หัวข้อ: @@โดยLuk{เพราะรัก..จึงเปลี่ยนได้}

[Bamboo]

คืนนี้มีของแถมอีกซักตอนมั้ยค๊ะ 

[MeepadA]

รอบนี้บวชเณรถือถุง กกน ไปก่อน   รอบหน้าบวชพระค่อยถือหมอนนะีพี่วี 

คืนนี้จะมาป่าวน๊า 

[luxilove]

เพราะรัก....จึงเปลี่ยนได้
Part  34
ขอ...
.
.
.
.
กลับถึงกรุงเทพฯ หกโมงเย็นแล้ว อาลพขับรถเข้าจอดในบ้าน  

กำลังจะพากันลง..กลบอกกับแม่มันว่า จะขึ้นไปเก็บของบนห้องแล้วขอกลับหอเลย

รถของมันที่จอดทิ้งไว้ที่นี่ขับกลับเลยดีกว่า แม่กลทำหน้าเศร้าบอกให้นอนบ้านอีกสักคืน..

พรุ่งนี้ค่อยกลับก็ได้ มันกลับบอกเป็นห่วงห้อง..ทิ้งมาหลายวันแล้ว ไม่รู้เป็นไงมั้ง

(หมายถึงหอผม เพราะของ ๆกลอยู่หอผม)  แม่เลยไม่เซ้าซี้ไรมันอีก  


พอเข้ามาในบ้าน เจอลูกสาวอาลพอยู่พร้อมหน้าทั้งพี่ทั้งน้อง คนพี่ชื่อกุ้งนาง คนเล็กชื่อกุ้งกุลา

ทั้งพี่ทั้งน้องสวยเอาเรื่อง แม่พวกเค้าหมายถึงเมียเก่าอาลพ..เป็นมะเร็งเต้านมตายไปสิบกว่าปีแล้ว

ก่อนที่อาลพจะเจอแม่กลเสียอีก พอเห็นพวกเราเดินเข้าไป ทั้งสองคนต่างหันมามอง

กุ้งกุลายกมือไหว้ผมด้วย น้องเค้าเพิ่งจะขึ้นม.4 ยังเด็กมาก ส่วนกุ้งนางอยู่มหาลัยปีสองแล้ว

แอบเห็นสายตาที่มองกลพอดูรู้..ว่าคิดยังไง กลมันปลีกตัวขึ้นห้องทันที คงรีบไปเก็บของ

อาลพกับแม่ขอตัวแยกไปพักผ่อนเหมือนกัน คงเพลียเพราะอาลพขับรถตอนขากลับคนเดียว

พอท่านทั้งสองคล้อยหลังไปไม่ทันไร ผมเห็นกุ้งนางรีบเดินขึ้นชั้นบนทันที  

ส่วนกุ้งกุลาก้มหน้าก้มตาทำการบ้านต่อ ออกจะดูเป็นเด็กตั้งใจเรียนมาก

ต่างจากคนพี่ดูเปรี้ยวไม่ใช่น้อย ผมรู้สึกสะกิดใจนิด ๆ เลยแกล้งเดินขึ้นกะไดไปห้องกล...

มันคงไม่ว่าผมไร้มารยาทหรอกมั้ง เพราะก่อนไปสุพรรณฯ ผมก็ค้างกับกลที่ห้องนี้แล้วคืนหนึ่ง

ไม่เป็นปัญหาที่ผมจะรู้ว่าห้องกลอยู่ตรงไหน ถึงหน้าห้องประตูปิดไม่สนิท แง้มอยู่เล็กน้อย..

แอบมองเข้าไป ภาพที่เห็นเล่นเอาหน้าร้อนซะงั้น..กุ้งนางกำลังปลุกปล้ำกลอยู่บนเตียง

ยอดชายนายกลสิทธิ์..พยายามจับมือพร้อมบิดหน้าหนีการระดมจูบของเธอพัลวัน

ตัวเธอขึ้นไปคล่อมทับบนตัวมันทั้งตัวแล้วด้วยซ้ำ แถมพยายามจูบไซร้มันไปทั่ว

ในขณะที่มันพยายามจับมือเธอไว้..ไม่ให้ถอดเสื้อยืดมันออกอยู่นั่น  

ภาพที่เห็น...หากพิจารณาดีดี..กลมันไม่ได้ให้ความร่วมมือแต่อย่างใด  

ที่มันไม่ทำรุนแรงไป..คงกลัวเรื่องราวจะลุกลามใหญ่โตเอาได้ หากผู้ใหญ่เข้ามาเจอ

มันถึงได้พยายามขืนตัว เห็นแบบนั้น....ผมดันอยากใช้สิทธิ์การเป็นแฟนมันขึ้นมาซะงั้น

ตามกฎข้อที่สาม  ‘ของๆกลสิทธิ์ คือของๆกวี...ของๆกวี ย่อมเป็นของๆกวี’  เพราะฉะนั้น

ยอดชายนายกลสิทธิ์ถือเป็นสมบัติของผม คิดได้ดังนั้น..ผมไม่เกรงใจแล้ว..

เสียมารายาทเปิดประตูเข้าไปทันที ทำทีส่งเสียงนำไปก่อนอีกตะหาก


“ผลุ๊บ!...กล..กูขอเข้าห้องน้ำหน่อยดิ!..” ผมเตรียมปรับสีหน้าไว้ก่อนแล้ว จึงเนียนพอสมควร


“อ้าว!..โทษที!..นึกว่าอยู่คนเดียว”  ได้ผล..กุ้งนางกระโดดผลุง ลงมายืนข้างเตียงหน้าแดงก่ำ

จิกตาจ้องผมเขม็ง..คงไม่พอใจสุด ๆ แต่ผมก็แกล้งมึน ในขณะที่ยอดชายกลสิทธิ์

หน้าเจื่อนไปถนัด..คงกลัวผมเข้าใจผิด เห็นแล้วอยากแกล้งชะมัด

แต่ต้องทำเป็นพูดแก้ตัวไปก่อน...เหมือนไม่ได้ตั้งใจเข้ามาโดยพละการ...


“โทษที..กูไม่ได้เคาะประตู เห็นมันแง้มอยู่ นึกว่ามึงอยู่คนเดียว เดี๋ยวกูลงไปเข้าข้างล่างก็ได้”

แกล้งทำเป็นหันหลัง  ตั้งท่าจะก้าวออกไป....


“ไม่ต้องวี...เข้าในนี่แหล่ะ...ตามบาย..ไม่ได้อะไรหรอก...”  มันรีบร้องห้ามผมเอาไว้ ผมแอบอมยิ้ม...

คิดไว้แล้วมันต้องเรียกไว้ชัวร์...........


“ชื่อวีหรือ..เพิ่งเคยมาดิ...ห้องน้ำข้างล่างก็มี...ทำไมไม่เข้าเสียแต่แรก

ไม่เห็นต้องลำบากขึ้นมาถึงข้างบนนี้เลยนี่”  เยี่ยมมาก..คุณกุ้งนาง คงคิดว่าตนเองอายุแก่กว่าผม

ทำเป็นวางท่าข่มทันที น่าจะหงุดหงิดผมไม่น้อย..ที่มาขัดจังหวะคุณเธอละมั้ง  

ผมทำเป็นยิ้มใจเย็นตอบเธอไปนิ่ม ๆ


“บังเอิญเพิ่งนึกขึ้นได้ว่า..ผมลืมของเอาไว้ห้องนี้..ตั้งแต่คืนที่มาค้างก่อนไปสุพรรณฯ

กลมันไม่รู้..เลยกะขึ้นมาเอาด้วยนะครับ คุณกุ้งนางมีอะไรไม่สะดวกหรือเปล่าครับ  

รู้สึกเหมือนไม่ค่อยพอใจผมสักเท่าไหร่”  ตบท้ายประชดกลับซะเลย

แถมยังแอบส่งสายตาล้อเลียนให้เธออีกด้วย  กริยาแบบนี้ผมก็พอทำเป็น  

พวกไอ้หญิงเหล็กสาวห้าวเพื่อนผม รวมทั้งไอ้โรจน์ก็ใช่จะเรียบร้อยกันเท่าไหร่

ปกติกวนได้ใจเหมือนกันทั้งกลุ่ม ผมเองก็พอมีบ้าง..เพียงแต่ไม่ค่อยแสดงออกเท่านั้น

ครั้งนี้เห็นคุณกุ้งนางเธอหน้าหนามาซะขนาดนี้ เลยไม่จำเป็นต้องระวังกริยากับเธอหรอก

เล่นเอาเธอจ้องผมตาโต คงไม่คิดว่าหนุ่มหน้าจืด ๆ อย่างผม..จะมีมุมนี้กะเค้าด้วยมั้ง

ก่อนจะสะบัดหน้าเดินเชิดออกประตูไป แสดงชัดเจนว่าไม่ชอบขี้หน้าผมสุด ๆ ผมหาได้แคร์สักนิด

ไม่งั้นคงเรียกเธอพี่นำหน้าแล้วสิ ทั้งที่เธอพูดข่มซะขนาดนั้น  

กลสิทธิ์รีบลุกตามไปปิดประตูล๊อคลูกบิดอีกตะหาก พอมันหันกลับมา..มีเอามือเกาหัวเหม่งแกรก ๆ

หน้าเจื่อน ๆ เห็นแล้วขำชะมัด ขนาดหัวเหม่งไร้ขนคิ้วสักเส้น ยังดันมีสาวเข้ามาปล้ำถึงในห้อง

ยอมรับเลยยี่ห้อกลสิทธิ์ ของเค้าดีจริง  หึหึหึ!..


ทำเป็นแกล้งมันดีกว่า.. หน้านิ่งเดินเข้าห้องน้ำปิดประตูทันที  

พอหันหน้าเข้ากระจกได้หัวเราะออกมาคนเดียวซะงั้น กลั้นขำแทบตาย

ขำชะมัด...ทั้งสะใจคุณกุ้งนางเธอด้วย แถมยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัว

นัดแรก..ทำให้คุณกุ้งนางโมโหหัวฟัดหัวเหวี่ยง..นัดที่สอง..ทำให้คุณชายกลสิทธิ์หน้าจ๋อยไปเลย

คงคิดว่าผมเข้าใจผิดเต็ม ๆ ที่เข้ามาเห็นว่าสองคนกำลังทำอะไรกัน มันไม่รู้ว่าผมแอบดูก่อนแล้ว

คงกลัวผมยกเลิกที่ตกลงเอาไว้แน่ ๆ เพราะถือได้ว่ามันผิดสัญญาข้อที่สอง ห้ามเจ้าชู้มั่วผู้หญิง

แบบนี้ต้องแกล้งให้เข็ดดูมันจะทำยังไง ใครที่เข้าใจว่าผมไม่เจ้าเล่ห์ คราวนี้คงต้องมองกันใหม่ละมั้ง  

จริง ๆอยากจะบอกว่า ผมก็มีมุมนี้บ้างละน้า..ไม่อยากนั้นจะเปลี่ยนคนอย่างกลสิทธิ์เค้าได้ไหมละนั้น

ขืนเอาแต่เรียบร้อยสงบเสงี่ยมเจียมตัว คงไม่ทันชาวบ้านเค้าแน่ ๆ เพียงแต่ผมไม่คิดทำร้ายใคร...

ไม่ต้องการทำให้ใครเดือดร้อน ถ้าจะทำเพื่อดัดนิสัยคนบางคนแล้วละก็ ต้องเจ้าเล่ห์บ้าง..

ไม่งั้นคงจับไม่ได้ไล่ไม่ทันกลสิทธิ์เค้าหรอก ก็นะดูมาตรฐานเค้าสิ ขนาดหัวเหม่งไม่มีผมสักเส้น

เรทติ้งยังกระฉูดหญิงเข้ามาปล้ำถึงในห้อง เอากะเค้าซี่..ยี่ห้อกลสิทธิ์ซะอย่าง ของเค้าดีจริง....

ฮ่าๆๆๆๆๆ!!!!....



พอผมออกจากห้องน้ำ มันพยายามจะขออธิบาย ผมตัดบท..บอกว่าค่อยไปคุยกันที่หอ

หน้ามันเจื่อนหนักกว่าเดิมอีก เห็นแล้วมีแอบสงสารเหมือนกัน แต่ไม่ได้..ต้องดัดนิสัยซะบ้าง

ขืนมันไม่หัดระมัดระวังตัวอีก เรื่องแบบนี้คงมีไม่จบไม่สิ้นแน่ ๆ ระหว่างนั่งรถกลับหอ..

ผมแกล้งนั่งนิ่ง ๆ มองตามข้างทางตลอด เห็นมันคอยชำเลืองมาดูผมบ่อย ๆ แต่คงไม่กล้าคุย

คิดว่ากลัวผมโกรธละมั้ง พักนี้กลสิทธิ์แคร์ความรู้สึกผมชะมัด หากเป็นเมื่อก่อนอย่าได้หวัง

คงบีบคอบังคับให้พูดกะมันไปแล้ว สาเหตุหนึ่งเพราะมันรักผมจริง ๆถึงกังวลไปหมด

อีกอย่าง..มันคงกลัวผมหนีด้วยละเพราะผมไม่ได้อยู่กับพี่สาวแล้ว ซ้ำเข้าเรียนมหาลัยแล้วด้วย

หากมันทำอะไรขึ้นมาผมน่าจะหนีมันได้ มันคงจะตามดักผมได้อีกหรอก ถ้าผมตั้งใจจะหลบซะอย่าง  

เพราะมันไม่เหมือนแต่ก่อนแล้ว...ที่มันยังไปดักหน้าโรงเรียนได้ แต่มหาลัยกว้างกว่าเยอะ..

ใช้เวลาเป็นเดือนจะเจอผมหรือเปล่าก็ไม่รู้ ถ้ามันมีความอดทนพอนะ เพราะมันคิดแบบนี้

ถึงไม่กล้าใช้นิสัยห่าม ๆ แบบเดิมอีก ผมรู้ได้ยังไงนะหรือ รู้ตอนหลัง

ที่เราเปิดใจคุยกันในหลาย ๆเรื่อง หลังจากฝ่าฟันอุปสรรคกันมานะแหละ เข้าเรื่องกันต่อดีกว่า  



มาถึงห้อง ผมทำเป็นเก็บกวาดเช็ดถูทำความสะอาดซะงั้น ยังไม่เปิดโอกาสให้มันเคลียร์

มันเห็นผมลงมือทำความสะอาดห้อง ก็ไม่ได้อยู่นิ่งเฉย เปลี่ยนกางเกงขาสั้นเสื้อกล้ามเสร็จ..

มาช่วยผมปัดฝุ่นเช็ดมุ้งลวด ปัดยักไย่เฉยเลย..พอมันลงมือช่วยทำ ผมก็หันไปเก็บผ้าซัก..

เอาทั้งของมันของผมนะแหละ ไม่เว้นแม้แต่กางเกงใน ไม่รู้ทำไม..ไม่ยักกะนึกรังเกียจ

ถึงตัวมันจะดำ แต่กางเกงในสะอาดทุกตัว ใช้ยี่ห้อคาวินไคล์ซะด้วย มันใส่แค่สองสี..ขาวกับดำเท่านั้น

พอเห็นผมมีน้ำใจเก็บผ้าซัก ก็เริ่มหน้าชื่นยิ้มได้ขึ้นมาทันที พอมันทำของมันเสร็จ..

มีจะมาช่วยผมซักผ้าต่ออีก ท่าทางเงอะๆง่ะๆ เหมือนคนไม่เคยทำมาก่อน  

ถึงได้รู้ว่า..มันจ้างเค้าซักรีดเดือนละ 250  บาทมาตลอด  มันไม่เคยทำเองหรอก

มิน่าถึงทำไม่เป็น เห็นมือมันแดง ๆคงแพ้ผงซักฟอก ผมเลยไล่ให้ไปล้างมือไม่ต้องทำแล้ว

มีเปรยอีกว่าจะหาคนรับจ้างซักดีกว่า ผมเลยตอบมันไปว่าผมจะรับจ้างซักให้เอง

ให้มันเอาตังค์มาจ่ายผมนี่ ทั้งซักทั้งรีดผมรับผิดชอบให้เดือนละ 300  ขาดตัว

มันจ้องผมตาโต คงประมาณว่าผมงกล่ะมั้ง คิดดูเอาเองก็แล้วกันสมัยนั่น  

ใครจ้างซักผ้าเดือนละ 300  ถือว่าคนมีกะตังค์เลยนะ เพราะผงซักฟอกกล่องเบ่อเริ่ม 5 บาทเอง

ไข่ไก่ฟองละ 50 สตางค์  ถามว่าซักผ้าเดือนละ 300 นี่รายได้อย่างดีเลยล่ะ

ในที่สุดมันก็ต้องยอมจ่ายให้ผมเดือนละ 300 ดูแลเรื่องซักรีดให้มัน หุหุหุ!!!...หวานหมู...



ตากผ้าเสร็จเรียบร้อย หันมาอีกทีคุณชายกลสิทธิ์..ไปเฝ้าพระอินทร์เป็นที่เรียบร้อยแล้ว

คงเพลียจัดเกือบสามทุ่มแล้วด้วย ผมตัดสินใจให้มันนอนต่อยังไม่ปลุกหรอก  

คิดว่าลงไปซื้อกับข้าวก่อน ค่อยปลุกให้ลุกมากินข้าวทีเดียว

คิดได้ดังนั้นหยิบกระเป๋าตังค์ออกไปซื้อทันที ได้ผัดไทยมาสองห่อ

เกาเหลาลูกชิ้นหมูกับข้าวเปล่าอีกถุง..นมอีกครึ่งโหล..กลับเข้ามาในห้อง คุณชายก็ยังไม่ตื่น...

เอาของไปเก็บ..แล้วมาปลุกคุณชายลุกล้างหน้ากินข้าว มีทำงัวเงียพลิกนอนหงายหลับต่อซะงั้น

เห็นแบบนั้นผมกะเข้าไปเขย่าให้มันตื่น เริ่มหงุดหงิดแล้วเหมือนกันไมปลุกยากงี้ว่ะ

ที่ไหนได้...แผนเค้าหล่ะ พอผมยื่นมือเตรียมเขย่าแค่นั่นแหละ มันคว้าข้อมือผมได้

กระชากล้มไปบนตัวมันรวบกอดผมไว้ทันที แถมพลิกเอาผมลงนอนข้างล่าง

ก่อนจะระดมจูบไปทั่วหน้า ผมพยายามดิ้นหนีผลักมันออก แม่งแรงควายชะมัด ไม่สะเทือนสักนิด  

แล้วมันก็สามารถปิดปากผมได้สำเร็จจนพอใจนั่นแหละ ถึงยอมลุกวิ่งปรู๊ด...เข้าห้องน้ำไปทันที

มีผิวปากฮัมเพลงมีความสุขซะงั้น มันน่านัก..เจ็บใจชะมัด ในแต่นั่งหน้าแดงบนที่นอน..

ทำห่าไรไม่ได้ เห็นไหม..ใครที่คิดว่าผมเจ้าเล่ห์เมื่อตะกี้ล่ะก็ ขอให้เปลี่ยนความคิดเสียใหม่

ทีนี้รู้หรือยัง..เจ้าเล่ห์ตัวพ่อนะใครกัน..นี่ล่ะยี่ห้อเค้าล่ะ....กลสิทธิ์ซะอย่าง.....  
.
.
หลังจากมันทำธุระเสร็จออกมา ผมแกะกับข้าวใส่จานไว้รอก่อนแล้ว แม่งโครตแม่บ้านแม่เรือนเลยกู  

ที่เห็นผมทำได้อย่างคล่องแคล่วทะมัดทะแมง ก็เพราะถูกฝึกให้ทำมาตั้งแต่เด็ก

แล้วยิ่งตอนมาอยู่กับพี่สาวด้วยแล้ว เรื่องงานต่าง ๆ ภายในบ้านผมแทบจะเป็นคนทำซะส่วนใหญ่

ก็อย่างที่รู้พี่ผมทำงานหนัก ไม่ค่อยมีเวลาทำหรอก ผมจึงทำสิ่งเหล่านี้จนเป็นเรื่องปกติธรรมดา

แต่กลับเป็นสิ่งที่กลสิทธิ์เค้าเห็นเป็นของแปลกประหลาด แถมกลับชอบด้วยอีกตะหาก..

เหมือนเค้ามีคนคอยดูแล คงจำกันได้..กลสิทธิ์ถูกทิ้งให้อยู่กับตายายที่ต่างจังหวัด

ถึงตากะยายจะรักและเอ็นดูปานใดก็เถอะ แต่เด็กวัยแค่นั้น เค้าคงต้องการมากกว่านั่นแน่ ๆ

เมื่อเรียกร้องเอาไม่ได้ มันเลยฝังลึกในจิตใต้สำนึกและโหยหามาโดยตลอด

ตากับยายท่านก็แก่...วัยห่างจากหลานมากเกินกว่าจะเข้าใจความต้องการบางอย่างได้

กลสิทธิ์จึงเหมือนคนเรียกร้องความสนใจตลอดเวลา

และตนเองมักอยากให้ใครเห็นความสำคัญที่สุดอีกด้วย..



ผมต้องแปลกใจมาก คุณชายเล่นเขี่ยต้นหอมที่เค้าใส่มาในผัดไทยไว้ขอบจานซะงั้น

แม้กระทั่งถั่วงอกก็ยังไม่เว้น ผมถึงเพิ่งรู้ว่าคุณชายไม่ชอบกินผัก เลือกกินบางชนิด

จัดว่าน้อยถึงน้อยที่สุดเลยก็ว่าได้ ผักที่คุณชายกลสิทธิ์เลือกกิน มีแตงกว่า กะหล่ำปลี ผักบุ้ง แค่เนี๊ยะ..

นอกนั้นไม่กินเลย หัวหอม..มะเขือเทศยิ่งแล้วใหญ่คุณชายไม่มีแตะ...เป็นความรู้ใหม่

ที่ข้าพเจ้านายกวีตั้งปณิธานไว้ว่า จะเปลี่ยนให้คุณชายหันมากินผักให้ได้ แม้จะได้ไม่มากก็ตาม

แต่อย่างน้อยต้องกินให้ได้มากกว่านี้  


ขอเรียนตามตรงว่า รับไม่ได้ที่เห็นคุณชายเขี่ยผักออกจากจาน ซึ่งล้วนแล้วแต่เป็นวิตามินดีดีทั้งนั้น  

หนำซ้ำลองนึกถึงคนไม่มีอันจะกิน เค้าไม่มีโอกาสได้สัมผัสของเหล่านี้เลยด้วยซ้ำ

แล้วคุณชายเค้ากล้าดียังไง...ถึงบังอาจไม่กินผักพวกนี้ นี่คือความมุ่งมั่นอีกข้อ..

ที่ข้าพเจ้าพึ่งได้รับทราบ และต้องจัดการฝึกให้คุณชายกินผักให้จงได้....



กินเสร็จเรียบร้อยผมจัดการเก็บล้าง คุณชายเค้าทำหน้าที่กวาดถู เสร็จแล้วผมก็ไล่ให้ไปอาบน้ำ    

จากนั้นผมก็เข้าไปอาบต่อ ออกมาก็ปาเข้าไปเกือบห้าทุ่มครึ่งแล้ว เลยเตรียมตัวเข้านอน

แต่คุณชายไม่ยอม ขออธิบายเรื่องคุณกุ้งนางทันที บอกไม่อยากคาใจว่างั้น

ผมเลยยอมให้อธิบาย ทั้งที่จริงไม่จำเป็นเลยด้วยซ้ำ แต่กลับได้รู้เพิ่มอีกว่า..

คุณกุ้งนางแอบชอบคุณชายเค้าอยู่ก่อนแล้ว พยายามเข้าหาเค้าหลายครั้งแต่ไม่สำเร็จ..

เค้าหนีได้เกือบทุกครั้ง สาเหตุที่เค้าต้องมาอยู่หอก็เพราะตัดปัญหาเรื่องนี้แหล่ะ

ถ้าไม่ติดเป็นลูกสาวอาพลแล้วละก็..คุณชายจะจัดให้ซะงั้น เค้าพูดปิดท้ายเองนะ....

ผมเลยจัดให้เต็ม ๆไปซะปึ๊ก!...พูดดีมาแต่ต้น..ตายเอาตอนจบเนี๊ยะแหละ...

เล่นเอาคุณชายหัวเราะชอบใจใหญ่ที่ยั่วผมขึ้นได้..มีการเข้าใจว่าผมหึงอีกตะหาก...เอากะเค้าดิ...

ไอ้นิสัยหลงตัวเองคงจะแก้ยากหน่อย....เมื่อผมบอกว่าเข้าใจดีแล้ว ไม่ได้คิดไรอีก บอกให้ปิดไฟนอน  

คุณชายรีบกุลีกุจอรีบไปปิดไฟอย่างเร็ว แต่.....


“วี...กูขอนะ”  เวร...นี่ตะหาก..สาเหตุแห่งการปิดไฟให้ว่อง ผมเงียบไม่ตอบแกล้งหลับ แต่.....


“วี...มึงไม่ตอบ..ถือว่ายอมให้กูแล้วนะ”  เห็นหรือยัง....ผมบอกว่าคุณชายหลงตัวเอง

อาการหนักขนาดไหน เข้าข้างตัวเองเป็นที่หนึ่ง ผมตัดสินใจพูดตอบไป


“กูบอกไม่ให้ล่ะ..มึงจะปล้ำกูไหม”  นั่นดิ...หากผมปฏิเสธแล้วมันจะใช้กำลังกับผมไม่ มันกลับตอบว่า


“กูคงไม่ทำแบบนั่นหรอก กูรู้ว่ามึงเจ็บมากแค่ไหน หากไม่มีอารมณ์ร่วมไปด้วย

กูต้องการให้มึงเต็มใจให้กู มึงเองก็ต้องมีความสุขไปด้วยเหมือนกัน

เชื่อไหม..กูไม่ได้ทำมาสองอาทิตย์เข้ามาแล้วนะ..ก็อย่างที่บอก..กูไม่มีอารมณ์กับใครเลย

พออยู่ใกล้ ๆ มึงแล้ว..กูอยากมากเลยว่ะวี...มึงจะใจร้าย..ไม่ให้กูเลยเหร่อ..

นะ...ให้กูเถอะนะ..กูขอหละ”  เสียงทุ้ม ๆ นุ่ม ๆ..อ้อนอยู่ข้างหู...ฟังเหตุผลที่พี่ท่านยกมาพูดดิ

ผมพูดไม่ออก..ตอบไม่ถูก...จะปฏิเสธก็ดันติดที่มุมปาก..จะอนุญาตก็ใช่ที่...ดีที่สุด

เลือกไม่ตอบไม่หือไม่อือ...ทำเป็นนอนหลับตานิ่ง ๆ มันกลับพูดขึ้นอีกว่า


“มึงไม่พูด แสดงว่าให้กูแล้วดิ..กูเริ่มหละ”  จบข่าว ..พี่แกพลิกตัวทับผมทันที ตกใจลืมตาโพล่ง

อ้าปากจะปฏิเสธว่าไม่ใช่ ก็สายไปเสียแล้ว พี่แกเล่นประกบปาก

ฉกลิ้นเข้าเกี่ยวกะหวัดดูดต้อนลิ้นผมทันที บอกแล้วยี่ห้อกลสิทธิ์ เค้าดีจริง...ผมคงไม่ต้องบอกแล้ว

ว่าหลังจากนั้นเกิดอะไรขึ้น เล่นเอาสมองขาวโพลน...อ่อนเป็นขี้ผึ้งโดนไฟลนไปเลย

สุดท้ายก็เสร็จโจ๋...เรียบร้อยโรงเรียนกลสิทธิ์เค้าจนได้ รอบเดียวยังพอว่า

พี่แกมีล้างหน้าไก่ตอนตีห้าอีกรอบ เอาซะตัวเบาไปเลยกลสิทธิ์ แต่ผมสะโพกคราก..

แสบตูดไปตามระเบียบ ก็นะจะให้ชินเหมือนในนิยายคงไม่ใช่ม้าง  

มันไม่จิ๊บ ๆ เหมือนนิยายที่เข้าแต่งให้อ่านกันหรอก ชีวิตจริงนอกจากจะจุก..เจ็บ..แน่น..

และถึงจุดไคลแม็กซ์เสร็จได้เหมือนกันก็ตาม แต่หลังจากนั้น เชื่อเลยร้อยเอาบาทเดียว

ฝ่ายรับเก้าสิบเปอร์เซ็นต์ต้องรู้ว่า มันแสบเดินขัดขนาดไหน...จริงไหมครับ...ถ้าผมพูดผิดก็แย้งได้น่ะ...

ผมประสบการณ์ตรงเลยหละ บอกแล้วว่าไม่เถียง..มันมีความสุขเสร็จสมเหมือนกัน...

แต่มันก็มีผลข้างเคียงเรื่องเจ็บระบบตามมาทีหลังอยู่ดี รู้ทีหลังเค้าบอกมาว่าต้องทำกันบ่อย ๆแล้วจะชิน..

แต่..ผมก็ไม่ยักกะชินง่าย ๆ ก็นะบอกแล้วว่า...ยี่ห้อกลสิทธิ์ ของเค้าดีจริ๊งงงง!!!!...............




ชดเชยให้  ตอนที่หยุดยาวช่วงสงกรานต์  เพราะตอนที่เพิ่งโพสไปมันออกเศร้า

พี่วีเลยสั่งงดไว้  ไม่เหมาะกับเทศกาล  เอาตอนนี้แทนให้ชุ่มฉ่ำหัวใจกันไปเลยดีก่า

Luk.

[Goodfellas]

แอบมาดูตอนดึกอีกแว้วววว อิอิ

อ่านตอนนี้แล้วชอบจังครับ  พี่วีัไม่รักพี่กลก็ใจน้ำแข็งมากเกินแล้วล่ะ

+ ไปครับ คุณลัค

[MeepadA]

พี่กลคงชอบที่มีคนดูแลเอาใจใส่อ่ะนะ  ก้อสงสัยนะว่าที่ผ่านมาไม่เจอเลยเหรอ
ผ่านหญิงมาก้อเยอะ ไม่มีใครโดนเลยเหรอคับ  

[WhatLoveIs]

ขอบคุณมากนะคะ
แอบแวบมาดูอีกรอบก่อนนอน มาต่อให้จริงๆ ด้วย

หลับฝันดีเลยเรา
ขอให้คุณ Luk พี่วีและพี่กล หลับฝันดีเหมือนกันนะคะ  ^^

[debubly]

ของเค้าดีจริงๆๆ

[uaeb]

หลังจากพี่กลรุใจตัวเองนี้น่ารักขึ้นเยอะเลย

ได้เหนพี่วีแกล้งพี่กลบ้างแล้วสะใจ  

แต่พี่กลก้อแกล้งตืนซะ    

[SoN]

^^

[BossZa]

   สุดยอดยี่ห้อกลสิทธิ์จริงๆ

[kitty]

 :impress2:พี่กลน่ารัก เจ้าเล่ห์ขึ้นมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

[โจ๊กกุ้ง]

โรแมนติกนะตอนนี้ อิอิ

[Me_kame_nishi]

พูดถึง

จากอ่านบทนี้นะครับ

กลก็ไม่ได้เป็นคนเ_ี้ย ซะทีเดียว

แต่เป็นคนเลือกปฏิบัติซะมากกว่า

เป็นคนซื่อๆนะ แต่อาจเลวตามอายุบ้าง

จริงๆคนแบบนี้ซิน่าคบนะ  พวกที่ดีกับทุกคนต่างหากที่ไม่น่าไว้ใจ (:

เห็นด้วยล่ะ
ยิ่งตอนนั้นยังวัยรุ่นอยู่ใจร้อนไม่ทันยั้งคิดไตรตรอง เลยดูเหมือนร้ายมากๆอ่ะนะ
แต่ตอนนี้น่าจะดีมากๆเลยใช่มั้ย?

[Margarin_Butter]

พูดถึง

จากอ่านบทนี้นะครับ

กลก็ไม่ได้เป็นคนเ_ี้ย ซะทีเดียว

แต่เป็นคนเลือกปฏิบัติซะมากกว่า

เป็นคนซื่อๆนะ แต่อาจเลวตามอายุบ้าง

จริงๆคนแบบนี้ซิน่าคบนะ  พวกที่ดีกับทุกคนต่างหากที่ไม่น่าไว้ใจ (:

เห็นด้วยล่ะ
ยิ่งตอนนั้นยังวัยรุ่นอยู่ใจร้อนไม่ทันยั้งคิดไตรตรอง เลยดูเหมือนร้ายมากๆอ่ะนะ
แต่ตอนนี้น่าจะดีมากๆเลยใช่มั้ย?

เห็นด้วยกับ 2 คห.นี้
อารมณ์วัยรุ่นนะ บวกกับสภาพแวดล้อมเด็กช่างด้วย
พอโตขึ้น เจอเหตุการณ์ต่างๆมากขึ้น อะไรๆก็เริ่มจะดีขึ่นมา
บวกกับเจอพี่วีด้วย 

[andy_kwan]

ของเขาดีจริงๆ  มาถึงวันนี้อายุมากขึ้นยี่ห้อกลสิทธิ์คงเป็นพ่อบ้านที่ดีแน่ๆ

[DarKLasT]

แอบมาดูตอนดึกอีกแว้วววว อิอิ

อ่านตอนนี้แล้วชอบจังครับ  พี่วีัไม่รักพี่กลก็ใจน้ำแข็งมากเกินแล้วล่ะ

+ ไปครับ คุณลัค

มันก็จริงนะครับว่าพี่วีไม่รักพี่กลก็ ใจแข้งมากแล้ว

แต่ว่าน้องมินไม่อัพหรอคร้าบ

[EunSung87]

มีล้างหน้าไก่ตอนตี5อีก

[OitJi]

ดีจริงอ่า

[broke-back]

 
ยี่ห้อนี้
มีวางขายทั่วไป ตามท้องตลาด มั้ยครับ

อยากได้ไว้ไปโก่งคอขัน ให้ฟังตอนตีห้าบ้าง
หึหึ

...ยี่ห้อกลสิทธิ์ ของเค้าดีจริง หื่นจริง...
ฮ่าฮ่า 
 
 :กอด1:เรื่อยๆๆๆๆ ได้อีกนะ วี อิอิ


  ขอบคุณครับ Luk

[Poes]

เสร็จแบบสมยอมอีกจนได้    คนอ่านชอบนะเนี่ยแบบนี้

[Poseidon]

อาาา  ชุ่มฉ่ำจิงด้วยพี่ลัก

ขอบคุณนะครับพี่วี พี่ลัก

อยากถามพี่วีหรือพี่ลักก็ได้หน่ะครับ

ตอนปัจจุบันนี้ พี่กลกะพี่วี ยังแทนตัวเองว่ามึง กู  อยู่หรือเปล่า อ่ะคับ

แหะๆ  อยากรู้เฉยๆ  ไม่ตอบก็ไม่เป็นไรนะครับ  ออกจะไร้สาระนิดนึง^^

[Sabaijai]

พี่กลจ๊ะ รีบกลับหอ เพราะห่วงหอพัก


หรือเพราะไรกันแน่....

ใครเจ้าเล่ห์กว่าใคร ต้องติดตามกันต่อไป

 

[Killua]

แหมเห็นรับประกันว่าของเค้าดีจริงตั้งหลายรออบแสดงว่าดีจริงๆอิอิ

[roseen]

เข้าใจครับ


ดีๆกันแล้วกว่าจะเข้าใจกัน  ตอนนี้อะไรๆไอ้กลมันก้ยอมแปลกๆดี


น่ารักจริงๆน้องวี

[Margarin_Butter]

แหมๆๆ พี่กล พอพี่วีเค้ายอม เอาใหญ่เลยนะ
ดีแล้วที่พี่กลพยายามทำตัวดีขึ้น
แบบนี้พี่วีจะไปไหนเสียยยยย

[ployyunho]

เสน่ห์แรงจริงวุ้ย มีหญิงเข้าหาตรึมตามที่บอกจริงด้วย ไม่แปลกใจที่พี่แกจะหลงตัวเองเลย
มาอยู่ด้วยกันแล้วก็เหมือนสามีภรรยาเข้าไปทุกที ช่วยกันเก็บกวาดบ้าน ซักผ้า ทำความสะอาด
โฮ๊ะ แม่บ้านแม่เรือน ดูแลดีขนาดนี้พี่กลจะไปไหนรอด แถมมีออฟชั่นเสริมตอนกลางคืนด้วย
หวังว่าพี่แกคงไม่ดีแตกตอนหลังนะ

[j4c9y]

ขอมั้งน้า

Eคุณกุ้งนางนี่ จะเป็นตัวสร้างปัญหาบ้างป่ะครับ

[k00_eng^^]

เริ่มหลงรักกลสิทธิ์แล้วนะเนี่ย
ยี่ห้อนี้ของเค้าดีจริงๆ

[punchnaja]

กลับมาหลังจากสงกรานต์ นั่งอ่านตอนที่แล้วแล้วฮากร๊ากกก เพิ่งรู้ว่า ชื่อ "เพราะรักจึงเปลี่ยนได้"คือจะเปลี่ยนไอ้กลหรอกเร๊อะ 555 ดีๆ ดัดสันดานให้กลายเป็นดีมั่ง เอิ๊กๆ แย่มานานละ^^

[namngern]

น่ารักจังเลย  ยี่ห้อเค้าดีจริงๆ ฮ่าาๆ
หวังว่าเรื่องของกุ้งนางคงไม่มีอะไรตามมานะ - -*

แต่ดูเหมือนพีกลแคร์พี่วีมากๆเลยตอนนี้
ดีแล้วละคะ หัดใส่ใจความรู้สึกคนอื่นบ้าง
ไม่ใช่เอาแต่ใจตัวเองเหมือนเมื่อก่อน เห้อออ

+1 ให้คุณ Luk ค๊าา รออ่านตอนต่อไปอยู่น้า จุ๊บๆ x3