(อวสาน) เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ​ 4 (100%) 22/1
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: (อวสาน) เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ​ 4 (100%) 22/1  (อ่าน 333827 ครั้ง)

samsoon@doll

  • บุคคลทั่วไป
มานั่งรอตอนที่12เจ้าค่ะ อิอิ  คิดๆไปแล้วก็อยากจะตบนางหนิงจริงๆ

ออฟไลน์ Zurruz

  • สาววายพันธุ์ยัน
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 754
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +51/-4
โฮ น่าสงสาร เบสเอ๊ย ตกลงคิดยังไงกัเบสกันเเน่นะ เฮ้อ!

ออฟไลน์ ChiOln

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2475
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +167/-3
เศร้าไปกับโต้งด้วยเลย

เข้าใจความรู้สึกปวดใจหนึบ ๆ เลยละ T T

เบส หันมามองโต้งสักที

ออฟไลน์ litlittledragon

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1938
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +304/-1
*****ตอนที่ 12 *****

หลังจากนั้น ในวันถัดๆ มา ผมเริ่มที่จะพยายามไม่เข้าไปยุ่งกับชีวิตเบสมากนัก
พวกเรายังไปเรียนในตอนเช้าพร้อมกัน และผมก็ยังคงตื่นมาแต่งตัวทำผมให้เบสทุกเช้า แต่เวลาพักเที่ยง ผมเลี่ยงไม่ไปเจอเบส
ผมให้เหตุผลว่า ตอนนี้ เบสควรจะอยู่ด้วยตัวเองได้แล้ว ไม่ควรจะพึ่งผมไปตลอด
ถ้าเค้าอยากเปลี่ยนแปลงตัวเอง เค้าต้องรับความกดดันจากการโดนมองของคนรอบข้างให้ได้
ผมยังแนะนำการวางตัวให้เบสไปอีกหน่อย แล้วก็ปล่อยให้เค้าอยู่กับเพื่อนๆของเค้าไป
ปกติ ผมทำงานพิเศษแค่ 4วัน คือวันจันทร์ อังคาร พฤหัส และศุกร์ บางอาทิตย์ถึงจะเข้างานวันอาทิตย์ด้วย แต่ก็นานๆที

วันอังคาร หลังจากผมแยกกับเบสในตอนเช้าแล้ว ถึงผมจะบอกว่า ผมจะปล่อยให้เค้าอยู่ด้วยตัวเอง แต่ลึกๆ ในใจผมห่วงเค้ามาก
เนื่องจากวันอังคารเช้า ผมไม่มีคาบเรียน เลยแอบไปด้อมๆ มองๆ เบสที่คณะ
เบสก็มีกลุ่มเพื่อนของเค้าอยู่ เป็นกลุ่มเด็กเรียน ทุกคนจัดอยู่ในขั้นเรียนดี แต่แน่นอนว่า คนที่ได้อันดับ 1 ของภาค คือเบส
ผมแอบมองเบสอยู่ห่างๆ เห็นเค้านั่งอยู่กับเพื่อนตอนก่อนเข้าเรียน ดูเพื่อนๆ เบสจะตื่นตาตื่นใจกันมากกับความเปลี่ยนแปลงของเบส มีคนเข้ามาคุยกับเบสหลายคนเลยทีเดียว
พอถึงเวลาที่จะเข้าเรียน ผมก็แอบไปตามไปห่างๆ ผมแอบมองจากด้านนอก
เบสมักจะนั่งด้านหน้าห้องเสมอ เวลาเรียน เบสจะดูตั้งใจมาก จดอะไรใส่สมุดเสมอ แต่เบสก็ไม่ใช่พวกลูกช่างจด เค้าจะจดก็ต่อเมื่อเห็นว่าเรื่องที่อาจารย์พูด เป็นประเด็นสำคัญเท่านั้น
ผมมองเบสอยู่แป๊บนึง ก็ว่าจะแยกตัวกลับไปที่คณะตัวเอง ขณะที่ผมหันหลังไป ก็บังเอิญมีคนกำลังเดินเข้ามาทางนี้ ผมเกือบจะชนคนที่เดินสวนมาละ
“อุ้ย!!” เราสองคนอุทานเบาๆพร้อมกัน
“ขอโทษนะครับ” ผมรีบกล่าวคำขอโทษก่อน เพราะผมผิดเองที่จู่ๆ จะหันหลังเดินกลับ ก็หันโดยไม่ระวังคนตามหลัง
“ไม่เป็นไรค่ะ ...เธอเรียนห้องนี้ด้วยหรอ หรือว่ามีธุระอะไรหรือเปล่า” คนที่ถาม เป็นสาวน้อยหน้าตาน่ารักคนนึง
“อ้อ เปล่า เปล่าครับ ผมจำห้องผิดเฉยๆ ขอตัวก่อนนะครับ”
จากนั้นผมก็รีบหนีออกมา
..................................................

กลับมาถึงโต๊ะมาหิน ตัวประจำของกลุ่มผม ที่ใต้ต้นหางนกยูง
“ไปไหนมาวะ เมื่อเช้ากูว่าเห็นมึงแว๊บๆ” ไอ้เก่งทัก ตอนผมไปถึง เก่งกำลังนั่งคุยกับต่อ
“เออ กูไปธุระมา” ผมเดินมาที่โต๊ะ เห็นมีน้ำเขียววางอยู่ เลยคว้าไปดื่ม ผมรู้ว่าเพื่อนผมมันไม่เคยหวงของกับผมเลย และผมเองก็ด้วยไม่เคยหวงกับเพื่อน

“แล้วมึงคุยไรกันอยู่วะ” ผมถามต่อ
“ก็ไม่มีไร เรื่องทั่วไป” ต่อตอบกลับมา
“แล้วเมื่อวานมึงเรียกูไว้ มีอะไรจะถามกูหรอ”
“เออ ช่างเหอะ ไม่มีอะไรละ “ ต่อมันตอบกลับผมมาพร้อมกับยิ้มๆ
“กูก็กำลังซักมันนะละ ดูมันมีพิรุธวะไอ้โต้ง ไอ้ต่อแม่งแอบไปมีแฟนแล้วแหงมๆ“ เก่งกล่าวเสริม
“พอเลยๆ มึงก็เดาส่งเดช กูมีแฟนที่ไหนกัน “
ถ้าไม่มีแฟน แล้วทำไมตอนต่อพูด มันถึงต้องหน้าแดงๆ
จะว่าไป ไอ้ต่อมันก็น่ารักดีนะ ตี๊ๆ ขาวๆ ตัวไม่ใหญ่ไม่เล็ก ผอมบางน่ากอด นี่ถ้าไม่ได้เป็นเพื่อนกันนะ ผมคงชอบมันไปแล้วละ
“แล้วทำไมมึงต้องอายหน้าแดงวะ แม่ง แอบไปชอบใครมาแน่เลย เห้ย บอกพวกกูได้ เดี๋ยวกูช่วยมึงเอง กูนิละ จีบมาแล้วทุกประเภท ตั้งแต่เด็กหญิง ยันแม่ม่าย” ไอ้เก่งคุยสรรพคุณตัวเองใหญ่

“เห้ย กูบอกแล้วไม่ใช่ ไม่ต้องเดาแล้วพวกมึง กูไม่มีอะไร ปกติดีทุกอย่าง” ไอ้ต่อกลับมา พยายามปฏิเสธเต็มที่ แต่มันยิ่งทำให้ต่อดูน่าสงสัย
“ไอ้เก่ง มึงก็พอได้ละ ไอ้ต่อถ้าอยากเล่า มันก็เล่ามาเองละ มึงนี่เสือกจริงๆ” ผมปรามไอ้เก่งไปหน่อย ด้วยกลัวเพื่อนจะอาย
“เออ กูไม่ถามก็ได้ ไว้มึงอยากเล่า มึงก็เล่ามาละกัน เพื่อนกัน ยังไงก็ไม่ทิ้งกันอยู่แล้ว” เก่งยอมแพ้ ไม่ต่อปากต่อคำกับไอ้ต่ออีก
ผมรักพวกมันก็ตรงนี้ละ ทุกคนห่วงใยกัน ไม่ทิ้งกัน เพื่อน ยังไงก็ตัดกันไม่ขาด เพื่อนแท้ ชีวิตนี้จะหาได้ซักกี่คน
ถึงผมจะคบกับพวกมันมาไม่นาน แต่ผมก็เชื่อจากสุดใจว่า พวกมันเป็นเพื่อนรักผม
หลังจากนั้นพวกเราก็คุยกันเรื่อยเปื่อย จนเกือบเที่ยง ผมรีบชวนพวกมันไปกินข้าว เพราะตั้งใจจะแอบไปดูเบสตอนเที่ยง
ผมรีบกินข้างจนไอ้สองตัวนั้นยังสังเกตได้ ผมก็โกหกไปว่า จะไปทำธุระ อาจารย์ที่ปรึกษาวานให้ช่วยทำงาน

ซึ่งพอเป็นเรื่องช่วยงานอาจารย์ ไอ้สองคนก็เลิกสงสัย เพราะปกติ ผมก็ช่วยงานอาจารย์ที่ปรึกษาบ่อยๆ
ผมรีบกลับไปที่ตึกของเบส แล้วแอบรออยู่หน้าคณะ
ผมรู้ว่า พวกกลุ่มเบส มักจะไปนั่งกันตรงไหน เพราะผมเคยแวะไปหาเบสมาบ้าง ช่วงก่อนหน้านี้ที่เรารู้จักกัน

นั่นไง!! เบสเดินออกมาละ ตอนนี้เบสโดนห้อมล้อมอยู่ท่ามกลางเพื่อนๆ เบสเหมือนพระจันทร์ ที่รายล้อมไปด้วยหมู่ดาว ผมรู้สึกได้เลยว่า
เหมือนเพื่อนเบสจะมากขึ้นกว่าแต่ก่อน เอ๊ะ มีใครด้วยนั่น เดินมาขนาบข้างเบส ทำท่าตีซี้เหลือเกิน
พวกกลุ่มเบสทำท่าจะเดินผ่านมาทางนี้ ผมรีบหลบอยู่หลังเสา แกล้งทำเป็นอ่านบอร์ดประกาศ

พอพวกเค้าเดินไปทางโรงอาหารคณะ ผมก็แอบตามไปเงียบๆ ตอนนี้บริเวณหน้าโรงอาหาร คนเยอะไปหมด ผมแอบเดินไปด้านหลังกลุ่มเบส ก็ไม่มีคนสนใจผม

สำหรับเพื่อนกลุ่มเบส ผมรู้จักเป็นส่วนใหญ่ เพราะเคยเจอหน้าทักทายกันมาบ้าง
“เบสอยากกินอะไรละค่ะ “
“ไม่รู้ซิ แล้วแต่เพื่อนๆ นะครับ ผมกินอะไรก็ได้”
ผมละอยากเขกกะบาลเบสจริงๆ สอนไปแล้วนะว่า ผู้ชายที่ไม่มีความคิดเป็นของตัวเอง มันดูไม่ดีในสายตาผู้หญิง สอนแล้วนะให้เค้าวางมาดมากกว่านี้
“งั้นหนิงก็กินเหมือนเบสละ เบสชอบกินอะไรบ้างค่ะปกติ”
พอผมได้ยินชื่อหนิง ก็หูผึ่งทันที นี่อะไร แค่สองวัน หนิงถึงกับเข้ามาเป็นคนในกลุ่มเบสไปแล้วหรอ ทำไมเปลี่ยนกันได้ง่ายขนาดนี้!!!

ผมค่อยๆเดินห่างๆออกมา ตอนนี้ผมชักไม่อยากเห็นภาพบาดตาแล้วซิ ผมไม่ได้เตรียมใจจะมาเห็นเบสกับหนิงสวีทกัน ผมคงทนไม่ได้แน่ๆ

ผมเดินห่างขึ้นๆ แอบมองเบสจากไกลๆ ดูเบสร่าเริงมีความสุขมาก มีคนล้อมหน้าล้อมหลัง บางทีก็เห็นเพื่อนจากโต๊ะอื่น เข้ามายืนคุยด้วย พลัดกันมาหมุนเวียนหลายกลุ่มเลย

เบสก็ดูมีความสุขที่ได้พูดคุยกับคนเหล่านั้น
ผมยิ้มแบบเศร้าๆให้ตัวเอง
ความรู้สึกของแม่นก ที่ลูกนกบินจากไป คงประมาณนี้ ผมสร้างเบสคนใหม่มา แต่ก็ต้องปล่อยเค้าไป ไม่สามารถครอบครองเค้าไว้ได้
“ดีแล้วละ ขอให้นายแฮปปี้แล้วกัน” ผมรำพึงกับตัวเอง แล้วก็เดินจากไป
วันนั้น หลังจากผมเลิกเรียนในตอนบ่าย ก็ไปทำงานตามปกติ
วันอังคารนี้ ลูกค้าไม่ค่อยเยอะ ผมทำงานได้เรื่อยๆ ไม่หนักอะไร
ขณะที่ผมกำลังรับออเดอร์โต๊ะที่เข้ามาใหม่
ประตูร้านก็เปิด เบสเดินเข้ามาพร้อมกับเพื่อนอีก3คน และ หนิงคือ1ในนั้น
“ดีครับพี่เบส” ผมทักเบสไป
“เออ ยุ่งอยู่หรือเปล่าโต้ง เรา เอ่อ...พี่มากัน 4 คน มีโต๊ะไหม” เบสเกือบลืมว่า ต่อหน้าคนอื่น เราจะเป็นรุ่นพี่รุ่นน้องกัน
“ได้ครับพี่ โต๊ะหัวมุมนั้นเป็นไง เด๋ียวผมเอาเมนูไปให้นะ ไปนั่งรอก่อนเลย” ผมบอกเบสก่อนจะหันไปจดออเดอร์ข้างหน้าต่อ

วันนี้ เบสมากับเพื่อนในกลุ่ม 1คน หนิงและเพื่อนหนิงอีก 1คน
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
โธ่ คุณดรีมอ่ะ แวะเข้ามาไม่บอกกล่าว ไม่งั้นจะรีบเข้ามาพัดวีให้

anajulia

  • บุคคลทั่วไป
เฮ้อ................ยิ่งอ่านยิ่งสงสารโต้ง งื้ดๆ

samsoon@doll

  • บุคคลทั่วไป
คันมืออยากตบหนิงจริงๆนะคะเนี้ย 55555555+

DexTunG

  • บุคคลทั่วไป

jokirito

  • บุคคลทั่วไป
 :m16:  น้องโต้งกินแต่มาม่าเลยง่าาา

ออฟไลน์ seaz

  • รักอยู่ไหน...ใจเรียกหา
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5383
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +381/-9
ร้านกาจที่สุดเลยนะหนิง

ออฟไลน์ ChiOln

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2475
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +167/-3
มาให้โต้งปวดใจอีกแล้ว 

อ่านไปบีบหัวใจไป เห้อ

สงสารโต้ง

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ heefever

  • 영원히 그대만 사랑해
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1158
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +86/-0
จะมาม่าอีกนานมั้ยน้อโต้ง :o12:


ออฟไลน์ LalaBam

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2864
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +227/-2
พี่โต้งน่าสงสารจัง

ออฟไลน์ Wr@iTh

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 331
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +32/-0
อยากตบคน...ไม่ดิ กระทืบต่างหากจนิง จริ๊งงงงง :m31:
ไม่ใช่หน้าตัวเมียเฟ้ย!
กรูก็ผู้หญิงเหมือนกัน! :fire:

KM

  • บุคคลทั่วไป

ออฟไลน์ Zurruz

  • สาววายพันธุ์ยัน
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 754
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +51/-4
อ่า เอาน้ำตาลเติมที T^T เศร้าใจ ไม่เอามาม่าน๊าๆๆๆๆๆ เเง้!

รอ ร๊อ รอ รออีกครึ่ง|!

ออฟไลน์ litlittledragon

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1938
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +304/-1
เพื่อนเบสคนนี้ ผมเคยได้ยินเบสพูดถึงบ่อยๆว่าสนิทมาก เธอชื่อ”ฝ้าย” ซึ่งตอนที่ผมเดินเอาเมนูไปให้เบส ก็ได้เห็นหน้าฝ้ายเป็นครั้งแรก และที่ทำให้ผมตกใจคือ
ฝ้ายคือคนที่ผมเกือบจะชนเมื่อเช้านี้เอง
ฝ้ายมองหน้าผมงงๆ เล็กน้อย แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร
“รับอะไรดีครับพี่” ผมถามเบส
“โต้งมีอะไรแนะนำบ้างวันนี้ นี่ไงฝ้ายคนนี้รุ่นน้องที่เราสนิทด้วย ชื่อโต้ง ที่เคยเล่าให้ฝ้ายฟังนะ โต้ง คนนี้เพื่อนพี่เองชื่อฝ้าย แล้วนั่นก็หนิง แล้วก็จิ๊บ”
เพื่อนหนิงอีกคน เป็นผู้หญิงชื่อจิ๊บ เธอสงยิ้มหวานมาให้ผม
“วันนี้เห็นพ่อครัวบอก ได้กุ้งมาตัวใหญ่ พี่เบสชอบกินกุ้งนิ เอานี่ไหม ข้าวหน้ากุ้งราดซอสมะขาม เปรี้ยวๆหวานๆ อร่อยนะพี่”
“เออ งั้นพี่เอาไอ้ กุ้งอะไรนะ ซอสมะขามนั่นละ”
“งั้นหนิงเอาด้วยค่ะเบส ดูท่าจะน่ากินจริงๆ “
“ร้านนี้เค้าอร่อยนะ เรามากินบ่อยๆ เชื่อมือได้เลย ฝ้ายกับจิ๊บละ เอาไรดี” เบสหันไปถามฝ้าย

“งั้นพี่เอา ข้าวราดฉู่ฉี่กุ้งละกัน” พี่ฝ้ายหันมาพูดกับผม
ส่วนจิ๊บเค้าสั่งสลัดผัก เธอบอกว่า มื้อเย็นเธอไม่ทานข้าว เพราะต้องรักษาหุ่น แต่ก็พอเข้าใจนะ หุ่นพี่จิ๊บนี่ ถ้าเป็นหนุ่มๆทั่วไปเห็นคงน้ำลายสอ แต่กับเกย์อย่างผมแล้ว ผมเฉยๆ

ดูท่าพี่จิ๊บจะสนใจตัวผมมาก เธอทำท่าส่งสายตามาอย่างเปิดเผย ผมไม่เคยเจอผู้หญิงใจกล้าแบบนี้มาก่อนเลยแฮะ
ตลอดเวลาที่กลุ่มเบสอยู่ในร้าน พวกเค้าพูดคุยกันอย่างสนุกสนาน ดูหนิงเข้ากับเบสได้ดีเหลือเกิน ชวนเบสคุยตลอดเวลา
พี่ฝ้ายออกจะเงียบๆหน่อย ไม่ค่อยพูดมาก แต่ถ้าพูดก็สามารถพูดได้ตรงประเด็น และมีเหตุผลทำให้คนยอมรับ
ส่วนพี่จิ๊บ ชอบเรียกผมไปคุยด้วยประจำ แต่ผมก็เกรงใจพี่เก๋ เลยพยายามเดินออกมาห่างๆ
.................................

“เด๋ียวคิดเงินด้วยโต้ง”
“ครับ” ผมรับคำแล้วเดินไปที่แคชเชียร์ เบสเดินตามผมมา
“โทษนะ ที่พวกเราเสียงดังไปนะโต้ง “
“ไม่เป็นไร ดีแล้วที่เห็นเบสเริ่มปรับตัวได้ “ ผมยิ้มจริงใจตอบไป
“เดี๋ยวเย็นนี้เจอกันที่บ้าน เราไม่ได้บอกใครว่าไปอยู่กับนายนะ “
“อึม แล้วเจอกัน”
หลังจากส่งพวกเบสออกไปนอกร้านแล้ว พี่เก๋ก็เดินเข้ามาถามผมทันที
“โต้ง นี่ๆ ผู้ชายคนนั้นนะที่หล่อๆ เด็กโต้งนิ ทำไมมากับสาวๆ พี่นึกว่าเป็นเพื่อนโต้งซะอีก”
“ก็ผมบอกพี่แล้วว่าเค้าเป็นผู้ชายๆ ไม่ได้เป็นเกย์แบบผม”
“อ้าว ใครจะไปรู้ วันก่อนเห็นป้อนข้าวกับเธอซะหวานหยดย้อย อีกวันนึงดันควงผู้หญิงมา แถมมาทีตั้ง 3คน”
หลังจากนั้น ผมก็ทำงานไปตามปกติ
หลังเลิกงาน พอผมเดินออกมานอกร้าน ก็ต้องแปลกใจที่เจอเบสยืนรออยู่
“ไปโต้ง กลับบ้านกัน เรามารับ” เบสพูดพลางชี้มือไปที่รถ
ผมงงเล็กน้อยที่เห็นเบสมารับ แต่ก็รับคำด้วยความยินดี
ไม่ใช่เพราะจะได้ไม่ต้องเดินกลับบ้าน แต่ดีใจที่เบสมารับตะหาก
“เป็นไง วันนี้เหนื่อยปะ” เบสถามผมในรถ

“ไม่อะ วันนี้เฉยๆ คนไม่เยอะ”
“โต้ง...เอ่อ เห็นแล้วใช่ปะ คนนั้นละหนิง ที่...เอ่อ...”

“ที่เคยทำร้ายจิตใจเบสใช่ปะ” ผมตอบหน้านิ่ง
“ไม่ขนาดนั้นหรอกโต้ง หึหึหึ” เบสตอบขำๆ แต่ผมไม่ขำ
คนที่ทำให้เบสเสียใจ จนต้องร้องให้ขนาดนั้น ผมไม่ชอบหน้า ถึงแม้จะเพราะว่าหนิง เลยทำให้ผมกับเบสได้สนิทกัน
แต่เรื่องทำร้ายใจเบส กับเรื่องทำให้ผมกับเบสสนิทกัน มันคนละเรื่อง เอามารวมกันไม่ได้

“แล้วเป็นไง วันนี้อยู่ติดกันทั้งวันเลยนิ”
“หึม...โต้งรู้ได้ไงว่าหนิงอยู่กับเราทั้งวัน” ผมเผลอหลุดไปจนได้ เบสไม่รู้ว่าผมแอบดูอยู่ห่างๆนิ
“เอ่อ...ก็เราเดาเอานะ เห็นเมื่อวานไปดูหนังกินข้าวกัน วันนี้ยังมากินข้าวด้วยกันอีก” ผมแก้ตัวไป
“อืม ก็บังเอิญ หนิงเค้าอยากให้เราติวหนังสือให้ วันนี้เลยได้อยู่ด้วยกันตลอดเลย“ เบสพูดยิ้มๆ
เหอะ สงสัยจะชอบละดิ คนที่แอบชอบ มาเข้าหาใกล้ชิดด้วย เป็นใคร ใครก็คงยิ้มดีใจ
เห้อ..........
พวกเรานั่งเงียบกันจนถึงบ้าน
หลังจากเข้าบ้าน ผมก็พยายามกลับมาทำตัวปกติ
เวลาที่ผมจะได้อยู่ร่วมกับเบส มันสั้นเหลือเกิน ผมไม่อยากให้เรื่องของคนอื่น มาทำให้ชีวิตช่วงที่ผมจะได้อยู่กับเบสหมดความสุข
ผมหันไปล้อเล่นกับเบสเหมือนเคย หลังจากอาบน้ำกันเสร็จ ผมก็มาติวเบสเรื่องที่รับปากไว้ ทั้งเรื่องเทรนปัจจุบัน ว่ามีอะไรดัง
ย่านไหนย่านวัยรุ่น ผมยืมหนังสือนิตยสารมาจากร้านพี่เก๋ เพื่อเอามาให้เบสดู
ผมแนะนำการแต่งตัว การวางตัวในสังคม ท่าเดิน ท่านั่ง ผมพยายามบอกให้เบสเค้ามีความมั่นใจในตัวเองมากกว่านี้ และให้แสดงออกมาในท่าทางและคำพูด
“โต้งนิ ดุยังกับคุณครูเลย” เบสโอดครวญ หลังจากผมทำเสียงเข้มใส่เค้า เพียงเพราะเบสตอบคำถามผมผิด
“ฮ่าๆ ถ้าเราเป็นครูจริงๆ ป่านนี้จับนายตีก้นไปแล้วละ “
“ทำไมต้องตีก้น ทะลึ่งประจำเลย”
“อะไรๆ เบสละทะลึ่ง นึกถึงเรื่องอะไร พูดถึงทำโทษนักเรียน ก็ต้องตีก้นไง”
“แล้วทำไมไม่ตีมือ”
“ก็เดียวลูกศิษย์ไม่เข็ดไง มือมันไม่เจ็บหรอก ต้องก้น” ผมพยายามแถ
“เห้อ...เหนื่อยละ พักก่อนเหอะโต้ง”
“ได้ครับ คุณพี่ อิอิ”
“พรุ่งนี้ต้องไปเอาแว่นแล้วนิโต้ง นายทำงานหรือเปล่า”
“ไม่ทำๆ เออ ใช่ เกือบลืมไปเลย เราสั่งตัดแว่นไว้นิหว่า”
“พอดีเลย งั้นนายเลิกเรียนกี่โมง เราจะได้ไปรับ พรุ่งนี้เราว่างตอนบ่าย”
“พอดีเลย เราก็ไม่มีเรียนตอนบ่าย”
“งั้น กินข้าวเที่ยงแล้วค่อยไปกันแล้วกันเนอะ”
“ได้ๆ งั้นเจอกัน บ่ายโมงตรง ที่หน้าตึกคณะนายละกัน นายจะได้ไม่ต้องวนรถ”
“ได้ๆ “
หลังจากนัดหมายกันอีกเล็กน้อย พวกผมก็หันไปฝึกเรื่องบุคลิกภาพของเบสกันอีก

พอจะเที่ยงคืน พวกเราก็เข้านอนกัน

“ราตรีสวัสดิ์ครับโต้ง” “ราตรีสวัสดิ์ครับเบส” เราสองคนยิ้มให้กัน แล้วก็ ค่อยๆปิดเปลือกตาหลับกัน

และแน่นอนว่า ผมก็ลุกมาขโมยหอมแก้มเบสอีก ผมพยายามห้ามตัวเองไม่ให้ทำแบบนี้แล้ว
แต่ผมก็ยอมแพ้กับเหตผลที่ว่า เราจะได้อยู่ด้วยกันอีกแค่ 10กว่าวัน
อีกไม่นาน เบสก็จะกลับบ้านเค้าไปแล้ว
และไม่รู้ว่า เราจะได้มานอนข้างกันแบบนี้อีกเมื่อไร ผมจึงขอตักตวงความสุขให้เต็มที่ ดูเหมือนคนเห็นแก่ตัว แต่ผมก็ยอมโดนด่าว่าเห็นแก่ตัวแล้วละเวลานี้

...............................................................................................
มาล่ะครับ ผมถามผู้ที่มีความรู้หน่อย ระหว่างกินเจ โพสหรืออ่านนิยายติดเรทได้ไหม ถ้าไม่ได้ผมจะได้ละเว้นไม่เข้ามาแวะเวียนในระหว่างกินเจนี้

ออฟไลน์ Wr@iTh

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 331
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +32/-0
โธ่...โต้งเอ๊ยยยยยยย :เฮ้อ:

ออฟไลน์ silverspoon

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2426
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +275/-12
เอ เราไม่แน่ใจเรื่องกินเจ รักษาศีลเลยค่ะ ว่าการโพสต์นิยายติดเรทนี่มันผิดศีลมั้ย มันอาจไม่ผิดนะ เพราะไม่มีข้อไหนกำหนดตรงๆ แต่อาจจะดูไม่เหมาะรึป่าว ตรงนี้แล้วแต่การตีความส่วนบุคคลอ่ะค่ะ ลองฟังจากหลายๆคนดูนะคะ
ส่วนเราคนอ่านรอได้เสมอค่ะ หรือจะโพสต์เลยก็อ่านต่อด้วยความยินดี แต่ถ้าไม่แน่ใจหรือไม่สบายใจจะหยุดก่อน ก็รอกันได้ค่ะ ยังไงก็ได้  :bye2:

ออฟไลน์ heefever

  • 영원히 그대만 사랑해
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1158
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +86/-0
สงสารโต้งที่สุด :o12:







jokirito

  • บุคคลทั่วไป
โต้งหนอโต้ง   :sad4:


เรื่องเจเนี่ยไม่สัดทัดกรณีเลยจ้าา

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ seaz

  • รักอยู่ไหน...ใจเรียกหา
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5383
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +381/-9
แย่แล้วสิโต้ง เบสเริ่มสนิทกับหนิงแล้ว ทำไงดี

DexTunG

  • บุคคลทั่วไป
กินเจ อย่างเดียว เพื่อสุขภาพครับ  เลยไม่รู้เรื่องเหมือนกาน


 :z2: :z2:

samsoon@doll

  • บุคคลทั่วไป
สั้นนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน


55+เรื่องกินเจนี้ก็ไม่รุ้เหมือนกันเจ้าค่ะ แต่คงไม่เป็นอะไร อ่านเฉยๆไมได้ทำร้ายตัวเองไปด้วยนิหนา 55+

ออฟไลน์ LalaBam

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2864
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +227/-2
พี่โต้ง
เง้อ.... :m15:
แต่พี่ฝ้ายน่ารักดีน่ะพี่โต้ง
  :z1:

ออฟไลน์ roseen

  • เก็บความทรงจำที่ดีๆของวันวาน เพราะมันคือกำลังใจของวันนี้
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8646
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +947/-16

KM

  • บุคคลทั่วไป

ออฟไลน์ Zurruz

  • สาววายพันธุ์ยัน
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 754
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +51/-4
เอ กินเจหรอค่ะ ไม่น่าจะผิดนะค่ะ

เพราะว่าศีล 5 ที่ต้องถือ ไม่ได้มีกำหนดว่าห้ามลามกนี่นา เเค่ไม่ยุ่งกับของๆคนอื่น เเล้วก็ไม่ได้ห้ามรักร่วมเพศด้วย

ไม่น่าจะมีปัญหานะค่ะ

ยังไงๆ เราก็จะรอน้า รุ้สึกจะไม่ค่อยมีนิยายอ่านเลยอ่ะ T^T!!~

ออฟไลน์ DREAM COME TRUE

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 379
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +31/-1
ไม่เป็นไรครับ ถ้าไม่ได้ ผมจะมาโพสต่อให้เองครับ

ถ้าจะให้ผมมาโพสเองก็บอกมาละกันครับ เดียวสานต่อให้ หึหึหึ


ออฟไลน์ ChiOln

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2475
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +167/-3

ออฟไลน์ litlittledragon

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1938
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +304/-1
*****ตอนที่ 13 *****
วันพุธตอนบ่าย

ตอนนี้ ผมนั่งหน้าบึ้งอยู่ในรถของเบส เนื่องจาก เมื่อครึ่งชั่วโมงก่อน
ตอนบ่ายโมงตรงที่ผมนัดเจอกับเบสที่คณะ
วันนี้ผมนัดเบสไปเอาแว่นตาที่ร้านตัดแว่นที่สยาม

เบสมาพร้อมกับหนิง เบสเล่าให้ฟังว่า พอหนิงรู้ว่าเบสจะมาสยาม ก็ขอติดรถมาด้วย เธอกำลังจะไปสยามพอดี

นั่นทำให้เดท2ต่อ2 ของผมกับเบส หายไปในพริบตา จะไม่ให้ผมโกรธได้ไง

และพอมาถึงรถ หนิงก็ถือวิสาสะ ไปนั่งข้างๆ คนขับทันที ทำให้ผมต้องย้ายมานั่งข้างหลังคนเดียว

ระหว่างทางไปสยาม หนิงชวนเบสคุยจ้อตลอดทางเลย และเบสเองก็คุยตอบโต้อย่างสนุก นานๆ ทีก็หันมาชวนผมที่นั่งเงียบคุยบ้าง

“เบสสนิทกับโต้งเค้าดีนะ ขนาดเป็นแค่รุ่นพี่กับรุ่นน้อง มีการนัดไปเอาแว่นตาพร้อมกันด้วย” หนิงถามด้วยน้ำเสียงอยากรู้อยากเห็น
ถึงผมจะไม่ชอบหน้าเธอแค่ไหน แต่ก็เป็นคนที่เบสชอบ ผมก็ต้องไว้หน้าเธอบ้าง
ผมตอบกลับไปว่า
“ก็พอดี พี่เบสเค้าเอ็นดูผมเหมือนน้องชายนะครับ ผมก็คิดว่าเบสเป็นพี่ชายคนนึง”
ไม่หรอก ไม่จริง ผมไม่ได้อยากเป็นพี่น้องกับเบสซักหน่อย
“อืม เราได้โต้งเค้าช่วยหลายเรื่องเลย โต้งเป็นรุ่นน้องที่น่ารักมาก” เบสชมผมใหญ่

เหอะๆ สายไปแล้ว มาชมตอนนี้ผมก็ไม่ดีใจหรอก
“แล้วทำไม โต้งกับเบสมารู้จักกันได้ละ ทั้งๆ ที่อยู่คนละคณะเลย”
หนิงทำหน้าสงสัยถามผมมา
“อ้อ ผมเคยจะขับรถชนโต้งเค้านะ”
“คือจริงๆ เบสเค้าขับมาถูกแล้วละ ผมผิดเองที่ไปวิ่งตัดหน้ารถเบสเค้า” 
ผมรีบแก้ตัวให้เบส เพราะไม่อยากให้ใครมองว่าเบสทำไม่ดี
“อ้อ ..นั่นเลยทำให้สองคนรู้จักกัน ทั้งๆที่อยู่คนละคณะ แหม่ แปลกดีนะ
นี่ถ้าเราไม่รู้จักเบสมาก่อน คงคิดว่าโต้งกับเบสเป็นคู่เกย์กันแน่เลย ผู้ชายหน้าตาดีสองคน ไปเดินเล่นสยามด้วยกันแบบนี้“
หนิงพูดแซวแบบขำๆ แต่ผมขำไม่ออก

“ยิ่งเดียวนี้นะ ผู้ชายหน้าตาดีๆ เป็นเกย์เยอะมาก หนิงก็ไม่ได้รังเกียจหรอกนะ
แต่ว่า มันผิดธรรมชาติ ผู้ชายก็ต้องคู่กับผู้หญิงซิ”
หนิงพูดลอยหน้าลอยตา คนพูดคงไม่ได้ตั้งใจ แต่คนฟังอย่างผม ถึงกับสะอึก

หลังจากนั้นหนิงก็หันไปชวนเบสคุยเรื่องอื่นต่อ

.............................................................................

หลังจากมาถึงสยาม แทนที่หนิงจะแยกไปหาเพื่อน ตามข้ออ้างที่เธอขอติดรถเบสมาด้วย
เธอกลับเดินไปไหนมาไหนกับพวกเราสองคน หนิงพยายามใกล้ชิดกับเบสมาก ผมได้แต่เดินตามหลังสองคนนั้นห่างๆ

หนิงเองก็จัดว่าเป็นคนสวยคนนึง บวกกับการแต่งตัวที่ดูเปรี้ยวๆ เวลาเดินเคียงข้างเบสที่หล่อน่ารักแล้ว ย่อมเป็นจุดสนใจคนรอบข้าง
บางคนทำหน้าตาชื่นชม เหมือนจะบอกว่า หนิงกับเบสเค้าสมกัน ผมได้แต่แอบมองอย่างน้อยใจ

พอมาถึงร้านแว่น หนิงก็เจ้ากี้เจ้าการ เป็นคนเอาแว่นมาสวมให้เบส
“เบส เธอหล่อมากเลยในแว่นตาอันนี้อะ โต้งเลือกเก่งเนอะ ที่หาอันเหมาะกับเบสได้ขนาดนี้” 
เธอชมเบสด้วยน้ำเสียงดูปลาบปลื้มเหลือเกิน

ตอนนี้แม้แต่ผมก็เห็นด้วย เบสดูดีมากในแว่นตาอันใหม่ ถึงแม้ผมจะเคยเห็นแล้วในวันที่มาซื้อกับเบส
ดูกี่ทีๆ เบสเค้าก็ไม่ได้น่ารักลดลงเลย มีแต่ดูดียิ่งขึ้น กลายเป็นหนุ่มแว่น น่ารักๆแบบที่หนุ่มๆ สาวๆ สมัยนี้นิยมกันไปละ
“เหมาะกับเราไหมโต้ง เบสหันมาถามผม” ผมแอบเห็น หนิงทำหน้าเซ็งเล็กน้อยที่เบสหันมาถามผมก่อน
รู้สึกแบบสะใจเล็กน้อย ที่เบสหันมาสนใจผมมากกว่าหนิง
“เหมาะมากเบส” ผมยิ้มให้กับเบส เบสยิ้มตอบ ยิ้มเบสแทบทำให้ผมละลาย หน้าผมคงแดงมากๆแน่ตอนนี้ ด้วยอาการเขินคนน่ารัก

“เบส หนิงหิวแล้วละ ไปหาอะไรกินกันไหม” หนิงรีบดึงความสนใจเบสไปจากผม
“อ้าว..หนิงไม่ใช่นัดเพื่อนไว้หรอกหรอ” เบสถามหนิงงงๆ
“อ้อ.....เดียวนะ หนิงโทรไปหาเพื่อนก่อนนะ” หนิงทำหน้านึกได้
แล้วขอตัวออกไปโทรศัพท์หาเพื่อนที่นอกร้าน

ตอนนี้เบสถอดคอนแท็กเลนส์ออกแล้ว และหันมาใส่แว่นตาแทน ตอนที่เราออกจากร้านแว่นมา หนิงก็โทรศัพท์เสร็จพอดี

“เบส ทำยังไงดี เพื่อนหนิงมันแคนเซิลนัดละ มันบอกมีธุระกับที่บ้าน ตอนนี้หนิงเลยเคว้ง ไม่รู้จะทำอะไรดีแล้ว”

“อ้าว ..แย่เลย งั้นหนิงไปกับพวกผมไหมครับ เดี๋ยวผมกับโต้งก็ว่าจะเดินเล่นกันก่อนซักนิด
แล้วจะไปหาอะไรทานกัน แล้วเดียวผมไปส่งให้เอาไหม” 
เบสเสนอตัวด้วยความใจดี หรือ....
จะด้วยเบสอยากใกล้ชิดหนิงอยู่แล้ว
อันนี้ผมก็ไม่รู้จริงๆ แล้วก็ไม่อยากรู้เท่าไรแล้วตอนนี้

ผมเริ่มอารมณ์ไม่ดี แต่ก็ต้องอดทน แกล้งทำเป็นไม่มีอะไร และยินดีจะให้หนิงมาเดินด้วยกับพวกผม

ตลอดเวลาที่เราสามคนเดินเล่นสยามกัน หนิงเริ่มทำตัวออกนอกหน้า พยายามเดินใกล้ชิดเบสมากๆ 
และกันผมออกมาห่างๆ ถ้าเบสกันมาคุยกับผมนานๆ หนิงก็จะหาเรื่องแทรกเข้ามา แล้วก็ดึงความสนใจเบสไปทางเธอ

พอตกเย็น เราเลือกจะไปกินร้านอาหารน่ารักๆในสยาม ร้านนี้หนิงเป็นคนจงใจเลือก เธอบอกว่าร้านนี้อร่อย เธอชอบมากินบ่อยๆ

ดูจากหน้าร้านก็รู้ว่าแพงแน่ๆ ไม่ใช่ว่าผมไม่มีปัญญาจ่ายนะ แต่ผมว่ามันแพงเกินไป ในขณะที่เราสามารถกินของอร่อยๆที่ราคาถูกกว่าได้

“โต้ง โอเคไหม กินได้หรือเปล่าร้านนี้” หนิงหันมาถามผมเหมือนถามด้วยความเป็นห่วง
แต่ทำไมนะ ผมเห็นว่า มันเหมือนการกัดแขวะอย่างบอกไม่ถูก

“เอ่อ..หนิง เราว่าไปกินร้านอื่นเถอะ เราอยากกินอย่างอื่นมากกว่า” 
ผมคิดว่าเบสกำลังช่วยผม เพราะเบสก็ดูทีท่าพอใจร้านนี้ไม่น้อย
เบสเค้ามีเงิน เรื่องค่าอาหารเป็นเรื่องเล็กน้อยมากสำหรับเค้า แต่เค้าคงไม่อยากให้ผมเสียเงินเยอะ
และเบสก็รู้ผมไม่ได้มีเงินมากินร้านแบบนี้
นี่ถ้าเรามากันสองคน ผมอาจจะยอมให้เบสเลี้ยงบ้าง แต่นี่ผมรู้สึกอาย ถ้าเบสจะบอกเลี้ยงผมต่อหน้าหนิง
มันทำให้ผมรู้สึกด้อยกว่า ไม่เหมาะสมที่จะมาคบคนรวยแบบเบส
“เบสกับหนิงกินกันไปเหอะ เราว่ากำลังจะกลับพอดี”

“อ้าว โต้ง มาด้วยกันก็ต้องกลับด้วยกันซิ จะรีบกลับไปไหน”
“โต้งเค้าอาจจะไม่หิวก็ได้เบส แต่ตอนนี้หนิงหิวแล้วละ แล้วบ้านโต้งเค้าก็อยู่ตั้งไกลถึงมหาลัย
เบสจะอ้อมไปทำไมละ บ้านเบสไม่ใช่อยู่แถวนี้หรอกเหรอ”

“เดี๋ยวนายต้องไปส่งหนิงที่บ้านอีกนิ แล้วบ้านนายก็ใกล้แถวนี้แล้วอย่างที่หนิงบอก
ไม่ต้องไปส่งเราก็ได้ อ้อมกลับไปมหาลัยมันไกลนะ”
 ผมพยายามช่วยพูดแก้ตัวให้เบส
ผมกลัวเบสจะไม่สบายใจ จึงแอบกระพริบตาให้เบส ตั้งใจจะให้เค้าเข้าใจว่า ผมเปิดโอกาสให้เบสกับหนิง

แต่จริงๆแล้ว เป็นเพราะผมไม่สนุกที่จะอยู่ด้วยแล้วตะหาก ผมรู้สึกตัวเองเหมือนเป็นก้าง
ผมควรจะถอยห่างมาจากเบสได้แล้ว ไหนๆเบสก็ได้โอกาสใกล้ชิดกับคนที่เค้าชอบ
แล้วหนิงก็ดูท่าจะถูกใจเบสไม่น้อย ผมควรจะรู้ตัวแล้วหายไปจากตรงนี้ดีกว่า

เบสดูเหมือนจะเข้าใจความหมายของสัญญาณกระพริบตานั้น เค้าทำหน้าขอบใจและทำท่าเสียใจกับผมเล็กน้อย
“งั้น โต้งจะกลับยังไงละ “
“นายไม่ต้องห่วงเราหรอกเบส เรามาแถวนี้บ่อยๆ เราชินแล้ว กลับได้ไม่ต้องห่วง”
ผมโกหกเบสไป จริงๆ ผมไม่ค่อยได้เข้ามาสยามหรอก ถ้ามาก็มาด้วยรถต่อซะมากกว่า
ผมโบกมือให้ทั้งสอง แล้วก็จากมาอย่างเงียบๆ

ขณะที่ผมหันหลังกลับไปดู เห็นทั้งสองเดินเข้าไปในร้านพร้อมๆกัน ผมเสียดแน่นในอกสุดๆ
เหมือนมีใครเอามือมาบีบ ผมรู้สึกเหนื่อยล้าอ่อนแรง ทำไม รักข้างเดียว มันทรมานแบบนี้

ผมพูดได้อย่างไม่อายเลย ผมหลงรักเบสไปแล้ว แต่เป็นรักข้างเดียว....ที่ไม่มีทางสมหวัง

ผมเดินไปเรื่อยเปื่อย เวลาแบบนี้ ผมยังไม่อยากกลับบ้านเลย กลับไปก็คงอดไม่ได้ที่จะคิดว่า
เบสกำลังมีความสุขอยู่กับหนิง กลับไปเจอบ้านที่มีกลิ่นของเบส

ผมต้องรีบทำใจเร็วๆซินะ
ดูรูปการณ์แบบนี้แล้ว อีกไม่นาน เบสก็คงได้เป็นแฟนกับหนิงแน่ๆ
ถ้าวันนั้นมาถึง ผมต้องทำใจให้ได้ ผมต้องยิ้มแสดงความยินดีกับเบสให้ได้ ผมสัญญาในใจ ถึงแม้ผมจะรู้ว่า ผมทำไม่ได้หรอก

ผมเดินเรื่อยเปื่อย จนกระทั่ง หางตาผมเหลือบไปเห็นคนๆ นึง หน้าตาเหมือนคนรู้จักผม

ผมหันไปมอง และก็ไม่ผิด

ผมเห็นต่อ!!!
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ยังไม่ต้องรบกวนคุณดรีมนะครับ เพราะวันนี้ลองถามเพื่อนๆ หลายๆ คนดูแล้ว ถ้าไม่ได้ทำให้เกิดตัวเองเกิดอารมณ์ก็ไม่มีปัญหา
จะอดทนครับ ผมไม่อยากให้คุณดรีมเหนื่อยวนลงหลายบอร์ด

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด