หัวข้อ: [ เรื่องสั้น ] ♥ Fall In Love' แล้วคุณจะหลงรักผม ตอน สมรภูมิ P.30 {18/พฤษภาคม/56}

[boylove_yj]

กำลังพยายามอยู่ค๊ะ ไม่เกิน 2 วันเนอะ

ฮิ้วววววววววๆ

[veevee]

เอาใจช่วยนะค่ะ

ฮิ้ววววววววว

[yeyong]

น่ารักได้อีก

[boylove_yj]

เอาใจช่วยนะค่ะ

ฮิ้ววววววววว

ตามทุกเรื่องจริงป่ะ  อ่านนิยายหมวยครบทุกเรื่องหรือยังคะ มี 3 เรื่อง

ฮิ้ววววๆๆๆๆๆๆๆๆ

[Mindzochism]

มาอ่านแล้ววววว 
ช้าไปหน่อยไม่ว่ากันนะ หุหุ
ยูนิตน่าร้ากกกกกมากอ่ะ

ปล.แอบคิดว่าเพลงทะลึ่งอ่ะ (หรือเราคิดหื่นคนเดียว  )

[veevee]

ตามอ่านทุกเรื่อง เอาใจช่วยทุกคู่ค่ะ

ฮิ้ววววๆๆๆๆๆๆๆๆ

[boylove_yj]

 
You’re the inspiration
เธอคือแรงบันดาลใจ





กับดักรัก หลุมที่ 6




เสียงโหวกเหวกโวยวายของนักเรียนชั้นมัธยมปลายกลุ่มหนึ่งต่างเรียกความสนใจของผู้คนที่ผ่านไปมาได้เป็นอย่างดี  พ่อค้าแม่ค้าต่างมองอนาคตของชาติเดินพูดคุยหยอกล้อกันอย่างเอ็นดู สำหรับนักเรียนกลุ่มนี้แล้ว เวลาหลังเลิกเรียนคือเวลาอันแสนมีค่าที่ไม่ควรปล่อยไปอย่างเสียประโยชน์

“ป้าครับ ไอติมกะทิไม่ใส่ข้าวเหนียวสองครับ”    ผมตะโกนสั่งเมนูโปรด ที่เมื่อใดที่มานั่งร้านนี้แล้วต้องกินก่อนเป็นอันดับแรก นั่นก็คือ ไอติมโบราณสูตรดั้งเดิม ใส่เพียงกะทิ ลอดช่อง หรือบางวันทางร้านอาจจะใส่ผลไม้ไทยเพื่อความหลากหลาย และต้องการดึงดูดใจให้นักเรียนมัธยมชื่อดังหันมาซื้อไอติมไทยทาน

หลังจากทำงานและเก็บอุปกรณ์เสร็จ กลุ่มผมและกลุ่มเพื่อนยูนิต ที่มีบัตเตอร์ และอาร์ ก็พากันเดินออกมาหน้าโรงเรียน แล้วข้ามถนนมานั่งร้านไอติมย้อนยุคเพื่อผ่อนคลายอารมณ์และร่างกาย ส่วนรถของพวกผมนั้นยังจอดไว้ในโรงเรียนเหมือนเดิม ยังไม่ได้เอาออกมาครับ เพราะไม่มีที่จอด

คนอื่นๆก็สั่งเมนูขนม ของว่างอันอื่นไป แต่ร้านนี้ดังสุดๆก็เห็นจะเป็นไอติมที่ไม่ว่าจะเด็ก ผู้ใหญ่ก็ขายดีพอกับๆ ไอติมอินเตอร์ร้านอื่น พวกผมเลือกโต๊ะด้านในสุดของร้านครับ เพราะค่อนข้างจะสงบและเงียบ อีกทั้งบรรยากาศการตกแต่งร้านก็ดูเก๋และไม่ซ้ำแบบใครดี ใครจะนึกว่าโครงรถจักรยานยนต์ก็สามารถประยุกต์เอามาเป็นเก้าอี้ได้ ไอเดียดีไม่หยอก

“หมี ทำไมไม่กินข้าวเหนียวล่ะ”  บัตเตอร์ที่นั่งตรงถามผมถามขึ้นอย่างสงสัย ใช่แล้ว ผมไม่กินข้าวเหนียว ไม่รู้ว่าทำไมเหมือนกัน ทั้งที่การกินไอติมโบราณให้รู้รสของแท้นั้นต้องกินข้าวเหนียวด้วย แต่ผมไม่ชอบอ่ะ ผมชอบกินถั่วต้มที่เขาโรยหน้ามากกว่า ยูนิตก็เหมือนกันครับ แต่ของมันนี่กินตามผม เห็นผมไม่กินก็เลยกินตาม แต่ความจริงแล้วมันเป็นคนกินง่าย

“มันหวานๆ มันๆ ไงไม่รู้ก็เลยไม่กิน แล้วเตอร์สั่งข้าวเหนียวไหมอ่ะ”  

“ใส่นะ เราว่ามันอร่อยดี เราชอบของหวานอยู่แล้วอ่ะ”    ก็สมกับหน้ามันนะ หวานเข้ากันได้ดีจริงๆ สำหรับเพื่อนๆของยูนิตนั้นผมค่อนข้างที่จะสนิทครับ เพราะวันหยุดยูนิตมักจะมารับผมไปนั่งเล่นบ้านบัตเตอร์ เพราะที่นั่นมีเครื่องดนตรีและห้องซ้อมที่ใหญ่และก็สะดวกดีครับ

“เตอร์ๆ วันหลังเราไปลองกะทิแตงไทยซอยหลังโรงเรียนไหม ร้านน่ารักดีนะ แต่งแนวโมเดินร์อ่ะ”   หาแนวร่วมในการชวนชิม ซึ่งบัตเตอร์ก็ ..............

“ไปซิ!!!!  แต่ ไอ้ยูจะให้หมีไปเหรอ”   ก็ไปครับ แต่ก็จริงอย่างที่มันว่า ต้องถามไอ้ยูมันก่อนว่าจะให้ไปไหม คือผมอยากไปกับเตอร์มันสองคนอ่ะ นั่งคุยกันเงียบๆ ชิวๆ เอาแฟนไปนี่มันคนละอารมณ์กับเอาเพื่อนไปนะครับ

“แล้วทำไมยูจะไม่ให้ไปครับ เดี๋ยววันหลังพาไป”  ส่งสายตาให้เตอร์มันรู้ว่า ผมน่ะมีแผนอยู่ในใจเรียบร้อยแล้ว เดี๋ยวค่อยหาโอกาสก็แล้วมัน

นั่งได้ซักพักก็พนักงานก็เอาบรรดาสารพัดของว่าง ขนม เครื่องดื่มมาเสิร์ฟ ไอ้กรรกับไอ้ฟอสสั่งเค้กมะพร้าวกับกาแฟเย็น บัตเตอร์สั่งไอติมโบราณ อาร์สั่งพายกับน้ำองุ่นปั่น ส่วนเครื่องดื่มของผมกับยูนิตน่ะเหรอ นมเย็นครับ หวานได้ใจไปเลย

สังเกตว่าบัตเตอร์จะชวนคนโน้นคนนี้คุยโดยไม่มีท่าทีเขินอายเลยครับ มันเป็นอย่างแหละครับ ตัวสมานฉันท์ ไปไหนกับใครก็เข้ากับเขาได้ไหม ไอ้ฟอสไอ้กรรก็คุยกับไอ้อาร์เรื่องรถ เรื่องกีฬา เรื่องเสื้อผ้า สารพัดเรื่อง ผู้ชายเขารู้นิสัยกันดีอยู่แล้วครับ มันจะมีกี่เรื่องที่ผู้ชายอย่งพวกผมสนใจ

“ถ่ายรูปกันไหมครับ”    ยูนิตมันก้มลงมากระซิบที่หู ผมก็เลยหันหน้าไปหามัน ซึ่งมันน่ะตั้งกล้องโทรศัพท์รออยู่แล้ว

แชะ ~ !!!

เป็นรูปที่ผมหันหน้าไปหามัน และมันก็มองกล้องรอยู่แล้วครับ พอเหมาะพอเจาะได้จริงๆ  คนอื่นๆเขาก็ไม่สนใจหรอกครับ เขาก็กินขนมนมเนยไปเรื่อยๆ ผมก็เลยเอากับมันบ้าง ไหนๆสวีทแล้ว เอาให้มันหวานชื่นกันไปเลย

“หันหน้ามาหากูดิ”  ผมแย่งโทรศัพท์มันมาถือไว้เอง พอยูนิตมันหันหน้ามาผมก็เอียงแก้มรอไว้แล้ว ก็กดชัตเตอร์

แชะ ~ !!!

พลัดกันถือโทรศัพท์ครับ  ถ้าผมถือผมก็ถ่ายมันซะส่วนใหญ่  ถ่ายสถานที่ หันเลนส์ไปหาไอ้ฟอสไอ้กรร บัตเตอร์ แล้วก็อาร์ พวกมันก็ยิ้มสู้กล้องแล้วชูไม้ชูมือใหญ่  โต๊ะถัดไปข้างๆซึ่งเป็นนักเรียนหญิงโรงเรียนข้างๆก็มองพวกผมใหญ่ ประมาณโต๊ะผมนี่มีแต่คนหน้าตาดีทั้งนั้น

กว่าจะถ่ายเสร็จไอติมก็หมดถ้วย นมเย็นก็พล่องไปครึ่งแก้วแล้ว ผมก็เลยเลื้อยลงไปนอนเอาคางเกยโต๊ะแล้วกดดูรูปในโทรศัพท์ยูนิตไปเรื่อยๆ คุณแฟนก็ให้ความร่วมมือมาง มันเอามือมาวางไว้บนหลังผม ซึ่งก็เหมือนโอบนั่นแหละ ไม่พอครับ มันยังเอานิ้วมาขีดๆ เขียนๆหลังผมอีก ผมรู้ว่าผมเป็นคนเส้นตื้น หัวเราะง่าย แต่ถ้าเรื่องเขียนหลังแล้ว ผมชอบเป็นพิเศษเพราะมันจั๊กจี้ดี

“ทายนะครับ  ว่ายูจะเขียนคำว่าอะไร”  

“อืมๆ”  

อืมมมมมมมมมมมมม  มันวาดเป็นวงกลมตัวเล็กๆ แล้วก็รากขึ้นไป เอ่อ. ร.เรือเปล่าว่ะ

“ตัวอะไรครับ”  เพื่อความแน่ใจผมก็ให้มันวาดอีกที และก็เป็นอย่างที่คิดครับ นั่นคือตัว ร.เรือ

“..................................”

“ไม้หันอากาศ”

“.................................”

“ก.ไก่”

“อ่านว่าอะไรครับ”    

“รัก...”  

เอ๊ะ!!!!!!!!!   อะไรผมพูดอะไรผิด ก็มันเขียนคำว่ารัก แล้วพวกไอ้เตอร์ พวกไอ้ฟอสมองหน้าผมแล้วยิ้มทำไม หันไปหาคนเขียนมันก็ยิ้มหล่อรออยู่แล้ว

“ขอบคุณครับ ที่สอนให้ยูรู้จักคำว่ารัก”

“โหหหหหหหหหหหหหห!!!!!!!!!!!!!!”

ถ้าใครมาเจอช๊อตนี้แล้วไม่อาย ผมว่าไปปรึกษาแทพย์ผิวหนังได้แล้วนะ ผิวคุณอาจจะด้านเกินไป ขนาดผมซึ่งโดนมันทำเลี่ยนๆบ่อย ยังไม่วาย ต้อง “อาย” เลยอ่ะ สุดๆอ่ะแม่ง เผลอเป็นไม่ได้ มันต้องแหย่ ต้องตอดผมจนได้  

ตอบแทนเขาหน่อยก็แล้วกัน ผมเลยเอนตัวไปทางมันแล้วก็วาดมือโอบเอวมันไว้ซึ่งไม่แคร์ว่าพวกผู้หญิงโต๊ะนั้นจะมองแล้วก็ซุบซิบ ก็คนมันจะแสดงความรัก ไม่ผิดครับ!!  ไอ้ยูเลยเอามือออกจากหลังผมแล้วยกขึ้นมาท้าวไว้ที่โต๊ะทั้งสองข้างเพื่อที่จะให้หัวผมนั้นผิงได้อย่างถนัด  ไอ้หมีก็เต็มที่เลยครับ โอบเอวไม่พอ ยังไซ้ตัวกับแขนมันอีก อ้อนสุด ฤทธิ์

“ทำไมน้องไม่แต่งงาน ชะชะ ...จะอยู่อีกนานเท่าหรายยยยยยยยย กรู๊!!!!!!!!!”      เอ๊า  เอาเข้าไป เต็มที่เลยพวกมึง ไหนๆก็หน้าตาดีอยู่แล้ว จัดเต็มไปโล้ดดดด (ประชด ) พวกแม่งก็ช่วยกันเหลือเกิน ร้องเพลงแซวกูอยู่ได้ เดี๋ยวแม่งก็ลุกขขึ้นกัดหูเรียงตัวซะนี่


You leave me breathless
 
You're everything good in my life
 
You leave me breathless
  
I still can't believe that you're mine

You just walked out of one of my dreams
 
So beautiful, you're leaving me breathless…….




เสียงเรียกเข้าผมเองครับ ส่วนเพลงที่ตั้งไว้ให้ไอ้ยูมันจะเป็นเพลงไทย เพลงนี้ตั้งไว้กับทุกสาย  นานๆเปลี่ยน  แลเพลงนี้ไอ้ยูมันก็เป็นคนตั้งให้ ก็เลยไม่อยากเปลี่ยน ถ้าจะเปลี่ยนผมก็บอกว่าให้มันเปลี่ยนเองก็แล้วกัน  


“ครับแม่ จะโทรมาง้อลูกชายให้กลับบ้านใช่ไหมล่ะ”    คุณแม่สุดที่รัก  ผมมุดหลังไอ้ยูมันคุย

“เปล่าค่ะ คือแม่จะโทรมาบอกว่า แม่ให้ลุงเล็กเอาเสื้อผ้าไปไว้บ้ายแม่ยีนต์ของลูกแล้ว เพราะฉะนั้นไปนอนได้ เต็มที่เลยนะลูก ไม่ครบเดือนไม่ต้องกลับ”  

แม่!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!  อ้อมบ้างก็ได้ ไม่ต้องต้องตรงาขนาดนี้

“แม่ประชดหมีใช่ไหม โอ๋ๆ ไม่ต้องประชดนะ หมีไม่ได้งอนแม่ซักหน่อย”

“เปล่าๆ แม่ไม่ได้ประชด คือแม่พูดความจริง เดี๋ยวส่งปลาร้าตามไปด้วยอีก 3 ไห ส่งตัวลูกสะใภ้ก็ต้องให้ของกำนันท์ด้วย ฮ่า”   นั่นปะไร คุณเธอหัวเราะเอาซะผมอยากร้องไห้เลยอ่ะ

“เชอะ!! งอนแม่แล้ว พี่กรกับพี่มอสกลับบ้านยังอ่ะ ฝากบอกด้วยว่าหมีคิดถึง  มาหาหมีที่บ้านยูนิตด้วย ถ้าใครมาแล้วไม่มีขนมโป้ง”  

“แล้วทำไมไม่โทรบอกพี่เขาเองล่ะ”  

ถ้าผมโทรบอกเหรอ ไม่มีทางได้กินขนมอ่ะ  ดีใจที่ได้เจอหน้าก็จริง แต่มันต้องมีขนมซิ ถ้าบอกผ่านแม่ แม่ก็ต้องแนะนำว่าไอ้หมีน่ะมันอยากินอะไรบ้าง และพวกพี่ๆก็ขัดใจแม่ไม่ได้อีกด้วย หึหึ แผนการชัดๆ

“ไม่เอาอ่ะ แม่โทรน่ะดีแล้ว”    คุยกันสักพัก แม่ก็วางสายไป เงยหน้ามาอีกที พวกมันพร้อมที่จะจ่ายเงินแล้วครับ

“ตัวเองๆ เค้าอยากกินพายสับปะรด”   เอานิ้วจิ้มๆแขนแฟน แล้วก็ทำเสียงเล็กๆ ไม่ลืมที่จะทำใสๆ แบ๋วๆ น่ารักๆ ตามแบบฉบับอ้อนสูตรสำเร็จของไอ้หมี ซึ่งไอ้ยูก็น๊อคทุกรอบ

“งั้นเดี๋ยวซื้อไปกินที่บ้านก็แล้วกันเนอะ”  ผมพยักหน้ามันก็ยิ้มให้ พวกเราเดินไปเช็คเงินที่เคาว์เตอร์ แล้วก็พากันยกโขยงออกจากร้าน รุ่นน้องเห็นผมที่ไหนก็........

“ชานมจะหวานเท่าความรักของพี่ยู ที่ให้พี่หมีเหรอคะ กรี๊ดดดด”  แซววววววววววว  พวกเธอแซวซะผมต้องรีบๆเดินมารอหน้าร้านเลยอ่ะ  คนอื่นๆก็เดินข้ามถนนไปแล้ว ผมต้องยืนรอที่รักก่อน เพราะมันกำลังสั่งพายสัปะรดให้ผมอยู่

“กูสั่งพายอย่างเดียว ไมได้เค้ก ได้คุกกี้มาด้วยว่ะ” สารพัดอย่างแหละครับ แต่ก็ไม่ว่า เพราะยังไงไอ้หมีก็กินหมดอยู่ดี เรื่องกินนี่เราสู้ตาย

“เอาไว้กินเล่นตอนดูหนังครับ ไปเถอะ เดี๋ยวค่ำแล้วรถติด”    มันรวบของมาไว้ในมือเดียวกันแล้วจูงมือผมข้ามถนน ขอบอกว่าไอ้หมีข้ามถนนไม่เป็น อย่าหัวเราะนะ เพรามันไม่ใช่เรื่องตลก มันเป็นปมด้อยผมไปแล้วตอนนี้ ถ้าจะให้ข้ามจริงๆ รถต้องอยู่ห่างจากตัวผม 500 เมตร ไม่งั้นขาไม่ก้าว


***********************************************

แจ๊ค – คุณอยากลองกางปีกไหมที่รัก

โรส – อยากค่ะ

แจ๊คอุ้มโรสขึ้นมายืนซ้อนอยู่ด้านหน้า ทั้งสองมองหน้ากันและกัน โรสค่อยๆกางแขนทั้งสองข้างออกจากลำตัวช้า โดยมีแจ๊คโอบเอวอยู่ไม่ห่าง

แจ๊ค – กลิ่นอะไร??

โรส – เอ่อ............ คือฉันไม่ได้อาบน้ำมาสามวันน่ะค่ะ พอดีน้ำไม่ไหล หอมไหมคะ ฉันรู้ว่าคุณชอบ

แจ๊ค ------- ตอนนี้แจ็คได้เป็นลมล้มตึงไปแล้ว




ก๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!!!!!!!!


กด + นะบัดนาว 55+

[ao16]

  แต่สั้นไปป่ะ ค้างนะเนี้ย

[kitty]

 

[yeyong]

ไม่รู้ว่าจะหลงรักหมี หรือยูนิตดี

[roseen]

 

[boylove_yj]

ไม่รู้ว่าจะหลงรักหมี หรือยูนิตดี

รักคนอ่านดีกว่า

คนอ่าน น่ารัก


ก๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกๆ

[boylove_yj]

แต่สั้นไปป่ะ ค้างนะเนี้ย

ค้างเหรอๆ มาๆ เดี๋ยวหมวยสอยลงเอง

ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

[tatar*]

แม่ของลูกหมีนี่....ส่งเสริมให้ลูกชายเสียตัวมว๊ากกกกก

  รับรางวัลแม่ดีเด่นไปเลยยย

[Mindzochism]

โหะๆ น่ารักกันไปอีกตอน

แม่ก็....สงสารลูกหน่อย

ไปแล้วเจ็บตัวน่ะ แม่

ปล.คนแต่งดูอารมณ์ดี น่าดีใจ ห้าๆๆๆ

[kazhiki]

หวานนนนนนนนซ้าาาาาาาาา

[monoo]

 
 

[drasil]

ชอบๆ ไม่มีมาม่าก็ไม่เป็นไร ดีๆ
ชอบนิยายสไตล์เรื่อยๆอย่างนี้อ่ะ

[•ผั๑`|nกุ้va’ด•]

น่ารักคงเส้นคงวา

[mickeynut]

ค้างสวดดดดดดดดดดดดดดดด
 
 

[konnarak]

ชอบๆๆ   เรื่องที่ไม่มีมาม่าแบบนี้   ชอบๆๆๆ


น่ารักมากกกกก   

[hahn]

น่ารักดีนะคู่นี้ +1ให้กับตลกตอนท้ายแจ๊คกับโรสช่างคิดได้เนอะ

[boylove_yj]

น่ารักดีนะคู่นี้ +1ให้กับตลกตอนท้ายแจ๊คกับโรสช่างคิดได้เนอะ

เชอะเหอะ เรื่องจริงมันต้องมีเหตุการณ์อย่างนี้ 55555+

+1 ให้กลับคืนนนนนนนนน

[nongrak]

คู่นี้เค้าสวีทหวานกันไม่เลิกเลย หมีน่ารักมาก

[sakiko]

ปลื้ม   เรื่อง นี้  มากกกกกก

[uaeb]

น่ารักกกกกกกกกกกกกทั้งคู่เลย

 

[pinkky_kiku]

+1 ให้กับเรื่องน่ารักๆ นะจ๊ะนุ้งหมวย
จะรอวันที่นุังหมีไปนอนค้างบ้านยูอ๊ะๆๆๆ เค้าจิไปแอบดูด้วยยยย 

 

[boylove_yj]

 

5555555555555+


กำลังปั่นอยู่ค่ะ รอแปปๆ

[kitty]

 :z2:มารอ นู๋หมวยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

[veevee]

  มารอๆๆๆๆๆๆๆ