
เคราะห์ซ้ำ กรรมซัดจริง ๆ
มีแต่เรื่องให้จิตหลุดนะ วี นึกย้อนกลับไป
ตอนนั้นสภาพจิตของวีคงย่ำแย่น่าดู
ดีที่ยังมีแม่ เป็นที่พึ่งทางใจนะ แต่เหตุการณ์
ครั้งนั้นคงเป็นเหตุให้แม่ได้รับรู้ สิ่งที่วีปกปิดไว้ภายในใจ
ระยะห่างแค่เจ็ดก้าวมันน่าจะทำให้แม่ได้ยินในสิ่งที่วีพูดออกไป
เพราะเวลาที่คนเราเสียใจ อารมณ์มักปล่อยไปตามความคิด
และตอนนั้นวีคงอยากให้กลตามกลับไปเป็นที่สุด คงต้องพูดอย่างชัดเจน
ถึงแม้มันจะปนไปกับเสียงสะอื้นก็ตาม คงไม่มีเวลามานั่งพูดกระซิบหรอก
ถ้าไม่มีเหตุการณ์นี้ความรักของกลกับวี คงเป็นความลับสำหรับแม่ตลอดไปแน่เลย
เราก็จินตนาการตามไปละนะ ไม่รู้ว่ามันจะเป็นอย่างที่เราคิดหรือเปล่า
อยากอ่านตอนต่อไปจัง ว่าหลังจากที่มารับขวัญกลกลับแล้วอีกนานไหมกว่าจะฟื้น
รอต่อไปนะ

.....................Luk&วี