ช่วยอ่านก่อนนะจร้า...
มาซะดึกเลย....และพิมพ์เพลินไปหน่อย..เลยได้มาซะยาว
แต่คงถูกใจหลายคนไม่ใช่น้อย....
เราเอา sm มาให้ลองกินเล่นๆๆ
ถ้าไงฝากแสดงความคิดเห็นหน่อยนะคะ
(เราตรวจทาน คำตอบ 2 สองแล้ว ผิดตรงไหนอีกต้องขอโทษด้วยนะคะ)
ปล. เรานั่งรออ่านคอมเม้นท์อยู่นะ ฮิ ฮิ ฮิ
ตอน8
“อะไรน้าน 10 ล้าน แม่....แม่เป็นหนี้อะไรเค้ามากขนาดนี้” ผมตกใจมากกับเงินที่แม่ติดหนี้การพนัน
“แล้วแกจะเสียงดังทำไม....ฉันมาบอกแก.....ไม่ใช่ว่าฉันจะ....มาเอาจากแกซะหน่อย...”
“แล้วแม่จะเอาเงินที่ไหนไปใช้หนี้...ตั้ง 10ล้าน เชียวนะ....” ผมยังตกตะลึงไม่หาย
“ยัยหนึ่งเขาขอยืม คุณภพมาให้แม่นะ...เขามีธุรกิจส่วนตัว....” แม่ผมบอกข้อคับข้องใจให้ผมกระจ่าง
ตอนนี้ครอบครัวผมเหลือ ผม กับแม่ เพราะพี่หนึ่งไปต่างจังหวัด จะบอกว่าหนีไปเที่ยวมากกว่า
แต่ดันโทรบอกคุณภพว่าไปทำรายงานกับเพื่อน....
ส่วนเรื่องเงินพี่หนึ่งเขาต้องโทรติดต่อคุณภพและยืมมาได้ .....
ซึ่งเขาใจดีให้ยืมตั้ง 10 ล้าน (เขาทำธุรกิจอะไรนะกำไรดีจริงๆ..)
โดยที่เขาบอกว่า.....ยังไม่ต้องคืนตอนนี้ก็ได้.....นั้นยิ่งทำให้แม่รักคุณภพมากยิ่งกว่าผมซะอีก
ซึ่งช่วยเหลืออะไรเขาไม่ได้เลย
อันที่จริงบ้านของเราก็มีเงินครับ แต่ว่าต้องได้รับอนุญาตจากผู้ดูแลเงินนั้นเสียก่อน ถึงจะเอาออกมาใช้ได้
คนนั้นเขาเป็นทนายความ...ให้ตระกูลบ้านผมมาหลายชั่วอายุแล้ว เรียกว่าเป็นคนเก่าคนแก่คนหนึ่งก็ว่าได้
2-3 มานี้คุณภพเลยเข้านอกออกใน ยังกับคนในบ้านนี้เลยก็ว่าได้
ซึ่งแม่ผมก็จะต้อนรับเขาด้วยอัธยาศัยที่เวอร์เกินเหตุ....
ตั้งแต่แม่ผมเป็นหนี้ โดนทวนหนี้ แม่ก็บอกว่าจะเลิกเล่น.......แต่ก็มีแว่บไม่บ้างครับ
ซึ่งผมก็พยายามทบทวนหนี้ที่แม่ติดคุณภพอยู่...แต่ก็ไม่วายที่ยังจะไปบ้าง
“สวัสดีค่ะคุณภพ ยัยหนึ่งยังไม่กลับมาเลยค่ะ...” เสียงแม่ผมที่ร้องทักเมื่อเห็นคุณภพขึ้นมาบนบ้าน
“ครับ ผมทราบแล้ว หนึ่งโทรมาบอกแล้วครับ....”
สิ่งที่เขาพูดทำให้ผมแปลกใจ เพราะทั้งๆ ที่รู้ว่าพี่หนึ่งไม่อยู่แต่ก็ยังจะมา
“พอดีผมจะมาขออนุญาตคุณแม่ ชวนสองไปซื้อของเป็นเพื่อนหน่อยนะครับ..ผมไม่ค่อยถนัดเรื่องการซื้อของเท่าไหร่เลย....จะ
มารบกวนสองนะครับ...”
“อ้อ...ได้เลยค่ะคุณภพ สองกำลังว่างพอดีค่ะ...” เสียงแม่ผมตอบเสร็จเรียบร้อย...ทั้งที่ยังไม่ได้ถามความสมัครใจผมซักคำ
“สองลูกรัก..ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าป่ะลูก แล้วไปเป็นเพื่อนคุณภพหน่อย..” แม่ผมหันมาส่งยิ้มให้ผม...สลับกับคุณภพ ก่อนที่จะ
บังคับให้ผมขึ้นไปเปลี่ยนเสื้อผ้า
+++++++++
ผมนั่งรถคุณภพมาถึงศูนย์กลางค้าเปิดใหม่ เรียกว่าเป็นแหล่งรวมของแบรนด์เนมก็ว่าได้....มีดาราหลายคนทำการค้าที่ห้างแห่งนี้
“คุณภพครับ คุณต้องการจะซื้ออะไรครับ..”ผมถามออกไปด้วยน้ำเสียงที่สุภาพ
“สองครับ อย่าเรียกคุณเลย เรียกพี่ภพดีกว่า จะได้เป็นกันเอง..” เขาจับมือผม แล้วหันหน้ามาพูด พร้องส่งรอยยิ้ม
“เออ..ผมว่า....”
“น่า...ตามใจพี่หน่อยนะครับ...เรียกพี่ภพนั้นแหละ...” เป็นเพราะแม่ผมติดหนี้หรอกนะ..ถึงต้องเรียกนะ
“พี่ภพ..เราจะมาซื้ออะไรครับ...” ผมถามออกไปอีกรอบ
“ดีมากครับสอง.....” ผมไม่ค่อยชอบรอยยิ้มพี่เขาเลย...มันแปลกๆๆ
ที่จริงผมชอบคนที่ฐานะเดียวกับผมแหละ แต่ผมรู้สึกว่าเขาดีเกินไปด้วยซ้ำสำหรับการให้ยืมเงิน 10 ล้าน นะครับ
เขาเดินจูงมือผมเข้ามาในห้าง และพาไปร้านต่างๆ แต่ไม่เห็นจะเจาะจงร้านไหนเป็นพิเศษ
“พี่ภพครับ วันนี้พี่อยากได้อะไรเป็นพิเศษครับ เดี๋ยวสองช่วยดูให้...” ผมพยายามเตือนความจำเขาอีกครั้ง
“อ้อ...พี่ก็ยังไม่รู้เลย....นั้นวันนี้เรามาเดินดูเรื่อยๆ ก่อนแล้วกัน วันหลังค่อยมาซื้อ...”
(เออ..ให้มันได้อย่างงี้สิ..) ผมบ่นให้ใจ แต่ก็ส่งยิ้มให้ตามมารยาท
เราเดินกันทั่วห้าง...แต่ของที่ซื้อดูจะไม่เป็นชิ้นเป็นอันเท่าไหร่....
“สอง..สองนะดูน่ารักมากเลยนะ ดูซิคนมองกันใหญ่เลย..” อยู่ๆ เขาก็พูดเหมือนแซว
“พี่ภพ ..เขามองพี่มากกว่า ก็พี่เป็นดารา..” ผมก็ตอบเขาไปเรื่อย
“แหม..แต่เวลาอยู่กับสอง...มีแต่คนมอง มากกว่าหนึ่งอีกนะ...”
“พี่ภพ กับ พี่หนึ่ง คบกันมานานหรือยังครับ...”
“ไม่หรอ เพิ่งจะ 2 อาทิตย์เอง...” ผมแปลกใจมาก คนที่คบกับ 2 อาทิตย์ แต่กลับให้ยืมเงิน 10 ล้าน
“แต่หนึ่งเขาค่อนข้างเอาแต่ใจ แต่พี่ดูสองไม่เหมือนกันเลยนะ”
“ไม่หรอกครับผมก็เอาแต่ใจเหมือนกัน อาจจะมากกว่าด้วยซ้ำ” ผมรีบตอบกลับ
เราเดินมาถึงร้านไอศกรีม
“พี่ภพแวะร้านนี้แปะ...” ผมเดินเข้าไปเพื่อสั่งไอศกรีมรสที่ชอบ
“พี่เอาไหม.....” ผมถามตามมารยาท
“ไม่อ่ะ เดี๋ยวอ้วน”
“เหอะๆ อย่างพี่ไม่อ้วนหรอก....”
“ไม่ดีกว่า เดี๋ยวพี่กินกับสองแล้วกัน....” นั้นเป็นคำตอบก่อนที่เขาจะจ่ายเงิน สำหรับไอศรีมของผม
เราเดินออกมาจากร้านพร้อมกับไอศกรีม ที่ผมสั่งตามใจตัวเอง ผมมีความสุขที่ได้กินในสิ่งตัวเองชอบ
แต่ผมก็เลือกกินให้เหมาะสมกับร่างกายของผมเช่นกัน ผมก็รักหุ่นตัวเองนะครับถึงแม้จะตัวเล็กไปซักหน่อย..
ผมเดินกินพร้อมกับเดินตามพี่ภพไปเรื่อยๆ......
“สอง พี่เห็นสองกินแล้วน่ากินเนอะ ป้อนคำดิ....” ผมเอ๋อแดกเลย ให้ป้อนเนี้ยนะ....
ผมยืนช้อนแทนที่จะตักไอศกรีม แต่เขาไม่คิดจะหยิบมันเลยด้วยซ้ำ
“น้าน คำเดียว...ไม่แย่งหรอแค่อยากชิม...” เหมือนบังคับซึ่งผมไม่ชอบอยู่ในที
แต่ก็ต้องยอมจำใจป้อน..........เพราะเกรงใจคำสั่งแม่ต่างหาก (สองดูแลพี่เขาดีๆแหละ...)
และนั้นทำให้ผมเลิกที่จะซื้ออะไรที่อยากกิน
ผมจะถามว่าเขาว่า......จะเอาด้วยไหม แต่ถ้าคำตอบบอกว่า”ไม่” ผมก็จะไม่ซื้อเช่นกัน
แค่โดนภูมิบังคับคนหนึ่งก็เกินพอแล้วครับ อย่างให้โดนพี่ภพบังคับอีกเลย
แต่นั้นก็เหมือนทำให้พี่เขารู้สึกได้ว่าผมไม่ชอบสิ่งที่เขาทำเท่าไหร่ แต่เหมือนเขาจะไม่ใส่ใจมากนัก
เรากลับมาถึงบ้านก็ช่วงบ่ายแก่แล้วครับ....ซึ่งแม่ผมนั่งเล่นอยู่ที่ห้องรับแขก.......
“คุณแม่ครับ ผมเอาน้องมาส่งแล้ว...” นั้นเป็นเสียงพี่ภพ
“จร้า.......ไว้วันไหม....อยากไปเที่ยวที่ไหน หรือซื้อของ ก็ชวนสองไปก็ได้นะจ๊ะ..” โธ่...แม่ผม ไม่คิดจะถามผมซักคำเลย
“ครับ...ผมก็ว่าจะชวนน้องไปเที่ยวเหมือนกันแต่เกรงใจคุณแม่นะครับ...”
พี่ภพนี้ก็ ได้คืบจะเอาศอก.....
“แม่ ผมขอตัวก่อน ผมรู้สึกปวดหัวนิดหน่อยนะครับ อากาศมันร้อน...” ผมพูดพร้อมกับเดินขึ้นไปบนห้อง.....พร้อมเปิดแอร์เย็น
ฉ่ำ นอนหลับกลางวัน.....ซึ่งสบายกว่าไปเดินท่องๆๆ กลางกรุง ให้เมื่อยขา
“สอง แกนี่เสียมารยาทกับพี่เขามาเลยนะ ที่ขึ้นมาเนี้ย..” แม่ผมเอง ท่านเดินเข้ามาห้องผมแล้วก็ขึ้นมาบ่น
“ก็ผมเหนื่อยนิ....” ผมตอบออกไปตามความจริง
“แก แกนิใช้ไม่ได้เลย เกิดเขาขอเงินคืนก็แย่สิ....แกเคยคิดถึงหัวอกฉันมั่งไหม...” ดูเหมือนแม่จะเสียหน้ามากกว่าโกรธซะ
อีก...ที่ผมเดินขึ้นมาแบบนี้
“....................................” ผมไม่คิดจะเถียงแม่หรอกครับ
“ไม่รู้แหละ พรุ่งนี้แกไปเที่ยวกับคุณภพเขาด้วย...เขาจะมารับตอนเย็น.....”
“แม่ ไปรับปากเขา ทำไมไม่ถามผมซักคำ....” ผมโกรธขึ้นมาจริงๆ เพราะการเอาแต่ใจของแม่
“ฉันไม่รู้แหละพรุ่งนี้แกต้องไปด้วย.....ตอนเย็นก็แต่งตัวซะ...”
ผมไม่อยากจะคิดเลย..............เหมือนแม่เอาผมมาขัดดอกแทนพี่หนึ่งกว่าได้
ก็ไม่หนึ่งยังไม่ยอมกลับมานี่ ผมเลยต้องไปเที่ยวแทนพี่เขา
ผมไม่ได้รับปากแม่แต่ก็ไม่ได้ปฏิเสธเช่นกัน ผมเอาผ้ามาคลุมโปรง
ก่อนที่แม่จะเดินออกจากห้องไป..........
อาหารมื้อเย็นถูกจัดวางไว้บนโต๊ะ แต่ไม่มีการพูดคุยของแม่และผมบนโต๊ะอาหาร
เมื่อผมกินเสร็จ ก็เดินขึ้นมายังห้องของพ่อ เพื่อเข้ามาดูแล ค่อยอ่านหนังสือให้ฟัง และอยู่เป็นเพื่อน ก่อนที่ผมจะเข้านอน
นั้นเป็นกิจวัตรของผมในช่วงปิดเทอม ......ตอนนี้เหมือนวิญญาณหมอเข้าสิง.....ขนาดผมยังอยู่ปี 1 แท้ๆ
ที่ผมทำได้ก็เพราะผมตั้งใจเรียน.....มาก็เพื่อจะรักษาพ่อนั้นแหละครับ....
++++++++++++++++
“ไง สอง วันนี้ดูเหนื่อยๆๆ พิกลนะ...” เกือบเที่ยงคืนแล้วครับที่ภูมิเข้ามาในห้อง
ตั้งแต่วันที่ผมถูกถ่ายวิดีโอ คำสั่งแรกที่มายังผมคือห้ามล็อคประตู....
“.............................” ผมหันไปมองภูมิที่เดินเข้ามา
“เดี๋ยวนี้ดูจะเชื่องๆ ดีนะ ไม่โวยวายเหมือนเมื่อก่อนแล้ว....ชวนไปไหนก็ไป....”
ที่จริงผมว่าผมไม่ได้เชื่องอย่างที่มันบอกหรอครับ แต่มันแค่ต้องการชวนผมทะเลาะมากกว่า
ซึ่งผมคิดว่าต่อไปจะไม่พยายามทะเลาะแล้ว....เพราะสุดท้ายผลเสียก็ตกอยู่ที่ผมอยู่ดี
“สองลุกขึ้น.....” เป็นเหมือนคำสั่งที่มันชอบใช้กับผม
แต่ผมทำเพียงเลิกคิ้วขึ้น เหมือนจะถามว่า’ทำไม....’ ที่จริงผมเกือบลืมไปแล้วด้วยซ้ำ...ช่วงเวลาที่มันคอยดูแลผม
พอผมหายทุกอย่างเหมือนกับความฝันก็ว่าได้ ไม่มีการพูดดีๆๆ ด้วยแล้ว ......มีเพียงคำสั่ง ที่ผมต้องปฏิบัติตาม
“กูบอกให้ลุกขึ้น........” ผมขี้เกียจจะถามหาเหตุผล
เลยยอมที่จะลุกตามที่สั่งนั้นแหละ
“ถอดเสื้อออก........”
“ภูมิ...นายคิดจะทำอะไร.....” นั้นเป็นคำพูดแรกตั้งแต่มันเดินเข้ามาในห้อง
“ทำอะไรหรอ....แล้วจะถามทำไม เป็นทาส ก็ต้องคอยรับคำสั่งเท่านั้น....”
ผมเกียจสิ่งที่มันทำกับผม....ผมต้องคอยรองรับอารมณ์ของมัน...แม้มันจะไม่เคยทำอะไรมากกว่าการจูบและ..
.ทดลองของแปลกเลยก็ตาม.....ผมเคยโดนมาหนหนึ่ง ซึ่งผมถือได้ว่าเข็ดพอสมควรกับการกระทำแบบนั้น
และผมคิดว่า.....มันคงไม่คิดจะทำอีกเช่นกัน แต่วันนี้มันดูแปลกๆ พอๆ กับพี่ภพเลย....
“กูบอกให้ถอดเสื้อไม่ได้ยินหรอ....” มันเดินเข้ามา...ซึ่งต้องทำให้ผมกลัวลนลานทีเดียว
“มึงจะถอดเองหรือจะให้กูถอดให้ ...แต่ถ้ากูถอดคงไม่ใช้แค่เสื้อหรอก...” คำขู่ที่ทำให้ผมกลัว....ว่าถ้าผมขัดขืน...สงสัยคงต้องมี
การเจ็บตัวกันบ้าง
ผมยอมที่จะถอดเสื้อตามที่มันบอก............เสื้อยืดที่ผมสวมอยู่ถูกถอดออกจากทางศีรษะของผม ก่อนที่จะวางมันลงที่ปลาย
เตียงซึ่งอยู่หลังผมนี้เอง
มันยืนมือมาผลักผมแบบไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย.... หลังผมกระแทกลงบนที่นอนตัวเอง ดีนะที่ไม่ใช่เตียงแข็ง
แต่ก็สามารถทำให้ผมรู้สึกงง ได้นิดหน่อย...
“นายคงไม่คิดจะทำอะไรอย่างคราวที่แล้วใช่ไหม....” ผมถามออกไปอย่างเสียไม่ได้ เพราะถ้าเป็นเหมือนอย่างคราวที่แล้วผมคง
ต้องแย่แน่นๆ
“เปล่า......” คำตอบนั้นทำให้ผมสบายใจอย่างเหลือหลาย
“หลับตา.......” คำสั่งที่สอง ตามมา ..........แต่เมื่อผมได้ยินว่าจะไม่มีแบบคราวที่แล้ว
นั้นทำให้ผมยอมที่จะทำตามโดยว่าง่าย และเหมือนจะเป็นความคิดที่ผิด จริงๆ .....ที่ผมหลงเชื่อคนอย่างมัน
มันรวบแขนผมขึ้นอีกแล้ว เหมือนอย่างคราวที่แล้ว
“ภูมิ...ไหนนายบอกว่าจะไม่ทำเหมือนคราวที่แล้วๆ ไง...” ผมตกใจลืมตามองมือที่โดนมันอีกครั้ง
แขนผมถูกรวบไว้บนศีรษะก่อนที่เชือกเส้นสีแดงเหมือนเลือดจะมันที่ข้อมือของผม
ไอภูมิมันมันแน่นมากจนเลือดไม่สามารถวิ่งได้เลย ฝ่ามือผมเริ่มชาเรื่อยๆ ก่อนที่เหน็บจะเริ่มกิน
ทั้งที่ยังมัดไม่เสร็จเลยด้วยซ้ำ ขาผมก็ไม่ต่างอะไรกับมือ ที่โดนมัดเช่นเดียวกัน ต่างเพียงแต่ว่า ทั้งมือและขาไม่ได้ถูกให้กาง
ออกอย่างคราวที่แล้วเท่านั้น
“ภูมิ.....นายอย่างทำแบบนี้เลยนะ......” ผมพยายามขอร้อง พร้อมทั้งรู้สึกเสียใจกับการกระทำแบบนี้ของภูมิ
ก่อนที่ทุกอย่างจะมืด เพราะไอภูมิเอาผ้ามาปิดตาผม มีเพียงปากผมเท่านั้นที่จะพูดหรือขอร้องมันได้
“ภูมิ.....ผมเคยทำอะไรให้....ผมขอโทษ...อย่างทำแบบนี้กับผมเลย....” ความกังวลแพร่ออกมาอย่างเห็นได้ชัด
... เหมือนหนังที่ผมเคยดู พอไม่มีเงินมันก็ฆ่าผู้หญิงคนนั้นทิ้ง ทั้งที่เธอไม่รู้ตัวด้วยซ้ำ เพราะถูกปิดตาอยู่.....
“ภูมิ....ภูมิ....นายจะทำอะไร.......” ผมเริ่มพูดไม่ประติดประต่อ หัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะ
ผมอยู่อย่างนั้นนานจนไม่รู้ว่ากี่นาน แต่ไม่มีเสียงหรืออะไรที่ต้องต้องตัวผมเลย.....
“ภูมิ..ปล่อยผมเถอะน้าน...ผมยอมทุกอย่าง..เปล่าผมเถอะ...” ผมไม่รู้จริงๆ ว่าเขายังอยู่ในห้องหรือเปล่า
ผมเพียงคิดว่าคำพูดของผมคงทำให้เขาเปลี่ยนใจจากสิ่งที่คิดว่าจะทำ
++++++++++++++
ผมยืนมองไอสองที่เรียกร้องขอความเมตตาจากผมอยู่ ในห้องและบนเตียงของมันเอง
ตอนนี้ชีวิตมันเหมือนลูกไก่ก็ว่าได้ จะกำก็ตาย จะคลายก็รอด....ผมเข้าใจความหมายของสุภาษิตนี้ดี
เมื่อเห็นมันนอนอยู่แบบนี้
ผมเก็บกักความโกรธตั้งแต่บ่ายเมื่อเห็นมันเดินลงรถไอภพมา.....สีหน้ามันดูมีความสุขมากกว่าที่ผมคิดซะอีก
แม้ว่าผมก็รู้อยู่แล้วว่ามันคงมีความสุขนั้นแหละ.....แต่มันไม่เคยคิดว่าผมเป็นเจ้านายเลยนี้สิ
ปกติเวลาทาสจะทำอะไรก็ต้องขออนุญาตผู้เป็นนายซะก่อน แต่มันไม่เคยคิดแบบนั้นเลย
ซึ่งวันนี้ผมนี้แหละ จะสอนให้มันรู้ว่าการเป็นทาสต้องเป็นอย่างไง
.....แต่ก่อนนั้น ทาสต้องมีเครื่องหมายของความเป็นทาสซะก่อน
ผมจับมันมัดเพราะรู้ว่ามันต้องไม่ยอมทำแน่นอน......ซึ่งเป็นการง่ายกว่าที่จะจับมันมันไว้แบบนี้
ตอนนี้ทุกอย่างถูกจัดเตรียมไว้เรียบร้อย.......
“ภูมิ ปล่อยผมเถอะนะ ผมยอมแล้ว..” นั้นเป็นเสียงไอสองที่ร้องขอความเมตตาอยู่
“สอง......นายเป็นทาสใช่ไหม.........” ผมถามมันออกไป
“.........ใช่...ครับ....ปล่อยผมเถอะ...”
“ได้ กูจะปล่อยแน่น..แต่ขอทำอะไรซักอย่างก่อน...” ผมไม่บอกว่ามันจะทำอะไร ซึ่งนั้นยิ่งทำให้มันรู้สึกกังวลไม่น้อย
ผมเดินเข้ามานั่งบนเตียงข้างๆ กับที่มันนอนอยู่.......ตัวมันแข็งโดยอัตโนมัติเมื่อผมนั่ง
ฝามือผมเริ่มถูไถไปที่หัวนมซึ่งยังสงบนิ่ง......
“จ๊วบ จ๊วบ” สิ่งดูด เม้ม และขบที่หัวนมข้างหนึ่ง
“อ่า อ่า ภูมิ..อย่าครับ.....” เสียงเจ้าของที่นอนหน้าแดง และตัวก็เริ่มแดงตามด้วยเช่นกัน
ผมจับหัวนมที่ไว้ต่อความรู้สึก นั้นขึ้นมาบีบ โดยใช้สองนี้คอยปั่น หมายจะให้มันสู้มือผม
“อ่า ภูมิ.......” เสียงลูกไก่เริ่มเดือดพล่าน เพราะแรงอารมณ์ที่ผมพยายามปลุกด้วยนิ้วที่กำลังทำงานอยู่
ผมก้มลงไป ใช้ฟันขบไปที่หัวนมข้างหนึ่งเหมือนจะพยายามดึงให้หัวนมหลุดออกมาเสียให้ได้
ตอนนี้หัวนมทั้งสองข้างแดงฉ่ำ อยู่ตรงหน้าผม มันกำลังชูชันแข่งขันกันสู้มือผม
ซึ่งท่อนล่างของไปสองก็ไม่ได้แพ้กันเท่าไหร่ กางเกงที่มันใส่อยู่นั้น ปูด นูนขึ้นมา แต่ผมยังไม่คิดจะจับตอนนี้
มือข้างหนึ่งของผมหยิบหลอดยาขึ้นมา เป็นยาชาชนิดครีม....ที่ไว้สำหรับสักผิวคนนั้นแหละ.......
ก่อนที่ผมจะใส่ถุงมือ...... ผมใช้มือนวดคลึงที่บริเวณหัวนมข้างหนึ่งซึ่งเป็นเป้าหมายของผม
พร้อมกับยาชาที่บีบลงไปที่หัวนมนิดหน่อย ผมต้องการให้ผมรู้สึกตอนที่ผมกำลังทำด้วย
“ภูมิ...นายทำอะไร บอกมานะ....” เสียงไอสองรู้สึกถึงครีมที่บีบลงไปที่หัวนม
“นายอยากรู้จริงๆ หรอ...” เสียงของผมถามออกไป
“ผมสมควรต้องรู้ เพราะนี้มันร่างกายผม นายจะทำอะไร.....”
“กูก็จะทำเครื่องหมายว่ามึงเป็นทาส นะซิ.. มีทาสที่ไหนบ้างไปไหนครับใครโดยไม่ขออนุญาตเจ้านายนะ...”
“ไอ ไอ มึงปล่อยกูเดี๋ยวนี้นะ..มันจะเกินไปแล้ว....”
เมื่อผมบอกว่าจะทำอะไรกับมัน มันถึงกับดิ้นพยายามหนีอย่างสุดชีวิตก็ว่าได้
“ถ้ามึงไม่ปล่อยกูจะตะโกนจริงๆ ด้วย ปล่อยกูนะ ไอเลว..” มันบอกผมซึ่งผมก็ไม่ได้กลัวอะไรกับสิ่งที่มันพูดเลย
แต่ผมต้องการทำให้เสร็จ ดังนี้ผ้าจึงถูกยัดลงไปในปากเพื่อปิดเสียงของมัน......
มันดิ้นขลุกขลักอยู่ข้างๆ ผม ซึ่งทำให้ผมไม่สามารถที่จะเจาะเข็มเข้าไปได้
ดังนั้นผมผมนั่งคร่อมตัวมันเอาไว้ เพื่อแรงที่กดทับจะได้ทำให้มันดิ้นไม่ได้
“ไอสอง...ถ้ามึงไม่หยุดิ้น จากที่กูจะทำข้างเดียว กูจะเพิ่ม พร้อมกับส่วนอื่นของมึงด้วย...” ผมบอกมันไป
และนั้นทำให้ผมหลุดในทันทีๆ ผมพูดเสร็จ
“อือ....อือ.....” เสียงร้องไห้แม้ว่าจะมีปากอุดปากอยู่ก็ตาม แต่มันเป็นเสียงที่ทำให้ผมรู้สึกเสียใจนิดหน่อย
ที่ต้องทำให้ร่างกายนี้มีแผล.....แต่สิ่งที่ผมคิดว่าจะทำ ผมก็จะทำเช่นกัน
ผมใช้มือดึงหัวนม มันอีกครั้งพร้อมทั้งปั่นหัวนมให้ตั้งชัน หน้าท้องที่ผมนั่งทับอยู่มีอาการเกร็งเป็นระยะๆ
พร้อมทั้งส่วนล่างที่ทิ่มอยู่ที่เสื้อผ้าของผม......... “ภูมิ........” มันเรียกชื่อผม แม้จะไม่เป็นศัพท์.....
ผมยอมที่จะดึงเอาที่ปิดปากมันออกเพราะรู้ว่ามันจะไม่ทำหรือคิดอะไรโง่ออกมาแน่น...
“ภูมิ...อย่าทำเลยนะ .....อือ....” เสียงร้องไห้ ที่ร้องขอชีวิตก็ว่าได้
“ไอสอง มันไม่ได้เจ็บอย่างที่มือคิดหรอก ตอนนี้กูบีบนมมึงอยู่มึงยังไม่รู้สึกเลย แต่มึงกับตั้งโด่งแทนซะงั้น...”
ผมเอาเข็มที่จะใช้เช็ดแอลกอฮอล์อย่างสะอาดและปลอดภัยที่สุด เพื่อที่จะป้องการการอักเสบหรือทำให้แผลเกิดการติดเชื้อ
และเน่าได้ เข็มถูกเจาะเข้าไปที่หัวนมของไปสอง
“อึก....อ่า............” นั้นเป็นเสียงเมื่อผมทิ่มเข็มเข้าไป ก่อนที่จะดึงเข็มนั้นออก
และเอาจิวใส่เข้าไปแทนที่เข็มนั้น.....ผมเลือกจิวที่เป็นแบบก้าน ทำมาจากวัสดุอย่างดี......
เพราะผมก็ไม่อยากให้นมมันเน่าเช่นกัน
“อึก......อ่า......” เหมือนมันจะกั้นหายใจตอนที่ผมเขาเข็มออก แล้วพอผมใส่จิวเสร็จนั้นแหละ
มันจึงกลับมาหายใจได้เองอีกครั้ง........ผมเปิดผ้าที่ปิดตาอยู่......
สายตาของมันไม่ได้มองที่ผมเลยซักนิด แต่พุ่งตรงไปยังหัวนมของตัวเองที่มีจิวทสีเงินติดอยู่...มันส่งแสงสะท้อนกับแสงไฟ
ภายในห้อง
ตามันโตกว่าเดินเป็น 2 เท่าเมื่อเห็นจิวอันนั้น ส่วนผมก็ให้มันพิจารณาไป ผมหยิบยาแก้ปวดและยาแก้อักเสบให้มันกินตามหลัง
จากที่ทำเสร็จ
แต่ดูเหมือนมันจะไม่ยอมกิน “ถ้ามึงไม่กิน มีหวังไม่ได้นอนแน่น แม้ตอนนี้มึงจะไม่รู้สึกเจ็บ แต่พอยาชาหมดฤทธิ์มึงจะเจ็บกว่านี้
อีกหลายเท่า .....กินซะ...” ผมสั่งพร้อมบีบกรามมันให้อ่าปากก่อนที่ตามด้วยน้ำ
“มึง....ไอเลว...กูไม่เคยคิดเลยว่ามึงจะเป็นแบบนี้....”
“เหอะๆๆ ก็ผลพลอยได้ จากพวกมึงนั้นแหละที่เอ็นดูกูตั้งแต่เล็ก...”
“ไอ ไอ ไอ เลว......” สองมันด่าผม
“มึงจะได้จำไว้ว่าใครเป็นนายมึง...จะได้ไม่เที่ยววิ่งไปหาใครเขาอีก....”
ผมพูดเสร็จพร้อมดีดเบาๆๆ ไปที่หัวนม ที่มีจิวติดอยู่
“อ่าาาาาาา.....” สีหน้ามันโกรธมากแต่พอผมดีดมัน มันกับส่งเสียงเป็นลูกแมวซะแล้ว
ผมก้มลงไปจูบที่ต้นคอมันส่วนมือก็ลูบไล้ไปมาที่หัวนมอีกข้างที่ยังเป็นอิสระอยู่
“วันนี้จะบริการให้แล้วกัน....” ผมบอกออกไป
ก่อนที่จะดึงกางกางนอนที่มันใส่อยู่ลง แล้วคว้างหมับไปที่ไปแท่งที่มันทิ่มผมตอนเจาะนมมันอยู่
“อือ......อือ.....” เสียงครางของมันเมื่อผมช่วยเหลือ (เรียกว่าบริการแล้วกัน) ให้มันไปถึงจุดหมายปลายทาง
ตอนนี้ทั่วทั้งตัวมันแดงไปไหมดไม่เว้นเลยซักที่......ก่อนที่มันจะปล่อยสิ่งอึดอัดที่มันอดทนมานาน
ใส่มาที่มือของผม ผมก้มจูบกับมันอย่างเร้าร้อนพร้อมทั้งแกะเชือกที่มัดมือมันไว้ให้เป็นอิสระ
มันใช้มือที่เป็นอิสระคล้องคอผมไว้ ....ก่อนที่จะมาลูบบริเวณหน้าอกของผมซึ่งมีเสื้อยืดผมบังอยู่
ตึง!!!! ก่อนที่มันจะผลักผมให้หงายหลังจนเกือบตกเตียง.....
“มึงออกไปเดี๋ยวนี้เลย...กูไม่อยากเห็นหน้ามึง...” เสียงไอสองสั่งโวยวายอยู่
“เหอะๆๆๆ แล้วพรุ่งนี้กูจะมาทำความสะอาดให้ ดูแลมันดีๆ แหละ อย่าปล่อยให้นมมึงเน่าซะหละ สอง.....”
ผมพูดเสร็จพร้อมเดินไปที่ประตูก่อนที่มันจะปาหมอนใส่หัวผม ซึ่งมันพลาดไปโดนประตูที่ผมจะเปิดแทน
ผมหันมาทำตาดุใส่มัน ซึ่งสายตาผมเห็น มันกำลังจะปาใบที่สอง
และเมื่อมันเห็นผม แขนของมันก็ลดลงโดยอัตโนมัติ
แต่มันทำให้ผมเห็นฝ่ามือสีม่วงๆ ที่ผมมัดมันไว้ .......เพราะเลือดมันไม่ได้ไปเลี้ยงตอนที่ผมมัดนั้นแหละ......
ผมหันกลับและเดินออกจากห้องไป...............
+++++++++++++++++++++
กรุณาเช็ดเลือดออกด้วยค่ะ เราเห็นนะ 
โพลล์
หัวข้อ: Re: **เมื่อความกลัวมาเยือน * ตอนพิเศษ สอง กด ภูมิ จบแล้วจร้า 15/12/54 p.14 (อ่าน 114700 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก