ศึกวันชิงนาง (2)
“เฮ้ยๆๆๆ วันนี้อาจารย์มีประชุมว่ะ บอกว่าให้เรียนเอง”
“ไชโย” ทุกคนในห้องเฮลั่นทันทีที่ได้ยิน ไอ้โน้ตวิ่งมาบอก ผมมาเรียนวันแรกก็โชคดีแล้วที่อาจารย์ติดประชุมแต่เช้า แต่ล่ะคนเต้นแร้งเต้นกาโยนกระดาษใส่กันอุตลุด ส่วนผมเหรอ...หันไปมองไอ้เปี้ยกแวบหนึ่ง ไอ้นี้ก็นั่งเงียบมองเพื่อนเล่นกันเฉย จู่ๆมันก็แลตามามองผม เฮือก!!!! ใจหายเลยกู
“เฮ้ย ไอ้เตี้ย..ไปห้องโสตกัน”ไอ้โน๊ตเข้ามากระซิบข้างหู
“มีอะไรวะ”
“ไอ้จ๊อดมีของดีมา ไปดูด้วยกันเร็ว” มันทั้งลากทั้งจูงผมออกไปด้วย อย่างไอ้จ๊อดจะมีอะไรดีนอกจากหนัง AVจากญี่ปุ่น แต่ผมก็ไปดูเป็นเพื่อนมัน ห้องโสดมีทีวีกับเครื่องเล่นDVD ด้วย ผู้ชายเกินครึ่งห้องมามรสุมหัวดูหนังโป้กัน รวมทั้งไอ้เปี้ยกด้วย ผมแลมันแวบ มันก็แลมันแวบ ไม่รู้จะทำยังไงดีวะ ลืมเรื่องที่เกิดขึ้นซะหรือลุยกับมันตรงๆเลย
“ปิดไฟเว้ย ปิดไฟๆๆ” ไม่รู้มันจะปิดไฟหาหอกอะไร ดูหนังทั้งมืดๆสายตาเสียหมด แต่ผมก็ไม่บ่นอะไร ปล่อยมันไปครับ พอแสงสลัวมีแค่แสงไฟจากทีวีบรรยากาศก็เปลี่ยนไปอีกแบบ ไตเติ้ลหนังเริ่มชายหนุ่มสองคนเดินเล่นริมชายหาด ผมก็เอ๊ะในใจแล้ว หนังฝรั่งเหรอ นึกว่าหนังญี่ปุ่น
“เอ๊ะ” ไอ้จ๊อดหยิบกล่องมาดู เป็นAV ญี่ปุ่นแต่หนังเป็นฝรั่งคู่เลย
“เฮ่ย...แก้แล้วเว้ย” พวกเรามองกันตาโตเลย ตอนไอ้หนุ่มฝรั่งแก้ผ้าหมด โชว์ตอปิโดดุ้น มโหฬารท้าแดด ท้าลม แล้วลงไปเล่นน้ำทะเล ผมกลืนน้ำลายเฮือก ฝรั่งนี้ใหญ่ชิบหาย
“เฮ้ยยยยยยยยยยย” พวกเราร้องลั่นห้อง เมื่อไอ้หนุ่มสองคนแลกลิ้นกันกลางทะเล
“ไอ้จ๊อด....มึงเอาหนังไรมาวะ”
“ไม่รู้กูหยิบมาจากห้องพี่กู”
“พี่มึงเป็นตุ๊ดเรอะไงวะ”
“หุบปากนะมึง ขืนมาว่าพี่กูล่ะก็มึงเจอดีแน่” ไอ้จ๊อดชี้หน้าว่าเพื่อนไว้ก่อน พวกเราถึงได้หุบปาก “เพื่อนเขาอาจแกล้งพี่กูก็ได้ พวกนั้นชอบมายืมหนังพี่กูอยู่แล้ว”
“เฮ้ย อย่าๆๆ” ไอ้โย่งร้องห้ามตอนไอ้จ๊อดจะกดปิด
“อะไร”
“ดูต่อเถอะ”
“มึงจะดูเหรอ”
“เอ่อ กูอยากรู้ว่าพวกมันทำกันยังไง” ไอ้โย่งแย่งรีโหมดมาเร่งสปีดมาถึงตอนสองหนุ่มล่อกันสดๆริมหาด ผมใจเต้นโครมๆร้อนหน้าไปหมดเหมือนมีใครมาก่อไฟใกล้ๆนี้ ในคอแห้งผากเลยตอนเห็นพวกเขา ดูดท่อตอปิโดกันอย่างเมามัน ยิ่งภาพชัดเสียงสนั่นแก้วหูอย่างนี้ ผมรู้สึกสั่นเหมือนกัน เมื่อวาน....ถ้าไอ้เปี้ยกไม่ลุกหนี ผมกับมันคง.....??
“โว้ๆๆๆๆๆ” พวกเราร้องกันใหญ่ ฉากเสียบกันอย่างดุเดือด ไม่มีใครกระพริบตาเลยเมื่อชายเสียบชายโจ่งแจ้ง มันก็เหมือนชายหญิงปกติ เพียงแต่....เร้าอารมณ์อย่างบอกไม่ถูก ผมรู้สึกแข็งตรงหว่างขา ภาพสองชายร่วมรักกันทำให้ผมนึกถึงเรื่องเมื่อวาน ว่ามันจะเกิดอะไรขึ้นหลังจากนั้น หากไอ้เปี้ยกไม่ลุกหนีไป บ้าจริง...ทำไมถึงสลัดภาพเมื่อวานไม่ได้นะ ผมตัดสินใจลุกออกจากห้องไปเงียบๆ
เฮ่อ...อากาศข้างนอกสดชื่นกว่าข้างในเยอะ ผมเดินจ้ำไปตามทางเดินกำลังจะหาห้องน้ำ ต้องเอาออกสักน้ำ ตัวจะได้เบาขึ้นเลิกฟุ้งซ่านเสียที “เฮ้...”
ผมหันไปมองคนที่ตามมาข้างหลัง “มึงจะตามมาทำไมวะ”
“เรามีเรื่องต้องคุยกัน”
“ไม่ต้องคุยแล้ว กูเกลียดมึง แล้วเรื่องเมื่อวาน..ชาตินี้กูก็ไม่มีวันจำมันไว้ในหัว”
“ดี....กูก็ไม่อยากจำเหมือนกัน”
ผมอยากตั้นหน้ามันเหลือเกิน ผมเกลียดมัน เกลียดมันๆๆๆๆ ผมอยากลืมเรื่องเมื่อวาน แต่กลับไม่อยากให้มันเป็นฝ่ายลืม ผมเดินเร็วเกือบจะเป็นวิ่งไปที่ห้องน้ำ แต่กลับเจอเด็กนักเรียนกำลังจะไปเป็นกลุ่ม ผมจึงเปลี่ยนใจขึ้นไปอีกชั้นหนึ่ง
“ไอ้เตี้ย”
“อะไรอีกเล่า” ผมหันไปตวาดใส่มัน
“พี่เปี้ยก” บุคคลที่สามมาแบบไม่ทันให้ได้ตั้งตัว เราสองคนหันไปมองน้องอ้อยที่แสนน่ารัก ผมรู้อยู่หรอกว่าไอ้เปี้ยกตามจีบน้องม.สามคนนี้อยู่ ที่ไปเกาะแกะน้องแกก็แค่อยากยั่วมันเล่นเท่านั้น ผมไม่ได้คิดอะไรกับน้องแกเลย น้องอ้อยเข้ามาเกาะแขนไอ้เปี้ยก
“พวกพี่ทำอะไรกัน?? อ้อยเห็นวิ่งไล่กันแบบนี้ ไม่ดีนะคะ อย่าทะเลาะกันเลย”
“มันมาจีบอ้อยใช่ไหม” ไอ้เปี้ยกถาม
“ก็....”
“บอกมาตรงๆนะ อ้อยชอบมันหรือเปล่า” ไอ้เปี้ยกชี้หน้าผม แปลก...ที่ผมรู้สึกไม่ชอบสายตาของมันเลย ไม่ใช่เพราะคำถามของมัน
“จะให้อ้อยตอบว่าไงล่ะ”
“บอกมาตรงๆเซ่” ผมตวาดใส่
“อ้อยชอบทั้งสองคนแหละ” อีนังชะนีตอบได้น่าตบมากเลย ผมแทบจะอยากปรี่เข้าไปสั่งสอนซะหน่อย “พี่เปี้ยกก็ดี พี่เตี้ยก็น่ารัก อ้อยตัดสินใจไม่ถูก อ้อยชอบพี่ทั้งสองคนเลย”
“อีนังตอแหล” ผมทนไม่ไหวเงื้อมือจะตบ ไอ้เปี้ยกก็ง้างหมัดจะต่อยผม
“อย่านะคะ อย่าทะเลาะกันเพราะอ้อยเลย”
“เราน่ะเงียบไปเลย” ไอ้เปี้ยกว่า มันลากแขนผมเข้าไปในห้องทดลองวิทย์ “มานี่”
“พี่เปี้ยก...”
“เงียบน่า” มันปิดประตูลงกลอนซะเรียบร้อยพอหันมา ผมก็ต่อยปากมันเปรี้ยง “โอ้ยย”
“มึง มันไอ้ไง่ที่สุดที่กูเคยเจอเลย”
“ไอ้หมาบ้า” ไอ้เปี้ยกชกผมคืน เราต่อยปากกันอีกแล้วชกกะนัวเนียจนถอยไปชนชั้นวางโหลแก้วดองสัตว์ทดลองดัง เกร้งกร้าง ผมดันมันออกมา มันดันเหวี่ยงตัวผมหงายลงบนโต๊ะทดลองผิวหน้าเป็นไฟเบอร์เรียบลื่น ผมพยายามดันมือมันออกไปแต่สู้แรงไม่ไหวเลย เหนื่อยหอบเลยกู
“พี่เปี้ยก....พี่เตี้ย พอเถอะคะ” ข้างนอกน้องอ้อยเคาะประตูเบาๆส่งเสียงเหมือนแมวร้องแง๊วๆของหล่อนไป ขณะที่เรามองจ้องกันไม่กระพริบตา
“กูเกลียดมึง กูเกลียดมึงๆๆๆ”
“เอ่อ! กูก็เกลียดมึงเว้ย”
มันตะโกนใส่หน้า ผมจิกหัวมันกระชากแรงจนมันหน้าเบ้เลย มันปัดมือผมออกแล้วจิกหนังหัวผมคืน ผมปัดมือมันแต่ไม่ออกครับ มันจิกแรงยังกะผู้หญิงเลย ผมหันมาดึงหูมันสองข้างซะ ไอ้เปี้ยกปล่อยมือแล้วพลั่กผมเซหลังไปกระแทกขอบโต๊ะ ผมหันมาเจอฝ่ามือมันตบเข้าเต็มบ้องหูเลย
เพี้ยะ...
ช๊อค! ผมอ้าปากค้างยังไม่ทันคิดอะไรได้ ไอ้เปี้ยกก็โผเข้ามากระชากคอผมแทบหัก ปากมันมาอยู่บนปากผมได้ยังไงผมไม่รู้ รู้แต่ว่าตอนนี้มันไม่ได้อยู่เฉยเหมือนคราวก่อน ไอ้เปี้ยกบดปากไปมาเหมือนอย่างในหนังที่ดู เราแลกลิ้น แลกน้ำลายกันอย่างไม่รู้สึกรังเกียจ ผมตัวอ่อนยวบไม่มีแรงขัดขืน
“พี่เปี้ยก....พี่เตี้ย”
ข้างนอกส่งเสียงน่ารำคาญเสียจริง ผมโอบแขนไปรอบคอไอ้เปี้ยกไม่อยากให้มันหยุด ไม่อยากมันจากไปในตอนนี้ เราจูบกันเสียงจ๊วบจ้าบอย่างไม่อายใคร ผมใจเต้นระทึกตอนปากเราผละจากกันช้าๆ ลมหายใจร้อนๆรินรดใบหน้ากันและกัน มันมีกลิ่นกระสันอยากชัดเจน
“กูเกลียดมึง...” ผมบอกเสียงเหมือนคนไม่มีแรง
“กูเกลียดมึงยิ่งกว่า” ไอ้เปี้ยกกระชากเสื้อผมแรงจนกระดุมเม็ดแรกกระเด็น ผมดันมันถอยไปชนชั้นวางโหลแก้วอีกครั้ง เคร้ง!!!!
“มึงตายแน่คราวนี้” ผมตะกุยเสื้อนักเรียนมันออก มันก็กระชากเสื้อผมออกจากขอบกางเกง
“นึกว่าแน่เหรอ...นี่!” ไอ้เปี้ยกรั้งผมเข้ามาในวงแขน มันขบกัดซอกคอผมไปมา อา....จักกะจี้จัง ตอนนี้เราแค่เปลือยอกเข้ามาเบียดถูกัน แค่นี้ทำไมมันวาบหวามขนาดนี้ก็ไม่รู้ มันดันผมถอยกลับมาที่โต๊ะอีก ดันผมเอนหลังลงบนโต๊ะมันเลื่อนปากมาที่ยอดอก โอ้....ผมรู้สึกอยู่ในสวรรค์ตอนที่ปากมันดูดดุนแรงๆ
“โอ้ย....มีแรงแค่นี้เรอะวะ ไอ้กระจอก” ผมขยี้ผมมันซะให้หายมันเขี้ยว
“พี่เปี้ยก.....พอเถอะ หยุดทะเลาะกัน อ้อยจะไปตามอาจารย์นะ”
“ไม่ต้อง!!” เราสองคนตะโกนออกไปพร้อมกัน
“นี่เป็นเรื่องของลูกผู้ชาย เราไม่ต้องยุ่ง”
“ใช่...ถ้าอ้อยไปเรียกใครมานะ เราขาดกัน” เราว่าไปคนล่ะคำสองคำจนน้องอ้อยได้แต่ยืนอึ้ง อยู่ที่หน้าต่างบานเกล็ดมัวๆ หล่อนมองไม่เห็นเราหรอก พอหันมามองหน้ากันอีก เราก็ฟัดกันต่อ
“อืมมมม....อือ” ผมแลกลิ้นนัวเนีย เพิ่งรู้นะว่าปากมันหวานขนาดนี้เชียว ไอ้เปี้ยกขึ้นมาคล่อมผมบนโต๊ะมือมันพยายามทึ้งกางเกงผมออกไปให้พ้นทาง
“มึงเจ๋งนักเรอะ ห๊า!!!” ผมไม่ยอมแพ้ถอดเข็มขัดกับตะขอกางเกงมันได้ก็สอดมือเข้าไป
“เอ่อ กูเจ๋งกว่ามึงแน่” ไอ้เปี้ยกเงยหน้ามาสบตายิ้มเยาะผม
“กล้านักนะ” ผมตบหลังมันดัง เพี้ยะ!!!
“เดี๋ยวมึงคอยดู” มันถอยลงมาจากโต๊ะ ขาเตะโดนประตูใต้โต๊ะ ปัง! สองมือจับหัวเข่าผมแหกออกกว้าง
“เหวอ..อย่านะ” ผมร้องลั่น ไอ้เปี้ยกจูบไล่ลงมาตั้งแต่หน้าอกลงมาถึงหน้าท้อง ส่วนมือทั้งสองเลื่อนขึ้นมาบีบยอดอกผมไปมา มันเสียวซ่านรู้สึกดีเหลือเกิน แต่พอตอปิโดผมเจอปากของเปี้ยกเข้าไปเท่านั้น ผมเหยียดตัวเกร็งไปทั้งร่างเลย
“โอ้ยยย....” ผมครางเบาๆ ปากพยายามขบไว้แน่นแต่ก็ทนไม่ไหว “อูยยยยย...”
“พี่เตี้ย...” อีนังชะนีนี้น่ารำคาญจริงเว้ย
“กูทนไม่ไหวแล้วเว้ย” ผมดันไอ้เปี้ยกออกไป
“เอ่อ...อยากตายนักใช่ไหม ได้...กูจัดให้” มันโดดขึ้นบนโต๊ะดังโครม จัดแจงเอาขาผมขึ้นพาดบ่าทั้งสองข้าง จนก้นผมลอยโด่งตรงกับตอปิโดอวบใหญ่ของมันพอดี ผมเสียววาบชะตาตูดของผมสิ้นสุดวันนี้แล้ว
“มึงเจอกูแน่” ว่าแล้วมันก็กดหัวเข้ามา
“โอ้ยยย...” ผมกัดฟันแน่น เจ็บชิบหายแต่ไอ้คนหอบแฮ่กๆกลับเป็นไอ้เปี้ยก มันหน้าแดงก่ำเหมือนกำลังถูกบีบปีกั๊ดจู ผมต้องกระตุ้นมันอีกหน่อย “มีดีแค่นี้เรอะวะ ไอ้กระจอก ไอ้ไร้น้ำยา แน่จริงเอาอีกเซ่”
“เอ่อ....มึงคอยดู นี่แนะ!!!” ป้าบ....
“โอ้ยยยยยย...” ผมร้องลั่น แหกแล้วเว้ย
“เป็นไงล่ะ หายซ่าส์เลยมึง”
“พี่เปี้ยก..อย่ารุนแรงกับพี่เตี้ยนะ เดี๋ยวเลือดตกยางออก ผ.อเค้าก็พักการเรียนอีกหรอก”
“อึ่ยยยยย” ไอ้เปี้ยกไม่สนล่ะครับ ก็ผมกระชับมันซะแน่นขนาดนี้ มันต้องออกแรงหนักสักหน่อยถึงจะออกจากหลุมของผมได้ “ฮ้า.......อะ....อ๊าววววววววววววววว”
“ไอ้.....ไอ้เปี้ยกกกกก.....กกก.....” ผมเองก็ทั้งเจ็บจี้ดๆ ทั้งเสียวแปล้บๆเหมือนยังไม่เข้าที่ดี พอมันกระแทกกลับลงมา ผมถึงกับตาเหลือกเลย “อ่า.....อ๊า.....อ๊า”
“ตายแล้ว....พี่เตี้ย เจ็บแล้วเหรอ เลือดออกไหม ให้อ้อยไปตามครูพยาบาลไหม”
“ไม่ๆๆๆๆ ไม่ต้อง เดี๋ยวก็เข้าที่ เอ้ย เดี๋ยวก็ดีเอง” ผมละล่ำละลักบอก หันมามองหน้าให้ไอ้เปี้ยกเร่งเร็วเข้า “ไอ้สาด...ไอ้สากกะเบือ ไอ้หอกหัก แน่จริงก็แรงอีกสิวะ”
“ได้เลย...มึงอยากเจอหนักใช่ไหม” ไอ้เปี้ยกหน้ามันสมหวังซะจริง มันเท้าแขนข้างๆผมแล้วโหย่งตัวขึ้นกระแทกผมแรงๆ “นี่ไง!!! หนักพอไหม!!! พอเรอะยัง ห๊า!!! นี่แนะ มึง ตายซะ ตายๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”
“อะ อะ อะ อะ อะอ๊ะ....” ผมร้องไม่เป็นคำ ไอ้เปี้ยกมันซัดผมแรงจริงๆ บนโต๊ะมีแก้วบีเกอร์กับขวดทอดลองอะไรหลายๆอย่าง มันสะเทือน เคร้ง! เคร้ง! เคร้ง! อูยยย...มันจริงเว้ย “อะ...ไอ้เปี้ยก......อะ....อ๊าวววว”
“เป็นไง สะใจไหม”
“อือ.....อึ่ก...ฮ้า...เอาอีก...เก่งจริง มึงซัดมาแรงๆเลย”
“ย้า!!!!!!!!” มันสาวตูดกระแทกผมเป็นระวิง ผมหอบฮักรู้สึกปั่นป่วนไปหมด โดยเฉพาะที่ประตูหลังผม เวลาถูกอัดเข้ามาจะรู้สึกถึงตัวตนของมันเข้ามาในตัวผม มันเป็นของผม แค่คิดเท่านี้ผมก็มีความสุขเหลือเกิน และยิ่งสุขล้มเมื่อเห็นสีหน้าเปี่ยมไปด้วยความสุขของมัน ผมชอบมัน ผมชอบมันๆๆๆๆๆๆ
“โอ้อออออออออ” ผมร้องลั่น น้ำแห่งความสุขพุ่งกระจายขึ้นมาถึงอก ไอ้เปี้ยกก็ตะบี้ตะบันไล่ตามมาจนทัน มันพุ่งในตัวผมแรงจนรู้สึกได้ถึงความถี่ของลูกกระสุน เราผละออกจากกันรีบแต่งตัวให้เร็วที่สุด เพราะได้ชั่วโมงเรียนวิชาวิทย์พอดี
“มายืนอยู่นี่ทำไมไม่ไปเรียน ...แล้วใครล๊อคประตูห้อง ห๊า”
“ขอโทษคับอาจารย์” ผมโผล่ออกมาก่อน หน้าตาคงดูไม่ได้แน่ เนื้อตัวผมโชกเหงื่อยังกะน้ำ ทุกคนข้างนอกถึงมองกันตาโต
“นี่....ทำอะไรกันข้างในหา??”
“เราเคลียร์ปัญหากันครับ และเสร็จเรียบร้อยแล้ว” ไอ้เปี้ยกว่า
“อ้อย.....โชคดีนะ” ผมบอกลาน้องอ้อยเพราะผมไม่ต้องการหล่อนแล้ว
“เอ๊ะ??”
“ลาก่อน” ผมบอกแล้วเดินจากมา ชั่วโมงเรียนต่อไปจะเริ่มแล้วแต่ผมไม่สนใจ เก็บกระเป๋าแล้วออกไปรอที่ป้ายรถเมล์เลย ไอ้เปี้ยกหิ้วกระเป๋าวิ่งตามมาทัน เรายืนเงียบๆไม่พูดอะไรกัน จนรถเมล์มาถึงเราขึ้นด้วยกันและจนถึงที่แห่งหนึ่งไอ้เปี้ยกก็ดึงแขนผมให้ลงด้วยกัน
“จะไปไหน” ผมถาม
“หอพักกู” มันบอกก่อนเดินนำขึ้นไปชั้นที่ 5 ห้องมันก็รกสมเป็นห้องชายโฉดจริงๆสกปรกรกรุงรังไปหมด แต่ผมไม่สนใจรายละเอียดหรอกครับเข้าไปก็หยิบรีโหมดเปิดแอร์ไว้ก่อน ไอ้เปี้ยกปิดประตูลงกลอน โยนกระเป๋านักเรียนทิ้ง เรามองตากันและแน่นอนว่า....ผมเห็นอารมณ์ความรู้สึกเช่นเดียวกับผม
“ที่รักจ๋า” มันโผเข้ามากอดผมแน่น เราจูบกันนัวเนียเสียงดังจ๊วบๆ เสื้อแสงนั้นปลิวว่อน “อ๊ะๆ ไม่ต้อง” มันห้ามไม่ให้ผมถอดกางเกงเอง ไอ้เปี้ยกยิ้มหวานมันคุกเข่าลงตรงหน้าผมบรรจงถอดให้ และมันก็ทำให้ผมสุขสมเหมือนเป็นดั่งราชินี
“อ่า....อูววววว....อูวววววว” ผมแทบลอยไปสวรรค์ ขายืนไม่อยู่แล้ว ผมหงายหลังผึ่งลงบนเตียง ไอ้เปี้ยกตามเข้ามาเอาขาผมพันเอวมันไว้ ปากมันซุกไซ้ซอกคอกับหน้าอกผมอย่างมามัน “อืมมม....ดีจัง อ๊ะ...อย่า...อย่ากัดสิ”
“ไม่กัดได้ไง มึงนะน่ากัดจะตาย ฮิฮิ...เมียจ๋า”
“ไอ้เวร...ทีเมื่อก่อนน่ะปากร้ายนักนะมึง” ผมพลิกตัวขึ้นมาอยู่ข้างบนบ้าง กัดหูมันแรงๆไปทีหนึ่งแล้วจูบไล่ลงมาถึงหน้าอกมัน ขบนมมันเล่นแรงๆ ไอ้เปี้ยกหัวเราะคิกๆเลย
“ปากกูร้ายเฉพาะกับมึงเท่านั้นแหละ เมียจ๋า..ใช้ปากให้ผัวหน่อยนะ”
“หนอย....” ผมหมั่นไส้เลยกัดที่ตอปิโดมันไปทีหนึ่ง
“โอ้ยย....มึงทำอะไรว่ะ” มันเด้งตัวหนีเลย
“มึงน่ะคำก็เมีย สองคำก็ผัว ได้กูไปทีเดียวก็ตู่ง่ายๆเลยนะมึง มานี่!! ตากูเป็นผัวมึงบ้าง”
“เฮ้ยยย ได้ไง กูไม่รับนะเว้ย ประตูหลังกูปิดตายสำหรับเรื่องนี้เว้ย”
“ไอ้คนเห็นแก่ตัว” ผมด่า
“เอ่อ! เรื่องนี้เท่านั้นที่กูยอมไม่ได้ ตายเป็นตาย”
“งั้นมึงก็ตายซะ” ผมถีบมันเปรี้ยงหงายหลังลงบนเตียง แล้วโดดเข้าใส่หวังเผด็จศึก แต่มันดันพลิกตัวได้จับขาผมแหกกว้างแล้ว กระแทกทีเดียวมิดดุ้น “โอ้ยยยย....ไอ้บ้า”
“เห้อะ...เป็นไงล่ะ รสของกู มึงเป็นเมียกูแล้ว มึงก็ต้องเป็นตลอดไป”
“ไอ้..ไอ้สาด”
“ฮะฮะ....นี่ไง!! นี่ๆๆๆๆๆ รสชาติของกู เป็นไง ถึงใจไหม” มันแทงผม สวบ! สวบ! ไม่ยั้งเลย จะให้ทำไงได้ล่ะตอนนี้โดนกระหน่ำจนตั้งตัวไม่ติด ผมได้แต่อ้าปากร้องโอดโอย “อึ่ยๆๆๆๆๆ จำไว้ทีหน้าทีหลังอย่ามากำแหงผัวมึงอีก”
ผมเสียวจี้ดเลยแต่จะยอมแพ้ได้ไง เลยออกแรงดันตัวมันให้กลิ้งไปอยู่ข้างล่าง ผมนั่งคุมหอบัญชาการแล้ว “จำไว้เหรอ....ใครกันแน่ที่ต้องจำ ห๊า! มึงต่างหากที่ต้องสำนึกไว้ ถ้าไม่มีกู ตอปิโดมึงก็เน่าตายในกางเกงล่ะเว้ย นี่แนะ นี่ๆๆๆๆๆๆๆๆ” ผมขย่มมันสุดแรงจนเตียงมันครางเอี้ยดๆๆๆๆๆๆ มันกันทั้งคู่เลยครับ
ไอ้เปี้ยกปล่อยให้ผมเล่นจนเพลินไปหน่อย มันจับผมพลิกลงข้างล่างอีก แต่เตียงมันเล็กเราสองคนเลยตกเตียงดัง แอ๊ก!! แต่ก็ไม่ยอมเสียโอกาสครับ มันจับผมคลานสี่ขาแล้วกระแทกอย่างดุเดือดจนผมทำอะไรไม่ได้อีก ต้องปล่อยให้มันได้ใจก่อนครับ วันพระไม่ได้มีวันเดียวนี้ ตอนนี้ขอสุขสุดๆก่อนเถอะ
“อ้า.....อ้า...ไอ้เปี้ยก กูเสียว เสียวแล้ว....โอ้วววว”
“กูก็เสียว...เมียจ๋า”
“ผัวจ๋า....” ผมหอบแฮ่กเลย มีความสุขจังที่ได้เรียกมันอย่างนี้ แต่ก็ไม่ลืม “ ถ้ามึงนอกใจกูเมื่อไรล่ะก็.....ตาย!!!”
“จ๋าจ๊ะ” มันยิ้มรับแบบไม่เต็มหน้าเท่าไร แต่ช่างเถอะ เราได้เป็นคนๆเดียวกันแล้ว วันนั้นตั้งแต่ก่อนเที่ยงวันจนข้ามมาเช้าอีกวัน เราไม่ได้หยุดร่วมรักกันจนเตียงเก่าๆเส็งเคร็งของไอ้เปี้ยกขาหักเลย ต้องย้ายมาบรรเลงที่โซฟาแทน ตื่นเช้ามาฟ้านั้นเหลืองไปหมด ต้องนอนเอาแรงข้ามไปอีกวัน ผลก็คือเราสองคนโดนด่าครับที่โดดเรียนไป 3 วันเต็มๆ แต่ก็มีความสุขมากเพราะมันเหมือนช่วงเวลาฮันนีมูนของเรา เวลาที่อยู่โรงเรียนเราทำมึนตึงกันบ้างแต่ก็ทะเลาะกันน้อยลง มีช่วงเวลาไหนว่างมีที่ปลอดคน เราก็ไม่รอล่ะครับ ไปหาความสนุกเพิ่มอะลีนารีนให้แก่ตัวเองบ้าง คุณๆล่ะ....อิจฉาไหม??
The End
ป.ล ไอ้พวกเพื่อนๆในห้องที่ไปดูAV ด้วยกันแต่กลายเป็นหนังเกย์ฝรั่งไปนั้นน่ะ ตอนหลังๆนี้ผมกับไอ้เปี้ยกสังเกตว่าพวกมัน 10 กว่าคนทำตัวค่อนข้างเงียบๆแต่จับกลุ่มกันเหนียวแน่นเชียว ได้ยินว่าพวกมันตั้งคลับลึกลับกัน ทุกอาทิตย์จะมีการจับสลากใครได้ใบที่กาบาทแดง อาทิตย์นั้นทั้งอาทิตย์ไอ้คนจับได้นั้นหน้าตาโทรม เหลืองเชียว ยังกะอดหลับอดนอนมา ส่วนคนอื่นๆน่ะเหรอหน้าใสปิ๋งยังกะอะไรดี ผมชักอยากลองไปดูคลับนี้จัง แต่คิดอีกที....ไม่เอาดีกว่า มีแค่ไอ้เปี้ยกคนเดียวผมก็สุขขีแล้ว ฮิฮิฮิ....
(โปรดตดตามตอนต่อไป)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
