^^"รัก.......ข้ามรั้ว "ไอ้ตัวแสบ" (((ตอนจบ ภาค 1 )))หน้าที่..336 (23/10/2013)
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: ^^"รัก.......ข้ามรั้ว "ไอ้ตัวแสบ" (((ตอนจบ ภาค 1 )))หน้าที่..336 (23/10/2013)  (อ่าน 2838172 ครั้ง)

ออฟไลน์ โดดเดี่ยวแต่ไม่

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1582
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +178/-6
น่ารักที่สุดดดดดดดดดดดดดด

ออฟไลน์ 8X

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 541
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +22/-1
คิดถึงน้องภูๆๆๆๆๆๆๆ

ออฟไลน์ greenapple

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1115
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +48/-5

ออฟไลน์ kasarus

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1780
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +111/-3
รอแม่น้องภูกลับมาอย่างจดจ่อ

ออฟไลน์ pp_song

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 863
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +35/-1

ออฟไลน์ amito

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1943
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +222/-0
น้องภูแกล้งเพื่อน 55 น่าให้ตุ๊กตาทองโยชิจริงๆ

ออฟไลน์ K.Pupoom

  • รักข้ามรั้วไอ้ตัวแสบ
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 387
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +966/-5
ตอนที่.....179



ถึงแล้ว.....ซุปเปอร์มาร์เกตชื่อดัง คนยังกะหนอน

"เดี๋ยวน้องภูไปเอารถเข็นก่อนนะครับคุณย่า"
"จ้ะ" พี่พีทก็เดินคู่ไปกับคุณย่า ไปหยุดที่โซนผลไม้
"พีทอยากทานน้อยหน่าอ่ะครับคุณย่า คุณย่าเลือกให้พีทหน่อยสิครับ"
"หยิบถุงมาสิลูก"
"มาแล้ว ปู๊นๆฉึกๆ" ผมก็เอารถเข็นชนก้นพี่พีท ฮ๋าๆ
"เดี๋ยวเหอะ"
"ฮ่าๆๆ"
"ทานน้อยหน่าไหม"
"มีแบบไม่มีเม็ดไหมล่ะ คุณย่าครับ น้องภูเอากุ้งเผาแทนปลาทูได้ไหมครับ"
"ได้ลูก"
"แต่ก็ยังเอาปลาทูด้วยนะ"
"จ้ะ" คุณย่าก็ยิ้มแล้วก้เดินไปเลือกซื้อของ ผมก็เข็นรถตามบ้าง วิ่งเล่นบ้าง นึกถึงสมัยเป็นเด็ก
มาซุปเปอร์มาร์เกตกับคุณแม่ เป็นอะไรที่สนุกมากๆ เดี๋ยวคุณแม่ก็จะกลับมาแล้ว เห้ออ ดีใจก็ดีใจ กลัวก็กลัว
ทำไมเราต้องเกิดมาเป็นแบบนี้ด้วยนะ ทำไมต้องเป็นเกย์ ไม่เข้าใจเลย แต่คนเราเลือกเกิดไม่ได้นินะ
เกิดมาได้เท่านี้ครบสามสิบสองก็ถือว่าบุญมากแล้ว แต่ผมก็ดีใจนะที่ได้เกิดมาเป็นแบบนี้
ถ้าไม่เป็นแบบนี้ก็คงจะไม่เจอพี่พีท ไม่เจอคุณย่า แล้วก็คนอื่นๆ  พี่พีทรักผมมากผมสัมผัสได้มาโดยตลอด
ถึงแม้พี่พีทจะขี้หึงมากไปสักหน่อย ขี้บ่นไปนิด โมโหร้ายเวลาโกรธเป็นบางครั้ง แต่ที่พี่พีทต้องแสดงอาการแบบนั้นออกมา
ก็เพราะว่าพี่พีทรักผม ผมเองก็รักพี่พีทไม่น้อยไปกว่าที่พี่พีทรักผมเลย ถ้าไม่มีพี่พีท ผมก็ไม่รู็จะเป็นอย่างไร
พี่พีทเองเป็นทุกอย่างให้ผม  ขอบคุณนะที่รักไอ้เด็กแสบคนนี้........................ไอ้เสาไฟ

"มายืนทำอะไรตรงนี้" พี่พีทถาม
"เหล่หญิง"
"ทำไมอยากมีนมแบบเขาหรอไง"
"บ้าไง  อยากมีเมียถึงได้มอง"
"ฮ่าๆๆ ทำเป็นหรอ อยากมีเมียอ่ะ"
"ก็ไม่เห็นจะยากนิ เดาๆไปเดี๋ยวก็เป็นเอง" ผมรู็ว่าน้องภูแกล้งผม
"ก็เอาสิ อยากมีเมียพี่ไม่ห้ามหรอก"
"เบื่อน้องภูแล้วใช่ไหม ถึงได้ไล่ให้ไปมีเมียอ่ะ ไอ้คนบ้า" แล้วน้องภูก็เตะหนเาแข้งผมเบาๆแล้วก็เดินงอนไปหาคุณย่า
ชอบแกล้งคนอื่น เวลาคนอื่นเขาแกล้งกลับก็แบบเนี่ยแหละ งอน แต่ก็น่ารักนะ ก็ผมรักของผมนิ

น้องภูเป็นเด็กที่สดใส แล้วก็ขาวสะอาด ตั้งแต่วันแรกจนวันนี้ผมก็เห็นน้องภูเป็นแบบนี้มาโดยตลอด
ผมรักเขามาก มากจนบางครั้งทำให้เขาเสียใจ ผมรู้ว่าผมขี้โมโห ขี้หึง  เอาแต่ใจ จนลืมนึกถึงใจน้องภูไปบ้าง
แต่ผมก็ปรับปรุงตัวแล้วนะ เพราะผมไม่อยากเห็นน้ำตาของเขาอีกแล้ว มันสงสารอย่างจับใจ
ผมไม่อยากให้คนที่ผมรักมากคนนี้ต้องเสียใจอีกแล้ว ผมสัญญา ว่าจะดูแลเขาให้ดีที่สุด
ตั้งแต่วันแรกจนวันนี้ ไม่มีวันไหนเลยที่ผมไม่รักเขา ไม่มีวันไหนเลยที่ผมไม่อยากให้เขาไปไกลจากสายตา
ความรักของผมไม่สามารถให้ใครได้อีกแล้วน้องจากน้องภู   ขอบคุณที่รักไอ้งี่เง่าคนนี้นะ.........ไอ้ตัวแสบ

"คุณย่าครับ"
"อะไรลูก"
"พี่พีทอ่ะไล่น้องภูให้ไปมีเมีย"
"แล้วหนูอยากมีไหมล่ะลูก เอาไหมทิ้งไอ้แก่นั้นแล้วเดี๋ยวย่าไปขอสาวๆให้"
"คุณย่าอ่ะ"
"ฮ่าๆๆ ย่าล้อเล่น พี่เขาก็คงล้อเล่นล่ะสิ ลองหนูไปมีจริงๆสิ คงมีคนตรอมใจตายบ้างล่ะย่าว่า"
"ใช่ครับ" ผมเห็นด้วยอย่างมาก คุณย่าก็ขยี้หัวผมเบาๆ แล้วก็หันไปเลือกผักต่อ
อยู่ดีดีพี่พีทก็เดินมากอดคอผมแล้วก็ดึงเข้าไปหอม เกิดมาพิศวาสอะไรตอนนี้เนี่ยคนเยอะแยะเห็นไหม
"เป็นไรเนี่ย"
"ก็เห็นไอ้นั้นมันแบบมอง ก็เลยหอมโชว์มันซะเลย"
"แหม๋ แล้วทำมาเป็นใจกว้างให้มีเมียได้ไง แค่คนแอบมองยังหวง"
"ก็พูดไปอย่างนั้นแหละ ใครจะยอมใหเมี เค้ารักของเค้าเค้าหวงของเขานะ"
"ชิ"
"หิวอ่ะ เดี๋ยวไปหาซื้ออะไรทานแป๊ปนะ เอาอะไรไหม"
"ไม่อ่ะ พี่พีทจะไปซื้ออะไรอ่ะครับ"
"ก็พวกเบอร์เกอร์อะไรเงี้ย"
"อื้ม รีบไปรีบมานะ แล้วอย่าแอบไปเหล่ใครล่ะ"
"ไปด้วยกันสิ"
"น้องภูจะช่วยคุณย่า"
"ไปกันเถอะลูก"
"เดี๋ยวน้องภูมานะครับคุณย่า"
"จ้ะ"

ผมกับพี่พีทก็เดินไปหาอะไรทานพี่พีทก็เป็นพวกเบอร์เกอร์นั้นแหละ ผมก็ไอศครีม ฮ๋าๆๆ
ซื้อเสร็จก็เดินมาหาคุณย่าคุณย่าท่านก็เลือกของใส่รถเข็นไว้เยอะแล้ว
"คุณย่า"
"มาพอดี ย่าได้ของครบแล้วนะลูก หนูจะเอาอะไรอีกไหมน้องภู"
"ไม่แล้วครับ"
"พีทล่ะลูก"
"เบียร์สักลังได้ไหมครับคุณย่า" คุณย่าหันมายิ้มแล้วก็มองหน้าผม
"ไม่ได้ครับ" ผมตอบทันที พี่พีทก็หัวเราะแล้วก็มาช่วยเข็นรถไปรอจ่ายเงิน
จ่ายเงินเสร็จก็ออกจากห้างแล้วก็กลับบ้าน รถไม่ติดเท่าไร ผมก็นั่งเล่าเรื่องต่างๆให้คุณย่าฟังตลอดทาง
รถขับเข้าหมู่บ้านมา เจอป้าแต๋วคุณย่าก็ลดกระจกลงทักทายแล้วก็ชวนไปทานเมี่ยงปลาทูด้วยกัน
"ตามสบายเลยค่ะ เดี๋ยวแต๋วจะไปธุระสักหน่อย"
"แล้วตาหนูอยู่กับใครล่ะแต๋ว"
"อยู่กับไอ้นางค่ะ วันนี้มันหยุดงาน"
"อ่อ งั้นฉันไปก่อนนะ"
"ค่ะ"
รถขับเข้ามาในบ้าน ผมกับพี่พีทก็ช่วยกันหิ้วของเข้าไปในครัว
เอาของใช้บางอย่างใส่ตู้ แล้วก็มาช่วยกันทำ คุณย่าตัดใบตองมาห่อปลาทูแล้ก็นำไปปิ้งบนเต่าถ่านที่ผมเป็นคนจุด
ปลาทูเสร็จก็เอากุ้งไปปิ้งต่อ ถ่านกำลังดี กลิ่นกุ้งเผาหอมมาก คุณย่าทำน้ำจิ้ม พี่พีทนั่งดู
"จะช่วยกันบ้างไหม"
"ให้ทำอะไรล่ะ"
"ไปล้างผัก"
"อื้ม" คุณย่าก็แอบยิ้ม ผมทำของในเตาเสร็จก็ยกไปวางบนโต๊ะ คุณย่าผัดข้าวผัดให้เราอีกอย่าง
สงสัยกลัวพี่พีทจะไม่อิ่มหรือกลัวผมจะไม่อิ่มก็ไม่รู้ ฮ๋าๆๆ ทุกอย่างพร้อมเราก็มานั่งทานกัน
คุณย่าชอบเมนูผักมากๆ ยิ่งไม่มีน้ำมันในการปรุงด้วยแล้วดูจะมีความสุขกับการทานอาหารมื้อนี้เป็นพิเศษ
ผมก็นั่งทานกุ้งเผาเพลินจนลืมผัก ฮ๋าๆๆ มื้อนี้อร่อยมากๆดีต่อสุขภาพด้วยนะจุ๊

ทานอาหารเสร็จก็มานั่งดูทีวีรอพี่บุ้งกับพี่อ้นกลับมา แต่ราตรีนี้สงสัยจะอีกยาวไกล
คุณย่าขอตัวไปนอนก่อน ผมกับพี่พีทเลยนั่งดูทีวี นั่งไปได้สักพักพี่พีทก็ล้มตัวนอนหนุนตักผม
"ง่วงหรอ"
"ยัง แต่อยากนอนหนุนตักเมียบ้าง"
"ก็หนุนไปแต่อย่าซน"
"ซนยังไง"
"เที่ยวล้วงเที่ยวจับอะไรไปทั่ว"
"นั้นแหละ ฟิน สุดๆ"
"ไอ้บ้า"
"ดีใจไหมแม่จะกลับมา"
"ดีใจสิ"
"แล้วถ้าพี่หายไป จะเสียใจไหม"
"ถามทำไม"
"ก็ถ้าวันหนึ่ง แม่น้องภูต้องมาแทนที่พี่ พี่ก็คงต้องหายไป"
"ไม่มีใครมาแทนที่พี่พีทได้หรอกนะ ทุกคนมีที่ยืนของตัวเอง"
"แล้วถ้าที่ยืนนั้นต้องมายืนที่เดียวกันล่ะ"
"พี่พีทจะยอมหายไป ทิ้งน้องภูไว้หรอ ใจร้ายเกินไปไหม ไหนบอกจะทำทุกทางไง"
"พี่ก็แค่ถามเฉยๆ"
"พี่พีทไม่มั่นใจในตัวเองหรอ"
"มั่นใจสิ พี่ไมใยอมเสียน้องภูไปเด็ดขาด"
"แล้วพี่พีทจะพูดเรื่องนี้ขึ้นมาเพื่ออะไร" เริ่มจะโมโหนิดๆล่ะ
"ก็แค่อยากรู้เฉยๆ"
"อยากรู้บ้างไหมล่ะ ว่าถ้าน้องภูหายไปจะเป็นยังไง"
"ไม่อยากรู้ ขอโทษครับ" แล้วพี่พีทก็หันหน้าเข้าหาตัวผม เอาจมูกซุกเข้าไปที่พุงน้อนยๆ
แล้วความเงียบก็เข้าสิงเราสองคน ได้ยินแต่เสียงทีวีเท่านั้น......

เสียงรถเข้ามาในบ้าน พี่บุ้งกับพี่อ้นกลับมาแล้ว
ดูมีความสุขดี ไม่น่าเชื่อว่าจะไปทานข้าวน่าจะไปทานอย่างอื่นมากกว่านะ  ฮ๋าๆๆ

"อ่าว ยังไม่นอนกันอีกหรอ" พี่อ้นถาม
"ยังครับ ซื้ออะไรมาฝากน้องภูบ้าง"
"เปล่าเลยอ่ะ"
"ใจร้าย คนอุตส่าห์รอ พี่พีท ตื่นๆ ขึ้นไปนอนกันเถอะ"
"อ่าว กลับมากันแล้วหรอ เป็นไงอร่อยไหม"
"อร่อยครับพี่ อาหารทะเลสดมาก เค้กก็อร่อย"
"อยากไปป่ะ" พี่พีทหันมาถามผม
"มีเวลาด้วยหรอ เดี๋ยวก็หาเวลาก่อน"
"ฮ่าๆๆ"
"ป่ะ ถึงเวลาแล้ว" พี่พีทดึงมือผมให้ลุก
"เวลาอะไร"
"เดี๋ยวก็รู้ บุ้งปิดบ้านด้วยนะ กู๊ดไนท์"
"ครับพี่"
"น้องภูยังไม่ได้เม้าท์กับพี่อ้นเลย ง่วงก็ไปนอนก่อนดิ"
"หรือจะให้อุ้ม"
"ทำเป็นพระเอกละครไปได้ อุ้มไหวหรอ เดี๋ยวก็ข้อเข่าเสื่อมหรอก"
"โห่ ดูถูก" แล้วพี่พีทมันก็บ้าพลังอุ้มผมพาดบ่า
"เห้ย เดี๋ยวตก ไม่เอา ปล่อยน้องภูลงมาเดี๋ยวนี้นะ "
จากอุ้มก็เปลี่ยนเป็นกอดเอวแล้วก็ดันผมขึ้นบันได เข้าห้องนอน ล็อคประตู
"อาบน้ำกัน" พี่พีทพูดจบก็ถอดเสื้อผ้าผมออก
"ถอดเองก็ได้นะ" พี่พีทก็ยังคงถอดต่อไป จนผมไม่เหลืออะไรแล้ว พี่พีทก็ถอดของตัวเอง
แล้วเราสองคนก็เดินเข้าไปอาบน้ำกัน ยืนแปรงฟันแล้วก็ไปอาบน้ำ ผลัดกันสระผม ถูสบู่
"พี่พีท"
"อย่าลืมตา เดี๋ยวแชมพูเข้าตา"
"พี่พีท ทำไมถึงรักน้องภูอ่ะ"
"ก็รักอ่ะ เห็นครั้งแรกก็ถูกใจ ยิ่งได้ใกล้ชิดก็ยิ่งชอบ จากความชอบมันก็เป็นความรัก"
"รักตอนไหน"
"ไม่รู้อ่ะ มันรักไปโดยไม่รู้ตัว ตอนน้องภูมีเรื่องพี่รู้สึกว่าตัวเองทุกข์ใจมาก กระวนกระวายไปหมด อาจจะรักตั้งแต่วันที่น้องภูข้ามรั้วมาแล้ว"
"วันแรกอ่ะนะ"
"รักแรกพบไง ไม่เคยได้ยินหรอ"
"เวอร์"
"ฮ๋าๆๆ ก็พี่บอกแล้วไงว่าไม่รู้ตอนไหน มารู้ตัวอีกทีก็หลงจนหาทางออกไม่เจอแล้ว"
"ไม่มีทางออกหรอก หลงอยู่ในนี้แหละ"
"ถึงมีทางออกพี่ก็ไม่ออกหรอก เต็มใจหลง หลับตานะ พี่จะล้างแชมพูออกแล้ว"
ผมก็เข้าสวมกอดพี่พีท พี่พีทก็สวมกอดผม
"เดี๋ยวแชมพูเข้าตาอย่ามางอแงนะ"
"แชมพูมันเข้าตา แต่ความรักอ่ะมันเข้าใจ"
"ฮ่าๆๆ" พี่พีทล้างแชมพูให้ผม แล้วก็หอมแก้มเบาๆ ผมก็หอมกลับเช่นกัน
"รู้ไว้นะ ว่าพี่รักน้องภูมาก อย่าทิ้งพี่ไปไหนนะ"
"ครับ"

อาบน้ำเสร็จก็มาเช็ดตัวกันที่เตียง เช็ดจนแห้ง แห้งแล้วพี่พีทก็เอาผ้าเช็ดตัวไปตาก
ปล่อยให้ผมนั่งเป็นชีเปลือยอยู่ที่เตียง พี่พีทเดินไปปิดไฟ แล้วก็เข้ามาเล้าโลมผมทันที
ทุกอย่างในวันนี้เป็นไปด้วยความนุ่มนวน ถ้าเป็นอาหารก็ค่อยๆละเมียดทาน ค่อยๆเคี้ยว ค่อยๆกลืน
จนได้รสชาติของอาหารเต็มสองกระพุงแก้ม
"พี่พีททททท"
"ครับบบบ"
"พอก่อนน้องภูจะขาดใจแล้ว"
"ฮ่าๆๆ" พี่พีทเลื่อนตัวขึ้นมานอนข้างๆผมแล้วก็ดึงไปกอด ผมก็หอมแก้มพี่พีทค้างไว้
แล้วก็ลูบท้องพี่พีทวนไปวนมา จนไอ้จูมงของพี่พีทตั้งชันเต็มที่
ผมแกะมือพี่พีทออกจากเอวแล้วก็เลื่อนตัวเองลงไปหาไอ้จูมง แล้วก็จัดการมันซะ
พี่พีทมีความสุขจนกัดริมฝีปากแน่น บางครั้งก็เผลอยกสะโพกขึ้นมา
พี่พีทเอาสองมือประคองแก้มของผมให้ละออกจากไอ้จูมง แล้วเอื้อมมือไปหยิบเสื้อเกราะส่งให้ผม
ผมใส่เสื้อให้ไอ้จูมงเรียบร้อยก็ขึ้นนั่งบนตัวพี่พีททันที แล้วก็จัดการให้ไอ้จูมงเข้าไปอยู่ในตัวผม

น้องภูจะทำให้ผมคลั่งอยู่แล้ว ผมนอนมองหน้าคนที่อยู่บนตัวผมแล้วเราก็เป็นหนึ่งเดียวกันอยู่
น้องภูค่อยๆขยับตัว เล่นเอาผมเสียวซ่านไปทั้งตัว ผมประคองเอวน้องภูไว้ด้วยสองมือ
"เหนื่อย" น้องภูนอนมาบนอกผมแล้วก็หอบเบาๆ ผมพยายามจับให้น้องภูนอนหงายไป แต่ไม่ให้เราสองคนหลุดออกจากกัน
แล้วก็เดินเครื่องเต็มกำลัง จนน้องภูถึงฝั่ง แล้วผมก็ตามไปติดๆ เราสองคนก็นอนกอดกันจนหลับไป




เช้าวันใหม่........

ผมยืนดูปฏิทินแล้วก็นับวันที่คุณแม่จะกลับมา อีกไม่กี่วันแล้ว สิ่งที่ผมรอคอยมาหลายปีก็กำลังจะเป็นจริง
หลายๆอย่างทำให้ผมแข็งแกร่งแล้วก็อดทน จากเด็กเอาแต่ใจ วันนี้โตเป็นผู้ใหญ่แล้ว ถึงจะงอแงบ้างแต่ก็กับพี่พีทเท่านั้น
ผมหันไปมองคนที่นอนหลับสบายในวันหยุดสุดสัปดาห์ ร่างกายท่อนบนเปลือยเปล่า ท่อนล่างคลุมด้วยผ้าห่ม
ผู้ชายคนนี้แหละที่ปกป้องดูแลผมมาโดยตลอด ผมไม่เคยโกรธเขาได้นานเกินวันเลย ความรักมันมากมายเหลือเกิน

ถ้าต้องเลือกอะไรอย่างใดอย่างหนึ่ง ผมจะทำอย่างไรดีนะ.............

อากาศในห้องค่อนข้างเย็น ผมเดินไปดึงผ้าห่มขึ้น ให้มาคลุมหน้าอกพี่พีท เจ้าตัวยังนอนหลับสบาย ยิ่งมองก็ยิ่งรักยิ่งหวง
หวงไปเสียทุกอย่าง ทั้งตัวเขาคือของผม มันอาจจะเป็นแก่ตัว แต่เขานั้นแหละมาทำให้ผมรัก มันก็เลยต้องหวงไม่อยากให้ใครได้เขาไป

"ฮึ๊บบบบ  ตื่นแล้วทำไมไม่ปลุก" พี่พีทดึงผมไปกอดแล้วก็ฝังปลายจมูกมาที่แก้มทันที ผมนอนอยู่บนตัวพี่พีท
"ก็เห็นเ
ป็นวันหยุดก็อยากให้นอนพักผ่อนนานๆ พักเนี่ยพี่พีททำงานเยอะนะ"
"เป็นห่วงหรอ"
"เป็นห่วงสิ มีผัวกับเขาแค่คนเดียวจะไม่ให้ห่วงได้ไง"
"ฟ๊อดดดดดดด  แล้วอย่างเนี่ยจะไม่ให้รักได้ไง"
"หอมเบาๆสิ เดี๋ยวแก้มก็ทะลุพอดี"
"ฮ่าๆๆ อาบน้ำแล้วหรอ หอมเชียว"
"ตื่นมาก็อาบดิ เหนียวไปหมด"
"อะไรเหนียว" มองค้อนไปหนึ่งที
"ปล่อยได้ยัง"
"ยังอ่ะ เข้ามาในผ้าห่มก่อน"
"ไม่เอา น้องภูจะไปหาคุณย่า พี่พีทก็อาบน้ำได้แล้ว น้องภูหิวข้าวแล้วนะ"
"คุณย่าไม่อยู่"
"ไปไหนอ่ะ"
"สมาคมไง แล้วไอ้อ้นไอ้บุ้งก็ไม่อยู่ด้วย ลงไปก็ไม่มีอะไรทาน ก็ต้องรอพี่อยู่ดี"
"เดี๋ยวน้องภูทอดหมูเจียวไข่อะไรทานก็ได้"
"ไม่อยากไปทานข้าวข้างนอกหรอ"
"ไม่อ่ะ อยากอยู่บ้าน อ่านหนังสือ"
"โทรสั่งไก่ทอดกับพิซซ่ามาทานกันไหม"
"พี่พีทอยากทานล่ะสิ"
"อื้ม"
"งั้นพี่พีทก็ไปอาบน้ำ เดี๋ยวน้องภูโทรสั่งอาหารให้ ปล่อยได้แล้วน้องภูจะลงไปข้างล่าง"
"ไปทำไมอ่ะ"
"ไปให้อาหารไอ้มดแดง พี่พีทกอดมาทั้งคืนแล้ว ไม่เบื่อหรอไง"
"ไม่เบื่อเลย ไม่เคยเบื่อ"
"น้องภูจะไม่เรียนหนังสือแล้ว อยู่บ้านเฉยๆให้พี่พีทกอดดีไหม"
"ดีๆๆ เอาๆๆ"
"ติงต๊อง น้องภูพูดประชด ปล่อยได้แล้ว"
"จุ๊บปากก่อน"
"จุ๊บ" ผมก็ทำตามที่พี่พีทขอ
"ทำไมง่ายจัง"
"ก็จะได้ไปทำอะไรซักทีไง  เดี๋ยวน้องภูจะเอากางเกงในไปซักด้วย มีอะไรให้ทำอีกตั้งเยอะแยะ"
"ปล่อยก็ได้"
"ก็แค่เนี่ย  เยอะตลอด"
"ฮ่าๆๆ เห้ยกางเกงในไปไหน"
"ตัวเองไม่ได้ใส่นอนอย่ามาโวยวาย ไปอาบน้ำได้แล้วทุเรศ มานอนแก้ผ้าอยู่ได้"
"เมื่อคืนไม่เห็นบอกทุเรศเลย"

ขี้เกียจต่อความยาวสาวความยืด ผมเดินลงมาข้างล่าง บ้านเงียบเชียววันนี้ ไอ้มดแดงมันรอกระดิกหางอยู่แล้ว
สงสัยมันจะหิว ผมเดินเอาอาหารไปให้มัน มันก็อายุหลายสิบปีแล้วนะ แต่มันก็ยังติงต๊องเหมือนเดิม
เดินลงมาที่สวนรดน้ำต้นไม้แล้วก็สูดเอาอ๊อกซิเจนเข้าไปในปอด ไปรษณีย์มาส่งจดหมาย.........
บัตรเครดิตก่อนอันดับแรก แล้วก็พวกค่าน้ำค่าไฟค่าโทรศัพท์ค่าอินเตอร์เนต บลาๆๆๆๆๆ
"น้องๆ"
"ครับ"
"มีพัสดุอีกกล่อง เซ็นต์รับให้พี่ด้วยครับ"
"ครับ" ใครส่งอะไรมานะ ชื่อพี่พีท แอบสั่งอะไรอีกเปล่าเนี่ย
"เรียบร้อยแล้วครับ ขอบคุณมากครับ" ผมเดินถือของเข้าไปในบ้าน เอาขึ้นไปไว้บนห้อง แกะบัตรเครดิตดู เดือนนี้ใช้ไปเท่าไรเนี่ย
ทำไมมันส่งมาหลายใบจังว่ะ อ๋อ ของไอ้พี่ผักด้วย พี่พีทตะโกนออกมาจากในห้องน้ำ
"ที่รักครับ น้องภูครับ"
"ครับ"
"หยิบผ้าเช็ดตัวให้พี่หน่อย" ผมก็เดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวแล้วก็เอาไปส่งให้พี่พีทในห้องน้ำ พี่พีทส่งยิ้มหว๊านหวานให้
ผมเดินกลับมาที่เดิม พี่พีทก็เดินตามออกมา
"อะไรมาส่งอ่ะ" พี่พีทถาม
"ของพี่พีทอ่ะ น้องภูจะรู้ไหมล่ะ"
"อ่าวหรอ อ๋อ พี่สั่งของในเนตไปอ่ะ"
"อะไรอ่ะ"
"เคสโทรศัพท์ เห็นมีคนบ่นว่าอยากได้นิ"
"แล้วนี้อะไร มันคือ อัลลลลลไล" ผมชูวองจดหมายขึ้น
"ก็จดหมายไง"
"ทำไมยอดใช้บัตรเครดิตเยอะขนาดนี้"
"ซื้อของเข้าออฟฟิศ"
"แล้วทำไมไม่ใช่บัญชีออฟฟิตล่ะ"
"ก็มันเดินไปเจอของที่ต้องการพอดี มันลดราคาด้วย เงินสดก็ไม่มี มีติดตัวที่เมียให้อยู่ห้าร้อยจะไปเอาจากไหนอ่ะถ้าไม่ใช้บัตรเครดิตอ่ะ"
"อย่ามาเวอร์เลย บัตรเอทีเอ็มตัวเองก็มี"
"ไม่มี อยู่ไหนไม่รู้"
ผมก็เดินไปดูกระเป๋าตังค์พี่พีท แล้วก็เปิดดู
"ไม่มีจริงๆด้วย"
"น้องภูให้บัตรพี่ไว้แค่ใบเดียว กับเงินอีกห้าร้อย"
"แล้วพี่พีทไม่ได้ใช้เงินเลยหรอ ก็เห็นยังอยู่ห้าร้อยเนี่ย"
"ไม่ได้ใช้อ่ะ ก็ใช้บัตรเครดิตเติมน้ำมัน ข้าวกลางวันก็นานๆทีจะออกไปทานข้างนอก เย็นก็กลับมาทานข้าวบ้าน"
"ก็เหมือนใช้เงินสดแหละ ยอดบัตรมาซะขนาดนี้"
"ค่าน้ำมันอีกอ่ะ ค่าโน้นค่านี้ พี่ไม่ได้ช้อปปิ้งนานแล้วนะ มีเมียขี้งกขนาดเนี่ย"
"มีเมียแล้วไม่ต้องหล่ออะไรมากมายหรอก"
"ฮ่าๆๆ โทรสั่งพิซซ่ายังเนี่ย หิวแล้วนะ"
"ยังอ่ะ ลืมเลย ขอโทษนะ เดี๋ยวน้องภูโทรสั่งให้"
"โอ๊ย หิวจะแย่แล้ว สงสัยต้องหาอะไรขาวๆหอมๆทานก่อนล่ะมั้ง"
"อย่ามามองแบบนี้นะ เดี๋ยวผ้าหลุด"
"ฮ่าๆๆ " ผมโ?รสั่งอาหารเรียบร้อยแล้วก็แกะดูของ แล้วก็เดินจัดห้องไปเรื่อย พี่พีทก็ยืนแต่งตัว ไม่อายผมบ้างหรอไงเนี่ย
ยืนแก้ผ้าทาครีมทาแป้งหน้าตาเฉย เหอะ!!! ผมก็กวาดห้องถูห้อง เอากางเกงในไปแช่ไว้ สักพักค่อยซัก พี่พีทใส่กางเกงขาสั้นสบายๆ
แล้วก็เสื้อกล้ามสีขาว เสียงกดออดหน้าบ้านดังขึ้น สงสัยอาหารจะมาแล้ว
"เดี๋ยวพี่ไปเอาเอง"
"หยิบเงินไปด้วย กระเป๋าน้องภูอยู่หัวเตียง" พี่พีทก็ลงไปเอาอาหารมา
"พนักงานส่งพิซซ่าน่ารักอ่ะ มองพี่แล้วก็ทำอายๆ พี่หล่อขนาดนั้นเลยหรอ"
"แล้วลงไปทำไมไม่ใส่กางเกงใน"
"ก็อยู่บ้านจะใส่ทำไมอ่ะ"
"เนี่ยแหละสาเหตุที่เขามองอายๆ"
"โห่ ไม่ได้แก้ผ้าลงไปนะ มาทานได้แล้ว เลิกจัดได้แล้วห้องอ่ะ จัดอะไรทุกวัน ถูจนจะส่องหน้าได้แล้ว"
"น้องภูไม่ชอบให้มันมีฝุ่นนิ"
"มานั่งตักพี่"
"แล้วจะทานถนัดได้ไงอ่ะ ไม่เอา"
"เมื่อก่อนน้องภูเด็กๆ ชอบมานั่งตักพี่บ่อยๆ พอโตแล้วเบื่อพี่แล้วใช่ไหมล่ะ"
"ไอ้ปากเนี่ย มันมีไว้หาแต่เรื่องหรอไง หะ" ไอ้ผมก็เลยต้องไปนั่งตักพี่พีท พี่พีทเปิดทีวีดู แล้วก็หยิบพิซซ่ามาฉีกป้อนผมด้วยป้อนตัวเองด้วย
"เดี๋ยวน้องภูลงไปเอาน้ำให้นะ"
"ขอน้ำแข็งด้วยนะจะใส่น้ำอัดลมเนี่ย"
"อื้ม" เดินลงไปข้างล่าง ยังไม่มีใครกลับมาเลย บ้านเราก็เงียบ เวลาพากผมไปเรียนไปทำงานกัน คุณย่าก็คงจะอยู่คนเดียวเงียบๆแบบนี้
แล้วผมจะทิ้งคุณย่าไปอยู่ที่อื่นได้อย่างไร ท่านก็เป็นผู้ให้ข้าวให้น้ำให้ที่อยู่อาศัยให้ความรักกับผมไม่ต่างจากแม่ ถึงท่านจะไม่ได้ให้กำเนิด
แต่ท่านก็ให้คุณภาพชีวิตที่ดีกับผม ให้อนาคตที่ดีกับผม แม่ครับ แม่ต้องเข้าใจภูนะ ภูรักแม่ ภูรักคุณย่า ภูรักพี่พีทแล้วก็รักทุกคน
ภูจากเขาไปไม่ได้จริงๆ แม่มาอยู่กับภูนะ ภูขอร้อง.......

เดินเอาน้ำ น้ำแข็งขึ้นไปให้สามีที่นั่งทานพิซซ่าอย่างสบายใจ
"ไปซะนานเชียว ถ้าติดคอก็ตายไปแล้วเนี่ย"
"ตายง่ายจัง ก่อนจะตายก็คิดเอาตัวรอดบ้างสิ ไม่ใช่รอ น้ำในชักโครกก็มี"
"น้ำในก๊อกก็พอมั้ง"
"คิดได้ด้วย เก่งจัง"
"มาทานไก่ พี่แกะไว้ให้แล้ว สั่งข้าวยำมาหรอ"
"อื้ม พี่พีทอยากทานหรอ"
"เปล่า ไม่เห็นทานนานแล้วนึกว่าเลิกชอบไปแล้ว"
"น้องภูอ่ะเป็นคนที่รักอะไรแล้วชอบอะไรแล้วก็รักเลย เข้าใจไหม"
"เหมือนที่รักพี่ใช่ไหม"
"มั้ง"
"ฮ๋าๆๆมาหอมทีสิ"
"ไม่เอา ปากตัวเองเปื้อนซอสมะเขืออ่ะ เดี๋ยวเป็นสิว"
"โห่ เช็ดก็ได้"
"มันใช่เวลาไหม ไม่ต้องเลยน้องภูจะทานข้าว"
"เดี๋ยวพี่ป้อน" แล้วพี่พีทก็แกะกล่องข้าวออก แล้วก็ป้อนข้าวผม นึกถึงตอนสมัยเด็ก พี่พีทชอบทำแบบนี้ ชอบเห็นผมเป็นเด็กอยู่เรื่อย
เคยมีครั้งหนึ่งที่ผมติดการ์ตูนเรื่องหนึ่ง ต้องอ่านให้มันจบเล่มก่อนถึงจะทำอะไรได้ ตอนนั้นได้เวลาทานข้าวผมก็ไม่ยอมทานก็นั่งอ่านให้มันจบ
โดนดุก็แล้วก็ยังดื้อ จนพี่พีทต้องเอาข้าวมานั่งป้อน ฮ่าๆๆ นึกแล้วก็ขำ จริงๆแล้วผมจะอ้อนให้พี่พีทป้อนข้าวต่างหากล่ะ
"ยิ้มอะไร" พี่พีทถาม
"ก็นึกเรื่องเมื่อก่อน พี่พีทจำได้ไหมที่น้องภูไม่ยอมทานข้าวแล้วพี่พีทก็ตักข้าวมาป้อนน้องภูอ่ะ"
"จำได้สิ ตอนนั้นน้องภูติดการ์ตูน พี่จะดุก็สงสาร ทำตาอ้อนซะ ก็เลยต้องมานั่งป้อนข้าวเมียอย่างกับป้อนข้าวลูก"
"จริงๆแล้วน้องภู อยากอ้อนให้พี่พีทป้อนข้าวมากกว่าติดการ์ตูนซะอีก"
"บอกพี่ดีดีก็ได้ พี่จะป้อนให้ทุกมื้อเลย"
"น้องภูก็เป็นง้อยพอดีอ่ะ  ฮ่าๆ"
"ก็รักอยู่ดี"
"จริงอ่ะ ไม่มีเมียใหม่หรอ"
"ไม่อ่ะ"
"จริงหรอ อยู่ได้หรอ ไอ้พีทน้อยเฉาตาย"
"ตัดทิ้งไปเลยเป็นขันที"
"ฮ่าๆๆ ทำมาพูดดี แล้วตกลงข้าวนั้นจะป้อนน้องภูหรือจะทานเองอ่ะ น้องภูได้ทานคำเดียวเองนะ หมดไปครึ่งกล่องแล้ว"
"ฮ่าๆๆๆ อ้ามมมมม"
 ทานข้าวกันเสร็จก็ต่างทำงานของตัวเอง พี่พีทนอนทำงานบนเตียงผ่านไอแพด ผมนั่งอ่านหนังสือที่โต๊ะ อ่านไปนานๆเริ่มปวดหลัง
ก็เลยมานอนหนุนพุงพี่พีทแล้วก็อ่านหนังสือไปด้วย อ่านไปนานๆสายตาเริ่มหล้า ข้อมือเริ่มอ่อนแรง หนังสือก็หนั๊กหนัก
หนังสือก็เลยถูกวางลง หนังตาก็ถูกปิดลง
"เห้ย หมอ ยังไง อ่านหนังสือทำไมหลับตา"
"พักสายตา" พี่พีทก็เอามือมาลูบหัวผมเบาๆ แล้วก็ทำงานต่อ

คนที่นอนอยู่บนตัวผม เป็นคนที่ผมรักมาก ไม่รู้จะอธิบายอย่างไรว่ามากแค่ไหน รู้แต่ว่าสามารถตายแทนเขาได้
พูดไปใครหลายๆคนอาจจะขำ ว่าคนๆหนึ่งจะรักคนๆหนึ่งจนตายแทนกันได้เชียวหรือ สำหรับผม ผมมั่นใจว่าผมสามารถตายแทนคนๆนี้ได้
ถ้ามีรถพุ่งชน มีกระสุนวิ่งเข้าใส่ ผมสามารถเอาตัวเข้าขวางได้โดยไม่ต้องลังเลแต่อย่างใด เฉกเช่นเดียวกัน ผมก็เชื่อว่าเขาก็คิดเหมือนผม
ลมหายใจอุ่นๆเบาๆที่รดหน้าท้องผม ทำให้รู้ว่าคนตรงหน้ากำลังหลับอย่างสบาย  ผมเอาไอแพดแอบถ่ายรูปไว้ แล้วก็นั่งแต่งรูป
เพลินไปอีกแบบจนลืมทำงานไปแล้ว สักพักเขาก็พลิกตัว แล้วมือน้อยๆก็จับเข้าที่ไอ้พีทยักษ์
"เห้ยๆๆมันใช่ของเล่นหรอ หืม เดี๋ยวก็ไม่ได้นอนหรอก"
"จับนิดจับหน่อยทำหวง" แล้วไอ้คนที่พักสานตาเมื่อครู่ก็ลุกเดินไปเข้าห้องน้ำ สงสัยจะปวดฉี่ แล้วก็กลับมาล้มตัวนอนหนุนหมอนข้างๆผม
ผมได้โอกาสก็สวมกอดทันที เจ้าตัวก็นอนนิ่งไม่ได้ว่าอะไร จนเราสองคนเผลอหลับไปนั้นแหละ

มาสะดุ้งตื่นอีกทีก็ตอนที่โทรศัพม์น้องภูดัง.....

"ครับคุณย่า"
"หลับอยู่หรอลูก"
"ตื่นแล้วครับ"
"ทำกบข้าวทานกันเองนะ ย่าอาจจะกลับช้าหน่อย"
"แล้วคุณย่าจะกลับมาทานข้าวบ้านไหมครับ"
"ทานลูก ทำอะไรจืดๆให้ย่าสักอย่างก็พอ"
"ได้ครับ ดูแลตัวเองด้วยนะครับคุณย่า น้องภูรักคุณย่านะ"
"จ้ะลูก"

"คุณย่าว่าไง"
"ให้เราทำกับข้าว คุณย่าอาจจะกลับช้า เดี๋ยวน้องภูลงไปหุงข้าวก่อนนะ"
"แล้วจะทำอะไรทานรู้แล้วหรอ"
"เดี๋ยวไปดูของในตู้ก่อน"
"งั้นเดี๋ยวพี่ช่วย ฟ๊อดดดด" แอบหอมอีกแล้ว
"ไปล้างหน้าล้างตากัน วันนี้น้องภูจะโชว์ฝีมือเอง"
"โอเค"


ออฟไลน์ K.Pupoom

  • รักข้ามรั้วไอ้ตัวแสบ
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 387
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +966/-5
เราสองคนเดินมาในครัว ผมเปิดตู้เย็นหาวัตถุดิบมาทำอาหาร เดี๋ยวจะต้มจืดหมูสับใบตำลึงให้คุณย่าดีกว่า
เหลือบไปเห็นหมูเด้งเอามาผสมพริกแกงแล้วทอดดีกว่าใส่ถั่วพลูซอยลงไปผสมด้วยเวลาทานได้เคี้ยวกรุบๆกรอบๆ
"พี่พีทอยากทานอะไรเพิ่มอีกหรือเปล่า"
"หมูทอดกระเทียมพริกไทยก็แล้วกัน ฝีมือน้องภูอร่อยสุดๆ"
"จริงอ่ะ อย่ามาปากหวาน"
"ไม่หวานลองชิมดูดิ"
"ทะลึ่ง ในครัวเขาห้ามทำอะไรบัดสี"
"ทำไมอ่ะ"
"เดี๋ยวมันจะเลอะเทอะ ฮ่าๆๆ"
"พี่ว่าลองในครัวก็ดีเหมือนกันนะ แบบในหนังฝรั่งอ่ะ ลองไหม"
"อุบาทว์ น้องภูไม่ชอบอะไรแบบนี้ จิต"
"บ้า มันคือการปรับเปลี่ยนรสชาติ"
"เชิญปรับไปคนเดียวเถอะ"
"ไม่เคยได้ยินหรอ ความรักไม่ใช่แค่เรื่องบนเตียง ลองริมระเบียงบ้างก็ได้"
"เพ้อเจ้อ"
"ฮ๋าๆๆ ให้พี่ทำไรอ่ะ"
"หั่นถั่วพลูให้เป็นชิ้นเล็กๆแบบนี้"
"โอเค"
"แล้วก็เอาไปคลุกกับหมูเด้งนั้น ใส่พริกแกงลงไปสองช้อน โอเค๊"
"ครับ  เออน้องภู พี่มีเรื่องจะถาม"
"เรื่องอะไร"
"คุณย่าให้พี่ทำเรื่องซื้อบ้านข้างๆ น้องภูว่าไง"
"ข้างไหนอ่ะ ข้างๆก็บ้านเก่าน้องภูนิ"
"ไม่ใช่ อีกข้างหนึ่ง"
"คุณย่าจะซื้อไปทำไมอ่ะ"
"เขามาขายให้คุณย่า คุณย่าก็บอกว่าสงสารเขา แล้วอีกอย่างมันก็ติดกับบ้านเรา ต่อไปเผื่อจะขยับขยายอะไร"
"แล้วแต่คุณย่าสิ"
"พี่ไม่เห็นด้วยอ่ะ ไม่รู้จะซื้อไปทำไม"
"ก็ดีเหมือนกันนะพี่พีท คุณแม่น้องภูให้พี่พีท หาบ้านให้ไม่ใช่หรอ ก็เอาหลังนี้แหละ เราได้อยู่ใกล้กันไง นะ น๊า พี่พีท"
"แพงไปพี่ไม่มีเงินหรอก" ซวยแล้วไงไอ้พีท เงินน่ะพอมีแต่เราก็ซื้อไว้ให้แล้วบ้านหลังของน้องภูอ่ะ
"ก็ไม่ได้เอาเงินพี่พีทซะหน่อย เงินน้องภูก็พอมี ไหนจะเงินของคุณแม่อีก นะนะ ซื้อไว้เถอะ น๊าาาาาาา"

เอาไงดีว่ะเนี่ยตอนแรกกะจะให้น้องภูห้ามคุณย่าซะหน่อย แต่ไหนเรื่องออกมาเป็นแบบนี้เนี่ย
ไอ้ผมอ่ะซื้อบ้านของน้องภูไว้แล้วกะจะยกให้น้องภูเอาไว้ให้แม่เขา เอาเป็นสินสอดที่เอาลูกเขามาทำเมีย
แล้วบานหลังนี้จะเอามาทำอะไรอีกเนี่ย สงสัยจะห้ามไม่ได้ทั้งย่าทั้งหลานแล้วมั้ง ไอ้เรามันก็เบี้ยน้อยหอยน้อย
จะไปห้ามอะไรคุณหญิงท่านได้ เอ้าซื้อก็ซื้อ
"เดี๋ยวพี่จะบอกคุณย่าให้ก็แล้วกันนะ"
"ขอบคุณนะพี่พีท" น้องภูคงดีใจมาก ที่ไม่ต้องจากผมไปไหน ไอ้สิ่งที่กังวลอยู่คงหายไปหมดสิ้น
บัดนี้คงตั้งตารอคอยคุณแม่กลับมาแน่ๆ มันก็ดีเหมือนกันนะ อย่างน้อยก็ทำให้เมียหายกังวลไปได้
เพราะอย่างไรผมก็ห้ามคุณย่าไม่ได้อยู่ดี แต่อยากรู้จังว่าคุณย่าจะซื้อบ้านหลังนี้เอาไว้ทำอะไร.....

"พี่พีท เสร็จยังน้ำมันร้อนแล้วนะ น้องภูจะทอดแล้ว"
"ตกลงมันคือเมนูอะไรเนี่ย"
"ก็ทอดมันหมูเด้งใส่ถั่วพลูไง"
"หืมมมม"
"อื้ม ตอนนี้เรามีกับข้าวอยู่สามอย่าง พี่พีทอยากทานอะไรเพิ่มไหม"
"ไข่ตุ๋น"
"โอเค"
"ร้องเพลงให้ฟังหน่อยดิ"
"เขาห้ามร้องเพลงในครัวเดี๋ยวจะมีผัวแก่  แต่ก็มีอยู่แล้วนิหว่า ฮ๋าๆๆ"
"ชิ"
"ฉันคิดว่ารักมันคือการสืบพันธ์ รักแท้ต้องมันแล้วมากด้วยลีลา  ฮ่าๆๆๆๆ"
"งั้นคืนนี้คิดท่าใหม่ดีกว่า"
"แค่ร้องขำๆจริงจังตลอดนะเราเนี่ย ตีไข่ให้น้องภูหน่อย"
"ไข่ใคร"
"ไข่ไก่"
"อ่อ" ไอ้พี่พีทนี้มันเจ้าเล่ห์มากนะครับทุกท่าน มันมักจะพาเข้าเรื่องอย่างว่าเสมอๆ
แล้วไอ้ผมเองก็ตกหลุมพลางนั้นทุกที อย่าได้สติหลุดเชียว มิเช่นนั้นจะตกเป็นของมันทันที ไอ้คนเนี่ย ฮ่าๆๆ

ทำอาหารเสร็จก็เอามาตั้งเตรียมไว้ที่โต๊ะ คุณย่ากลับมาจะได้ทานกัน
"เดี๋ยวน้องภูไปรดน้ำต้นไม้ก่อนนะพี่พีท"
"ไปด้วย" แล้วเราสองคนก็มายืนรดน้ำต้นไม้กัน
"จำได้ป่ะว่าน้องภูเจอพี่พีทครั้งแรกก็ตรงนี้"
"ใช่ พี่เห็นแล้ว ลิงตัวขาวๆปีนข้ามมา แอบดูกางเกงในสีขาวด้วย"
"ไอ้หื่น แอบดูจริงๆอ่ะ"
"ไม่ได้แอบดูมันเห็นเอง ก็กางเกงนักเรียนขาสั้นขนาดนั้น "
"หื่น แล้วพี่พีทเอาน้ำฉีดน้องภูทำไม"
"ก็นึกว่าขโมยน่ะสิ อยู่ดีๆปีนรั้วเข้ามาในบ้าน เลยเอาน้ำฉีด แต่พอได้เห็นหน้าเท่านั้นแหละ มันใช่อ่ะ"
พี่พีทเล่าไปตาก็เป็นประกาย ประกายแห่งความสุขส่งผ่านมาถึงผม
"ถ้าอย่างนั้นก็ต้อง.....................................แก้แค้น นี้แหน่!!!!" ผมก็เอาน้ำฉีดพี่พีทบ้าง
"เห้ย เปียก เดี๋ยวเหอะ"
"ฉีดน้ำมันก็ต้องเปียกดิ นี้ๆๆๆๆๆ  ฮ่าๆๆๆๆๆ"
"น้ำเข้าตาแสบ พอก่อน"
"ไม่พอ นี้ๆๆๆๆ"
"เห้ยไม่ได้ใส่กางเกงใน กางเกงมันบาง"
"หรอ"  ก็เลยฉีดไปที่ไอ้จูมง ฮ๋าๆๆ พี่พีทได้ทีก็วิ่งไปปิดก๊อกน้ำ ผมเห็นทีเสียท่าก็เลยวิ่งเข้าบ้าน ฮ่าๆ
รีบวิ่งจู๊ดขึ้นข้างบน ล็อคประตู พี่พีทมันก็เคาะประตูดังลั่น
"เปิดเร็ว หนาว เร็ววววว เดี๋ยวน้ำหยดที่พื้น เดี๋ยวคุณย่าบ่น"
ผมก็เดินไปเปิดประตู พี่พีทตัวเปียกเป็นลูกหมาเลย ฮ่าๆ ผมก็ได้แต่ยืนขำพี่พีทมันก็ถอดเสื้อผ้าออกเดินล่อนจ้อนมาที่ผม
"อะไร ห้องน้ำอยู่ทางโน้น"
"คิดหรอว่าทำอะไรไว้แล้วจะไม่โดนลงโทษ"
"อะไร แค่ล้อเล่นแค่นี้เอง ออกไปเลยไอ้ชีเปลือย"
"อุ๊บบบ" พี่พีทเดินเข้ามาคว้าต้นคอดึงผมเข้าไปประกบริมฝีปากทันที แล้วก็สอดลิ้นเข้าไปควานหาอะไรสักอย่างในปากผม
"อื้ออออ" ผมพยายามปัดป้องแต่ก็ไม่เป็นผล ขาแขนเริ่มอ่อนแรง เลือดลมสูบฉีดไปทั่วตัว จากมือที่ปัดป้องกลับกลายเป็นโอบเอวไว้แน่น
พี่พีทล้วงมือเข้าไปใต้กางเกงสัมผัสที่บั้นท้ายกลมกลึง แล้วก็ดันผมให้ล้มลงนอนหงายไปที่เตียง.....
"ลิงน้อยตัวแสบแสนซน พี่รักน้องภูมากนะ"
"หัวเปียกหมดแล้ว ไปอาบน้ำก่อนไหม"
"ไม่เอา ค้าง" แล้วพี่พีทก็จับผมถอดเสื้อผ้าออก แล้วก็จัดการลิ้มรสผมไปทั้งตัว ก่อนจะจับผมนอนคว่ำ
แล้วก็พาไอ้จูมงเข้ามาในตัวผมอย่างเชี่ยวชาญ แล้วก็เสพสมอารมณ์หมายได้ผมอีกครั้งเป็นครั้งที่เท่าไรไม่รู้
พี่พีทถึงจุดสมหวังไปแล้ว ก็มาจัดการกลั่นแกล้งทงอีจนน้องร้องไห้ให้สาแก่ใจไปอีกครา.......



คุณย่า


"บ้านช่องทำไมมันเปียกแบบนี้ล่ะเนี่ย ซนอะไรกันอีกเจ้าพี่น้องคู่นี้"

กลับมาจากสมาคม เห็นพื้นบ้านเปียกเป็นทาง นี้คนหรือหมาเนี่ยทำบ้านเปียก จะว่าไอ้มดแดงก็ไม่ใช่เพราะมันไม่เคยเข้าบ้าน
เจ้าสองคนพี่น้องนั้นต้องเล่นแกล้งอะไรกันแน่ๆแล้วไปไหนกันหมดล่ะเนี่ย บ้านช่องเปิดอ้าซ่า เดี๋ยวจะต้องบ่นซะหน่อยเเล้วเนี่ย
เดินเข้าไปในครัว เห็นกับข้าววางเรียงพร้อมจะทาน ก็แอบยิ้มไม่ได้ ถึงจะเป็นหลานชายตัวแสบทั้งคู่ทั้งดื้อทั้งซนก็ตาม
แต่งานบ้านงานเรือนไม่เคยบกพร่อง เจ้าตัวเล็กถึงจะดื้อจะซนแต่เรื่องงานครัวงานบ้านไม่มีที่ติ ห้องหับเรียบร้อย
ไหนทำอะไรให้ย่าทานขอเปิดดูหน่อยสิ ต้มจืด หมูทอด มอดมัน ไข่ตุ๋น อืม น่าทานซะด้วย
ดิฉันเดินขึ้นไปข้างบน รอยน้ำหยดเป็นทาง เดี๋ยวจะให้ถูซะให้เข็ด ซนไม่เข้าเรื่อง

"คุณย่า ทำไมมาเงียบๆครับเนี่ย" น้องภูเปิดประตูห้องออกมาพอดี
"ใครทำบ้านเปียกเนี่ย หืมมมมม"
"พี่พีทครับคุณย่า น้องภูบอกให้รอก่อนเดี๋ยวเอาผ้าไปให้เปลี่ยนก็ไม่ฟัง วิ่งขึ้นบ้านมาทั้งเปียกๆเนี่ย"
"หน้าเราน่ะ มันน่าเชื่อมากเลยนะจ้ะ"
"ฮ่าๆ"
"อ่าวคุณย่า กลับมายังไงครับเนี่ย"
"เลขาที่สมาคมมาส่ง"
"คุณย่าไปทานข้าวกันเถอะครับน้องภูหิ๊วหิว"
"เดี๋ยวย่าเอาของเก็บก่อนลูก เดี๋ยวตามลงไป พีท ทำพื้นเปียกใช่ไหม"
"จะว่าพีททำเปียกก็ไม่ถูกซะทีเดียวนะครับ เพราะน้องภูอ่ะทำให้ตัวพีทเปียก พีทก็เลยต้องทำพื้นเปียก"
"ไม่รู้แหละ ย่าออกมาจากห้องพื้นต้องแห้ง ไม่อย่างนั้น จะทวงหนี้ทั้งหมด"
"โอเค ปฏิบัติ"


คุณย่าเดินเข้าห้องไปผมกับน้องภูก็ช่วยกันถูพื้นที่เปียก น้องภูยืนดู แล้วก็ชี้นิ้วสั้งให้ผมถูตรงโน้นถูตรงนี้
อย่างนี้ไม่รู้เรียกว่าช่วยกันหรือเปล่า คุณย่าเดินลงมาเราก็ถูพื้นเสร็จพอดี .......
แล้วเราก็พร้อมเพรียงกันที่โต๊ะอาหาร วันนี้บุ้งกับอ้นกลับดึกหน่อยเพราะไปงานเลี้ยงลูกค้าแทนผม เพราะผมอยากอยู่กับเมีย ฮ่าๆ

"คุณย่าครับ" น้องภูเหมือนจะพูดอะไรกับคุณย่า ผมก็ตั้งใจฟัง
"ครับลูก"
"บ้านข้างๆที่คุณย่าจะซื้ออ่ะครับ"
"อื้ม หนูว่าไงละลูก เห็นด้วยไหม"
"น้องภูขอซื้อให้คุณแม่ได้ไหมครับ"
"ราคามันไม่ถูกเลยนะลูก หนูปรึกษาคุณแม่หรือยัง" คุณย่ามองหน้าผม เหมือนจะเข้าใจสิ่งที่ผมสื่อออกไป
"ยังครับ"
"เอาอย่างนี้ ย่าซื้อไว้ก่อน ถ้าแม่หนูจะเอาก็มาซื้อต่อย่า ดีไหม"
"ดีครับ" แล้วเจ้าตัวแสบผมก็ยิ้มแก้มปริ
"กลับว่าจะต้องไปอยู่ห่างพี่เขาใช่ไหมล่ะ"
"คุณย่าอ่ะรู้ทันน้องภูทุกเรื่องเลย"
"หนูฟังย่านะลูก หนูไม่ต้องคิดอะไรมากทั้งนั้น มีหน้าที่ตั้งใจเรียนอย่างเดียวพอ ที่เหลือให้ผู้ใหญ่เขาจัดการกันเอง"
"ครับ"
"อย่างไรซะ หนูก็ต้องอยู่ที่นี้ แล้วย่าจะทำให้สบายใจกันทุกฝ่าย ตกลงไหม"
"ตกลงครับ คุณย่าคนสวยของน้องภู"
"ย่ะ ทานข้าวได้แล้ว เจ้าพีทก็ทานได้แล้วนั่งยิ้มอยู่นั้นแหละ"
"ขอบคุณนะครับคุณย่า"
"ย่าน่ะรักเราสองคนเหมือนลูกของย่า ย่าจะทนเห็นลูกของย่าไม่มีความสุขได้ไง จริงไหม"
"ครับ"

ทานข้าวอิ่มก็มานั่งคุยกัน พี่อ้นกับพี่บุ้งก็กลับมาถึงบ้าน ซื้อขนมมาฝากผมด้วย
ผมก็นั่งทานขนมแล้วก็คุยเรื่องโฯ้นเรื่องนี้กัน
"ทานดึกๆเดี๋ยวก็อ้วนหรอก" พี่อ้นมันแซว
"แล้วพี่อ้นซื้อมาให้น้องภูทำไมเนี่ย"
"พี่ว่าน้องภูอวบๆน่าจะน่ารักนะ"
"ไม่ไหวอ่ะ เดี๋ยวไม่หล่อ สามีจิน้องใจ"
"อย่างพี่พีทเนี่ยนะ ไปไหนไม่รอดแล้ว ใช่ไหมพี่พีท"
"อื้ม"
"นึกถึงอดีตแล้วก็ขำ ย่ายังจำไม่ลืม ว่าแล้วว่าทำไมมองน้องมันแปลกๆ"
"มองอะไรหรอครับคุณย่า" น้องภูถาม
"ก็วันที่เราโดนพี่เขาเอาน้ำฉีด แล้วมานั่งเช็ดตัวในบ้านเนี่ย พี่เขาน่ะมองเราแล้วก็ทำตาหวานซะขนาดนั้น"
"น้องภูไม่เห็นจะรู้เรื่องเลย"
"ก็เพราะไม่รู้เรื่องไง เขาถึงได้จับทำเมียเนี่ย"
"คุณย่าอ่ะ พูดอะไรก็ไม่รู้"
"อย่างนั้นพี่พีทก็หลอกเด็กน่ะสิ" พี่บุ้งแซว
"เปล่า เด็กมันยั่ว"
"อะไรใครยั่ว"
"แล้วใครล่ะมาหลับในห้องพี่ แถมยังมากอดพี่อีก"
"ก็คนมันหลับไม่รู้ตัวนิหว่า" น้องภูเริ่มหน้าแดงสงสัยจะเขิน
"อ่าๆ ย่าขอตัวไปอาบน้ำอาบท่านอนดีกว่า อย่านอนดึกกันนะลูก ไม่ดีต่อสุขภาพ"
"ครับคุณย่า งั้นเราก็แยกย้ายได้แล้ว" พี่พีทเดินไปสำรวจรอบบ้าน ผมก็ขึ้นข้างบน พี่บุ้งพี่อ้นก็เช่นกัน

"เห้ยเมียหาย" ผมเดินเข้าห้องมา ไม่เห็นน้องภู ไปแอบมุมไหนเนี่ย
"หายอะไรล่ะ อยู่นี่" น้องภูมุดไปทำอะไรไม่รู้หลังโซฟา
"ไปทำอะไรตรงนั้นอ่ะ"
"ยางลบมันกระเด็นลงไปน่ะสิ"
"เอายางลบมาทำอะไรอ่ะ"
"วาดรูป"
"วาดรูปอะไรอ่ะ ขอดูหน่อยสิ" ผมหยิบสมุดที่น้องภูวาดมาดู เป็นรูปการ์ตูน ผู้ชายสองคนกำลังนอนหนุนตักกัน
"ใครให้ดูอ่ะ เสียมารยาททททททท"
"ก็จะดูอ่ะ วาดรูปเราหรอ"
"ใครบอก"
"ก็วันเนี่ยเราหนุนตักกันไง"
"น้องภูวาดไปงั้นแหละไม่ได้หมายถึงพี่พีทสักหน่อย"
"คนปากแข็ง"
"ไปนอนไป รบกวนสมาธิ"
"นอนคนเดียวแล้วจะหลับได้ไง"
"นอนไปเถอะเดี๋ยวก็หลับ"
"แหม๋ ที่ตัวเองนอนคนเดียวยังเรียกให้เค้าไปนอนด้วยเลย"
"แล้วไง มีปัญหาอะไรหรอไง วันหลังก็ไม่ต้องมากอดถ้าปัญหามากนักอ่ะ"
"คนใจร้าย"
แล้วพี่พีทก็ไปเปิดคอมเล่น ผมก็นั่งวาดรูปต่อไปเรื่อยๆ เพลินๆ หันไปมองพี่พีทก็นั่งดูพวกอุปกรณ์แต่งรถ
"ง่วงแล้วอ่ะ วาดเสร็จยัง" แล้วพี่พีทก็เดินมาหาผม ทิ้งตัวลงนอนหนุนตัก
"เดี๋ยวดินสอก็ทิ่มหัวหรอก"
"ไหนขอดูหน่อยสิ โห่ เนี่ย ยังไงก็พี่ชัดๆ ไม่ใส่เสื้อด้วย เอาไปใส่กรอบมาติดห้องดีกว่า วาดใหญ่ๆดิ แล้วไม่อ่านหนังสือหรอวันเนี่ย มานั่งวาดรูปเนี่ย"
"เดี๋ยวค่อยอ่าน"
"แล้วเมื่อไรจะได้นอนเนี่ย ง่วงแล้วอ่ะ"
"ง่วงก็ไปนอนก่อนสิ"
"นอนตรงนี้แหละ" แล้วพี่พีทก็หันหน้าเข้าตัวผม แล้วก็เงียบไปสักพักสงสัยจะง่วงจริงๆ วันนี้ใช้พลังงานไปเยอะ
ผมก็นั่งวาดรูปจนเสร็จ แล้วก็วางอุปกรณ์ หันมามองพี่พีทที่กำลังหลับสบาย ผมเอานิ้วเขี่ยเส้นผมที่ปรกหน้าอยู่

"เสร็จแล้วหรอ" พี่พีทถามด้วยอาการงัวเงีย
"อื้ม เสร็จแล้ว ไปนอนที่เถอะ ไปแปรงฟันก่อนเลย อย่าลืม"
"น้องภูแปรงแล้วหรอ"
"ยัง ก็ให้ไปแปรงพร้อมกันไง" พี่พีทลุกขึ้นนั่ง แล้วก็ตามผมมาเข้าห้องน้ำ ผมบีบยาสีฟันใส่แปรงส่งให้
พี่พีทก็ไม่ยอมรับยืนแข็งทื่อ
"เอ้า"
"แปรงให้ด้วยดิ"
"จะมากไปแล้ว"
"นะ" แล้วผมก็ต้องแปรงฟันให้สามีตัวโตแต่ปัญญาอ่อน ทำกิจกรรมในห้องน้ำเสร็จสิ้นก็ได้เวลานอนซะที
หยิบมาร์คหน้ามาสองแผ่น แปะให้สามีหนึ่งแผ่น แล้วก็ตัวเองหนึ่งแผ่น.....
 
ช่วงนี้คือการสนทนาระหว่างมาร์คหน้า เวลาอ่านให้นึกเสียว่า อ้าปากได้ไม่กว้างนัก ฮ่าๆ

"หลับยัง" พี่พีทถาม
"ยัง"
"สบายใจยัง"
"ก็สบายดีนิ ทำไมอ่ะ"
"เรื่องแม่น่ะ ดีใจไหมที่จะได้อยู่บ้านข้างๆกันเหมือนก่อน"
"อื้ม ก็ดีใจสิ แต่ยังไม่ได้ถามแม่เลย ว่ามีเงินพอหรือเปล่า เกรงใจคุณย่าน่ะ"
"เดี๋ยวพี่ออกให้ ขาดเหลือเท่าไรน่ะ"
"ไม่เอาหรอก แค่นี้พี่พีทก็ออกให้น้องภูทุกอย่างแล้ว ไหนจะส่งเรียนอีก"
"ชอบพูดแบบนี้ตลอดเลย น้องภูก็รู้ว่าพี่ไม่ชอบ"
"ก็น้องภูเกรงใจนิ"
"เงินพี่ก็เหมือนเงินน้องภู เมียคนเดียวพี่บอกแล้วไงว่าพี่เลี้ยงได้ มันคือหน้าที่ของพี่"
"แต่มันไม่ใช่เงินน้อยๆนะ"
"นั้นแหละ"
"พี่พีท"
"หืม"
"น้องภูขอ รับงานเดินแบบถ่ายโฆษณาเยอะๆได้ไหม"
"ไม่เอา เดี๋ยวเสียการเรียน"
"น้องภูจะไม่ทำให้เสียการเรียนหรอก นะ  น๊าาาาาาาา"
"ไม่เอาๆ"
"แค่เสาร์อาทิตย์ก็ได้ นะ นะๆ"
"เดี๋ยวขอปรึกษาคุณย่าก่อน แล้วก็ไม่ต้องดีใจไป พี่เชื่อว่าคุณย่าก็ไม่ยอม"
"น้องภูก็อยากซื้อบ้านให้แม่ด้วยเงินของน้องภูเอง พี่พีทไม่อยากให้น้องภูเป็นเด็กกตัญญูหรอ"
"อย่ามา กตัญญูด้วยวิธีอื่นเยอะแยะ"
"ลองบอกเหตุผลมาสิ ทำไมไม่ให้น้องภูทำ พี่พีทหวงใช่ไหม"
"พี่อยากให้น้องภูเรียนอย่างเดียว เรียนหมอไม่ใช่เรียนง่ายๆถ้าเราไม่ทุ่มเทกับมัน เดี๋ยวก็ทำออกมาไม่ได้ดี ไอ้เรื่องเดินแบบถ่ายแบบให้เรียนจบก่อน"
"แต่แม่น้องภูกำลังจะกลับมาแล้วนะ"
"ก็คุณย่าเขาก็ออกให้ก่อนไง"
"พี่พีทไม่เข้าใจน้องภูหรือจะแกล้งกวนประสาทกันแน่ ชิ" แล้วเมียผมก็งอล ดึงมาร์คหน้าออก เอามาแปะที่หน้าอกผมแล้วก็นอนหันหลังให้
"ก็เป็นแบบเนี่ยทุกทีอ่ะ ดื้อ บอกให้ทำแบบนี้ก็ไม่ทำ"
"ไม่ฟัง"
"ไม่ฟังก็ไม่ฟังก็ไม่ต้องมาพูดกัน"
"ไม่พูดก็ไม่พูด"
เรื่องไม่เป็นเรื่องแท้ๆ นอนคุยกันอยู่ดีๆ เห้อ ไอ้ผมมันก็ไม่น่าเลย ผมก็หวังดีอยากให้เขาเรียนอย่างเดียว เขาว่าผมไม่เข้าใจเขา
แต่ผมน่ะเข้าใจสุดๆรู้ว่าน้องภูเป็นคนขี้เกรงใจ แต่น้องภูนั้นแหละไม่ยอมเข้าใจผม ว่าผมอ่ะ อยากทำทุกอย่างเพื่อเขา
อยากดูแลเขาในทุกๆเรื่องไม่อยากให้เขาต้องมาเหนื่อยหาเงิน แค่เรียนอย่างเดียวมันก็เหนื่อยมากพอแล้ว
อธิบายเรื่องนี้ทีไรก็ต้องมาเถียงกันทุกครั้ง แล้วจะให้ทำอย่างไรเนี่ย ต้องให้เมียออกไปนุ่องน้ยห่มน้อย แลกเงินงั้นหรอ
ผมก็หวงของผมนะ แม้แต่ขาอ่อนผมยังไม่อยากให้ใครได้เห็นเลย แล้วถ้าไปเดินแบบถ่ายแบบใส่ชุดว่ายน้ำบ้างโป้บ้าง ผมคงอกแตกตายพอดี
แล้วคืนนี้จะนอนกอดใครล่ะเนี่ย เมียก็งอล เห้ออออ...... ผมก็ค่อยๆเอามือไปวางที่เอว แล้วก็ค่อยๆขยับตัวเข้าไปใกล้ๆ
"โกรธหรอ"
"......"
"ขอโทษ" ทำเสียงอ่อยเข้าไว้
"......"
"ดีกันนะ"
"......"
"หลับแล้วหรอ" พูดด้วยก็ไม่พูดด้วย ผมเลยเริ่มคลอเคลีย เอามือล้วงไปในกางเกงน้องภูบ้าง ทำทุกอย่าง
"คิดว่าเซ็กส์จะแก้ปัญหาได้ทุกอย่างหรอ" แล้วเมียผมก็ลุกออกจากที่นอนเดินไปข้างนอก
"ไปไหน น้องภู น้องภู"  เคยฟังอะไรที่ไหน บทจะเอาแต่ใจก็เป็นแบบเนี่ยแหละ ไอ้ผมก็นะ ก็ต้องคว้าหาเสื้อผ้าใส่แล้วก็เดินลงไปตามเมีย
ไฟในครัวเปิดเดินเข้าไปดูกำลังกระดกนมประชดชีวิตซะอย่างนั้น นี้ถ้าเป็นเหล้าคงเมาอ้วก
"ดื่มนม..........." อะไร มันคืออัลไลลลลลลลล  มีมองค้อน เหมือนจะไม่อิ่ม เดินไปควานหาของในตู้เย็น
ขนมนมเนยเอามาซัดตุ้ยๆๆๆๆๆๆ ผมก็ได้แต่ยืนมองแล้วก็อมยิ้ม ผมรู้ว่าน้องภูโมโหแต่การแสดงออกมามันน่ารักอ่ะ ฮ่าๆๆๆ
"ยิ้มบ้าอะไรนักล่ะ" แล้วน้องภูก็เดินชนแขนผมไป ผมก็ต้องเดินตามตูดต้อยๆ ขำก็ขำ น้องภูเดินเข้าไปแปรงฟันแล้วก็มาล้มตัวนอน
ผมก็ปิดไฟให้แล้วก็ลงนอนข้างๆ พอลงนอนปุ๊ปก็หันมากอดผมปั๊ป ไม่ช้าก็หลับไป ไอ้ผมก็นอนอมยิ้มทั้งคืน
เนี่ยแหละเมียผม เดาทางยาก เลือดจะไปลมจะมาฮอร์โมนขึ้นๆลงๆ ผมกระชับกอดให้แน่นขึ้น คนที่หลับอยู่เหมือนจะรู้ตัวแทรกตัวเข้ามาให้ชิดอกอุ่นๆของผมมากขึ้น
ลมหายใจแผ่วเบารดมาที่ตัวผม เห้ออออ  เทวดาตัวน้อยๆของผม.............




สวัสดีครับ


เป็นอย่างไรกันบ้าง อิอิ

ดูแลสุขภาพด้วยนะครับ

สำหรับหลายๆคนที่ถามว่า น้องภูจะจบแล้วใช่ไหม
ขอตอบว่ายัง ความตั้งใจคือจะเขียนต่อไปเรื่อยๆ จนคนเขียนจะเขียนไม่ไหว หรือ สมองคิดพอตเรื่องไม่ออก
แต่ก็จะขอแบ่งเป็นภาคๆไป เพื่อให้เห็นวิวัฒนาการของตัวละครในวัยอายุที่ต่างๆกันไป
ในส่วนภาคหนึ่งคงจะจบเร็วๆนี้ ซึ่งหาทางจบอยู่ยังคิดไม่ออก คิดออกแหละแต่ยังเลือกที่ถูกใจไม่ได้
แล้วก็จะต่อภาคสองทันทีไม่ให้ทิ้งระยะแน่นอน เพราะฉะนั้นขอยืนยันว่า  คุณยังได้อ่านรักข้ามรั้วไอ้ตัวแสบต่อไปครับ

ยังไงก็ติดตามกันต่อไปนะครับ อย่าพึ่งเบื่อกันซะก่อน  อิอิ


ฝากแฟนเพจด้วย มีอะไรก็ไปพูดคุยยกันได้นะครับ เม้าท์มอยได้ทุกเรื่อง
จะปรึกษาปัญหาชีวิต ความรักครอบครัวได้หมด แม้กระทั่งเรื่องเงิน ก็ปรึกษาได้ เดี๋ยวจะแนะนำไฟแนนซ์ดีดีให้  ฮ๋าๆๆ

https://www.facebook.com/KpPhu


รักนะ  จุฟๆๆ

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 01-09-2013 16:54:26 โดย K.Pupoom »

ออฟไลน์ cinquain

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1125
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +247/-0
เมื่อกี้ออกปุ๊บเห็นปั๊บว่าคุณภูภูมิมาอัพเลยรีบเข้ามาอีกรอบ ^^
ไปอ่านก่อนค่ะ

............................
น้องภูยังน่ารักเหมือนเดิม แต่เรียนหมอต้องเรียนหนัก
อย่าเพิ่งคิดทำงานพิเศษเลย ตั้งใจเรียนก็พอนะ ^^
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 01-09-2013 17:22:53 โดย cinquain »

ออฟไลน์ route rover

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2423
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +221/-7
มีภาค 2 ด้วยดีจัง  :katai2-1:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ greenapple

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1115
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +48/-5
ชอบทุกตอนเลย ไว้รวมเล่มจะสั่งสักชุดนะคะ  :L1: :pig4:คนเขียนค่ะ

ออฟไลน์ pp_song

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 863
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +35/-1
น่ารักจริงๆเลยคู่นี้  :-[

ออฟไลน์ gookgik

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1966
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +341/-6
น้องภูคงอยากออกเงินซื้อบ้านให้คุณแม่ด้วยเงินตัวเองเพื่อแสดงถึงความกตัญญู  และจะได้ไม่ต้องอยู่ห่างจากคุณย่าและพี่พีทด้วย  แต่ถ้ารู้ว่าพี่พีทซื้อบ้านหลังเดิมไว้แล้ว  ไม่รู้จะโกรธพี่พีทหรือเปล่า

รออ่านตอนต่อไป  :mew1:



ออฟไลน์ ujen

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2455
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +183/-13
เย้ น้องภูจะมีภาค 2 ด้วย

 :mew1: :mew1:

ออฟไลน์ •♀NoM!_KunG♀•

  • *,*โสดสนิทศิษย์พยักหน้า*,*
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7524
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +181/-8
คนเขียนไหว คนอ่านก้อไหว สบายยย555

ออฟไลน์ Horizon

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1731
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +300/-22

ออฟไลน์ tumtok

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 648
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +17/-4
จัดมาเลย ไม่มีการเบื่อแน่นอน
เห็นคำว่า ไอ้เสาไฟ แล้วคิดึงช่วงแรก ๆ อ่ะ
 :mew1: :mew1:

ออฟไลน์ CarToonMiZa

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 6338
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +820/-41
น้องภูงอนได้น่ารักมากกกกกกกกกก
แต่ระวังอ้วนนะกินเยอะขนาดน้านนนน :laugh:

ออฟไลน์ indy❣zaka

  • กระซิกๆ เบื่อดราม่า...
  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4582
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +625/-26
ดีแล้วค่ะ  อย่าจบเลยเนอะ
ชอบน้องภู หลงน้องภู  เวลาเครียดๆก็แวะมาอ่านน้องภู แล้วอารมณ์จะดีขึ้นทันตาเลย   o13

เพราะฉะนั้น อย่าจบเลยเนอะ  ต่อไปเรื่อยๆดีกว่า  อิอิ :กอด1:

ออฟไลน์ mild-dy

  • ☆ ทาสแมว ☆
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8891
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +389/-80
ดีใจมากๆที่จะมีภาคสอง ไม่อยากให้เรื่องนี้จบเลย

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






herberry

  • บุคคลทั่วไป
ขอบคุณค่ะที่มาต่อให้ ถึงจะแอบนานไปหน่อย แต่ก้อจุใจเลย 5555

สุขใจจัง เรื่องไม่หวือหวา แต่อบอุ่น

ออฟไลน์ senjunai

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 14
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
เย้ๆๆๆๆๆๆ มีต่ออีกยาววววดีใจที่สุดๆๆๆ อ่านจนรู้สึกว่าเป็นเพื่อนบ้านกะน้องภูละเนีย 55555

ออฟไลน์ seaz

  • รักอยู่ไหน...ใจเรียกหา
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5383
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +381/-9
ว้าวๆ น้องภู (ภาคหนึ่ง) กำลังจะจบลงแล้ว รอภาคสองและภาคต่อๆ ไปนะครับ เป็นกำลังใจให้นักเขียนคนเก่งด้วย ^^

ออฟไลน์ dukdikdukdik

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2520
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +233/-3
มีภาคสองด้วย ดีจังเลยค่ะ

ออฟไลน์ gupalz

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4911
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +604/-20
โอ๊ะ น้องภูจะมีภาคสอง ดีเลยยยยย

ออฟไลน์ noy

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1212
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +189/-9
เพิ่งจะรู้ว่ามัภาค2ด้วย ขอบคุณมากๆค่ะ :mew1: :mew1: :mew1:

ออฟไลน์ fangkao

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 657
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +89/-3
เอาไงน้า คุณแม่จะกลับมาแล้วด้วยดิ สู้ต่อไปน้าน้องภู

ออฟไลน์ Yarkrak

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1629
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +47/-3
งงละซิ พี่พีทเจอน้องภูตอนไหนน๊าาา สมัยป้อนข้าว ต้องย้อนกลับไปอ่านใหม่

หายไปนานกลับมาอีกทีต่อยาวโคตร อ่านจุใจ คุ้มกับการรอคอย

คุณแม่น้องภูก็อย่าใช้เวลาเดินทางนานนะ รออยู่จ้า
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 02-09-2013 12:44:28 โดย อยากรัก »

ออฟไลน์ maemix

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4403
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +299/-3
หวานๆ แกล้งกันไปมา มีงอน มีง้อ
น่ารักมากพี่พีทน้องภูมิ

ออฟไลน์ 4559

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3978
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +119/-8
ภูน่ารักมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด