ร้านเติมรัก♥♥...โดย จันทน์กะพ้อ(อวสาน) "เปิดเผยภาพลับที่นี่ที่เเรก "110610
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: ร้านเติมรัก♥♥...โดย จันทน์กะพ้อ(อวสาน) "เปิดเผยภาพลับที่นี่ที่เเรก "110610  (อ่าน 170204 ครั้ง)

โจ๊กกุ้ง

  • บุคคลทั่วไป
น้องตัวต่อน่ารักไม่เปลี่ยน  พี่อ๋องมาแรงซะขนาดนี้ยอมๆไปเถอะเนอะน้องเอ้ย ฮี่ๆ :-[

ออฟไลน์ sang som

  • เจ็บจิต!!
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1609
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +108/-6

ออฟไลน์ fannan

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2453
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +141/-6
น้องบูรินน่ารักออกไม่เป็นไรหรอกน่ะ

somwill

  • บุคคลทั่วไป
เพิ่งมาอ่านครั้งแรก เรื่องนี้น่ารักมากๆๆๆๆ

รีบอัพต่อนะจ๊ะ :impress2: :impress2:

ออฟไลน์ i1_to*pp

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1476
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +683/-5

lek001

  • บุคคลทั่วไป

butajang

  • บุคคลทั่วไป
^
^
^
^
^
เจาะไข่เด็กใหม่ ฮี่ฮี่ฮี่  ยินดีต้อนรับนะคะ เข้ามาใน ร้านเติมรัก ลูกค้าทุกท่านเลย กอดๆๆๆๆ รวบยอด บวกให้ทุกคนเลย

pinkky_kiku

  • บุคคลทั่วไป
มะรุ้คำตอบอ่ะ -*- ไม่เป็นไร แต่พี่อ๋องนี่รุกเอารุกเอาเรยนะ

ออฟไลน์ Cherry Red

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 882
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +232/-0
แหม...รู้สึกจะหวานขึ้นทุกตอน ๆ เลยนะ ขนมร้านนี้ ~
พี่อ๋องจีบหยอด ๆ วันละนิด คุณน้องได้ตกหลุมรักวันละหน่อย แค่นี้ก็ไปไหนไม่พ้นแล้ว !!!

คำถามที่ว่า กาบมะพร้าวเผา โรยมะพร้าวขูด???
ขอตอบว่า "ขนมเปียกปูน" ค่ะ

ออฟไลน์ ArCaNiNe

  • Let's go!
  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 150
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +76/-0
พี่อ๋องนี่เจ๋งจริง จีบลูกต่อหน้าแม่ซะอย่างนั้น

คำตอบ...ขนมเปียกปูน เพราะกาบมะพร้าวเผาให้สีดำ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ DarKLasT

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 595
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +47/-0
อ่าอ่านเรื่องนี้แล้วต้องอ้วนแน่ๆๆเลย

เพิ่งเข้ามาอ่านครับน้องน่ารักจริงๆเลยนะครับนี่

ขอตอบด้วยคนว่าขนมเปียกปุนครับ

ออฟไลน์ NannY

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 861
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +125/-1
แม่ผ่องต้องรู้อะไรแน่ๆ แอบให้ท้ายพี่อ๋องเบาๆ นะเนี่ย  :laugh: :laugh:

คุณน้องอ้ะ น่ารักจริงๆ จะคีพคาแร็กเตอร์ได้นานแค่ไหนเนี่ย เจอพี่อ๋องรุกขนาดนี้  :-[ :-[

ออฟไลน์ TONG

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2535
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +191/-4
คาแรคเตอร์หลุดกระจายตั้งแต่วันแรกแล้วละนะ

อ่านรวดเดียวเลยสนุกมากครับผม

ทายตอนหน้าเป็นขนมเปียกปูนแน่ๆ

ออฟไลน์ love2y

  • (′~‵)
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2059
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +502/-11
เค้ารักแม่ผ่องอ่ะ ชอบแม่ผ่องจังเลย  :กอด1:

ปล. ไม่ตอบล่ะ ตอบไปเดี๋ยวถูก ฮ่าาาาา ((ตอบมาไม่เคยถูกเลย :o8:))

bellity

  • บุคคลทั่วไป
ตอบ

เปียกปูนจ้า อิอิ

ชอบกินที่มันดำๆ อ่ะ โรยหน้าด้วยมะพร้าวฝอย

น้องขนมหวานนี่ชอบหาเรื่องแกล้งพี่ก้ามปูอยู่เรื่อย แต่ยังไงก็เสร็จแน่ๆ แม่หนุนหลังซ่ะขนาดนั้น 55+

butajang

  • บุคคลทั่วไป
เปียกปูนเนื้อสีดำ   ดุจงามขำซบซวนองค์
หวังหวานราญโศกลง   ให้แก้วพี่ได้ปรีดา...



        บ่ายวันนั้นน้องตัวต่อไม่ทันลอยครับ......ก็ได้ยินเสียงโครมครามเหมือนมีหม้อหรือกะละมังสักอย่างตกพื้น แล้วจากนั้นก็ตามมาด้วยเสียงกลิ้งหลุนๆ เราสองคนสบตากันปิ๊งแล้วไอ้พี่อ๋องก็กระโจนไปทางห้องครัวทันที จากนั้นน้องตัวต่อก็ได้ยินเสียงที่ทำให้หัวใจแทบจะตกออกมากองกับพื้น

“แม่ผ่อง!!!”

“พี่อ๋อง แม่เป็นอะไร? แม่น้องเป็นอะไร?”

         ผมเอียงตัวเอื้อมสุดแขนคว้าเอาไม้ค้ำที่วางพิงอยู่แถวนั้นมาไว้ในมือ แล้วออกแรงยันเก้าอี้เพื่อจะรีบไปดูแม่ เมื่อกี้ตอนดุน้องทั้งที่แค่ไม่กี่นาทีแม่ก็ถึงกับต้องหายใจทางปาก ผมกลัวจังครับ.....ถ้าแม่เป็นอะไรขึ้นมาแล้วผมจะทำยังไง

“ไม่มีอะไรน้อง ไม่ต้องลุกมานะ นั่งอยู่นั่นแหละ.....”

         พี่อ๋องมันตะโกนออกมาแล้วสักพักผมก็เห็นมันอุ้มแม่ผ่องออกมาจากครัว จะว่าไม่เป็นไรได้ยังไงในเมื่อแม่หลับอยู่แบบนั้น

“แม่! แม่......พี่อ๋อง.....แม่ของน้อง....”

         พี่อ๋องอุ้มแม่มาวางให้นอนราบบนโต๊ะยาวข้างๆแล้วก็หยิบพัดมาโบกลมให้แม่ใหญ่ ผมเขยิบตัวไปหยิบยาหม่องที่ยังวางอยู่บนโต๊ะแล้วยื่นไปรอตรงจมูกแม่ ไม่กี่อึดใจแม่ก็ค่อยๆลืมตา

“แม่.....แม่เป็นอะไร?”

“....ไม่เป็นไรน้อง แม่แค่หน้ามืดนิดหน่อย......เดี๋ยวเดียวก็หาย”

“เดี๋ยวเดียวที่ไหน แม่หลับไปตั้งนาน”

“ไฮ้ อะไรกัน จริงรึพ่ออ๋อง แม่หลับไปนานอย่างที่น้องบอกหรือ?”

         ตอนนี้แม่ยันตัวลุกขึ้นมานั่งเอนๆได้แล้วครับ แม่ผ่องกึ่งนั่งกึ่งนอนโดยใช้ลำตัวหนาๆของไอ้พี่อ๋องเป็นพนักพิงอยู่ มือข้างที่ว่างพี่อ๋องก็ยังพัดให้แม่ของน้องอยู่เหมือนเดิม แต่ไม่ได้กระพือลมแรงๆใส่แล้ว

“ไม่นานครับ แต่ผมว่าแม่ผ่องไปตรวจสักหน่อยก็น่าจะดีนะครับ”

        แหม.....ตรงประเด็นที่สุด มันต้องอย่างนี้สิพี่อ๋องเอ๋ย ไม้นวมแบบนี้แหละที่คุณนายผ่องพรรณแพ้ทาง เรามาผนึกกำลังกันนะพี่อ๋องนะ

“ใช่ๆ ไปหาหมอนะแม่ ไปตรวจเสียหน่อย”

“ไม่เอาหรอก นี่เห็นมั้ย แค่เดี๋ยวเดียวแม่ก็หายแล้ว คนแก่ก็อย่างนี้ มันก็ต้องมีหน้ามืดบ้างเป็นธรรมดา”

“โธ่ แม่จ๋า.....น้องขอเถอะนะ ถ้าไม่อยากไปโรงพยาบาล แค่ไปตรวจที่คลินิกลุงหมอบุญชัยก็ได้ นะแม่นะ....น้องกลัว....ถ้าแม่เป็นอะไรไป น้องจะทำยังไง”

       ผมกลัวจริงๆนะครับ กี่ปีมาแล้วที่เรามีกันแค่สามคนแม่ พี่ผึ้ง แล้วก็ผม ตอนนี้พี่ผึ้งแต่งงานก็ถือว่าไปเป็นสะใภ้บ้านอื่นแล้ว ถึงจะยังกลับมาเยี่ยมเยียนได้บ่อยๆ แต่มันก็ไม่เหมือนเดิมนี่ครับ คนที่ยังเป็นของผมจริงๆในตอนนี้ก็มีแต่แม่.....มีแต่แม่คนเดียวเท่านั้น

       ผมวางขวดยาที่รอไว้ตรงจมูกแม่ลงแล้วเขยิบตัวเข้าไปกอดซุกหน้าเข้ากับอกแม่.....นี่เป็นการประท้วงตามแบบฉบับน้องตัวต่อน่ะครับ

       ตั้งแต่เล็กมาแล้วเวลาอยากได้อะไรมากๆแต่แม่ผ่องปฏิเสธ น้องตัวต่อก็จะเกาะแม่เป็นลูกลิงแล้วไม่ยอมปล่อยเลยไม่ว่าแม่จะทำอะไร ถึงตอนนี้จะโตจนเป็นตัวต่อยักษ์แล้วผมก็ยังเชื่อว่าวิธีนี้จะได้ผล ก็ผมอยากให้แม่ไปตรวจร่างกายนี่ แม่ไม่เคยหน้ามืดเป็นลมมาก่อนเลยนะครับ เอ....หรือว่าแม่จะเป็นแต่ผมไม่รู้นะ.....ระหว่างที่ผมทำงานอยู่กรุงเทพฯ แม่ผ่องคนสวยของผมกลายเป็นผู้หญิงแก่ไปแล้ว โดยที่ผมไม่ทันรู้ตัวรึเปล่า?

“เฮ้อ.......ก็ได้ แม่จะไปหาหมอ แต่แค่ที่คลินิกข้างโรงเรียนนะ เดี๋ยวแม่ต้องกลับมาทำขนมอีก.....งานฉลองอายุแม่ใหญ่ที่บ้านกำนันพรุ่งนี้เขาสั่งเปียกปูนกับหม้อแกงถั่วอย่างละสี่ถาด แล้วยังทองหยอดที่แม่ตั้งใจจะทำไปช่วยงานอีก....ของที่จะเอาไปช่วยน่ะไม่เท่าไหร่ แต่ของขายสิ รับปากสัญญากับเขาไว้แล้วเป็นมั่นเหมาะ......”

“อู๊ย พอแล้วแม่ เดี๋ยวน้องจัดการให้ไม่มีปัญหา...”

“น้องจะทำได้ไง มือยังไม่หายดีเลย”

“แหม....ใครบอกน้องจะทำเล่า น้องบอกจะจัดการให้ไง.....พี่อ๋องอยู่ทั้งคนจะกลัวอะไร เนอะพี่อ๋องเนอะ คืนนี้นอนนี่นะครับ นะ...ช่วยน้องหน่อย....”

       ฮ่าๆๆๆ ไม่ต้องเดาแล้วล่ะครับ อย่างไอ้พี่อ๋องเนี่ย ยังไงก็ไม่มีทางปฏิเสธผมหรอก พอผมอ้อนนิดๆหน่อยๆก็ยิ้มจนตาเหลือแค่ขีดสีดำๆแล้ว จากหางตาผมเห็นว่าแม่ผ่องส่ายหน้าไปด้วยถอนหายใจเหมือนกับอ่อนออกอ่อนใจเหลือเกินแล้วไปด้วย แต่น้องตัวต่อไม่สนหรอกครับ แค่ประสบความสำเร็จทำให้แม่ยอมไปตรวจร่างกายได้เป็นพอ

“ไปดิพี่อ๋อง สตาร์ทรถ พาแม่ไปหาหมอกัน

       ผมตกลงกับคุณนายผ่องพรรณเรียบร้อย จากนั้นก็หันไปออกคำสั่งกับคนที่ตอนนี้ไม่ต้องทำหน้าที่พนักพิงแล้ว แถมมันยังอมยิ้มจนแก้มตุ่ยอีกด้วย

       ไอ้บ้านี่ไม่ได้เรื่องเล้ย....แม่ลูกเขากำลังคุยกันเรื่องงานการเคร่งเครียดมันดันนั่งอมยิ้ม ดีนะที่น้องตัวต่อไม่ใช่ขาใหญ่มาจากไหน ไม่งั้นมันนั่งเปรี้ยวโชว์ล่ำแบบนี้มีเจ็บอะครับพี่น้อง....หมั่นไส้ ผู้ชายบ้าอะไรนมใหญ่ชะมัด  น้องตัวต่ออิจฉาแทนพี่ผึ้ง!!

        ตอนแรกแม่ผ่องกับพี่อ๋องจะไม่ให้ผมไปที่คลินิกด้วยครับ แต่ผมไม่ยอมหรอก เดี๋ยวพอผมไม่ไปแล้วแม่ผ่องดื้อขึ้นมาล่ะ ใจดีอย่างไอ้พี่อ๋องก็คงตามใจแม่แน่ๆ เราสามคนเลยขึ้นรถกระบะของแม่ที่ใช้ไปซื้อของที่ตลาดไปคลินิกโดยผมนั่งเหยียดขากางร่มอยู่ที่กระบะ

        ก็นอกเหนือจากวันที่ผมต้องไปโรงพยาบาลแล้วไอ้พี่อ๋องมันก็จะมาบ้านผมโดยรถมอเตอร์ไซค์นี่ครับ นี่ก่อนออกมาคลินิกผมก็เห็นมันโทรศัพท์หาใครไม่รู้ คุยกันกระหนุงกระหนิงอยู่นานสองนาน น่าหมั่นไส้ชะมัด....

       อ๊ะๆ อย่าเพิ่งคิดว่าน้องตัวต่อหึงมันกับใครก็ไม่รู้ตามแบบฉบับนางเอกละครหลังข่าวที่ชอบคิดเองเออเองนะครับ ผมเปล่าน้า.....มันก็แค่...ผมรำคาญที่มันมัวแต่ไปคุยอะไรอยู่ได้แทนที่จะรีบมาเอารถออกพาแม่ไปหาหมอต่างหาก

       น้องตัวต่อนั่งบนกระบะมีร่มก็จริง แต่แดดมันก็ส่องอยู่ดีนี่นา อีกอย่าง....สิบกว่าวันที่มันโผล่มาในชีวิตของผม ผมยังไม่เคยเห็นพี่อ๋องคุยโทรศัพท์กับใครเกินนาทีเลยนี่ครับ อย่างมากมันก็รับคำว่า ‘ครับ ได้ครับ’ ไม่ก็ ‘เออ เออกูรู้แล้ว..’ แค่นั้นก็วางสาย นี่อะไร น้องตัวต่อนั่งตากแดดตากลมรออยู่แท้ๆไอ้พี่อ๋องกลับไม่สนใจ

      ปลายสายนั่นมันใครวะครับ?!!


       เราใช้เวลาอยู่ที่คลินิกลุงหมอบุญชัยซึ่งอยู่ห่างจากบ้านไปไม่ถึงกิโลดีแค่ยี่สิบนาที น้องตัวต่อไม่ได้เข้าไปในห้องตรวจด้วยเพราะแม่ผ่องบอกว่าเข้าไปนั่งงอเข่าก็ไม่ได้มันเกะกะลุงหมอ ก็ห้องตรวจเล็กนิดเดียวนี่ครับ ที่จริงแค่แม่ผ่องยอมมาถึงนี่โดยไม่หาทางเลี่ยงไปผมว่าก็ไม่น่ามีปัญหาแล้วล่ะครับ แต่ผมก็ยังไม่วางใจหรอกเลยส่งพี่อ๋องเข้าไปกับแม่ด้วย

       ไม่รู้ข้างในเขาคุยอะไรกัน ตรวจอะไรกันบ้าง แต่พอผมเริ่มจะอินกับละครภาคบ่ายที่โฆษณาน้อยถูกใจพี่อ๋องก็พยุงแม่ออกมาจากห้องตรวจพอดี น้องตัวต่อว่า พอออกมาจากห้องตรวจสีหน้าของแม่ไม่ดีเลยอ้ะครับ......ทำไมแม่ของผมถึงหน้าตาเคร่งเครียดขนาดนั้นล่ะ แถมยังตาแดงๆอีกด้วย

“แม่......ลุงหมอบอกว่าเป็นอะไรเหรอ? ไม่ได้เป็นอะไรมากใช่มั้ย? แบบว่า....แค่ฮอร์โมนแปรปรวนเพราะวัยทองใช่รึเปล่า?”

“อืม.....เรื่องเล็กๆน่ะน้อง ลุงหมอบอกว่าไม่มีอะไรมากหรอกลูก”




butajang

  • บุคคลทั่วไป
        หืม? ตอนที่เห็นแม่หน้านิ่วคิ้วขมวดถูกพยุงออกมาผมก็ยังไม่คิดว่ามีอะไรร้ายแรงหรอกนะครับ แต่ปกติถ้าผมพูดเกี่ยวกับวัยทองหรืออะไรเกี่ยวกับอายุออกไปแม่ผ่องไม่มีทางนิ่งอยู่แบบนี้แน่อะครับ

        โอย.....นี่แม่ของน้องเป็นอะไรไปครับ มีอะไรร้ายแรงแต่แม่ไม่ยอมบอกน้องใช่มั้ย?!!

        ขากลับบ้านแม้แดดและลมจะยังแรงเหมือนเดิม แต่ผมไม่มีอารมณ์กระทั่งจะนั่งกางร่มเลยครับ หัวใจมันหน่วงๆหนักยังไงไม่รู้ ตอนส่งไอ้พี่อ๋องไปจ่ายค่าหมอค่ายาซึ่งผมเห็นว่าอยู่ในมือพี่อ๋องมันหลายขนานมากผมก็พยายามถามแม่นะครับ ว่าตกลงลุงหมอบอกว่าแม่เป็นอะไรกันแน่ แต่ให้หลอกล่อเท่าไหร่แม่ก็ไม่ยอมปริปากเลย.....

        ไม่เป็นไรครับ ในเมื่อถามจากแม่ไม่ได้ เดี๋ยวกลับไปผมจะรีดความลับจากไอ้พี่อ๋องคนดีเอง

        แม่ผ่องหลบขึ้นไปนอนพักบนเรือนตั้งแต่ยังไม่เย็นด้วยซ้ำหลังจากที่เดินตรวจดูรอบบ้านไปหนึ่งรอบ แถมยังสั่งว่าให้ผมรับผิดชอบสิ่งที่รับปากไว้ด้วย ทิ้งจรรยาบรรณคนขายขนมไว้กับลูกชายตัวน้อยๆอย่างน้องตัวต่อจนผมรู้สึกว่าวันนี้บนบ่ามันมีน้ำหนักเพิ่มขึ้นเป็นขนมเปียกปูนสี่ถาด แล้วยังหม้อแกงถั่วอีกสี่ถาดเต็มๆ
ผมเข้าไปในครัวก็เห็นว่ามะม่วงตัวปัญหาถูกจัดวางอยู่ในเข่งใหญ่สามใบอย่างเป็นระเบียบ พอเหลือบตามองหน้าอีกคนที่ยืนอยู่ข้างๆแล้วแค่ปรายตาไปทางเข่งมะม่วงเท่านั้น น้องตัวต่อก็ได้คำอธิบายทีเดียวสองคำถามโดยไม่ต้องถามออกไปให้เมื่อยปากเลยล่ะครับ

“อ๋อ......มะม่วงนี่น่ะหรือครับ ก็ก่อนออกไปพี่โทรไปที่บ้าน บอกแม่ให้ส่งคนงานมาสองสามคนช่วยกันคัดแล้วก็ขนเข้ามาเก็บไงครับ แล้วก็บอกแม่ไว้เลยด้วยว่าคืนนี้พี่จะนอนบ้านแม่ผ่อง ที่บ้านจะได้ไม่ห่วงว่าพี่อ๋องหายไปไหนไง”


         แหม.....แล้วก็ไม่บอกว่าคุยกับแม่ ใครจะไปรู้ล่ะ เห็นคุยไปยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ขนาดระยะไกลยังเห็นยิ้มกว้างปากแทบจดหูขนาดนั้น

         เอ๊ะ!! แล้วน้องตัวต่อจะต้องไปสนใจทำไมล่ะครับ ว่าไอ้พี่อ๋องจะยิ้มกับใคร อ๋อ.....ผมเข้าใจตัวเองแล้วที่แท้ผมก็กำลังบำเพ็ญตนตามคำสอนของท่านปราชญ์ซุนวูนั่นเอง ผมต้องรู้ข้อมูลของพี่อ๋องให้มากที่สุด เพราะท่านซุนวูว่าไว้ ‘รู้เขารู้เรา รบร้อยครั้งชนะร้อยครั้ง’ อืม.....จิตใต้สำนึกของคนเขียนบทละครของน้องตัวต่อนี่หนักแน่นไม่แพ้จรรยาบรรณคนทำขนมของคุณนายผ่องพรรณเลยสักนิดนะครับเนี่ย

“พี่อ๋อง ถังใส่ถั่วอยู่ตรงนั้น พี่อ๋องเอาถั่วเหลืองมาแช่น้ำให้น้องหน่อย ต้องแช่ค้างไว้คืนหนึ่งก่อน แล้วตอนเช้าเราตื่นขึ้นมาทำหม้อแกงกัน......พี่อ๋องเคยทำขนมบ้างรึเปล่า?”

“ไม่เคยครับ เคยทำที่เรียกว่าขนมก็คงเป็นแพนเค้กน่ะ เพราะตอนนั้นน้องสาวพี่ซื้อกระทะแพนเค้กมาแล้วเอามาลองทอดดู พี่เห็นน่าจะง่ายเลยลองทำดูบ้าง หึๆๆ”

“แล้วทำไมต้องหัวเราะหึๆ?”

       ไอ้ลิงหัวแห้วตัวโตๆนี่ดูไปดูมามันก็คล้ายคนอยู่เหมือนกันนะครับ ยิ่งเวลามันหัวเราะน้อยๆแบบนี้ไอ้พี่อ๋องมันยิ่งดูเป็นคนม้ากมาก

“ก็เพราะพี่ทอดออกมาสีสวยน่ากินกว่าน้องเล็กน่ะสิครับ ฮ่าๆๆๆ น้องเล็กงอนพี่ใหญ่เลยวันนั้น คิดแล้วก็ขำ......แพนเค้กนี่กินกับกาแฟก็อร่อยนะครับ ความจริงก็น่าจะมีขนมไทยที่กินกับพวกน้ำชากาแฟแล้วอร่อยเข้ากันบ้างเนอะ”

“ทีนี้เช็ดมือให้แห้ง แล้วไปตวงแป้งสามถุงนั่นมาใส่กะละมังใบนี้เราจะทำขนมเปียกปูนกัน ”

     อุ้ย......น้องตัวต่อทำไมเสียงห้วนแข็งแบบนั้นล่ะครับ ผมเป็นอะไรไปหว่า? ง่า.....น้องตัวต่อผิดรึเปล่าครับที่หงุดหงิด โอ๊ย!! หงุดหงิดงุ่นง่านขัดใจไปหมดแล้ววู้ว

“น้อง.....เป็นอะไรไปครับ ทำไมหน้าบึ้งแบบนี้ล่ะ เมื่อกี้ยังยิ้มอารมณ์ดีอยู่เลยนี่”

        หงะ นี่ผมหงุดหงิดจริงจังจนพี่อ๋องมันดูออกเลยเหรอครับ แต่แหม....ก็ผมรู้สึกตาร้อนผ่าวๆยังไงไม่รู้นี่นา ตอนพี่อ๋องพูดถึงน้องเล็กน่ะ

“น้อง.....คือว่าน้อง อยากรู้เรื่องแม่...พี่อ๋อง แม่เป็นอะไรเหรอ? น้องถามเท่าไหร่แม่ก็ไม่ยอมบอก พี่อ๋องบอกน้องได้มั้ย?” อืม ถามเรื่องนี้แหละ นี่ก็เรื่องสำคัญหนึ่งในวัตถุประสงค์ประจำวันนี่นะที่จะต้องรีดความลับเรื่องแม่มาให้ได้ ส่วนเรื่องที่ตาร้อนเพราะได้ยินเกี่ยวกับน้องสาวเขาน่ะ ขืนบอกไปไอ้พี่อ๋องมันได้ขำตายพอดี

“.....เฮ้อ......เรื่องนี้ที่จริงแม่ผ่องก็ขอพี่ไว้ว่าไม่อยากให้น้องรู้ แต่พี่กลับคิดว่าน้องรู้ไว้เสียตั้งแต่ตอนนี้จะดีกว่า.....”


         หวา....ทำไมพี่อ๋องมันต้องทำเสียงเบาๆแบบนั้นด้วยล่ะครับ น้องกลัวนะเว้ย มีอะไรก็บอกมาเร็วๆเลยดิ อย่าลีลานักน้องตัวต่อขอร้องล่ะ แง้ๆๆๆๆ

“คุณหมอสงสัยว่าแม่ผ่องจะมีภาวะหัวใจโตแล้วก็เต้นผิดจังหวะนะน้อง.....ต่อไปนี้จะปล่อยให้เหนื่อยไม่ได้แล้วนะ”

“หัวใจโตแล้วก็เต้นผิดจังหวะ....พี่อ๋อง มันแปลว่าเป็นโรคหัวใจงั้นรึเปล่า? แล้วแม่จะหายมั้ย?”

        ผมไม่รู้ว่าตัวเองกำลังสั่น.....ไม่ใช่แค่มือ แต่ว่าสั่นไปทั้งตัวจนพี่อ๋องที่ยืนอยู่ตรงอ่างล้างจานเดินเข้ามาหาแล้ววางมือลงบนไหล่ทั้งสองข้าง ผมรู้สึกว่ามือใหญ่ๆที่เคยค่อนขอดว่าไม่ต่างจากใบพายในวันนี้กลับดูมั่นคงและเป็นที่พึ่งพิงได้

       ผมเงยหน้าขึ้นมองคนตัวโตที่ยืนอยู่ตรงหน้าแล้วจึงพบว่าเขาทอดสายตามองมาที่ผมอยู่ก่อนแล้ว ก่อนจะค่อยๆเอนตัวไปหาแล้วโอบมือของตัวเองที่สั่นได้อย่างไม่น่าเชื่อไปรอบเอวของ ‘พี่’

        ขอเถอะนะ.....ขอให้ผมได้ยึดมือสองข้างนี้เป็นที่พักใจสักนิด แค่ชั่วครู่ก็ยังดี.....

~~~~~~♥♥~~~~~~


      สวัสดีค่ะ คุณลูกค้าประจำ ลูกค้าใหม่ เเละขาจร ยินดีต้อนรับค่ะ กอดๆๆๆๆๆ ทุกคนเลย +1 ให้หมดเเล้วนะคะ เป็นไงคะ ขนมวันนี้ ขอบคุณที่เล่นเกมส์ด้วยค่ะ เปียกอ่อนพึ่งเคยได้ยินค่ะ  เดี๋ยวเราจะไปหากิน คนตอบถูกเต็มเลย ฮี่ฮี่ฮี่ มาเล่นกันต่อนะคะ  น้องตัวต่อเค้าก็ "keep characters" ในเเบบของน้องเต็มที่ค่ะ  ขอให้มีความสุขกับร้านขนม นะคะ  เจอกันตอนหน้าค่ะ

คำถามประจำตอนหน้า "เเม่กิม....ผ่อง"

pandaๅ123

  • บุคคลทั่วไป
แม่กิมไหนๆหลบไป...เมื่อเจอแม่กิมต่อ ก๊ากกกกกกกก  :mc4:
เอาไม้พายกวนขนมฟาดหัวคู่ต่อสู้ แล้วยกถาด "หม้อแกง" ออกมาวางขาย
เร่เข้ามา ช้าหมดอดกินไม่รู้ด้วย
โปรฯพิเศษวันนี้ ใครซื้อ 3 ถาด ให้ยืมพี่อ๋องไปป้อนถึงที่ (ข้ามศพอิน้องกันเองนะ ข้าพเจ้ามีหน้าที่โฆษณาเจ๋ยๆ ) :laugh:

ออฟไลน์ ♠♥♦♣

  • ex-ChCh13
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1612
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +223/-7
Re: "ร้านเติมรัก♥♥
«ตอบ #228 เมื่อ27-04-2011 08:56:38 »

ดาด้าปาดดดดด
เมื่อวานไม่ได้มาร้าน อดกินอะไรไปบ้างเนี่ย
***************************
พี่อ๋องน่ารักอ่ะ น้องก็น่ารัก ฮุๆ
ขอตอบว่าหม้อแกงเช่นกัน(ก็เตรียมแช่ถั่วไว้แล้วนี่)
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 27-04-2011 12:18:32 โดย ChCh13 »

ออฟไลน์ ChiOln

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2475
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +167/-3
น้องต้องดูแลแม่ผ่องดี ๆ นะ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






anajulia

  • บุคคลทั่วไป
กอดแม่ผ่องแนบแน่นนนนนนนนนนนนน

เนียนๆกอดน้องกะพี่อ๋องด้วย หงุงหงิง..........แม่ผ่องขรา อย่าเป็นอะไรน้าาาาาาาา
Y________Y

ก่อนจาก ขอตอบว่า.....หม้อแกงงงงงงงงงง
(เปล่าลอกด้านะ คิดก่อนแต่มาตอบช้าแค่น้านนนนนนนน)

ออฟไลน์ love2y

  • (′~‵)
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2059
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +502/-11
Re: "ร้านเติมรัก♥♥
«ตอบ #231 เมื่อ27-04-2011 10:16:46 »

งืดดดดดดดดดด แม่ผ่องของเค้า  :กอด1:

ออฟไลน์ noomasoi3

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 171
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +33/-0
มาตอบคำถามค่า แม่กิม...ก็ต้องขนมหม้อแกงค่า
ชอบขนมหม้อแกงถั่วค่ะ หวานน้อยหน่ออร่อยกำลังดี


ปล.น้องตัวต่ออินกับบทมากกกกกกเลยนะคะ 55555

ออฟไลน์ DarKLasT

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 595
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +47/-0
ตอนหน้าขนมหม้อแกงป่าว

อ่าน้องต้องพึ่งพี่ไปนานๆนะอิอิ :sad4:

ออฟไลน์ indy❣zaka

  • กระซิกๆ เบื่อดราม่า...
  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4582
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +625/-26

ออฟไลน์ namngern

  • Flowers need to bloom
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1848
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +200/-2
:serius2: ไม่นะแม่ผ่อง
โอ๋ๆ ขวัญเอยขวัญมานะน้องง

ออฟไลน์ oaw_eang

  • Global Moderator
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8418
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2122/-586

ออฟไลน์ LalaBam

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2864
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +227/-2
น้องหึงชัดๆ ยังไม่รู้ตัวอีก
พาโบจริง  :laugh:

ขนมหม้อแกงเพชรบุรีอร่อย o13

ออฟไลน์ sang som

  • เจ็บจิต!!
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1609
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +108/-6
"หม้อแกง" ฝีมือแม่เราอร่อยมาก ขอบอกๆ แม่เราชอบทำขนมไทย

yayee2

  • บุคคลทั่วไป
แม่กิมไหนๆหลบไป...เมื่อเจอแม่กิมต่อ ก๊ากกกกกกกก  :mc4:
เอาไม้พายกวนขนมฟาดหัวคู่ต่อสู้ แล้วยกถาด "หม้อแกง" ออกมาวางขาย
เร่เข้ามา ช้าหมดอดกินไม่รู้ด้วย
โปรฯพิเศษวันนี้ ใครซื้อ 3 ถาด ให้ยืมพี่อ๋องไปป้อนถึงที่ (ข้ามศพอิน้องกันเองนะ ข้าพเจ้ามีหน้าที่โฆษณาเจ๋ยๆ ) :laugh:
ว้าย..ว้าย..เทคนิคการตลาดของหนูด้านี่โหดไปปะ อิ อิ
เอิ่ม..แล้วโปรฯพิเศษนี่ คิดๆไปก็น่าลองเสี่ยงดูเนอะ(ในขณะที่หนูน้องกำลังเดี้ยงนี่และเหมาะล่ะ)
คำตอบไม่ได้ลอกดาด้านะ ขอหม้อแกงแม่กิมต่อ3ถาดจ้ะ อิ อิ
น้องต่อจ๋า โครงเรื่องนิยายของหนูน่ะ น.เริ่มเปลี่ยนคาแรคเตอร์จากตัวร้ายเป็นตัวอื่นแล้วน้า
ดู๊ ดู เริ่มหึงดะแล้วไหมล่ะ

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด