ร้าย 33
“คิวท์ เห็นว่าเมื่อวานป่วยหายดีขึ้นยัง”ไอ้โจ๊กเดินมาทักผมที่โต๊ะ ยกมือแตะหัวผมเบาๆ
“ดีขึ้นแล้ว มีไข้นิดหน่อย ไม่เป็นอะไรมาก”
“ออ อืม คิวท์มึงมีอะไรไม่สบายใจก็พูดกับกูได้นะ ยังไงกูก็เพื่อนมึง”ไอ้โจ๊กว่าน้ำเสียงจริงจัง ผมยิ้มให้ พลางพยักหน้า ไอ้โจ๊กเดิน
กลับไปที่โต๊ะ เมื่อเห็นไอ้พอร์ทเดินเข้ามา มันทำหน้าดุใส่ผม
ตึง !
มันสะบัดตูดนั่งลงข้างๆผม เรานั่งโต๊ะเรียนติดกัน มันบอกว่าไปห้องน้ำแต่ทำไมตอนกลับผมถึงเห็นเจนมากับมันด้วยล่ะ เฮ้อ…
“ไอ้โจ๊กเดินมาคุยอะไรกับมึง”
“ก็คุยปกติ”
“แล้วทำไมมันต้องจับหัวมึงด้วย”มันว่า พลางผลักหัวผมเบาๆ
แล้วทีตัวเองเหอะ !
“ก็มันเป็นเพื่อน จะให้บอกซะอีกหน ก่อนจะระแวงคนอื่นหัดมองตัวเองมั้งเหอะ”
“ทำไม กูทำไม”
โกรธครับ ทั้งโกรธทั้งเสียใจเลย…
“ไม่ยุ่งด้วยแล้ว !!”จะทำอะไรกับใครก็เชิญ ไม่สนใจแล้ว คนแบบนี้
“เป็นอะไรของมึง งอนเหรอ”มันว่าเสียงเย็นลง พลางหยิกแก้มผม
“โรคจิต …เจ็บ…โอ๊ย ! เล่นบ้าอะไร…เจ็บ !!!”
ผมตะโกนลั่นห้อง ลืมไปว่าอาจารย์เข้าคาบสอนแล้ว นักเรียนหันมามองผมกับไอ้พอร์ท มันนั่งหน้าตายเหมือนไม่เกี่ยวด้วย ผมยิ้ม
อายๆ อาจารย์จ้องผมเขม็ง
“พวกเธอสองคนกำลังเล่นอะไรกันอยู่ ~ หัดให้เกียรติฉันบ้าง พอร์ทเธอเองก็เหมือนกันอย่าประเจิดประเจ้อให้มากไม่งั้นฉันจะ
ฟ้องพ่อเธอ”
“ครับ/ครับ”
ผมกับไอ้พอร์ทโดนดุ คนในห้องหันมามองพลางอมยิ้ม นานๆทีจะเห็นไอ้พอร์ทมันหงอย
ครั้งที่แล้วมันเล่นกับผมระหว่างคาบครูขาโหดประจำสายชั้น จนอาจารย์ไปฟ้องพ่อมัน
พ่อมันเป็นเจ้าของโรงเรียน ตอนแรกๆก็ทำใจไม่ได้ที่รู้ว่าผมกำลังคบไอ้พอร์ทแต่พอหลังๆก็เอือมยอมปล่อยเราไปตามประสา ส่วน
แม่มันก็ไม่ได้ว่าอะไร กลับจะสนับสนุนเราซะด้วยซ้ำ
“เพราะมึงเลย เสือกร้องดัง แค่กัดนิดกัดหน่อยทำสำออย ชิส์”มันหันมาแบะปากใส่ ก้มลงไปหยิบสมุดปากกาออกมาจากกระเป๋า
เรียน ก่อนจะพลักหัวผมซ้ำอีก
เชี่ย …
โกรธอะ… ก็มันอยู่ๆก็ก้มลงมากัดแก้มผมเฉยเลย แถมกัดซะเจ็บด้วย แล้วยังมีหน้ามาด่าผมอีก
ทำหน้าเหมือนโกรธผมด้วย …
.
.
.
.
.
.
กริ๊ง ~~~
เลิกคาบสอน
ผมฟุบลงกับโต๊ะ ไม่อยากเห็นหน้ามันเลย รู้สึกอึดอัด มันไม่ยอมปริปากคุยกับผมซะคำ
แถมหน้ายังนิ่งจนผมไม่รู้จะทำตัวยังไง น้อยใจจัง…
“นี่ เป็นไรของมึง”
“………….”
“เป็นไรครับ”
“…….”
“คิวท์ครับบบ งอนเหรอ”
ไม่ต้องมาทำพูด…
“…………..”
“ไอ้คิวท์ !! มึงเงยหน้าขึ้นมา”มันขึ้นเสียงดุ ก่อนกระชากตัวให้ผมเงยหน้าขึ้นอย่างแรง ผมสบตามันก่อนจะ….
TT_TT
“ร้องไห้ทำซากไรมึงเนี่ย”
“….”ปิดหน้าร้องครับ ทั้งอายทั้งน้อยใจ แถมบางทีอาจโดนด่าว่าสำออยอีก
“ทำไม ! เป็นอะไรของมึงอยู่กับกูมันน่ารำคาญมากนักรึไง !!”
“… ไม่ใช่……ไม่รักเราแล้วใช่ไหม…”
“…พูดอะไรของมึง…”
“ไม่ต้องมาโกหก”ผมว่างอนๆ โดนมันดึงเข้าไปซบ
“…ทำไมกูยังดูแลมึงไม่พอรึไง”
“…ก็มึงเปลี่ยนไป”
แปะ มันตบปากผมเบาๆ
“ใครใช้ให้พูดมึง…กู”
“ที่ตัวเองพูดได้”
“แล้วจะทำไม”
“ปล่าว”
“แล้วกูเปลี่ยนไปยังไง”
“ใจร้าย”
“เหอะ…มึงขี้น้อยใจ ! เหมือนกันแหละ”
“วู้~ ผัว-เมียคู่นี้ จะง้อจะงอนกันไปถึงไหนว่ะเนี่ย” วินแซว ก่อนจะเดินไปนั่งข้างๆเกมส์
“ไม่ต้องมาเสือก ไอ้วิน ไปอยู่กับผัวมึงโน่น”
“ผัวกูนั่งอยู่ด้านนู่น ส่วนนี่จะมาดู ผัว-เมียเค้าทะเลาะกันเนอะมึง”วินว่า พลางหันไปทางเกมส์
เกมส์ยิ้ม แต่สำหรับผมมันเป็นยิ้มแปลกๆพิกล
“มึงก็น่าจะชินได้แล้ววิน มันก็ง๊องแง๊งใส่กันตลอด อิจฉาว่ะ !~”เกมส์
“มึงก็รีบๆหาจะได้ไม่ต้องมายุ่งกับเมียกู !”กัสเดินมาพร้อมกับกระชากวินให้ลุก เกมส์จิกตามองกัส ส่วนวินก็ยอมเดินตามออกไป
ด้วยดีเพราะไม่อยากมีปัญหา
“เออ แมร่ง ~ สุดท้ายคู่กูก็ได้ดูมันทะเลาะกันเอง”ไอ้พอร์ท
“เค้าเป็นอะไรกันอะ”
“มึงไม่ต้องไปเสือกเรื่องของมัน เอาเรื่องผัวมึงนี่ให้รอดก่อน” ไอ้พอร์ทว่า พลางเกลี่ยน้ำตาให้
“ไอ้ผัวไม่รักดี”
“จะรักดีได้ยังไง ก็รักมึงนั้นแหละ …ไอ้คิวท์”มันว่าพลางกระซิบเบาๆที่หูผม
“…จริง….”
“จริง”
ฟ๊อดดดดดดดดดด
“หายงอนยัง”ไอ้พอร์ท
“…อือออออ…หายแล้ว”ผมพยักหน้าแต่ก็ยังไม่ค่อยมั่นใจกับคำบอกรักของมันเลย
“หายแล้วทำไมยังทำหน้าแบบนั้น หึ ~”
“ถ้ารักแล้ว…ทำไมต้องมีผู้หญิงคนนั้นคอยมายุ่งกับเราด้วย” ผมพูดจ้องหน้ามัน มันยิ้มก่อนจะดึงหูผมอีกที
“หึงเหรอ”
“อืม!!”ผมตอบหนักแน่น
“ก็เจนเคยเป็นแฟนเก่ากู มันก็ผูกพันกันบ้างเป็นธรรมดาไม่เห็นเป็นไร”มันตอบหน้าตาเฉย
“………….”
“แต่กูไม่ได้คิดอะไรเกินเลย แค่เพื่อน อีกอย่างที่มึงเคยถามเรื่องเสียงในห้องน้ำวันนั้น…กูก็เกือบมีอะไรกับเจน แต่ทำไมไม่รู้กูกลับ
คิดถึงแต่หน้ามึงแทน”
จริงเหรอ…ไม่ได้มีอะไรกัน
“แล้วทำไมวันนั้นไม่เห็นพูดแบบนี้เลย”
“ก็อยากแกล้งคนขี้งอแง อย่างมึงไง”
.
.
.
“ทำไมต้องเอาแต่แกล้ง แล้วก็ชอบทำให้เราน้อยใจอยู่เรื่อย”
“อยากแกล้ง นั้นไงขี้งอแงอีกแล้วมึงอะ”
ตึง !!!
“ไอ้บ้าพอร์ท !! โกรธแล้วนะโว๊ย !!”
กวนตีนอยู่ได้ !! ไรฟระ
.
.
.
.
.
.
.
.
.
“พอร์ทๆๆ พอร์ทค่ะ !!”
“ไอ้พอร์ท เจนตะโกนชื่อมึงอยู่หน้าห้องนู้น” ไอ้วิน
“มีไรหว่ะ”
“ชวนมึงไปกินข้าวมั้ง ไปสิ !~เจนเค้า เรียกมึงแล้วนี่ เมื่อวานยังทิ้งพวกกูไปกินข้าวกับมันได้”
ไอ้วินประชดประชัน พลางจิกตามองผม จิกแมร่งแรงกว่าเมีย อาจารย์เลิกคาบแล้ว พวกผมกำลังเก็บกระเป๋าจัดของเตรียมลงไป
กินข้าวด้านล่างของโรงอาหาร ผมหันไปมองไอ้คิวท์ที่เก็บของไปเงียบๆ ผมรู้สึกได้ถึงแววตาเศร้าๆของมัน
“วิน…ไปกินข้าวเหอะ มึงไปยุ่งไรกับมันด้วยหว่ะ”ไอ้กัส
“มึงเหมือนกัน กูเห็นนะว่ายัยนั้นแอบให้ท่ามึงอะ”ไอ้วินชี้หน้าด่าไอ้กัส มองตาขวางใส่กัน
“แค่มึงก็เกินพอแล้ววิน…”
“….” ไอ้กัสหยอด ไอ้วินหน้าแดง ยิ้มอารมณ์ดีแล้วก็เดินออกจากห้องไปกับไอ้กัส
“เกมส์…เดี๋ยวไปกินข้าวด้วยสิ”ไอ้คิวท์ ผมหันไปมองหน้ามัน มันหลบตา ผมกระชากแขนมันหันมา
“ทำไมไม่ไปกับกู”ผมถามเสียงเดือด
“เจนรอนายอยู่นะ”
“แล้วจะทำไม มึงเป็นแฟนกูนะ”ผมบอก มันเงยหน้ามองเกือบจะซีด ปากแดงเริ่มสั่น
“คนเป็นแฟนกัน มันเป็นเรื่องของเราสองคน ไม่ใช่มีคนที่สามมาแทรกระหว่างกลาง”มันบอก สะบัดแขนผมแล้วเดินไปดึงมือไอ้
เกมส์ออกจากห้อง ผมกำมือแน่น
เซงโว๊ย !!!
.
.
.
.
.
.
“โทษนะที่ดึงนายมาเกี่ยวด้วย”
“ไม่เป็นไร มันเป็นของมึงไม่ใช่เหรอไอ้พอร์ทหนะ มึงก็แสดงความเป็นเจ้าของไปเลยดิ”
“แต่เราก็เป็นของมัน ถ้าไอ้พอร์ทมันรักเราจริง มันต้องหนักแน่นและปฏิเสธเจนได้สิ ไม่ใช่ให้เธอมาวุ่นวายกับเรา”
“กูเชื่อว่าไอ้พอร์ทรักมึงนะคิวท์ ปกติมันเจ้าชู้จะตาย พอเจอมึง กูก็ไม่เคยเห็นมันยุ่งกับใคร”
“ก็เราใกล้จะหมดความสำคัญกับมันแล้วมั้ง”
“เฮ้อ…ความรักมันน่าเบื่อจังหวะ กูชักอยากจะไม่อยากเจอกับความรักซะแล้ว”
“ฮ่าๆ อย่างเกมส์หาสาวน่ารักๆได้อีกเยอะ”
“อืม..นั้นดิ กูไปก่อนนะ ไอ้เซนต์ไอ้โจ๊กเพื่อนมึงเดินมาแล้วไปกินข้าวกับมันดิ คงสนุกกว่ากินกับกูหล่ะนะ”
“ขอบใจนะ”
“อืม”
.
.
.
.
“อ้าว คิวท์ทำไมมึงมายืนอยู่ตรงนี้”โจ๊ก
“ไปกินข้าวด้วยคนดิ”
“เออไปดิ พวกกูไม่ได้ไปกินข้าวกับมึงนานแล้วนะเว้ย”เซนต์
“อืม…โทษนะ..ที่ไม่ได้คุยกับพวกนายเลย”
“ไม่เป็นไรมึงอะ ไอ้พอร์ทห่วงจัดแทบไม่ให้ห่างตัวเลยนี่หว่า”เซนต์ว่า ก่อนจะยกมือโอบไหล่ผม
“รีบเดินเหอะ กูหิวแล้วเนี่ย วันนี้พิเศษ ให้เซนต์เลี้ยงข้าวเว้ยย !!!”
“บ้านมึงไอ้โจ๊กก !!”
“ฮ่าๆๆ” พวกผมหัวเราะก่อนรีบเดินลงบันไดไปโรงอาหาร คนไม่ค่อยเยอะมาก ผมเดินไปซื้อข้าวกับโจ๊กส่วนเซนต์ก็แยกไปซ้ำน้ำ
ให้
“พอร์ทค่ะ เดินช้าๆหน่อยสิ เจนเดินไม่ทันแล้วนะค่ะ”
“แล้วจะตามมาทำไม”
“ก็เจนอยากมากินข้าวกับพอร์ทนะค่ะๆ”
“เหอะ !!”ผมสบถ หงุดหงิดกับไอ้คิวท์ แมร่ง ! หายไปไหนแล้วเนี่ย ผมเดินสวนกับไอ้เกมส์ มันไม่ได้ไปกินข้าวด้วยกัน ไอ้เกมส์
บอกว่ามันไปกินข้าวกับเพื่อนมัน ให้ตาย ! ผมไม่ชอบไอ้โจ๊กไอ้เซนต์มันซะเลย สนิทกับเมียกูมากไปน่าโมโห
“เจนว่าเราน่าจะนั่งนู้นกันไหม๊ค่ะๆ”เธอว่าพลางชี้ไปอีกด้านของโรงอาหาร คนไม่เยอะเท่าไหร่
ไอ้คิวท์ !! นั้นไงไอ้ตัวดี !!
หมับ !!
“โอ๊ย...”
“นั่งด้วยคนดิ”
“….”
“ที่นั่งเยอะแยะ มึงจะมานั่งทำไมตรงนี้”ไอ้เซนต์ อย่าคิดว่ากูไม่รู้ว่ามึงจ้องจะงาบเมียกู
“มึงไม่ต้องมาเสือก”ผมว่า ก่อนจะฉุดแขนไอ้คิวท์ให้นั่งลงมันถือจานข้าวสองจาน ผมดึงอีกจานพร้อมช้อนซ้อมในมือมันมาตั้งบน
โต๊ะ จัดท่าพร้อมกิน พร้อมตักข้าวเข้าปากอย่างเร็วปนหงุดหงิด ไอ้คิวท์หน้าแดงด้วยความโกรธ
“พอร์ทค่ะ !! ไปนั่งที่อื่นสิค่ะ จะไปเอาข้าวในมือมันทำไมเราไปซื้อกินเองก็ได้นี่ค่ะ”เธอแว๊ดลั่น
ไอ้คิวท์ก็เอาแต่จ้องจานข้าวของมันอย่างเดียวไม่ยอมกิน ส่วนไอ้โจ๊กก็ลากไอ้เซนต์ไปทางอื่นเพราะกลัวจะมีเรื่อง
“หยุดโวยวายซะที น่ารำคาญถ้าจะกินก็ไปซื้อข้าวแล้วมานั่งซะดีๆ”ผมหันไปตะโกนใส่เจน เธอหน้าเสีย ช่วยไม่ได้คนมันโมโห
“เจนไม่ยอมอะไรง่ายๆหรอกนะ”เธอว่าพร้อมเชิดหน้าออกไปซื้อข้าว
“เราก็ไม่ยอมให้ยัยนั้นมาแย่งนายไปหรอกนะ …”
พอร์ท !!!
ยัยเจน…เราคงต้องทำสงครามประสาทกันซักตั้งแล้วหล่ะ !!!
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
แก้คำผิดนะค่ะ
‘จร๊ เสียงคิวท์ดูเนือยๆไม่สบายรึเปล่าลูก’ <<<จ๊ะรึเปล่า
ผมลุกจากเบาะ ขึ้นไปเข้าห้องน้ำ <<<ตรงนี้เรียงคำผิดค่ะ ผมลุกขึ้นจากเบาะ เดินไปเข้าห้องน้ำ น่าจะถูกต้องมากกว่า
ไอ เกมส์ ที่ทำหน้าเฉยชาราวกับไม่ได้ยิน <<<< ไอ เกมส์ ไม่น่าจะเว้นวรรคนะค่ะ
อ๊ายยยคู่่นี้มาแบบมาม่ามากก ชอบบบ 
อ่านไปปวดใจไปสงสารน้องคิวท์ โอ๋ๆๆ 
พอร์ทเอาแต่ใจไปนิดนะ แลดูไม่ค่อยสนใจคิวท์เลย
รออ่านต่อค่ะ แอบแปลกใจกัสมาเรียนกับพวกวินได้ไงอ่า
หรือว่าอยู่โรงเรียนเดียวกัน
ขอบคุณ คุณchisarachi มากค่ะที่ช่วยแก้คำผิดให้
ขอโทษด้วยนะค่ะ หากพิมพ์ตกพิมพ์หล่น พิมพ์หลงๆอยู่บ้าง
ส่วนเรื่องกัสมาอยู่โรงเรียนกับวินได้ไง
ตอบ (ขีดเส้นใต้สองเส้น - -*) มันอยู่คนละโรงเรียนกันค่ะ ถ้าย้อนกลับไปอ่านตอนจบวินกัส - กัสมันจะปล่อยวินให้ไปเรียนปกติตามปกติแต่จะมีมันย้ายตามไปด้วย ปล.แอบบอกนะ ว่าซันแซม ย้ายตามไปด้วยแต่คนล่ะห้องกันค่ะ ^^
คุยนิดหน่อย คิวท์-พอร์ท
คนอ่านอาจ งงๆ ทำไมอยู่ๆยัยเจนโผล่มาจากไหน ตอนปีใหม่(ย้อนกันไป)ยังดีๆกันอยู่ แต่คนเขียนจะย้นระยะมาค่ะ คืือเป็นช่วงเวลาของวิน กัส เริ่มเข้าทีได้มาระยะหนึ่ง ยัยเจนก็เริ่มเข้ามาทำลายความสัมพันธ์ประมาณนี้
ส่วนเกมส์ ไร้คูอยู่เดียวดาย น่าสงสารอะ T _ T คนอ่านคนไหนจะมาสมัครเป็นนายเอกเกมส์ยื่นใบสมัครไปเลยค่ะ รับด่วน 1 อัตรา
ฮ่าๆๆ ขำๆนะ อิอิ
บะบาย จะไปดูหนูน้อยในขวดแก้วต่อล่ะ(แอบเปลี่ยนชื่อเค้าซะงั้นเรา) ใครชอบขอให้รักคนเขียนมากๆ (เกี่ยวไรด้วยเรา 555)
ปล. ใครจะคำผิด ตกหล่นอะไร ก็ช่วยแก้ให้ได้นะ ไม่ได้ว่าอะไรจ้า ขอบคุณมากๆด้วย
พอดีไปอ่านกระทู้ในพูดคุยกัน หงอยเลยเรา เรื่องคำผิด นิยายแนวน่าเบื่อ กรี๊สส
หัวข้อ: Prince love ♥วุ่นนัก สะดุดรักนายวายร้าย ร้ายไม่ร้ายไม่รู้ แต่รักร้ายๆของคิวท์จบแล้วจ้า ^^ 9/3/12 (อ่าน 274362 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก