หัวข้อ: Re: **เมื่อความกลัวมาเยือน * ตอนพิเศษ สอง กด ภูมิ จบแล้วจร้า 15/12/54 p.14

[modYlove]

พิมพ์ไปพิมพ์มา 10 หน้า นี่ยังไม่เสร็จน้ะ  แต่จะลงให้ก่อน  เพราะเหลืออีกนิดเดียวเท่านั้น

ถ้าไงอ่านไปพลางๆ  ก่อน แต่วันนี้ก็จบตอบแน่นค่ะ

กรุณาตอบแทน (ความหื่นของเรา)  ด้วยการคอมเม้นท์หน่อยน้า  เค้าอยากหือ  เอ้ย อยากอ่านนะ

[zaferianight]

รอได้ค่า

[modYlove]

เอาไปก่อนตามสัญญา  เพิ่งตรวจคำผิดเสร็จ

เดี๋ยวอีกครึ่งตามมา

ตอน12




“ไอภูมิ........แกมาทำไม............” เสียงพี่หนึ่งที่ตะโกนด่าอยู่หน้าบ้าน

ผมกำลังเอาเจ้านายมาเดินเล่นหน้าบ้าน แต่ไม่ได้ยินเสียงรถเข้ามา

นั่นเพราะว่าภูมิเอารถจอดไว้หน้าบ้านแล้วเดินเข้ามาแทน นั่นเอง

ตอนนี้เป็นช่วงบ่าย ถือว่าเป็นช่วงตื่นนอนของพี่หนึ่งนั่นแหละครับ

พี่เขาจะออกไปตอนดึก กลับมาเกือบเช้า แล้วก็ตื่นตอนเที่ยงๆ

นั้นเป็นสิ่งที่เป็นเขาทำมาตลอดตั้งแต่ย้ายมาอยู่บ้านหลังนี้



พี่หนึ่งเดินมาตรงที่เขายืนอยู่  สีหน้าของที่หนึ่งโกรธมาก เป็นเพราะความแค้นที่ฝังอยู่ในใจเขามั่งครับ

ผมจึงเดินมายังพี่หนึ่ง  เพราะผมกลัวว่าภูมิจะทำร้ายพี่ ถ้าเขาอดทนไม่ไหว...

“กูถามว่ามึงมาทำไม.....ไอเหี้ย...” 

“พี่หนึ่ง พอเถอะครับ....อย่าสนใจเลย..” คำด่าของพี่หนึ่งทำให้ผมใจคอไม่ดี

แต่ภูมิไม่พูดอะไรสักคำ.....

ตั้งแต่วันนั้น เขาก็แวะมาที่บ้านเพื่อมาดูลูกหมาบ้าง

แต่วันนี้คงซวยมากกว่าเพราะพี่หนึ่งดันลงมาเห็นพอดี

“มึงออกไปเลยนะ  .......เพราะมึงกูถึงต้องเป็นแบบนี้....” ใบหน้าแดงด้วยความโกรธ

ผมทำได้แต่เพียงมองสายตาของภูมิ  เหมือนบอกว่าให้กลับไป  ก่อนที่จะมีเรื่อง



“กูมาหาสอง  มึงไม่เกี่ยว....”     

โอ้ย......ผมอยากจะบ้า นึกว่ามึงจะหยุดพูดแล้วกลับไปซะอีก.........

“ไอเหี้ย...มึงทำน้องกูแล้ว..ยังมีหน้ามาหาอีกหรอ.....” นั้นยิ่งทำให้พี่หนึ่งโกรธ

“มึงออกไปก่อนที่กูจะฆ่ามึง..ออกไป...” เสียงตะโกนไล่ของพี่หนึ่ง ยิ่งทำให้ผมรู้สึกแย่



เพราะผมมองจากสายตาของภูมิแล้ว เขาไม่คิดจะยอมพี่หนึ่งเลย

“ทำไมจะมาหาไม่ได้  เมียกูทั้งคน....” คำพูดที่พูดเยาะเย้ย ทั้งผม ทั้งพี่หนึ่ง

“ใครเป็นเมียนาย....กลับไปได้แล้ว..” ผมพูดออกมา

“กรี๊ดดดด  มึงๆ  อย่าอยู่เลย.....”  ก่อนที่พี่หนึ่งจะทั้งตบทั้งตีภูมิ  และจิกหัว 



“อย่า.....”  ตัวผมที่บังพี่หนึ่งทำให้ภูมิ ไม่สามารถทำร้ายที่หนึ่งได้  (อย่าทำผู้หญิง...)

แต่ฝ่ายพี่หนึ่งไม่คิดจะหยุดเลย...........

เขายังตบตีภูมิเหมือนเมื่อยังเป็นเด็กๆ อยู่

พี่หนึ่งผลักผมให้ออกไป ก่อนที่จะมาลงกับผมด้วยเสียงด่า  “.มึงก็เหมือนกัน..อย่าคิดนะว่ากูไม่รู้  ร่านนัก ทั้งไอภูมิทั้งพี่ภพ...มึงนะผู้ชาย
นะ....” คำพูดนี้ทำให้ผมอึ้ง เพราะผมไม่เคยคิดว่าพี่สาวแท้ๆ จะคิดกับผมได้ถึงเพียงนี้

“พี่............”   “ไป...พวกมึงไปให้พ้นหน้ากูเลยนะ....”  ก่อนที่น้อยจะมาพาพี่หนึ่งกลับเข้าไปบนบ้าน

“ภูมิ....กลับไปก่อน....”  หน้าชาๆ ของผมที่โดนพี่สาวตัวเองด่า ต่อหน้าคนอื่น  มันทำให้ผมรู้สึกโหวงๆ 

“สอง....มึงกับไอภพ...”

“บอกให้กลับก่อนไง......”   ผมสั่งเหมือนเมื่อก่อน  และนั้นทำให้ภูมิเดินออกไป



ผมพาตัวเองเดินมานั่งที่โต๊ะม้าหิน......ใต้ต้นมะม่วงที่อยู่หน้าบ้าน

หน้าที่ซบลงไปกับโต๊ะพร้อมกับน้ำตาแห่งความเสียใจที่พี่สาวต่อว่า.....ผมไม่เคยคิดอะไรกับพี่ภพเลย

แต่นั้นก็ทำให้พี่เขาเลิกกับพี่หนึ่งเพื่อมาจีบผม.....พี่หนึ่งรู้แต่ไม่เคยพูดมันออกมา....จนวันนี้สิ่งที่อยู่ในใจเขา

ถูกพูดออกมา.....แม้ว่าพี่ภพจะมาหาผมบ้างตอนที่พี่หนึ่งไม่อยู่..แต่พี่หนึ่งคงรู้ว่าพี่ภพมาหาผมแน่นอน



ผมก้มหน้าอยู่นานจนรู้ว่าเจ้านายมันกัดขากางเกงผมอยู่....

“ไง...เจ้านาย..”  ผมอุ้มมันพร้อมกับลูบไล้ขนนุ่มๆ ของมัน  ขนที่เหมือนกันปลอบประโลมผมก็ว่าได้

ผมคิดว่าผมยอมทุกอย่างถ้าจะทำให้พี่หนึ่งดีขึ้น  หรือเลิกที่จะทำร้ายตัวเอง  หรือแม้แต่เลิกที่จะคิดร้ายกับคนในบ้านใหญ่

แม้ว่าตั้งแต่เธอออกมา...เธอไม่เคยพูดถึงเรื่องบ้านใหญ่หรือใครก็ตามที่อาศัยอยู่ในนั้น.......



คืนนี้พี่เขาก็ออกอีกแล้ว  ซึ่งมันทำให้ผมเป็นห่วงมากกว่าครั้งก่อนๆ เพราะเรื่องเมื่อกลางวัน

“พี่อย่าไปเลย...”   “..มึงอย่ามายุ่ง...” อารมณ์ที่ยังมีอยู่เมื่อเห็นหน้าผม

เขากำลังเดินออกไปเพื่อจะขับรถออกไป

“พี่หนึ่ง...ถ้าพี่จะไปผมไปด้วย....”  เพราะความรู้สึกเป็นห่วงทำให้ผมพูดแบบนั้น

“อย่างมึงจะไปได้เหอะ.....ออกจะผู้ดีปานนั้น..” เสียงกระแนะกระแนทำให้ผมลุกขึ้น

“ผมกับพี่เราก็สายเลือดเดียวกันนั้นและ....ถ้าพี่ไป ทำไมผมจะไปไม่ได้...รอก่อน...” สายตาชิงชังที่ส่งมายังผม เหมือนผมกับพี่เขาไม่เคย
เป็นอะไรกัน

ผมรีบขึ้นไปเปลี่ยนเสื้อผ้า และลงมา  ก็เห็นพี่หนึ่งโทรศัพท์อยู่...

“ไปกันยัง..” น้ำเสียงแบบเดิมที่เราเคยพูดเล่นกันตอนอยู่บ้านใหญ่

“ไปดิ.....” ยิ้มมุมปากนั้นทำให้ผมรู้สึกไม่ดี เหมือนการเยอะเย้ยมากกว่า



ผมนั่งรถพี่หนึ่งไปด้วยกัน......จะบอกความจริงก็ได้ว่าผมไม่เคยเข้าผับ...


เพราะผมไม่ค่อยมีเพื่อนสมัยเรียน ทำให้การเข้าสังคมแบบนี้ไม่เคยเกิดกับผม





ตืด  ตืด  ข้อความเจ้าปัญหาส่งมาเหมือนรู้  (.อยู่ไหน......)  ผมมองมันก่อนที่จะลบทิ้ง

พวกเราขับรถมายังผับแห่งหนึ่ง  ซึ่งผมคิดว่าคงเป็นที่ประจำที่พี่หนึ่งมา

ผมทั้งกลัว  ทั้งไม่อยากเข้า  แต่เพราะพี่หนึ่ง     ทำให้ผมเดินขนาบข้างเข้าไป

เราทั้งสองคนเดินเข้าไปยังผับที่มีแสง สี เสียง  กลิ่นเหล้า  กลิ่นบุหรี่  กลิ่นน้ำหอมที่ปะปนอยู่ในอากาศ

พี่เดินตรงมายังโต๊ะที่มีกลุ่มชาย หญิงนั่งอยู่ กันหลายคน

“ไง จ๊ะ  วันนี้เอาใครมาด้วย...” เสียงชายหนุ่มคนหนึ่งทักขึ้น

“คนรู้จักนะ  เอามาเปิดหูเปิดตาหน่อย...” ผมแทบกลืนน้ำลายไม่ลงกับคำแนะนำที่ห่างเหิน

“ผม สอง.....” ผมแนะนำไป    พี่หนึ่งเดินเข้าไปหาชายคนที่พูดพร้อมทั้งนั่งอยู่ข้างๆ เขา เหมือนเขาเป็นเจ้าของพี่หนึ่งก็ว่าได้

ซึ่งผมว่าเขาไปใช่สเป็คที่พี่หนึ่งชอบแน่นอน........

เหล้าถูกชงมาที่ผม ก่อนที่ผมจะเริ่มกินมัน.....แต่สายตาผมก็สังเกตพี่หนึ่งและคนอื่นๆ ไปด้วย



เจ้าของข้อความเดิม ส่งข้อความมาอีกครั้ง  (..มึงอยู่ไหน....) คำพูดมันดูแรงมาก สงสัยคงโกรธที่ผมไม่ตอบกลับไป

ผมลบข้อความทิ้ง ก่อนที่จะยกแก้วเหล้ากิน....ผมกินได้นิดหน่อย  แต่พอน้ำที่อยู่ในแก้วพร่อง ก็ถูกเติมอีกโดยไม่ต้องบอกซักคำ

ผมใช่เวลาอยู่นาน..........และโคตรเบื่อ แม้ว่ารอบข้างจะสนุกสนานกันก็ตาม 

แถมยังต้องมานั่งตัดสาย  เจ้าของข้อความทิ้งอีก.....สุดท้ายผมเลยขอตัวไปห้องน้ำ (กินมากก็ปวดฉี่นะครับ)



เสียงโทรศัพท์ดัง......... “มึงจะโทรมาทำไมกันนักกันหนา...”  ผมตอบออกไป

“อ้อ....แล้วมึงคิดว่ากูอยากโทรหรอ..ถ้าน้อยไม่โทรมาหากูนะ...”

ผมอยากกลับไปว่าน้อยจริง  ยุ่งไม่เข้าเรื่อง

“มึงมีอะไรว่ามา......” เพราะน้ำเมาแท้ๆ  ผมว่าหลังๆ ผมออกจะสุภาพ

“มึงอยู่ไหน  กูจะไปรับ...” เสียงภูมิกำลังขับรถอยู่

“มาทำไป  กูก็อยู่กับพี่หนึ่งนี่แหละ...”  ผมบอกออกไปเพื่อทำให้มันรู้สึกสบายขึ้น

“ก็เพราะมึงมากับพี่มึงนั้นแหละ  ทำให้กูต้องขับรถมาหามึงอยู่เนี้ยะ...”

“เห้ย..กูมากับพี่...นะโว้ย...”  ผมบอกออกไป

“แล้วมึงสมองเสื่อมหรือไร...เมื่อกลางวันพี่มึงด่าไรมึงไว้  มึงยังจะมาอีก...”

ผมคิดตามที่ภูมิบอกจริงๆ  และเพราะผมอยากให้พวกเรากลับมาเป็นเหมือนเดินมากกว่าถึงได้ตามมา



“ไงสอง  คุยกับผัวคนไหนอยู่”  เสียงพี่หนึ่งทัก หน้าห้องน้ำ  ซึ่งผมเดาว่าภูมิมันคงได้ยิน

“อ้อ เพื่อนที่มหาลัยนะ  จะวางแล้ว...” ผมกดวางก่อนที่จะเดินเข้าไปกับพี่หนึ่ง

เหล้าที่เข้มข้นขึ้น....หรือเพราะผมเริ่มเมาแล้วก็ไม่รู้...  มันนานจนผมอยากจะกลับไปนอนบ้านแล้ว 

ถ้าไม่ติดว่ามากับพี่หนึ่ง    “พี่นั่นอะไร...”  เสียงผมที่ร้องขึ้นเมื่อเห็นยาที่พี่หนึ่งกำลังเอาเข้าปาก

“มึงอยากลองไหมอ่ะ...”  เสียงพี่หนึ่งพูดถึงเม็ดยาเล็กๆ  ที่อยู่ในมือ ก่อนที่เธอจะกินมันต่อหน้าผม

ผมรู้ว่าที่พี่เขากินอะไร  ก็ผมเรียนแพทย์นี้ครับ



ผมขึ้นลุกขึ้นและกระชากแขนพี่หนึ่งออกมาตักของคนที่ส่งยาเม็ดนั้นให้พี่หนึ่ง

“กลับ...เดี๋ยวนี้...” ผมพยายามฉุดกระชากเขา แต่พี่หนึ่งกับปฏิเสธ

“...มึงทำอะไรกับพี่กู....” ใช้เวลาเพียงไม่นาน พี่หนึ่งก็เริ่มยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ ซึ่งเป็นอาการของยาที่พี่หนึ่งกินไป

“เปล่า...กูก็แค่ให้ในสิ่งที่พี่หนึ่งของมึงต้องการเท่านั้น....” เขาพูดพร้อมกับยิ้ม

มันพยักหน้าให้กับเพื่อนมันอีกคน ก่อนที่มันจะจับพร้อมนั่ง พร้อมกับยัดยาที่เหมือนกันเข้าไปในปากผม

ผมถูกนั่ง อยู่ 10 นาทีกว่า ก่อนที่มันจะปล่อยตัวผม 

ซึ่งทำให้ผมรีบวิ่งที่ไปห้องน้ำเพื่อคายมันออก 







“ภูมิ.......ช่วยด้วย..”  ผมคิดได้เพียงแค่เขาคนเดียว

“มึงอยู่ไหน..บอกมาเร็ว..”  เสียงเร่งเร้า

ผมบอกว่าตัวเองอยู่ที่ไหนก่อน

ฤทธิ์ยาจะทำให้ผมเริ่มหัวเราะ ผมรู้สึกผ่อนคลาย....และลืมที่จะร้องขอความช่วยเหลือ

กลับกลายเป็นชวนเข้ามาเที่ยวที่นี่แทน





ผมกลับเข้าไปนั่งที่เดิม นั่งหัวเราะ  อย่างสบายใจ  และกินเหล้า....

ผมรู้สึกดี มีคนมากมายเข้ามาหาผม  เราแลกจูบกัน....ผมตอบสนองอย่างใจง่าย

ทั้งผู้หญิงผู้ชายที่เข้ามา.......เราสนุก  เหมือนผมไม่เคยเจอเรื่องร้ายๆ เลยก็ว่าได้



++++++++++++++++++++++









“ภูมิ..ช่วยด้วย....” เสียงของสองที่โทรมา  ทั้งที่ผมยังหาผับที่มันไป ไม่เจอ

มันบอกว่าตัวเองอยู่ที่ส่วนในของโลก  ก่อนที่จะเริ่มสะเปะสะปะ หัวเราะอะไรไม่รู้

นั้นยิ่งทำให้ผมรู้สึกไม่ดีเข้าไปใหญ่  เพราะมันโทรมาให้ช่วย  แต่อยู่ๆๆ มันก็หัวเราะและชวนผมมาเที่ยว

ผมรีบไปตามสถานที่ๆ มันบอก... เป็นผับที่หาไม่ยากเท่าไหร่

สายตาผมกวาดมอง...หาสอง   ผมมองหาอยู่นานเพราะมีคนมากมาย

ทั้งนั่งกิน นั่งดื่ม  หรือแม้แต่กำลังเต้นสนุกสนานกัน

จนสายตามผมมองเห็น สองมันกำลังแลกจูบอยู่กับผู้ชายที่ไหนก็ไม่รู้ 

สีหน้ามันเยิ้ม จนผมแทบอยากไปกระทืบทั้งมัน  ทั้งไอเหี้ยนั้น





ผมเดินไปยืนค้ำหัวพวกมันอยู่  ก่อนที่จะใช้แขนกระชากไอสองให้ลุกขึ้น

ผมเห็นพี่สาวมันนั่งตาเยิ้มอยู่บนตักใครก็ไม่รู้   

ไอหนึ่งมันเห็นผมแต่ไม่มีอาการตกใจ  หรือโมโห  มีเพียงรอยยิ้ม และสายตาที่เลื่อนลอย

ซึ่งคนตรงหน้าผมก็เป็นเช่นกัน  คือไม่รู้สึกตัว  เอาแต่อมยิ้มแล้วมองมาที่ผม

“พวกมึงเอาอะไรให้มันกิน..” ผมส่งเสียงออกไป

“เปล่า...” ชายตรงหน้าที่ผมเริ่มรู้แล้วว่ามันเป็นใคร

“ไง....คุณบอย..ผมก็นึกว่าใคร...”  ผมทักออกไป   เพราะเขาเป็นลูกชายของลูกค้าที่บริษัท

ที่ผมเคยเห็นหน้าในแวดวงสังคมที่ผมต้องไปร่วมด้วย



สีหน้าของคนที่ชื่อบอย....ดูแปลกๆ ใจที่ผมรู้จักมัน  ก่อนที่มันจะยิ้ม

“เหอะๆๆ  รู้แหละ......กูก็แค่ให้มันลองของแปลก...”  ไม่มีอารมณ์โมโห เพียงแค่พูดเหมือนคำบอกเล่า

“ผมของพาน้อยชายผม  และพี่สาวกลับ...” นั้นเป็นคำ   ที่ผมพูดแม้ว่าตลอดชีวิตผมไม่เคยพูดเลย

“ก็เอาไปซิ ถามพวกมันอยากไปนะ....”

ผมหิ้วปีก หนึ่งที่นั่งอยู่   “มึงอย่ายุ่งกับกู...” นั้นเป็นเสียงหนึ่งตอนที่ผมกำลังฉุดมันขึ้นมา

หนึ่งมันสะบัดตัวออก ก่อนที่จะไปซบอยู่ที่หน้าอกไอบอย

“อ่ะ พี่สาวมึงไม่อยากไปแล้ว..ก็เหลือแต่น้องมึง  ถ้ามันอยากไปก็เอาไป...”

นั้นแหละปัญหาผม...เพราะถ้าผมพามันไปเฉยๆ มันคงไม่ยอมแน่นๆ  ก็ดูสีหน้ามันสิ



ผมก้มลงไปจูบมัน และบดขยี้ปาก  ซึ่งมันก็ตอบสนองด้วยอาการเดียวกัน  ผมใช้มือบีบหัวนมที่เป็นจุดอ่อนของมัน

ต่อหน้ากลุ่มเพื่อนไอบอย  ซึ่งนั้นทำให้มันอ่อนปวกเปียอยู่ในแขนผมเลย

“คงเห็นแล้วนะว่า มันอยากไปกับผม..”  ก่อนที่ผมจะอุ้มมันออกนอกผับ

ผมจับมันยัดเข้ารถตัวเอง....ก่อนที่จะพามันออกไปสถานที่ชั่วๆ นี้



++++++++++++++

[vk_iupk]

น้องภูมิน่ารักขึ้นเยอะเลยนะนั่น
คงจะได้ใจสองมาครองเร็วๆ นี้ ^  ^

[ลู่เคอOlive♥]

สอง ไม่น่าเลย

[Alone Alone]

อ้าก ยั่วให้อยาก แล้วก็จากไป

[zaferianight]

สองโดนวางยาง่าาา   

[Warlock]

พี่แบบนี้ไม่ใหวนะ เฮ้อสองเอ้ยไม่น่าเลยจริงๆ

[Rouk_Uknow]

คุณภูมิอย่ารุนแรงกับน้องสองเด้อๆ

ชอบจัง ชื่อ เจ้านายๆ 

[JipPy]

ร้ายย ย ย ย


เอา "พี่สาว"กลับไม่ได้ แต่ได้ "เมีย"กลับแล้ว ก็ช่าง "พี่สาว " 555555555555555555

[modYlove]

เอาครึ่งหลังไปกิน ได้เลยจร้า...



“น้อย..วันนี้สองไม่กลับบ้านนะ...” ผมโทรบอกน้อยเพื่อไม่ให้เขาเป็นห่วง

ส่วน ยัยหนึ่งคงต้องปล่อยไว้  เพราะเหมือนจะช่วยไม่ได้จริง

“อ่า   อ่า   อ่า....ร้อนจัง...” เสียงลูกหมาครางหงิงๆๆ 

ก่อนที่มันจะใช้มือตัวเองทำเป็นพัด  ผมเลยต้องเปิดแอร์เพิ่ม  ถึงผมจะรู้ว่ามันช่วยไม่ได้

“ภูมิ......สองร้อนอ่ะ....มานี้มะ มาทำให้หายหน่อย..” มันคงเป็นคำพูดที่ดูแปลกถ้าเป็นเวลาปกติ

แต่ตอนนี้สามัญสำนึกของไอคนที่อยู่ตรงหน้าคงหมดไปแล้ว

ผมจอดรถ ก่อนที่จะดันเบาะนั่งของสองออกไป  เพื่อให้มีที่ว่าง..........

ผมช่วยมันปลดปล่อยอารมณ์ใคร่ ตามที่มันปรารถนา ในรถ

เบาะที่นอนราบเหมือนเตียง ทำให้ผมทำอะไรได้สะดวกขึ้น



“อ่า  อ่า  ภูมิ “  เสียงกระเส่าที่สองร้อง  เมื่อผมเม้นไปที่หัวนมซึ่งมันไปจุดที่ทำให้สองยอมแพ้ได้ง่าย

มือของสองที่ขย้ำหัวผมอยู่......ผมปลดซิบกางเกง ดึงของๆ มันออกมา  ก่อนที่จะช่วยให้ความร้อนให้ร่างกายของมันเบาลง.....
น้ำสีขุ่นถูกปลดออกมาในเวลาอันสั้น  ก่อนที่มันจะนอนหอบหายใจ  แต่ดูเหมือนว่ามันจะไม่พอ



เพราะอยู่ๆ มันก็ส่งสายตากลับมาอีก  ซึ่งผมก็อยากจะสนอง แต่สถานที่ไม่อำนวย



ผมจึงเลือกที่จะใช้ตัวช่วย  เพื่อพามันกลับบ้านใหญ่ 

ผมดึงลิ้นชักออกมาแล้วหยิบสิ่งหนึ่ง  (ไอที่คุณๆ ดิลโด้นั้นแหละครับ เหอะๆๆ)

ก่อนที่จะดึงกางเกงมันลง  และใส่เข้าไปนั้นใส่แทน 

“อึก   อ่า ....” เสียงคราง   เมื่อผมค่อยๆ เสียบมัน  (อีกเดี๋ยวผมก็จะใส่ของผมแทนไอของปลอมนี้แหละครับ)

พร้อมทั้งเปิดเครื่อง   ให้มันทำสองไปพร่างๆ ก่อน 

เสียงในรถทำให้ผมต้องรีบขับให้ไปถึงบ้าน...เพราะมันเสร็จ สักพักมันก็เริ่มอีก  มันช่วยตัวเองอยู่ต่อหน้าผม

ดีนะที่เป็นกลางคืน  แถมกระจกผมยังมืดได้ใจอีก  ไม่งั้น คนข้างนอกคงเห็นของๆ มันหมดแล้ว   ซึ่งผมคงไม่ยอม

“อึก  อึก  อึก  ภูมิ.....ภูมิ...” เสียงที่มันร้องเรียกผม  ซึ่งทำให้ผมได้เพียงมองเท่านั้น อาจมีการช่วยเหลือบ้าง  แต่ก็น้อยเพราะ
ผมก็ต้องขับรถเช่นกัน   

“ภูมิช่วยหน่อยดิ....”  สภาพของสองที่ไม่เหลือเค้าเดิม น้ำหูน้ำหาไหล  ไหนจะน้ำลายที่ไหลออกมาตามริมฝีกปากอีก

“สอง มึงจะยั่วไปถึงไหนเนี้ย” 

“แมร่ง เดี๋ยวจับขังคู่ซะเลยมึง......”   ผมด่าออกไป ทั้งๆ ที่รู้ว่ามันคงไม่รู้ตัวว่าทำอะไรอยู่



++++++++++



ผมมาถึงบ้านใหญ่ก็ตีหนึ่งกว่าๆ  ซึ่งทุกคนก็นอนหลับ  มีเพียงผมที่และลุงที่เปิดประตูบ้านเท่านั้น

ผมจอดรถหน้าบ้าน ก่อนที่จะเอาเสื้อคลุมๆ ร่างสอง  และอุ้มขึ้นไปบนห้อง



“ภูมิ.....มาเร็ว....ผมรออยู่น้า..”

เสียงเชิญชวนยังไม่ทันที่จะวางลงบนเตียงด้วยซ้ำ

“มึงไม่ได้นอนแล้วสอง.....”  นั้นเป็นเสียงที่ผมบอกไป 

มีเพียงเสียงหัวเราะคิดคัก  ตามมา

ผมวางมันลงบนเตียง  (อดีตเตียงสองอ่ะนะ)  แม้ท่องล่างจะไม่เหลือเสื้อผ้าติดตัวแล้ว

มันดึงเสื้อที่ผมคลุมปิดไว้ออก   พร้อมกับอ้างขาขึ้น  ทำให้ผมเห็นไปแท่งที่เสียบอยู่

“ภูมิ  เอามันออกที...” สายตามันเหมือนจะกินผมแล้ว

ก่อนที่ผมจะดันมันเข้าไป แทนที่มันจะถูกเอาออก  “มึงรอไปก่อนแล้วกัน”

“อึก “   ตัวมันสั่นน้อยๆ เมื่อผมดันมันเข้าไป

ผมนั่งมองมันอยู่ที่ปลายเตียง  พร้อมกับร่างกายที่สั่นกระเส่าไปด้วยแรงอารมณ์ของฤทธิ์ยา

 

...........ถ้ามันเป็นแบบนี้ยามปกติ  ผมคงจะบินได้แล้วมั่ง.............



มันพยายามช่วยเหลือตัวเองอีกครั้ง กับอาการที่เริ่มจะมาอีก 

เจ้าช้างน้อยถูกถูไอไปมา  จนตอนนี้มันแดง ไม่รู้จะแดงอย่างไงแล้ว

ร่างกายมันเปรอะไปด้วยน้ำของมันเอง ที่เสร็จรอบแล้วรอบเล่าในรถผม

ผมถอดเสื้อ  พร้อมกับเอาผ้าชุบน้ำเย็นมาเช็ดที่หน้าท้อง และตามขา

ผมดึงดิลโด้ออกพร้อมกับเช็ดบริเวณนั้นให้สะอาด

“มาเร็วๆ  .......” เพราะน้ำเย็นที่สัมผัสทำให้มันรู้สึกขึ้นมาอีกหลังจากช่วยตัวเองเสร็จไปอีกรอบ



“ถึงเวลาของจริงแล้ว  มึงอย่ามาร้องนะ...”  ผมบอกออกไป ก่อนที่จะพาตัวเองไปคร่อมเจ้าตัวดีที่มันนอนอยู่บนเตียง

ผมไม่อยากทำร้ายมันเหมือนคราวที่แล้ว....ผมต้องพาตัวเองกลับมาบ้าน  เพราะถ้าผมลืม  ผมคงได้กักขังมันอีกแน่นๆ

ผมเคยคิดว่าต่อไปนี้จะอ่อนโยน...แต่ตอนนี้ผมกับทำแบบนั้นไม่ค่อยได้  หรือมันเป็นสันดานเสียของผมก็ไม่รู้

ยิ่งสองรู้สึกเจ็บนิดผมจะรู้สึกดี....

ผมดูดปาก ทั้งขบทั้งเม้น ทั้งกัด ทำอย่างที่ตัวเองต้องการ แต่เจ้าตัวเองก็ตอบสนองแรงยิ่งกว่า

ผมยกตัวมันขึ้นยืนพร้อมทั้งขาของสองที่รวบเอวผมอยู่  ที่จริงมันเป็นท่าจะใช้พลังงานและความแข็งเกร็งของร่างกายอย่างมาก 
แต่ตัวมันเบามากด้วยเช่นกัน  มันทำให้ผมเข้าไปได้ลึกกว่าปกติ

“อือ  อือ ดี   อ่า  อ่า”  เสียงของมันที่บ่งบอกว่าชอบไม่ใช่เล่น เหอะๆๆๆ

มันโอบรอบคอผมก่อนที่จะก้มลงมาบดขยี้ผมแทน .......

ผมเปลี่ยนมานั่งหลังจากที่ยืนจนเริ่มเมื่อยบ้าง  และร่างกายผมก็ยังอยู่ภายในมัน

เราขยับไปพร้อมๆๆ กัน  ซึ่งคนที่นั่งอยู่บนตักผมก็มีส่วนช่วยอย่างเต็มใจ

ผมขบไปที่หัวไหล่ เป็นรอยเล็กๆ  “เจ็บ  อย่ากัดดิ..” แม้ว่ามันจะบอกว่าเจ็บแต่สีหน้าเหมือนจะสุดๆๆ แล้ว

ก่อนที่มันจะปล่อยออกมาเต็มหน้าท้องผม  มันเสร็จตั้งหลาย แต่ผมนี้สิยังไม่สักรอบ

ผมจับสองพาดที่ขอบเตียง  ก่อนที่จะกระทุ้งเข้าไป  อาจเป็นเพราะเตียงยี่ห้อดีแน่นๆ  เลยทำให้รู้สึกเหมือนมีแรงส่ง

ก็มันสิครับ  .............ก่อนที่ผมจะปลดปล่อยภายในร่ายกายน้อยๆ 

ตอนนี้ตัวแดงไปหมดแล้ว...........





+++++++++++++++++++

เราทำกันหลายครั้งจนผมก็พักเอาแรงบ้าง.....ก็เล่นจัดหนักทุกท่า...




ผมนอนพักเอาแรงนิดหน่อย  แต่ก็รู้ตัวตอนโดนไอพ่อมดน้อย ขึ้นมานั่งอยู่ตรงหน้าขาผมแล้ว

มันใช้มือจับที่มังกรผม  ที่กำลังพักเอาแรง   แต่พอมันจับเท่านั้นมันกับตั้งอย่างดีใจ

ปลายลิ้นของสองเลียส่วนบนของผม  “สู้ซะแล้ว...”  เสียงสองนั้นเอง ที่กำลังพูดอยู่กับมังกรผม ซึ่งไม่สนใจผมเลย

“อย่างนี้ต้องตี ซะบ้าง “  มันเปลี่ยนจากเลีย กลายมาดีดที่มังกร ซึ่งทำให้มันแข็งเข้าไปอีก

ก่อนที่มันจะครอบครองความใหญ่คับปากมัน 

“อึก...อึก..” ผมไม่เคยถูกสองช่วยเหลือเลย มีเพียงผมเท่านั้นที่เป็นฝ่ายเสนอ และทำ

“สอง...พอก่อน...” ยิ่งผมร้องห้าม  เหมือนมันจะเม้นให้ฟันของมันขูดเบาๆ ที่ปลายเนื้อของผม

มันครอบครองอยู่อย่างนั้น พร้อมกับส่งสายตายั่วยวนเหมือนพวกผู้ชายขายตัวมายังผม

“อึก......” เพียงคู่รู้ว่าใครสัมผัส ผมก็โลดแล่นได้แล้ว

ก่อนที่สองจะมานั่งทับมังกรน้อยผมแทน........



“จะบริการให้นะ ภูมิ...เหมือนที่นายเคยช่วยไง...” เสียงขี้เล่นของสองบอกพร้อมกับ ค่อยๆ นั่งทับมังกรของผม

พร้อมทั้งขยับ ตัวไปมาดุ๊กดิ๊กอยู่    ฝ่ามือของสองจับที่หน้าท้องผม ก่อนที่จะโน้มตัวมาเลียที่ตัวนมผมแทบ

........โอ้ย......ผมอยากจะบิน...ไม่อยากกลับเลย....

“อร่อยจัง..ไม่น่า..ภูมิถึงชอบ...”  มันดูด และขบเบาๆ  ที่หัวนมผม....



“ภูมิ ช่วยหน่อย.......”  ผมขยับช่วยเจ้าตัวแสบก่อนที่เราทั้งสองทั้งพุ่งน้ำออกมาอีกรอบ

ซึ่งพอมันเสร็จเรียบร้อย   นอนลงมาซบอกผม โดยที่ยังไม่ลุกเลยด้วยซ้ำ 

...ก่อนที่มันจะหลับจริงๆ  หลับไปแล้วที่ของผมยังอยู่ในมัน...

แต่ไม่เป็นไรครับ  เพราะผมก็เสร็จพร้อมมันนั้นแหละ.........



ผมพลิกตัวให้สองนอนลงบนที่นอน......ผมไม่ได้นับซะด้วยว่ากี่รอบที่พวกเราทำรักกัน

แต่นี้ก็ตีห้าแล้ว   ผมคิดว่ายาคงจะหมดฤทธิ์แล้วเหมือนกัน  ถึงทำให้สองหลับได้

ผมไม่รู้ว่าจะดีใจ หรือเสียใจที่มันกินยาเข้าไปดี  แต่ผมก็ไม่คิดอยากให้มันกิน

แต่ผมคิดอยากมีอะไรกับมันแบบนี้อีก ถ้าเป็นไปได้............

ผมลุกขึ้นมาเช็ดเนื้อเช็ดตัว  ทำความสะอาดร่างกายของมัน....

ส่วนผมเข้าไปอ่านน้ำ ก่อนที่ลงมานอนอยู่ข้างๆ สองที่หลับปุ๋ยอยู่....

“ราตรีสวัสดิ์นะ พ่อมดน้อย...”  ผมจะใช้แขนตัวเองเป็นหมอนให้กับสอง

และหลับตามไปด้วย........

[chaninta]

อิพี่หนึ่งนี่ชอบหาเรื่องมาให้สองทุกที น่า :z6:จริงๆ

[→Yakuza★]

คนแต่งฟิตขนาดนี้มันต้องบวก ละอะ!!!
จุใจมากๆ นอนหลับฝันดีน๊ะ modYlove ซัง

[cocoaharry]

เล่นกันรุนแรง ฮาๆๆ
เมื่อไหร่สองจะรักภูมิน้า

[POPEA]

โหย! ไอ้พี่หนึ่ง
สองภูมิร้อนแรงมากอ่ะ~

[LalaBam]

  ให้ตายสิโรบิ้น

[tuek]

 
สองรักภูมิไวๆนะ

[MiSS-U]

 

+เป็ด

[moonoi]

รับ บริจาคเลือด

[tookujang]

หุหุหุ ภูมิกำไลเห็นๆเลยนะ ไม่ต้องลงทุนฉุด ไม่ต้องมีปากเสียง ไม่ต้องยัดเยียด(สองยัดแทน เง้อ). 
อย่างนี้ต้องตอบแทนอิพี่หนึ่งยังไงดีเนี้ยะ(ไม่ต้อง เพราะมันจะทำลายสอง)
ที่แน่ๆต้องขอบคุณสองที่คิดถึงภูมินะเนี้ยะ (ขอบคุณคร้าบบบบที่รัก(ยอมรับแล้วละซิว่าขาดสองมิได้ง่ะ))
สุดท้ายขอบคุณคนแต่งสำหรับงานเขียนค่ะ(มาต่อเร็วๆนะจ๊ะ มันค้างง่ะ )
 

[siwaporn-b]

อ๊ายยยยน่ารักอะ "พ่อมดน้อย" อิอิ
ขอบคุณค่ะคนเขียนขยันเหมือนเดิมเลย
น่ารักอะ เหมือนกันจะค่อยตอนต่อไปนะค่ะ
 

[vi2212]

อู้วว..สุดสุดไปเลยพ่อมดน้อย

[modYlove]

เลิกงานแล้ว..จะมาลงให้นะ...(พิมพ์เสร็จแหละ) 5 โมงเจอกัน....

รักนะ..คนอ่าน..

[Warlock]

เลือด......หมดตัวเหอๆ

[shabushabu4]

อร๊ายเค้าจะเอาของไปถวายไอ้คนที่วางยาสองเลย

สองตื่นมาจะเป็นไงเนี่ยฮิฮิ   

ตีห้า ศึกมาราธอน  :oo1

[Animee]

เรื่องนีิ้..-,,- อ่านทีใจจะขาด
เชื่อสิ สองต้องรู้ตัวแน่ๆ
เพราะสองก็รักภูมิหนิ >,,<
ต่อไปนี้จะเป็นตอนน่ารักแล้วใช่มั๊ยคะ
น่าติดตามมาก ไรเตอร์สู้ๆนะคะ
ลงตอนใหม่เมื่อไหร่จะรีบมาอ่านแน่นอนน >0<

[zaferianight]

จอช์จมากพ่อมดน้อยทำเอาเราเลือดแทบหมดตัว

[sunshadow]

   หนึ่งเล่นหนักเลยนะเนี่ย
   งี้กะกู่กลับได้ไหมหว่า
   แต่อย่างน้อยก็ดึงสองออกมาได้อ่านะ
   แต่ถ้าสองตื่นแล้วจะออกมาอารมณ์ไหนเนี่ย

[Rouk_Uknow]

ภูมิและสอง จัดหนัก 

[moobarpalang]