เบสนี่เป็นคนประเภทปากไม่ตรงกับใจ(รึเปล่า)หรือว่าซื่อจนเซ่อกันแน่น้า~
แต่ป้าคิดว่า เบสไม่เข้มแข็งพอ ไม่มีความมั่นใจในตัวเอง แคร์สังคมและคนอื่นมากไป
และสุดท้ายคงโดนลมปากยัยหนิงเป่าหูอย่างสม่ำเสมอ เบสเลยเป็นคนดังคำโบราณว่า
"...อันเสาหินแปดศอกตอกเป็นหลัก ไปมาผลักบ่อยเข้าเสายังไหว "
แล้วโต้งก็เนอะ เจ็บไม่ยอมจำ จะมาคิดเอาแค่สุขชั่วคราวเหรอ
แล้วพอกลับเมืองไทย เบสเค้าจะไม่เมินกับโต้งอีกเหรอ
ทำให้ป้านึกถึงเพลงหนามชีวิต(เพลงโบจ้ะ) ที่มีอยู่ช่วงนึงว่า
"..สุขเพียงชั่วคืน ชื่นเพียงชั่วคราว ร้าวรานเหลือข่ม โศกตรมแทบล้มประดาตายเอย.."
ไม่อยากให้โต้งเป็นแบบนั้นเลย