Room 8
ผมบอกตัวเองเป็นรอบที่ล้าน ว่าคนอย่างไอ้ภคินแม่งเล่นด้วยยาก
แต่กูก็เสียท่ามึงอีกจนได้!!!!! หงุดหงิดโว้ย หงุดหงิดชิบหาย!!! ไอ้โสโครก ไอ้ซกมก ขอให้มึงสิวขึ้นหน้า ฝ้าขึ้นหลัง ลามขึ้นคอ ยังไม่พอขอให้อกหักไม่พบรักทุกชาติ...ทุกชาติไป
ใครจะคิดว่ามันจะเอาคืนด้วยวิธีที่โสโครกกว่าผมเป็นเท่าตัว มึงกล้าใช้แปรงฟันคนอื่นได้ไงวะ?? เป็นกูกูยอมอมขี้ฟันลงไปซื้อแปรงฟันใหม่ซะยังดีกว่า แม่ง!!!นี่มันเอาฟันเอาลิ้นมาโดนกันทางอ้อมชัดๆ...ไม่ใช่จูบทางอ้อมนะครับ เพราะคุณคงไม่เอาแปรงฟันแปรงปากหรอกใช่มั้ยครับ? แล้วยังเสือกมาลอยหน้าลอยตาตอบอีก มึงไม่รังเกียจแต่กูรังเกียจโว้ย!!!!!!
นึกถึงเรื่องนี้ขึ้นมาทีไรผมต้องวิ่งเข้าไปบ้วนปากในห้องน้ำทุกที มันรู้สึกแหยะๆขึ้นมายังไงไม่รู้อ่ะครับ ดีนะที่มันไม่ได้เอาแปรงฟันผมไปขัดรองเท้าจริงๆไม่งั้นคงได้เกิดคดีฆาตกรรมในห้องปิดตายแน่ๆครับ
เฮ้อออออออออออออออออออออ... “น้อยๆหน่อย ถอนหายใจรอบที่16แล้วครับคุณไปป์ มึงจะเก็บแต้มไปแลกแสตมป์เซเว่นรึไง ตอนนี้เค้าหมดเขตแล้วนะโว้ย”
“เงียบไปเลยไอ้ฟาร์ แล้วมึงเสือกมานั่งนับทำไม”
“อ้าว..นี่กูเป็นห่วงนะเนี้ย เขาบอกว่าถอนหายใจอายุจะสั้นลง กูเกรงว่าพรุ่งนี้มึงจะได้ตายห่าไปก่อนไม่ทันหาเงินไปให้พ่อแม่ใช้” มันเท้าคางมองหน้าผมตาปริบๆ “เป็นอะไรวะ”
“ไม่มีอะไร” ความพ่ายแพ้ที่น่าขายหน้านี่กูจะให้ใครรู้ไม่ได้เด็ดขาด... “ว่าแต่มึงเหอะเย็นนี้ไปกับพวกกูด้วย”
“ไปห่าอะไร ไม่ไปโว้ย” แล้วมึงจะมาเบิร์ดกะโหลกกูทำไมครับ?
“ไปเหอะมึงอ่ะชอบเก็บตัวไม่มีสังคมเอาซะเลย อยู่กับกูคนเดียวเบื่อตายพอดี”
“ไม่เบื่อหรอก มึงชอบทำอะไรเซ่อๆซ่าๆหาเรื่องมาให้กูสนุกอยู่เรื่อยๆแหละ”
ครับ...อย่างที่รู้ๆกัน ไอ้ฟาร์มันเป็นประเภทต่อต้านสังคม ไม่ชอบคนหมู่มาก เพื่อนในคณะนอกคณะแม่งไม่มีสักคนนอกจากผมคือไม่ใช่ว่าหน้าตามันไม่น่าคบอะไรนะมันก็หน้าตาดี เสียแต่ว่าสันดานแย่แค่นั้นแหละ(นิดเดียวจริงๆครับ นี๊ดดดดดดดดเดียว!!)
เย็นนี้มีคอนเสิร์ตมันส์ๆที่ลานแถวๆมหาลัยครับ แน่นอนว่าไอ้แก๊งค์แสบของผมไม่เคยพลาดครับของชอบพวกมันทั้งนั้นทั้งเสียงเพลง สุรา เมรัย สตรี แหม...ให้มันได้แบบนี้สิครับ!!(ว่ามันก็ไม่ได้ครับ ผมก็เปรี้ยวพอตัว ขนาดว่ามีตาข้างเดียวนะ ฮ่าๆๆ) แต่ไอ้ฟาร์มันผิดมนุษย์ทั่วไปครับมันไม่ชอบ ไอ้ห่านี่ถ้ามึงไปอยู่เมืองนอกต้องเป็นเนิร์ด(nerd)ไม่ก็พวกกี๊ก(geek)แน่ๆครับ
ก็ต้องเป็นหน้าที่ของเพื่อนประเสริฐอย่างผมเนี้ยแหละที่ต้องลากมันไปเข้ากับสังคมโลกภายนอกเสียบ้างเพราะเกรงว่านานๆไปมันจะตกลงปลงใจจับกูแต่งผัวไปเลยเพราะไม่มีสาวๆนางใดเหลียวแล แค่คิดก็ขนลุกแล้วครับ...
“ทำไมมึงไม่อยากไปวะ คอนเสิร์ตน่าดูจะตาย วงที่มาดังๆทั้งนั้น”
“มึงก็รู้กูไม่ชอบคนเยอะๆมันน่ารำคาญ”
“ไม่เคยไปจะรู้ได้ไงวะ มึงไปครั้งนี้มึงอาจจะติดใจก็ได้” ผมชี้หน้ามันคาดโทษ “ไม่รู้แหละ ถ้ามึงไม่ไปกูจะเอาเบอร์มึงให้เจ๊สมศักดิ์”
“ไอ้เลวววววววววววววว” ขยายความครับ เจ๊สมศักดิ์เป็นกระเทยร่างใหญ่ใจสาวในคณะผมที่เสือกมาชอบพอความประหลาดของไอ้ฟาร์ เจ๊แกตื้อขอเบอร์มันจากผมทุกวัน ซึ่งถ้าผมให้ไปก็คงไม่ได้เห็นผมแบบนี้หรอกครับ คาดว่าได้ไปงมศพผมที่คลองหลังมหาลัยได้เลย
มันบ่นฟึดฟัดๆไปตามเรื่องของมัน แต่ทำไงได้ล่ะครับเมื่อผมถือไพ่เหนือกว่า ผมเหลือบมองนาฬิกาว่าใกล้เวลานัดเต็มทนแล้ว ซึ่งก็เห็นไอ้สามเกลอมันเดินกันมาแต่ไกล ผมโบกไม้โบกมือให้มันเห็นว่าพวกกูนั่งหัวโด่เด่อยู่ตรงนี้
“ทำไมวันนี้มาเร็ววะ ปกติพวกมึงเลทอย่างต่ำ15นาทีไม่ใช่”
“ไอ้เชี่ยแซ๊กมันอยากเห็นหน้าศิลปินใกล้ๆ จะได้กรี๊ดกร๊าดติดขอบเวที” แล้วไอ้เวฟก์โดนเบิร์ดกะโหลกไปตามระเบียบครับ
“ไอ้เวฟมึงก็บอกเค้าไปว่ามึงจะออกล่าเหยื่อแต่หัววัน” แทนที่จะอายไอ้เชี่ยเวฟเสือกยิ้มโชว์เหล็กดัดฟันด้วยความมั่นใจเสียเต็มประดา
“เสียเวลาว่ะ ไปๆกันเหอะ” โอ๊ตแม่งตัดบทเฉยครับ “พวกกูเอามอไซด์มากันคนละคันมึงก็ซ้อนไปละกันนะ”
“ไปป์...มึงมากะกู” ไอ้แซ๊กไม่พูดพร่ำทำเพลง จัดการลากแขนผมไปที่มอไซด์ผมเรียบร้อยครับ หูยยยย..อะไรมึงจะพิศวาสกูขนาดนี้
“เฮ้ย!!ฟาร์..เจอกันที่งานนะมึง” ผมตะโกนบอกไอ้ฟาร์ที่เวฟมันยื่นหมวกกันน็อคให้ มันพยักหน้าหงึกหงักแล้วสวมหมวก
“พ่ออาร์ตตัวพ่อครับ วันนี้กูขอบิดไม่เกินร้อยยี่”
“ขอเหี้ยไร ซ้อนก็ซ้อนไปดิ เรื่องมากนะมึงอ่ะ”
“เอ๊า!!กูตายไปมึงจะไปหาที่ไหนให้แม่กูใช้ห๊ะ?? แล้วหมวกก็ไม่ใส่แม่งกลัวตายช้ารึไงวะ ขับดีๆเหอะมึงกูไม่อยากลงไปเก็บสมองที่พื้นถนน”
“ก็ใส่หมวกแล้วมันจะไปได้กลิ่นลมได้ไงวะ” นั่น...อาร์ตมั้ยครับ....อาร์ต!!
“เออ มึงก็ดมลมดมฝนไปเหอะ คนซ้อนอย่างกูดมได้แต่ขี้หัวมึงเนี้ยแหละ เสือกมาไว้ผมยาวอีกนะ”
“เชี่ยไปป์บ่นมากว่ะ ถ้ามึงพูดมากกว่านี้อีกคำเดียวกูจะเทมึงลงคันคลองข้างหน้านี้แหละ”
ผมอ้างปากจะเถียงมันต่อว่า’คิดว่ากูกลัวเหรอ’ แต่แม่งเสือกขับเอียงจริงครับ เล่นเอากูคว้าเอวมันแทบไม่ทัน ไอ้ห่ากูไม่อยากไปนอนเล่นเป็นเพื่อตะไคร่น้ำนะว้อย!!!!! เสือกมาหัวเราะอีก...แต่อารมณ์นั้นกูกลัวมากกว่าโกรธครับ..
……………………………………………………………………..
…………………………………………
………………………….
…….
สถานที่จัดงานเป็นลานกว้างๆเต็มไปด้วยร้านรวงมากมายที่บอกได้คำเดียวว่า’ไม่เมาไม่ต้องสะเออะมา’ เหล้าเบียร์เรียงกันเป็นตับครับ เลือกยี่ห้อกันไม่ถูกเลยทีเดียว ผมมองเด็กมหาลัยที่เริ่มมากันหนาตาแล้วทั้งๆที่ผมว่าเรามาเร็วแล้วเชียวนะ ไอ้แซ๊กจอดรถเพื่อโทรตามไอ้สามคนที่เหลือ สักพักนึงมันก็เลี้ยวมอไซด์เข้ามาจอดข้างๆกัน ไอ้ฟาร์ส่งหมวกกันน็อคคืนให้เวฟแล้วเดินมายืนข้างๆผม แหม..ห่างกูไม่ได้เล๊ย นี่กูเป็นแม่มึงเปล่าเนี้ย??
พวกผมได้ที่ยืนแจ่มๆเกือบด้านหน้าเวที ซึ่งก็คุ้มค่าที่ถ่อมาครับ พวกผมนั่งเหยียดขาบนพื้นคุยกันต่างๆนานา มีแต่ไอ้ฟาร์เนี้ยแหละที่เงียบเป็นเป่าสาก อยู่กับเพื่อนกูทีไรมึงเงียบทุกทีเลยนะ พอรู้สึกตัวอีกทีคอนเสิร์ตก็ใกล้จะเริ่มเต็มทีทำให้ผมต้องลุกขึ้นยืน ไม่งั้นคงได้แบนเป็นคางคกโดนรถทับตายห่าที่พื้นนี่แน่ๆ
“อุ๊ย..ขอโทษค่ะ” สาวทรงโตเสื้อคว้านลึกจนหนองโพแทบกระฉอกออกมานอกแก้วเดินโฉบมาชนแขนไอ้เวฟซะงั้นครับ เข้าทางมึงเลยล่ะสิ
“ครับ..ไม่เป็นไร” ผิดคาดครับ!! มันเสือกนิ่งไม่ขายขนมจีบให้เค้าซะงั้น?? เฮ้ย..เมื่อวานแม่มึงจับตอนเหรอวะ???
ไม่รู้ว่าหน้าผมบ่งบอกอารมณ์ชัดเจนไปรึเปล่ามันเลยหันมาจ้องหน้าผมแทน
“นมปลอม” เอิ่ม...ชัดครับเพื่อน
“แล้วมึงไม่ชอบ?? ปลอมก็ใหญ่นะโว้ย”
“ก็ไม่เชิง ถึงเวลาจับมันจะแข็งๆก็เหอะ แต่มันก็เต็มไม้เต็มมือดี” ไอ้ห่านี่ ช่วยขึ้นที่หน้าจอว่า18+ก่อนจะได้มั้ยครับ เสือกพูดมาหน้าตาเฉย ไอ้กูก็เสือกมาฟังมันหน้าตาเฉยเช่นกัน
“แล้วเค้ามาล่อ ไมมึงไม่เอาวะ?? หรือวันนี้ไม่ได้พกถุง?”
“อันนั้นกูพกทุกวันเหมือนผู้หญิงพกผ้าอนามัย มึงไม่ต้องห่วง” ครับ...พ่อเพลย์บอยกูผิดเองที่ห่วงผิดเรื่อง “ประเด็นก็คือถ้าทำนมมาเนี้ย มันก็มีสิทธิว่าจะเป็นกระเทยว่ะ”
“อ๋อ..กูเข้าใจละ นี่มึงพูดยังกะมีประสบการณ์เคยเจออย่างงั้นแหละ”
“มึงไม่อยากรู้หรอก” มันกอดอกหันไปมองหน้าเวทีที่วงแรกเริ่มขึ้นมาแสดงแล้ว ผมยังแอบเห็นมันหน้าซีดนิดๆ โอเค..มันคงเป็นประสบการณ์ที่น่าสะพรึง กูเองก็ไม่อยากรู้เหมือนกันครับ
เหตุการณ์จากนั้นไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นครับ คอนเสิร์ตมันมาก!!!!! พวกผมโยกกันจนคอแทบหลุดออกมาจากบ่า แม้แต่ไอ้ฟาร์ยังแอบเคาะเท้าตามจังหวะเพลงเลยครับ(ถ้ามึงจะทำแค่นั้นนะ!!!) ไม่รู้อยู่ๆเหล้าโผล่มาจากไหนมึงส่งๆกันมากูก็ดริ๊งค์สิครับ จัดไปอย่าให้เสีย!!!!
ไอ้เหี้ยเวฟส่งสายตาวิบวับๆให้สาวนมตู้มที่อยู่ข้างๆ ผมคาดว่ามันคงสแกนมาแล้วว่าของแท้แม่ให้มามันเลยกล้าหม้อขนาดนี้
“แซ๊ก ฝากหน่อยดิ๊” มันยัดแก้วใส่มือไอ้แซ๊กที่มันกำลังแดนส์กระจายด้วยท่าเสื่อมๆ ไอ้แซ๊กคว้าแก้วไว้แบบงงๆ มันเลยขยายความ “กูจะไปหาช่องทางให้ลูกวิ่ง”
ไอ้แซ๊กถือแบบงงๆแต่ดันเสือกเต้นต่อได้อีก...เอากะมันสิ
คอนเสิร์ตใกล้จบลงแล้ว วงร็อกชื่อดังที่กำลังบรรเลงเพลงมันๆนี่กำลังขึ้นเป็นวงสุดท้ายแล้ว ไอ้โอ๊ตดื่มจนหน้ามันแผล่บ ไอ้ฟาร์ยังคงเคาะเท้าอีกตามเคย(บอกกูทีว่ามึงสนุกมั้ย??) ไอ้เวฟหายไปกะอิสาวนมโตนั่นเรียบร้อย ส่วนไอ้แซ๊กน่ะเหรอ....
“ไปป์~~~ กูรักมึงน๊า~~”
“เหี้ยละไง ใครให้ไอ้แซ๊กแดกเบียร์?????” ผมตะโกนลั่นจนไอ้สองคนที่เหลือหันมาสนใจ ไอ้แซ๊กเริ่มจู่โจมผมทันที แม่งจูบมั่งซั่วไปทั่วหน้ากูเลยครับ!!! ไอ้โอ๊ตรีบมาดึงออกมันเลยเปลี่ยนเป้าหมายไปที่หน้าไอ้โอ๊ตแทน ไอ้ฟาร์รีบเขยิบออกห่างทันทีด้วยเกรงว่ามันจะเป็นรายต่อไปที่หน้าเปื้อนน้ำลายตายห่าไปตามๆกัน
ไอ้เหี้ยแซ๊กมันแพ้เบียร์ครับ!!!ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อครับ ไอ้ผู้ชายผมยาวเซอร์ๆหน้าตาออกเถื่อนๆเนี้ย!! แดกเหล้าได้เป็นลัง แต่เสือกแพ้เบียร์ครับ มันแดกเข้าไปทีไรจะแปลงร่างกลายเป็นปีศาจจูบทันที เพื่อนในวงเหล้าทุกคนล้วนโดนกันถ้วนหน้า แม้แต่ไอ้เวฟที่เก็บหนังหน้าไว้ให้สาวๆโลมเลียก็ยังโดนไปด้วย
“ไปป์..กูจะท้องอยู่แล้วมึงช่วยกูหน่อย” โอ๊ตวักมือเรียกขอใช้ตัวช่วย ซึ่งกูก็คงช่วยเหี้ยไรมึงไม่ได้มาก ผมเข้าไปล็อคแขนไอ้แซ๊กอีกข้าง มันก็ยังเก่งครับผลัดมาจูบผมกะไอ้โอ๊ตคนละที ไอ้เหี้ย!!!!!!!!
“มึง กูว่าเรารีบกลับเหอะ กูไม่อยากท้องไม่มีพ่อ” ไอ้โอ๊ตพยักหน้าจนหัวแทบหลุดออกมา ผมกะมันลากไอ้เหี้ยแซ๊กออกทางประตูด้านข้างโดยมีไอ้ฟาร์เดินตามมาเงียบๆอึ้งๆ เกิดมามันคงไม่เคยเจอเหตุการณ์อะไรอย่างงี้มาก่อนในชีวิต(และมันคงหวังอย่างยิ่งว่าจะเป็นครั้งแรกและครั้งสุดท้าย)
“เชี่ยโอ๊ตมึงหยุดเดินทำไม”
“ไปป์...กูปวดเยี่ยวว่ะ” ไอ้สัสสสสสสสสสสสสสสสสสสส!!!!
“มึงไม่เยี่ยวสักชั่วโมงก็ไม่ตายหรอกโว้ย อั้นไว้แม่งจนเยี่ยวเหนียวนั่นแหละ”
“ไม่ตลกนะโว้ยไอ้ไปป์ ไม่รู้ล่ะกูขอไปเยี่ยวก่อนแป๊บเดียว ฟาร์มานี่ดิ๊” ไอ้ฟาร์ชี้หน้าตัวเองแบบ’กูเนี้ยนะ’ แต่ก็ต้องจำใจมาล็อกแขนไอ้แซ๊กอีกข้างแทน ส่วนไอ้โอ๊ตน่ะเหรอครับ วิ่งแจ้นไปห้องน้ำเรียบร้อยแล้ว
ไอ้โอ๊ตแม่งก็เกรียนพอตัวครับ สมัยอยู่ม.ต้นมันชอบไปมีเรื่องกับเด็กในเกมส์ดอทเอ สัสปัญญาอ่อนชิบหาย ไม่พอเวลายกพวกตีกันทีไรมึงดึงกูไปเอี่ยวด้วยทุกที ที่จริงผมออกจะเป็นเด็กดีครับ แต่มีเพื่อนชั่วอย่างพวกมันเนี้ยแหละ
ในใจผมกล่นด่าไอ้เชี่ยโอ๊ต...ขอให้มึงโดนกระเทยตุ๋ยในห้องน้ำ ส่วนมึงไอ้เชี่ยเวฟเอาเบียร์ให้ไอ้แซ๊กแดกแล้วเสือกหนีไปเริงร่า กูขอให้มึงโดนเจาะถุงยางให้อินมโตนั่นแม่งท้องไปเลย แล้วกูจะไม่ช่วยมึงเลี้ยงหลานเลยคอยดู!!!
“ไปป์~~ กูรักมึงน๊า~~” เออ..มึงบอกกูเป็นรอบที่ล้านแล้วโว้ย ว่าแล้วไอ้เหี้ยนี่ก็ยื่นหน้ามาจุ๊บแก้มผมเข้าไปทีนึง คือมึงจูบจนหนังหน้าพวกกูจะสึกหมดแล้วครับ!!!!
“เย้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!!!!” อยู่ๆก็มีแขนปริศนามากระชากผมไปหน้าตาเฉย ผมตั้งสติได้แล้วเงยหน้าขึ้นไปก็เจอ “ไอ้ภคิน...มึงทำอะไรวะ??”
มันไม่ตอบ ไม่รู้ผมคิดไปเองรึเปล่าว่ามันดูอารมณ์เสียยังไงชอบกล มันลากแขนผมออกมาจากตรงนั้น สะบัดยังไงก็สะบัดไม่ออกจนข้อมือกูแดงไปหมดแล้วโว้ย ไอ้ฟาร์ส่งสายตาขอความช่วยเหลือมาไกลๆเพราะไอ้แซ๊กเริ่มหันมาจู่โจมมันแทนแล้ว
“ปล่อยโว้ย!!!” ผมสลัดข้อมือออกจากการเกาะกุมของมัน “มึงลากกูมาทำไมเนี้ย”
“แหม...กูจับนิดจับหน่อยไม่ได้เลยนะ”
“เออดิ...กูรังเกียจโว้ย”
“แล้วที่มึงไปยืนพลอดรักกันหน้าห้องน้ำนั่นมึงไม่รังเกียจเลยเนอะ”
อะไรมันเนี้ย อย่ามางี่เง่ากับกูนะโว้ย อูยยยยยย...เจ็บข้อมือชิบหาย ผมจ้องหน้ามันตอบด้วยสายตาดุๆ
“เชี่ยแซ๊กมันเมา แล้วนี่มึงจะอะไรกะกูนักหนา”
“เมา??”
“เออ เมาแล้วจูบอ่ะ มึงไม่เคยเจอรึไงวะไอ้ห่า แล้วแม่งเสือกดึงมาได้ เจ็บข้อมือโว้ย”
ผมอ้าปากจะด่าต่อแต่ต้องผงะถอยหลังเมื่อไอ้ผู้ชายตัวเท่าควายตรงหน้ามันเดินดุ่มเข้ามาตรงหน้า แล้ว....
จุ๊บ...แก้มข้างซ้ายผมโดนริมฝีปากหยักนั่นโฉบผ่านไป ผมกลั้นหายใจคิดว่าหน้าตัวเองตอนนี้แดงจนแทบระเบิดออกมาได้ แล้วไอ้หัวใจบ้านี่มึงจะเต้นแทงโก้หาพ่อมึงเหรอ?? กูขอจังหวะวอลซ์ก็พอโว้ย!!!!!
ภคินผละออกกระตุกยิ้มที่มุมปากเมื่อเห็นผมอ้าปากค้างด่าไม่ออก...
“โทษที...กูก็เมาเหมือนกันว่ะไปป์”TBC
ตอนที่แล้วเรตติ้งคุณภคินพุ่งเลยนะคะ ภูมิใจ ในที่สุดก็มีคนชมพระเอกเราซะที(ปกติโดนด่าตลอด555)
อ๊อ...แล้วก็ น้องไปป์ก็ไม่ได้แม่บ้านอะไรหรอกค่ะ แต่บังเอิญคินมันสกปรกเกินไปเท่านั้นเองค่ะ
เมื่อคืนที่บ้านแผ่นดินไหวค่ะ(บ้านอยู่เชียงใหม่) น่ากลัวมาก!!!น้ำเป๊ปซี่บนโต๊กระฉอกเลย แต่ที่แย่กว่านั้นคือเรารีบจนเผลอกดล็อกประตูห้อง พอมันหยุดไหวแล้วเข้าห้องไม่ได้ต้องให้เพื่อนแม่มางัดบ้านให้...เป็นที่อับอายยิ่งนัก
อากาศก็เริ่มอึมครึมอีกครั้ง รักษาสุขภาพกันด้วยนะคะ
ขอบคุณที่ติดตามค่า
PS.วันนี้มีบอลยูโร2011ใช่มั้ยคะ คนเขียนเป็นFCเด็กด๊อยซ์ล่ะต้องตามดู 555+
หัวข้อ: Do not disturb ✰ ขอโทษครับ ห้ามรักกวน[เปิดจองDNDเล่มพิเศษ+Reprint p.206] (อ่าน 2379492 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก