หัวข้อ: [yaoi] ขอโทษครับ! ผมเผลอ... | (จบแล้วค่า) *พิเศษ ชุดนอนนักกีฬา(เอสน้ำ (2/4/2018)

[silverphoenix]

อะคิกๆๆ   หนูแนนน่ารักนะ

เราอยากมีเพื่อนแบบหนูแนนบ้าง  555

[MoMoRin]

P'naam aeb waan ka p'S nor,,tae lae duu waa ja raeng pai noi p'S naa kiew loei 55555
N'korn ork tua raeng iik laew!!! 55555

[choijiin]

น้ำน่ารักจริงจริ๊ง
เริ่มจะอิจฉาเอสขึ้นมานิดๆแย้ว
น้องแบงค์ก็น่ารักขึ้นทุกวัน
สมาคมเคะจงเจริญ!!!
 

[tsktonight]

ตอนที่ 34 แบบไหน... (หลัง)




“ พี่น้ำ!!!///////// ผมคิดถึงพี่ที่สุดเลยครับ!” กรยิ้มกว้างร้องบอกแล้วสวมกอดน้ำทั้งตัว
ต่อหน้าเอส!|||||||||||||||*|| ... เล่นเอาดาราหนุ่มหล่อรุ่นพี่จ้องมองการกระทำ
อันอุกอาจของไอ้เด็กรุ่นน้องเสียตาแทบถลน  (ไอ้กร!!! รู้สึกมึงจะหนักกว่าเดิมนะ
บังอาจมาก!กล้าดียังไงมากอดเมียกูฟร้า~~!!!)

ตัวน้ำเองก็เหวอ............. ได้แต่ยิ้มแห้งๆ เห็นหน้าเอสแล้วเขาต้องภาวนา ขออย่าให้
เอสโมโหจนหลุดเรื่องความสัมพันธ์ส่วนตัวที่เกิดขึ้น ระหว่างพวกเขาทั้งสามคน
ออกมาเลย  ||||||||||||||   (เย็นไว้นะเอส~~~~~~~ เย็นไว้~~!!!)



น้ำหันไปเห็นพี่โอบเดินยิ้มร่ามาหาก็รีบร้องเรียก เพื่อจะดึงสติเอสไว้ให้รับรู้ว่าตอนนี้
พวกเขากำลังตกอยู่ท่ามกลางสายตาของคนอื่นๆ...  “พี่โอบครับ! สวัสดีครับพี่ 555
แหมทำไมวันนี้มาดูกรกับเอสทำงานเหรอครับ!?”  เสียงหวานหัวเราะกลั้วไป โล่งใจ
ที่เห็นว่าคนรักยอมสะบัดหน้าหนีไปมองทางอื่นแทนได้... (แต่หน้าเขาก็มุ่ยสุดๆอ่ะ||||||||||)


“ดีจ้า ว่าไงจ๊ะน้องน้ำ โฮะๆพี่ก็ต้องมาคุมเจ้าบ้านี่!(ใช้นิ้วจิ้มหัวกรจนเอียง)
เพิ่งหายป่วยทั้งทีต้องประคบประหงมมันหน่อย พ่อแม่เขาก็ฝากพี่มาด้วย แล้วก็
จะได้มาทักทายเจ้าบ้านี่!(ใช้นิ้วจิ้มหัวเอสจนโดนทำหน้าบึ้งใส่...) ไม่ได้เจอหน้า
ตั้งนานแหมๆๆ ดูหล่อขึ้นนะยะ! ชั้นล่ะดีใจจริ๊งตั้งแต่มีน้องน้ำมาเป็นพี่เลี้ยงให้
แกเลิกมาทำงานสาย เลิกเกเรหรือเบี้ยวงานได้ ส๊า~~ธุ!  เห็นพวกแกตั้งอกตั้งใจ
ทำงานดี นี่ก็คงหมายความว่า ดวงชั้นเริ่มจะขึ้นกับเขาบ้างแล้วนะเนี่ย!5555”

พูดเสร็จผู้จัดการส่วนตัวสาวร่างอ้วนก็เดินไปหยิบกล่องขนม ชักชวน
ให้พี่ผึ้งกับทีมงานช่วยกันชิมอย่างอารมณ์ดี

วันนี้โอบยิ้มแป้น เพราะกรกลับมาทำงานเธอก็สบายใจขึ้นได้ แถมเดี๋ยวนี้เจ้าดารา
หน้าหล่อรุ่นพี่ตัวแสบก็อยู่ในโอวาท..
(ที่จริงแล้วเจ้าหน้าหล่อเขาอยู่ในโอวาทของใครกันแน่นะ55)



“นายป่วยเหรอกร.... เป็นอะไรล่ะ..”  เอสเข้ามาจับแขนน้ำ แล้วดึงให้ผละห่างจากตัวกร
ก่อนหันมาถามจ้องตาเจ้าเด็กรุ่นน้องนิ่งๆ...

เรื่องที่กรมาหายหน้าไปกะทันหัน ถ้าไม่ให้คิดว่าเป็นเพราะผิดหวังจากเรื่อง
ของเขากับน้ำ จะให้คิดว่าเป็นเรื่องอะไรได้อีก


“เอ๋... นี่..มึงไม่สบายเหรอ ที่หายหน้าไปน่ะ.... กูก็นึกว่า...”  คนน่ารักทำหน้าสงสัย

“เอ่อ.......... คือเรื่องมันยาวน่ะครับ.. ไว้ผมจะเล่าให้พวกพี่ฟัง...ผม...”

...อยู่ๆ....กรก็รู้สึกไม่ค่อยกล้าสู้สายตาของคนทั้งคู่ขึ้นมา เขานึกถึงเรื่องที่ค้างคากันไว้
 

 “พวกพี่ยังโกรธผมอยู่มั้ย... ผมขอโทษครับ....”

ถึงน้ำเสียงของเด็กหนุ่มจะเอ่ยไม่ดังนัก แต่มันก็แสดงให้รู้ได้ว่าเขายอมสำนึกผิด
น้ำถอนใจโล่งอกเฮือกใหญ่ หันไปยิ้มน้อยๆให้เอส  แล้วพยักหน้าให้กัน

กำลังจะซักไซ้ไล่เรียงเจ้ากร ทีมงานก็เข้ามาตามตัวดาราทั้งสองให้ไปแต่งหน้า
แต่งตัวกันเสียก่อน น้ำจึงได้แต่สะกิดบอกเอสให้หาทางคุยกับกรต่อตามลำพังให้ได้



ขณะที่ช่างไดร์ผมให้เอสอยู่ คนน่ารักยืนมองก็นึกได้ว่าช่างคนนี้ชื่อ ฟ้า นี่นา...

ตายห่า! ไอ้หย่า!! แม่งเพิ่มมาอีกคนแล้ว... กลายเป็นว่าที่นี่มีคนชื่อฟ้าตั้งสี่คน|||||||||
แล้วก็นึกได้อีกเรื่องว่า ยังไม่เห็นแม้แต่เงาของนายทินกรขวัญใจยัยหนูแนน

หันไปถามเพื่อนทีมงานคนอื่นถึงได้รู้ว่า วันนี้ทินกรโทรมาลาหยุด…….อ้าวววว
เพราะป่วยกะทันหัน... น้ำนึกในใจว่าคงไม่พ้นป่วยการเมือง เพราะตอนออกจาก
บ้านเขาก็ยังเห็นคุยเล่นกับพวกเจ้านิกกี้เป็นปกติดี....

แล้วเขาจะเริ่มสืบเรื่องคนชื่อฟ้ายังไงดีล่ะ...  วันนี้มีเรื่องเจ้ากรมาให้คิดกังวล
เพราะฉะนั้นเอาไว้วันหลัง ค่อยเริ่มเรื่องของนายทินกรก็แล้วกัน..... เฮ้อ~


………………………..

………………

……….


…. เป็นเพราะอยากจะคุยกับกรให้รู้เรื่อง หลังถ่ายทำละครส่วนของวันนี้เสร็จ
เมื่อกรก็ไม่มีงานที่ไหนต่อ เอสและน้ำจึงขออาสาไปส่งเพื่อนรุ่นน้องให้ถึงบ้านเอง
ปล่อยให้คุณผู้จัดการส่วนตัว ได้รับจ๊อบดูแลคิวงานของดาราคนอื่นตามสบาย...


“สัญญานะกร .............. ว่าจะไม่ไปบอกใคร..  เรื่องของพี่ กับน้ำ”  เสียงนุ่มเอ่ยจริงจังขณะขับรถ ….


“....................ผมไม่บอกใครหรอกครับ... เพราะผมก็รักพี่น้ำเหมือนกัน..”



เอี๊ยดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!!


เอสเบรกรถจนหัวน้ำแทบโขกกระจกหน้า ดีที่คาดเข็มขัดนิรภัยไว้ แต่ก็เล่นเอา
ขวัญหนีดีฝ่อ ส่วนเจ้ากรที่นั่งเบาะหลังนั้นหัวคะมำไปเรียบร้อยแล้ว …|||||||||||||||

ถึงเจ้าของรถคันหรูจะไม่ได้ยินคำด่าทอตะโกนว่าพ่อใครตายให้ลั่น เพราะปิดกระจกรถแน่นหนา
แต่เสียงแตรจากรถคันหลังที่บีบไล่อย่างไม่สบอารมณ์ ก็ทำให้เขาต้องรีบ
เบี่ยงรถออกไปหาที่จอดข้างทาง


“โอ๊ย~~~~~! ไอ้เอส ไอ้บ้าเอ๊ย! เดี๋ยวรถก็ได้ชนตายพอดี!จู่ๆก็เบรกมาได้
ดีนะที่รถมันไม่เยอะ ไม่งั้นคงโดนชนท้ายไปแล้ว!”  น้ำหันมาถลึงตาดุใส่เอส
แต่คนหน้าหล่อกลับหันไปถลึงตาดุใส่กร  “ไอ้กร! ที่แกพูดมานั่นมันหมายความว่า
คิดจะเปิดศึกกับพี่ใช่มั้ย!!!?” 

เห็นเอสคว้าคอเสื้อกร น้ำก็รีบตีมือให้ปล่อยออก บอกห้ามมีเรื่องกันอีก


“....ก็ผมรักพี่น้ำจริงๆนี่... รักพี่น้ำ....ผมรักพี่น้ำๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ!!!!!”

คำบอกรักรัวดังก้องในรถ ... กรหลับตาแล้วแหกปากตะโกนใส่หน้ารุ่นพี่ทั้งสองคน
ไม่ยอมหยุด ยิ่งยั่วให้เอสโมโหจะเข้ากระชากตัวเจ้าเด็กบ้ามาเอามืออุดปากให้ได้


“ว้ากกกกกกกกก!!!|||||||||||||||*|| หยุดนะ! หยุดพูดเดี๋ยวนี้นะ!! น้ำเป็นของกูเฟ้ย!!!”

“ไอ้พวกบ้าเอ๊ย! หยุดกันทั้งคู่นั่นแหละ!! //////////*// ” น้ำตะคอกแต่ทั้งคู่ก็ไม่ฟัง

“ก็ผมรักพี่น้ำ! ทำไมจะพูดไม่ได้ ผมอยากพูดคำนี้มานานแล้ว ผมรักพี่น้ำ!” กรยังไม่หยุด

“ไอ้กร~~~~~~~~~~~~!!!”  เอสยิ่งได้ฟังก็ยิ่งโมโห

“แล้วผมก็รักพี่เอสด้วย!”

“ห๊า!!!?||||||||||||||||” 


จากที่กำลังโกรธ ก็ต้องตกใจจนสะดุ้งเฮือก


“ผมรักพี่เอส! รักพี่เอสๆๆๆๆๆๆๆๆ” ได้ยินคำบอกรักรัวใส่หน้าจังๆ
คนหน้าหล่อตกใจตาโตไม่แพ้คนน่ารักที่อ้าปากค้าง… น้ำเข้ากระชากคอเสื้อกร
แทนเอสที่ถอยหนียิ้มหวานของเจ้าดารารุ่นน้องจนหลังติดพวงมาลัยรถ 

หนุ่มน่ารักร้อนรนกระแทกเสียงถามกรอย่างฉุนเฉียว

“ไอ้กร! ไอ้เวร! เมื่อกี้มึงว่าไงนะ!?|||||||||||||||*|||”

“ก็ผมบอกว่า! ผมรักพี่เอส ”


ยิ่งได้ยินดารารุ่นพี่ยิ่งสะดุ้งขนลุกเกรียว||||||||||||||


“ทำไมมึงถึงได้หลายใจอย่างนี้วะ!! ไอ้ห่านเอ๊ย มึงจะรักกูหรือแฟนกูก็ไม่ได้ทั้งนั้น!”
เจ้าของเสียงหวานเกรี้ยวกราดใส่ ก่อนจะใช้หัวโขกหน้าผากกรดัง “โป๊ก!!!”


“โอ๊ย!!พี่น้ำ! มันเจ็บนะ~! ทำไมขี้หวงกันอย่างนี้ แบ่งให้ผมหน่อยไม่ได้รึไง...”
กรทำตาค้อนใส่ กุมหน้าผากบ่นอุบอิบ หัวพี่น้ำนี่แข็งชะมัด....


“มึงจะให้กูแบ่งเชี่ยอะไร! นี่มึงคิดว่าความรักของพวกกูเป็นปลาสลิดรึหอยแครง!?
ถึงจะมาขอแบ่งไอ้สันดาน! นี่!”  น้ำเอาหัวโขกกรอีกแล้ว กรก็ร้องโอยอีกรอบ

ถึงจะเจ็บหัวและโดนด่า แต่เจ้าดาราหน้าใสก็ยังพูดกลั้วหัวเราะ ลอยหน้าไปแลบลิ้น
ให้ทั้งสองคนที่ตีหน้ายักษ์ใส่เขา

“555ผมไม่สนหรอก ก็ผมรักพวกพี่หมือน...พี่ชายตัวเองเลย! มีอะไรมั้ย!!?555” 



เล่นเอาภายในรถนิ่งเงียบไปชั่วขณะ ก่อนที่คนน่ารักจะเปลี่ยนสีหน้าเป็นยิ้มกว้างด้วยความดีใจ

“อึก! หมะ หมายความว่า! ที่มึงบอกว่ารักกูกับเอส คือรักแบบพี่ชายเหรอไอ้กร!?”

“มันก็แหงอยู่แล้ววววววว!^^ 555 ขืนผมแยกพวกพี่ออกจากกัน ไม่ร้องไห้กันตาย
เพราะไอ้ผมมันก็ทั้งหล่อ ทั้งเสน่ห์แรงซะด้วยสิ! 555555///////”
เด็กหนุ่มยักไหล่ทำหน้ากวนๆให้น้ำ ก่อนถอนใจแกล้งทำหน้าเบื่อหน่ายล้อเลียนเอส


“ปัดโธ่เอ้ย!!!////////*// ไอ้เด็กเวรนี่!”

 เอสชี้หน้ากร จะยิ้มจะโกรธ เขาเลือกไม่ถูกจริงๆ... เลยผลักหัวกรเสียทิ่มเบาะรถ
แถมต่อด้วยการร่วมมือกับน้ำ ช่วยกันรุมสกรัมไอ้เด็กบ้าให้หายแค้น
มาหลอกให้พวกเขาหลงกลุ้มใจอยู่ได้ตั้งนาน

น้ำใช้หมอนที่อยู่ในรถตีเข้าหน้ากรอย่างหมั่นไส้
 “ฮึ่ม!! มึงไม่ต้องมาหัวเราะเลยนะไอ้กรไอ้เด็กเปรต !//////*//”



ฮ่าฮ่าฮ่า......  เสียงหัวเราะของชายหนุ่มทั้งสาม บอกให้รู้ว่า...

มิตรภาพ .. ยังคงอยู่กับพวกเขาเหมือนเดิม... 

ถึงแม้.....จะต้องมีบางคนฝืนหัวเราะ ทั้งที่ความจริง...


อยากจะร้องไห้มากแค่ไหนก็ตาม.....

.................................

.................

...........




ระหว่างทาง กรเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้ทั้งสองฟังว่า วันนั้นเป็นเพราะความน้อยใจ
และเสียใจที่จับได้ว่าพวกคนที่เขารักเหมือน “ พี่ชาย ” ทั้งคู่แอบคบกันโดยปิดบังเขา
จึงพาลใส่และทำตัวเกเรแบบนั้น... (ถึงตอนนี้เอสกับน้ำต่างก็รู้สึกผิดที่คิดระแวง
กรไปเอง จึงพร้อมใจกันเอ่ยปากขอโทษ ทำให้กรยิ้มออกได้แล้วบอกขอโทษเช่นกัน..)

แต่เรื่องที่ดาราหน้าใสหายเข้ากลีบเมฆไป เขาเล่าให้ฟังเหมือนกับที่ได้บอกพี่โอบ
ว่าเป็นเพราะแอบหนีงานไปเที่ยว หัดดื่มเหล้าจนเมามาย โดยไม่รู้ตัวว่าแพ้แอลกอฮอล์
ดีที่มีคนช่วยไว้... ต่อจากตอนนี้กรก็เล่าเรื่องจริงให้ฟังด้วยสีหน้ายิ้มแย้มแสนคิดถึง...



“ขอบคุณคร้าบบบบ ที่มาส่งคนหล่อๆถึงบ้าน ไม่เข้าบ้านผมก่อนแน่นะพี่?”
เด็กหนุ่มลงรถเอ่ยขอบคุณคนมาส่งเสียงใส ขณะที่รถของดารารุ่นพี่ยังติดเครื่องอยู่
คนน่ารักก็เอื้อมมือลอดกระจกรถมาขยี้หัวเจ้าเด็กรุ่นน้องเล่น

“ ไอ้แห้ง!55 มึงอย่าซ่าให้มากนัก!ไม่งั้นต่อไปกูจะฟ้องพี่หมอทีของมึง!555”
น้ำทำเสียงล้อเลียน เรียกกรเลียนแบบคุณพี่หมอที แล้วยังเขกหัวให้อีกต่างหาก 


“โหย~~ผมเจ็บนะพี่น้ำอ่ะ พี่เอสไม่อบรมแฟนตัวเองเล้ย!”

“เอ้อขอโทษทีแล้วกัน งั้นกูลงโทษให้เอง”

เอสพูดแล้วจู่โจมเข้าหอมแก้มน้ำทันที เล่นเอาทั้งคนถูกทำและคนยืนดูสะดุ้งพร้อมกัน
หนุ่มน่ารักรู้สึกเขินอายที่ต้องโดนหอมแก้มต่อหน้ากร จึงเอามือผลักหน้าแฟนจนหงาย
“ ฮึ่ย~! ไอ้โรคจิต! ////////*// ชอบโชว์นักรึไง ไอ้บ้าไปตายซะ!!!”


แม้จะโดนน้ำด่าและทุบตีตุบตับจนต้องไล่คว้ามือห้ามไว้ แต่เอสก็ยังหัวเราะชอบใจ


ขณะที่กร................ ได้แต่ยืนกัดฟัน ฝืนยิ้มตามภาพบาดตาที่ทำเอาเขาหน้าชา...

ต้องทนเห็นทั้งคู่รักกันแบบนี้ ขณะที่ตัวเองเป็นได้แค่ คนยืนดู...

สิ่งที่ทนเก็บกลั้นเอาไว้ภายในใจ มันเหมือนจะระเบิดออกมารอมร่อ!


“555..5...5 ผม! อึก... ผมเข้าบ้านเลยดีกว่า! ขอบคุณมากครับ! พี่เอสพี่น้ำ
เจอกันพรุ่งนี้นะพี่ บ๊ายบาย55555”  กัดฟันเอ่ยคำลา ทิ้งใบหน้ายิ้มแย้มให้เห็นตบท้าย
ตามด้วยเสียงหัวเราะที่ฝืนใจ แล้วรีบหมุนตัวหันหลังหนีหน้าคนทั้งสอง

เด็กหนุ่มก้าวฉับๆเดินไปโดยไม่ยอมหันกลับไปมองทั้งคู่ที่โบกมือส่งอีก..


ต้องรีบไปก่อนที่เขาจะเก็บซุกความเสียใจไว้ในอกไม่ไหว...


เมื่อดาราหน้าใสเดินพ้นรั้วบ้านตัวเองเข้าไปได้ไม่กี่ก้าวนัก ..
ก็ได้ยินเสียงรถด้านหลังแล่นจากไป....

มันราวกับเป็นสัญญาณ หรือเสียงกระซิบแผ่วเบาจากสายลม ...ที่บอกกับเขาว่า..

ไม่ต้องทนอีกแล้ว...


กรหันหน้ากลับไปมองข้างหลังเขา ไม่เหลือใครอีกแล้ว.... ตอนนี้
น้ำตาที่ต้องทนกลั้นไว้ตลอดทาง ก็ไหลร่วงลงมาอย่างง่ายดาย...

“ผมรักพี่จริงๆนะ...ฮึก... พี่น้ำ..”


หลังเดินย้อนกลับไปปิดประตูรั้ว กรได้แต่ยิ้มทั้งน้ำตาให้ตัวเอง แล้วค่อยๆ
เดินก้มหน้าผ่านสวนหน้าบ้านไปเรื่อยๆ…..

เลือก... ที่จะยอมเป็น น้องชาย ..เพื่อขอให้ได้อยู่ใกล้ๆกับคนที่เขารักต่อไป...ก็พอ

จะไม่มีใครต้องเสียใจ... ไม่มีอะไรที่ต้องเปลี่ยนไป...

นอกจาก ...เขา ..คนเดียว...


“รักแบบพี่ชาย........... หึหึ..ฮะฮึก....ฮึกฮึก.... แล้วถ้าเป็นรักแบบอื่น...ฮะฮึก
พี่จะยอมให้ผมรักมั้ยล่ะ...” 

เด็กหนุ่มเดินร้องไห้มาจนถึงประตูหน้าบ้าน กำลังจะเอื้อมมือไปเปิดประตู
เขาก็หยุดชะงักแล้วนั่งลงสะอื้นอยู่ตรงนั้น... 


เวลาอย่างนี้ เขาไม่อยากให้ใครมาเห็นสภาพเลย... มันคงดูแย่มาก...
เขามันอ่อนแอเกินไป เขาอยากเป็นลูกผู้ชายให้มากกว่านี้จริงๆ

อดนึกถึง....... พี่ชายอีกคนไม่ได้ คนที่เขายอมยกให้เป็นพี่ด้วยใจจริง...
กรล้วงมือถือจากกระเป๋ากางเกงมากดโทรหาคนที่เขารู้สึก... คิดถึงในเวลานี้...

รอสายไม่นานทางนั้นก็กดรับ “....ฮัลโหล..........ฮึก....ฮึก... ฮือออ~พี่หมอ!
พี่หมอทีครับ!! ฮือออ~~” ยังไม่ทันจะได้เริ่มเล่าเรื่อง เขาก็ร้องไห้ให้อีกฝ่ายฟังซะแล้ว


ทางด้านนายเทพพิชัยนั้นก็งงเป็นไก่ตาแตก ที่กรโทรมาหาเขาแถมยังร้องไห้อย่างไม่อาย
ในตอนแรกก็แปลกใจ ที่ได้รับโทรศัพท์เบอร์แปลก แต่เมื่อได้ยินคำว่า  พี่หมอที ... 
เท่านั้นก็รู้แล้วว่าจะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากเจ้าคู่อริตัวแสบ
ที่ดันหลวมตัวมาขอสมัครเป็นน้องชายเขาเข้า...


“เฮ้ย!? ... ไอ้กุ้งแห้งนี่นายร้องไห้ทำไมกัน!?”
เจ้าเทมรีบทำเสียงเข้มถามกลับอย่างร้อนใจ... (มึงมาร้องไห้ใส่กูทำไมเนี่ยไอ้แห้ง!?)


กรกำโทรศัพท์แน่น พยายามสะอื้นให้น้อยลงเพื่อที่จะเล่าเหตุการณ์วันนี้
ให้พี่หมอทีฟังได้รู้เรื่อง  “ ....ฮือ...ผมอยากให้พี่...อึกฮึก... อยู่ตรงนี้...ฮึก..”


คนได้ฟังรู้สึก... มีใจสงสารอยู่ไม่น้อย  “พี่......”  เทพพิชัยลังเล ...
เขาไม่รู้จะพูดออกไปดีมั้ย... เขาไม่ได้อยู่ในฐานะที่ควรจะพบหน้ากรอีก
แต่.......... เขาก็ไม่อาจซ้ำเติมกรได้...  เจ้าหนุ่มลูกครึ่งเอนหลัง ทิ้งตัวพิงพนักเก้าอี้นวม
ในห้องทำงานแล้วถอนใจครุ่นคิด เงียบไปจนอีกฝ่ายที่นิ่งฟังถามรบเร้ามาว่าเขาจะพูดอะไร


“ถึงเราจะไม่ได้เจอกัน แต่ขอให้นายรู้ไว้.............. พี่อยากจะไปหา...
พี่...อยากจะอยู่เคียงข้างนายเสมอ.. ไม่ว่าเมื่อไหร่ก็ตาม..”



กรค่อยๆลดโทรศัพท์ที่แนบหูลง กดวางสายจากพี่หมอทีเงียบๆ... 
ไม่มีคำพูดอะไรออกมาจากปากของเด็กหนุ่ม..

“........ฮึก..........ฮึก..//////////.........ฮึกฮึก.....” 


แต่คราวนี้เขายิ้ม...  ยิ้มทั้งน้ำตาได้    ...เพราะเขาอยากจะยิ้มจริงๆ...


........................................

....................

...........


+++++++++++++++++++++++++++++++++++



…………………..วันต่อมาที่โรงอาหารของมหาวิทยาลัย..



เพื่อนๆต่างนั่งมองเจ้านิกกี้คอยเอาอกเอาใจหนูแนนอย่างประหลาดใจ..
ทั้งซื้อข้าว ซื้อน้ำ ซื้อขนม จนแทบจะนั่งป้อนให้ ไม่ว่าหนูแนนต้องการอะไร
เจ้าหนุ่มหน้าตี๋เป็นต้องรีบหามาประเคนให้...

นี่มัน! ผิดปกติวิสัยสุดๆจนน่าขนลุก!!!|||||||||||||

ทั้งวี อาท และบาส อดขนลุกขนพองไม่ได้กับภาพตรงหน้า


เมื่อเห็นพวกเพื่อนรุมจ้อง นิกกี้ก็ก้าวไปกระซิบข้างหูของหนูแนน
“เอ่อ.................ครือออ...คุณหนูแนนขอรับ...ถ้าไม่ต้องการอะไรแล้ว ขอเวลาให้
กระผมรับประแดกข้าวของตัวเองบ้างจะได้มั้ยขอรับ|||||||||||||”
หนุ่มตี๋แกล้งทำหน้าตาน่าสงสาร แล้วแกล้งทำท่านอบน้อมก้มหัวให้ปลกๆ


“.............เฮอะ! เออก็ได้! แต่ขี้ข้านิกกินข้าวเสร็จอย่าลืมเอาชีทไปซีร็อก
ให้คุณหนูแนนด้วยนะค่ะ...ฮุฮุฮุ”  สาวเพื่อนซี้ที่ตอนนี้ดู..ช่างมีสถานะ
เหนือกว่าเหลือเกินหัวเราะไหวไหล่อย่างชอบใจ...

เจ้าเพื่อนหน้าตี๋ได้แต่ยิ้มอย่างแค้นๆ(หนอย~~~ แน่!!!-*- อีแม่มดหัวหงิก
ได้ใจใหญ่เลยนะตั้งแต่กุมความลับกูไว้เนี่ย.......... แกล้งกูจั๊งงง)


จู่ๆนิกกี้ก็ลุกพรวดจากโต๊ะ จนเพื่อนๆที่กำลังกินข้าวต้องเงยมองหน้าเขาอย่างงงๆ

“เฮ้ยเบื่อเว้ย!! คุณหนูแนนครับ ผมขออนุญาตไปขี้!!! ก่อนนะ กินให้อร่อยล่ะมึง!”
หนุ่มตี๋ทำท่าโค้งตัวคำนับให้หนูแนน แล้วเดินหัวเราะไปเข้าห้องน้ำ
ทำให้เพื่อนคนอื่นต่างหัวเราะจนสาวร่างเล็กด่าเสียงแหลมไล่หลังตาม

“อีนิก! อีคนเถื่อน! มึงนั่นแหละไปกินขี้คนเดียวไป๊!!”

เสียงดังกลางโรงอาหารอย่างนี้ ไม่พ้นต้องโดนหันมามองอย่างตำหนิ...(คนเขากำลังกินข้าวกันอยู่)
คนพูดรีบนั่งตัวลีบ ตักข้าวกินตามเดิมแทบไม่ทัน||||||||||||||


...........................................

...........................


อีกด้านหนึ่งของมหาลัย...


น้องแบงค์กำลังวิ่งกระหืดกระหอบไปหา พี่นิกของเขา... ป่านนี้คงกำลัง
นั่งกินข้าวกันอยู่แถวๆที่เดิม...  ไม่รู้โดนพี่หนูแนนแกล้งไปถึงไหนแล้ว555


ทางที่แบงค์วิ่งมาเป็นทางที่มาถึงห้องน้ำ.. ก่อนโรงอาหาร..
ไม่น่าเชื่อเลยว่าเขานึกอยากเจอพี่นิก พี่นิกก็โผล่มาให้เห็นแถวหน้าห้องน้ำพอดี
เห็นคนรักหน้าตี๋ทำท่าเสริมหล่ออยู่ไกลๆแล้ว หนุ่มน้อยอดอมยิ้มไม่ได้^^

“ดีจัง... จะได้เดินไปพร้อมกัน//////” 


แต่แล้ว... ขาที่กำลังจะก้าวไปต้องชะงักงัน!

หัวใจของหนุ่มน้อยหล่นวูบหายไปไหนไม่รู้
แบงค์เห็น...  แก้มบุ๋มมาดักรอพบนิกกี้ถึงหน้าห้องน้ำชาย...

“....อึก... พี่แก้มบุ๋มนี่หว่า!!!”

อยู่ดีๆ... ผู้หญิงคนนั้นก็โผล่มา! คนรักเก่าของแฟนเขายังไม่ยอมแพ้จริงๆด้วย!
“...ฮือ~ทำไงดีวะเรา |||||||||||||| พี่นิก~อย่าไปคุยกับเขานะ!”


คนรักรุ่นพี่ของเขาดูตกใจไม่น้อย เอาแต่ยืนมองหน้าผู้หญิงคนนั้นเงียบๆ...
ขณะที่หญิงสาวพูดไม่หยุด  ทั้งคู่อยู่ไกลเกินไปเขาจึงไม่ได้ยินบทสนทนานั้น

แต่สิ่งที่ได้เห็นคาตาคือ มือของผู้หญิงคนนั้น กำลังเอื้อมไปจับมือของผู้ชาย
ที่ได้ชื่อว่าเป็นแค่แฟนเก่าไปแล้ว! .. และยังเป็นแฟนของเขาด้วย!






tsktonight…TBC.

....*** วิกะจะแต่งได้ตอนล่ะซักประมาณ15หน้าก็อัพเลย........... ทำไม่ได้ซั๊กกะที555


ตอบจ้า^^

Rhythm // ดีใจที่ชอบนะคะ ตอนแรกยังคิดว่ามันจะเยอะไปมั้ย
ที่จะให้ผู้ชายเค้าเลิฟๆกันซะหมดอ่ะ5555

muiko // เรื่องของหนูแนนจะสมหวังมั้ย... บอกตรงๆวิยังไม่ได้คิดเลยค่ะ55
ส่วนน้องกรงานนี้เขามามาดใหม่ค่ะ มาดของน้องชายจอมกวน... เป็นกำลังใจให้เขาเถอะเนอะ
พี่เอสจะได้หายห่วงอ่ะ55 แหมดีใจที่ช่วงนี้มีคนชอบเจ้าเทมแล้ว(เมื่อก่อนมีแต่คนเกลียดนี่นา55)
บ่นคิดถึงเขาก็แวบมาหาเล็กน้อย แต่ถ้ายังไม่หายคิดถึงไม่ต้องกลัวไปหรอกค่ะ เดี๋ยวก็มาป้วนเปี้ยนเหมือนเดิม

CarToonMiZa // ขอบคุณบวกนะจ๊ะ^^ น้องกรน่ะเขาทำใจดีสู้เสือเก่งค่ะ

tiffylovelove //   ขอบคุณที่ชอบมอบบวกให้นะคะ^^ ดีใจที่ตามอ่านเสมอเลย

goosongta // 555น้ำซุ่มซ่ามเหรอค่ะไม่หรอก~ ก็แค่เอ๋อเป็นบางครั้ง บ้าเป็นบางหนน่ะ55
กรกลับมาแล้ว ไม่รู้จะมีใครต้อนรับขับสู้เพียงไหน~555  หนูแนนเขารักเพื่อนค่ะ
แล้วถ้าเพื่อนกับเพื่อนมารักกันมันจะเป็นไรไป ตราบใดที่เขายังเป็นเพื่อนเราเหมือนเดิม^^ 55

p_phai  // แหม~ ผิดจากที่ลุ้นไปมั้ยค่ะ งานนี้ยังไม่มีเฮแต่มันมีอะไรไม่รู้55555

silverphoenix //  หนูแนนยินดีเป็นเพื่อนกับทุกคนอยู่แล้วค่ะ และวิเชื่อว่าคนอย่างหนูแนน
ก็มีอยู่จริงๆอีกมากเหมือนกัน ^^

MoMoRin //  น้ำเขาเหมือนจะกล้า เหมือนจะแรงตลอด แต่อันที่จริงก็ขี้อายตลอดแหละค่ะ
ส่วนน้องกรนี่ช่วงนี้เป็นช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อ ต้องรอลุ้นกันต่อไป55

choijiin //  555 แหมเค้าสมาคมด้วยคนนะคะ^^

[Milkmilkzer]

อียัยบุ๋มมมมมม 

[tiffylovelove]

จะตามอ่านจนกว่าคนเขียนจะเบื่อหน้าเลยล่ะค่ะ

[muiko]

สงสารกรจัง ขอให้ตัดใจได้เร็วๆๆ
พี่เทม จะหลอกว่าเป็นพี่หมอที ไปอีกนานมั้ยน้า
เเต่ถ้ากรรุ้ความจริงจะได้เป็นพี่ชายอยู่มั้ยน้า
อยากให้คู่นี้มารักกันเร็วๆจัง 

สงสารแบงค์ อย่าคิดมากน้า
ยังไงนิคก็รักแบงค์คนเดียวอยุ่เเล้ว
อย่าได้แคร์ ก็เเค่แฟนเก่า

เเล้วน้ำ จะสืบหา ฟ้า ให้หนูเเนนเจอมั้ยเนี่ย มีตั้ง 4 คน โห ชื่อโหลไปไหนเนี่ย

[หมูกระต่าย]

พี่นิกกี้จัดการด่วนๆ

[choijiin]

อินังแก้มบุ๋ม
เมิ้งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
 

อย่ามาแย่งสามีน้องแบงค์นะยะ
คนอ่านไม่ยอม
 

ตอนนี้น้ำฮาได้ใจเหมือนเดิม
เวลาด่าคนอื่นแทนที่จะน่ากลัว
ดูจะฮาซะมากกว่า
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกก
 

[CarToonMiZa]

จับยัยแก้มบุ๋มไปปล่อยป่าที

บวกเป็ดจ้า

[goosongta]

ฝากบอกกรด้วยนะจ๊ะว่าทำดีแล้ว สักวันก็คงเจอคนที่ดีเองแหละ เอาใจช่วย

[SuperMai]

สงสารกร 

[wizard_tao]

ลุ้นอีกแร้วววววววววว

[MoMoRin]

T.T songsaan n'korn p'taim perd tua sa thii si kha phii,,cheer yuu na nia ha ha ha
P'naam p'S kor waan waew kan talord,,hu hu hu...
Nikky yaa klab pai haa chanii nan iik la,,mai gnan mae-yok n'bank aw phii "taai" nae nae kha,,ho ho ho

[TeuyHom]

ค้างๆๆๆอ่ะ  กำลังสนุกเลยย

รีบมาต่อตอนต่อไปเร็วๆนะ  อิอิ

[Rhythm]

ชอบคู่กรอ่ะ
น้องเเบงค์อย่าคิดมากๆ

รออ่านนะคะ

[watcharet]

เอาใจช่วยแบงค์น๊าๆๆ

[aoihimeko]

พิ่งข้มชอบนหนุกดี

[tsktonight]

ตอนที่ 35 คืนที่ดาวเต็มฟ้า...(แรก)


แบงค์เดินเหม่อลอยถือจานข้าวมา วางลงตรงหน้ากลุ่มเพื่อนรุ่นพี่ที่กำลังตั้งหน้าตั้งตา
กินข้าวไปคุยแกล้งกันไปอย่างออกรส...

ที่โต๊ะมี วี อาท โบว์(แฟนของอาท)  บาส และหนูแนน
ทุกคนต่างชะงักเมื่อเห็นน้องแบงค์ แล้วเสียงล้อเลียนก็เริ่มขึ้น


“ฮิ้วววว~~ แหมๆๆ ไอ้แบงค์นี่มึงจะตามมาป้อนข้าวป้อนน้ำ พี่รหัสมึงเรอะ555”
บาสเอ่ยแซว... เหมือนเช่นทุกที ปกติเจ้ารุ่นน้องมันต้องทำหน้าไม่ถูก เขินอาย
ก่อนบอกให้พวกเขาเลิกแกล้งเสียที... แต่วันนี้หนุ่มน้อยกลับก้มหน้านิ่ง แล้วค่อยๆใช้
ช้อนเขี่ยข้าวในจาน ราวกับว่ากำลังถูกใครบังคับให้กิน

ท่าทางที่ไม่สบายใจของแบงค์ ทำให้พวกเพื่อนรุ่นพี่ทั้งหลายพลอยไม่สบายใจไปด้วย


“ แบงค์... เป็นอะไรไป มีเรื่องอะไรมารึเปล่า ไหนบอกพวกพี่มาซิ..” หนูแนนเขยิบ
เข้ามานั่งใกล้ จับไหล่เล็กเขย่าเบาๆ ถามอย่างห่วงใย

แต่หนุ่มรุ่นน้องกลับเงยหน้ามาฝืนยิ้มให้ทุกคนที่โต๊ะ แล้วบอกแค่ว่าเขา...ไม่มีอะไร..
ก็แล้วเขาจะกล้าเอาเรื่องที่กลุ้มใจอยู่นี่ไปปรึกษาใครได้ นอกจาก.. พี่หนูแนน
เพื่อนของพี่นิกเพียงคนเดียว ที่รู้และยอมรับเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างเขากับพี่นิก
แต่ต่อหน้าทุกคนอย่างนี้... เขาก็พูดไม่ได้...

แบงค์กลืนข้าวลงคออย่างยากเย็น ... คอยชำเลืองมองตาพี่หนูแนนเหมือนขอ
ความช่วยเหลือ แต่รุ่นพี่สาวยังขมวดคิ้วงุนงงกับอาการของเขาอยู่
ความกังวลใจมันเอ่อล้นขึ้นมาในอกเรื่อยๆ เหมือนบีบหัวใจเขา  แบงค์ทนอยู่ดูต่อไม่ได้
จึงรีบเดินเลี่ยงมาทางอื่นเพื่อให้มาถึงที่นี่ก่อนนิกกี้..

ไม่อยากจะคิดว่าคนรักของเขาจะคุยอะไรกับผู้หญิงคนนั้นบ้าง.... 



“เฮ้ยเชี่ยนิก! หายไปเป็นชาติเลยนะมึงหนักเหรอวะ555 เมียมึงมานั่งคอยอยู่นี่แล้ว!555”
บาสรีบกวักมือเรียก แล้วลุกยืนหัวเราะเอามือชี้ไปที่แบงค์ เมื่อเห็นเพื่อนหน้าตี๋โผล่มา

พอแบงค์ได้ยินว่านิกกี้กลับมาแล้วก็ชะงักมือที่กำลังจะตักข้าวเข้าปาก...
เขาไม่กล้ามองหน้าคนรักรุ่นพี่เลย.... พี่นิกจะรู้เรื่องที่เขากีดกันพี่แก้มบุ๋มหรือยังนะ..


“เชี่ยบาส! ตะโกนแหกปากซะดังเลยมึง สัด! เดี๋ยวใครๆเขาก็นึกว่าจริงหรอกฉิบหาย!”


ก็มันก็จริงไม่ใช่เหรอ!!.......  แบงค์นึกไม่ชอบใจท่าทีที่รีบปฏิเสธเขาเสียงแข็ง
ของนิกกี้ขึ้นมาเสียดื้อๆ ทั้งที่ปกติพวกเขาต่างก็รีบแก้ต่างเหมือนอย่างนี้
แต่วันนี้ไม่เหมือนทุกที ไม่รู้ทำไมเขาจึงรู้สึกน้อยใจนัก


“แบงค์มานานรึยัง? ความจริงไม่ต้องมาคอยกินข้าวกับพวกพี่ก็ได้นะ เรียนตั้งไกลกัน
รึมีธุระอะไรรึเปล่าเนี่ย ถึงมาหาพวกพี่ได้?”  นิกกี้นั่งลงที่เดิม ตรงหน้าน้องแบงค์พอดี

“.......................ทำไมครับ.....ผมต้องมีธุระด้วยเหรอถึงมาหาพี่ได้”

นิกกี้เหวอไปเล็กน้อย เมื่อแบงค์เงยหน้ามาพูดกับเขาด้วยน้ำเสียงเหมือนประชด..


“เฮ้ย! นิก! น้องมึงเหมือนเพิ่งมีเรื่องมาว่ะ แต่ถามอะไรก็ไม่ยอมพูด
ท่าทางจะอารมณ์ไม่ดี  มึงเคลียร์หน่อยดิ..”  วีที่นั่งข้างๆเห็นแบงค์มึนตึงใส่ ก็รีบ
เข้ามากระซิบกระซาบบอกให้นิกกี้รู้ไว้


“..ฮึ... ผมถามว่าทำไมครับ...  รึพี่ไม่อยากให้ผมมา... ก็ได้ครับไว้วันหลังผมจะไม่มา
ขัดจังหวะ!........    กินข้าวของพี่อีก”  แบงค์กัดฟันพูดกับนิกกี้ ก่อนเบือนหน้าไปทางอื่น
มือเขานั้นกำแน่น นึกโมโหเรื่องที่ได้ไปเห็นมา..

นี่พี่นิกคงกลัวเขาจะรู้ว่ากลับไปคุยกับแฟนเก่าสินะ! ไอ้พี่นิกบ้า!!


“อะไรเนี่ยแบงค์!? เป็นอะไรของเรา พี่ไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้นเลยนะ!
ไปโกรธใครแล้วมาพาลลงที่พี่อย่างนี้ คิดว่ามันถูกแล้วเหรอ! มีเรื่องอะไรก็บอกพี่มาสิ
ไม่ใช่มาประชดกัน ทำอย่างนี้พี่ไม่ชอบเลยนะ!”  นิกกี้เริ่มขึ้นเสียงใส่แบงค์
แต่เขาก็ยังนึกเป็นห่วงคนรักที่อารมณ์ไม่ปกติเอาเสียเลย

“อึก...พี่นิก!”  แบงค์สะอึกกับคำว่า ไม่ชอบ ของหนุ่มตี๋เอามากๆ ลุกพรวดขึ้นน้ำตาคลอ
จ้องตาคนที่มาพูดว่าเขาหลังจากกลับไปคุยกับแฟนเก่าได้เพียงแป๊บเดียวเท่านั้น


ทุกคนมองทั้งคู่ที่หน้าบึ้งใส่กันอย่างเหวอๆ... เจ้ารุ่นพี่รุ่นน้องที่รักกันดีคู่นี้ก็มีวันที่
ทะเลาะกันได้เหมือนกันแฮะ....


“ถ้าพี่ไม่ชอบ! ผมไปก็ได้!”  หนุ่มน้อยพูดกระแทกเสียง ปาช้อนใส่จานจนข้าวกระเด็นกระดอน
แล้วรีบเดินหนีไปอย่างเร็ว ทิ้งให้ทุกคนมองตามด้วยความอึ้ง

หนุ่มหน้าตาจิ้มลิ้มตัวเล็กไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อนเลย โดยเฉพาะกับนิกกี้... 
เจ้าหนุ่มหน้าตี๋นั่งงงได้สักพัก ก็รีบร้อนรนวิ่งตามคนรักไป


“เฮ้ยนี่พวกมันเป็นเชี่ยอะไรกันวะ!?|||||||||||”  บาสเกาหัวมองหน้าแต่ละคนที่ก็งง
ไม่แพ้กัน หนูแนนรีบตักข้าวยัดใส่ปากหลายๆคำ ก่อนเลื่อนจานออก แล้วลุกวิ่งตาม
นิกกี้ไปอีกคนพลางหันมาตะโกนทั้งข้าวที่เต็มปากบอกเพื่อนๆว่าเธอจะตามไปดูให้เอง

“ เออ เรื่องถนัดมันล่ะ”  อาทพูดแล้วสรุปว่าเดี๋ยวมันก็คงกลับมารายงานให้ทุกคนรู้เอง..


...................................................

.............................

..................



“แบงค์! แบงค์! แบงค์! เดี๋ยว! พี่เรียกได้ยินมั้ย! บอกให้หยุดคุยกันก่อนไง!”

นิกกี้ร้องเรียกพลางวิ่งมาจับแขนคนรักรุ่นน้องของเขาที่เอาแต่เดินจ้ำอ้าวให้หยุด
แต่คนโดนรั้งกลับสะบัดแขนออกอย่างไม่พอใจ 


“ ปล่อย! ก็พี่นิกไม่ชอบแบงค์ไม่ใช่เหรอ! แบงค์ก็จะไปให้พ้นหน้าพี่ไง!...ฮึก..ฮืออ....”


เอาล่ะสิ!..||||||||||||||||  คนแถวนั้นหันมามองกันใหญ่จนนิกกี้เหวอ
น้องแบงค์เล่นร้องไห้กลางถนนเลย  หนุ่มตี๋ตั้งสติได้ก่อนที่คนจะมองไปมากกว่านี้
เขาก็ลากแขนหนุ่มรุ่นน้องที่ก้มหน้าน้ำตาไหลพราก ให้หลบไปนั่งลงตรงโต๊ะหินอ่อน
ใต้ต้นไม้ข้างทาง โดยหันหลังให้ผู้คนที่เดินผ่านไปมาซะ


“แบงค์! โธ่จะร้องไห้ทำไมกัน พี่... โธ่ไม่ต้องร้องน่า เดี๋ยวใครเขาก็คิดว่าพี่รังแก..”

“ฮือ~ ก็พี่นิก..ฮึกฮึก... มาว่าแบงค์ทำไม~~”  หนุ่มน้อยเอ่ยตัดพ้อ ได้แต่คิดในใจ
ที่พี่นิกมาเอ็ดเขาแบบนี้ เป็นเพราะแฟนเก่าด้วยหรือเปล่า


“ก็แบงค์นั่นแหละ เป็นอะไร ทำไมทำเหมือนโกรธอะไรพี่ บอกพี่มาสิพี่จะได้รู้ตัว
พี่ไม่ชอบให้แบงค์ทำตัวไม่มีเหตุผลอย่างนี้เลยนะ อารมณ์ไม่ดีเรื่องอะไรครับ หื้อ?”


หนุ่มน้อยที่ร้องไห้เบาๆ พยายามหยุดสะอื้น คนรักรุ่นพี่พูดกับเขาอย่างอ่อนโยน
เอาแขนเสื้อตัวเองมาซับน้ำตาให้เขาไปก็คอยหันมองรอบตัวไป พอได้จังหวะที่ไม่มีคน
เดินผ่านมาก็จะจับหัวเขาให้ซุกกับอกกว้าง แล้วลูบหัวเขาไปมา แต่เมื่อมีคนผ่านมา
ทั้งคู่ก็ต้องรีบผละออกจากกัน...


“........... ผม...ขอโทษครับ..” สักพักแบงค์ก็เอ่ยขอโทษคนรักรุ่นพี่อย่างไม่กล้าสู้หน้า
หลังได้รับการปลอบอย่างอ่อนโยน เขาก็สำนึกได้ว่า ทำตัวไม่ดีกับพี่นิกจริงๆ
นิกกี้ยิ้มบางๆ ขยี้หัวคนเช็ดน้ำมูกน้ำตาเบาๆ

“สบายใจขึ้นแล้วใช่มั้ย ไหนบอกพี่มาซิว่ามีเรื่องอะไร..”


หนุ่มน้อยมองหน้าคนรักที่ยิ้มให้อย่างชั่งใจ... จะบอกไปดีมั้ยว่า เขากังวล
เรื่องของผู้หญิงคนนั้น มากแค่ไหน....  แต่เอ๊ะ... แล้วตกลงนี่พี่นิกคุยอะไรกับ
พี่แก้มบุ๋มกันนะ แสดงว่าไม่ใช่เรื่องของเขาแน่ พี่นิกดูเหมือนจะยังไม่รู้
เรื่องที่เขาคอยขัดขวางต่างๆนาๆ...


“คือ... แบงค์เครียดเรื่องเรียนน่ะครับ ไม่มีอะไรหรอก...พี่นิกไม่โกรธแบงค์นะ”

“บ้าน่า! หึหึ..โธ่แล้วไม่ถามพี่เล่า! ถึงพี่จะไม่เก่งแต่พี่ก็เรียนมาก่อนเรานะ”

หนุ่มตี๋หัวเราะได้ แบงค์จึงพลอยยิ้มออก  เห็นคนรักจับมือถือแขนคุยกับแฟนเก่าอย่างนั้น
จะให้อารมณ์ดีได้อย่างไร ใครบ้างจะไม่ของขึ้น แต่เขาก็ไม่กล้าบอกไปตรงๆจนได้
พูดไปแล้วก็ได้แต่กัดปากตัวเองอย่างเจ็บใจ... เมื่อไหร่เขาจะกล้าพูดเสียทีนะ...



“............./////// ...จริงสิ!พี่นิกครับ... งั้นพรุ่งนี้หลังกลับจากไปดูหนัง พี่นิกสอน
ตรงที่แบงค์ไม่เข้าใจให้หน่อยนะครับ”  หนุ่มน้อยนึกได้ก็คิดหาทางอ้อนคนรักขึ้นมา
นัดดูหนังด้วยกันวันพรุ่งนี้ก็เหมือนกัน เขาจะอ้อนพี่นิกกี้ให้เยอะๆเลย หึหึหึ ....


“อุ้ย!...เออ... จริงสิ... ดูหนัง...พรุ่งนี้รอบเที่ยง.......”  นิกกี้ทำท่าเหมือนนึกอะไรได้
ขมวดคิ้วชำเลืองมองหน้าแบงค์ที่ดูสงสัยกับท่าทีของเขา

“ทำไมครับพี่นิก... ก็เราเพิ่งนัดกันเมื่อเช้านี้ พี่มีอะไรเหรอครับ”

“ เอ่อ... คืองี้นะแบงค์... พอดีพี่มีนัดด่วนน่ะ พรุ่งนี้เที่ยงพอดีเลย ไอ้พี่ก็ลืมสนิทเลยว่า
นัดกับแบงค์ไว้ เลยตอบรับทางนั้นไว้แล้ว  เอางี้นะอย่าเพิ่งทำหน้าแบบนั้นน่า~!
ไว้เราเปลี่ยนไปดูรอบเย็นกันดีมั้ย?”  หนุ่มรุ่นพี่ยิ้มแหะๆบอกคนรักตัวเล็กของเขา

“.... นัดกับใครครับ มายกเลิกนัดแบงค์อย่างนี้ได้ยังไงอ่ะ...”  แบงค์ทำกอดอก
จ้องตานิกกี้ที่ไม่ยอมมองตาเขาตอบอย่างจับพิรุธ แล้วพิรุธก็มีให้จับเพียบเชียว

“เอ่อ..................... กับอาจารย์น่ะ555|||||||||||||” 


ดูท่าการตอบที่อึกอักของนิกกี้ จะทำให้หนุ่มน้อยไม่สบายใจไปมากกว่าเดิม
หลังเจอกับคนรักเก่าก็มายกเลิกนัดเขา มันจะดูน่าสงสัยเกินไปแล้วม้างงงง! -*-

กำลังจะอ้าปากซักต่อ ว่าอาจารย์คนไหนกัน นัดเรื่องอะไร สำคัญสักแค่ไหน
ถึงลืมนัดของเขาไปง่ายดายอย่างนี้ ตอนนั้นเองรุ่นพี่สาวเสียงแจ๋นก็ร้องเรียกทั้งคู่
มาแต่ไกล  “.. ว้ายร้องไห้ทำไมแบงค์!? นี่อีนิกมึงทำน้องแบงค์ร้องไห้เหรอ!!”
หนูแนนวิ่งมาหาเห็นตารุ่นน้องยังแดงๆอยู่ก็ไล่ตีเจ้าเพื่อนสนิทเพื่อสั่งสอนให้


“โวย~~~~!!! กูไม่ได้ทำอะไร เจ็บนะเว้ย! แบงค์เขาเครียดเรื่องเรียนต่างหากเล่า!”

นิกกี้โวยวายลุกวิ่งหลบมือหนูแนนให้วุ่น แบงค์มองแล้วปิดปากขำ เมื่อพี่หนูแนน
หันมาถามทางเขาว่าที่หนุ่มหน้าตี๋พูดเป็นความจริงหรือเปล่า หนุ่มน้อยก็แกล้งส่ายหน้า
แล้วชี้มือไปที่นิกกี้ “พี่นิกแกล้งแบงค์ครับ..”   นิกกี้จึงเดือดร้อนต้องวิ่งหนีหนูแนน
ที่ไล่ตีเขาไม่หยุด ขณะที่น้องแบงค์นั่งขำทั้งคู่เสียหน้าแดง...  “ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า///////”


.....................................................

.................................

....................

*************************************



......................  “ผมนัดคุยงานกับนายยุทธพิชัยแล้วนะ........ น้ำ..”


คนน่ารักกำลังยกน้ำส้มกระป๋องขึ้นดื่มก็ถึงกับสำลักเมื่อได้ยินสิ่งที่แฟนหนุ่มพูด
เอสรีบดึงทิชชู่ที่วางอยู่ตรงหน้าส่งให้น้ำเช็ดปาก “คุณไม่เป็นไรนะ!?”
หากเป็นที่บ้าน หรือที่ปลอดคนเขาคงรีบเข้าไปเช็ดปากให้น้ำเองแล้ว...แต่ที่นี่มัน
ที่กองถ่าย... และเขาก็กำลังเซ็ตผมอยู่ด้วย


สิ่งที่เอสพูด มันเหมือนเป็นสัญญาณบอกให้น้ำรู้ว่า ได้เวลาที่เขาต้องโทรหาไอ้เทพพิชัยแล้ว
คนที่เขาไม่อยากเจอมากที่สุดทั้งสองคน วันนี้เขากลับต้องมานัดเจอพวกมันด้วยตัวเอง

น้ำยิ้มพยักหน้าทำท่าว่าเขาโอเคดีให้เอสเห็น แล้วค่อยเดินช้าๆไปนั่งโซฟาที่ตั้งอยู่ห่างจาก
โซนทำผมออกไป  หนุ่มน่ารักถอนใจแล้วล้วงมือถือออกมามอง... เลือกกดดูเบอร์โทรศัพท์
ที่เขาเมมไว้  เบอร์ของเทพพิชัยที่นิกกี้เอามาให้ เขาพิมพ์ไว้ในชื่อ ชิงหมาเกิด.....
(ไม่ค่อยบ่งบอกให้รู้ว่าเกลียดมากเท่าไหร่หรอก555)


น้ำนั่งมองเบอร์นั้นไปๆมาๆ ก็ยังไม่กดโทรเสียที.... เขารู้สึก... อยากจะจับมือของเอส
ขึ้นมายังไงไม่รู้..  หนุ่มน่ารักเก็บโทรศัพท์ เขาตั้งใจรอโทรตอนที่มีคนรักอยู่ด้วยดีกว่า...

น้ำถอนใจอีกครั้ง ยิ้มให้กำลังใจตัวเองนิดๆ แล้วหันไปมองทางเอส
เห็นดาราหนุ่มกำลังคุยเล่นกับช่างทำผมชื่อ ฟ้า... 

จริงสิ! เกือบลืมไป นี่เขายังไม่รู้เลยว่านายทินกรชอบผู้หญิงชื่อ ฟ้า คนไหน
และความสัมพันธ์ไปถึงขั้นไหนแล้ว


ทินกรเดินถือของผ่านมาพอดี น้ำเห็นก็รีบเรียกแล้วเดินเข้าไปชวนคุยนู่นนี่
เพื่อจะวกเข้าเรื่องคนรัก .... “เอ้อใช่ใช่ เราก็ว่าไอ้นั่นมันใช้ยากจริงๆแหละเนอะ55”
น้ำยังคิดไม่ออกเขาจะวกเข้าเรื่องแฟนของนายทินกรยังไงดีหว่า...
“55...เออ......รู้ป่าว เราอ่านข่าวเมื่อเช้า ปลาทูนึ่งกำลังลดราคานะ!”


ทินกรหัวเราะ น้ำดูแปลกๆเหมือนมีเรื่องอยากจะพูดกับเขาแต่ไม่กล้า...
“น้ำมีอะไรรึเปล่า55 แหมมาชวนเราคุยใหญ่เชียว พูดมาเลยก็ได้น่า555”


“เฮ้ยไม่มี๊! ไม่มีไรจริงๆนะ ก็วันนี้อากาศดี๊ดี เราอารมณ์ดีน่ะ เราไม่ได้อยากจะรู้
เรื่องอะไรของนายเลยนะ! เอ้อเสื้อตัวนี้สวยดีนะ นี่นายชอบ....ฟ้า... เอ่อสีฟ้าเหรอ555”
คนน่ารักลูบท้ายทอยตัวเองถามหัวเราะไปเรื่อยอย่างหาช่องเข้าไม่ได้เสียที...


ขณะที่เอสแต่งหน้าแต่งตัวทำผมเสร็จเรียบร้อยแล้ว หันมาเจอแฟนหนุ่มน่ารักกำลัง
หัวเราะร่วนอยู่กับทินกร ก็รู้สึกหงุดหงิดขึ้นมา...

จู่ๆหน้าหล่อๆของเอสก็ยื่นเข้ามาแทรกกลางระหว่างน้ำกับทินกร จนทั้งคู่สะดุ้งตกใจ
“จะคุยกันอีกนานมั้ยไม่ทราบ! แหม่อยู่ๆผมก็รู้สึกจะลืมๆ อยากทบทวนบทของฉากนี้
แต่ไม่รู้ว่าเอาบทไปวางไว้ที่ไหนแล้ว คุณผู้ช่วยของผมครับ!ช่วยผมหาหน่อยสิครับคุณ!”   
คนหน้าหล่อทำพูดเสียงดังให้ทินกรได้ยิน แม้จะเดินลากน้ำให้ตามเขาไปไกลแล้วก็ตาม


“ปัดโธ่! เอส! อะไรของคุณเนี่ยหาคนเดียวไม่เป็นรึไง ผมกำลังจะเข้าเรื่อง! อุ๊บ!”

“เรื่อง!? เรื่องอะไร ไหนมันมีเรื่องอะไรนักหนาหา คุณถึงต้องไปหัวเราะต่อกระซิก
กับนายทินขนาดนั้น!?”  เอสกอดอก วางท่าจ้องคนน่ารักของเขาอย่างคาดคั้น


น้ำกรอกตาซ้ายขวาอย่างนึกรู้ว่าเรื่องที่ให้ไปหาบท คงแค่อ้างเท่านั้น
จริงๆแล้วเอสกำลัง.... หึงเขาอยู่ต่างหาก ...


แล้วคนน่ารักจึงตัดสินใจบอกคนหน้าหล่อ เรื่องที่เขาโดนวานให้เป็นนักสืบจำเป็น


…………………………

……………..

………


“โธ่เอ๊ย! 555 แล้วคุณก็ไม่ถามผม! ถ้าบอกผมป่านนี้คุณก็รู้ไปตั้งนานแล้ว555”
เอสหัวเราะทำท่ายืดอกบอกน้ำ

“เอ๋!?  นี่คุณรู้เหรอว่า ฟ้า ไหน!”  น้ำร้องถามยิ้มอย่างดีใจ

“ เปล่า... ผมไม่รู้อะไรเลย (โป๊ก!) โอ๊ย!! อูย~น้ำ! ผมเจ็บนะ!||||||||||||”
เอสเอามือกุมหัวบ่นว่าน้ำชอบเขกหัวเขาบ่อยๆ สมองเสื่อมหมดพอดี


“แล้วก็ทำท่าเหมือนว่ารู้ดี หลอกให้ผมหลงดีใจทำไมห๊ะ!?” 
น้ำท้าวสะเอวขมวดคิ้วว่าเอสบ้าง

“ก็ผมไม่รู้ แต่ผมมีวิธีที่จะทำให้เรารู้ไง!”  ดาราหนุ่มยิ้มเอามือลูบคางอย่างคนจ้าวแผนการ

น้ำยืนมองเอียงคอถามด้วยความสงสัย  “ทำยังไงล่ะ?”




***********************




เวลาค่ำลงแล้ว..............  เมื่อแสงจากดวงอาทิตย์มืดลง.. ย่อมถูกแทนที่ด้วย
แสงสว่างจากดวงจันทร์ แต่ในเมืองแห่งแสงสีนี้ แสงจันทร์หรือก็ยังถูกข่มด้วย
แสงแห่งสีสันของยามราตรี.......

ในค่ำคืนนี้..  ผับดังอยู่ในย่านดังแห่งหนึ่ง... ผู้คนช่างมากมาย หลั่งไหลกันมาท่องราตรี
ราวกับไม่รู้จักหลับไม่รู้จักนอน..  และนั่นก็รวมชายหนุ่มหน้าตาดีสี่คน
ที่พากันลงจากรถมายืนแหงนคอ มองป้ายผับชื่อดังแห่งนี้ด้วย..


คนน่ารักและคนหน้าหล่อได้พากันย้อนกลับมายัง สถานที่ซึ่งเป็น
ความทรงจำของ รักแรกพบ อีกครั้ง...



“แหม...55 คิดถึงตอนที่เจอกันครั้งแรกที่นี่แล้ว..ตอนนั้นคุณมาหาเรื่องผมด้วย แต่
อยู่ๆคุณก็ใบ้แดก55 แล้วทำหน้าตลกชะมัดเลย555/////////”
น้ำอมยิ้มกระซิบพูดกับเอสที่กดล็อครถอยู่ เอสจึงกระซิบตอบยิ้มๆ

“ เหรอ ../////// แต่คุณรู้มั้ย ตอนนั้นคุณน่ะ.... น่ารักชะมัดเลย..”

“............เหรอ..............แฮ่ม! แล้วตอนนี้อ่ะ?..” 
น้ำยังอมยิ้มที่ได้ยินแฟนหนุ่มพูด แต่ก็แกล้งทำขมวดคิ้วเหมือนไม่พอใจ 

เอสจึงเอ่ยพร้อมยิ้มหวานที่เผยให้เห็นเขี้ยวเสน่ห์ของเขา   “..น่ารัก.. /////
ไม่ว่าเมื่อไหร่ วันไหน คุณก็น่ารักแล้วผมก็รักคุณที่สุดเสมอเลยครับน้ำ”


“อึก////////.. เอสคุณนี่มันบ้าจริงๆนะ... หึม~ ถ้าสองคนนั้นได้ยินด้วยจะทำไง
มีหวังขายหน้าเขาตาย~~ไอ้...บ้านี่//////////”  สายตาหวานแอบชำเลืองมองไปทาง
ชายหนุ่มอีกสองคน ที่ยืนอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลกัน คำบอกรักกะทันหันที่ไม่ถูกที่ถูกเวลา
ทำเอาพวงแก้มใสของหนุ่มน่ารักเปลี่ยนสีเป็นแดงระเรื่อขึ้นฉับพลัน ขณะที่เขา
ทำทีเป็นหันมองไปรอบตัว ขมวดคิ้วแล้วเอ็ดคนรักหน้าหล่อด้วยความเขินอาย



น้ำและเอส พากรมาเลี้ยงฉลองต้อนรับการกลับมาทำงาน ......... ซึ่งแน่นอนนี่เป็นเพียง
แค่ข้ออ้างที่ดาราหนุ่มคิดมาเท่านั้น เป้าหมายที่แท้จริงของเจ้าคู่รักน่าหยิกนั้นก็คือ
การลากนายทินกรพ่วงมาด้วย โดยที่เจ้าตัวเองก็ยัง...เง็งๆ งงๆ ที่เขาต้องถูกดึงมาดื่ม
ที่ผับแห่งนี้ด้วยอีกคน………….. เกิดคำถามในใจของทินกรมากมาย อาทิเช่น..

จู่ๆก็เพิ่งมาเลี้ยงกันเนี่ยนะ!? ....แต่กรแพ้แอลกอฮอล์ไม่ใช่หรือ...แล้วทำไมเขาต้องมา

ที่ผับกันนะ..   น้ำเองก็ไม่ดื่มเหล้า..... แล้วเขาจะมาที่ผับกันเพื่อ!?....?...สั่งน้ำส้มกินเรอะ 

ทำไมไม่ชวนเขาไปที่อื่น.... ร้านลาบอะไรงี้!? ไปกินลาบกันดีกว่ามั้ย  -_-



ขณะที่ทินกรมัวแต่มองสถานที่และผู้คนอย่างตื่นตา ดาราหน้าใสที่ยืนอยู่ข้างๆก็หันมาเห็น
ดาราหนุ่มรุ่นพี่กับคุณผู้ช่วย กระซิบกระซาบหยอกล้อกัน ไม่ยอมเข้าไปด้านในเสียที
...|||||||||||||||  เด็กหนุ่มมองแล้วก็ได้แต่ถอนใจ ..

นี่เขาต้องทนเห็นภาพสองคนนี้รักกันต่อหน้า ให้เจ็บแปลบในอกไปถึงเมื่อไหร่กันนะ...
กรตัดสินใจสูดหายใจลึกๆ แล้วถามเสียงดัง เพื่อเรียกความสนใจของทั้งสามคน
“ เข้าไปข้างในกันเลยดีมั้ยครับผมว่า555  หรือเราจะยืนดูป้ายผับกันอยู่อย่างนี้จนมันปิดดี..”


ทุกคนมองหน้ากันไปมาแล้วหัวเราะน้อยๆอย่างไม่รู้จะพูดอะไร ||||||||||....
ก่อนพากันเดินเข้าไปด้านในเสียที..  ยกเว้นน้ำ... ที่ขอตัวโทรหาน้องตรงหน้าผับก่อน

“อ่า... เดี๋ยวตามเข้าไปนะ สั่งเผื่อด้วยแล้วแต่คุณแล้วกันเอส”



แต่คนที่หนุ่มน่ารักต่อสายถึง กลับไม่ใช่น้องชายอย่างที่บอก... เป็นหนูแนนต่างหาก

 “ฮัลโหลค่า! ว้ายๆพี่น้ำขาไปถึงไหนแล้วค่ะ” เสียงหนูแนนถามอย่างตื่นเต้นมาตามสาย

น้ำรีบบอกเพื่อนสนิทของน้องว่าเขา มีวิธีสืบความลับดีๆแล้ว
และตอนนี้ก็กำลังดำเนินการอยู่

“ไว้รอฟังได้เลย .... แต่ถ้าเขาเป็นแฟนกันแล้วจริงๆ เราจะทำไงล่ะหนูแนน..”
อดเป็นห่วงเด็กสาวไม่ได้ ท่าทางจะมีเปอร์เซ็นต์ความผิดหวังสูงน่าดูเสียด้วย


อีกฝ่ายเงียบไปหลายอึดใจ...เธอไม่ยอมตอบอะไรแล้วเอาแต่หัวเราะกลบเกลื่อน
บอกคนน่ารักเพียงว่าได้เรื่องอย่างไร ก็ให้รีบโทรมาหาเธอ...   


หนุ่มน่ารักวางสายจากเด็กสาวแล้วหันหลังกลับไปมอง...ด้านหลังของเขา
ผับนี้... ที่นี่ คือที่ที่เขาได้เจอกับเอสเป็นครั้งแรก... 

น้ำอมยิ้มเมื่อนึกไปถึงตอนนั้น... เอสทำหน้าตลกจนเขากลับบ้านไปยังอดนึกขำไม่ได้
แถมตั้งแต่ตอนนั้นเขายังเกลียดขี้หน้าเอสอีกด้วย.... 

ทั้งที่ลึกๆ เหมือนหัวใจของเขาก็รู้อยู่แก่ใจ ....

...ว่าสงสัยคงหนีไอ้ผู้ชายกวนโอ๊ยคนนี้ไม่พ้นแหงๆ...////////


วันนี้เขากลับมาที่นี่เพราะแผนของเอส... เมื่อนายทินกรเมาคงหลอกถามได้ไม่ยาก!
แหมแฟนเขานี่ฉลาดจริงๆ5555...... “ ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!!!!!อุ้ย!”
น้ำสะดุ้งเล็กน้อยที่เขากำลังถูกจ้อง เมื่อรู้ตัวว่าถูกมองเพราะยืนหัวเราะคนเดียวที่หน้าผับ
หนุ่มน่ารักก็รีบเดินตัวลีบเข้าไปข้างใน/////////…


แต่พอเปิดประตูเข้าไปเท่านั้นก็เจอกับเอสที่เดินสวนออกมาพอดี  “เอ้า!คุณออกมาทำไมเอส?” 
น้ำถามแล้วยิ่งงงเมื่อเอสเร่งดันไหล่ให้เขาเดินเร็วๆ  เสียงเพลงดังจนดาราหนุ่มต้องเข้าไป
พูดเสียงดังใกล้ๆหูน้ำ  “ ผมกลัวคุณโดนฉุด!!”

แล้วเจ้าดาราหน้าหล่อก็โดนแฟนหนุ่มไล่ตีตลอดทางที่พากันเดินไปจนถึงโต๊ะ//////*//


เมื่อเอสกับน้ำเดินไปถึงก็พบว่า กรกำลังพยายามคะยั้นคะยอให้ทินกรดื่มเหล้าเข้าไปอีก
ทินกรที่รู้ตัวว่าเริ่มมึนแล้วเอาแต่ส่ายหน้า  จนเอสกับน้ำต้องมานั่งคอยประกบและ
ล่อหลอกให้ดื่มเข้าไป  “อุ๊บ! พอแล้วครับๆ ผมจะเมาเอานะ ทำไมพวกคุณไม่ดื่มบ้างล่ะ”
ทินกรร้องไม่แต่ก็ไม่ทันมือคนน่ารักที่จับแก้วเขายกกรอกปากให้||||||||||||||

เอสอ้างว่าเขาต้องขับรถ ส่วนน้ำก็ว่าเขาไม่ดื่มเหล้า กรเองก็แพ้เหล้า
สรุปแล้วนี่มีเพียงเขาที่ต้องดื่มเรอะ!|||||||||||  ทินกรมองเหล้าที่ทุกคนสั่งมาแต่ไม่กิน
แล้วทำหน้าพะอืดพะอม เขาชักจะเริ่มไม่ไหวซะแล้ว....


กรมองเอสกับน้ำที่แอบหัวเราะให้กันแล้วส่ายหน้า เบือนสายตามองไปทางอื่น

...ไม่รู้ทำไมคนกินเหล้าไม่ได้อย่างเขา ถึงต้องโดนลากมานั่งมองขวดเหล้าอย่างนี้ด้วย..||||||||||||   


เป็นเพราะตอนเลิกกองวันนี้.......... อยู่ๆพี่เอส พี่น้ำก็ลากตัวพี่ทินกรที่ดู..
หน้าตื่นๆงงๆมาหาเขา  “เฮ้ยกร! ไปกันเถอะ พวกพี่เลี้ยงเอง!!555”

ได้ยินพี่เอสพูดแค่นั้น... รู้ตัวอีกทีเขาก็โดนลากจากหน้าตึก มานั่งหน้าเอ๋อ
ในรถของพี่เอส อยู่ข้างๆพี่ทินแทนแล้ว..||||||||||||||||

ระหว่างทางตอนที่พี่เอสทำทีเป็นแวะเติมน้ำมัน พี่น้ำก็มากระซิบบอกเขา
จึงได้รู้ว่าทั้งคู่ลากเขามาด้วย เพื่อเป็นข้ออ้างสร้างแผนการมอมเหล้าพี่ทินกร
เฮ้อ~… แสบกันจริงๆนะ เห็นบอกพี่โอบว่าจะพาเขาไปกินข้าวที่โรงแรมหรูๆ
วางสายปุ๊บพี่แกเลี้ยวเข้าผับปั๊บ..ซะงั้น...


............... เสียงเพลงยังดังจนกรต้องแอบกระซิบถามน้ำที่นั่งข้างๆ

“แล้วถ้าพี่ทินเมาหลับไปจะทำไงอ่ะครับ..” 

“มึงลองถามอะไรก็ได้เขาดูซิ..”

 น้ำกระซิบบอกเด็กหนุ่มที่กำลังครุ่นคิดและงงกับตัวเองว่า

(นี่กูเกี่ยวอะไรกับเขาด้วยว้า~~?)






***
วิมีดราม่าเข้าในชีวิตจริงนิดหน่อย แต่ไม่เป็นไรช่วงสองสามวันมานี้เคลียร์ได้แล้ว
คิดถึงกันมั้ยค่ะคนอ่านที่น่ารักทุกคน วิคิดถึงทุกคนตลอดแหละค่ะ~~

แหมๆเรื่องจะเป็นยังไงต่อน้า... จะเกิดอะไรขึ้นในผับนี่มั้ยนะ พวกหนุ่มๆเขาจะวุ่นกัน
ยังไงบ้าง เรื่องคาใจน้องแบงค์จะเอาไงต่อดี... เดี๋ยวมาต่ออีกครึ่งได้รู้กันล่ะ.. ^^
(รีบอัพ ถ้าหากมีคำผิดขออภัยนะค่ะ เดี๋ยวตามมาอ่านแก้ให้เน้อ)


ตอบนะจ๊ะ~

Milkmilkzer /// อย่าเพิ่งรีบกริ้วไปค่ะ แก้มบุ๋มยังไม่จบแค่นี้555^^

tiffylovelove /// อยากบอกว่าคนแต่งไม่มีเบื่อแน่ค่ะ^^

muiko /// แหมน้องกรได้กำลังใจดีอย่างนี้ต้องหายเจ็บไวแน่ค่ะ เรื่องน้องแบงค์ต้องลุ้นต่อไปๆๆ555
เรื่องคนชื่อ ฟ้า ใกล้เฉลยแล้วล่ะค่ะ ไม่รู้คนอ่านจะฮาหรือจะสงสารกันนะ555

หมูกระต่าย /// ไม่รู้พี่นิกทำถูกใจมั้ยค่ะ55

choijiin /// แก้มบุ๋มคงหน้าเยินไปหมดแล้วค่ะ555 น้องน้ำฝากบอกว่าเขาตั้งอกตั้งใจด่าทีไร
ไหงมันออกมาเป็นงี้ทุกทีไม่รุ...55 ^^

CarToonMiZa /// ขอบคุณบวกนะจ๊ะ^^ แต่ต้องเก็บแก้มบุ๋มไว้ก่อนเด้อ555

goosongta /// น้องกรฝากบอกว่า “ขอบคุณมากครับ” ........^^

SuperMai /// กำลังใจล้นหลาม น้องกรคงหายเศร้าในเร็ววันนะค่ะ

wizard_tao /// ลุ้นกันเข้าไป555

MoMoRin /// ท่าพี่เทมจะยังไม่ได้เปิดตัวง่ายๆตอนนี้อ่ะค่ะ เรื่องของพี่แกยังเคลียร์มิจบเรยยย แหะ
เอสกับน้ำเขาก็กุ๊กกิ๊กกันให้ชื่นหัวใจ ไม่งั้นเดี๋ยวเรื่องนี้จะดราม่าอโศกซะก่อน5555
และสงสัยนายนิกกี้ก็คงกลัวหัวหดแล้วเด้อเจอคำขู่ขนาดนี้55

TeuyHom /// อยากทำให้ได้~ เร็วกว่านี้เหลือเกิน~...แหะ...แหะ...

Rhythm /// ดีใจกับน้องกรและพี่เทมด้วย เย่ รู้สึกมีแฟนเชียร์เพิ่มอีกแล้ว^^
ส่วนเรื่องน้องแบงค์นี่ห้ามพลาด!....555

watcharet /// น้องแบงค์บอกว่า  ดีใจครับที่ทุกคนยังรักและเป็นกำลังใจให้ผม^///////^

aoihimeko /// คนสุดท้ายนี่วิสงกะสัยว่า เกิดความผิดพลาดแหงๆ5555
รีอื่นมาติดของวิได้ไงอ่ะค่ะ งงค่ะ ><

[goosongta]

คุณวิค่ะ ทุกคนล้วนมีดราม่าในชีวิตกันทุกคนแต่เราก็จะผ่านมันไปได้ด้วยความเข้มแข็งและมึสติ เป็นกำลังใจให้ค่ะ สู้ๆๆๆๆ
น้องแบงค์อย่าเพิ่งคิดไปไกล ความระแวงมีผลร้ายต่อความรัก ใจเย็นๆนะ
นิคก็ทำอะไรก็อย่าปิดบังชิ
น้ำกะเอสยังคงความน่ารักมากเสมอต้นเสมอปลาย รักคู่นี้จัง

[silverphoenix]

นิก...โกหกแบงค์อ๊ะป่าวเนี่ยยยยยย 

สงสารแบงค์ต้องเก็บไว้ในใจคนเดียว TT

ส่วนอีกคู่...= ="  ฮาไปไหนกันน่า  555

[หมูกระต่าย]

พี่นิกกี้อย่าเล่นอะไรแผลงๆนะพี่ สงสารพี่แบงค์บ้าง

[watcharet]

จะรู้ไหมเนี่ย แผนนี้จะสำเร็จไหม หนูแนนจะเป็นอย่างไร รอลุ้นต่อไป 555 รีบมาต่อด้วยเน้อๆ

[tiffylovelove]

สู้สู้ ค่ะพี่วิ........ใช่พี่รึมั้ยอ่า

[CarToonMiZa]

ถือซะว่าสร้างสีสันในชีวิต

บวกเป็ด

[choijiin]

ไอ้นิก!!อยากตายใช่มั้ยฮ้า
 
(สวมบทน้ำซะหน่อย  )
บังอาจที่สวด มาทำให้น้องแบงค์ร้องไห้เหรอยะ
นี่ๆๆๆ   
แถมยังมาทำลับลมคมในอะไรมิทราบ
เดี๋บงแม่ยุให้น้องแบงค์หาแฟนใหม่ซะเลย
น่าร้ๆอย่างน้องแบงค์เดี๋ยวไปติดต่อพระรองเรื่องข้างๆให้ดีมั้ยเนี่ย
 

[TeuyHom]

เมาเยอะไปไหมเนี่ย  เด๊่ยวจะรู้ความจิงไหมน๊าาาา

กำลังสนุกเลย  รอตอนต่อไปนะจ้าาา

[muiko]

โอ๊ยยยยย นิก ไปไหนกะยัยเเฟนเเก่าป่าวเนี่ย
ถึงได้เลื่อนนัดเเบงค์อ่ะ
ถ้าไปจริง ขอให้เเบงค์โกรธๆๆๆ เเบบง้อไปซัก10ปีไปเลย 

เย้ๆๆๆ คงใกล้รุ้เเล้วว่าฟ้าคือใคร

สงสารกรเหมือนเดิม รอพี่เทมมาปลอบกรน้า

[● MaYa~Boy ●]

อ่านจนทันแล้ว ^^

[Rhythm]

รออ่ะ
งอลนิกอ่ะ