หัวข้อ: มหาหงส์ บทที่ ๓๗ : คอย (ครึ่งหลัง๒๐%) [๒๔ ก.ย. ๒๕๖๒]

[นมสดปีโป้ปั่น]

รอๆๆนะคะ น่าจะจบในปีสองปีนี้เเล้วเเหละ(มั้ง) อ่านเรื่องไหนมาไม่เคยรู้สึกเเบบนี้มาก่อยชอบมากกกกกก ปล.สู้ๆนะคะ ช่วงโควิด19ก็ระวังกันไว้น้า

[TaddyC]

 :mew4:ขอบคุณ คุณดอกไม้ คนเขียนเรื่องนี้ด้วยครับ 
 :sad4:ยอมรับได้ไม่อายเลยว่าสองสามตอนท้ายๆนี้ผมร้องไห้ น้ำตาไหลพรากๆ ตอนอ่านตลอดเลย
   ยิ่งตอนยายช้อยตาย ผมต้องหยุดอ่านสักพักถึงได้อ่านต่อ พออ่านอีกน้ำตาก็ไหลอีก
   สงสารทั้งอาจารญ์คนึก กับหนูเล็ก   สงสารจ้อย ที่คนรักแสนรัก กลับกลายมาเป็นพี่ชายต่างแม่
   หน่ำซ้ำยังมาเสียยายอันเป็นที่รักไป คำสุดท้ายที่คุยกัน ดันเป็นคำที่ ยากจะลบออกจากความทรงจำอันเลวร้ายได้
   เศร้าใจจริงๆ
 

[TaddyC]

คิดถึง เลยกลับมาอ่านอีกครั้ง นิยายรายปี

[Sailordews]

แวะเวียนเข้ามาบอกว่าไม่ได้ไปไหน รอคุณดอกไม้อยู่เสมอนะคะ นิยายในดวงใจเลยค่ะ คิดถึงเลยมาอ่านใหม่อีกรอบ 5555555555555 

[jelatin99]

แอบอ่านที่ออฟฟิศ แล้วก็นั่งน้ำตาซึมน้ำตาไหล จนเพื่อนตกใจว่าเป็นอะไร 

ยิ่งอ่านตอนหลังๆ ยิ่งจิตตก บีบหัวใจมาก ประหนึ่งเป็นเลอมาน เป็นจ้อยเสียเอง

นั่งลุ้นว่าจะจบแบบ happy ending หรือ sad ending แต่หวังใจว่าจะเป็น happy ending สมหวังทั้งสองคู่เลย

รอคุณดอกไม้มาต่อใจจดจ่อนะคะ

ปล สงสัยว่าท่านชายอาทิตย์กับครูปรีชาในอดีต น่าจะมีความรู้สึกเกินเพื่อนเหมือนกันน้าาาา

[Musashi]

ทีตัวเองออกเสียงตัว H ว่า “เฮ็ช” เขายังไม่เคยล้อสักคำ 
จะว่าไป ถ้าจะล้อคงต้องล้อทั้งโรงเรียน  เพราะ “เฮ็ช” กันทั้งโรงเรียนจริงๆ 
ไม่รู้ไปเอามาจากไหนสิน่า

ถ้าอยู่อังกฤษนานๆคลุกคลีกับชนทุกชั้นจะพบว่าเกือบครึ่งออกเสียงว่าเฮ็ชจริงๆ พวกนี้คือพวกสำเนียงค๊อกนี่ซึ่งเป็นชนชั้นล่างสุด และพวกนี้ก็เป็นบรรพบุรุษของชาวออสเตรเลียทั้งหลายซึ่งคนอังกฤษเองยังรับสำเนียงออสซี่ไม่ได้
เคยมีอ.ท่านนึงวิเคราะห์เรื่องภาษาอังกฤษของคนไทยไว้น่าสนใจมาก คนไทยออกเสียงผิดเยอะแยะไปหมด เช่นคำว่า Produce คนไทยจะอ่านว่าโพรดิ๊วส์ทุกคน ส่วนอเมริกันจะอ่านว่า โพรดู๊ซ อังกฤษโดยทั่วไปจะอ่านว่า พร๊อด-ยูซ ส่วนพวกสำเนียงค๊อกนี่และออสซี่จะอ่านว่าโพรดิวซ์ ในสมัยต้นรัตนโกสินทร์ อังกฤษเข้าครอบครองอินเดีย และชาวอินเดียจะทำงานรับใช้ซึ่งคลุกคลีกับพวกค๊อกนี่ และแน่นอนชาวอินเดียก็ได้สำเนียงนี้ติดตัวไปลามไปถึงพม่าที่อยู่ติดๆกันด้วย (ในขณะที่มาเลย์เป็นเมืองขึ้นเหมือนกันแต่ไม่ได้ออกเสียงสำเนียงค๊อกนี่แบบอินเดีย) และคนอินเดียก็เข้ามาทำมาหากินในเมืองไทย ทำงานเป็นล่าม สอนภาษาอังกฤษ คนไทยเลยรับสำเนียงค๊อกนี่มาเต็มๆ ที่น่าประนามที่คือครูไทย เรียนลิงกวิซติคเรียกโฟนีติด มีคู่มือการออกเสียงให้ค้น แต่ก็งี่เง่าอ่านโพรดิ๊วซ์มาตลอด คำว่า Error อังกฤษและอเมริกันอ่านว่า แออเรอะ แต่ค๊อกนี่อ่านเออเร่อรวมถึงพี่ไทยด้วย คำว่า Value อังกฤษและอเมริกันอ่านว่า แวล-ยู อเมริกันบางคนอ่านว่า วาล-ยู แต่ค๊อกนี่และพี่ไทยอ่านว่า แว-ลู่ นี่คือสาเหตุใหญ่ที่คนไทยฟังฝรั่งพูดไม่รู้เรื่อง จะโทษต้องโทษครู ต้องตบปากพวกนี้ที่สอนความวิบัติหายนะให่นักเรียนไทย

[mikimj]

หลงเข้ามาอ่านแล้วติดงอมแงมมากค่ะ

แต่ขุ่นพระ คนแต่งไม่อัพนานมากๆใจบ่าดี

อยากรู้ตอนจบมากๆเลย อยากให้จบแบบแฮปปี้ ชอบสำนวนการเขียนนะคะ

ถึงแม้ว่าพล็อตเรื่องค่อนข้างดราม่าและมีปมเพิ่มขึ้นมาตลอดไม่คลี่คลาย

เอาใจช่วยอยู่นะคะ

[เกี๊ยวกงจื่อ]

มาร่วมฉลอง​หนึ่งทศวรรษ​มหาหงส์​ครับ​ ยังเป็นนิยายในความทรงจำเสมอ​ เป็นกำลังใจให้​ผู้เขียนตลอดมาครับ​ ​

[Chompoo reangkarn]

นานแล้วนะที่รอเธอ

[Nongsea13]

มาต่อให้จบเถอะค่ะ อีกแค่นิดเดียว  เราไม่ได้อ่านหน้าสุดท้ายก่อน โดยหวังว่าจะเห็นบทสรุป ที่ไม่ว่าจะร้ายหรือดี ของตัวละคร ได้รับการส่งท้ายอย่างครบถ้วนสมบูรณ์

[TaddyC]

ผ่านมา 1ปี แล้วยังไม่มีวี่แววว่าจะได้อ่านตอนต่อไปเรยยยยยยยยย

[noina]

คิดถึงเรื่องนี้จังค่ะ รอเสมอนะคะ

[AkuaPink]

 
 

[myapril]

 

[Sailordews]

ใครไม่รอแต่เรารอค่า ล่าสุดอ่านตั้งแต่มัธยม จนตอนนี้ทำงานละค่ะทุกคน 555555555555555 แต่ยังเป็นกำลังใจให้คุณดอกไม้เสมอนะคะ 

[มนุษย์บิน]

คิดถึงจังเลยรอคอยการกลับมาเสมอค่า

[ดาวลูกไก่]

ล็อกอินเล้าเป็ดมารอคุณดอกไม้ค่ะ555555

[hunhan]

คิดถึงมากกกก กลับมาอ่านซ้ำอีกครั้ง ยังประทับใจเหมือนเดิม ฮือ ขอให้พี่สิงห์เป็นน้ำคอยชโลมให้น้องจ้อยดีขึ้นนะ ไม่อยากให้เจ็บปวดอีกแล้ว ส่วนคู่คุณเล็กกับอาจารย์ ปวดใจเหลือเกิน เมื่อไหร่จะสมหวัง กระดาษนั่นคือคำมั่นหรือเปล่า รอเสมอนะคะ รักเรื่องนี้มาก รักที่สุด นานแค่ไหนก็จะรอ

[noina]

คิดถึงเรื่องนี้มากค่ะ

[popuri]

อ่านตั้งแต่มัธยมจนตอนนี้เรียนเอกแล้วค่ะ ยังอ่านซ้ำ ยังรอนะคะ

[muio]

  คิดถึงนะคะ รออ่านทุกปี ทุกวันนี้ก็ยังกลับมาอ่าน หวังว่าสักวันคุณดอกไม้จะกลับมาเขียนให้จบและเปิดพรีออเด้อนะคะ เป็นเรื่องที่สุดในดวงใจจริงๆค่ะ

[Lady-Rabbit]

2024 แล้วยังคิดถึงเรื่องนี้เสมอนะคะ