันช่างน่าหงุดหงิดเสียกระไรนี่!!!  รู้แล้วล่ะว่าเคยไปนอนค้างอ้างแรมกันมา  แต่สัญชาติญาณมันฟ้องเขาตงิด ๆ ว่าไอ้รุ่นพี่คนนี้  มันไว้ใจไม่ได้  ไม่เคยไว้ใจได้  เขาถึงคอยจับตาดูอยู่ห่าง ๆ คอยแซะคอยเสี้ยม  ให้ไอ้ดอยของเขารู้สึกไม่ไว้ใจ.....


ที่ไหนได้ล่ะ  กลับเป็นเขาต่างหาก  ที่มันไม่ไว้ใจ....


“งั้นไม่จูบก็ได้  ขอฟัดแทนละกัน  หมั่นเขี้ยว”
“อ๊ากกกก....อย่าดิ....จักกะดึ๋ย....อย่าบีบนมไอ้สัดเฟิร์ส.....อึก....อึก.....อื่อออออออ”


สุดหล่อขึ้นคร่อมหมีเด็ก  ใช้กำลังบังคับจนอีกฝ่ายตกอยู่ภายใต้เงื้อมมือของเขาจนได้  มือซุกซนแหวกเสื้อกล้ามลงต่ำ  ภูบดินทร์ก้มลงฟัดอกขาว ๆ นั่นให้สมใจอยาก....


หัวนมชมพูของไอ้ดอยก็น่างับเล่นชะมัด....ว่าแล้วก็ค่อย ๆกระเถิบ....กระเถิบ  เบนตำแหน่ง


“ม๊วบบบบบบ”
“ซี๊ดดดดดดด.....ไอ้เหี้ยยยยยย”


ทั้งดูดทั้งเลียอย่างยั้งใจไม่อยู่  หัวนมของไอ้หมีน้อยชูเต่งรับสัมผัสจากปลายลิ้น  ความเปียกชื้นจากน้ำลายและอากาศ  ส่งผลให้เกิดปฏิกิริยาบางอย่าง.....


อาห์.....ขัดขืนไม่ได้  รู้สึกเพลินอะไรอย่างนี้  ปวดไอ้หนูหนึบหนับ  ไอ้ดอยได้แต่หอบหายใจอย่างเหนื่อยจัด  ไอ้หล่อใช้ฟันขบเบา ๆ ดึงเล่นไปมา  ก่อนจะดูดส่งท้ายอีกจ๊วบใหญ่ ๆ


“เสียวเหรอครับหม่งม้ง”
“เออดิ....เจี๊ยวแข็งแล้วนะสาดดดด”
“ที่นายกลัวคืออะไร?  การเข้าข้างหลังใช่มั้ย?  นายกลัวเจ็บหรือว่าเสียเชิงชายงั้นสิ?”
“ก็ทั้งสองอย่างแหละ”
“แล้วถ้าเราสองคนแค่สัมผัสกันภายนอกล่ะ  แค่เล่นกันพอให้ได้รู้สึกสยิวกิ้ว  แค่ถูไถน่ะนึกออกมั้ย  เหมือนเล่นฟัดกันเหมือนตอนเด็ก ๆ แต่สนุกกว่า  นายว่ามันก็....น่าจะโอเคนะว่ามั้ย?”
“นั่นเป็นประโยคคำถามเหรอว๊า”


ไอ้หล่อไม่ตอบคำถาม  เขาเพียงแค่ส่งสายตาที่สื่อถึงความหมายลึกซึ้ง....







หมดเวลาเล่นสนุกแล้วสิ
(ถึงเวลาเล่นอย่างจริงจังเสียที)
.
.
.
.
.
.
“เฮ๊อออออออ.....ค่าเทอมอีม้งก็ยังไม่ได้จ่าย....ไหนจะค่าใช้จ่ายในบ้านอีก  ตั้งแต่มีบ้านใหม่  เงินเก็บชั้นก็ร่อยหรอ....หมดไปกับของแต่งบ้าน....ถ้าขืนแปลงเพศล่ะก็  มีหวังต้องเริ่มเก็บใหม่แหง....”


ยิ่งคิดคนงามก็ยิ่งเครียด  งานที่ทำอยู่ตอนนี้  ถึงแม้เงินเดือนจะค่อนข้างดี  แต่ก็ไม่แน่นอน  ยิ่งเป็นเพศที่สามแล้วไซร้  หางานการที่มั่นคงทำโดยไม่ต้องมานั่งแอ๊บ  มันช่างแสนยากเย็นนัก  ที่ทำได้คือเกาะเก้าอี้เอาไว้ให้มั่นที่สุด  แล้วก็เก็บเงินไว้เลี้ยงตัวเองตอนแก่  ให้ตายเถอะ!!!....เธอคิดไปถึงขนาดนั้นเลยนะนั่น  ไหนจะตาแก่ที่แก่ลงทุกวี่วัน  ไหนจะค่าใช้จ่ายของน้องชาย(เงินที่แม่ของม้งศรีส่งมาให้  หล่อนกับพ่อตัดสินใจฝากเอาไว้ในธนาคารให้มัน)  ก็หวังว่ามันคงจะรีบจบ  หางานทำ  ไม่ก็หาผัวหรือเมียรวย ๆ สักคน


ถึงวันนั้นหล่อนคงโล่งไปอีกเปาะหนึ่ง  ป๊าของหล่อนก็คงมีคนดูแลกันไปจนแก่  ถ้าอีพี่ดินไม่ชิ่งหนีหมีเฒ่าขี้วีนไปเสียก่อน  หล่อนก็จะหมดภาระไปอีกเปาะหนึ่ง


ทีนี้คงทำตามความต้องการของตัวเองได้เสียที....แต่เอ๊ะ....


กว่าจะถึงตอนนั้น  หล่อนจะอายุเท่าไหร่ล่ะนั่น  บ้าไปแล้ว....ยอมอดยอมทน  ยอมตระหนี่ขี้เหนียวไปเพื่ออะไรล่ะนั่น  เพื่อเก็บไว้แปลงเพศตอนใกล้สี่สิบน่ะรึ?   ปิศาจในตัวหล่อน  บอกให้หล่อนหาความสุขใส่ตัวเสียแต่ตอนนี้  เงินที่เก็บ ๆมาหลายปี  เอาออกไปใช้สุรุ่ยสุร่าย  ให้รางวัลกับตัวเองบ้างก็คงไม่....ไม่เป็นไรหรอกมั้ง  อย่างน้อยก็กระเป๋าแบรนด์เนมที่เล็งไว้ตอนผ่านช้อป  เบื่อการไปเล็งของจริง  แล้วต้องมานั่งสั่งซื้อของก๊อปเกรดเอผ่านเน็ตเต็มทีแล้ว


“จดหมาย....เออเฮอะ....จดหมายบ้าบออะไรมาเต็มตู้ไปหมด”  หล่อนสะดุดตากับจดหมายที่อัดแน่นเต็มตู้  ขณะจะออกไปซื้อข้าวเที่ยงประทังชีวิต  ตามประสาคนโสด


“โบรชัวร์โลตัส....ค่าเคเบิ้ล....บ้าจริง.....ค่าโทรศัพท์  เพิ่งมาเหรอเนี่ย!!!.....เอ๊ะ”


สะดุดตากับซองจดหมายสีแปร๋น  ลายหัวใจดูตอแหล  ซึ่งจ่าหน้าซองถึงหล่อน  หล่อนเปลี่ยนใจหอบจดหมายทั้งหมดเข้าไปในบ้าน 


หล่อนฉีกทึ้งซองสีชมพูแปร๋นอย่างกระหายใคร่รู้  หรือว่าจะเป็นของพี่วินหุ่นล่ำหน้าโฉด  คนที่ชอบแซวหล่อน  แถวยังชอบเบรคมอเตอร์ไซด์จนนมหล่อนอัดเข้าเต็มหลังของไอ้หมอนั่น 


แต่ก็ไม่ใช่....ข้างในนั้นเป็นเช็คเงินสดห้าล้านบาท  กับจดหมายฉบับหนึ่ง  เนื้อความมีดังนี้






‘นังลูกโง่.....ถ้าแกยอมร่วมมือกับชั้นในตอนนั้น  ป่านนี้แกคงกลายเป็นคุณหนูเคี้ยง  ทายาทมหาเศรษฐีหมื่นล้านไปแล้ว  อันที่จริงตอนแรกชั้นกะจะให้แกแค่สองแสน  โทษฐานที่แกเกือบทำแผนชั้นพัง  ดีที่ชั้นสามารถหาเด็กเอ๋อคนหนึ่งไปรับหน้าแทนแกได้  แต่พอมาคิด ๆ ดูแล้ว  ที่ผ่านมาชั้นเป็นแม่ที่ไม่เอาไหนเสียเลย(อย่างน้อยชั้นน่าจะสอนให้แกแต่งหน้าเป็นนะ)  เอาเช็คไปขึ้นเงิน  แล้วก็รีบไปตัดจู๋ของแกออกซะ  ส่วนเงินที่เหลือก็เติมนู่นเติมนี่ให้สวยเช้ง  แกจะได้มีรูปกายที่สวยงาม  เอาไว้จับผู้ชายหน้าโง่ซักคนยังไงล่ะ.....

รักนะยะ

จาก

ผู้หญิงที่เบ่งแกออกมา / คนที่แกดูดนมจนเหี่ยว

ป.ล. เรื่องนี้แกจงเป็นความลับสุดยอด  อย่าได้ริไปบอกอีนังยุทธเด็ดขาด  ประเดี๋ยวมันจะฉกเงินแกไปปรนเปรอเมียหนุ่มของมันหมด’

.
.
.
.
.
.
.
.
.

End

จบแบบนี้เลยดีมั้ย....หรือว่ายังไง? 5555+

ตั้งใจไว้ตั้งแต่ตอนแต่งตอนแรกแล้ว  ว่าอย่างเคี้ยงน่า....อย่ามีเลย  ผัวเผอน่ะ 5555+ 

 

[bebe]

กรี๊ดดด 555 ป้าเคี้ยงจะมีเงินแปลงเพศละ 55 ขำแม่คุณป้ามากก ของเรื่องของป้าเคี้ยงต่ออีกหน่อยได้มั้ยคะ ยังอยากให้นางมีสามี ไม่แยากให้นางแห้งตายเหมือนเลยย

[pilar]

โอย แล้วเคี๊ยงมันจะเล่นตัวไปเพื่ออัลไล~
ถ้ายอมๆๆ ไปตั้งแต่ตอนสาวๆ ป่านนี้ก็มีผัวสองไปแล้วเคี้ยงเอ๊ย 555+

[Gemm]

ตัดฉับ อีม้งยังไม่เสร็จเฟิร์สเลยยยยยย

[ka[ze]na]

อุตส่าห์ได้ค่าโมฯ มาอ่ะ จะปล่อยพี่เคี้ยงไว้ให้ผู้ชายเสียดายเล่นหรือ???

ขอแบบสมใจหน่อยได้ปะ นะๆๆๆๆ

[fastation]

5555 เคี้ยงมีเงินไม่กลัว กลัวเช็คหมดอายุ(?) -.,-

[Zitraphat]

  ฉากที่ผมลุ้นล่ะ ฉากที่ผมลุ้นล่ะ ๆๆๆๆๆๆ