***** ตอนที่ 18 *****
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น
ผมก้มลงไปมองที่หน้าจอ เป็นพี่เบิร์ดโทรมา
“ฮัลโหล สวัสดีครับพี่เบิร์ด”
“โต้งหรอ โทษที นอนหรือยังครับ”
“ยังครับพี่ ว่าไงหรอครับ มีอะไรปะ”
“...คืองี้....เอ่อ...พี่จะบอกว่า ให้พี่ไปรับหรือเปล่าพรุ่งนี้ละ”
“โหย พี่ ไม่ต้องก็ได้ จะอ้อมเปล่าๆ ผมไปเองก็ได้ ขอบคุณครับ”
“ก็ไม่อ้อมหรอก พี่มีธุระแถวนั้นตอนเช้าพอดี คือพี่จะเอารายงานไปให้เพื่อนที่อยู่หอแถวหน้ามอ พอดี
เลยว่าจะถามโต้งว่าไปพร้อมกันเลยไหม แต่ถ้าโต้งไม่สะดวกก็ไม่เป็นไรนะ ไปเจอกันที่ห้างเลยก็ได้”
“อ้าว งั้นหรือครับ ถ้าพี่แวะมาแถวนี้ งั้นผมขอติดรถไปด้วยเลยละกันพี่”
“โอเค งั้นพรุ่งนี้ 10โมงเจอกันแล้วกัน” น้ำเสียงพี่เบิร์ดดูดีใจอย่างบอกไม่ถูก
“พี่รู้หรอบ้านผมอยู่ไหน”
“ก็เห็นโต้งบอกว่าแถวนั้นนิ ไหนอยู่แถวไหน จะให้พี่ไปรับแถวไหนว่ามา”
ผมก็นัดแนะกับพี่เบิร์ดว่าจะให้เลี้ยวเข้าซอยไหน เข้ามาหาผมยังไง
หลังจากคุยกันเรียบร้อย ผมก็วางสาย
ในอกมันร้อนวูบๆ ผมรู้สึกว่าพี่เบิร์ดน่าจะชอบผม ผมเองก็ไม่ได้รังเกียจพี่เบิร์ดอะไร
พี่เค้านิสัยก็ดี หน้าตารูปร่างก็ดี ไม่แพ้เบสเลย
แต่อีกอย่างที่เหนือกว่าเบสคือ พี่เบิร์ดเป็นเกย์ เค้าพร้อมที่จะมารักผู้ชายแบบผม.......
แต่ลึกๆ ในใจผมบอกว่า ไม่มีใครแทนที่เบสได้......แต่เวลานี้ ผมต้องการใครซักคนที่จะมาเคียงข้างผม เพื่อชดเชยความรู้สึกโหยหาในตัวเบส
ในตอนที่ผมกำลังสับสน มือถือผมก็ดังขึ้นอีกครั้ง
เบส !!! เบสโทรมา
ผมลังเลอยู่ครู่นึง แล้วก็กดรับสายเบส
“ฮัลโหล ไงมีอะไร โทรมาซะดึกเชียว” ผมทักเบส
“ฮัลโหลลลลล โต้งหรอค้าบบบบ ราตีสาหวาดดดด” น้ำเสียงเบสหวานเยิ้ม เสียงแบบนี้ กำลังเมาแน่ๆ
“เบสๆ ทำไมเมาแบบนั้นละ เห้ย มีสติหรือเปล่าเนี่ย”
“มีสาติ ค้าบบบ เบสคิดถึงโต้งเลยโทร มะหา โต้งกินข้าวยังค้าบบบบ” เบสยังคงพูดยานคางอยู่
“กินแล้วๆ เห้ย เมาก็ไปนอนซิ แล้วตอนนี้อยู่ไหน”
“อยู่คอนโดเพื่อนหนิงอะค้าบบบบ เค้าชวนเรากินเหล้ากันนะ ตอนนี้ก็ยังกินกัน แต่
เรากินไม่เก่ง เลยรู้สึกทนไม่ไหวแล้ว เลยขอตัวมานอนก่อน เอิ่มมมม เห้อ.....แย่
จัง มึนๆ แบบนี้แล้วคิดถึงโต้งอะ ถ้าโต้งอยู่ข้างๆ ต้องช่วยอะไรเราได้แน่ๆ ฮ้าวววว...”
“ไปนอนซะซิ แล้วนี้นอนกันยังไง”
“ก็คอนโดมันมี 2 ห้องนอนพอดีไง ห้องนึงยกให้พวกผู้หญิง อีกห้องเบสกับเพื่อนผู้ชายอีกคน ก็มีมากัน 4คนละนะ
มีหนิง จิ๊บ คนที่โต้งเคยเจออะ แล้วก็ เพื่อนชายหนิงคนนึงชื่อชิน แต่นี่เห็นชินบอกว่า กำลังจีบจิ๊บอยู่ นะ เค้าขอให้เราช่วยๆ หน่อย
ไม่รู้ช่วยอะไรนะโต้ง แต่เราก็รับปากไปละ ฮ่าๆๆ เราจะได้ช่วยคนจีบกันด้วย ขำดี”
เบสพูดพล่ามใหญ่เลย แต่นั่นยิ่งทำให้ผมเป็นห่วงเบส เบสเวลานี้ไม่มีสติเหมือนปกติ อาจจะทำอะไรที่ไม่ดีก็ได้
หลังจากกำชับให้เบส ระวังตัวแล้วรีบๆนอนซะ ผมก็วางสาย ก่อนวางสาย เบสก็กล่าวราตรีสวัสดิ์ผม เหมือนเช่นเคย ที่เราพูดกันก่อนนอน
“ราตรีสวัสดิ์โต้ง” “ราตรีสวัสดิ์เบส” ประโยคเหล่านี้ แทบจะเป็นสิ่งที่ขาดไม่ได้ก่อนนอนของผมไปซะแล้ว
หลังจากวางสาย ผมก็ยังคงกระสับกระส่ายด้วยความเป็นห่วงเบส เบสเวลานี้จะเป็นอะไรหรือเปล่า
ผมนึกถึงเก่ง ตอนนี้เก่งมันก็อยู่หัวหินนิ อาจจะช่วยอะไรได้บ้างก็ได้....เอาไงดี
แต่ผมไม่อยากโทรไปกวนเก่งตอนนี้เลย มันอาจจะอยากสวีทกับแฟนมันก็ได้....
ผมนอนกระสับกระส่ายคิด วกวนไปมาได้ประมาณ เกือบครึ่งชั่วโมง
เสียงโทรศัพท์ผมก็ดังขึ้นอีกครั้ง
ผมรีบกระเด้งไปรับโทรศัพท์ในทันที
“ฮัลโหล เบสหรอ มีอะไรปะ เกิดอะไรขึ้น” ผมรีบกรอกคำถาม รัวไปอย่างรวดเร็วทันทีที่เห็นว่าคนที่โทรมาคือเบส
“โต้ง ทำไงดี เพื่อนหนิงนะ ที่ชื่อชิน ....เมื่อกี้เค้ามาขอให้เราไปนอนกับหนิง เพราะเค้าอยากนอนห้องเดียวกับจิ๊บ เราทำไงดีโต้ง....”
น้ำเสียงเบสตอนนี้ดูหายเมาไปเลย คงเพราะร้อนใจ
“แล้วนายโทรมาหาเราทำไม นายไม่ได้อยากใกล้ชิดหนิงอยู่แล้วหรอ....” ผมแกล้งถามเบสกลับไป
“ไม่ใช่ยังงั้น เราแค่รู้สึกดี กับหนิง แต่เรายังไม่แน่ใจว่าเราอยากเป็นแฟนกับหนิงหรือเปล่า...
แล้วชายหญิงนอนห้องเดียวกัน มันยังไงก็ไม่ดีอะ เราไม่อยากอยู่แล้ว ทำไงดีโต้ง”
“สรุป นายไม่อยากนอนห้องเดียวกับหนิงใช่ไหม?”
“ใช่โต้ง เราว่ามันไม่เหมาะสม”
“แล้วนายทำไมไม่ขับรถออกมาหาโรงแรมละ”
“ตอนนี้เราเมามาก คงขับรถไม่ไหวโต้ง แล้ว....โรงแรมช่วงหยุดยาวก็เต็มหมด เราจะหาจากไหนได้”
“งั้น...เอางี้ รอสักครู่ เด๋ียวเราให้เก่งไปรับ เก่งมันก็อยู่แถวนี้พอดี รอแป๊บนะ เดียวเราโทรกลับ นายบอกชื่อคอนโดมาละกัน นายหาทางถ่วงเวลาไว้ก่อนนะ ”
“ได้โต้ง เราจะรอนะ เราเชื่อว่าโต้งต้องช่วยเ่ราได้” น้ำเสียงเบสดูโล่งใจ
เบสไว้ใจผม ผมต้องช่วยเบสให้ได้
ตอนนี้ผมก็ร้อนใจพอๆ กับเบสละ ผมไม่อยากให้เบสอยู่ห้องเดียวกับหนิงเหมือนกัน จะว่าผมหึง ผมหวงก็ได้
แต่ผมคิดว่า ผู้หญิงอย่างหนิงไม่เหมาะสมกับเบส เธอดูร้ายกาจเกินไป...ผมต้องขัดขวาง
ไม่รู้ว่า เหตการณ์ที่เกิดขึ้น เป็นความคิดของเพื่อนหนิงเท่านั้น หรือว่าหนิงก็รวมหัวด้วย เพื่อจะรวบหัวรวบหางเบส
ผู้หญิงสมัยนี้ ไว้ใจได้ที่ไหนละ น่ากลัวกว่าผู้ชายบางคนอีก
-----------------------------------------------------------------------------
ดึกๆ ถ้าไม่ขี้เกียจจะเอาส่วนที่เหลือมาให้นะครับ
หัวข้อ: (อวสาน) เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (100%) 22/1 (อ่าน 351921 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก