หัวข้อ: (อวสาน) เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ​ 4 (100%) 22/1

[jokirito]

มันเศร้านะแบบเนี๊ยะ

[tutu]

  จะให้สอนทุกเรื่องเลยใช่ไหมพ่อคู๊ณณณณณณ

[samsoon@doll]

มารอ 16 เจ้าค่ะ อยากได้เต็มอ่ะนะคะพลีสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส

[Ryuse]

หล่อๆดีๆแบบโต้งอะ หาคนอื่นยังได้
เบสน่ะ...ก็ปล่อยให้มันบื้ออย่างที่เป็นบ้างก็ได้
จะรอวันที่เบสเสียโต้งไปแล้วมานึกได้ว่าเสียคนสำคัญที่สุดไปอยู่ อิอิ

[yayee2]

เอาล่ะซีโต้ง อ่ะ ทำเป็นพูดเสนอไป นี่เบสเอาจริงๆ ถ้าได้จูบกันแล้ว โต้งเองนั่นแหละจะยิ่งปวดใจอ่ะ
เพราะเบสมันจะเคลิ้มไปกะโต้งเหรอ  แต่........
ก็ไม่แน่เนอะ เบสก็อาจจะคิดอะไรๆเหมือนโต้งก็ได้ แต่แบบไม่รู้ตัวไง
เสร็จจากการเรียนจูบครั้งนี้ เบสอาจจะรู้อะไร เข้าใจขึ้นมาบ้างก็ได้นา
เอ้า..ตกลงจูบเลยโต้ง อะไรจะเกิด ก็ให้มันเกิด

[litlittledragon]

***** ตอนที่ 16 *****
“โต้งสอนเราหน่อยซิ” จู่ๆ เบสก็โพลงขึ้นมา...!!!

เห้ย...หมายความว่าไง เบสอยากจูบกับเรางั้นหรอ....

โอ้ยยย ใจผมตอนนี้เต้นสุดๆเลย มันหมายความว่าไง ไหนเบสบอกว่า ต้องทำกับคนพิเศษ

นี่แสดงว่า ผมยังมีโอกาสใช่ไหม.....

ผมพลิกตัวหันไปมองหน้าเบส จากนั้นผมค่อยๆ ยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆ เบส ใจผมเต้นระรัว สั่นไปหมดทั้งตัว

ไม่ใช่ว่าผมไม่เคยจูบ แต่ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม จูบนี้ น่าจะเป็นจูบที่ทำให้ผมตื่นเต้นมากที่สุดแล้ว...


หน้าผมค่อยๆใกล้เบสเข้าไปเรื่อยๆ ผมเริ่มมากเห็นหน้าเบสชัดเจนขึ้นในความมืด
ตาเราสองคนจ้องประสานกัน
ในขณะที่ผม กำลังเอาหน้าเข้าไปใกล้เบส
เบสก็ค่อยๆ ขยับริมฝีปาก.....
.................
...........
.....
เบสพูดเบาๆ มาว่า
“โต้งจะทำอะไรนะ ทำไมยื่นหน้าเข้ามาใกล้จัง?”
ผมชะงักนิดนึง
“อ้าว ก็เบสบอกให้เราสอนจูบไง เราก็กำลังจะสอน”
“แล้วทำไมต้องเอาหน้ามาใกล้ๆ ....อ้อ รู้ละ เอ้ย!! เปล่าๆ ไม่มีอะไร
...เอ่อ........นายอธิบายเฉยๆ เราก็เข้าใจแล้ว....”
ดูเหมือนผมจะตีความหมายคำว่าสอนของเบสผิดไป มันไม่เหมือนตอนผมสอนเบสช่วยตัวเอง
....เบสไม่ได้ต้องการจูบกับผม....ทั้งหมดผมคิดไปเอง...
ถ้ารู้อย่างนั้นแล้ว จู่ๆ ผมก็ห่อเหี่ยวขึ้นมาทันใด
ทั้งอาย ทั้งเสียดาย ทั้งเศร้า
ผมคิดไปเองว่าเบสอยากจูบด้วย...โง่จริงเลยผม

“อ้อ...นึกว่าอยากให้สอนจูบแบบตอนสอนช่วยตัวเอง” ผมพูดแก้เก้อ..

“บ้าดิ ....โต้งลามกอะ คิดได้ไงเนี่ย ฮ่าๆๆ” 
เบสขำผม ผมยิ่งอาย อายมาก แทบอยากจะเอาหน้าไปมุดพื้นดินเลย

ผมรีบหันกลับไปนอนตะแคงอีกด้าน หันหลังให้เบส

“โอ๋ๆ งอนหรอครับโต้ง อะแต่..ช้าแต่.. อย่างอนเบสนะ” เบสพูดเสียงอ้อนน่ารักใส่ผม
ไม่พอ ยังมีมาบีบนวดแขนผมอีก แหม่ ใครละจะไปทนใจแข็งได้ เจออ้อนแบบนี้
“งั้นนายให้เราจูบก่อน เราจะได้หายโกรธ”
“เห้ย โต้ง”
“ฮ่าๆ ล้อเล่นนะ บ้าดิ ใครจะไปอยากจูบนาย” ผมหันไปหาเบสอีกรอบ แกล้งพูดแซวเบส
เบสดูหน้าเสียเล็กๆ
“นั่นซินะ เรามันไม่มีเสน่ห์นิ ใครจะมาอยากจูบ”
“เบส นายตลกแล้ว อยากให้ผู้ชายมาจูบหรือไง”
“เปล่า ไม่ใช่ยังงั้น เราก็แค่คิดได้ว่า คงไม่มีใครอยากจูบกับเราหรอก”
“ไม่ใช่ยังงั้น บอกแล้ว นายมั่นใจในตัวเองหน่อยซิ ใครไม่อยากจูบนาย ช่างเค้าซิ แต่เราอยากจูบนาย...!!!”
ตายละ ผมเผลอหลุดปากไป ตอนนี้หน้าผมคงต้องแดงจัดแน่ๆ เขินวะ ผมเผลอพูดออกไปได้ไงเนี่ย

“ขอบใจนะโต้ง ที่ให้กำลังใจเรา เราจะไม่ทำให้นายผิดหวัง เราจะมั่นใจในตัวเองมากกว่านี้”
ดูเหมือนเบสจะเข้าใจผิดว่าผมพยายามพูดให้กำลังใจ เลยไม่ได้เอะใจเรื่องผมอยากจูบเบส ก็ดีเหมือนกัน...

“ก็นะ ...เออ ประมาณนั้นละ ฮ่าๆๆ เข้าเรื่องดีกว่า เวลาจูบนะเค้าทำกันแบบนี้ มาๆ เข้ามาใกล้ๆ ลุกขึ้นนั่งด้วย”

ผมดึงเบสขึ้นมานั่งกับผม เราสองคนตอนนี้อยู่ใกล้กันมาก จนผมได้ยินเสียงหายใจของเบส

“เริ่มจาก มองหน้าอีกฝ่ายก่อน จ้องไปที่ในตาอีกฝ่ายนะ”
ผมหันหน้าเข้ามาหาเบส จ้องเข้าไปในตาเค้า ตาดำเบสเป็นสีน้ำตาลเข้มผมเพิ่งสังเกตเป็นครั้งแรก ในตาเบสตอนนี้สะท้อนภาพของผม
บรรยากาศรอบตัวเราพลันเงียบโดยอัตโนมัติ ผมรู้สึกเหมือนกับจะได้ยินเสียงหัวใจเต้น แต่จะเป็นเสียงหัวใจของใคร ผมก็ไม่สามารถแยกออกได้

ผมเพ่งไปในตาเบส แววตาเบสมีอาการสั่นไหวเล็กน้อย
“จากนั้น นายก็ค่อยๆ ยื่นหน้าเข้าไป ช้าๆ พร้อมกับยกมือข้างนึง ไปประคองหัวอีกฝ่ายนะ อีกข้างก็โอบเอวเบาๆ”

ผมยื่นมือขวาไปโอบเอวเบส มือซ้ายก็ยื่นไปจับหัวเบส ผมค่อยๆลูบไล้หัวเบสเบาๆ ผมเบสนุ่มมือมาก ผมเล่นผมเบสในมือ พลางจ้องไปในตาเบส
“นายก็ทำมือตามเราด้วยซิ” ผมบอกเบสให้เอามือทำตามผม

เบสทำตามอย่างว่าง่าย เค้าทำท่าเหมือนจะลังเลในตอนแรก แต่ก็ยื่นมือมาโดยดี ค่อยๆ รั้งตัวผมเข้าไปหาเค้า ผมเองก็รั้งเบสเข้ามาหาตัวเองเหมือนกัน
เวลานี้ เหมือนโลกทั้งโลกจะหยุดหมุน สรรพเสียงเงียบลง จนได้ยินแต่เสียงหัวใจของเราสองคนเต้น
เบสจ้องหน้าผม สู้สายตาที่ผมส่งไปให้
มือเบสที่คลำหัวผมอยู่ ค่อยๆ จิกรั้งเส้นผม แล้วก็ผ่อนคลายเปลี่ยนมาลูบไล้อีกรอบ จิกรั้ง ผ่อนคลาย สับไปสับมา
ผมค่อยๆ โน้มตัวลงไปหาเบส เบสก็เหมือนจะไม่รู้สึกตัวว่าทำอะไรอยู่ เค้าค่อยๆ โน้มหน้ามาหาผมตามแรงรั้ง
ตาของเราสองคนยังจ้องกันอยู่
“ค่อยๆปิดตาลงนะ”
“อืม...” เบสตอบรับผม

เวลานี้ ลมหายใจของเบส เป่าอยู่บนจมูกของผม และลมหายใจของผมก็รดอยู่บนจมูกเบส
เบสค่อยๆปิดเปลือกตาลง พร้อมกับริมฝีปากของเราสองคนที่..ใกล้กันมากขึ้น
มากขึ้น
จนกระทั่ง!!!......................
--------------------------------------------------------------------------------
วันนี้ผมอารมณ์ดี เลยอยากแกล้งคนอื่น ลงมาครึ่งตอนค้างๆ ให้ทุกคนลุ้นกัน

พรุ่งนี้มาต่ออีกครึ่งตอนครับ ถ้าตื่นเร็วจะมาต่อตั้งแต่เช้าให้นะ

[LalaBam]

ค้างอ่า แต่คงไม่ได้จูบหรอก

[heefever]

หึหึ

[KM]

โอ๊ยยยย เซ็ง

[ltahset]

เข้ามาอ่านจนทันละ
กำลังค้างเลย
ฮ่าๆๆๆ

^^
ขอบคุณนะคะ

[Ryuse]

จูบเถอะ

[talentcs]

โอ้ย... ไอ้คุณชายเบส
นี่นายแกล้งโง่  หรือซื่อจริง ๆ ว่ะเนี้ย

ส่วนไอ้โต้ง นี่เป็นรัยเนี้ย
พระเวสสันดร กลับชาติมาหรือไร

กร๊าก กร๊าก
 

[samsoon@doll]

แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

จนกระทั้งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง

จุ๊บุจุ๊บุ

[ChiOln]

ง่ะ ค้าง O.o

[jokirito]

 

[litlittledragon]

ริมฝีปากของเราสองคน แนบประกบกัน
ผมค่อยๆบรรจงสอนเบสจูบอย่างช้าๆ เน้นๆ และดูดดื่ม ริมฝีปากเบส หวานอร่อยมากจนผมแทบอยากจะกัดออกมา
ผมค่อยๆ ส่งลิ้นของผม ไปสัมผัสปากเบส
เบสก็เหมือนรู้งาน ค่อยๆ เผยอปากรองรับลิ้นผม
ผมส่งลิ้นเข้าไปควานหาความหวานจากปากเบส และเบสก็ทำเหมือนผม ค่อยๆ ส่งลิ้นกลับมา
มือที่ผมประคองหัวเบสอยู่ เปลี่ยนเป็นลูบคลำอยากโหยหา มือที่กอดเอวอยู่ ก็ดึงเบสเข้าจนหน้าท้องเบส แนบติดกับหน้าท้องผม
มือเบสที่คลำหัวผมอยู่ ก็กลายเป็นจิกดึง แรงขึ้นๆ มืออีกข้างก็ยิ่งกอดผมแน่นขึ้นๆ
 ตอนนี้ผมลุกขึ้นนั่งคุกเข่าสูงเหนือเบส
ลักษณะเป็นยืนเหนือเบส และก้มลงจูบ
ส่วนเบสเปลี่ยนเป็นเงยหน้าขึ้นรับจูบจากผม
หลังจากพายุอารมณ์สงบลง ผมค่อยๆ คลายมือออก ริมฝีปากเราสองคนห่างออกจากกัน....
ผมมองไปในตาเบส ดูเหมือนเบสจะเหนื่อย หอบเล็กน้อย ตอนนี้เบสหลับตาหนีผม ไม่รู้เพราะว่าอาย หรือเพราะว่าอารมณ์ไหน
เราสองคนนั่งเงียบกันอยู่ในความมืด.......
“เอ่อ...ขอโทษนะ เราลืมตัวไปหน่อย” ผมเอ่ยทำลายความเงียบมาก่อน
“....” เบสสั่นหัวเบาๆ
“นายจะโกรธเราก็ได้นะ ....เราขโมยจูบแรกของนายไปแล้ว นายจะด่า จะว่าเราก็ได้ อย่าเงียบเลย..”
เสียงผมสั่นเล็กน้อย ด้วยความกลัว กลัวว่าเบสจะเกลียดผม

ผมมันบ้า ทุกอย่างกำลังจะไปได้ดี ผมอุตส่าห์ตั้งใจจะกลับไปเป็นเพื่อนกับเบสแล้ว
แต่ผมก็ดันห้ามใจไม่อยู่ ขโมยจูบแรกเบสมาจนได้

“เปล่าโต้ง เราไม่โกรธโต้งเลย โต้งพยายามช่วยเรามาตลอด เรารู้โต้งหวังดีกับเรา....เราแค่ไม่รู้จะพูดอะไรเท่านั้น”
เบสลืมตาขึ้น หันมามองหน้าผม
“เอ่อ...งั้นหรอ งั้น เป็นไง จูบเป็นหรือยัง” ผมแกล้งทำเป็นเรื่องขำ
“....เป็นซิ โต้งเล่นสอนเราแบบนี้ เราไม่เป็นก็เสียชื่ออาจารย์หมด...” เบสพยายามพูดติดตลก
แต่สีหน้าดูอายมาก เค้าไม่กล้าสบตาผมเลย

“ฮ่าๆ ดีแล้วๆ อย่าให้เสียชื่อเราละ แต่พูดจริงนะ ปากเบสหวานมาก จนเราติดใจเลย ฮ่าๆ”
 ผมแกล้งแซวขำๆ แต่จริงๆ ปากเบสก็หวานนะ ผมยังอยากจูบมากกว่านี้อีก
“ฮ่าๆ ขอบใจนะที่ชม ...โต้งจูบเก่งจริง ทำเอาเราเคลิ้มเลย
ขอโทษนะ โต้งคงรู้สึกไม่ดีที่ต้องจูบกับผู้ชาย เพราะมาช่วยเราแท้ๆ ขอโทษที”
เอาอีกละ นิสัยขี้เกรงใจของเบส เค้าดันห่วงความรู้สึกผมมากกว่าความรู้สึกตัวเองอีก

“เห้ยๆ ไม่ต้องคิดมาก เราจูบเพราะอยากจูบ เราไม่ถือด้วยเรื่องพวกนี้.....นายเองก็ไม่ต้องคิดมากนะ....”
“อึม....เราง่วงละ เดียวพรุ่งนี้ต้องตื่นเช้าอีก นอนกันเหอะ”
“อึม ได้”
เราสองคนล้มลงมานอน ทั้งเบสและผม หันหน้าเข้าหากัน
“ราตรีสวัสดิ์โต้ง” “ราตรีสวัสดิ์เบส”

ผมกับเบสนอนมองหน้ากันนิดนึง ก่อนที่ความง่วงจะเข้ามาครอบงำผม และสุดท้าย ผมก็แพ้ความง่วง และคิดว่าหลับไปก่อนเบส...........

...


เช้าวันเสาร์..............

ผมค่อยๆตื่น ลืมตาขึ้นมา แสงแดดส่องเข้ามาในห้องแล้ว แสดงว่า ผมตื่นสายใช้ได้เลย

พอหันไปมองข้างๆ เบสที่ควรจะนอนอยู่บนเตียงก็หายไปแล้ว
ผมลุกขึ้นมานั่งเหม่อซักพัก เรื่องเมื่อคืน เป็นแค่ฝัน หรือความจริงกันแน่...
ผมได้จูบเบส..........
ความหวาน ความนุ่ม ความเย้ายวนใจนั้น ยังคงติดตรึงอยู่......

ผมลูบคลำปากตัวเองเบาๆ

จากนั้นผมก็ยิ้มเหมือนคนบ้า ผมยิ้มด้วยสาเหตอะไร ผมยังไม่รู้ตัวเลย
หลังจากยิ้มเป็นคนบ้าได้ซักพัก ผมหันไปมองนาฬิกา

โอ้ว....9โมงเช้าแล้ว
สงสัยเพราะหลายวันนี้ ผมเหนื่อยเกินไป ทั้งร่างกาย และใจ หลายวันมานี้ ผมมีเรื่องให้ต้องคิดมาก ทั้งเครียด ทั้งเศร้า
พอได้รับการผ่อนคลายจากเหตุการณ์เมื่อคืน มันเลยทำให้ผมมีความสุข เมื่อคืนผมฝันดีมากๆ
ผมฝันว่าได้ไปเดทกับเบสที่ไหนซักแห่งที่ผมไม่รู้จัก รอบข้างเต็มไปด้วยดอกไม้สวยงาม เราคุยกันหลายเรื่อง
เราหยอกล้อเล่นกันเหมือนกับคู่รัก หลังจากนั้น ผมก็จำไม่ได้แล้วว่า ฝันอะไรต่อ....
ผมค่อยๆ บิดขี้เกียจลุกขึ้นมาจากเตียง หันไปมองที่โต๊ะหนังสือ มีกระดาษแผ่นนึงวางอยู่

สงสัยเบสจะเขียนทิ้งเอาไว้...แล้วเบสหายไปไหน?.........
ในใจผม เกิดลางสังหรณ์บางอย่าง ที่ไม่ค่อยดีเท่าไร
ใจผมเต้นแรงรัว เหมือนรู้ว่าจะมีเรื่องร้ายๆ เกิดขึ้นกับผม.. หรือว่า...

ไม่ๆ ผมต้องไม่คิดไปในทางร้ายก่อนซิ เมื่อคืนยังมีความสุขดีอยู่เลย พระเจ้าคงไม่ใจร้ายกับผมเกินไปนะ
ผมหยิบกระดาษแผ่นนั้นขึ้นมา แล้วก็อ่านมัน กระดาษแผ่นนั้นเบสเขียนเอาไว้จริงๆ
ข้อความคือ.............

...................................................................................

มาต่อแล้ว ขอโทษครับ เมื่อเช้าตื่นเร็วไม่พอลงให้ กลับจากที่ทำงานก็ลงให้ทันที ตอนนี้ผมไม่ได้ตัดฉับนะ คุณดรีม
เขาตัดไว้ก่อนหน้าแล้ว แล้วก็เรื่องนี้ในอีกบอร์ดที่คุณดรีมลงใกล้จบเต็มทีแล้วครับ ดังนั้นไม่ช้าทุกคนจะได้อ่าน
แน่ๆ ไม่นานเกินรอครับผม

[yayee2]

หืม...ช่วงแรกเกือบงอนไรเตอร์ล่ะ
แต่พอลงมามีต่อข้างล่างก็เลยไม่งอนแระ
แล้วก็เผลอเคลิ้มไปกับรสจูบอ่ะ(แก๊..แกไปจูบกะเค้าเหรอ)
แต่...ก็ต้องค้างอยู่ดีอ่ะ  ก็มันอยากรู้อ่ะว่า "ลิตเติ้ลเลตเตอร์โนแตมป์" นั่นน่ะ เบสเขียนว่าไร

[KM]

เบสไปเดท พระเจ้า

[ChiOln]

แง๊ ๆ ๆ ไม่เอา ไม่เดทนะ ไม่จูบกับหนิงด้วย

กับโต้งคนเดียว

[heefever]

เค้าจูบกันแล้วอะ 


รู้สึกว่าพักหลังๆ นี่จะทำคนอ่านค้างหลายตอนนะจ๊ะ

[silverspoon]

ข้อความไรเอ่ย??


หรือบอกว่าจะกลับดึก 

[DexTunG]

 

[seaz]

ยัยหนิงนี่ท่าทางจะแผนสูงนะเนี่ย

[roseen]

 

[LalaBam]

เบสรู้ใจตัวเองยัง

[jokirito]

สาบแช่งให้เบสอกหักอีกรอบไวๆ จะบาปมั้ยเนี่ย แต่ว่าเบสทั้งหล่อทั้งรวย หลอกก็ง่ายแบบนี้  โต้งต้องรออีกนานแน่เลยงิ

[litlittledragon]

*****ตอนที่ 17 *****
“ถึงโต้ง
เสาร์กับอาทิตย์นี้ เราจะไปเที่ยวหัวหินกับพวกหนิงนะ เราว่า เราบอกโต้งแล้วละ แต่กลัวโต้งจะเป็นห่วง
 กลับวันอาทิตย์บ่ายๆ นะ แต่เราว่าจะแวะกลับบ้านตัวเองก่อน ไว้วันจันทร์เราค่อยกลับไปบ้านโต้งนะ วันอังคารอย่าลืมละ มีนัดกับเราไว้ แล้วเจอกัน
เบส “

เออใช่ เบสบอกผมแล้วนิหว่า ว่าจะไปเที่ยวกับหนิง ผมลืมไปเลย
เบสผู้ขี้เซา ตื่นก่อนผม แสดงว่าเค้าคงตื่นเต้นดีใจมากที่จะได้ไปเที่ยว...
เฮ้อ....ยังไง เบสก็ชอบหนิงละนะ เฮ้อ..........เลิกหวังลมๆ แล้งๆ ได้แล้ว
ถึงเราจะได้จูบแรกเบสไป แต่มันก็แค่นั้นละ ไม่สามารถเปลี่ยนความจริงได้ ว่าเบสกับเราเป็นแค่เพื่อนกัน
หลังจากยืนทำใจซักพัก ผมก็เดินไปเข้าห้องน้ำ ทำกิจวัตรประจำวันของตัว
พอผมออกมา กระทั่งพี่เอก พี่ป.โท เพื่อนร่วมบ้านเช่าผม ก็ไม่อยู่แล้ว ผมรู้ได้จากโพสอิท ที่แปะไว้หน้าห้องพี่เค้า
ตอนนี้ เหลือผมตัวคนเดียวในบ้าน....

ทุกคนต่างก็มีทางเดินชีวิตของตัวเอง

เบส คงกำลังสนุกกับหนิงและเพื่อนๆ บนรถระหว่างเดินทางไปหัวหิน

พี่เอกก็คงกำลังเครียดเรื่องแม่ยายอยู่บนรถกับแฟน
แม่กับพ่อของผม ก็คงกำลังไปสนามบิน เพื่อบินไปเที่ยวเมืองจีนกับทัวร์
ไอ้เก่งก็คงอยู่ระหว่างทางไปหัวหินกับแฟน
ไอ้ต่อก็คงไปหาพี่บอลของมัน เพื่อจะเดินทางไปเชียงใหม่
แล้วผมละ?....................


นั่งกินข้าวเช้าคนเดียว และแน่นอน ข้าวเที่ยงก็คงกินอยู่คนเดียวเหมือนเดิม
ตกเย็นก็ไปทำงานเสิร์ฟกับพี่เก๋
วันหยุดยาวๆ แบบนี้ ผมกลับไม่มีโปรแกรมไปไหนเลย ไม่มีใครชวนผมไปไหนเลย
ทำไมผมเหงาจัง
ไม่ๆๆ ผมจะเหงาทำไม เรื่องปกติละนะ ทุกคนก็มีชีวิตของตัวเอง ผมก็มีชีวิตแบบผม อย่าคิดมากเลย คนเราควรมีความสุขกับปัจจุบันมากกว่า

หลังจากอาบน้ำแต่งตัว กินข้าวเช้าแล้ว ผมก็เตรียมตัวไปหาท่านอาจารย์ที่ปรึกษา ผมมีนัดคุยเรื่องงานตอนเที่ยง
ถ้าวันนี้คุยงานเสร็จไว ผมจะได้ไปดูหนังตอนบ่ายๆ แล้วกลับมาทำงานต่อตอนเย็น ผมวางแผนวันนี้เตรียมไว้ละ

.......................................

ผมไปถึงมหาวิทยาลัยตั้งแต่ก่อนเที่ยง พอเดินเข้าไปแถวห้องพักอาจารย์ก็พบพี่เบิร์ดมาถึงก่อนแล้ว

“สวัสดีครับพี่เบิร์ด อาจารย์มาหรือยังอะพี่”

“ยังเลยโต้ง พี่ก็มานั่งรอได้ซักพักละ เมื่อกี้อาจารย์เพิ่งโทรมาบอกพี่ว่า ติดธุระด่วน จะเข้ามาตอนบ่ายๆ"

“ท่านบอกว่า ให้พวกเราไปกินข้าวกันก่อน ค่อยมาเจอกันอีกทีตอนบ่าย2 นะ โต้งกินข้าวมาหรือยังละ”

“ยังเลยครับ ว้า...นึกว่าอาจารย์จะเลี้ยงข้าวซะอีก อดเลย”

“ฮ่าๆ ไม่เป็นไร เดียวพี่เลี้ยงโต้งเองก็ได้ ไปกินข้าวกันเหอะ เด๋ียวค่อยกลับมาอีกที”

“เย้...พี่เบิร์ดใจดีที่สุดเลย ไปกินข้าวกันๆ พี่อยากกินอะไรละครับ”
“อะไรก็ได้ พี่เป็นคนง่ายๆนะ โต้งละ อยากกินอะไร”
“งั้น ไปร้านมุมสบาย ตรงเยื้องมหาลัยไหมพี่ มีเวลาตั้งเยอะ “
“ได้ ร้านนี้ก็ได้ เดี๋ยวไปรถพี่ละกัน”

“โอเคครับ ผมไม่มีรถหรอก ยังไงก็ได้”

หลังจากนั้นผมก็นั่งรถพี่เบิร์ดไปกินข้าวกลางวันกัน

ผมได้คุยทำความคุ้นเคยกับพี่เบิร์ดมากขึ้นกว่าแต่ก่อน พี่เบิร์ดเรียนปี4แล้ว และกำลังวางแผนจะต่อ ป.โท ทันทีเลย

เนื่องจากพี่เค้าเรียนดี ท่านอาจารย์เลยทำเรื่องขอทุนให้ ไปต่อที่มหาวิทยาลัยต่างประเทศ ตอนนี้กำลังเดินเรื่องอยู่

พี่เบิร์ดเป็นคนคุยสนุก รอบรู้ในหลายๆ เรื่อง บวกกับเป็นคนง่ายๆ สบายๆ เหมือนผม ทำให้เราสองคนคุยกันถูกคอมาก จนทำให้ผม ลืมเรื่องเครียดๆ ช่วงนี้ไปได้

“จริงๆ วันนี้ผมว่า ถ้าคุยงานเลิกเร็วจะไปดูหนังซะหน่อย อดเลย กว่าอาจารย์จะมา กว่าจะคุยเสร็จ”
“โต้งก็ไปดูตอนเย็นได้นิ”

“ไม่ได้หรอกพี่เบิร์ด ผมทำงานพิเศษตอนเย็นนะ ที่ร้านอาหารครัวคุณเก๋นะครับ เป็นเด็กเสิร์ฟร้านนั้นนะ”

“ร้านนั้นพี่รู้จักนะ เคยไปกินบ้าง แปลก พี่ไม่เคยเห็นโต้งเลย”
“แหม่พี่ พี่คงไม่ได้สังเกตมากกว่ามั้ง”
“หล่อๆ แบบโต้ง มีหรือพี่จะไม่เห็น สงสัยคงเป็นวันเราไม่ได้ทำงานมากกว่า”
“คงงั้นละพี่”
“โต้งขยันนะ ไหนจะเรียนดี ช่วยงานอาจารย์บ่อยๆ งานพิเศษก็ทำ”
“ไม่หรอกพี่ บ้านผมจนตะหากละ เลยต้องขยัน แล้วผมก็ไม่ได้เรียนดีเว่อร์อะไรพี่ คนเก่งกว่าผมยังมีอีกเยอะ”
“ไม่หรอก โต้งเป็นเด็กดี อาจารย์ยังชมโต้งกับพี่บ่อยๆ เลย แล้วนี่ยังจะไปดูหนังอีกหรือเปล่า”
“ก็คงเป็นพรุ่งนี้แล้วพี่ ยังไงผมก็ว่าง”
“อ้าว ไม่ได้ไปไหนกับแฟนหรอ”
“โอ้ย พี่ ผมยังไม่มีแฟน “
“งั้นหรือ” พี่เบิร์ดทำท่าครุ่นคิด
“นี่เพื่อนๆ ผมก็ทิ้งผมหนีไปเที่ยวกันหมด ผมเลยอยู่คนเดียวนี่ละ”
“อึม เหมือนพี่เลย พี่ก็ไม่รู้จะทำอะไร เพื่อนๆ พี่ก็ชวนไปเที่ยวนะ แต่พี่รับปากอาจารย์ว่าจะมาช่วยงานท่าน เลยแคนเซิลทางเพื่อนๆ ไป”
“โธ่ พี่ น่าสงสารๆ ฮ่าๆๆ”
“งั้นโต้งไปดูหนังกับพี่ไหม” พี่เบิร์ดถามด้วยสีหน้าจริงจัง
“เอาดิพี่ พรุ่งนี้กี่โมง ผมว่างอยู่แล้ว”
“งั้น เจอกันก่อนซัก 11 โมงไหม กินข้าวเสร็จก่อนค่อยไปดูหนังกัน” พี่เบิร์ดถามผมด้วยน้ำเสียงกระตือรือร้น
“ได้เลยพี่”

หลังจากนั้นผมกับพี่เบิร์ดก็คุยกันอีกหลายเรื่อง ผมรู้สึกเข้ากันได้ดีกับพี่เบิร์ดอย่างบอกไม่ถูก อาจจะเพราะเราเป็นเกย์เหมือนกันมั้ง
ผมไม่ค่อยมีเพื่อนเกย์เท่าไรหรอก แต่เอาจริงๆ ผมก็ยังไม่แน่ใจหรอกว่าพี่เบิร์ดเป็นเกย์ปะ
เพราะผมยังไม่ได้ถามตรงๆ ถึงดูภายนอกก็รู้เหอะ
แต่ไม่แน่นะ พี่เค้าอาจจะเป็นพวกผู้ชายเมโทรก็ได้
ตอนบ่าย เรารีบไปหาอาจารย์กันก่อนบ่าย 2 นั่งคุยกันอยู่หน้าห้องอาจารย์อยู่นาน จนท่านอาจารย์มาถึงตอนบ่าย 2โมง 15
“ขอโทษทั้ง 2คนนะที่ขอให้ช่วยแล้วยังต้องมารอ พอดีครูต้องรีบไปหาท่านอาจารย์สมโชคมานะ” 
ท่านอาจารย์สมโชค เป็นอาจารย์อาวุโสประจำภาควิชา
แล้วเห็นว่าเป็นอาจารย์เก่าของอาจารย์ที่ปรึกษาผมด้วย สมัยท่านยังเรียนอยู่ที่มหาวิทยาลัยนี้ตอนสาวๆ

“ครูมีข่าวดีมาบอกพวกเธอ เพื่อเป็นการขอบใจที่พวกเธอจะมาช่วยโปรเจคนี้ ช่วงเดือนตุลาคมช่วงปิดเทอมนะ ครูมีกำหนดไปทำงานเรื่องโปรเจคนี้ที่ต่างประเทศ
และครูได้คุยกับท่านอาจารย์สมโชคแล้ว จะพาพวกเธอสองคนไปทำงานด้วย เรื่องค่าใช้จ่าย ครูรับผิดชอบเอง ให้มหาวิทยาลัยรับรองพวกเธอ”

“จริงหรือครับครู เราสองคนก็ได้ไปด้วยหรือครับ” ผมรีบถามท่านอาจารย์ด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น
“ใช่ แต่แน่นอนว่าแค่ระยะสั้น 2อาทิตย์นะ เพราะยังงั้นครูเลยหาข้ออ้างพาพวกเธอไปได้”
“เอ่อ...แล้วอาจารย์ต้องเสียเงินให้พวกผมด้วยหรือครับ เกรงใจอะครับ” พี่เบิร์ดแย้งขึ้น
พี่เบิร์ดเป็นคนขี้เกรงใจ และใส่ใจคนอื่นกว่าที่ผมคิด ผมเริ่มประทับใจในตัวพี่เค้า พี่เบิร์ดมีหลายๆ ด้านที่คล้ายเบส แต่พี่เบิร์ดมีความมั่นใจ และความกล้าที่มากกว่าเบส
“นั่นซิครับ ถ้าอาจารย์ต้องเสียเงิน ผมว่า ผมไม่ไปจะดีกว่า”
“พวกเธอไม่ต้องห่วงหรอก โปรเจคนี้ถ้าทำสำเร็จ ครูก็ได้ประโยชน์เอง แค่เลี้ยงพวกเธอที่มีน้ำใจมาช่วยครูแค่นี้ ขนหน้าแข้งครูไม่ร่วงหรอก
อีกอย่างเธอ 2คนก็คอยช่วยครูมาตลอด ตั้งหลายโปรเจคแล้ว ถือซะว่าเป็นค่าจ้าง”
จริงอยู่ว่าอาจารย์ที่ปรึกษาผมเป็นลูกหลานตระกูลใหญ่ในภาคเหนือ ร่ำรวยมหาศาล แต่ผมก็ยังเกรงใจอยู่ดี
“เอาเหอะๆ เดี๋ยวค่อยคุยเรื่องนี้กันอีกที ตอนนี้มาเข้าเรื่องที่ครูอยากให้พวกเธอช่วยก่อนดีกว่า”

จากนั้นพวกผมก็คุยกันเรื่องงานต่อ ซึ่งกว่าจะเสร็จ ก็ปาไป 5โมงเย็น

สรุปว่า จากนี้ไปพวกผมจะต้องพลัดกันมาช่วยงานอาจารย์ทุกวัน ในเวลาว่างหลังเลิกเรียน ซึ่งกรณีผม ตอนเย็นติดทำงานพิเศษ
อาจารย์ก็ขอให้ผมเข้างานสายไปหน่อย 1 ชม.ในตอนเย็น แล้ววันเสาร์ให้เข้ามาทำงานช่วงบ่าย
หลังจากคุยเรื่องงานเสร็จ ผมกับพี่เบิร์ดก็ลาท่านอาจารย์ออกมาจากห้องพักครู
“เดี๋ยวผมไปทำงานละคับพี่ ลาเลยละกัน เจอกันพรุ่งนี้ครับ”
“เดี๋ยวซิโต้ง เดียวพี่ไปหาอะไรกินที่ร้านโต้งเลยละกัน เอ่อ..พี่ขอเบอร์โทรโต้งได้ไหม”
“ได้ซิครับ จากนี้ไปยังต้องทำงานด้วยกันอีกนาน เบอร์ผมนะครับ 081-***-**** ครับ”
“งั้นเดี๋ยวพี่ยิงเข้าไปนะ แล้วเซฟไว้ละ”
หลังจากนั้นผมกับพี่เบิร์ดก็ไปที่ร้านพี่เก๋กัน ผมทำงาน พี่เบิร์ดก็สั่งอาหารมาทาน เนื่องจากเป็นวันเสาร์ บวกกับหยุดยาว เลยยังไม่มีคนเท่าไร
พี่เก๋บอกว่า ช่วงนี้เธอให้พนักงานคนอื่นหยุดไปก่อน แล้วค่อยมาเข้างานวันจันทร์ อังคารแทนผม
พี่เบิร์ดดูท่าจะเข้ากันได้ดีกับพี่เก๋ ชวนพี่เก๋คุยอะไรกันตั้งหลายอย่าง
ส่วนผม ยืนว่างงานอยู่ ก็เข้ามาแจมบ้างเป็นระยะๆ
พอพี่เบิร์ดอิ่มแล้ว ก็ลาผมกลับบ้านไปก่อน ส่วนผม อยู่ทำงานแบบว่างๆ จนถึง 4ทุ่ม
วันนี้เลิกงานไว เพราะเก็บร้านได้ไว จากนั้นผมก็กลับบ้าน
บ้านที่ตอนนี้ไม่มีใครอยู่เลย ผมนั่งเหงาๆ ดูทีวีอยู่คนเดียว
เมื่อก่อนผมอยู่ได้นะ ทำไมมาวันนี้ ผมรู้สึกไม่คุ้นเลย ทุกวันๆ จะต้องมีใครบางคนอยู่คอยเป็นเพื่อนผม
เพียงแค่อาทิตย์เดียวที่ได้อยู่กับเบส ผมเปลี่ยนไปขนาดนี้เลยหรือเนี่ย
ไม่ได้ละ ผมต้องเปลี่ยนตัวเองบ้าง กลับมาอยู่คนเดียวให้ได้ ไม่งั้นวันนึงพอเบสจากไป ผมคงทนไม่ได้แน่ๆ
เนื่องจากอารมณ์ผมวันนี้ไม่ค่อยดี เลยจะทำอะไรก็ไม่สนุก ผมเลยตัดสินใจปิดทีวีไปอาบน้ำ
ทั้งๆ ที่วันหยุดแบบนี้ ผมน่าจะนอนดึก
หลังจากอาบน้ำ ผมก็นอนทันทีเลย
แต่ถึงยังงั้น ผมก็นอนไม่หลับ คิดถึงคนที่เคยนอนอยู่ข้างๆ คิดถึงคืนที่เรานอนกอดกัน
และพอคิดถึงจูบเมื่อคืน มันก็ทำให้ผมยิ่งกระสับกระส่าย ผมอยากโทรหาเบสมากๆ แต่ก็กลัวว่าเค้าจะรำคาญผม
เวลานี้ เค้าอาจจะกำลังสนุกอยู่กับกลุ่มเพื่อนใหม่ กำลังเข้าด้ายเข้าเข็มกับหนิงอยู่หรือเปล่า
หรือว่าเค้ากำลังจะจูบกัน....เหมือนที่ผมสอนเบสจูบไปเมื่อคืน
ยิ่งคิดยิ่งทรมาน ผมนอนกลิ้งไปกลิ้งมาบนเตียง หงุดหงิดจนนอนไม่หลับ
ผมต้องเลิกคิดได้แล้ว แต่อีกใจผมก็อยากโทรหาเบสมากๆ
ผมลุกขึ้นมานั่ง ในความมืด ผมยื่นมือไปหยิบมือถือมา......อยากกดโทรหาเบสใจจะขาด แต่จะโทรไปว่าอะไร
แกล้งทำเป็นสอบถามสถานการณ์แบบเพื่อนดีไหม หรือว่าผมจะบอกไปตรงๆ ว่าผมคิดถึงเบส
ผมอดน้อยใจไม่ได้ที่เบสไม่โทรหาผมเลย ไม่แม้แต่จะเมสเสจมาบอกว่าถึงหัวหินแล้ว
ขณะที่ผมกำลัง ลังเลว่าจะกดมือถือหรือไม่ มือถือผมก็ดังขึ้นมา ผมสะดุ้งตกใจเล็กน้อย ก้มไปมองที่หน้าจอ
พบว่า คนที่โทรมาก็คือ..............
-----------------------------------------------------------------------------------------------------
เอามาให้เต็มๆ บทแล้วนะครับ แต่ว่าค้างเพราะคุณดรีมตัดตอนนี้ไว้แค่นี้ มาแจ้งเพ่ิมเติมคือว่า เรื่องนี้จบแล้วนะครับ
แต่กำลังอ้อนขอตอนพิเศษอยู่ ผมก็จะยังลงให้อย่างสม่ำเสมอ ไม่ให้น้อยหน้ากว่าบอร์ดอื่นนะครับ

[jokirito]

พี่เบิร์ด หรือ พี่เบส กันล่ะนี่

[Wr@iTh]

เบสระวังน้า...โต้งมีตัวเลือกแล้วรู้ป่ะ?
ถ้ายังบื้ออีกโดนทิ้งไม่รู้ด้วย 

[roseen]