เป็นนิยายที่โคตรเศร้าที่สุดในเล้าเป็ดค่ะตอนนี้
อ่านทีไร ถอนใจเฮือก เศร้าสลดคอตกทุกที
สิงห์มาสำนึกตอนนี้ไม่ทันแล้ว เหล้ากับคำยุพาให้ไร้สติ ย้อนกลับคืนมาไม่ได้
คือถ้าสิงห์มีสติจะไม่เป็นแบบนี้ สิ่งที่สิงห์นึกถึงที่อยากทำกับน้องพาน้องไปดูหนัง
ไปเดินเล่นโน่นนี่พออ่านยิ่งสะท้อนใจมาก เสียใจที่ต้องมาเป็นแบบนี้
เหตุการณ์นี้จะพาสติมาอยู่กับตัวสิงห์มากขึ้นมั้ย ถ้าคิดไม่ได้คราวนี้ก็ไม่ไหวแล้วนะ
เพราะเมื่อจ้อยฟื้นก็เหมือนนรกสำหรับสิงห์แน่ ๆ รับกรรมไปซะเถอะ สงสารสิงห์นะ
แต่สงสารจ้อยมากกว่ามากกกกกกกกกกกกกกก
น้องจ้อยของคนอ่านช้ำไปทั้งตัวเลย ฮือๆๆๆ
ขอบคุณค่ะ