เพิ่งได้อ่านสามวัน ตั้งแต่ต้นจนจบ
ขอชื่นชมพี่(หรือน้อง)ที่แต่งอ่ะว่า เรื่องเนี้ย................
ดีที่สุดเลย
มีนิยายไม่กี่เรื่องหรอก ที่อ่านแล้วน้ำตาไหล ด้วยความอิ่มเอมใจ
มีนิยายไม่กี่เรื่องหรอก ที่จะสอดแทรกขนบธรรมเนียมไทย เกร็ดความรู้มากมาย
มีนิยายไม่กี่เรื่องหรอก ที่ให้ข้อคิดเตือนใจ ให้หันมามองตัวเอง และนำไปใช้ในชีวิตจริงๆได้
จริงๆนะ ไม่มีเรื่องไหนจะจรรโลงใจเท่านี้เลย
หลายตัวละครอาจจะแบน แต่ความแบนนี่แหละ ที่ทำให้เราได้มองย้อนกลับมาว่า เราเป็นผู้กำหนดสังคม ให้ดีหรือไม่ดี ไม่ใช่กำหนดบทบาทของตัวเองตามสังคม
มันทำให้คนคนนึงที่มองโลกบูดๆเบี้ยวๆว่าโหดร้าย มองโลกในแง่ร้าย ได้หันมาเข้าใจชีวิตมากขึ้น
เรื่องของพี่แทบไม่ต้องมีฉากสะเทือนใจ ดราม่าร้องห่มร้องไห้ ความจำเสื่อม มันก็เรียกน้ำตาแห่งความตื้นตันใจออกมาได้
เก่งจริงๆ
มาต่อบ่อยๆนะพี่ นิยายเรื่องนี้มันเป็นมากกว่าอะไรที่อ่านแก้เหงา มันบ่มเพาะและปลูกฝัง ปรับเปลี่ยนทัศนคติเรื่องความดี ให้อีกหลายๆคน
ขอให้ได้บุญเยอะๆนะพี่