หัวข้อ: [yaoi] ขอโทษครับ! ผมเผลอ... | (จบแล้วค่า) *พิเศษ ชุดนอนนักกีฬา(เอสน้ำ (2/4/2018)

[IWacKEE]

ตามอ่านมานานมากกก ตั้งแต่ลงเรื่องใหม่ๆเลยค่ะ แต่เพิ่งจะสมัครสมาชิก ก็เลยตอบกระทู้นี้ที่แรกเลย ^^ สนุกมากกค่ะ รีบมาต่อเร็วๆนะคะ 

[tsktonight]

ตอนที่ 35 คืนที่ดาวเต็มฟ้า...(หลัง)




“แล้วถ้าพี่ทินเมาหลับไปจะทำไงอ่ะครับ..” 
“มึงลองถามอะไรก็ได้เขาดูซิ..”
 น้ำกระซิบบอกเด็กหนุ่มที่กำลังครุ่นคิดและงงกับตัวเองว่า

(นี่กูเกี่ยวอะไรกับเขาด้วยว้า~~?)




“เอ่อ.... คือ... เอ่อพี่ทินครับ! พี่แบบว่า...เมารึยังอ่ะครับ?”  กรลองถามอย่างไม่แน่ใจ

“หือ..?.. อ๋อ...หึหึ...พี่ยังโอเคครับน้องกร แต่...มันก็นะ ไม่มีใครดื่มด้วยเลยแบบนี้
พี่รู้สึกแปลกๆ พี่ว่าพี่พอแค่นี้ดีกว่า เดี๋ยวมันจะเมาซะก่อน”

ได้ยินคำตอบ พวกคนที่รอฟังต่างก็พากันหันไปทำหน้าเซ็งทางอื่น ยังไม่ยอมเมาแบบนี้
สงสัยต้องหาทาง ทำให้นายทินกรดื่มเข้าไปอีกเยอะๆ!


“ เอส! คุณดื่มเป็นเพื่อนนายทินเขาหน่อยซี่~”  น้ำเขยิบมานั่งใกล้เอสให้มากขึ้น
แล้วพูดหน้ายิ้มแฉ่งแบบที่ไม่ให้แฟนหนุ่มปฏิเสธได้

เอสเหรอหราชี้หน้าตัวเองเหมือนจะถามย้ำให้แน่ใจว่า ตกลงยกให้เขาจัดการใช่มั้ยเนี่ย...
น้ำยิ้มพยักหน้า แล้วหยิบขวดเหล้ามาตั้งตรงหน้าดาราหนุ่มที่ยิ้มแหะๆตอบรับ



“เอ้า! เฮ่นายจะยอมแพ้ง่ายๆอย่างนี้ได้ไงทิน มาดื่มกับเราก็ได้ มา มา มา55..”
คนหน้าหล่อเรียกให้ทินกรส่งแก้วเหล้ามาให้เขาชง ได้โอกาสก็ผสมให้ชนิดเข้มข้นเชียวล่ะ
ส่วนของตัวเองก็เอาแค่บางๆพอ...   


“เอ้าดื่ม! ดื่มๆๆ หมดแก้วๆๆๆ!!!!”
เสียงเอส น้ำ และกร ช่วยกันเชียร์ให้ทินกรกระดกหมดแก้ว... แก้วแล้ว.. แก้วเล่า
แข่งกับเสียงเพลงที่ดังกระหึ่มก้องผับ  ดื่มไปจนตาเริ่มลาย แต่ทินกรกลับยิ่งรู้สึกสนุก
มากขึ้นเรื่อยๆ...  เห็นหนุ่มหล่อ..สาวสวยมากหน้าหลายตา ออกเสต็ปโยกตัวไปตาม
จังหวะเพลงแล้ว พลอยทำให้เขาอดโยกตัวตามด้วยไม่ได้...

“555555///////// น่าสนุกว่ะ! 555เฮ้ยเอส! ไปเต้นกันม๊ะ!!”


เอสเหวอ หน้าตื่นไม่แพ้กรและน้ำ ที่จู่ๆก็โดนทินกรลากออกไปเต้นเป็นเพื่อน
แถมยังโดนตบไหล่ตบหัว สั่งให้เขาเต้นตามอีกต่างหาก คนหล่อถึงกับยืนอึ้ง
มองเจ้าคนที่ทำตัวซี้ปึ๊กกับเขา เต้นแร้งเต้นกามั่วซั่วไปหมด..|||||||||||||||||
ขณะเดียวกันสาวๆรอบตัวก็เริ่มสังเกตเห็น และต่างพุ่งความสนใจมาที่ดาราหนุ่มรูปหล่อ...


“|||||||||เอ่อ...แหะ ผมว่าพี่ทินแกเมาแล้วแน่เลยครับแบบนี้
55เลิกพูดสุภาพกับพี่เอสด้วย”  ดาราหน้าใสหันมาพูดกับคนน่ารักที่นั่งชะเง้อคอ
เฝ้าตามติดสถานการณ์ของทั้งสองคนนั้น


“เฮ้ย!!”  จู่ๆน้ำก็อุทานแล้วลุกพรวดขึ้นยืนเบิกตาโตอย่างตกใจ ต่อด้วยรีบก้าวเดิน
ด้วยความเร็วฝ่าฝูงชนที่กำลังสนุกสนาน ตรงดิ่งไปยังที่ที่เอสและนายทินกรอยู่

“อ้าวว!! เฮ้ยพี่น้ำ! พี่น้ำครับ!”  กรลุกมองตามจนเหลียวหลัง แล้วร้องเรียกไปพลาง
กึ่งเดินกึ่งวิ่งตามไปด้วย 



“เต้นเก่งกันเหลือเกินนะ!-*- ”  .... หนุ่มน่ารักยืนกอดอกหน้าบึ้ง
พูดคำรามในคออย่างไม่สบอารมณ์  เมื่อได้เห็นสาวสวยหลายคนพากันมาเต้นล้อมหน้า
ล้อมหลัง เอาตัวเข้าเบียดเสียดราวกับจะยั่วยวนแฟนหนุ่มของเขา

เจ้าดาราโรคจิตรึก็ทำหัวเราะร่า สะดุ้งหลบหลีกแม่เนื้อนิ่มทั้งหลายเป็นระยะๆ...
แต่ก็ไม่พ้นถูกเนื้อต้องตัวกัน เหมือนจะยั่วใจเขาที่ทำได้แค่ยืนมอง ให้ยิ่งโมโหเล่น

และเมื่อคนหน้าหล่อหันมาเห็น คนน่ารักของเขาใช้สายตาทิ่มแทงมองเขาอยู่
ชายหนุ่มก็ได้แต่ยิ้มแหยๆ เหงื่อแตกเสียแล้วทั้งที่ยังไม่ได้โหมเต้นอะไรเลย...


กรตามมาเห็นเอสตกอยู่ท่ามกลางวงล้อมของสาวๆ ขณะที่ทินกรเอาแต่เต้น
อย่างเมามันโดยไม่สนใจอะไรทั้งนั้น แม้แต่จังหวะเพลง...  เด็กหนุ่มส่ายหน้าถอนใจ
“เฮ้อ~! พี่ทิน|||||||||||| ..... เฮ้อ~! พี่เอสนะพี่เอส ดูทำเข้าสิ... ก็รู้ว่าพี่น้ำมองอยู่
ทำไมถึงปล่อยให้..”


“ว้ายกรนี่ กรก็มาด้วยล่ะเธอ!!!/////////”  เสียงสาวๆร้องทักเมื่อเห็นกรตามมา
จึงกลายเป็นว่าเจ้าดาราหน้าใสก็โดนสาวๆเข้ารุมล้อมด้วยอีกคน

กรเหวอได้แต่พยักหน้ายิ้มให้พวกผู้หญิง พูดได้แค่ครับๆๆ ครับผม แล้วปาดเหงื่อ...
ไม่ได้ต่างจากดารารุ่นพี่ของเขาเล้ย...|||||||||||||||


“ฮึ่ย!! น้ำจะกลับแล้วนะ!!!”

คนน่ารักเข้าไปตะโกนเสียงดังใส่หน้าเอส แล้วหันหลังเดินหนีไปเดี๋ยวนั้น
เอสหน้าเสียจะวิ่งตาม ยื่นมือไปหา ก็โดนพวกสาวๆรั้งตัวเขาไว้

“ว้าย~พี่เอสขา อย่าเพิ่งไปสิค่ะ มาเต้นด้วยกันก่อนอย่าเพิ่งรีบไปไหนเลยนะค้า~”

พวกผู้หญิงทำไมแรงเยอะอย่างนี้นะ  “น้ำ! น้ามมมม!!” คนหล่อเรียกเท่าไหร่
เสียงเขาก็ดังสู้เพลงกับเสียงกรี๊ดของสาวๆไม่ได้

คนน่ารักของเขายิ่งเดินห่างออกไปไกล  โธ่~~ แล้วกันจะทำยังไงดี!



แต่แล้ว...น้ำก็ต้องชะงักหยุดเดิน เมื่อมีคนเข้ามาขวางหน้าไว้

“มาคนเดียวเหรอครับน้อง”  ชายหนุ่มหน้าตาดีใส่แต่ของแบรนด์เนม เดินเข้ามา
ทำท่าเต้นนิดๆยิ้มให้ ทักทายน้ำ..


“...ฮะ..!?... เอ่อ....”  ผู้ชายคนนั้นยื่นหน้าเข้ามาเสียใกล้จนน้ำสะดุ้ง ไม่รู้จะพูดด้วยดีมั้ย..

“บ้านพี่อยู่ไม่ไกลจากที่นี่ครับ พี่จะไปจัดปาร์ตี้ต่อกับเพื่อนๆที่บ้าน สาวๆเพียบ!
น้องสนใจไปด้วยกันมั้ยล่ะ พี่กำลังหาเพื่อนเพิ่มเลย สนุกนะ! แล้วถ้าสนใจเพื่อนพี่
คนไหนก็บอกกันทีหลังได้ เดี๋ยวพี่จัดให้!5555” 
คนพูดคะยั้นคะยอแถมเดินประชิดตัวเข้าหา ส่งสายตา...เยิ้มแปลกๆให้อีกต่างหาก


หนุ่มน่ารักยืนนิ่ง........... เอาเข้าแล้วไง... ||||||||||| หายไปนานจนเขาเกือบลืมไปแล้ว
ว่าเขามันคนมีกรรมขนาดไหน.... ไปที่ไหนก็ไม่พ้นเจอแต่ไอ้พวกผู้ชายโรคจิตหน้าหม้อ
เดินเข้าใส่อยู่ร่ำไป.......... -*- (โห-----ทำเอาหญิงมาล่อกู แต่หน้ามึงนี่จะล่อกูชัดๆ!
คนยิ่งอารมณ์ไม่ดีอยู่ ถ้าไปกับมึง กูคงโง่ยิ่งกว่าควายแล้วววว ไอ่สาดดดดดด!!!)


เอสแลกรที่ยังสลัดสาวๆไม่หลุด ต่างชะเง้อชะแง้มองไปทางน้ำกัน ตาแทบถลน!

กรคิดในใจเป็นห่วงน้ำ (เฮ้ยไอ้บ้านั่นใครวะ!? อย่ามายุ่งกับพี่น้ำนะ!!)

ขณะที่เอสแทบจะหลุดตะโกนแหกปากอย่างคลุ้มคลั่ง (ว๊าก!!! นั่นเมียกูเฟร้ย!!!)


ไม่อยากทนเห็นน้ำถูกผู้ชายคนอื่นจีบต่อหน้าต่อตา เจ้าดาราดังทั้งสองจึง
พร้อมใจกันดิ้นรน กระเสือกกระสนแหวกวงล้อมพวกผู้หญิงหนีออกมา

“โทษทีครับพี่ต้องไปหาเพื่อนแล้ว! โอ๊ะๆอย่าดึงครับ!น้องๆดูโน่น! อะไรน่ะ!”

เอสทำหน้าตกใจชี้มือไปที่.........ทินกร
พวกสาวๆต่างหันไปมองนายทินกรที่กำลังเต้นเป็นบ้าเป็นหลัง  แล้วมันก็ได้ผล
เมื่อพวกผู้หญิงมัวยืนอึ้งๆงงๆ..   ดาราหนุ่มจึงใช้จังหวะนั้นรีบชิ่งหนี


เอสและกรรีบวิ่งมาหาน้ำแทบหน้าทิ่ม แล้วยืนกอดอกทำหน้ายักษ์อยู่ด้านหลัง
อย่างวางฟอร์ม ทั้งคู่พยักเพยิดหน้าใส่เจ้าชายหนุ่มแปลกหน้า จนยิ้มหวาน
กะลิ้มกะเลี่ยของชายคนนั้นต้องหุบลงกะทันหัน||||||||||||||

คนน่ารักรู้สึกตัวหันไปมองด้านหลังของตนทั้งซ้ายทั้งขวา เมื่อเห็นว่าเป็นเอสและกร
เขาก็หันกลับไปตะคอกใส่หน้าเจ้าผู้ชายที่มาจีบอย่างหงุดหงิด

“เฮ้ย!! รำคาญเว้ย!!! กูมาตาม ผัววววววววว!!! กลับบ้าน!”  เน้นคำว่าผัวใส่หน้าชัดๆ
จนชายคนนั้นหน้าเหวอ อ้าปากค้างไปเลย ได้แต่มองตามน้ำที่เดินกระแทกไหล่
ผ่านดาราดังทั้งสองที่อยู่ด้านหลังไป.............ตรงไปที่.............. ทินกร!

นายทินกรที่กำลังเมาเหล้าและเต้นบ้าบออย่างเมามัน จนคนรอบข้าง
อดยืนมองด้วยความอึ้งไม่ได้  ถูกน้ำเดินมาตบกะโหลกเข้าให้อย่างแรงจนร้องโอย...

ทินกรตกใจยืนกุมหัวตัวเอง แล้วหรี่ตามองหน้าน้ำเหมือนจะนึกว่า.. ใครวะ...?

ตอนนั้นเพลงในผับเกิดเปลี่ยนจังหวะให้เร้าใจยิ่งขึ้น ทินกรที่ยังอึนๆ..มึนๆ...
จึงเลิกสนใจน้ำแล้วแหกปากร้องเฮให้ลั่น    น้ำต้องท้าวเอวขึ้นทั้งสองข้าง มองภาพ
ทินกรเต้นกระจายยิ่งกว่าเดิมด้วยความเหลือจะทน..|||||||||*||


ไม่นานนักเอสกับกรต่างก็ต้องยืนอ้าปากเหวอไม่ต่างจากชายแปลกหน้าคนนั้น
ที่ยังยืนเอ๋ออยู่ที่เดิม ไล่สายตามองตามคนน่ารักจิกหัวลากนายทินกร
เดินผ่านหน้าพวกเขาไป ขณะที่เจ้าขี้เมายังไม่วายพยายามเต้นไปเต้นมา
แต่ก็ทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ให้ได้เพราะ..เจ็บที่โดนกระชากผมบนหัว ..


“กลับ! บ้าน! เว้ยเฮ้ย!!!”  น้ำทำเป็นพูดตะคอกเสียงดังใส่เจ้าคนเมา แต่เขาส่งหางตาดุๆ
ไปทางเจ้าดาราทั้งสองแทน เหมือนสั่งให้เดินตามออกไปจากผับเดี๋ยวนั้น

ดาราหน้าหล่อกับดาราหน้าใสมองหน้ากัน แล้วมองตามน้ำที่เดินลากทินกรลิ่วๆไป
ต้องพากันเร่งให้พนักงานเคลียร์บิลด่วนจี๋ ก่อนจะรีบวิ่งตามไปสมทบอย่างร้อนรน
ท่าทางหนุ่มน่ารักจะโกรธเสียแล้วได้แต่สงสารนายทินกรที่ไม่รู้อิโหน่อิเหน่ เอาแต่จะเต้นท่าเดียว
แม้จะถูกน้ำจิกหัว ลากตัวออกไปถึงนอกผับที่ไม่มีเสียงดนตรีแล้วก็ตาม... ||||||||||||||


.....................................................

.................................

......................

............



ขับรถไปได้สักพัก..... คนหน้าหล่อก็ทนความเงียบของแฟนหนุ่มน่ารัก
และเสียงร้องเพลงไผ่ พงศธร เพี้ยนๆจากนายทินกรไม่ไหว..


เอสเบรกรถแล้วหันไปถอนหายใจให้น้ำที่นั่งข้างๆ... น้ำก็ยังคงเงียบไม่พูดอะไร

“....ถึง?...เถิงงงง???”  ทินกรมองไปนอกรถอย่างงงๆ ไม่เข้าใจว่าบ้านเขาไหงมัน
กลายเป็นโรงเรียนได้....  เอสเลี้ยวเข้าซอยที่เป็นทางเข้าโรงเรียนมัธยมแห่งหนึ่ง
ซึ่งเป็นทางผ่านไปบ้านของกร บริเวณนั้นเงียบเชียบ เหมาะแก่การสนทนาของเหล่า
คนที่มีลับลมคมในทั้งหลาย...  “พี่เอสจอดรถทำไมพี่!?”  กรเห็นทุกคนนั่งเงียบ
จึงต้องถามออกมาอย่างงงๆ


“จนกว่าใครบางคนจะยิ้ม พี่จะไม่ไปไหนทั้งนั้น...”  เอสบอกกรแล้วทำชำเลือง
มองหน้าน้ำ  กรรู้สึกนึกอ๋อในใจ.... พี่เอสคงหมายถึงพี่น้ำ...  แต่เมื่อเด็กหนุ่มหันไป
มองทางทินกร รายนี้กลับพยายามยิ้มแฉ่งให้เขาจนแทบจะเห็นฟันครบ32ซี่ แล้วหัวเราะ
อย่างไม่มีเหตุผลออกมา...


“คุณก็รู้ผมไม่ได้คิดอะไรกับสาวๆพวกนั้นเลย .... อย่างอนผมเลย..”
เอสเอ่ยเสียงนุ่มอ้อนคนรัก แล้วใช้นิ้วจิ้มต้นแขนเรียวเป็นการสะกิดเรียกร้องความสนใจ

คนน่ารักเหล่มองก่อนพูด “... รู้..............แต่มันทำให้ผมอารมณ์ไม่ดีเว้ย!”

เอส...  “....................||||||||||||||||||”



กรมองคู่รักตรงหน้าแล้ว ต้องเบือนหน้าไปมองทางอื่นอย่างอึดอัดหัวใจ....
ทำไมเขาต้องมาอยู่ตรงนี้ด้วยนะ....    หันไปมองทินกรแทน.... คนนี้หลับไปแล้ว!
เด็กหนุ่มอดรู้สึกหงุดหงิดไม่ได้  เป็นเพราะพี่ทินแท้ๆเลย!-*-

“เอ่อ.... ผมขอตัว ไปโทรศัพท์ก่อนแล้วกันนะครับ...”  กรหาข้ออ้างออกไปนอกรถ
เมื่อเปิดประตูเดินออกไปได้ไม่กี่ก้าว ก็คอยแอบหันกลับไปมอง.... เขาได้แต่ถอนใจ
แล้วต้องเดินโต๋เต๋ดูต้นไม้ใบหญ้าแถวนั้นอย่างเหนื่อยใจ... 



เอสเห็นน้ำยังนิ่ง เขาจะทำยังไงให้น้ำยิ้มให้เขาเสียทีล่ะ ไม่อยากปล่อยไว้จนข้ามวัน
เหมือนใจเขาจะขาด~~....... เขารักน้ำที่สุด ไม่ได้อยากไปยืนให้สาวๆกรูกันเข้ามา
เต้นล้อมหน้าล้อมหลังอย่างนั้นเสียหน่อย... ถ้าจะเต้นล่ะก็เขาอยากเต้นกับน้ำมากกว่า


เอสนึกอะไรดีๆได้ก็อมยิ้มตาเป็นประกายขึ้นมา...  “น้ำ!..คุณอยากเต้นมั้ย!”

ดาราหนุ่มยิ้มกว้าง รีบเปิดเพลงในรถหาจังหวะที่สนุกสนาน ให้เสียงดังก้อง
จนทำลายความเงียบของบริเวณนั้น  น้ำตกใจตีมือเอสแล้วถลึงตาสั่งให้ปิดเพลงซะ
แต่เจ้าหน้าหล่อไม่ยอมเชื่อฟังง่ายๆ กลับหัวเราะแล้วจับมือนุ่มไว้แทน

เอสเปิดประตูรถให้เสียงเพลงดังออกไป แล้วดึงมือน้ำให้ออกไปเต้นกับเขานอกรถ

“อะ อ่ะ ไอ้บ้าเอส!///////*// หยุดนะ!! ปล่อยเซ่~! เล่นบ้าๆ ไม่เอา! ไม่เต้น!”
เสียงหวานระล่ำระลักร้องห้าม เมื่อมือไม้เขาถูกจับโยกไปมาเหมือนโดนเชิดหุ่นกระบอก

“เอาน่า~! ไม่มีใครเห็นซักหน่อยนี่ นะนะนะ ผมอยากเต้นกับคุณนี่คร้าบบบ////////”
เอสพูดอมยิ้ม เมื่อเห็นน้ำเริ่มหัวเราะ ถึงจะพยายามทำขมวดคิ้วเหมือนเดิม
แต่เขาก็รู้ว่าคนน่ารักชอบใจที่เขาทำอยู่ไม่น้อย..


“โอ๊ยไม่เอ๊า!!  ผมไม่~5555555///////// เอส! คุณนี่มันบ้า!! ไอ้บ้า! ไอ้บ้า!5555”

น้ำขำเอสที่จับตัวเขา แล้วบังคับให้เต้นท่าทางแปลกๆ ทั้งย่อตัว ทั้งวิ่งวนไปรอบๆ
แม้แต่มายืนด้านหลังเขา เพื่อพยายามทำท่าลูบไล้เลียนแบบพวกสาวๆที่ผับ ..แต่รู้สึก
มันจะออกมาน่าทุเรศซะมากกว่าจะเซ็กซี่..555

เอสกุมมือน้ำ... แล้วสอนให้เต้นตามเขา เต้นไปตามจังหวะของเพลงอย่างสนุกสนาน...
คนสอนยิ้มกว้างดีใจ ที่ได้เห็นยิ้มหวาน และเสียงหัวเราะสดใสของแฟนตัวเองในที่สุด


เสียงเพลงดังไปถึงจุดที่กรยืนมองทั้งคู่อยู่....  เด็กหนุ่มยิ้มน้อยๆมองคนที่เขารัก
กำลังมีความสุข...  แต่ไม่รู้ทำไมความยินดีจากใจของเขามันจึงทำให้ทุรนทุรายเพียงนี้..


กรหันหลังให้ภาพนั้น แล้วเดินเลาะกำแพงโรงเรียนไปเรื่อยๆอย่างห่อเหี่ยวหัวใจทุกทีๆ
อยู่ๆก็นึกถึง... คนที่หากว่าอยู่ตรงนี้ คงทำให้เขายิ้มออกได้
แต่ดึกป่านนี้แล้ว..... คนคนนั้นจะหลับไปหรือยังนะ...

ดาราหน้าใสเอามือล้วงกระเป๋ากางเกง หยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดหาคนที่เขาคิดถึง..
รอให้ทางนั้นรับสายด้วยใจระทึก... เขาจะโดนดุมั้ยนะ...กลัวจะเป็นการโทรไปรบกวน


รอ...รอ.....รออยู่นานทางนั้นก็ไม่รับสายเขาเสียที... กรถอนใจต้องยอมแพ้วางสาย

ทางนั้นคงหลับไปแล้ว หรือ.........ไม่อยากรับกันนะ.....

เด็กหนุ่มรู้สึกเหงา เศร้าใจไม่หาย.....


รู้อย่างนี้คว้าสาวสักคน แล้วหนีกลับบ้านไปเสียก็คงดี..
กรหัวเราะน้อยๆปลอบใจให้ตัวเอง แล้วเงยหน้ามองท้องฟ้ายามค่ำคืน
ดวงดาวสวยๆแข่งกันส่องแสงระยิบระยับเต็มท้องฟ้ากว้างพร่างพราว.....

คนแหงนหน้าดูอดอ้าปากหวอไม่ได้...........    “โห......................สวยจัง.....”

เด็กหนุ่มหน้าใสยิ้มออกมาได้ เมื่อเห็นดาวทอแสงเป็นประกายก็นึกอยากให้
คนที่เขาคิดถึงได้มาเห็นด้วยจริงๆ..



[ คืนนี้ดาวเต็มฟ้าสวยสุดๆ....... อยากให้พี่เห็นจัง... ฝันดีครับ พี่ชาย ^^]


............. ตัดสินใจ ส่งข้อความถึงคนที่ไม่ยอมรับสายเขาพร้อมรอยยิ้มบางๆ...





“555เฮ้ย! คุณดูนู่นสิ! ///////”
 ดาราหน้าหล่อเข้ากอดคนรักจากด้านหลัง แล้วชี้ให้แหงนหน้าขึ้นไปมองบนท้องฟ้าอย่างตื่นเต้น

หนุ่มน่ารักมองฟ้าสวยๆตอนกลางคืนอย่างตื่นตะลึงไม่แพ้กัน ตาคู่สวยราวกับสะท้อน
แสงดาวเป็นประกายระยิบระยับ... ถึงจะมีลมที่ทำให้ผิวรู้สึกเย็นพัดมา แต่ใจของเขา
ก็ได้รับความอบอุ่นจากอ้อมกอดของเอสแล้ว


 “หือออ..... ดาวเต็มไปหมดเลย...ว้าวสวยชะมัด!...////////” น้ำยิ้มมองท้องฟ้าค้าง

“.....อื้ม.........ฮึ.. แต่ ไม่นะ...ผมว่ามันก็ไม่สวยเท่าไหร่หรอก” อยู่ๆเอสก็ขมวดคิ้ว
ทำเป็นขัดที่น้ำพูดขึ้นมา น้ำจึงหันไปเอี้ยวคอ เงยหน้ามองเอสที่กอดเขาอยู่ด้านหลัง

  “ ......... คุณนี่มัน... ไม่โรแมนติกเล้ย... สวยจะตายไปนะผมว่า..”


เอสอมยิ้ม ฉวยโอกาสก้มลงจูบปากบางสีชมพูระเรื่อของคนน่ารักที่ไม่ทันระวัง

“อึก!...เอส!/////////*// เดี๋ยวเหอะ!! ไอ้กรจะเห็น อายน้องมันบ้างสิ!”
น้ำหันมาหาเอสทั้งตัวแล้วผลักอกแรงๆด้วยความเขิน แต่แฟนรูปหล่อของเขา
ก็ยังไม่ยอมปล่อย ทำแค่หันไปมองทางกรที่เดินอยู่ในเงามืดไกลๆแล้วหัวเราะ

“กลัวอะไรเล่า555/////// เจ้ากรมันคงมัวแต่โทรศัพท์หาแฟนๆกิ๊กๆของมันอยู่
ไม่มาสนใจเราหรอกน่า” คนหน้าหล่อพูดพลางก้มเอาปลายจมูกโด่งของตัวเอง
ถูไปถูมากับปลายจมูกของคนน่ารักเล่นอย่างหมั่นเขี้ยว


“รู้มั้ยทำไมผมถึงมองดาวไม่สวย...”

ฟังเจ้าคนหล่อเขาพูดก็พอรู้ว่า อยากจะบอกอะไรแน่ คนฟังจึงยอมเล่นตาม
ถามเขาเสียหน่อย.. “....หึ... ทำไม?....”


“โธ่~ ก็ผมมองตาคุณอยู่ทุกวันนี่.... เวลามองดาวบนฟ้า ก็เลยคิดว่า
สู้คุณไม่ได้เลย...//////”

“ฮะฮะฮะฮะฮะฮะฮะ////////// ไอ้บ้า ฮะฮะฮะ” 
น้ำหัวเราะใหญ่ แล้วเข้ากอดซบกับอกกว้างของเอส
แต่โทษฐานที่เขาหัวเราะจึงโดนจุ๊บหน้าผากเข้าให้


ทั้งสองกอดกันยืนเงยหน้ามองดาวบนฟ้าให้นาน....ให้ชุ่มฉ่ำหัวใจ...


................................................

.............................

................


............................


“ขอบคุณที่มาส่งครับ หวัดดีครับพี่เอส พี่น้ำ ขับรถดีๆครับพี่เอส”

กรยกมือไหว้ แล้วโบกมือบ๊ายบายไล่ตามหลังให้รถหรู
พวกรุ่นพี่ของเขายิ้มแป้น หน้าบานกลับบ้านกันไปแบบนี้....ดีกันแล้วสินะ..
เด็กหนุ่มหัวเราะน้อยๆส่ายหน้า แล้วหันหลังไปเปิดประตูรั้วบ้านตัวเอง



ตอนนี้.......................................ไม่รู้ทำไม เขารู้สึกเหงาขึ้นมา….

พอคิดถึงเรื่องที่เห็นพี่เอสกับพี่น้ำมีความสุข  มันก็ทำให้เขา..


เหงาจนบอกไม่ถูก.... เหงาจนอยากร้องไห้...



ไม่ได้ๆ! เขาต้องคิดถึงเรื่องอื่นเข้าไว้สิ จะได้ไม่เอาแต่คิดว่าตัวเองกำลังอกหัก
......แล้วมาเศร้าอยู่แบบนี้.............


เด็กหนุ่มถอนใจให้ตัวเองเบาๆ... ก่อนเดินทอดน่องเอื่อยๆเข้าบ้านอย่างอ่อนล้า
“เหอะ..555 เชื่อเขาเลยเปิดเพลงดังขนาดนั้น พี่ทินแกยังไม่ตื่น หลับยาวเฉย”
นึกถึงพี่ทินกรแล้วอดขำไม่ได้เหมือนกัน มันน่าถ่ายคลิปไว้ชะมัด55


“เอ๋...”  รู้สึกตัวว่ามือถือสั่น แล้วเสียงเรียกเข้าก็ดังตามมา ......
ใครกันมาโทรหาเขาเวลาอย่างนี้ เลยเที่ยงคืนแล้วนะ...?  หรือจะเป็นพี่โอบ?
รึความจะแตก โทรมาด่ารึเปล่านะ|||||||||||||

กรหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูหน้าจอด้วยความประหลาดใจ แล้วเขาก็ต้องยิ้มกว้าง
อย่างดีใจสุดๆ...   “ ฮะ ฮัลโหล! พี่หมอที!//////////”


“หึหึ... มาดาวสง ดาวสวยอะไรวะกุ้งแห้ง... นอนดึกแบบนี้ ตัวถึงไม่โตน่ะสิ”


กรยิ้มจนแก้มแทบปริ ความเหงาอ้างว้างเมื่อครู่มันหายไปเป็นปลิดทิ้ง เพียงแค่
ได้ยินเสียง พี่ชายที่แสนดีของเขา  “หืมมม~ ตัวเองก็ยังไม่นอนเหมือนกันแหละครับ
รู้ได้ไงว่าผมยังไม่หลับเนี่ย ถึงโทรมาได้”


“....พอดีลืมมือถือไว้ในห้อง กำลังจะนอนก็เพิ่งเห็นข้อความน่ะ...เอ่อ.... พี่ไม่ทันคิดเหมือนกัน...
 แต่นายก็ดูดาวอยู่ไม่ใช่เหรอ...เป็นไงล่ะ แอบนอนร้องไห้อยู่อีกล่ะสิ..”

“โธ่พี่หมอทีเห็นผมเป็นเด็กอนุบาลรึไง //////*//  ผมไม่ร้องไห้แล้วน่า...
แต่........ผม.................ผมดีใจนะครับ...ที่พี่โทรกลับมา.....”

นึกอะไรได้เด็กหนุ่มก็ยิ้มกว้าง แล้วรีบวิ่งเข้าบ้านไปด้วยความตื่นเต้น
ตรงดิ่งไปยังห้องนอนตัวเอง

ไม่รู้.......

ดาวที่มองจากหน้าต่างห้องของเขา กับดาวที่มองจากทางบ้านของพี่หมอที
จะสวยเหมือนกันหรือเปล่านะ.......  สงสัยคงต้องลองถามดู...////////


..........................................


......................


..........


++++++++++++++++++++++++++++++++++




ลืม.............................. เหมือนลืมอะไร..............


แต่ลืมอะไรหว่า? ? ? ?.............



……. รุ่งเช้า  น้ำลุกนั่งกลางที่นอน ขยี้ตาคลายความง่วงที่ยังทำเขาสลึมสลือ
พยายามคิดต่อจากเมื่อคืน แต่ก็นึกไม่ออกซักที ว่าเมื่อคืนนี้เขาลืมอะไร...........

ต้องลืมเรื่องอะไรไปแน่ๆ  หนุ่มน่ารักอ้าปากหาวหวอดๆ แล้วบิดขี้เกียจไปซ้ายที
ขวาทีอย่างเมื่อยตัว.... หลังไปส่งเจ้ากรที่บ้าน กว่าจะวกกลับถึงคอนโดก็ดึกมาก
ยังต้องช่วยกันลากนายทินกร ให้ขึ้นมานอนที่โซฟารับแขกอีก...ตัวหนักเป็นบ้า
แถมยังละเมอเย้วๆเสียงดังค่อนคืน หนวกหูประสาทจะกิน...... คอยดูนะเขาจะไม่พา
เจ้าหมอนี่ไปผับด้วยกัน..........อีก.........แล้ว...........เอ๊ะ !


เหวอ~~~!!! ในที่สุดก็นึกออกแล้ว ว่าลืมอะไร!|||||||||||

สรุปนี่เขายังไม่รู้เรื่องของผู้หญิงชื่อ ฟ้า เลยนี่หว่า!


“เอส! เอส! ตื่นเร็ว! เอสครับ!! นี่คุณ!!”

 น้ำรีบเรียกเอสที่นอนอุตุอยู่ข้างๆให้ตื่นด่วน  แต่เจ้าหน้าหล่อของเขายังนอน
นิ่งยิ้มหวานงึมงำไม่กระเตื้องจะลุกให้สักนิด ทีเมื่อคืนล่ะไม่ยอมหลับยอมนอน
ง่ายๆแบบนี้บ้าง (อ๊ะๆ!! ////////*//  อย่าเพิ่งคิดกันไปไกลกันครับ หลังจากกลับมา
เราก็ไม่ได้ถึงไหนๆกันหรอก เจ้าโรคจิตมันแค่พยายามอ่ะ แต่ผมก็อายแขก(ทินกรที่เมาหลับอยู่)
เป็นเหมือนกันนะ ใครจะยอมให้ทำกันเล่า!)


“ปัดโธ่เว้ย!! เอส!  ไอ้เอส!ตื่นซะทีเซ่~~!!!”

“เหวอ~~~!!!เฮ้ยๆๆๆ อะไรวะ อ่ะโอ๊ยยยยยย~~~~!”


โครมเข้าให้!....||||||||| 

แล้วนายเอสก็ถูกคุณภรรเมียสุดน่ารัก ถีบตกเตียงตามระเบียบ...




(มีต่อ...มีต่อนะจ๊ะตอนนี้)

[tsktonight]

ตอนที่35 คืนที่ดาวเต็มฟ้า (หลัง) ต่อจ้า^^





...............เอสกับน้ำรุดมายืนมุงดูทินกรที่กลิ้งตกลงมา นอนน้ำลายไหลยืด
อยู่ตรงพื้นหน้าทีวีแทน

ทั้งคู่มองหน้ากัน....มองตากันปริบๆ เพราะเมื่อคืนมัวแต่ยุ่งวุ่นวายกับ
เรื่องของตัวเองจนลืมเรื่องของนายทินกรไป...


“เอาอย่างนี้ดีมั้ยน้ำ..”  เอสยื่นหน้าไปกระซิบกระซาบที่หูของคนน่ารัก

“เอ๋......... นั่นสิ! ก็ดีเหมือนกัน ยังไงผมก็ต้องถามให้ได้ ยัยหนูแนนอุตส่าห์
ยอมรับเจ้านิกกี้ได้ทั้งที”  น้ำยิ้มอย่างมั่นใจพยักหน้าให้เอส


.........................

........


“ห๊า!!!//////// อะอะอะไรนะ! มีคนแอบชอบผมอยู่งั้นเหรอ!!?”

ทินกรสะดุ้งถามเอสและน้ำด้วยความตกใจและขัดเขิน จนกาแฟที่กำลังดื่มอยู่
ไหลร่วงออกจากปาก น้ำรีบดึงทิชชู่ส่งให้เช็ดกันสำลักอีกแทบไม่ทัน

เอสกลั้นขำแทบแย่แต่ก็บอกทินกรต่อไปว่า “ ก็จริงน่ะสิ! เขาสนใจนายมากนะ
แต่นายไม่รู้ตัวเอาซะเล้ย เขาก็เลยวานพวกเรา...ให้มาช่วยเป็นพ่อสื่อให้!”


“คะคะใคร! ใครกันน่ะเอส!?///////” ทินกรวางถ้วยกาแฟ แล้วถามอย่างตื่นเต้น
เจ้าของห้องทั้งสองแอบเหล่หางตามองกันอย่างเจ้าเล่ห์ ก่อนพากันอมยิ้มที่
ทินกรสนอกสนใจมากอย่างนี้  มันก็น่ามีความหวังว่าเจ้าหมอนี่ยังไม่ได้ตกล่องปล่องชิ้นกับใคร


“ไม่บอก... บอกไม่ได้! นายต้องบอกเรื่องของนายกับพวกเรามาก่อน!”
น้ำ ทำหน้าตาจริงจังเอ่ยเสียงคาดคั้นใส่แทนเอส

“ระเรื่องอะไรกันล่ะ!?” ชายหนุ่มที่มีสาวมาแอบหลงรักต้องทำหน้าเหรอหรา

“ก็เรื่อง ฟ้า ของนายไงล่ะ!”  คราวนี้เอสคาดคั้นบ้าง


ทินกรได้ยินชื่อเท่านั้นก็ตาเบิกโต ถึงกับลุกพรวดขึ้นถามทั้งคู่ด้วยความตกใจมาก
“เฮ้ยยยย!!!|||||||||||||| ระระระรู้เรื่อง ฟ้า กันได้ยังไงเนี่ย!!!?”
พูดเสร็จก็ทิ้งตัวลงนั่งอีกครั้งอย่างหมดแรง...


“แล้ว ฟ้า ที่นายชอบนี่มันคนไหนกันน่ะ ใช่คนในกองพี่ผึ้งรึเปล่า?” น้ำถาม

“ตกลงนายเป็นแฟนกับฟ้า แล้วรึยัง?” เอสถาม

“แต่ถ้านายมีแฟนแล้ว จะดีใจทำไมหนักหนาที่มีสาวอื่นมาชอบ
รึคิดจะควบสอง ไม่ได้นะเว้ย!” น้ำถามต่อเสียงเข้มขึ้นอย่างเอาจริงเอาจัง

“เอ้าตกลงนี่จะนั่งใบ้อยู่อีกนานมั้ยเล่า ทินกร!?”  เอสเสียงดังขึ้นถามบ้าง


แต่ก่อนที่ทั้งสองจะถามอะไรอีก ทินกรก็รีบยกมือห้ามให้ทั้งคู่หยุดเสีย
“แล้วจะช่วยเว้นช่องไฟ ให้กระผมพูดบ้างจะได้มั้ยครับ!!?|||||||||||*||”

ดาราหนุ่มกับคุณผู้ช่วยจึงยิ้มให้กันแล้วคอยเงียบฟังชายหนุ่มเล่าความ

“แต่เรื่องนี้ ขอร้องล่ะ รู้กันแล้วเหยียบไว้เลยนะ! ไหว้ล่ะ... ห้ามบอกใครเด็ดขาด!”


ได้ฟังคำขอที่จริงจังของทินกรก็พาให้พวกคนรอฟังต้องแปลกใจ...

...........เรื่องของ ฟ้า เนี่ย มันลับลมคมในขนาดนี้เชียวเรอะ?..


........................................

............................

..........

*****************************************



ขณะเดียวกัน คนที่รอฟังข่าวความคืบหน้าจากหนุ่มน่ารักก็ได้แต่นั่งถอนใจ..
หนูแนนเขี่ยข้าวในจานไปมาแล้วคอยเหล่มองโทรศัพท์อยู่เรื่อย..

เธออยากโทรหาพี่น้ำใจจะขาด อยากรู้เรื่องจนทนแทบไม่ไหวแล้ว
แต่ถ้าโทรไปเร่งก็กลัวพี่น้ำจะโกรธ อุตส่าห์ทำให้เธอทั้งที่ธุระก็ไม่ใช่ตั้งขนาดนี้แล้ว
“โธ่เอ๊ยพี่น้ำนะพี่น้ำขา... ทำไมไม่โทรมาซะทีนะ..”

แต่แทนที่เสียงโทรศัพท์จะดังกลับเป็นเสียงกริ่งประตูบ้านแทน.....


“หนูแนนลูก! มีเพื่อนมาหาน่ะ! เดี๋ยวแม่ออกไปซื้อของข้างนอกก่อนนะ
พ่อเขายังจัดสวนอยู่หลังบ้านแน่ะ ถ้าจะออกไปไหนกันก็บอกพ่อเขาด้วยนะ”

“ค่ะแม่...”

คุณแม่ชะโงกหน้ามาบอกให้ก่อนรีบหยิบกระเป๋าเดินออกไป
หนูแนนเดินตามไปยืนชะเง้อคอ มองหาคนที่มาเยือนในห้องรับแขก....
แปลกใจ..... เมื่อเห็นด้านหลังของผู้ชายที่ยืนมองตู้กระจกโชว์ถ้วยรางวัลของคุณพ่อ
รอเธออยู่ ... นั่นมัน....


..................................

.....................


“น้องแบงค์... มีอะไรเหรอจ๊ะ มาหาพี่ถึงนี่ได้?” สาวเจ้าของบ้านต้อนรับ
คนรักของเพื่อนซี้เป็นอย่างดี ยกน้ำหาขนมมาให้ ดีเหมือนกันเธอจะได้มีเพื่อน
คุยแล้วไม่ต้องเฝ้ากระวนกระวายใจ รอลุ้นเรื่องพี่ทินอยู่คนเดียว...


“เอ่อครับพี่หนูแนน... คือ.......”  หนุ่มรุ่นน้องร่างเล็กอ้ำอึ้ง เหมือนเขา
เตรียมใจมาแล้วแต่ก็ยังลังเลที่จะเอ่ย...

“แบงค์ไม่ต้องเกรงใจพี่นะ ....เรื่องที่เครียดๆอยู่ตอนนั้นหรือเปล่า?
เรื่องเรียนใช่มั้ยล่ะ ก็บอกแล้วไอ้นิกน่ะมันโง่555 มาถามพี่ดีกว่าเนอะ55”
หนูแนนหัวเราะขำ แต่อีกฝ่ายไม่แม้แต่จะยิ้มตามด้วยเลย ทำให้เธอต้องชะงัก


“....พี่หนูแนนครับ..พี่หนูแนน! ผมกำลังสงสัยว่าพี่นิกเขาจะปิดบังอะไรผมอยู่!”

“เอ๋.!?....อะไรกันจ๊ะ..”  สาวรุ่นพี่เห็นท่าทางเป็นทุกข์ของคนตรงหน้าก็พลอย
เป็นกังวลเรื่องนี้ไปด้วยอีกเรื่องแล้ว|||||||||||||


หนุ่มน้อยค่อยๆเล่าระบายความอัดอั้นตันใจที่มี และเรื่องของแก้มบุ๋ม...
เรื่องที่เป็นจริงของคนรักเก่านิกกี้ เรื่องที่เขาไม่เคยได้บอกใครก็พร่างพรูออกมา
ให้เพื่อนรุ่นพี่สาวได้ฟังจนหมด.... หนูแนนฟังจนจบเธอก็สรุปได้เลยโดยไม่ต้อง
รอให้แบงค์เดาความ....  “แน่ล่ะ! หนอย~~~ อีนังแก้มเน่านั่นคิดจะกลับมาหา
ไอ้นิกกี้อีกแล้วล่ะสิท่า! ฮึ้มไอ้ตาแคบนี่มันก็โง่จริงๆ!จะไปเสวนากับมันทำไมนะ!”


แบงค์รู้สึกขอบคุณพี่หนูแนนจริงๆที่ดีกับเขามาก... ได้รับความปลอบโยนและ
คำแนะนำมาเยอะ แต่..........อิตอนสุดท้ายนี่สิ....


“ว่าไงนะ!!! นี่มันยกเลิกนัดกับแบงค์กะทันหันเหรอ! แล้วทำไมไม่รีบบอกพี่!”
เมื่อสาวรุ่นพี่ทราบเรื่องก็ลุกยืนถามหนุ่มน้อยตาโตอย่างตกใจ

“เอ๋....ทะทำไม...เหรอ~ครับ..?”  แบงค์เหวอที่ได้เห็นพี่หนูแนนเสียงดัง

“ก็จะอะไรซะอีกเล่า! มันนัดกับใครไว้วะ! นังนั่นรึเปล่า! เฮ้ยอยู่ดีๆมาชิ่งกันได้ไง
มันน่าสงสัยซ่อนเงื่อนสุดๆขนาดนี้! ทำไมเราถึงไม่ตามมันไป!”

“หา........!?”  หนุ่มรุ่นน้องอ้าปาก ร้องหาค้าง..... ตามมันไป!? ....0o0


“โธ่ต้องรีบแล้ว!ไม่รู้จะไปทันมั้ย หวังว่ามันจะยังไม่ออกจากบ้านนะ นัดกันไว้เที่ยงนี่นา
เดี๋ยวพี่ไปบอกพ่อก่อนว่าขอออกไปหาเพื่อนข้างนอกด้วยกัน แบงค์รออยู่นี่ก่อนนะ!”

หนูแนนรีบบอกอย่างตื่นเต้น แล้วกึ่งเดินกึ่งวิ่งจะไปหลังบ้าน จนแบงค์ต้อง
วิ่งตามรั้งมือเรียกไว้แทบไม่ทัน  “ ดะดะเดี๋ยว! เดี๊ยว เดี๋ยวครับพี่! พี่หนูแนน
จะไปไหน!? เราจะไปหาใคร!? ปะไปทำไมกันครับ!?||||||||||||||”


รุ่นพี่สาวรีบหันมาอมยิ้ม แกล้งทำท่าเซ็กซี่พูด
 “จุ๊ๆๆๆ...ฮุฮุ แหม~ ก็ สะกดรอยตามยังไงล่ะจ๊ะ! ><  ”
ว่าแล้วก็ปลดมือหนุ่มน้อยที่ดึงไว้ออก ก่อนหัวเราะพลางเร่งฝีเท้าเดินไป


“....สะ.....สะกดรอยตาม.........พี่นิกงั้นเหรอ!?”

แบงค์พึมพำกลืนน้ำลายลงคออย่างเสียวไส้...ก็แล้วถ้า...
ตามไปเจอ........ ภาพบาดตาบาดใจเขาไม่ต้องเป็นลมตายอยู่ตรงนั้นเรอะ...โฮ~


(พี่นิกครับ.....  แบงค์รักพี่นะ..... ขอให้พี่นิกอย่าทิ้งแบงค์ไปหาใครเลย.... T T )


กลัวจัง.......................






tsktonight…TBC.


*** ………ขอชี้แจงอุปสรรคค่ะ.... fd เสียค่ะ..... เอ๋อแดก หรือ เอ๋อเหรอ...
เออเร้อนั่นเองค่า------------ T T .....  แล้ววิก็นึกว่าไวรัสเข้า ให้คนอื่นดูเขาก็มาลบ
ข้อมูลเราทิ้งหมดเลย...  วิอนุญาตเองแหละค่ะ เพราะนึกว่ามันจะหาย ปรากฏว่า
ไม่หายอ่ะไม่ใช่ไวรัสแต่มันเอ๋อ.......  ของเก่าวิไม่ซีเรียสอะไรค่ะ หากู้กลับมาเซฟเอา
แต่...อันใหม่ๆนี่สิ...... ไม่มีให้เซฟค่ะ  ฮือ~~ ดราม่าเข้าชีวิตชั้นยังไม่พอ ซวยซ้ำซ้อนจริงๆ...

เฮ้อ~ แต่มันก็ผ่านไปแล้ว มาสนุกกับเรื่องน่ารักๆต่อกันดีกว่านะค่ะ^^  นานเลย55
ตอนหน้ามาเล่นเป็นนักสืบกันหนุกๆดีมั้ยค่ะ.... แต่เอ....ไม่รู้จะเจออะไรนะ
บอกแค่ว่าตอนหน้า ได้เฉลยเรื่องฟ้าล่ะ ส่วนพ่อยกแม่ยกน้องแบงค์ก็ห้ามพลาด
ที่สำคัญใกล้ถึงนัดครั้งสำคัญของน้ำเข้าไปทุกทีๆ  มันจะออกมาอีรูปไหนนี่ต้องรอดู

....ยังไงก็ไม่ต้องเครียดรอกันค่ะ เพราะเรื่องนี้เน้นความน่ารักปนฮา (ซึ่งไม่รู้มันฮามั้ย55)
 คนแต่งแอบร้ายค่ะช่วงนี้ ใครที่ตามอ่านมาตลอดขอบคุณสำหรับกำลังใจมากนะค่ะ
รักจัง^^

( แอบกระซิบบอกเฉพาะแฟนๆเลิฟซีนเอ็นซีทั้งหลายขา ....
ปล. ว่าจะจัดเลิฟซีนหนักๆให้ตอนนี้555 พายุเข้าวิซะจิ้นไม่ไปเลย 555
แต่เดี๋ยวไว้เผลอกัน วิคงมีหื่น เอ๊ยมีเฮ....ให้เร็วๆนี้แหละค่ะ ลุ้นไปก่อนเด้อ
เพราะเรื่องนี้ไม่ได้เน้นอย่างว่าจริงๆแหละค่ะ แต่ก็ขาดไม่ได้เหมือนกัน เอ๊ะยังไง?5555555)


ตอบค่า

goosongta  // ขอบคุณสำหรับกำลังใจสู้ๆค่ะ^^ แฟนตัวยงของคนหน้าหล่อกับคนน่ารัก
ส่งมาให้ทั้งที เรื่องน้องแบงค์นี่เดี๋ยวก็รู้ว่าจะเป็นปาล์มมี่(คิดมาก)
หรือดีทูบี (ต่อหน้าฉันเธอทำอย่างนั้นได้อย่างไร ห๊า~~~) 555

silverphoenix // อยากรู้ว่าเจ้านิกกี้นัดใครไว้ ตอนหน้ามาตามเขาไปกันค่ะ

หมูกระต่าย // พี่นิกจะทำน้องแบงค์ได้ลงคอมั้ย..... 555 รอตอนหน้าได้รู้กันไป

watcharet // ไม่รู้จะงอนวิมั้ยนะ.... เพราะยังต้องลุ้นต่ออีกเฮ้ย...ขอโต๊ดค่า

tiffylovelove // ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ วิน่าจะเป็นพี่นะค่ะ ^^

CarToonMiZa // นั่นสินะค่ะ วิชอบรสเผ็ดอยู่แล้ว ไม่ชอบจืดๆซะด้วย555ว่าไปนั่น
 ขอบคุณบวกเจ้าค่ะ^^

choijiin // หว่าๆๆๆ แม่ยกน้องแบงค์อย่าเพิ่งจัดการเจ้าตาตี่เสียม่อยไปก่อนนะจ๊ะ555
เดี๋ยวไปเอาใจช่วยน้องแบงค์กัน หายาดมยาลมไปด้วย เผื่อน้องแบงค์ลุ้นจนเป็นลม555

TeuyHom // เมาเยอะมั้ย อย่างที่เห็นค่ะ5555  ความจริงได้รู้แน่แต่เป็นตอนหน้านะเอย

muiko // ตอนหน้าตามหนูแนนกะน้องแบงค์ไปด้วยกันเลยค่ะ คนแต่งจะพยายาม...
จะพยายาม......มาอัพเร็วๆ แหะๆ... เปลี่ยนเรื่องดีกว่า...
น้องกรได้พี่เทมช่วยปลอบใจเสมอแหละค่ะ^^ โดยไม่รู้เล้ยว่าพี่หมอทีนี่เป็นคนที่เขาเกลียด
ขนาดไหน ชีวิตจริงจะมีอย่างนี้มั้ยนะ5555 เรื่องฟ้าก็จะได้รู้แน่แต่เป็นตอนหน้านะจ๊ะ

● MaYa~Boy ● // ดีใจจังค่ะที่มีคนอ่านเพิ่มด้วยแฮะ เรื่องเรานี่5555^^

Rhythm // อย่าเพิ่งงอนนะจ๊ะ เดี๋ยวเจ้านิกไม่มีพวกเลย เดี๋ยวมันจะคลั่งเอา555

IWacKEE // แหมน่าปลื้มใจสำหรับคนแต่งจังค่ะ ที่มีคนติดตามแล้วแวะมาให้กำลังใจกัน
วิก็รอค่ะ รออยู่เสมอ หวังจะได้ฟังความรู้สึกของคนอ่านที่ชอบแนวนี้ ว่าเขามีความสุขมั้ย
จากเรื่องของเรา จะทำให้ใครบางคนอมยิ้มได้บ้างมั้ยนะ


ในเวลาที่รู้สึกเศร้า เราไม่ได้เหงาอยู่คนเดียวค่ะ ทั้งโลกมีคนที่น่าสงสารไม่ได้ต่างจากเรา
หรือยิ่งกว่าเรามากมายนัก  เรื่องของเราไม่ได้ทุกข์ที่สุดในโลก และมันไม่ใช่จุดสิ้นสุด
ของชีวิต มันไม่ใช่จุดจบแต่มันคือจุดเริ่ม..... เริ่มให้เราออกก้าวเดินผจญภัย แก้ไขปัญหา
และแสวงหาจุดมุ่งหมายใหม่ของชีวิตอยู่เสมอๆ.... ชีวิตย่อมมีการเปลี่ยนแปลง
แต่เราคือผู้กำหนดชีวิตของเราเองว่าจะให้มันเปลี่ยนเป็นดี หรือร้าย แค่ไหน

อยู่ที่เราว่าจะมองโลกเป็นสีอะไร....

(เป็นบอดี้แสลมกันมั้ยค่ะ 5555  สีชมพูก็ดีนะน่ารักดี)

ยังไงก็ตาม ถ้าใครได้อ่านข้อความตอนนี้ ขอบคุณที่อ่านนะค่ะ
วิคิดว่าทุกคนคงมีข้อคิดดีๆเป็นของตนเองอยู่แล้ว   บอกอีกทีว่า รักจัง^^

[หมูกระต่าย]

พี่แบงค์จะทำอะไรหนอ

[goosongta]

หนูแนนแน่มาก สืบเอาความจริงมาให้ได้นะ แบงค์นิ่งเกินไปตามพี่นิคไม่ทันหรอก
อยากรู้เรื่องฟ้ามากๆ มาต่อไวไวนะ

[muiko]

น้ำหึงเอส น่ารักกกกกกกกกกกกจัง

กรเศร้าอีกเเล้ว สงสารจัง เเต่ก็ยังดีที่มีคนคอยปลอบ

ลุ้นๆๆๆตอนหน้าค่ะ นิค ระวังตัวไว้ดีๆ
เพราะเเบงค์กะหนูเเนน จะเป็นนักสืบสะกดรอยเเล้ว

[tiffylovelove]

ลุ้นอีกแล้ววววววววว

[choijiin]

ปกติจะไม่ถูกโฉลกกับชะนีในนิยายวายเท่าไหร่
แต่น้องหนูแนนนี่เป็นข้อยกเว้นสักคน
เล่นเป็นผู้ชายน้องแบงค์ของเจ๊ออกนอกหน้านอกตาขนาดนี้
กดไลค์แถมลุ้นให้เป็นฝั่งเป็นฝากับพี่ทินไปตามระเบียบในเร็ววัน
 

ส่วนเรื่อง NC
ไม่รีบเลยค่า
*ทำหน้าหื่นน้ำลายไหล แถมหายใจฟืดฟาด
 
แต่มาไวๆก็จะดีนะ อิอิ
รอตอนหน้าจ้ะ
 

ปลล.น้องแบงค์น่ารักที่ซู้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
 

[IWacKEE]

หนูแนนนี่เยี่ยมจริงๆ ขอให้สมหวังกะทินกรนะ
น้ำกะเอสหวานได้อีกนะเนี่ยยย ตลอดเลยคู่นี้
แบงค์ก็สู้ๆนะจ้ะ นิกกี้นี่ยังไงกันนะ อิอิ
 

[MoMoRin]

Nikky thaa thang mai naa wai jai sud sud,,,yaa hai nong kaw jabdai la kan na ya..chi chi (-""-)

[CarToonMiZa]

ตามติดสถานการณ์

บวกเป็ด

[watcharet]

ว๊ากกกกกกกก!! แผนพี่หนูแนนสุดยอดดดดดด ยกนิ้วให้เลย ^^

[tsktonight]

ตอนที่36 แฟนตัวจริง...(แรก)





“ก๊ากกกกกกกกกก!!!!ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า~~~~~!!!!/////////”


เสียงหัวเราะดังลั่นไปทั่วทั้งห้อง....  ฮาจนเกินงาม... จะฮากันเกินไปแล้ว!!
ทั้งๆที่เพิ่งขอร้องไปหยกๆ ว่าฟังแล้วห้ามหัวเราะเขาด้วย!//////*// ปัดโธ่~~


ทินกรเอามือกอดอก  นั่งหน้าง้ำอยู่ที่โซฟาสีขาวตัวนุ่มหน้าทีวี เขารู้สึกทั้งเหนื่อยใจ
ทั้งอายไอ้คุณดาราหนุ่มรูปหล่อกับคุณผู้ช่วยหน้าหวานเหลือเกิน  .....

 แต่ก็ตัดสินใจเล่าให้ฟังไปเสียแล้ว จะทำไงได้ T T



ฟ้า..... คือคนที่เพื่อนตั้งแต่สมัยเรียนอยู่มัธยมของทินกร แนะนำให้รู้จักกันมาอีกที
ในงานเลี้ยงรุ่นเมื่อราวๆสองสามเดือนที่แล้ว... ไม่ใช่บรรดาฟ้าๆทั้งหลาย
ที่กองถ่ายแต่อย่างใด


 .... ทินกรบอกได้เลยว่าเขาหลงรักเธอตั้งแต่แรกเห็นด้วยซ้ำไป
ฟ้าสวยเข้าตาเขาอย่างจัง แถมยังเป็นคนอ่อนหวาน น่ารัก ดูน่าทนุถนอมมากทีเดียว

...ใช่..ในสายตาของทินกร ฟ้าเป็นผู้หญิงที่เพอร์เฟคสำหรับเขาที่สุด
ต้องคนนี้แหละที่จะมาเป็นแม่ของลูกเขา!

แม้เขาจะเพิ่งเริ่มคบกับฟ้าได้ไม่นาน แต่ทุกอย่างก็ราบรื่นดี แล้วจู่ๆวันหนึ่ง
เมื่อทินกรเกิดพูดทีเล่นทีจริง ว่าอยากแต่งงานและมีลูกกับใครสักคน....
ซึ่งนั่นเขาก็หมายถึง ฟ้า     เธอกลับบอกเลิกเขาเสียนี่!

เล่นเอานายทินกรงงกับชีวิตจนตั้งตัวไม่ติดเหมือนล้มทั้งยืน .... |||||||||||||||||


เกิดอะไรขึ้นกันหรือเขาจะคิดจริงจังอยู่ฝ่ายเดียว!? หรือมันจะเร็วไปสำหรับฟ้า...

ก็ไม่ได้หมายความว่าจะแต่งงานกันในเร็ววันนี้เสียเมื่อไหร่...

เพียงแค่พูดถึงเรื่องอนาคตที่จะมีร่วมกันกับคนรัก นี่เขาถึงกับต้องถูกทิ้งเชียวหรือ!!?


แล้วในที่สุด ปัญหานี้ก็ยังคงคาราคาซัง พวกเขามีปากเสียงติดต่อกันมาหลายวัน   

จนกระทั้ง วันนั้น...


หลังจากงานวันเกิดของนิกกี้ เขาตัดสินใจโทรไปลางานกับพี่ผึ้ง เพื่อไปหาฟ้า....
ไปเคลียร์เรื่องคาใจที่ทำเขาหนักอกอยู่ในตอนนั้น...



ทิน : {ทำไมล่ะครับฟ้า! ทำไมเราจะคบกันต่อไปไม่ได้! ผมไม่เข้าใจคุณเลย!
คุณบอกมาสิว่าผมไม่ดีตรงไหน!? ผมก็มีแค่คุณคนเดียวทำไมไม่เชื่อกันบ้าง!!}

ฟ้า : { มันไม่ใช่เรื่องนั้น! แต่เป็นเพราะฟ้าไม่อยากต้องทนโกหกคุณ อีกต่อไปแล้วค่ะทิน!}

ทิน : { โกหก............ อึก.... คุณน่ะเหรอ.....จะโกหกผม!?........
        ...........อะไรกันฟ้า... ก็ไหนเราสัญญากันแล้วไงว่าจะไม่ปิดบังอะไรกัน!}

ฟ้า : { ก็ใช่ไงค่ะ!.......... ฟ้าถึงต้องบอกเลิกคุณ! ก่อนที่เราจะรู้สึกผูกพันกันไป
        มากกว่านี้! ฟ้าอยากขอโทษ........... ที่ปิดบังคุณมาตลอด...}

ทิน : { ...... ...........ฟ้า..........คุณมีผู้ชายคนอื่นอยู่แล้วใช่มั้ย!?..........ใช่มั้ย!!?
        ถ้าคุณมีแฟนตัวจริงอยู่แล้วทำไมไม่บอกมาผมตั้งแต่แรก!หลอกผมทำไม!?}   

ฟ้า : { ........ไม่ใช่นะค่ะทิน! คุณต้องฟังฟ้านะ!}

ทิน : { ผมไม่ฟังอะไรทั้งนั้น! พอที! ผมไม่อยากรับรู้อะไรแล้ว!
        ที่ผมรู้คือ คุณไม่ได้รักผมใช่มั้ยฟ้า!! }

ฟ้า : { ....................................................จากที่ฟ้าได้รู้จักกับคุณมาจนถึงตอนนี้
       ฟ้าบอกได้เลยว่า คุณไม่ได้รักฟ้าหรอกค่ะ คุณก็แค่เข้าใจผิด..}
   
ทิน : { คุณพูดบ้าๆอะไรของคุณน่ะ! ผมเนี่ยนะ!ไม่ได้รักคุณ!}

ฟ้า : { งั้นคุณก็ดูนี่ซะ! ถ้าคุณรับได้! ฟ้าก็พร้อมที่จะเป็นคนรักของคุณตลอดไปค่ะ!}

ทิน : { เฮ้ย!!!//////// จริงนะ! จริงๆนะฟ้า!!! ฟ้าครับผมรักคุณ!
        ไม่ว่าเรื่องอะไรผมก็รับได้!}


ทินกรเข้าสวมกอดร่างบางของหญิงสาวที่เขารักแนบแน่นด้วยความดีใจ
.....ก่อนจะลืมตาดูสิ่งที่ได้รับมา

เงื่อนไข...ที่เธอบอกให้เขายอมรับมันให้ได้ ...........




{ นาย..................................นะ.. นาย! นายสมบัติ!!!......||||||||||||||||||||}



สิ่งที่อยู่ในมือของทินกรคือ บัตรประชาชนของ ฟ้า!....   


เย้ยยยยยยยยยยยยย!!!!   


ไม่! จริ๊งงงงงงงง!     


ไม่จริงใช่มั้ย!!!   


ไม่!!   



:sad5:ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!!!!



…………………..


……………..



….


 “ เรื่องมันก็เป็นอย่างที่เล่า...........||||||||||||||||||| เพราะงั้นตอนนี้เราก็ฟรีอ่ะนะ”

ทินกรพูดอย่างหดหู่ หมดอาลัยตายอยาก สุดแสนจะเซ็งจิต
ขณะที่เอสและน้ำยังกลั้นขำกันไม่ได้....


“โธ่~~!!//////*// หยุดหัวเราะกันได้แล้ว! ก็ไหนสัญญาว่าจะไม่ขำไงเล่า!”
ก็แหม~สมัยนี้มันดูกันยากจะตายไปนะว่าเป็นผู้หญิงจริงๆหรือเปล่า 


“ อ้าวไหนว่ารักนักรักหนา ไม่ขอเขาแต่งงานซะเลย?”  น้ำแกล้งลอยหน้า
ถามทินกรทั้งที่รู้อยู่แล้ว ว่าชายหนุ่มคงไม่ได้มีรสนิยมชมชอบแบบนั้น


“อึก! //////*// ก็ถ้าเป็นผู้หญิงจริงๆล่ะก็นะ!!!ผ่ารึยังก็ไม่รุ!||||||||||||*||”
ทินกรทำหน้าบูดบ่นอู้อี้ แล้วถอนใจสะบัดหน้าหนีเจ้าคนซักไซ้


“(กระซิบ) หึ55 เจ้าหมอนี่สู้คุณไม่ได้เลยเนอะ555”
คนน่ารักแอบกระซิบ ทำขยิบตาให้คนหน้าหล่อที่นั่งข้างๆอย่างทะเล้น

เอสหรี่ตามองน้ำที่ยิ้มล้อเขาอย่างหมั้นเขี้ยว นี่ถ้าไม่มีคนอื่นนั่งอยู่ด้วย
เขาจะจับมาหอมแก้มซะให้เข็ด//////////*//


“แต่รับปากกันแล้วนะเอส! น้ำ! ว่าจะไม่เอาเรื่องนี้ไปเล่าให้ใครฟังต่อ
โดยเฉพาะคนที่กองน่ะ!! ”  ชายหนุ่มชี้หน้าคนฟังที่พยายามกลั้นขำ
คาดคั้นให้ยอมตกปากรับคำกับเขา เพื่อความแน่ใจอีกที  เรื่องที่เขาได้รู้จักและคบหา
ดูใจกับฟ้า ยังไม่เคยบอกใครมาก่อน กะหาโอกาสเปิดตัวแฟนสาวสุดสวย ให้เพื่อนๆ
เซอร์ไพร์สเล่นเสียหน่อย เขาก็แห้วไปแล้ว........ หากเจ้าพวกตัวแสบที่กองละคร
รู้เรื่องนี้เข้าล่ะก็........ต้องโดนล้อไปสามชาติไม่มีวันจบสิ้นเป็นแน่แท้~~


น้ำกับเอสรีบยิ้มพยักหน้ารัวให้  หนุ่มน่ารักเข้าไปจับไหล่ทินกร จ้องตาอย่างจริงจัง
พร้อมบอกให้เจ้าคนที่กำลังวิตกจริตมั่นใจในตัวเขา


“อื้มม!!!เอาน่า! พวกเราเข้าใจนายดี รับรอง! ไม่เอาไปบอกใคร!555” 



********************

 *********



“ห๊า! ไม่ใช่ผู้หญิงหรอกเหรอค่ะ!  อุ๊บ!!5555555”  หนูแนนรีบเอามือปิดปากเพื่อกลั้นเสียง
หัวเราะแหลมใสของเธอ แต่ก็ยังดังจนลอดเข้าไปตามสายให้น้ำพอได้ยิน

ทันทีที่นายทินกรกลับ น้ำก็รีบโทรมารายงานผลการสอบปากคำให้หนูแนนรู้
สาวร่างเล็กดีใจเหลือเกินที่รุ่นพี่ทินกรยังอยู่เป็นโสดรอดปลอดภัยดี
ให้เธอได้แอบรักต่อไป...


“แล้วไม่บอกเจ้าหมอนั่นมันจะดีเร้อ... เขาสนใจน่าดูเลยนะ!
ก่อนกลับก็ซักพี่อยู่ได้ ว่าใครกันที่มาแอบชอบ พี่ต้องทนปากแข็งน่าดู
อยากให้พี่บอกเขามั้ย บางทีนายทินกับ.....หนูแนนอาจจะ...”

“ว้ายๆๆๆ พี่น้ำขาอย่าเพิ่งบอกพี่ทินนะ! ไม่เอาหรอกมัน...มัน......
มันอร๊ายยยยย!!  หนูเขิลลลลลลลลลล~~////////// > < ”


หนุ่มน่ารักเอ็นดูเพื่อนซี้ของน้องชายนัก เด็กสาวๆที่กำลังมีความรัก
ตอนนี้คงเขินแก้มแดงไม่น้อย “555 เอาเถอะๆ ก็แล้วแต่หนูแนนว่าจะเอายังไง
ถ้ามีอะไรให้พี่ช่วยอีกก็บอกมาไม่ต้องเกรงใจนะ แล้วพี่จะเป็นพ่อสื่อให้เอ๊ง!”

“โหพี่น้ำ!///////ขอบคุณค่ะพี่น้ำน่ารักที่สุดในโลกเลย!555”
หญิงสาวเอ่ยเสียงแจ๋ว รู้สึกอย่างที่พูดจริงๆ

“โธ่ไม่ต้องยอพี่หรอกน่า555 หนูแนนอุตส่าห์ยอมรับเรื่องไอ้นิกได้ทั้งที
พี่ทำให้แค่นี้ยังน้อยไป ขอบคุณนะที่เป็นเพื่อนรักของมันอยู่เสมอ”


“แหม~~//////เรื่องนั้น...............................”  หนูแนนนึกขึ้นมาได้....
พี่น้ำจะรู้ถึงพฤติกรรมอันน่าสงสัยของน้องชายตัวเองบ้างมั้ยนะ...


แสงแดดส่องมากระทบตา ทำให้หญิงสาวต้องใช้มือยกขึ้นมาบังเหนือหัว
ก่อนหยีตามองหน้าเจ้าหนุ่มรุ่นน้องที่นั่งคุดคู้เงียบๆ เจี๋ยมเจี้ยมอยู่ข้างๆเธอ....
“พี่น้ำค่ะ! พี่น้ำรู้มั้ยค่ะว่าตอนนี้หนูกำลังทำอะไรอยู่ที่ไหน!”


แบงค์ที่ก้มหน้าก้มตาอยู่ถึงกับหันควับไปมองหน้าสาวรุ่นพี่ตาโต
นี่พี่หนูแนนกำลังจะบอกอะไรพี่น้ำ!


“55ทำไมเหรอ อยู่ไหนล่ะวันหยุดนี่วันนี้ไปเที่ยวไหนเหรอเรา?”

คนน่ารักจับนู่นยัดนี่ใส่กระเป๋าสะพายที่วางอยู่บนเตียงนอนใหญ่ เขากำลัง
เตรียมตัวออกไปทำงานข้างนอกกับเอส ถามหนูแนนเสร็จก็หันไปตะโกน
เร่งเอสที่ยังอยู่ในห้องน้ำ  แต่คำตอบจากเด็กสาวทำให้เขาต้องชะงัก
แล้วหันมาขำถามย้ำอย่างไม่อยากจะเชื่อหู


“ห๊ะ!? หนูแนนว่าไงนะ!? ตอนนี้นั่งอยู่ข้างถังขยะหน้าบ้านพี่!!?”

“ค่ะ! หนูกำลังพรางตัว!”

“ พรางตัว!!? เฮ้ยยย555 ไปทำบ้าอะไรตรงนั้น! หาอะไรกินเรอะ!5555
พูดเล่นไปเรื่อย55555 อ๋อไปหาไอ้นิกกี้ล่ะสิ55”

“หึมมม! พี่น้ำค่ะหนูแนนพูดจริงๆนะค่ะ! ก็ไอ้นิกน่ะมัน..”


หนุ่มน้อยได้ยินรุ่นพี่สาวทำท่าจะฟ้องเรื่องพี่นิกของเขาก็สะดุ้งเฮือก
 รีบผวาคว้าแย่งมือถือมาพูดเอง เพราะไม่อยากให้พี่ชายของคนรักรู้
“ฮะฮัลโหล! พี่น้ำครับ! ไม่มีอะไรหรอกครับอย่าไปฟังพี่หนูแนน!"

แบงค์พูดได้ไม่เท่าไหร่ก็โดนแย่งโทรศัพท์คืนไป

“ฮึ่ม! เอามานี่นะแบงค์! จะเป็นไรไปเล่า!! พี่น้ำรู้มั้ยไอ้นิกน่ะมัน!”

หนุ่มน้อยยังไม่ยอมแพ้รีบชิงโทรศัพท์ไปพูดเองอีก

“พี่น้ำ! พี่น้ำไม่มีอะไรหรอกครับ พวกเรามาหาพี่นิกเฉยๆ!!”


หนูแนนพยายามยื่นมือสุดแขน ไล่ตีไล่หยิกมือแบงค์ให้ส่งมือถือของเธอคืนมา
แต่เจ้าเพื่อนรุ่นน้องก็ยังดื้อไม่ยอมคืนโทรศัพท์ให้

“เอามานี่นะแบงค์!!!เอามาให้พี่!”

“โอ๊ย! พี่หนูแนน! ผมเจ็บนะครับ! ไม่เอาผมไม่ให้พี่หนูแนนบอกพี่น้ำหรอก!
 เรายังไม่รู้ความจริงซะหน่อย!”


เกิดสงครามแย่งมือถือย่อมๆขึ้นที่ข้างถังขยะหน้าบ้านเขาเสียแล้ว...
หนุ่มน่ารักต้องยืนฟังด้วยความงุนงงค้างอยู่พักใหญ่...
(เอ๋.....ไอ้เบ๊อยู่กับหนูแนนเหรอ.. มันพูดอะไรกันวะ?วุ่นวายฟังไม่รู้เรื่องเลย)


“เฮ่! เฮ๊ย!! ไอ้เบ๊เรอะ! นี่มึงมาแย่งโทรศัพท์เขาทำไม หนูแนนมันจะบอกอะไรพี่!?”
น้ำพูดเสียงดังกรอกไปตามสาย หวังให้มีคนอธิบาย

แบงค์อาศัยความไวกว่ายื้อแย่งมือถือมาได้ยินน้ำถาม ก็ลุกวิ่งหนีพี่หนูแนน
ให้ห่างแล้วคุยกับน้ำเอง “แฮกๆๆพะพี่น้ำครับ! แฮกๆคือมันไม่มีอะไรจริงๆครับ”


“............ต้องมีสิ..... ต้องมีแน่... ไอ้นิกเรอะ? ไอ้นิกทำไม?..ความจริงอะไร”
น้ำรู้สึกไม่ชอบมาพากลเสียแล้ว เจ้าเบ๊มันโกหกเขาไม่เนียนเอาเสียเลย

“อึก!.......เปล่า!........เปล่าครับไม่มีอะไร.......ไม่มี....”
หนุ่มน้อยถูกคาดคั้นก็หน้าซีด กำมือถือแน่นพยายามปฏิเสธเข้าไว้ ทั้งที่ใจนั้นสั่น
กลัวโดนเอ็ดจะแย่  พี่น้ำก็ทำเสียงเย็นจนน่ากลัว ไหนจะพี่หนูแนน
ที่ยืนทำหน้ายักษ์ใส่เขาอยู่นั่นอีก


“นี่มึงริอาจปิดบังกูงั้นเหรอเบ๊...............”
 น้ำชะงักมือที่จัดของลงแล้วนั่งตั้งใจคุยโทรศัพท์


“ปะเปล่านะครับพี่น้ำ! ผมเปล่านะ!”
เสียงคนรักของน้องชายที่ตอบมาอย่างตะกุกตะกัก ยิ่งทำให้น่าสงสัยสุดๆ...


“ หึ........ มึงอยากตายเหรอเบ๊...”
เสียงหวานพูดเน้นๆอย่างเย็นยะเยือก พาให้คนฟังสยองจนขนลุก


“..................|||||||||||||||||||| ผมขอโทษคร๊าบ~~..........T T ( ฮือออ~~)”


ขณะที่แบงค์ยืนคอตก ไม่รู้จะเลี่ยงยังไงไหว ตอนนั้นเองหนูแนนก็เข้ามา
แย่งเอาโทรศัพท์ของเธอคืน หนีไปหลบมุมข้างกำแพงบ้านทำตัวลับๆล่อๆไป
เล่าเรื่องคนรักเก่าของหนุ่มหน้าตี๋ไปอย่างเมามันเป็นฉากๆๆ....
เสมือนอยู่ในเหตุการณ์นั้นเองตลอดเวลา.....   

หนุ่มน้อยได้แต่ยืนมองรุ่นพี่สาวคุยโทรศัพท์อย่างเป็นกังวล
กับพี่น้ำเขาคงไม่มีวันชนะได้....ไม่รู้ทางนั้นจะว่าอย่างไรบ้าง....



มีหรือที่รู้เรื่องแล้วคนน่ารักจะทนนิ่งเฉยได้!

สะกดรอยตามเจ้าตาตี่เรอะ!!!

เรื่องนี้เขาจะพลาดไปได้ยังไง!!!555555555



น้ำวางสายจากหนูแนนหลังนัดแนะกันเรียบร้อยแล้ว ก็รีบคว้าเป้ใบเล็กขึ้นสะพาย
ตรงดิ่งไปที่ประตูห้อง แต่แล้วขาก็ต้องสะดุด เพราะถูกดึงมือไว้จากข้างหลัง
หนุ่มน่ารักหงายหลังไปพิงถูกอกกว้างของคนที่รั้งเขาไว้พอดี


“เฮ่ๆๆ!คุณจะไปไหนน่ะน้ำ!?” เอสในสภาพเพิ่งอาบน้ำเสร็จ พันผ้าเช็ดตัวผืนเดียว
หยดน้ำยังเกาะอยู่ทั่วร่าง ต้องรีบจ้ำอ้าวตามมาดึงมือคนรักไว้ ดาราหนุ่มขมวดคิ้ว
ถามอย่างสงสัย แล้วกัน...ข้าวของที่เตรียมไว้ก็ยังอยู่บนเตียง แถมเจ้าตัวยังจะหนีเขา
ออกจากห้องไปไหนอีก


กลิ่นหอมอ่อนๆ ผิวเนื้อแน่นๆ ...มัดกล้าม...กับหยดน้ำที่เกาะอยู่ตามซิคแพคสวยๆ...
พาเอาใจคนโดนโอบตัวไว้ต้องเต้นตึกตัก

“..................อุ้ย!.......เอ่อ..................แหะๆ//////// ผมลืมคุณ.....”

น้ำเงยหน้าแหงนมองแฟนหนุ่มที่อยู่ด้านหลังเขา ส่งสายตาอ้อนๆไปหาอย่างขอโทษ
เขาต้องหลบสายตาคมคู่สีน้ำตาลอ่อน ที่ช่างดูเซ็กซี่เกินเหตุของคนรักอย่างเขินอาย
ถึงจะหน้าแดงใจสั่นนิดๆ แต่ก็ยังค่อยๆเขยิบเท้า กระเถิบหนีไปที่ประตู...


“เฮ้ย!!|||||||||| เดี๋ยวน้ำ!!! นั่นคุณจะไปไหน!?”

หนนี้มือคนหล่อรั้งตัวคนน่ารักไว้ไม่ทัน อีกฝ่ายเปิดประตูวิ่งเร็วจี๋ หนีออกไปที่
ทางเดินนอกห้องซะแล้ว แต่ยังหันมาชี้มือชี้ไม้ ตะโกนว่าคนรักทั้งหน้าแดงๆ

“เหวอ~~~อย่าวิ่งตามออกมานะไอ้ชีเปลือย!!! บ้าเอ๊ย! ผ้าหลุดหมดแล้ว!
ไอ้บ้าเอส!!!///////*//คุณต้องไปทำงานซะ! แล้วค่อยโทรหานะ~~~~!”


เอสชะงักตกใจรีบเก็บผ้าขนหนูที่พื้นมาพันท่อนล่างไว้ ได้แต่ชะเง้อคอมองตาม
คนน่ารักของเขาวิ่งหนีหายไปอยู่ตรงหน้าประตูห้องอย่างค้างคาใจ

“ฮึ่ยยยย~! ไปไหนของเขานะ!//////*//”


ทำไมไม่ยอมให้เขาไปด้วย! มาทิ้งเขาอย่างนี้ได้ยังง๊ายยย!!



.......................................................

.......................................


*****************************************



…….... “คัทครับ! โอเคครับ! เด็กๆ!!ดูเสื้อผ้าหน้าผมจัดชุดใหม่ด้วย วู้!”


เสียงผู้ช่วยผู้กำกับดังล้งเล้งสั่งงาน ทีมงานถ่ายทำหนังโฆษณาชุดนี้มีกันไม่กี่คน
ขณะที่ใครๆก็ทำงานของตน.....    เจ้าดาราหน้าหล่อที่เป็นพรีเซนเตอร์
กลับเอาแต่นั่งหงอย ท้าวคางถอนใจ ปล่อยให้ช่างแต่งหน้าต้องเมคอัพใหม่ให้
อย่างยากลำบาก....เพราะเดี๋ยวก็คอยก้มมองโทรศัพท์ที่ตักอยู่นั่นแหละ


แฟนเขายังไม่ยอมโทรมาเสียที........

ป่านนี้กำลังทำอะไรอยู่ที่ไหนนะ...........

ไม่มีน้ำอยู่ด้วย เขาจะเอาสมาธิที่ไหน เอากำลังใจที่ไหนมาทำงาน...

เป็นห่วงน้ำจัง......



“นี่เอส........แกคิดจะนั่งเป็นสากกะเบืออีกนานม๊ะ พี่เขาแต่งหน้าให้สากกะเบือ
ไม่ได้หรอกนะแหกตาดูซะบ้างซี่~ จะนั่งก้มหน้าหาแย้กินรึไงยะ!?”

 ดาราหนุ่มเงยหน้าจากโทรศัพท์ ขึ้นมองสาวสวยที่นั่งเติมหน้าอยู่ข้างๆ
ไม่ใช่ใครที่ไหน ดาราสาวคู่ขวัญของเขาเองที่ตะแว๊ดๆใส่รูหูซ้ายเขาตอนนี้
บิวรับงานถ่ายโฆษณาชุดนี้คู่กับเอส เธอยังบ่นเสียดายที่วันนี้ไม่เจอน้ำ


“...นับวัน.....ปากเริ่มจะเหมือนนังคู่หูของแกเข้าไปทุกทีๆ(อินังน้องก๊อป)
.... เหอะ มิน่าล่ะถึงไม่มีใครมาขอ..”

“อ๊ายยยยยยย!!! ไอ้เอส! แกว่าใครห๊า!!!?” บิวสะดุ้งลุกจากเก้าอี้มาตีแขนเอส
จนช่างแต่งหน้ายืนมองอย่างปลงๆ... วันนี้จะแต่งเสร็จกันมั้ยเนี่ย...||||||||||||||


 เอสวางมาดนิ่ง เงยหน้าขึ้นหลับตายอมให้ช่างแต่งหน้าต่อ แต่ปากเขา
กลับพูดไม่หยุด ช่วยไม่ได้ตอนนี้เขายิ่งอารมณ์ไม่ดีอยู่ด้วย ใครหน้าไหนเขาก็ไม่สนทั้งนั้น


“...ทำไม.....สนใจทำไม.... แกคุยกับสากกะเบือรู้เรื่องด้วยเหรอ....”

“นี่ชั้นไม่ได้อารมณ์ดีเหมือนหน้าตานะยะจะบอกให้!แกจะทำมั้ยงานน่ะ!”

“..........ก็ใช่........ อารมณ์ไม่ดี ......หน้าตาก็ไม่ดี..........นิสัยก็ไม่ดี.......
.......................จิตใจก็ไม่ดี.......แม่ง....ไม่มีไรดีซักอย่าง.....หึ..” 

ดาราหนุ่มพูดเรื่อยไม่ยอมลงให้ จนดาราสาวชักจะมีน้ำโหเดือดปุดๆเข้าให้แล้ว


“ว่า! ไง! นะ! หื้มมมม!!! ไอ้เอส!!ไอ้หมาบ้า! แค่น้ำไม่มาด้วยหน่อย!
ก็ออกอาละวาดกัดผู้คนเขาไปทั่วเชียวนะ! วันนี้แกยังไม่ได้ฉีดยามาใช่มั้ย!!”

“.............. -*- ...ชิ.....ยัยซิ๊มขายผักที่ตลาดยังน่าดูกว่าหน้าแกตอนนี้เลย.....”

“!!!ไอ้เอสสสสสสสส!!!! ไอ้เฮงซวย!!!ไอ้ๆๆoxxzoxxoooxc~”


และแล้วการตบตีปรี๊ดแตกของดาราทั้งคู่ก็เกิดขึ้น ให้ทีมงานตื่นตกใจไปตามระเบียบ
เอสเที่ยววิ่งไปซ่อนหลังคนอื่นๆ เพื่อหลบของที่บิววิ่งไล่ปาใส่หัวเขาไม่หยุดมือ

“ว้ายยยยย!! ยัยบิว! หยุดนะ! ไม่เอาไม่เล่นกันแบบนี้!เสียภาพพจน์นางเอกหมด!”
เสียงพี่แว่นผู้จัดการส่วนตัวของบิวโวยวายใหญ่ เมื่อเข้ามาเห็นทั้งคู่ทะเลาะกัน


“ฮึ่มมม! นี่แกกล้ามาว่านางเอกแถวหน้าอย่างชั้นแบบนี้ได้ยังไงห๊า!!!?|||||||||*||
คิดว่าตัวแกวิเศษวิโสมาจากไหนกัน! ไอ้พระเอกปากหมา!”  บิวชี้หน้าเพื่อน
อยากจะเข้าไปตบปากบอนๆของไอ้บ้านี่นัก แฟนหายก็มาพาลคนอื่นเขาไปทั่ว
มันนิสัยเสียไม่ทิ้งลายเลยจริงๆ

เจ้าดาราหน้าหล่อก็ยังไม่วายทำสีหน้านิ่งๆ  ก่อนส่ายหน้าแล้วพูดให้เพื่อนโมโหขึ้นไปอีก       

 “………………ตัวอิจฉาชัดๆ..”


“ไอ้เอส!!!ไอ้เล๊ววววววววว! กรี๊ดดดดดดดดดดด~~บิวไม่ยอมๆๆๆๆๆ”



กว่าจะสงบศึกได้... ทีมงานก็หมดพาราไปหลายแผง...|||||||||||||


.............................................

........................

...........


***********************************



ตึก ตึก ตึก ตึก ตึก ตึก ตึก!!!!!!!...... แบงค์วิ่งหน้าตื่นกลับมาบอกหนูแนน
ที่กำลังก้มเลือกไอศกรีมจากรถขายว่า เห็นพี่นิกเปิดประตูและเดินออกมาที่รั้ว!

“ว้ายๆๆๆๆ เดี๋ยวนะๆ อ่ะเอาอันนี้ค่ะน้า!”

“โธ่รีบหลบกันเร็วเถอะครับพี่หนูแนน! พี่นิกเดินมานู่นแล้วนะ!”


สาวรุ่นพี่ยังห่วงไอติมรสแตงโม อากาศมันร้อนอบอ้าวนี่นา วันนี้ท่าทาง
ฝนอาจจะตกตอนเย็น... หนูแนนรีบส่งเงินให้คนขายเสร็จก็รีบไล่ให้เขาไปขาย
ที่อื่นไวๆ คนขายก็หน้าเหรอออกรถแทบไม่ทัน|||||||||||


นิกกี้เปิดประตูรั้วบ้านและเดินตรงดิ่งมาที่ถังขยะใบใหญ่ทันที ทำเอาเจ้าสองคน
ที่ซ่อนอยู่ข้างๆ ต้องเบิกตาโพลง  ขืนหนุ่มตี๋เดินเข้ามาใกล้กว่านี้ต้องเห็นพวกเขาแน่

“เอ๊ะ.... อ้าว! วู้~กระเป๋าล่ะ!..”


นิกกี้สะดุดมองที่ตัวเอง นี่เขาลืมหยิบกระเป๋าสะพายสุดเท่ออกมาด้วย กลับหยิบมาแค่
ถุงขยะที่จะเอาออกมาทิ้งเท่านั้น เมื่อนึกได้ว่าต้องรีบไปตามนัดแล้ว ชายหนุ่มจึงรีบ
โยนถุงขยะให้เหมือนชู๊ตบาสเข้าปากถัง แล้วหมุนตัววิ่งกลับเข้าไปเอากระเป๋าในบ้าน


....... ทั้งหนูแนนและแบงค์ที่แอบอยู่ ต่างพากันลอบถอนใจอย่างโล่งอก
นิกกี้คงยังไม่ทันสังเกตเห็นพวกเขาด้วยซ้ำไป ....เฮ้อ~


 ไม่ช้า... หนุ่มหน้าตี๋ก็รีบเดินอย่างเร็วออกมาจากในบ้าน เขามุ่งตรงไปทางปากซอย
เพื่อหาเรียกแท็กซี่สักคัน... พวกคนที่ซุ้มดูอยู่ลุกยืนชะเง้อคอตามเป้าหมายที่เดินเร็วรี่ไป


“......หืม...... ทำไมต้องแต่งหล่อด้วยนะ...”  แบงค์พึมพำเหมือนจะงอนนิดๆ

นี่คนรักรุ่นพี่ของเขานัดกับใครไว้กันนะ ...


สาวรุ่นพี่ได้ยินก็เหล่มองหน้ารุ่นน้องก่อนพูด  “อยากรู้ก็รีบตามไปสิจ๊ะ!”
ทั้งคู่หันมาพยักหน้าให้กันแล้วค่อยๆเดินตามนิกกี้ให้ห่างที่สุด เพื่อไม่ให้รู้ตัวได้




***
 555 ตามต่อไป ถ้าเป็นไปได้ก็อยากอัพตอนต่อให้วันอาทิตย์นี้นะจ๊ะ^^


ตอบคร่า~~

หมูกระต่าย // สะ-กด-รอย-ตาม ไปโลด~~~~~~~

goosongta // หนูแนนได้เพื่อนเพียบ55 น้องแบงค์หวั่นไหวใจจะขาดรอนๆ555
 ส่วนเรื่องฟ้ามันก็เป็นฉะนี้^^

muiko // คู่เอกเค้าก็กุ๊กกิ๊กกันเผื่อคู่อื่นด้วยไงค่ะ^^  ส่วนของน้องกรนี่ตั้งใจไม่ให้เศร้ามากแล้วเชียว
ทางเจ้านิกนี่เขากำลังโดนจี้หลังตามติดอยู่เลยล่ะจ๊ะ5555

tiffylovelove // ดีใจที่ลุ้นค่ะ^^ อย่างน้อยเรื่องนี้ก็มีเรื่องให้ลุ้นด้วยแฮะ นึกว่าไร้สาระอย่างเดียว555

 choijiin // โอ้โห! น้องหนูแนนกราบขอบพระคุณงามๆค่ะ ดีใจจนเต้นระบำได้เลย55
ส่วนเรื่องเอ็นซีนี่............ ถ้าใครคิดว่าห่างไปนานแระยกมือขึ้นสูงๆให้ดูหน่อยค่ะ555 ใกล้ล่ะ
ปล.น้องแบงค์ฝากบอกว่า
“ขอบคุณครับผม  ผมไม่น่ารักหรอก ผมหล่อ... ////////555(จำพี่นิกมาอ่ะครับ)”

IWacKEE // ขอบคุณสำหรับกำลังใจให้น้องแบงค์นะจ๊ะ^^
เอสกะน้ำยังหวานได้อีก มดทำงานกันหลังแทบหัก55555 ส่วนคู่หนูแนน...สงสัยต้องลุ้นดูนะค่ะ><

MoMoRin // เจ้าตาตี่ยังคงไม่น่าไว้ใจต่อไปค่ะ555 แต่มิรู้น้องแบงค์จะจับได้อะไรมั้ยนะ?อิอิ

CarToonMiZa //ยังตามกันต่อ ตอนหน้าโป๊ะเช๊ะ รู้กันแน่ว่าอะไรเป็นอะไรนะค่ะ555
ขอบคุณบวกนะจ๊ะ ตามให้ตลอดเลย^^

watcharet // ยังไม่หมดแค่นี้ค่ะ หนูแนนว่าแน่แล้ว เดี๋ยวเรามาดูน้ำกัน555

[PoMArmKuB]

กลับมาอ่านต่อละงานเยอะมากแทบไม่ว่างเลย แต่ก็สนุกดีนะ ชอบ มาต่อไวๆนะ

นิกกี้ กับแบงค์ ถ้าเลิกกันผมเลิกอ่านเลยนะ

[silverphoenix]

นิกกี้...ไปหาใครอ้ะ

ทำตัวดีดีนะจ๊ะ  เดี๋ยวหนูแบงค์จะเสียใจ

[goosongta]

เอสเป็นโรคน้ำลิชึ่ม ขาดน้ำแล้วปากจัดสุดๆ
รอวันอาทิตย์อยากรู้ความจริงเรื่องนิค

[muiko]

นิก แกไปหาใคร แบงค์ตามให้ทันน้า

ถ้านอกใจเเบงค์ ขอเเช่งให้น้องชายไม่ทำงานสามปีเลย 

เอส ปากจัดได้อีก น้ำไม่อยู่ด้วยเเค่เเปปเดียวเอง

[tiffylovelove]

 

[Rhythm]

นิกกี้จะไปหาสาวหรอ!!!!!!

[choijiin]

กรั่กๆๆๆๆๆๆๆ
 
ที่แท้น้องฟ้าก็เป็นชะนีเทียมนี่เอง
แบบนี้หนูแนนยังมีสิทธิ์นะ
เพราะหนูเป็นชะนีแท้ 555555
 

เดี๋ยวตอนหน้าเราจะเปลี่ยนเรื่องเป็นนิยายนักสืบ
3 นักสืบหัวเห็ดวางแผนเด็ดหัวไอ้เจ้านิกกี้
 
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
น้องแบงค์สู้ๆนะ เสียทองเท่าหนวดกุ้งก็อย่ายอมเสียผัวให้ชะนีนะลูก
 

[CarToonMiZa]

รอตอนหน้า 

บวกเป็ด

[watcharet]

อยากเหนพี่น้ำ 555 คงตลกดี 555555555+

[TeuyHom]

นิกนัดใครไว้น๊าาา  ค้างอ่ะมาต่อเร็วๆนะ  อิอิ!!

[wizard_tao]

สงสารช่างแต่งหน้า กะทีมงานจัง

[MoMoRin]

นิกกี้ไม่น่าไว้ใจว่ะค่ะ แบงค์ลูกกกก ถ้าจับได้พี่แนะนำให้จัดหนักไปเลยนะลูกนะ อย่าไปใจอ่อน....

พี่เอสคะ.....ห่างจากพี่น้ำแป๊บเดียว ของขึ้น เลยเหรอคะพี่ ขนาดทำพี่บิวปรี๊ดแตกนี่สุดยอดเลยค่ะพี่ ฮ่าๆๆๆๆๆ

[IWacKEE]

ลุ้นๆๆๆ นิกกี้ไปไหนของเค้านะ -*-

ยกมือให้ NC ค่าาาาา แหะๆๆ ^^'' 

[JingJing]

ตามอ่านทันแล้ว สนุกมาก น้ำน่ารักสุดๆ ฮาและแมนมากก 555

อยากรู้ความจริงเรื่องนิกกี้ มาต่อเร็วๆนะคะ

[Mickey Mouse]

รออ่านต่ออยู่นะค้าบบบ
 

[tsktonight]

ตอนที่ 36 แฟนตัวจริง...(หลัง)



“......หืม...... ทำไมต้องแต่งหล่อด้วยนะ...”  แบงค์พึมพำเหมือนจะงอนนิดๆ
นี่คนรักรุ่นพี่ของเขานัดกับใครไว้กันนะ ...

สาวรุ่นพี่ได้ยินก็เหล่มองหน้ารุ่นน้องก่อนพูด  “อยากรู้ก็รีบตามไปสิจ๊ะ!”
ทั้งคู่หันมาพยักหน้าให้กันแล้วค่อยๆเดินตามนิกกี้ให้ห่างที่สุด เพื่อไม่ให้รู้ตัวได้





..แล้วหนูแนนก็นึกได้ว่าพี่ชายสุดน่ารักของเจ้าเพื่อนตัวดียังมาไม่ถึงเลย
เธอจึงโทรหาเพื่อบอกให้คนน่ารักรู้ตัวว่าเป้าหมายได้ย้ายที่อยู่แล้ว


“ฮัลโหล! พี่น้ำขาถึงไหนแล้วค่ะ!? ตอนนี้ไอ้นิกมันออกจากบ้าน เดินไปทาง
ปากซอยแล้วค่ะ! หา... อยู่ในรถแท็กซี่ ยังไม่ถึงไหนเลย! แล้วพวกเราจะเอาไงดีค่ะ
คงต้องเปลี่ยนแผน นัดเจอกันที่ข้างบ้านไม่ได้แล้ว”
โทรรายงานความเคลื่อนไหวไปก็แอบย่องตามเพื่อนไป...


น้ำนั่งในรถกระวนกระวาย เกรงจะตามน้องไปไม่ทัน
ไอ้หมาตาตี่มันแอบนัดเจอใครกันวะ?...... ทิ้งไอ้เบ๊ไว้อย่างนี้....
น่าสงสัยชะมัด… ต้องเข้ามายุ่งด้วยให้หายข้องใจหน่อยแล้ว

“เอาอย่างนี้นะ หนูแนนคอยบอกทางพี่มา แล้วพี่จะนั่งแท็กซี่ตามไปเรื่อยๆ
พอถึงที่นัดของไอ้ตาแคบแล้วพวกเราค่อยนัดเจอกันอีกที!”

“ดีค่ะ ตกลงตามนี้ เดี๋ยวถ้ามันขึ้นแท็กซี่แล้วหนูจะโทรหานะค่ะ”


นัดแนะกับหนูแนนเสร็จ น้ำก็ต่อสายหาแฟนหนุ่มรูปหล่อทันที...



“.......................ฮัลโหล..” 

“น้ำ! คุณอยู่ที่ไหน!? คุณไปไหนของคุณเนี่ย!? ทำไมคุณถึงไม่บอกผมก่อน
ผมเป็นห่วงคุณมากรู้มั้ย! มีเรื่องอะไรกันมันสำคัญนักเหรอ!? สำคัญกว่าผมใช่มั้ย!”

“อู้ยยยยย...........”

อีกฝ่ายรับสายได้ก็ใส่เป็นชุดอย่างเอาเรื่อง ไม่เปิดโอกาสให้เขาพูดเลย



เอสยืนใช้ผ้าขนหนูซับเหงื่อที่ซึมตามไรผมโดยไม่ยอมให้ใครเข้าใกล้
เขาหลบมุมมารับโทรศัพท์น้ำ ขณะที่ทีมงานกำลังเซ็ตฉากใหม่ ...

บิวซึ่งนั่งอยู่ห่างออกไป หันมาเห็นก็ถอนใจอย่างเหนื่อยหน่าย หมั่นไส้
เจ้าเพื่อนหน้าหล่อนัก ท่าทางจะโทรคุยกับแฟนล่ะสิท่า 
....นั่นไง...มันยิ้มออกแล้ว... ….  (อย่างนี้ต้องโทรไปเม้าท์กะอิน้องก๊อป!
ว่าไอ้รุ่นพี่ตัวดีของมันติดแฟนอาการหนักขนาดไหน ..หึหึหึ)



หลังจากรู้ว่าคนน่ารักของเขาไปหาน้องชาย..เอสก็อารมณ์ดีขึ้นแล้ว

“ว่าไงนะ!? นี่เล่นอะไรกันน่ะ สะกดรอยตามนิกกี้555 บ้าน่าเดี๋ยวเขาก็ต้องรู้ตัว
อะไรนะ? ยัง.. ยังไม่รู้ตัวอีกเหรอ...(เออเว้ย..)  งั้นแล้วคุณจะเล่นถึงเมื่อไหร่
...กลับมาให้ทันกินข้าวเย็นกับผมนะ...เอ ไม่เอาๆ! ไว้เสร็จงานแล้วให้ผมไปรับ
คุณเองดีกว่า...... หืมมมไม่เห็นหน้าคุณผมจะกินข้าวอร่อยได้ยังไงล่ะครับ…
..............น่านะ..ที่รักคร้าบบก็ผมคิดถึงคุณนี่..///////” 
ดาราหนุ่มหยอดคำหวานแกล้งเอ่ยอ้อน หยอกล้อคนรักให้อายเล่น เขาอมยิ้มนึกขำในใจ
เดาได้เลยว่าป่านนี้ น้ำต้องแก้มแดงแล้วแน่ๆ อยากเห็นจริงๆแก้มแดงๆป่องๆนั่น555


...................................................

.............................



“ คะคิดถึงบ้า! คิดถึงบอ! อะไรกันห๊ะ! //////*//ไอ้คนบ้าไม่ต้องมาที่ร๊งที่รักห่าไรเลย!
 เพิ่งห่างกันแค่ชั่วโมง!ประสาทรึไงไม่ต้องมาทำพูดดี! ฮึ่ยยย~!.........หา?...อ๋อ..
...อื้มมม~ ก็ได้ๆ..........แล้วผมจะโทรบอกให้คุณมารับนะครับ...หึ......อื้อ~อะไรอีกเล่า~///////...”

น้ำนั่งกำชายเสื้อตัวเองทำหน้าแทบไม่ถูกอยู่ที่เบาะหลังรถแท็กซี่ เขาอยากจะเอาเล็บ
ขูดกระจกรถแก้เขินเหลือเกิน...แต่ติดตรงที่ว่าไม่ใช่รถตัวเอง… ไม่ชินสักที
...แม้จะอยู่ด้วยกันนานแค่ไหน เวลาโดนแกล้งแบบนี้ทีไรเขาเป็นต้องทำอะไรไม่ถูก

ไม่อยากจะเชื่อเหมือนกัน ว่าวันหนึ่ง .....คนอย่างเขาจะต้องมานั่งเขิน
ให้กับคำหวานไร้สาระของไอ้ผู้ชายโรคจิตคนนี้.. 


“ อื้มม ไม่ต้องห่วงครับ ผมดูแลตัวเองได้ครับ....เฮ้อ.......หา..? จะคอยโทรหาผม!?
อ๊ะๆตามใจคุณแล้วกัน..........ระรักเริ๊กไรเล่า!!/////*// ไม่คุยด้วยแล้วไอ้บ้านี่!”


บ้าบอเอ๊ย! มันเขินเว้ย! (/////)


หลังวางสายแล้วก็ยังได้แต่ยิ้ม....ยิ้มแล้วยิ้มอีก .....อมยิ้มมันอยู่นั่นแหละ

หัวใจของเขานี่มันไม่มีภูมิต้านทานไอ้หน้าหล่อเอาเสียเลย

กลัวคนขับแท็กซี่จะคิดว่าเขาเป็นบ้าซะเท่านั้น…



*****************************


.................

.............................. รู้สึก....................แปลกๆ..........


รู้สึกไม่ดีแปลกๆ..... เดินอยู่คนเดียวแท้ๆ....ทำไมเหมือนมีใครมาเดินด้วยวะ!!!


นิกกี้ตัดสินใจหันควับกลับไปมองด้านหลังตนเองอย่างเร็วจนคอแทบเคล็ด!!
แต่................. สิ่งที่เขาเจอคือ...

ลูกแมวตัวเล็กๆตัวหนึ่งซึ่งเดินตามเขามา และเดินเลยผ่านหน้าเขาไป..........

“.....เฮ้อ~~ ลูกแมวเองเรอะ....”


หนุ่มหน้าตี๋ถอนใจอย่างโล่งอก และตั้งหน้าก้าวเดินต่อไป ใกล้ถึงปากซอยแล้ว
ไม่อยากให้อีกฝ่ายรอนาน ยิ่งเป็นเรื่องสำคัญอยู่ด้วย.....


แต่เพียงแค่ไม่กี่ก้าว ความรู้สึกเดิมก็กลับมาอีกแล้ว... นิกกี้เหงื่อเริ่มออก มือเริ่มเย็น
เขารู้สึกเหมือนได้ยิน… เสียงฝีเท้าแปลกๆ ราวกับมีคนเดินอยู่ด้านหลัง…
ที่ปรายหางตาก็เห็นเงาอะไรบางอย่าง วอบแวบไปมา....................

..... แต่ที่น่าขนลุกเป็นบ้า  คือทุกครั้งที่หันกลับไปมอง

ก็ไม่พบเจอใครหรืออะไรสักอย่างเดียว! |||||||||||||||


......................................................

............................

...........


“อ้าวไอ้หนู แล้วจะไม่รอเพื่อนก่อนเหรอ เอ๊ะไปไหนแล้วล่ะ? ..อ๋อเขาแค่มาส่งเฉยๆใช่มั้ย...”       

หนุ่มตี๋ขึ้นรถได้ก็ต้องเหวอ เมื่อลุงคนขับแท็กซี่หันมาถามเขาทันทีที่ถูกสั่งให้รีบออกรถ


“พะพูดอะไรของลุงน่ะ!!!|||||||||| ||| ผมมาคนเดียวนะ!” นิกกี้สะดุ้งเฮือก

“ฮื่อออ! คนเดียวที่ไหน! ก็ลุงเห็นตั้งแต่เอ็งเดินเลี้ยวออกมาจากซอยนั่นแล้ว
มีเด็กผู้หญิงเดินตามมาด้วยไม่ใช่เรอะ?..”

เล่นเอาตาตี่ๆต้องเบิกโพลงแทบถลน เจ้านิกกี้หน้าซีดเกาะติดกระจกหน้าต่างรถ
พยายามส่องหา เพื่อน! ที่ไม่ได้รับเชิญของเขาให้จ้าล่ะหวั่น ...แต่ก็หามีสิ่งใดไม่!...


ผี! ผีหลอกรึเปล่าวะ!!!  บ้าไปแล้วนี่มันกลางวันแสกๆนะเฟ้ย!
ลุงเขาต้องตาฝาดไปแน่ มันจะเหลือเชื่อเกินไปแล้วววววววววว 

 ..แต่ เอ๊ะ! จะว่าไปพี่น้ำก็เคยโวยวาย หาว่าซอยบ้านเรามีผีเดินตามอยู่บ่อยๆ รึว่า!

มันจะจริง!!!|||||||||||||||||


“จ๊าก~!!!ลุง! รีบไปจากตรงนี้ให้ไวเลยครับ!”


..........................................

.....................



“ว้าย! นั่นๆ! แท็กซี่ไปแล้ว รีบตามเร็วเข้าแบงค์! อย่าให้คลาดกันได้เชียวนะ!”

หนูแนนเข้ามานั่งในรถได้ก็รีบคาดเข็มขัดนิรภัย แล้วสั่งให้หนุ่มรุ่นน้องตามติด
เพื่อนหน้าตี๋ไป  แบงค์เกรงนิกกี้จะสังเกตเห็นและจำรถเขาได้ จึงไม่ได้ขับเข้าไป
จอดไว้ข้างในซอย เขาต้องวิ่งลัดเลาะจากทางที่เชื่อมไปซอยข้างๆแล้วออกสู่
หน้าปากซอยใหญ่เหมือนกัน เพื่อมาแอบติดเครื่องรถไว้รอล่วงหน้า


“ฮัลโหลพี่น้ำขา! ตอนนี้เป้าหมายมันขึ้นแท็กซี่ไปแล้วค่ะ! พี่น้ำเปลี่ยนเส้นทาง
ไปตามถนนสายที่หนูบอกได้เลยนะค่ะ”   หนูแนนโทรบอกพี่ชายเพื่อนด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น


“อื้ม! ทราบแล้วเปลี่ยน!/////// ขอบใจมากนะอีแร้งเหลือง..”

“ห๊า!?|||||||||||| พะพี่น้ำ อะไรนะค่ะ!? อีแร้งมาจากไหนค่ะ!?” หนูแนนชะงัก
ทวนถามแทบไม่ทัน สิ่งที่ได้ยินคารูหูนี่มันช่างตะขิดตะขวงใจเธอเหลือเกิน


“เอ้า! ก็นามแฝงของหนูแนนไง! ทำไมเชยอย่างนี้ อย่าบอกนะว่าไม่เคยดูหนังนักสืบ!?
ไม่เคยดูยอดนักสืบจิ๋วโคนันรึไงเรา!? เวลาทิ่โคนันติดต่อกับอินทรีแดง เกิดมีพวกศัตรูดักฟังอยู่
มันจะได้ไม่รู้ชื่อจริงเรา! เขาต้องมีฉายานะ!!”


คำตอบของคนน่ารักทำเอาหนูแนนอึ้ง........  นี่เรามีศัตรูดักฟังคลื่นมือถือด้วยเรอะ!

 แล้วอินทรีแดงไปรู้จักกับไอ้หนูโคนันตั้งแต่เมื่อไหร่ฟะ!????



“ละแล้วทำไมหนูต้องเป็น อีแร้งด้วยอ่ะ! |||||||||||||||” 

“โหย มันเท่จะตายไป พี่เอามาจากอินทรีแดงเลยนะ! แต่หนูแนนเป็นผู้หญิง
มันไม่เหมาะกับนกอินทรี หรือเหยี่ยวหรอก พี่เลยดัดแปลงให้นิดหน่อย ชอบม๊ะ?”

“ไม่อ๊าววววววว~~~||||||||||||||||*|| อีแร้งเหลืองอะไรกัน ทุเรศที่สุดเลยพี่น้ำอ่ะ~~~
~ หนูไม่เอานะ!อีแร้งมันเหมาะกับหนูตรงไหน!  ที่สำคัญอินทรีแดงอยู่เมืองไทยไม่ใช่เรอะ
มันไปเจ๋อในการ์ตูนญี่ปุ่นกับไอ้หนูโคนันได้ยังง๊ายยยยย!!”   

“........... นั่งบอลลูนไปมั้ง...”

“พี่น้ำมั่ว!!!!|||||||||||||| หนูไม่เป็นหรอกอีร้งอีแร้งบ้าอะไรกัน T T
น่าเกลียดที่สุดเลยอ่ะฮืออ~~~~~//////////*//”


แบงค์ที่พยายามใช้สมาธิขับรถตามแท็กซี่คันที่นิกกี้นั่งไปไม่ให้คลาดกัน
ยังอดชำเลืองมองรุ่นพี่สาวเสียงแจ๋นร้องโวยวายอยู่ข้างๆไม่ได้  ...

ไม่รู้เขาคุยอะไรกันนะอยู่ๆก็พูดถึงหนังถึงการ์ตูน... พี่หนูแนนแกดูสติแตกชอบกล....


..............................................


....................


...........


“มึงอย่าเสนอหน้าออกไปมากนักสิวะ! เดี๋ยวมันก็จับได้หรอกไอ้ถั่วลันเตา!”
น้ำว่าพลางใช้มือกดหัวแบงค์ให้ก้มต่ำลง หลบสายตาผู้คนที่เดินผ่านหน้าโต๊ะไปมา

แบงค์รู้แล้วว่าพี่หนูแนนโวยวายเรื่องอะไร..... ทำไมเขาต้องกลายเป็นถั่วลันเตาด้วย T T



นิกกี้มาถึงจุดนัดพบ คือร้านอาหารแห่งหนึ่ง ในห้างสรรพสินค้าย่านดัง..
ขณะที่ชายหนุ่มนั่งรอคู่นัด พวกคนที่แอบตามมาก็จ้องจับตาดูพฤติกรรมของเขา
ไม่ให้คลาดสายตา  คนแอบสะกดรอยทั้งสาม พากันนั่งทำตัวลับๆล่อๆอยู่ที่โต๊ะหัวมุม
ถัดจากโต๊ะของเป้าหมายไปทางด้านหลังอีกหลายโต๊ะ ..ตรงนั้นมีเสาต้นใหญ่
ซึ่งประดับด้วยพุ่มไม้ใบยาว มันช่วยพรางสายตาจากมุมของโต๊ะที่หนุ่มหน้าตี๋นั่งอยู่ได้ดี..


เหล่านักสืบนั่งสังเกตกันได้สักพักแล้ว เจ้าเป้าหมายตาตี่ มันดูมีท่าทาง
กระวนกระวายแปลกๆ...   อาจเพราะคู่นัดของมันยังไม่โผล่มา…


หนูแนนอดหมั่นไส้เพื่อนไม่ได้  “ฮึมมม~ดูท่ามันสิ! อยู่ไม่สุกเลย สงสัยจะร้อนตัว!
กลัวคนเห็นว่ามันนัดเจอใครที่นี่! จะมีพิรุธเกินไปแล้วววว~ ”


แต่แบงค์กลับเป็นห่วงไปอีกทาง
“หรือว่า....พี่นิกจะไม่สบายครับ!? ..ดู.....หน้าเขาซีดๆยังไงไม่รู้...”


แต่อีกคนนี่สิไปอีกเรื่องเลยจริงๆ  “ไม่หร๊อก! ท่าทางแบบนี้กูว่าแม่งปวดขี้ชัวร์!”
น้ำกล่าวอย่างมั่นใจเต็มที่....... นักสืบหัวเห็ดหูหนูอย่างเขาไม่มีทางเดาพลาด..


....................................

..................


หนุ่มตี๋นั่งกรอกตาไปซ้ายทีขวาทีอย่างหวาดระแวง ….
เขาต้องคอยปาดเหงื่อทั้งที่ร้านอาหารก็เปิดแอร์เย็นฉ่ำ..

 “แน่ๆ…ต้องใช่แน่ๆ.. บ้าเอ๊ยซวยฉิบหายเลย! พรุ่งนี้ต้องตื่นมาตักบาตร
แล้วไปหารดน้ำมนต์ที่วัดซักหน่อยแล้ว”

นิกกี้นั่งเขย่าขาไปมาปลอบใจตัวเองให้ไม่ฟุ้งซ่าน แต่ท่าทางเขานั้นกลับดูร้อนรน
ร้อนใจไม่หาย... จะให้เขาใจเย็นได้อย่างไร ตลอดทางตั้งแต่ตอนออกจากบ้านแล้ว
ไอ้ความรู้สึกที่เหมือนมีคนเดินตาม.....มีสายตาคอยจ้องมองตลอดเวลา.....
มันไม่หายไปไหนเลยแม้กระทั้งตอนนี้! ทั้งที่เขาก็อยู่คนเดียว! |||||||||||||||||


ที่เคยว่าพี่ชายเพ้อเจ้อ เรื่องผีสางไร้สาระจะมีจริงได้ยังไง คงต้องถอนคำพูดเสียแล้ว

ใครไม่เจอกับตัวนี่มันไม่รู้จริงๆนะ! น่ากลัวชะมัดเลย!!!


……………..
……………..


“เอ่อ....ว่าแต่พี่น้ำครับ....แน่ใจนะครับว่าพวกเรา...ทำแบบนี้แล้วมันไม่แปลก..เกินไป”

หนุ่มน้อยร่างเล็กกระมิดกระเมี้ยนถาม อย่างนึกอายขึ้นมา... คุณพี่ชายหน้าหวาน
เล่นแวบไปซื้อทั้งแว่น ทั้งหนวดปลอมจากบูธขายของในห้าง แล้วเอามาบังคับให้
พวกเขาใส่........ เพื่อพรางตัว!?................ตัวเขานั้นยังไม่เท่าไหร่
แต่พี่หนูแนนนี่สิ......... จะให้ติดหนวดทำม๊ายยยย ..||||||||||||||


“เฮ้ยมึงเชื่อกูดิ! ทำแบบนี้แหละมันจะได้ไม่แปลก ถ้ากูใส่แว่นดำใส่หนวด
อยู่คนเดียวก็สะดุดตาน่ะสิวะ!แต่งเหมือนกันแบบนี้มันจะได้ไม่มีใครมองเรา!”

ท่าทางหนุ่มน่ารักเหมือนจะมั่นใจมาก แต่สิ่งที่อีกสองคนข้างๆเห็น
คือสายตาแทบทุกคู่ที่เดินผ่านมา เป็นต้องจ้องมองทางพวกเขาอย่างประหลาดใจ
ระคนสงสัย เหลือเกิน... (โดนเด็กแอบมองแล้วหัวเราะเยาะด้วย)    -_-   ..

  ดีแค่ไหนที่นิกกี้นั่งหันหลังให้พวกเขา...



“ถอดเถอะค่ะ พี่น้ำหนูว่าแบบนี้แหละที่มันโคตรแปลกโคตรสะดุดตาเลย |||||||||||”

“นั่นสิครับ...พี่น้ำครับผมว่าคนชักจะเริ่มมองพวกเรามากขึ้นเรื่อยๆแล้ว เดี๋ยวพี่นิกก็รู้หรอก”

หนูแนนทนไม่ไหวต้องร่วมมือกับแบงค์ช่วยกันอ้อนวอนน้ำ...


“.........เออ ก็ได้ๆ!!...(หงุดหงิดอุตส่าห์ซื้อมา) แต่บอกแล้วไงอย่าใช้ชื่อจริง!
เรียกพี่ว่า  โกโบริ!  เซ่~!”

น้ำทำตาดุแบงค์และหนูแนน ทั้งคู่ก็ได้แต่ยิ้มให้ดินฟ้าอากาศ

มันโผล่มาอีกเรื่องแล้ว!........พระเอกคู่กรรมมาไงวะ!.... เวรกรรม....

แล้วใครจะเป็นอังสุมาลิน (นางเอก)  ....




“ครืดดดดดดดด~!!ครืดดดดดดดด~~!!”


เสียงมือถือของน้ำที่ตั้งระบบสั่นไว้ดังขึ้น เล่นเอาเจ้าของตกใจสะดุ้งกดรับแทบไม่ทัน
อยู่ๆเจ้าน้องชายที่เขานั่งจับตามองอย่างใจจดใจจ่อ ก็โทรเข้ามาหา
ทั้งหนูแนน แบงค์และน้ำเองต่างมองหน้ากันอย่างประหลาดใจ..


“โหล!? เฮ้ยตกใจหมดโทรเข้ามาทำไมวะ กูกำลังจ้องเลยแม่งง..”
น้ำหยิบแว่นดำขึ้นมาสวมอีกทีอย่างวางมาด.. พูดไปก็มองด้านหลังของน้องไป


“...........จ้องอะไรพี่? พี่ทำอะไรอยู่เหรอ?”  นิกกี้ขมวดคิ้วกรอกเสียงถามอย่างงงๆ

“ก็จ้องมึเอ๊ย!!||||||||||| ไม่ใช่ๆจ้อง แบบว่ากูก็มองไปทั่วๆอ่ะ! กูกำลังทำงานอยู่
ยุ๊งงงยุ่งว่ะ! แค่นี้นะ!”  พ่อนักสืบคนเก่งเกือบจะพลั้งปากจึงรีบตัดบทโดยเร็ว


“เฮ้ยยย! เดี๋ยวซี่พี่ก็! ผมยังไม่ทันได้พูดอะไรเลยอ่ะ!”

“เอ้า! แล้วมึงมีธุระไรกะกูตอนนี้ได้วะ...?”

“หืมมม! ไม่อยากจะพูดเลยพี่!”

“เอ๊า!เอาไงของมึงแน่วะสัด! เมื่อกี้บอกจะพูด แล้วก็บอกไม่อยากพูดเชี่ยไรเนี่ย!!!?”

“ปัดโธ่~~! มันเป็นคำขึ้นต้น!||||||||||||||*||”

“อ่ะเหรอ... เล่ามา...”

“โหยยยย~~นี่ยังไม่ทันเล่านะ ผมขนลุกไปหมดเลยพี่!”

“มึงปวดขี้ใช่มั้ย!?”

“จะบ้าเรอะ!!ไม่ใช่!!!|||||||||||||*|| แล้วเมื่อไหร่จะได้เข้าเรื่องซะทีพี่น้ำ!”

“เฮ้ยกูว่ากูก็เข้ามาในเรื่องสุดๆแล้วนะ! นี่มึงยังไม่เข้ามากะกูอีกเหรอ!?”

“.........................................พี่น้ำ.........ผมซีเรียสนะ!-*-”

“..............อือ..ว่ามา...”   ไอ้น้องบ้าแม่งขึ้นเสียงกะกู..


“พี่รู้มั้ยในซอยบ้านเราอ่ะ! มีผีชัวร์!! ก็ไอ้ผีเดินตามที่พี่เคยบอกว่าเจอเมื่อก่อนนี้ไง!
แม่งมันต้องเป็นตัวเดียวกับที่ผมเจอวันนี้แน่ๆ! โคตรเฮี้ยนเลยกลางวันแสกๆมันก็ตาม!!”


“เฮือก!!! มึงว่าไงนะ!!!!|||||||||||||||||”

หนูแนนกับแบงค์ต้องตกใจ ที่จู่ๆน้ำก็ลุกขึ้นยืนพูดเสียงดังทำท่าตกตะลึงจังก้าสุดๆ


นิกกี้สะดุดหูขึ้นมา...ไหงเสียงพี่ชายเขาราวกับมันก้องออกมาดังอยู่ในร้านนี้ซะงั้น!?
ท่าทางเขาจะหลอนมากเกินไปแล้ว!

คนน่ารักรู้สึกตัวเห็นน้องชายหันมองอย่างระแวงไปทั่ว จึงรีบนั่งลงแอบอยู่ที่เดิม
ก่อนที่อีกฝ่ายจะหันมาเห็นเข้า


“ผมรู้สึกเหมือนมีคนเดินตามตลอดเลยพี่น้ำ!||||||||||||| รู้มั้ยลุงคนขับแท็กซี่คันที่ผมนั่ง
เขาก็ทักว่าเห็นผู้หญิงเดินตามผมมาด้วย!!โอ๊ย~ โคตรสยองเลยพี่น้ามม~~นี่ผม
ออกจากบ้านมาคนเดียวนะ! ขนาดตอนนี้ยังรู้สึกอยู่เลยว่ามีคนคอยจ้อง!ทำไงดีอ่ะพี่!”
นิกกี้เล่าถึงเรื่องสยองขวัญที่เขากำลังเผชิญอยู่อย่างขนลุกขนพอง


“นั่นไง! ก็กูบอกมึงแล้วไม่เชื่อกู!! เห็นมั้ยมันตามมึงแล้วอีผีบ้านั่น!เย็นนี้มึงแวะไปที่
คอนโดกูเลย (ยึดเป็นของตัวเองแล้ว) มึงอย่ากลับบ้านนะ! เดี๋ยววิญญาณตามเข้าบ้านกู!”
คนน่ารักตบเข่าฉาดแล้วกำชับน้องชายให้ทำตามที่เขาบอกอย่างจริงจัง


“อ้าวแล้วถ้ามันตามไปอยู่ที่คอนโดด้วยล่ะ|||||||||||||||”  นิกกี้ทำหน้าเหยเกไม่อยากจะนึก

“อ้าวเฮ้ยเชี่ย!|||||||||| กูลืมนึกไป! งั้นมึงไม่ต้องมาหากูแล้วไสหัวไปนอนบ้านไอ้เบ๊ก็ได้!”


แบงค์อดเลิกคิ้วมองน้ำคุยโทรศัพท์อย่างแปลกใจไม่ได้ ทำไมถึงมีชื่อเขา(ที่น้ำเรียกเอาเอง)
อยู่ในบทสนทนาประหลาดๆของสองพี่น้องนี่ได้นะ..?

หนูแนนที่นั่งข้างๆดูดน้ำหวานจากแก้วสีสวยที่สั่งมา พลางท้าวคางมองพี่ชายเพื่อนซี้
คุยโทรศัพท์ด้วยความสงสัย..


“ฮึ๋ย~~~ ขนลุกว่ะ!ไอ้ตาตี่ เอางี้ไว้กูจะไปขอของดีกับหลวงพ่อที่วัดมาเผื่อมึงนะ!”

วางสายจากน้องแล้ว หนุ่มน่ารักก็ทำท่าขนหัวลุก นั่งห่อไหลอย่างเกร็งๆ
เล่าความแล้วบอกให้เพื่อนร่วมขบวนการอีกสองคนระวังตัว จะเจอดีแบบนิกกี้...


“......... พี่น้ำขา...” 

ขณะที่น้ำกำลังพึมพำหาวิธีไล่ผีให้นิกกี้ อยู่ๆหนูแนนก็ขัดจังหวะขึ้น

“ชู่ว~!! อย่าเรียกชื่อจริงพี่เซ่! อีแร้งเหลือง!”


“  .........คือ....ไอ้ที่เล่ามานั่น..... |||||||||||...มันพวกเราเองไม่ใช่เหรอค่ะโกโบริ..”

“ หา........... ?.....”

สาวร่างเล็กยิ้มอย่างเหนื่อยใจ (สรุปชั้นต้องเป็นอีแร้งเหลืองไปถึงเมื่อไหร่เนี่ย)


คนน่ารักได้ฟังก็ชั่งใจคิด..............  ท่าจะจริง... //////////( งั้นก็ไม่ต้องไปวัดแล้วสิ..)
นี่แสดงว่าเจ้านิกกี้คงรู้สึกตัวว่าถูกตาม แต่ไม่ทันคิดว่าจะเป็นพวกเขาสินะ...
น้ำทำท่าลูบคางอย่างใช้ความคิดก่อนปรายหางตาไปมองแบงค์

“มึงคิดว่าไง.......ถั่วลันเตา?” 

“...//////////*// ผมไม่อยากเป็นถั่วลันเตาครับ!” 

หนุ่มน้อยสวนทันควัน  ไม่รู้จะเรียกชื่อบ้าบอพวกนี้ทำไม
ในเมื่อวิทยุก็ไม่ได้ใช้ แถมพวกเขาก็ยังมานั่งสุมอยู่ด้วยกันตรงนี้...|||||||||||||


“งั้นเปลี่ยนกับพี่มั้ย! เปลี่ยนกันๆๆ!!!พี่ไม่อยากเป็นอีแร้งเหลืองงง~~~ T T ”
หนูแนนยังโอดครวญไม่เลิก... 


แบงค์ก้มหน้าไม่สบตากับสาวรุ่นพี่.............  ขอเป็นถั่วดีกว่า....|||||||||||||||||



“มึงอย่าเรื่องมากน่า! ถั่วลันเตามันเป็นชื่อนางเอกละครวิทยุที่แม่กูเคยเปิดให้ฟัง
สมัยเด็กๆ! 555นึกแล้วอย่างฮา! ผู้หญิงเชี่ยไรวะแม่งชื่อถั่วลันเตา! ชีวิตก็บัดซบ!
วันๆต้องออกตามหาผัวที่หนีไปเจอเมียน้อย!! แม่งตรงได้อีกมึง!ก๊ากกก555555
อ่ะอุ๊บ!555 เสียงดังไม่ได้เกือบลืมไป55คึคึคึคึ” 


หัวเราะเสียตัวงอ จะฮาไปถึงไหนครับพี่ครับ!   -*-      แบงค์นั่งหน้าหงิก..
มองพี่ชายของคนรักเหมือนอยากค้นเจอคำตอบ ว่าพี่ผู้ชายคนนี้เขาจะเล่นสนุก
กับดราม่าในชีวิตรักของตนไปถึงเมื่อไหร่กัน.......... ||||||||||||||||| 



“อุ๊บ! เชี่ย!!!แค๊กๆๆ ” 

 จู่ๆคนน่ารักก็ร้องอุทานอย่างตกใจจนสำลักน้ำที่กำลังยกขึ้นดื่ม
อีกสองคนที่เหลือเลยต้องหันไปมองตามสายตาน้ำด้วยความประหลาดใจ
ทั้งคู่ต้องอ้าปากค้าง เมื่อได้เห็นหญิงแก่อายุราวหกสิบเศษๆ เดินเข้าไปพูดคุยกับนิกกี้!





(ยังมีต่อนะจ๊ะ^^)

[tsktonight]

ตอนที่ 36 แฟนตัวจริง...(หลัง) ต่อจ้า^^




“ตายแล้ว~~~~!~ทำไมกิ๊กอีนิกมันถึงได้หงำเหงือกอย่างนี้!!!...ไม่ๆๆๆ
ชั้นรับไม่ด๊ายยย~|||||||||||||||”    หนูแนนแทบไม่อยากเชื่อสายตาตัวเอง

“มะ...ไม่จริงอ่ะ...” แบงค์ตาโต...เขาคงพูดอะไรไม่ออก ถ้าหากต้องแพ้คุณยาย
เคี้ยวหมากปากแดงคนนี้...................... .||||||||||| T T ….



“อ้าว...............ไม่ใช่....”  หนุ่มน่ารักพูดพลางถอนใจ ก่อนสะกิดไหล่อีกสองคน
ที่กำลังหดหู่ให้ดู คุณยายคนนั้นเดินเลี้ยวหายไปตรงหัวมุมทางเข้าห้องน้ำ...
ท่าทางยายคนนั้นคงแค่มาถามหา ทางไปห้องน้ำกับนิกกี้มากกว่า.....


ทั้งหมดถอนใจอย่างโล่งอก แต่ ..โล่งใจได้ไม่นาน

คราวนี้หนุ่มน่ารักต้องอุทานตกใจยิ่งกว่าเดิม    “เฮ้ย!เชี่ยแล้วไง!ไอ้หมาตี่!||||||||||||” 
สองมือนุ่มผวาไปปิดตาหนุ่มน้อยข้างๆแทบไม่ทัน
ท่าทางคนที่เดินยิ้มหวานตรงมาหาน้องชายเขาคนนี้ จะเป็นคู่นัดตัวจริงไม่ผิดแน่แล้ว!


“อึก!?.......โธ่~ พี่น้ำครับผมมองไม่เห็นอะไรเลย เลิกเล่นซักทีเถอะครับ!...
มาปิดตาผมทำไม...เอ่อ โกโบริ!/////ผมเรียกโกโบริก็ได้! ใครมาหาพี่นิกครับ!?”


หนูแนนรีบหันไปมอง ทันทีที่เห็นเธอก็รีบคุ้ยหายาดมในกระเป๋าออกมายัดใส่มือ
หนุ่มรุ่นน้องแทบไม่ทัน  “อะไรกันครับ!? พวกพี่ทำอะไรเนี่ย!?ผมจะดู!”
หนุ่มน้อยแกะมือของน้ำออกจนได้ เขาถอนใจแล้วมองยาดมในมือ.....
ก่อนเงยหน้าขึ้นมารับรู้ความจริงที่เจอ............. 





 “.....พี่......แก้มบุ๋ม......จริงๆด้วย....”


หนุ่มร่างเล็กกัดฟัน เม้มปากตัวเองแน่น .... เขารู้สึกได้ว่าตัวกำลังสั่น....

ที่มันสั่นเพราะความโกรธ..........ความหึงหวง.............

หรือเพราะความเสียใจกันนะ....


แบงค์หน้าเบ้ผุดผลัดลุกขึ้นจะวิ่งหนีไปเสีย ไม่อยากต้องทนเห็นคนที่รักทำแบบนี้
ต่อหน้าเขา  แต่แล้วเขาก็ทำไม่ได้ เมื่อมีอีกสองมือ มาดึงรั้งเขาไว้

ทั้งสองมือนั้นไม่ใช่ใครอื่น ก็เพื่อนรัก..และพี่ชายสุดที่รัก.. ของคนที่เขารักมาก...
ทั้งคู่ต่างบอกให้เขากลับมานั่งลง เพื่อมองภาพบาดใจนั้นให้เต็มตา..


“มึงจะหนีไม่ได้นะ!”  พี่ชายของคนรักที่เอาแต่เล่นมาตลอด จนถึงตอนนี้
กลับมีสีหน้าจริงจังเสียยิ่งกว่าตัวเขาอีก


“ใช่! ต้องทำให้มันรู้กันไปสิว่าใครกันแน่ที่เป็นแฟนตัวจริง!”
พี่หนูแนนก็ทำหน้าจริงจังไม่แพ้กัน


“พี่หนูแนน...........พี่น้ำครับ..........ฮึก....”

คงมีแต่เขา...ที่ทำหน้าไม่ถูก ไม่เอาไหนเลยถึงทำได้แค่ปล่อยให้หยาดน้ำใสๆ
มันเอ่อล้นขึ้นมาคลอตรงเบ้าตา...     ก็แล้วจะให้เขาทำอย่างไร...........



ทำไมพี่นิกทำแบบนี้.........

 

น้ำเม้มปากตัวเองมองน้องชายกำลังพูดคุยกับแก้มบุ๋มอย่างผิดหวัง
เป็นเพราะไม่คิดว่าเจ้าน้องตัวดีจะนัดเจอกับแฟนเก่าเข้าจริงๆ    ......แต่ 
เมื่อได้มาเห็นกับตา ก็ไม่รู้จะเอ่ยปากขอโทษเจ้าแฟนตัวจริงของมันอย่างไรดี....

นอกใจงั้นหรือ...   ไอ้ตาแคบมันไม่น่าจะใช่คนแบบนี้เลย.........

อยากจะเชื่อ...ว่าน้องชายของเขามันต้องมีเหตุผล..



“..แบงค์.... กูอนุญาตให้มึงเป็นน้องสะใภ้กูแล้ว.........
 ใครหน้าไหนก็เป็นไม่ได้ นอกจากมึง!”

หนุ่มน้อยที่ก้มหน้าอยู่ ต้องเงยหน้าขึ้นมองเจ้าของเสียงหวานทั้งน้ำตาที่คลอเบ้า 
แม้เขากำลังเสียใจมากเพียงไหน แต่คำมั่นที่เพิ่งได้ยินกับหูนั้น....
ก็ทำให้รู้สึกดีใจจนพูดอะไรไม่ออก ( ...ขอบคุณครับ..........พี่.. )


“ไป!”  คนน่ารักหันไปพยักหน้าให้สาวเพื่อนซี้ของน้องชาย ก่อนจะหันมาฉุดมือ
หนุ่มน้อยให้ก้าวเดินตามเขาไปด้วยกัน


“ปะไปไหนครับ! ไปไหนครับพี่น้ำ!! มะไม่เอา! ไม่เอาครับ! อย่าทำแบบนี้เลย
พี่น้ำ! ผมไม่อยากไป!||||||||||||”  แบงค์ร้องรั้น ยื้อตัวเองไม่ยอมออกจากโต๊ะ

ขณะที่อีกสองคนช่วยกันทั้งดึง ทั้งลาก พาเขามุ่งตรงไปยัง
โต๊ะที่คนรักรุ่นพี่ของเขานั่งอยู่กับคนรักเก่า...







tsktonight…TBC.

*** ล้น..............ล้นไปเรื่อยๆ...... รีบว่ายน้ำกลับเข้าชายฝั่งแทบไม่ทัน5555555 

ขอโทษค่า ไฟฟ้าที่บ้านวิดับอ่ะ T T ไม่ได้โดนตัดไฟน่ะจ๊ะ เขาซ่อมอะไรกันไม่รู้
ต้องนอนร้อนทั้งวันเลย ทรม๊าน~ทรมาน แป้งเย็น+พัด วิยังเหงื่อออกท่วม เป็นคนขี้ร้อน
เหงื่อออกง่ายก็แย่อย่างนี้แหละน้า~  แล้วก็เลยแต่งเสร็จไม่ทันลงวันอาทิตย์จนได้! แป๋วววว แหว่ววววๆๆๆ
( มีเสียงตะโกนว่ามันอ้างอีกแล้วววว~~~~55  ) มันขัดข้องจริงๆค่ะ เล่นเอาไม่กล้านัดอีกเลย
กลัวแฟนๆรอเก้ออ่ะ ขอโทษนะค่ะ

หลายคนบอกวิว่ามาอัพเร็วๆนะจ๊ะ.. มีอีกหลายคนบอกวิว่านานแค่ไหนก็รอได้นะ...
ซึ้งอ่ะ ข้อความพวกนี้แสดงว่าอยากอ่านกัน แค่นี้ วิก็ดีใจสุดสุดแล้วค่ะ  ข้อเสียหนึ่งของเรื่องนี้
คืออัพยืดยาดไปหน่อย เพราะนังคนแต่งมันมีเรื่องราวต้องทำสารพัดสารเพ
 แต่สุดท้ายท้ายที่สุดก็ทิ้งเรื่องไม่ลงค่ะ และคงไม่คิดจะทิ้งไป ไหนแน่นอน
ยืนยันคำเดิมว่าจะแต่งให้ถึงที่สุด ด้วยใจรักล้วนๆ วิไม่เก่งแต่พยายามอยู่ทุกเมื่อเชื่อวันนะจ๊ะ

 เพราะทำแล้วมีความสุขดีค่ะ ^^ แล้วเจ๊อะกันตอนหน้าเด้อ 


---- ตอบ ต๊อบ ตอบ > <

PoMArmKuB // แค่คิดถึงกันก็ดีใจแล้วค่ะ ขอบคุณที่ชมนะจ๊ะ แต่อย่าเพิ่งขู่คนแต่งไปเลยนะจ๊ะ55
ถ้าตามอ่านมาตลอดคงรู้กันดีว่าเรื่องนี้ มันบ้าๆบอๆ...

silverphoenix // คงรู้แล้วว่าเขาไปหาใครนะ แต่ถ้ากลัวน้องแบงค์จะเสียใจคงมิทันล่ะ
ต่อจากนี้สิน่าดู..อิอิ

goosongta // แหมมาไม่ทันวันอาทิตย์อย่างที่บอก ขอโทษค่า~~~||||||||||||
ความจริงเสร็จเมื่อวันจันทร์แต่ดึกมากแล้วเลยตามมาอัพให้ทีหลังค่ะ
ที่บอกว่าเอสปากจัดนี่ เจ้าตัวเขาถามมาว่า [จัดอะไรเหรอครับ? จัดว่ารักรึเปล่า..] ฮิ้ววว~555


muiko // แบงค์ตามพี่นิกไปทันแล้วจ้า.... สำหรับคำแช่งที่ฝากมา หนุ่มนิกกี้อ่านแล้วฝากบอกว่า
 [เค้ากลัวอ่ะ T T]  เอ๊ะมีบอกพี่เอสปากจัดอีกแล้วเหรอจ๊ะ 555 เขาตอบมาว่า
 [ ปากจัด แต่ก็รักจริงนะครับ] กรี๊ดดดดดดดดด~~~~//////////////
(นึกถึงหน้าเอสแล้วมีเสียงแฟนคลับกรี๊ดประกอบฉากหลังให้ด้วย555)

tiffylovelove // ขอบคุณค่า~~

Rhythm // คงรู้แล้วว่าสาวคนนั้นเป็นใคร...อิอิ

choijiin // เรื่องฟ้านี่เคลียร์แล้วแต่เรื่องเจ้านิกยังคาราคาซังค่ะ55 ไม่รู้ว่าคุณนักสืบมั่วแหลกทั้งสาม
จะทำอย่างไรต่อไป ขอบคุณสำหรับกำลังใจมากมายก่ายกองให้น้องแบงค์ เขาฝากบอกมาว่า
 [ ซึ้งอ่ะครับ ดีใจครับ ผมจะพยายามครับ...ฮึก..] ท่าจะซึ้งจัดจริงๆค่ะ55

CarToonMiZa // ขอบคุณ+เป็ดนะจ๊ะ^^ ตอนหน้ายังไม่รู้จะเศร้า โหด มัน หรือฮาดี

watcharet // น้ำไม่ตลกหรอกค่ะ เจ้าตัวก็ยืนยัน คิดว่าน่าจะติงต๊องมากกว่า555555555

TeuyHom // นิกนัดแก้มบุ๋มอย่างที่เห็นค่ะ แต่เรื่องอะไรน้า?....  อันนี้ไม่รู้ทำให้ค้างอีกอ่ะป่าว55

wizard_tao //  ช่างกับทีมงานดีใจมากที่มีคนคิดถึง555 แหมก็พวกเขาไม่ชิน
  เหมือนพวกที่กองถ่ายของพี่ผึ้งนี่เนอะ55

MoMoRin // กำลังใจ+กองเชียร์เต็มเปี่ยม พรึ่บพรับเชียว น้องแบงค์คงฮึดได้น่าดู55
คงเดากันได้ไม่ยากใช่มั้ยค่ะว่าสมัยก่อนเอสเป็นยังไง.. อานุภาพความรักนี่มันดีจริงหนอ55

IWacKEE  // นิกกี้ไปไหนคงรู้แล้ว แต่จะไปต่อยังไงนี่สิ55555.... โอ้!มีเสียงโหวตncแล้ว55... 

JingJing // ขอบคุณค่า^^ที่ติดตามตามติด น้องน้ำดีใจมากที่โดนชมว่าแมน5555
ส่วนความจริงเรื่องเจ้าน้องชายเขานี่ ยังมีให้คุ้ยค้นกันต่อจ้า

Mickey Mouse // ขอบคุณที่รอ.... รอวิเสมอเลย....ซึ้ง..