***** ตอนที่ 41 *****
“ฮ้าววววววว” ผมตื่นขึ้นมาพร้อมกับหาวคำใหญ่ ง่วงเหลือเกิน เมื่อคืนผมคงนอนคิดมากจนดึก
แต่จะกี่โมงกัน ผมก็ไม่ได้ลุกมาดูเวลาซะด้วย
อากาศในตอนเช้า ค่อนข้างหนาวเล็กน้อย
ยามเช้าที่สดใส เช้าที่เหมือนเดิมๆ เหมือนเมื่อ เกือบ2เดือนก่อน เบสตอนนี้นอนคุดคู้อยู่ข้างกายผม
ท่าทางเบสเค้าจะหนาวนะ นอนซุกผมใหญ่เลย
ผมก็อดไม่ได้ที่จะกอดเบสแน่นๆ
สมองผมเริ่มกลับมาแจ่มใส คิดถึงเหตการณ์เมื่อคืน
เบสก็รักผม แต่เพราะเหตผลบางอย่าง เราเลยรักกันไม่ได้..........พอคิดแบบนี้แล้ว ผมก็อดจะกอดเบสแน่นไม่ได้
อย่างน้อย ถึงเราจะรักกันไม่ได้ แต่เวลาแบบนี้ ผมขอใกล้ชิดกับเบสหน่อยเถอะ
เบสเองก็เหมือนจะเริ่มรู้ตัว เค้าค่อยๆ กระพริบตาเบาๆ ในอ้อมแขนผม
ขนตางอนยาวขยับเบาๆ เปลือตาเบสค่อยๆ เผยอขึ้น
“อรุณสวัสดิ์ครับเบส” ผมก้มไปกระซิบเบาๆ ที่ข้างแก้มเบส
เบสหน้าแดงขึ้นวูบนึง จากนั้นก็หลับตาลง ซุกหน้าเข้ากับวงแขนผม
ผมเชื่อว่า เบสเองก็คงเหมือนผม เราต่างรู้ว่าใจอีกฝ่ายคิดยังไง
แต่ไม่มีใครยอมพูดอะไรออกมาก่อน
เพราะกลัวว่า คำพูดนั้นๆ จะทำลายบรรยากาศดีๆ เหล่านี้ เบสเลยเลือกที่จะไม่พูด แต่แสดงออกด้วยการกระทำ
ถ้าเทียบกับเมื่อก่อนแล้ว เบสเปลี่ยนไปเยอะ เค้ามีท่าทีโอนอ่อนต่อผมมากขึ้น ไม่มีการเขินอายที่จะแสดงออกถึงความรัก
แต่.........ถึงใจเราจะรับรู้ เราก็พูดไม่ได้
ทั้งผมและเบสไม่มีใครพูดอะไร เราสองคนต่างก็ดื่มด่ำกับความรู้สึกอันแสนอ่อนหว่านนุ่มนวล ที่เรียกว่าความปราถนา เราปราถนาในกันและกัน
จนกระทั่ง เราได้ยินเสียงดังจากข้างล่าง อันเป็นสัญญาณว่า มีคนตื่นลงไปข้างล่างแล้ว เบสหันมามองผมก่อนจะลุกออกจากเตียงนอน
“โต้ง ตื่นเหอะ คุณป้าคงตื่นลงไปข้างล่างแล้ว”
ผมหันไปมองนาฬิกา
8โมงครึ่งแล้วงั้นหรือ เมื่อคืนก็นอนดึก วันนี้ก็ต้องตื่นเข้าอีกหรือเนี่ย
เฮ้อ..............เรื่องเมื่อคืน เหมือนความฝันเลย เป็นฝันที่หวานปนขม
เหมือนคนที่กระหายน้ำมากๆ มาเจอทะเล ถึงอยากจะดื่มน้ำแทบขาดใจ แต่ข้างหน้าก็มีแต่น้ำทะเลที่เค็ม
รู้ทั้งรู้ว่าถ้าดื่มลงไป มีแต่จะยิ่งกระหายน้ำ และถ้าดื่มมากๆ อาจจะถึงตาย
ผมได้แต่ทรมาน จากความรู้สึกตรงหน้านี้
ผมค่อยๆ ลุกจากที่นอนอย่างเกียจคร้าน เบสเดินนำผมลงไปข้างล่าง ไปยังอ่างล้างหน้า
“อรุณสวัสดิ์ครับคุณป้า” เบสทักหญิงวัยกลางคน คนนึงที่กำลังขะมักขะเม่นอยู่หน้าเตาในครัว
“สวัสดีครับคุณป้า ขอโทษนะครับที่มารบกวน” ผมรีบกล่าวสวัสดีพลางกล่าวขอโทษ
“สวัสดีลูก โอ้ย ไม่เป็นการรบกวนป้าหรอก ตามสบายๆ ไปล้างหน้าล้างตากันนะลูก เด๋ียวป้าเตรียมข้าวเช้าไว้ให้แล้ว”
คุณป้าของเบส เป็นหญิงร่างเล็ก ไม่อ้วนไม่ผอม หน้าตาสวยใช้ได้แต่จะผ่ายวัยสาวมามากแล้ว
จริงๆ แล้วคุณพ่อของเบสหน้าเด็กมากนะ แต่ทำไม คุณป้าเบสถึงดูแก่กว่าเยอะเลยละเนี่ย
“คุณลุงละครับ” เบสเอ่ยถามป้าของเค้า
“ออกไปทำงานแล้วละจ๊ะ เสียดายนะ เลยไม่ได้เจอโต้งเลย” คุณป้าตอบกลับมา
จากนั้นเบสก็พาผมไปแปรงฟันที่อ่าง เราสองคนเหมือนกลับไปเป็นดังเมื่อก่อน ที่บ้านเช่าของผม
เราแปรงฟันพร้อมๆ กัน มีแย่งก๊อกน้ำ สาดน้ำใส่กันอย่างสนุกสนาน
ผมกับเบสออกมาจากห้องน้ำในสภาพ เปียกด้วยกันทั้งคู่ เลยโดนคุณป้าไล่ให้ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนลงมากินข้าว
เบสจะให้ผมยืมเสื้อผ้า แต่แน่นอนว่า มันเล็กเกินกว่าตัวผม ผมเลยต้องใส่เสื้อผ้าเก่าของเมื่อวาน
ระหว่างเปลี่ยนเสื้อผ้า พวกผมก็ยังคงเล่นหยอกกันไม่เลิก
ขณะที่ทั้งผมและเบสกำลังถอดเสื้อ ผมแกล้งแย่งเสื้อไปจากมือเบสไม่ยอมให้เบสใส่เสื้อสำเร็จ
เบสโวยวายใหญ่ เราวิ่งไล่จับกันรอบห้องนอนเลย เบสพยายามจะแย่งเสื้อไปจากมือผม
ผมถือดีว่าสูงกว่า เลยเอาเสื้อเบสชูขึ้นสูงๆ
ในจังหวะนั้นเอง ที่ผมพลาดเสียหลัก ผมล้มลงบนเตียงนอน และทำให้เบสที่กำลังพยายามแย่งเสื้อ ล้มลงตามมาด้วย
ผมอยู่ในสภาพนอนหงายบนเตียงในสภาพไม่ใส่เสื้อ และเบสที่ไม่ใส่เสื้อเหมือนกันก็ล้มลงคว่ำอยู่บนอกผม
แน่นอนว่า มันไม่เหมือนในหนังหรอกที่ดูโรแมนติก มันจุกมากๆ ตะหากละ เบสก็ตัวไม่ได้เล็กเท่าไร
ผมเจอน้ำหนักของเบสใส่ไปเต็มๆ ถึงกับจุก พูดไม่ออกเลย
“โอ้ย!! อู้ยยยยยย” ผมคราง
“เฮ้ย ...ขอโทษโต้ง เราไม่ได้ตั้งใจ..........เป็นอะไรมากปะ” เบสรีบถามผมด้วยความห่วงใย
ผมได้ทีแกล้งโอดครวญ ทำท่าเจ็บปวดเหลือเกิน
“โอ้ยยยย เจ็บจะตายอยู่แล้ว โดนหมูล้มทับ หนักๆ “ ผมแกล้งแซวเบส พร้อมสำออย ทำท่าเจ็บปวด
เบสที่ดูเหมือนจะรู้ว่าผมแกล้ง ก็พูดขึ้นมาว่า
“ดี สม อยากแกล้งเราเอง กรรมสนอง ....แล้วนี่ว่าใครเป็นหมูหึ? เราเนี่ยนะ ไม่อ้วนซะหน่อย”
เบสทำท่ายิ้มเย้ยผม ปากเล็กๆเผยอยิ้มเล็กน้อย ท่าทางที่ดูสะใจแบบนี้ น่ารักเหลือเกินในสายตาผม
“โหยยยย แต่หนักมากเลยนะ เราจุกเลย” ผมทำท่าทางอ้อนๆ ทำตาซึ้งๆ น่าสงสาร ส่งไปยังเบส
“สมน้ำหน้า “ เบสว่าแล้วก็แย่งเสื้อไปจากมือผม แถมก่อนหันไปยังแลบลิ้นปริ้นตาใส่ผมอีก
ฮ่าๆๆ ผมอดขำไม่ได้กับท่าทางเหมือนเด็กๆ นั่น
“นี่ๆ เราจุกนะ ใส่เสื้อเองไม่ได้หรอก มาใส่เสื้อให้เราหน่อยดิ” ผมยังแกล้งนอนอยู่บนเตียงไม่ขยับไปไหน
เบสที่ใส่เสื้อเสร็จแล้ว หันมามองผม ทำท่าคิดแว่บนึง จากนั้นเค้าก็เดินมาเงียบๆ ทางผม
“เอ้า ลุกขึ้นนั่งซิ ไม่งั้นจะใส่เสื้อได้ไง” เบสเอ่ย
ผมรู้สึกตื่นเต้นกับท่าทางของเบสตอนนี้ ถึงจะเล็กน้อย แต่ผมก็อยากให้เบสดูแลผมดีๆ บ้าง
ผมลุกมานั่งอย่างว่าง่าย พลางชูแขนขึ้นฟ้า รอเบสมาใส่เสื้อ
เบสหยิบเสื้อยืดผมมาใส่ให้ ค่อยๆสอดแขนผมเข้าไป ต่อไปก็หัว
ระหว่างนั้นผมจ้องหน้าเบสนิ่ง เราสองคนไม่พูดอะไร เบสก็ไม่สบตาผม
ผมรอจนเบสใส่เสื้อให้เสร็จ ก็เอ่ยเบาๆ ว่า “ขอบคุณนะ”
“อึม...ไม่เป็นไร เราทำนายจุกนิ” เบสพูดตอบกลับมา เราสองคนไม่ได้พูดอะไรอีก แต่ทั้งผมและเบส ต่างก็ยิ้มเบาๆ อย่างมีความสุขทีมุมปาก เราสองคนไม่ได้พูดอะไรต่อ
เวลาเงียบๆ แบบนี้ซิ ที่ทำให้ใจเราสองคน เหมือนจะจูนเข้าหากันได้ดีเป็นพิเศษ
จากนั้นผมกับเบสก็ลงมากินข้าวกัน
โอโห้ คุณป้าเบสทำกับข้าวไว้รอ ยังกับไม่ใช่มื้อเช้าเลย อาหารเต็มโต๊ะ เบสอธิบายอาหารทีละจานให้ผมฟัง
มีทั้งปลาแซลม่อนย่าง ข้าวสวยคนละถ้วย ซุปมิโสะ ผักดองจานใหญ่ มีปลาหมึกผัดบล๊อกเคอรี่
เนื้อตุ๋นมันฝรั่ง กุ้งผัดซอสพริก
“เกรงใจคุณป้าจังครับ มาพักแล้วยังทำอาหารให้ทานมากขนาดนี้”
ผมเอ่ยขึ้นหลังจากนั่งลงประจำที่ ที่โต๊ะ
เบสยื่นส่งตะเกียบมาให้ผม
“ไม่เป็นไรหรอก ป้านะอยู่คนเดียวประจำ เบื่อจะตายละ นานๆ จะมีแขกมาที ป้ามีแต่จะดีใจซะอีก ได้ทำโน่นทำนี่ ยิ่งลูกๆไม่อยู่ ป้ายิ่งเหงา มีเบสนี่ละที่เค้าคอยห่วงป้า มาหาป้าประจำ “ คุณป้ายิ่มตอบอย่างอารมณ์ดี
“กินๆ กันเลยนะ ไม่ต้องเกรงใจ อร่อยไหมจ๊ะโต้ง บอกป้าได้นะว่าอยากกินแบบไหน”
“ขอบคุณมากครับคุณป้า อาหารอร่อยมากเลยละครับ จริงๆ นะ ไม่ได้แกล้งยอด้วย” ผมตื่นตากับอาหารตรงหน้า
มันรสชาติดีจริงๆ อาหารญี่ปุ่นจริงๆ รสชาติแบบนี้หรือเนี่ย ข้าวก็อร่อย ไช้เท้าดองจานนั้นก็เยี่ยม
“ดีละ กินเยอะๆเลยนะโต้ง”
“อะไรเนี่ยคุณป้า ให้โต้งกินอยู่คนเดียว ผมละๆ พอโต้งมาผมก็ตกกระป๋องเลยนะ” เบสพูดอย่างงอนๆ ทำแก้มป่องๆ
“อะไรเนี่ยพ่อตัวดี มาทำน้อยใจ นี่โต้งเพื่อนรักเบสไม่ใช่หรือ เห็นร้อนรน ตั้งหน้าตั้งตาคอยจะไปเที่ยวกัน ป้าเห็นเรากระตือรือล้นจะตายเมื่อวานที่จะได้ไปเจอเพื่อน ทีนี้มาน้อยใจเพื่อนทำไมกันน่ะ หึ”
คุณป้าแฉเบสซะละ เบสทำเขินหน้าแดงเลยทีเดียวที่โดนแฉ จากนั้นก็แกล้งทำเป็นไม่สนใจ ก้มหน้าก้มตากินข้าวของตัวเองไป
ผมพอได้ฟัง ก็แอบอมยิ้ม เบสก็ร้อนใจที่จะได้เจอผมเหมือนกันงั้นหรือ....
---------------------------------------------------------------------------------
เอามาให้แค่ครึ่งตอนนะครับ
หัวข้อ: (อวสาน) เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (100%) 22/1 (อ่าน 327677 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก