ตอนที่ 34 แบบไหน... (แรก)
“อื้มม~~///////// พี่นิก อื้อ~~~~” จูบที่เนิ่นนานชักจะทำให้คนตอบรับหายใจไม่ทัน
แบงค์พยายามผลักคนตัวโตกว่าให้ออกห่าง แต่ปากของเขาก็ถูกปิดด้วยปากไม่ยอมหยุด
เสียที หนุ่มน้อยร่างเล็กเลยต้องรวบรวมกำลังน่าดู ออกแรงผลักให้อีกฝ่ายล้มลงไป
นอนหงายหลังแอ้งแม้งบนเตียงจนได้ นี่หากว่าเป็นเวลาปกติมีหวังเขาคงไม่รอด...
พี่นิกไปไหนแน่ๆ/////////*//
คนเมาเมื่อหลังแตะเตียงก็บ่นงึมงำ คว้าหมอนข้างมากอดรัด ยอมนอนหลับอย่างว่าง่าย
แบงค์มองแล้วอมยิ้ม ส่ายหน้าหัวเราะน้อยๆ...
แต่เมื่อหันกลับมา เขาก็ต้องตกใจสุดๆ!!! ||||||||||||||| ที่เห็น....
รุ่นพี่สาวยืนทำหน้าตกตะลึงเอามือปิดปาก มองผ่านช่องประตูที่แง้มอยู่เข้ามา!
“พี่! พี่หนูแนน!!|||||||||||||||” .........
แบงค์ยืนตัวแข็ง พูดอะไรไม่ออกอีก ได้แต่ยืนตกใจค้างอยู่อย่างนั้น...
..........................
.............
.....
พวกเพื่อนๆ กลับกันหมดแล้ว............... เหลือแค่เจ้าสามหน่อคือ บาส วีและอาท
กับทินกรอีกคน นอนกองกันอยู่ที่ห้องรับแขก
หนูแนนกับน้องแบงค์ กำลังช่วยกันเก็บขยะที่สนามหญ้าหลังบ้าน...
รุ่นพี่สาวคว้าจับของใส่ถุงขยะสีดำใบโตไป... ก็คอยใช้สายตาชำเลืองมอง
เพื่อนรุ่นน้องไป... ที่สุด... เธอก็ทนทำนิ่งเฉย เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นไม่ไหว
หลังจากเจอฉากรักของชายหนุ่มเพื่อนซี้ไปเต็มๆตา.... หนูแนนถอนใจอย่างแรง
มือกำปิดปากถุงขยะค้างไว้ แล้วนั่งลงตรงเก้าอี้หินอ่อนใกล้ตัว...
“ตั้งแต่เมื่อไหร่.... ที่เรื่องล้อเล่นของพวกพี่ มันกลายเป็นจริงขึ้นมาแบบนี้...”
ท่ามกลางความเงียบ ได้ยินเพียงเสียงแมลงตัวเล็กที่หลบอยู่ตามซอกหลืบของ
ใบไม้ใบหญ้า ร้องดังแว่วมา....
หนุ่มน้อยที่คุกเข่ากำลังม้วนเสื่อเก็บถึงกับอึกอัก... อ้ำอึ้ง .... เม้มปากอิ่มของตัวแล้ว
ไม่กล้าสบตากับอีกฝ่ายด้วยความประหม่า... เพื่อนรุ่นพี่สาวเล่นจ้องหน้าเขานิ่ง
รอการตอบคำถาม ทำเอาคนโดนซักเหงื่อเริ่มแตก |||||||||||||||..
แบงค์สูดลมหายใจเข้าลึกๆ แล้วเปลี่ยนจากคุกเข่าเป็นทิ้งตัวนั่งลงไปกับพื้นหญ้า
เกร็งมือกำเสื่อที่ม้วนเข้าไว้จนแน่น กลืนน้ำลายลงคออย่างยากเย็นก่อนจะเอ่ย
“ก่อนที่ผมจะเล่าทุกอย่างให้พี่ฟัง ... ผมขอได้มั้ยครับ ขอ.... ร้อง...ขอเถอะ
อย่าบอกคนอื่นเลยนะครับ!” คนพูดส่งแววตาอ้อนวอนขอความเห็นใจไปหา
“......... พี่รู้ตัวดี... ใครๆก็คิดว่าพี่เป็นคนปากมาก ปากสว่างกันทั้งนั้น แบงค์เอง
ก็คงรู้มาใช่มั้ย ... คงคิดสินะว่าพี่จะปากโป้งไป...”
หนูแนนยิ้มเจือนๆจนหนุ่มรุ่นน้องต้องสะดุ้งรีบปฏิเสธ
“อึก! มะไม่ใช่อย่างนั้นนะครับ! ผมไม่ได้จะว่าพี่หนูแนนอย่างนั้น!! แต่! แต่ว่า!
คือ... เรื่องนี้.......... เรื่องของผมกับพี่นิก... ผมไม่อยากให้ใครรู้จริงๆ! มันไม่ใช่
เรื่องที่ทุกคน....จะยอมรับกันได้เสมอไป..... คนที่เขารังเกียจกัน....ก็มี....ผมไม่อยาก
ให้พี่นิกต้องพบกับความเจ็บปวด ต้องทนกับสายตาที่มองเขาอย่างรังเกียจเหยียดหยาม
เพราะว่าเขา........มาคบกับผม..”
“ถึงได้ปิดไว้สินะ...... แม้แต่กับพี่..”
แบงค์เงียบ... สาวรุ่นพี่ทิ้งถุงขยะไว้กับพื้น แล้วลุกจากเก้าอี้เดินไปเดินมา
เหมือนพยายามทำใจ ก่อนจะหันมาพูดกับรุ่นน้องอีกครั้ง
“บอกตรงๆ พี่น้อยใจเหมือนกันนะ ที่ไอ้นิกมันไม่เคยบอกเรื่องแบงค์กับพี่เลย
ทั้งๆที่เราเป็นเพื่อนกันแท้ๆ”
พอได้ยินว่าพี่นิกของเขา กำลังถูกเพื่อนเข้าใจผิด ก็รีบแก้ตัวแทนสวนขึ้นทันที
“อย่าไปโกรธพี่นิกกี้เลยครับพี่หนูแนน! ผมเอง! .... ที่คอยห้ามเขาไว้ไม่ให้บอก
เพื่อนๆ ....ความจริงพี่นิกก็คิดจะบอกทุกคนด้วยซ้ำ แต่ผม....ยังไม่แน่ใจว่าทุกคน
จะรับได้... เพราะความสัมพันธ์แบบนี้มันเปราะบาง.... ผมไม่รู้พี่จะเข้าใจมั้ย...
แต่อยากให้รู้ว่าผมรัก....รักพี่นิกมากจริงๆครับ .............แล้ว.พี่หนูแนนล่ะครับ
พี่เป็นแบบไหน..”
สาวร่างเล็กถอนใจ ถามทวนอย่างไม่เข้าใจ “ แบบไหน...?..หมายถึง..”
“ก็รับได้.......... หรือรับไม่ได้ครับ” หนุ่มน้อยอธิบายเพิ่มจนคนฟังนิ่งไป
เหลือแต่ความเงียบอีกครั้ง การไม่ปริปากของสาวรุ่นพี่ พาเอาใจน้องแบงค์
เต้นระทึก หวั่นเกรงจะเป็นการตอบปฏิเสธในสิ่งที่เขาและคนรักเป็น......
“พี่รับไม่ได้...”
ได้ฟังอีกฝ่ายพูดมาชัดเจนอย่างนี้.... แบงค์ต้องก้มหน้าเม้มปาก ...แล้วกลั้นน้ำตา...
ในวันพรุ่งนี้ คนที่เขารักจะต้องตื่นมาพบกับความเสียใจยิ่งกว่าเขา...
เพราะเพื่อนรัก ไม่เหมือนเดิมอีกต่อไปแล้ว.....
“พี่รับไม่ได้จริงๆนะ ถ้าจะให้พี่ทำเป็นไม่รู้อะไรเลย เรื่องเพื่อนตัวเองแบบนี้ต่อไป..”
แบงค์ชะงัก!...เงยหน้ามองอีกฝ่ายตาโต เพื่อนรุ่นพี่ยังพูดไม่กระจ่างนัก
“แล้วเรื่อง!...”
“พี่มันคนรักเพื่อน ...แหม...เรื่องนี้แบงค์คงยังไม่รู้สินะ...หึหึ...”
หนุ่มน้อยค่อยๆคลี่ยิ้มออกจนกว้างด้วยความดีใจสุดๆ
“พี่หนูแนน!////////ขอบคุณครับพี่!” กลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่ซะแล้ว...
สาวร่างเล็กยิ้มน้อยๆให้ เธอไม่โกรธเพื่อนหรอก ก็แค่... น้อยใจนิดหน่อยเท่านั้นเอง
(ไว้จะแกล้งมันให้สนุกไปเลย555) เมื่อเข้าใจความจำเป็นของเพื่อนรัก และความรู้สึก
ที่แสดงออกมาอย่างตรงๆของเพื่อนรุ่นน้องแล้ว ... ก็อดไม่ได้ที่จะดึงตัวคนบ่อน้ำตาแตก
เพราะเธอ เข้ามากอดลูบหัวปลอบ “พี่ไม่เลิกเป็นเพื่อนกับใคร เพราะเรื่องแค่นี้หรอกน่า”
ตอนนั้นเอง... คนน่ารักที่เดินมาข้างหลัง เห็นเข้าก็ร้องทักอย่างตกใจ
“ทำอะไรกันน่ะ!? เฮ้ย! มึงเป็นอะไรน่ะไอ้เบ๊!?”
น้ำเห็นแบงค์ร้องไห้อยู่ก็รีบเข้ามาดูอาการ...
“จริงสิ!||||||||||| เฮ้ยแล้วเรื่องนี้พี่น้ำเขา... อึก..!?..” เห็นน้ำเดินมา หนูแนนก็ตกใจเช่นกัน
เมื่อเธอนึกได้ว่าพี่ชายเพื่อนเกลียดนักเกลียดหนา ไอ้เรื่องชายเหนือชายแบบนี้|||||||||||
แล้วเขาจะรับได้หรือที่มีน้องสะใภ้เป็นหนุ่มน้อยหน้าตาจิ้มลิ้มคนนี้~~!...
หนูแนนทำหน้าทำตา แสดงออกให้น้องแบงค์เข้าใจว่าเธอกำลังหมายถึงเรื่องอะไร..
หนุ่มร่างเล็กปาดน้ำตา ยิ้มให้พี่น้ำที่ยังยืนงงมองหน้าเขาสลับกับหน้าเพื่อนรุ่นพี่ไปมา
แล้วหันไปบอกกับให้คนอยากรู้ด้วยใบหน้าเปื้อนรอยยิ้ม
“พี่น้ำเขารู้ทุกอย่างแล้วครับ”
เล่นเอาหนูแนนอ้าปากค้างอย่างเหวอ... (จะว่าไป~~..มิน่าล่ะ! เห็นพี่น้ำชอบเรียก
น้องแบงค์ว่าไอ้เบ๊ๆ ตลอดเลย... ไอ้เราก็ยังนึกสงสัยอยู่ว่าพวกเขาไปสนิทกันตอนไหน)
“คุยอะไรกันอยู่วะ แล้วตกลงนี่เป็นอะไรกัน มีเรื่องอะไรรึเปล่าไอ้เบ๊?”
เสียงหวานยังเอ่ยถามด้วยความงุนงง...
น้องแบงค์ดีใจมาก ที่พี่หนูแนนไม่โกรธเกลียดพี่นิกของเขา สัญญาว่าจะค่อยๆ
เล่าทุกๆอย่างให้ฟัง แล้วก็โผเข้าไปกอดพี่ชายของคนรักน้ำตาไหลมาอีกรอบ..
“เหวอ~~~~!!!////////*// ตกใจหมดไอ้เด็กบ้า! เล่นอะไรของมึงเนี่ย!?”
“ผมรัก..ฮึก....รักพี่น้ำที่สุดเลยครับ!~~~ฮื้อ~ฮืออ~~”
ด้วยความซึ้งใจ เขาดีใจจนกลั้นน้ำตาไม่อยู่ เดี๋ยวนี้ พี่น้ำเป็นห่วงเขาด้วย
ทั้งที่ก่อนหน้านี้ แม้แต่หน้าเขา ก็ยังไม่ยอมมองด้วยซ้ำไป... ดีใจจริงๆ...
“นี่ก็อีกคน เป็นอะไร!? มองพี่ทำไม อย่าบอกว่าจะเข้ามากอดอีกคนนะ!///////
ดึกแล้วทำไมยังไม่กลับบ้านกลับช่องกันนะ!..”
น้ำเห็นหนูแนนยังจ้องหน้าเขาไม่วางตาก็ขมวดคิ้วถามอย่างสงสัย
“พี่น้ำค่ะ...........คือ.....”
หนูแนนยังไม่ลืมสิ่งที่ทินกรละเมอพูดออกมา..
“ ...กองละคร.... มีใคร...เอ่อมีคน.... แบบว่า! มีผู้หญิงชื่อฟ้าบ้างรึเปล่าค่ะ!?”
“..หา ?...ถามทำไมอ่ะ? ”
“ โธ่! พี่น้ำรีบบอกหนูมาก่อนสิค่ะว่ามีมั้ย!?”
“......อ่า.... มีดิ...ตั้งสามคน.. เอ่อฮ่ะเฮ้ย!ไอ้เบ๊! มึงอย่ามาขี้มูกไหลนะ!|||||||||*||”
“ห๊า!!?|||||||||||| มีจริงๆด้วย! แถมตั้งสามคน! แล้วมันคนไหนล่ะเนี่ย!!!”
หนูแนนถึงกับทรุดตัวลงนั่งที่เก้าอี้อย่างหมดแรง สีหน้าห่อเหี่ยวสิ้นดี...
“ เฮ้ยเงียบได้แล้วกูไม่รู้เรื่องเว้ยไอ้เบ๊//////*// แล้วหนูแนนมีอะไรถึงถามหาคนชื่อฟ้า!?”
น้ำต้องลูบหัวอีกคนให้หยุดสะอื้น...และหันไปถามอีกคนด้วยความเป็นห่วง..
“........ ก็...อึก.........ฮึก! ฮือ!!~หนูแนนไม่ยอมจริงๆด้วย! โฮ~~พี่ทินอ่ะ!”
เอาล่ะสิ!....... ตอนนี้กลายเป็นว่าน้ำยืนอยู่ท่ามกลางเสียงร้องกระจองอแง ||||||||||
หนูแนนเล่าไปก็ร้องไห้น้อยใจไป จนน้ำต้องรับปากว่าจะช่วยดูให้เอง ว่าทินกร
แอบมีใจให้ผู้หญิงคนไหนอยู่ “ฮึกฮึก...พี่น้ำต้องช่วยหนูน้า~ฮือ~~”
หนุ่มน่ารักทำหน้านึก เขาเหมือนมีลูกเล็กๆสองคนยังไงไม่รู้...55 ไม่สิ..ต้องสี่คน...
เพราะไอ้ตัวโตจอมแสบอีกสอง(นิกกี้กับเอส)มันนอนอยู่บนบ้าน เฮ้อ... หือ.....เอ๊ะ..?
..เฮ้ย! จะว่าไป มันยังมีอีกสี่ตัว! (วี อาท บาส ทินกร.. เริ่มไม่นับเป็นคนแล้ว)
ไอ้พวกเห็บเหาพวกนั้นมันนอนตายกันอยู่ที่ห้องรับแขกนี่หว่า!!! |||||||||||
(อ้าวเฮ้ยกู ! เอาไปเอามาเหมือนคนมีลูกเป็นฝูงซะงั้น555......
แล้วกูจะไปมีลูกได้ไงวะ! … (-_-)? ? ?... บ้าชะมัด ถ้าเกิดมีลูกอย่างไอ้พวกนี้
ต้องหาทางเอาขี้เถ้ายัดปากมันตั้งแต่เกิดซะให้หมด.. เห็นแล้วเพลีย...)
น้ำได้แต่เหงื่อตก.. เพราะยัยหนูแนนเล่นเกาะเอวเขาร้องไห้สะอึกสะอื้นอีกคน ทั้งที่ยังแกะ
ไอ้เบ๊ซึ่งเกาะเขาเป็นตุ๊กแกไม่ออก... 555 |||||||||||||
.............................................
............................
...............
+++++++++++++++++++++++++++++++++++
.....................เช้า... ไม่สิ.. เกือบๆเที่ยงของวันต่อมา..
วี อาท บาส และทินกร ...เจ้าพวกหนุ่มหน้ามึนแฮงค์เหล้าทั้งหลาย รวมตัวกัน
นั่งเอ๋อ พะอืดพะอมมองตากันไปมาที่โต๊ะกินข้าวในห้องครัว ขณะที่หนุ่มน่ารัก
เจ้าของบ้านกำลังต้มน้ำร้อนอยู่..
น้ำชงกาแฟให้ทุกคน ยกมาวางให้ต่อหน้าคนละแก้ว พร้อมวางขนมปังปอนด์
ก้อนใหญ่ไว้กลางโต๊ะ และตบท้ายด้วยเครื่องดื่มแก้แฮงค์ที่ออกไปซื้อหามาให้
“ เอาล่ะ! เสร็จแล้ว! แดกซะ!! จะได้มีแรงคลานกลับบ้านกันนะ555”
สั่งให้ทุกคนกินขณะที่หันไปแกะข้าวต้มทะเลใส่ชามแล้วยกใส่ถาด
ตามด้วยกาแฟ น้ำส้ม แซนด์วิช น้ำเปล่ากับเครื่องดื่มแก้แฮงค์วางไว้ด้วย...
“โหยนี่พี่น้ำโอ๋ไอ้นิกชะมัดเลย ต้องยกไปให้มันถึงบนห้องด้วยเหรอครับ”
บาสเห็นน้ำก้าวขึ้นบันไดไปก็ถาม แล้วยกกาแฟขึ้นดื่มก่อนชมว่าอร่อยจัง...
คนน่ารักชะงักใช้สายตาชำเลืองมองเจ้าสี่คนที่นั่งเงยหน้ามองตามเขา
“........... เปล่า.......... ไอ้หมานิกมันยังไม่ตื่นหรอก ถึงตื่นมาเดี๋ยวก็มีคนหา
ให้แดกเองแหละไม่ต้องถึงมือกูหรอก” น้ำพูดขณะเดินขึ้นไปต่อ เพื่อนๆน้องชาย
เลยมองหน้ากันอย่างสงสัย “อ้าวๆเดี๋ยวสิพี่น้ำ แล้วนั่นของใครอ่ะครับ!?”
อาทตะโกนถาม ชะเง้อคอแหงนมองตามคนที่เดินขึ้นไปจนเกือบลับตา
“... นี่ของเจ้านายกูเว้ย!//////////*//” ได้ยินเสียงหวานตะโกนตอบกลับมา..
“เอ๊ะ... ที่พี่น้ำแกพูดหมายความว่าไงวะ!? คงไม่ใช่จะใช้พวกเราดูแลไอ้เชี่ยนิกมัน
หรอกนะ||||||||” วียังงง ถามทุกคนที่โต๊ะก็ได้แต่ส่ายหน้า บอกตัวเองยังเอาไม่รอดเลย..
ทินกรส่งเสียงหัวเราะในลำคอน้อยๆ ยกแก้วกาแฟร้อนหอมกรุ่นขึ้นมาจิบ พลางดูนาฬิกา
ข้อมือของตัวเองแล้วพึมพำคนเดียว “นี่เอสก็ค้างที่นี่สินะ... เฮ้อ~~ ..........
ไม่อยากไปทำงานเล้ยวันนี้..”
********************************
คนที่ถึงน้ำจะไม่ใช้ ก็เต็มใจอยู่ดูแลเจ้าหนุ่มหน้าตี๋สุดๆ กำลังทำทุกวิถีทาง
ทั้งออดอ้อน ทั้งเอ็ดให้คนเมาค้างขุดตัวเองออกจากเตียงให้ได้...
“โหย~~~ พี่นิก~~~ พี่นิกสุดหล่อคร้าบบบบ!/////////*// แบงค์หนัก!
ไม่ไหวแล้วนะโอ๊ย~~ หายใจไม่ออก ออกไปนะ~!”
น้องแบงค์หลังจากไปส่งหนูแนนกลับบ้านเมื่อคืน ก็กลับมานอนค้างกับนิกกี้ที่นี่
เขาตื่นเต้นอยากจะเล่าเรื่องเมื่อคืนให้ฟังเร็วๆ แต่พยายามปลุกเจ้าคนตัวโตเท่าไหร่ๆ
ก็ไม่ยอมตื่นสักที หนุ่มรุ่นพี่ร้องไม่เอา แล้วใช้หมอนปิดหูปิดหน้ากลิ้งไปมา แถมยัง
ดึงเขาลงมานอนทับจนจะแบนแต๊ดแต๋อยู่แล้ว...
“โธ่พี่นิกครับ! ตื่นมาฟังแบงค์พูดหน่อยน่า ลืมตาขึ้นมาก่อนซี่~! พี่นิก!”
หนุ่มน้อยดิ้นๆๆ ทุบหลัง ดันไหล่ จับหน้าคนรักตบแก้มเบาๆเพื่อเรียกให้ตื่น
แต่อีกฝ่ายกลับเอาแต่มุดๆๆ ซุกหน้ากับซอกคอของเขาให้จั๊กจี๋แล้วนอนกอดทับ
จนแทบกระดิกตัวไม่ได้แล้ว แบงค์เหนื่อย.....กับการปลุกนิกกี้เหลือเกินจึงดึงหูเจ้าคน
เอาแต่ใจมาใกล้ปากแล้วตะคอกเสียงดังใส่หูให้สะดุ้งเฮือก!||||||||||||
“โหย~~~แบงค์! เดี๋ยวหูพี่ก็แตกพอดี ||||||||||||||| พี่อยากนอนนี่~~ น้า~นะครับ~”
“หืมม//////// พี่นิกอ่ะจะนอนก็นอนไปคนเดียวสิครับ มากอดแบงค์ไว้ทำไม
แบงค์จะไปหาอะไรมาให้กินนะ”
“เหอะ... ไม่เอาล่ะ พี่ไม่อยากกินหรอก อยากกอดแบงค์นอนมากกว่าอ่ะ”
“พี่นิก~~ ไม่เอาน่า งั้นพี่นิกฟังแบงค์เล่าเรื่องเมื่อคืนก่อนนะแล้วค่อยนอนต่อก็ได้”
“.........อืมมมม ไม่เอา นอนกันก่อนนะ~..”
“โธ่~~/////////*// แต่พี่หนูแนนเขารู้เรื่องพวกเราแล้วนะครับ!”
“...........................................ห๊ะ!!!? หะห๊า!? แบงค์วะว่า! ว่าไงนะ!?”
ไม่อยากจะเชื่อหู เล่นเอาเจ้าหนุ่มหน้าตี๋ต้องสะดุ้งลุกพรวดขึ้นมานั่งตบหัวตัวเอง
ให้หายเบลอ มองหน้าคนรักตัวเล็กของเขาที่อมยิ้มแปลกๆ...
****************************
“ก็อกๆๆ////////// ตื่นอ่ะยัง....? เอส..”
เสียงหวานของเจ้าของห้องที่เปิดประตูเข้ามาพร้อมถาดอาหารในมือร้องทัก
คนในห้องยังนอนคุดคู้ห่มผ้าปิดมิดหัวไม่ยอมรับรู้...
“เฮ้อ~ อะไรกันเอส คุณต้องตื่นแล้วนะ ไปแปรงฟันแล้วมากินข้าวก่อนเถอะ
บ่ายสองต้องไปกองถ่ายพี่ผึ้งนะ ปวดหัวรึเปล่าครับ? ตื่นมากินยาเร๊ว”
..พูดอะไรด้วยเจ้าคนหน้าหล่อก็ยังนอนนิ่ง จนคนน่ารักขมวดคิ้วถอนใจอีกรอบ
คนมาปลุกชักจะเหนื่อยใจ ลงนั่งข้างเตียง............... ตักข้าวต้มมากินได้สองคำ...
ก็ยกน้ำส้มขึ้นดื่ม... ตามด้วยจิบกาแฟ...แล้วแกะห่อแซนด์วิช...
“อ้าวววว........... ไม่ได้เอามาให้ผมหรอกเหรอ?..”
เสียงนุ่มที่เอ่ยถามทำน้ำชะงัก กำลังเอาแซนด์วิชเข้าปากก็หันไปมอง เห็นเจ้าดารา
นอนตะแคงท้าวหัวทำหน้างงๆ ก่อนจะหัวเราะเขา
“อ้าว! ตื่นแล้วเหรอ!..(แหงะ... เห็นหมดเลยว่ากูแอบกิน..) ///////*// ก็.....
คุณอยากไม่ยอมลุกมากินเองนี่ ผมก็หิวอ่ะ”
เอสดึงตัวคนที่กำลังเขินเพราะมาแย่งข้าวเขากินลงไปนอนกอด
อีกฝ่ายไม่ได้ขัดขืนอะไรแต่ก็ยังเคี้ยวตุ้ยๆไม่หยุด
“ คุณหยุดกินก่อนซี่~น้ำ มาให้ผมจูบอรุณสวัสดิ์ซะดีๆ”
เอสทำหน้ามุ่ยใส่เหมือนเด็กที่เอาแต่ใจ จนน้ำหัวเราะแล้วผลักตัวเองออกจาก
อ้อมกอดของเจ้ารูปหล่อ ขึ้นไปหยิบน้ำส้มมาดื่ม
“55/////// ไม่เอาหรอกเหม็นขี้ฟัน” น้ำแกล้งบีบจมูกตัวเอง ทำหน้ายี้ใส่..
“เฮ้ยเหม็นที่ไหน ผมแปรงฟันแล้วมานอนรอคุณต่างหากเล่า//////*//”
“นั่นแน่! จับได้แล้วนี่คุณแกล้งทำเป็นหลับ คิดจะทำมิดีมิร้ายผมใช่มั้ย!”
“โธ่~ ก็นึกว่าจะมาหอมแก้มปลุกผมให้ตื่นไรงี้นี่! ... ดันมานั่งกินข้าวเราซะได้..”
น้ำหัวเราะเอสที่นั่งทำหน้าบูดให้เขา ผิดหวังล่ะสิท่า....
คนน่ารักลงไปนั่งบนเตียงอีกครั้ง คลานเข้าไปหาแล้วใช้หน้าผากตัวเองชนกับ
หน้าผากของคนรัก มองสบตาอีกฝ่ายในระยะประชิด ก่อนยิ้มหวานแล้วพูดว่า
“อรุณสวัสดิ์ตอนกลางวันครับ คุณชายเอส จะรับอาหารเช้าที่ปากหรือที่แก้มดีครับ?”
เอสหัวใจไหววูบด้วยความเขินนิดๆ นึกงงอยู่ได้สักพักก็ร้องอ๋อในใจก่อนคว้าเอวบาง
มาแนบกายให้อีกฝ่ายอยู่ในท่ายืนคุกเข่าก้มมองหน้าเขา แล้วยิ้มกว้าง
“ขอสองอย่างเลยได้มั้ยครับ รูมเซอร์วิส/////”
น้ำหัวเราะที่เอสทำปากจู๋...รอรับจูบจากเขา “5555คุณทำหน้าอย่างกับไอ้หื่นเลยอ่ะ55”
พูดถึงตุ๊กตาไอ้หื่นเล็กที่เอสให้ไว้ วันนี้มันต้องนอนเหงาอยู่ที่คอนโดตัวเดียว
เพราะเจ้าของมัวแต่มาจู๋จี๋กันอยู่ที่นี่ ... “ แล้วนี่คุณไม่ปวดหัวเหรอ เป็นไรมั้ยเอส”
คนน่ารักเห็นท่าทีของแฟนหนุ่มดูสดชื่นผิดจากที่เขาคาดไว้มาก
เอสหัวเราะในลำคอ ยิ้มเห็นเขี้ยวเสน่ห์ก่อนตอบคำถามของคนในอ้อมกอด
“ผมชินแล้ว..(เมื่อก่อนเที่ยวกลางคืนบ่อยครับ...แหะ) แต่ผมเริ่มจะเมื่อยปากแล้วล่ะ”
พูดเสร็จก็ทำหน้าตาน่าสงสาร ยื่นปากจู๋ๆไปไล่จูบปากบางน่ารักของอีกฝ่ายให้ขำคิกคัก
“55555 เจ้าบ้า!/////////”
สุดท้ายคนน่ารักต้องยอมก้มหน้าลงไปจูจุ๊บที่ปากเจ้าดาราหน้าหล่อแต่โดยดี
ตามด้วยผลัดกันหอมแก้มทั้งสองข้าง ...ก่อนน้ำจะโดนแกล้งไล่จั๊กจี๋จนหัวเราะไม่หยุด
“พอแล้วๆๆ5555555////////ไม่เล่นแล้วเอส อย่าเซ่~!5555อย่า!ก็บอกว่าอย่า!!”
ผลัก!!!
“หะ เหวอ~~~~~~~~!!! เอส!”
เพราะดิ้นหนีมากไป ส้นเท้าที่ถีบไปมาของน้ำ จึงสะบัดไปกระแทก...
ถูกเป้าของเอสเข้าเต็มเปา...|||||||||||||||||
“เอส! เอสคุณเป็นอะไรมั้ย!? เจ็บมากรึเปล่า!? ผมขอโทษๆๆๆๆ”
คนเท้าไวลนลานหน้าเสีย เห็นคนรักนอนกุมเป้าตัวงอก็เข้าไปดูใกล้ๆ
ด้วยความเป็นห่วง.... คนหน้าหล่อตอนนี้หน้าเขียวแล้ว.........
“....อะ โอ~||||||||||||| โอเค!....หยุด..ผะผม ไม่เล่นแล้ว...อึก...ตะ..ตามนั้นเลย...”
“.........โธ่ผมขอโทษ....ก็คุณพูดไม่ฟังนี่555 อะอุ๊บ! แต่ผมไม่ได้ตั้งใจจริงๆนะ...
ดูทำหน้าเข้าซี่~~ 555ไม่เอาน่า! หน้าคุณตลกชะมัดเลย~555555////////”
ทั้งที่ใจจริงก็เป็นห่วงไม่น้อย แต่พอเห็นหน้าเจ้าซุปเปอร์สตาร์รูปหล่อขี้เก๊กของเขา
บูดเบี้ยวเหยเก มันก็อดจะขำไม่ได้
“น้ำ!/////*// คุณ! ไม่ต้องมาหัวเราะผมเลยนะ! ฮึ่ม!โอ๊ย~~ใช้งานไม่ได้จะทำไงเนี่ย”
“ ฮ่าฮ่าฮ่า ผมไม่ได้ตั้งใจ ก็บอกแล้วไงผมขอโทษ มันไม่พังง่ายๆหรอกน่า555”
คนน่ารักของเขาทำเอสน้อยบาดเจ็บไม่พอ ยังมีหน้ามาหัวเราะเยาะอีก
คนหน้าหล่อเห็นแล้วนึกหมั่นเขี้ยวนัก ได้แต่นอนนิ่งรอให้อาการทุเลา..สักพัก
ทนไม่ไหวก็หันมาแยกเขี้ยวบอกกับน้ำว่า ฝากเอาไว้ก่อนเถ๊อะ!
เจ้าของเสียงหวานได้ยินกลับยิ่งหัวเราะร่า จนล้มตัวนอนกลิ้งไปกลิ้งมาข้างๆ
“......... จะแก้แค้นผมเหรอ555... กล้าเร้อ!? อย่างคุณจะทำอะไรผมได้?555”
“อึ๊ก!...........หนอย~~แน่!/////////*// คิดว่าผมไม่กล้าเหรอ!”
น้ำนอนท้าวคางตีขาไปมาบนที่นอนนุ่ม ทำลอยหน้าลอยตาถามยั่วคนตรงหน้า
แต่แล้วเขาก็ต้องสะดุ้งร้องโวยวายด้วยความตกใจ เมื่อถูกอีกฝ่ายกระโจนเข้าใส่
ใช้ทั้งมือและขากอดเกี่ยวรัดตัวเขาไว้จนกระดิกไม่ได้ แล้วจู่โจมหอมแก้มเขาแรงๆ
ไม่ยั้งอย่างเหลืออด
“ดื้อนักใช่มั้ย! ห๊ะ!หื้ม~นี่แน่ะ! นี่แน่ะ! นี่แน่ะ! นี่! นี่!นี่!นี่~~~!!!!”
“อื้อ~~~///////// ไม่เอานะแบบนี้แก้มน้ำก็ช้ำหมดพอดี~~~!! อื้ออ~~
เอสครับไม่เอาแล้ว ฮะฮะฮะฮะ น้ำขอโทษ~~~ ฮ่าฮ่าฮ่า~~”
หัวเราะๆๆ น้ำหัวเราะไปก็โดนเจ้าดาราหน้าหล่อทั้งจูบทั้งหอม เที่ยวคุกคามลูบไล้
เนื้อตัวเขาเล่นไปเรื่อย แต่.... เอาไปเอามา.... ชักไม่เล่นแล้ว เมื่อเอสใช้มือข้างหนึ่ง
ล้วงเข้าไปใต้เสื้อยืดของน้ำ ส่วนอีกข้างก็รูบซิบกางเกงหวังจะถอดออกให้ได้ !
หนุ่มน่ารักตกใจตาโตร้องเหวอ ขณะที่คนเป็นต่อเปลี่ยนมากดตัวเขาให้นอนลง
แล้วไล่จูบอย่างไม่ลืมหูลืมตา จน... “ แว้กกก!!///////*// หยุดนะไอ้บ้าเอส!
เฮ้ยข้างล่างมีคนอื่นอยู่น้า~~~ ปัดโธ่!ไม่ได้นะเดี๋ยวก่อนเอส! มันจะ มันจะ
มันจะหวะเหวออออ~~~!!!”
โครม~!!!
...........................
..................
........ ได้ยิน.... เสียงตึงตังดังมาจากชั้นบนของบ้าน...
ทั้งวี อาท บาส และทินกร ที่ยังนั่งกันอยู่ที่ชั้นล่าง ต่างแหงนคอ
เหลือกตามองขึ้นไปข้างบนพร้อมๆกันอย่างประหลาดใจ.........
.....ไหงคนบ้านนี้เขาปลุกกันแรงจังเว้ย... |||||||||||||||||
....................................
.................
........
ทั้งน้ำและเอส ตกจากเตียงลงมานอนทับกันอยู่บนพื้น...................
“ตกแล้ว.....โอ๊ย~~|||||||||||||| เจ็บนะไอ้บ้า ไม่ฟังกันบ้างเลย
ฮือ~ ตกเตียงเลยเห็นมั้ยเล่า~!”
คนน่ารักร้องโอดครวญคลำหัวตัวเองที่โขกกับพื้น เจ้าคนหล่อจึงนั่งขำแทน
“555ก็ได้! ติดไว้ก่อนก็ได้ ไว้กลับคอนโดเมื่อไหร่ล่ะน่าดู!”
เอสบีบปลายจมูกโด่งรั้นของคนแสนดื้อเล่น พลางพูดขู่ให้อีกฝ่ายต้องแก้มแดง...
………………………
………………
…….
….
**********************
และแล้วเวลาบ่ายสองแก่ๆ.....คุณดาราดังรูปหล่อกับคุณผู้ช่วยสุดน่ารัก
ก็มาถึงที่กองละครซิทคอมของพี่ผึ้ง...
ทันทีที่เปิดประตูเข้าไปในสตูดิโอ.... ทั้งสองคนต่างก็ต้องตกใจเมื่อเห็น
เจ้าดาราหน้าใสนั่งพูดคุยอยู่กลางวงล้อม ทุกคนกำลังครื้นเครงกันใหญ่ เมื่อหันมา
เห็นพวกเขาที่เพิ่งเข้ามา ต่างก็ส่งเสียงทักทายและเรียกให้เข้าไปหา แต่ก็ไม่ไวเท่า
เจ้าเด็กหนุ่มที่ลุกวิ่งไปหาคนที่เขาคิดถึงด้วยความดีใจเสียเอง
“ พี่น้ำ!!!///////// ผมคิดถึงพี่ที่สุดเลยครับ!” กรยิ้มกว้างร้องบอกแล้วสวมกอดน้ำทั้งตัว
ต่อหน้าเอส!|||||||||||||||*|| ... เล่นเอาดาราหนุ่มหล่อรุ่นพี่จ้องมองการกระทำ
อันอุกอาจของไอ้เด็กรุ่นน้องเสียตาแทบถลน (ไอ้กร!!! รู้สึกมึงจะหนักกว่าเดิมนะ
บังอาจมาก!กล้าดียังไงมากอดเมียกูฟร้า~~!!!)
ตัวน้ำเองก็เหวอ............. ได้แต่ยิ้มแห้งๆ เห็นหน้าเอสแล้วเขาต้องภาวนา ขออย่าให้
เอสโมโหจนหลุดเรื่องความสัมพันธ์ส่วนตัวที่เกิดขึ้น ระหว่างพวกเขาทั้งสามคน
ออกมาเลย |||||||||||||| (เย็นไว้นะเอส~~~~~~~ เย็นไว้~~!!!)
*** แหมจะอัพตั้งกะวันเสาร์แล้ว แต่คนแต่งปวดเฮดเลยปิดคอมไปสองวัน55

ขอบคุณที่ติดตามนะจ๊ะ อะไรๆก็เหมือนจะปลอดโปร่งแต่ มันจะเป็นอย่างที่คิดจริงเร้อ~555

ตอบจ้าตอบ^^

muiko // หนูแนนรู้ความลับแล้วจะเป็นยังไง555 อันนี้ต้องตามดูนะจ๊ะ
ส่วนคู่เอกของเราไม่รู้ตอนนี้มันหวานมั้ยนะ555
silverphoenix // แหมหนูแนนเจอเลิฟซีนคู่เดียวก็ตาตั้งแล้ว สงสารเค้า555
MoMoRin // เอสกับน้ำเปลืองตัวตลอดแต่ไม่เปลืองใจนะจ๊ะ ฮิ้ววววววว
เจ้าพ่อเลิฟซีนดุเดือด(555) นิกกี้กับแบงค์ ขอพักเหนื่อยกันก่อนนะจ๊ะ ให้ดูให้เดากันเอาเองไปก่อน
เดี๋ยวมีเฮจัดให้ซักวันให้เวลาไปเตรียมผ้าซับเลือดซับน้ำลายกันซะ5555
ความรักของหนูแนนเนี่ย..... ขนาดคนแต่งเองยังเดาไม่ออกเลยค่ะ55
Yunatsu // ฟ้า คือใคร ไม่ต้องคิดหรอกค่ะเพราะไม่เคยเอ่ยถึงมาก่อน
ขนาดหนูแนนยังงงเป็นไก่ตาแตก555 แหมๆๆชื่อฟ้าเนี่ยน่าจะค่อนไปทาง ผญ. นะจ๊ะ
ไอ้เรื่องทินกรเป็นเกย์ด้วยรึเปล่า................. ยังไม่แน่ใจค่ะ555 ว่าจะไปทางไหนดี อิอิ
หมูกระต่าย // ขอบคุณที่เป็นห่วงหนูแนนค่ะ55 เดี๋ยวเป็นตากุ้งยิงเนอะ
tiffylovelove // ความสัมพันธ์ระหว่างกรกับเทมยังไม่ถึงขั้นแฟนค่ะ จะคู่กันมั้ย
.......................................ตอนนี้มีคนเทใจให้คู่นี้เยอะเชียว มันก็น่าลุ้นนะคะ^^
beebutta // ขอบคุณที่ติดตามนะจ๊ะ^^ ใครอ่านเรื่องนี้ก็น่ารักทุกคน55
goosongta // ได้ครึ่งนึงก็รีบอัพให้เลยจ้า ส่วนอีกครึ่งก็จะรีบตามมาไม่นานจ๊ะ
SuperMai // ที่หนูแนนได้ไปเป็นฉากนั้นเนี่ย มีคนแอบอิจฉาหลายคนนะ(คนแต่งด้วย) 555 ><
watcharet // อ๊ะๆ ว่าไม่ได้นะจ๊ะ หนูแนนเนี่ยเขาจะทำอย่างไรต่อ เดี๋ยวเราจะได้รู้กัน555
choijiin // 555 คนแต่งเห็นด้วยทุกอย่างค่ะ แต่ไอ้ตอนที่ขำเนี่ยเกินคาดแฮะ555^^
qq_oo // ดีใจจังค่ะที่ชอบทั้งพี่ทั้งน้องเลย แต่ถ้าเป็นคนแต่งนะคงรักพี่เสียดายน้อง555 ขอสองซะเลย กรี๊ดดดด><
wizard_tao // จานแตก เอ๊ย! ความแตก แต่ยังไม่หมดเด้อ555