หัวข้อ: ]* love is a drug! *[RIP my Bro______________UP! Aug 22

[The_outsider]

อ๊ากกก!!  พี่นัท!!

กู๊ดจ๊อบบบ!!
 

 

[BeeRY]

พี่นัทเค้าถือคติ ช้าๆได้พร้าเล่มงามหรือเปล่า

[หัวเเม่มือ]

แหงะพุอ่อยอิอิ

พี่นัทซื่อบือว่ะแตน่ารัก

[โจ๊กกุ้ง]

คิดไปคิดมาพี่นัทก็ดีนะ อ่ะไม่ดีกว่า สงสารพี่นัท อิอิ

[foyer]

/

พอพี่นัทบอกอย่างนั้น ผมเลยนั่งอยู่ที่เดิม... มีมือพี่นัทกุมไว้หลวมๆ แต่แป้บเดียวเค้าก็ปล่อย แล้วหันมายิ้มแห้งๆ ให้ผมทำนองว่าขอโทษ...

หง่ะ ไม่ได้ว่าอะไรสักหน่อย... กำลังคิดอยู่ในใจว่าไม่กล้าจับ เดี๋ยวจับเองก็ได้
แต่มีคนกลุ่มนึงเดินผ่านมาซะก่อน... พี่ปีสี่คับ

“อ้าว น้องน้ำพุ กับไอ้นัท?” เรียกให้มันเท่าเทียมหน่อยดิ พี่สอง... เหอะๆ จากวันนั้นยังไม่เจอพี่เค้าเลยคับ หนังสือก็ยังไม่ได้ไปเอา จะเจอด่ามั้ยเนี่ย..
“มานั่งทำไรกันตรงนี้ ไม่ไปเต้นกับเค้าเหรอ?” แถวหน้าเวที ซอมบี้เพียบคับ อยากไปแจมเหมือนกัน แต่มึนหัวแล้ว

“...........................” มะมีใครตอบพี่สองซะงั้น พี่นัทแค่ยิ้มๆ
“พี่สอง หนังสืออ่ะ ผมฝากไว้ก่อนนะ”
“อ่าว... ไอ้โก้เอาไปให้แล้วหนิ” 

“...........หืออ............” ตอนไหน? ไอ้โก้ไม่เห็นพูดถึงเลย หง่ะ... มันเล่นตุกติกอะไรอีกแล้วป่าวเนี่ย
“ผมยังไม่ได้เลยครับ”
“อ้าวเหรอ มันลืมมั้ง แต่ไอ้โก้เพิ่งมาเอาไปเมื่อวันก่อนเอง ลองไปถามมันดู”
“อ่า ครับ ขอบคุณคับพี่สอง”
“อือ”

พี่สองเดินจากไป โดยทิ้งความสงสัยให้ผม... เชรี้ยโก้ เอาหนังสือตรูไปดอง แสรดด ถ้าไม่เจอพี่สองผมคงไม่รู้มั้งเนี่ย

“หนังสืออะไรเหรอ?” พี่นัทหันมาถาม 
“หนังสือ xxx อ่ะ พี่สองมีเลยให้พุยืมมาดูงาน”
“อ๋อ... ที่ทำโปรเจค xxx อ่ะนะ” 
“ครับ”
“ทำไปถึงไหนแล้วล่ะ?”
“งานคู่อ่ะ ก็ทำเรื่อยๆ กับโม หาข้อมูลในเนตก็เจอเยอะอยู่เหมือนกัน แต่จับยังประเด็นไม่ได้เลย” หง่ะ พูดไปแล้วเพิ่งนึกขึ้นได้ว่าไม่ควร เพราะ....
“งาน xxx มันจะเป็นแบบ บลาๆๆๆ” 
โหพี่... มาเรียนแทนผมดีกว่ามั้งแบบนี้ มีอันไหนที่พูดถึงแล้วไม่รู้มั่งเนี่ย แต่ประเด็นคือผมไม่อยากฟังตอนนี้ง่ะ... มันไม่ใช่เวลา 

“พี่นัทๆ พอก่อน” ขอขัดจังหวะการสาธยายหน่อยละกัน   
“กลับกันดีกว่า”
“โอเค เดี๋ยวเดินไปส่ง” ผมไม่ขัดศรัทธาครับ มีพี่นัทอยู่ใกล้ๆ ก็ดีหลายอย่างนะ แหะๆ คอยกันท่าคนอื่นให้ผมไปในตัว ทั้งที่พี่เค้าก็ไม่ได้ทำอะไรแบบนั้นหรอก
(หรือทำ แต่ผมไม่รู้หว่า)

พี่นัทน่ารำคาญตอนแพล่มเรื่องงานอ่ะ พูดนานด้วย ผมฟังบ้างไม่ฟังบ้าง ที่ฟังนิดนึงเพราะพอเค้าถามจะได้ตอบถูกว่าพูดเรื่องอะไร
แต่ส่วนดีก็มีตรงที่ ไม่เรื่องมากอ่ะคับ ได้คือได้ ไม่คือไม่... ประมาณนี้ ไม่ได้มีเล่นเทคนิคแบบคนอื่น

/

ที่ว่าไปส่งคือที่วงเหล้านะคับ แหะๆ ก็ต้องมาหาเพื่อนก่อน มันรออยู่
แต่ก้นแตะดินได้ไม่ถึงห้าวิ ไอ้สตางค์ก็ชวนกลับบ้านพักไปนอน มันง่วงแล้ว.... เหอๆๆ กะว่าจะอยู่กินเหล้าต่ออีกนิด แต่กลับก็ดีเหมือนกัน

ผม สตางค์ โม เลยไปนอน
เหลือไอ้เต้กินเหล้าต่อ อ่อเมื่อคืนผมได้ยินมาว่าไอ้เต้ไปเหวี่ยงพี่ จ. ขา่ใหญ่ของคณะมาด้วย เหตุผลเพราะพี่เค้าเมาแล้วทำกร่างใส่มันอ่ะคับ เต้มันเลยด่า โวยวาย เกือบต่อยกัน... ทีนี้มันเลยโดนพี่ๆ เค้าเพ่งเล็ง เหอๆๆ แอบอยู่ลำบากนิดนึง (โดนเขม่น) เพราะผมอยู่กลุ่มมัน แต่ก็ไม่มีไรร้ายแรงหรอกคับ พอหายเมาก็หายโกรธกัน   

แปลกนะคับ คนที่ผมคลุกคลีด้วยบ่อยๆ ไม่ค่อยจะถามเรื่องส่วนตัวผม แต่ถ้าเป็นคนอื่นกลับอยากรู้เรื่องผมกันจัง ที่พูดเนี่ย... หมายถึงไอ้โมนะครับ ที่ดูจะไม่ค่อยใยดีผมเหมือนคนอื่น คิดไปคิดมา หรือว่าผมไม่ค่อยสนใจมันก่อนก็ไม่รู้

วันต่อมา กิจกรรมของคณะผมคือไปรวมสายรหัส (อีกแล้ว)
หง่ะ.. เห็นพี่ไมค์แล้วเคือง บังคับผมกินเบียร์แล้วไม่รับผิดชอบ
“เมื่อคืนเป็นไงพี่น้ำพุ ได้ข่าวว่าเมา” น้องรหัสผมเดินมากระแซะถาม 
“ใครบอก? ไม่ได้เมาเว่ย” แค่มึนๆ ง่วงๆ
“พี่ไมค์บอกกก เมื่อคืนพี่น้ำพุกินเบียร์สามแก้วเมาน้อคไปเลย” มันยิ้ม หัวเราะ...

“แถมเมาแล้วไปนอนตักใครก็ไม่รู้ อิอิ เห็น....  โลกส่วนตัวกันมากเลยพี่ ตกลงแน่แล้วใช่ป่าวกับพี่นัท?” อาจจะยังไม่รู้กัน ไอ้เบนซ์เนี่ยมันเป็นคนฮาๆ เฟรนด์ลี่ แล้วก็นิสัยดีมาก มันกับผมก็สนิทกันพอสมควรนะ คุยเรื่องส่วนตัวกันได้ ไม่ค่อยกั๊ก นอกจากจะไม่อยากบอกจริงๆ ยังแอบเสียดายเลยที่มันเป็นน้อง ไม่ใช่เพื่อน ไม่งั้นคงมีเวลาสนิทกันมากกว่านี้

“แน่แล้วอะไร ไม่แน่เว้ย” ผมปฏิเสธไปก่อน เพราะไม่แน่จริงๆ
“ทำไมอ่ะพี่ พี่นัทเค้าก็ดีน้า... หรือพี่น้ำพุมีตัวจริงแล้ว เบนซ์เห็นมีคนนึงมาส่งพี่ คนที่ตัวสูงๆ หน้าตาดีอ่ะ แฟนพี่ป่ะ?” 
กำลังจะตอบมีรุ่นพี่ปีสามคนนึงเดินผ่ามากลางวง
“เฮ้ย คุยอะไรกัน ไปถ่ายรูปได้แล้ว”

สรุปก็ไม่ได้แก้ตัวกับน้องว่าไอ้เคนไม่ใช่แฟนผมครับ เฮ้อ 

/

ขากลับ... ไม่อยากกลับเลย พอคิดว่ากลับไปอาจต้องเจอไอ้เคน และกลับไปต้องไปเรียน.... (ปีสองงานเยอะอ่ะ)
ผมนั่งคิดมาตลอดทางว่า... เคนติดต่อผมไม่ได้สองวัน มันจะมีมาตรการอะไรกับผมอีกรึเปล่า... ก็รำคาญมันอ่ะ โทรจิกอยู่ได้ ถ้าบอกมันดีๆ ว่าไม่อยากคุยโทรศัพท์

มันจะฟังมั้ยก็ไม่รู้ (ไม่ฟังแน่ๆ แถมอาจจะโดนด่าอีก)

ผมคิดตามหลักความน่าจะเป็นเพื่อหาทางหนีทีไล่ไว้หลายอย่าง
ด่านแรก พอกลับถึงที่หมาย ต้องดูก่อนว่ามันมาดักรอที่คณะรึเปล่า....
ดูแล้วไม่เจอครับ รอดตัว

ด่านที่สอง... หอ..... ผมนั่งแท็กซี่ไปกับเพื่อนหลายคน หอผมถึงก่อนคนแรก
ผมให้แท็กซี่จอดรออยู่แถวปากซอย แล้ววิ่งแอบๆ เข้าไปดูหน้าหอ... (เพราะหออยู่ใกล้ถนนใหญ่) ปรากฏว่าเจอครับ!!
เคนนั่งรออยู่จริงๆ ด้วย... เห็นแล้วตกใจ ขวัญกระเจิงเลยคับ รีบวิ่งกลับไปขึ้นแท็กซี่แทบไม่ทัน


“โม... กูไปค้างด้วยได้ป่าววะ” ผมพูดปากคอสั่นเลยง่ะ ก็เหลือมันคนเดียวในนี้ที่พอจะพึ่งได้อ่ะคับ
“ทำไมวะ มีอะไร?” หน้าไอ้โมดูตื่นเต้นไปกับผมด้วย รวมทั้งเพื่อนในรถคนอื่นก็ดูจะแปลกใจที่ผมวิ่งป่าราบกลับมา

“มีคนมาทวงหนี้ว่ะ ยังไม่มีเงินใช้คืนเลย กลัวโดนกระทืบ” ผมยังมีอารมณ์ไปพูดเล่น แต่จังหวะนั้นไม่อยากบอกใครเรื่องเคน เลยพูดไปแบบนั้น...ฮะๆ คิดแล้วขำ

แต่ตอนนั้นกลัวจริงๆ ยังไม่พร้อมเจอเคนวันนี้อ่ะ ถ้าวันพรุ่งนี้ก็โอเคอยู่ มีข้อแก้ตัวแล้ว   

“เหรอ มึงเป็นหนี้เค้าเท่าไหร่วะ ยืมกูก่อนไหม?” เพื่อนนาย ก. จริงจังไปแล้ว
“มึงเล่นบอลใช่ไหมพุ?” ไอ้โม... - -“ เรื่องนั้นอ่ะ เมื่อก่อนคับ เมื่อก่อน
...ผมเคยเล่าให้มันฟังตอน ม.ปลาย แหะๆๆ เล่นหนุกๆ นะไม่ได้ซีเรียสอย่างที่มันคิด   
“ป่าวๆ เอาเป็นว่า คืนนี้ขอนอนห้องมึงละกัน เดี๋ยวพรุ่งนี้เช้ากูกลับมาเปลี่ยนเสื้อที่หอ”
“อืมๆ ได้” เฮ้ออ โล่งอก

จากนั้น ดูเหมือนเพื่อนอยากจะรู้กันจริงๆ ว่าผมไปเป็นหนี้ใคร อะไรยังไง...
ผมหายกลัวแล้ว เลยบอกเพื่อนไปว่าล้อเล่น แหะๆๆๆ เจอด่าเด่ะคับ
มุขไม่ฮา พาเพื่อนเครียด

ผมบอกแค่มีเพื่อนเก่ามาหา... ไม่อยากเจอมัน กลัวมันยืมตังค์เลยขอหลบไปที่อื่นก่อนสักพัก ฮะๆๆ เรื่องเงินนี่อ้างง่ายเนอะ

/

ผมมาค้างหอไอ้โม ก็เกรงใจมันอยู่เหมือนกัน ไม่รู้มันเต็มใจให้มารึเปล่า เหมือนมัดมือชก แต่ก็ไม่รู้จะทำยังไงแล้วหนิ หน้าด้านอยู่ต่อแหล่ะคับผม

ไอ้โมก็ไม่ได้พูดอะไร เปิดทีวีไม่ให้เงียบ ก็ดูเคเบิ้ลกันไปแบบเงียบๆ เพราะดูเหมือนมันไม่ค่อยอยากคุยกับผม มันอาจจะเหนื่อยมั้ง (คิดในแง่ดี)

เช้าวันรุ่งขึ้น ผมกลับหอ ก็ไม่เจอเคนแล้ว (แหงดิ) ปิดมือถือไปสองวัน อารมณ์ดีโคตรๆ แต่จะไปจิตตกต่อจากนั้นแทนอ่ะดิ ไม่เป็นไร...  เริ่มรู้จุดอ่อนเคนแล้ว
เจอทะเลใจสงบครับ

ไอ้เคนพอผมอ่อนกับมัน มันก็จะตามใจ เอาใจผมมากมาย ถึงจะดูง๊องแง๊งบวกงี่เง่า แต่ก็ดีกว่าแข็งใส่มัน แล้วมันซัดผมหน้าหงายกลับมาละกัน

ผมนั่งรถเมล์ไปคณะ... ทุกอย่างปกติดีครับ ไม่มีแม้แต่เงาเคน
โอ้... โชคดีชะมัด แต่ถ้าให้ดีกว่านี้ อย่าโผล่หัวมาให้เห็นอีกตลอดชาติไปเลยก็ดีนะมึง

“น้ำพุ” หง่ะ ไอ้โก้วิ่งฝุ่นตลบมาพร้อมกับหนังสือเล่มใหญ่....
อ๊ากก นั่นมัน xxx ของกรูที่มึงเอาไปดองใช่ไหมม
“กูเอามาให้แล้ว โทษที ช้าไปหน่อย ที่จริงพี่สองฝากมาให้เมื่อวัน xx ละแต่กูลืมเอามาให้” หน้าตามึงรู้สึกผิดมากกก 
“อืม ไม่เป็นไร ขอบใจ” ผมยื่นมือจะรับ
“กูถือให้ มันหนัก”
“ไม่เป็นไร กูถือได้”
“เฮ้ยย มันหนักจริงๆ อ่ะ ให้ลองดูก็ได้” ผมเทสต์ ก็........หนักจริงด้วยง่ะ เล่มมันใหญ่แล้วก็หนามากคับ ปกแข็ง ภาพสีทุกหน้า ข้างในมีบรรยายอยู่สามสี่ภาษา ไม่
หนาจะทนไหวรึ

“ถือไอ้นี่ โหนรถเมล์แม่งไหล่แทบหลุดอ่ะ หนักมาก” มึงจะพูดให้กรูเห็นใจใช่ป่ะ
“มึงจะขึ้นเรียนเลย หรือไปโรงอาหารก่อน” คาดว่าเพื่อนๆ คงนั่งกินข้าวกันอยู่มั้งคับตอนนี้
“โรงอาหาร” กินด้วยละกัน หิว

ผมไปก็เจอแอน แต้ว แก๊งค์มาเฟีย อยู่กันเพียบ
“น้ำพุ ไปดริ๊งค์กันป่าวคืนนี้?” หนึ่งในชาวแก๊งค์ชวน หง่ะ... ได้ข่าวพวกคุณเพิ่งไปกันมา ไปอีกและ
“ที่ไหนอ่ะ?” ที่เดิมไม่ไปนะ...
“xxx แหล่ะ เนี่ยไปกันหมดเลย ไปป่าวๆๆ สังสรรค์กัน” อ่อ ที่ประจำที่ผมเคยบอกว่าคณะผมชอบไปนั่งกินกันบ่อยๆ อ่ะคับ ยังไม่เคยไปเลยแฮะ

“ไปก็ได้ กินเหล้า หรือเบียร์กันอ่ะ?”
“เหล้า แต่ถ้ามึงอยากกินเบียร์ก็ได้ เดี๋ยวไอ้ จ. ว่าจะเอาเบียร์ไป” ไอ้ จ. นี่ตัวสูบอบายเลยคับ มันกินเยอะมากๆๆๆ เกือบทุกวัน ไม่รู้จะกินไปแข่งทีมชาติรึไง 
“อ่อ...อืม กี่โมงเหรอ?” ผมถาม
“สักทุ่มสองทุ่มแหล่ะ เนี่ยไปกันหมดเลย แอนแต้วก็ไป อย่าลืมชวนไอ้โม กับสตางค์ไปด้วยละกัน”
ที่พวกมันไม่ชวนไอ้เต้ ใช่ว่ารังเกียจอะไรนะคับ แต่ไอ้เต้แม่มันมารับ กลับบ้านเร็ว อย่างที่เคยบอกไปแล้ว

/

ผมไปชวนสตางค์กับโม มันสองคนไม่ไปอ่ะคับ ก็พอรู้อยู่... ว่าไม่ชอบอะไรแบบนี้
แหะๆ ผมก็ใช่ว่าจะชอบอะไรมากมาย แต่ผมชอบเข้าสังคม มาอยู่วงเหล้านี่ได้รู้อะไรเยอะนะคับ ใครเป็นไง ใครมีเรื่องกับใคร... ใครชอบใคร... รู้ไว้จะได้ไม่ตกกระแส อิอิ

“แล้วเรื่องมึงกับพี่นัทว่าไงวะน้ำพุ?” กำ...ตรูโดนด้วย
“เป็นแฟนกันยัง?”
“........เอ่อ ยังๆ” เวลาไอ้พวกนี้จี้ถามแล้วน่ากลัวแฮะ ที่จริงสำหรับเรื่องที่ผมเป็นเกย์มันไม่แปลกสำหรับแก๊งค์มาเฟียคับ เพราะแก๊งค์นี้มีน้องตุ๊ดอยู่สองคน แล้วก็แรงมากด้วย เวลาไปมีอะไรกับใครก็จะเอามาเล่าให้เพื่อนฟังอย่างภาคภูมิใจ ว่าฉันสวย เริศ อะไรประมาณนี้ ฮะๆๆ
แต่เค้าไม่ได้ทำแบบน่าหมั่นไส้นะคับ ก็โอเคอ่ะ ผมก็สนิทกับเค้าระดับนึง เบื่อๆ ก็จะไปนั่งคุยหรือไปเที่ยวด้วย ฮะๆๆ ผมสนิทไปทั่วล่ะคับ

“นานแล้วนะเว้ย เมื่อไหร่จะเป็นแฟนกัน” นาย ก. เอ่ย
“ช่าย รออะไร เป็นฉันหน่อยไม่ได้ พี่นัทเสร็จไปนานและ” น้องตุ๊ดถลึงตาใส่ผมซะงั้น
“จับรวบหัวรวบหางเลยสิน้ำพุ จะให้พี่เค้าเดินตามต้อยๆ ไปถึงเมื่อไหร่กันคะ” 

“เหอๆๆ ผมไม่ใช่เจ้นี่หว่า”
   
“แอร๊ยย พี่นัทช่างน่าสงสาร เดินตามมาเป็นปียังไม่ได้แอ้ม ...จริงๆ เหรอน้ำพุ!?” น้องตุ๊ดทำท่าอกอีแป้นจาแตก
“เคยอะไรๆ กันบ้างยัง?” นาย ข. รับช่วงต่อ

“อะไรนี่คืออะไรวะ มึงก็พูดให้มันชัดเจนไปเลยดิ” นาย ค. ตะโกนออกมาอย่างรำคาญ
“มึงก็ถามไปเลยว่าน้ำพุกับพี่นัทเคยเอากันรึยัง? จะมาอะไรๆ อยู่ทำไมวะ” โห... พวกนี้มันน่ากลัวจริงๆ แฮะ ถามแต่ละอย่าง 

“ว่าไงคะน้ำพุ มากสุดถึงขั้นไหนกันและ?” หง่ะ
“ไม่เคยยย ไม่ได้ทำอะไรแบบนั้นเลย” ผมปฏิเสธแบบจริงจังมาก
“อร๊ายยย จริงเหรอ? ช้า...... ช้ามากค่ะ” -*-
“หรือที่ช้ากันแบบนี้เพราะพี่นัทไม่มีน้ำยาวะ” อ้าวๆๆ มึง ไอ้ ค. ปากเสีย
“กูเห็นจีบมาตั้งนานและ ยังไม่ถึงไหนกันสักที”

“พี่เค้าเป็นคนดีเว้ย ไม่ทำอะไรแบบนั้นหรอก” ผมบอก

“พี่นัทไม่ทำ มึงก็ทำเองเลยดิน้ำพุ”
“ต๊ายย ไอ้เชี้ย ค. น้ำพุเค้าไม่ได้แรดเหมือนมึงนะคะ”
“ห่า กูเป็นผู้ชาย แรดเหี้ยไรละ” เฮอๆๆ แต่มีคนว่าผมแรดไปแล้ว
“ค่ะ เค้าไม่ได้เหี้ยแบบมึงค่ะ”
“ถุย มึงคนดีตายล่ะ ไอ้ ง. กูเห็นเดินผ่านผู้ชายหล่อๆ ทีไร แม่งแทบจะกระโดดจับเค้าทำผัวทุกที”
“ก็ยังดีกว่ามึงแหล่ะ เอาไม่เลือก คอยดู ติดเอดส์แล้วกูจะสมน้ำหน้าให้”

เถียงกันไปเถียงกันมา เรื่องของผมเลยออกทะเลไปเลยครับ ดีเหมือนกัน ให้มันจบๆ ไป
ที่จริงพวกนี้คุยกันแบบฮาๆ นะครับ มีไรก็พูดตรงๆ ไม่มีแอ๊บ อาจจะฟังดูไม่ค่อยดีเท่าไหร่ แต่ผมว่าที่พวกนี้สนิทกันเป็นก้อนใหญ่ๆ ก็เพราะแบบนี้แหล่ะมั้ง เหอะๆ


H
เดี๋ยวจะมีช่วงที่น้ำพุสนิทกับแก๊งค์มาเฟียมากกก เลยเกริ่นนำไว้ก่อน 
อ่อ แล้วที่มีคนคอยเทคแคร์ หรือทำอะไรให้น้ำพุบ่อยๆ ก็เพราะบุคลิคพุเหมือนเด็กอ่ะ
ไม่ค่อยรู้เรื่องรู้ราว ทำอะไรเองไม่เป็น ถามอะไรก็ไม่รู้เรื่อง ฮ่าๆๆ ออกจะเอ๋อๆ ซื่อๆ (แต่บางทีก็เป็นงั้นจริงๆ นะ)

[หัวเเม่มือ]

^
^^จิ้มๆๆ
จะหนีได้ตลอดไหมหนิ

[โจ๊กกุ้ง]

รออ่านต่อ

[Akad3ar]

โฮะๆๆๆ  คิดถึงน้ำพุ 555+

กด รีเพรซตลอดดด รอเลยนะเนี่ย 

[Nichdia]

ฮาตรงเข้าสังคมเพราะอยากรู้เรื่องคนอื่น แล้วพุก็โดนซุยไปด้วยอ่ะ 5555

[nunamicky]

น้ำพุแอนเดอะแก็งค์ค่ะตอนนี้
ยังไม่มีหน้าใหม่ๆ เข้ามาหาพุเลย

[sin]

สรุป น้ำพุได้กับโม ฮ่าๆๆๆ ทำไมรู้สึกอย่างงั้นว้า

[ณ ที่เดิม™]

รอตอนต่อไปโลดขอรับ

[imon]

อ่านคืนเดวจบ..........



กุบ้าไปแล้ว

[yayu]

นี่ขนาดน้ำพุเอ๋อๆซื่อๆ แต่ก็มีหนุ่มๆเข้าหาเพียบเลยนะ 

[Tun_Bow]

หาพระเอกไม่เจอ สงสัยหักมุมพุเป็นพระเอกเองป่าวเนี่ย- -”

[foyer]

/

มีอยู่เช้าวันนึง ไปเรียนตามปกติ... เคนมาจนได้ครับ ดักรอหน้าคณะเลย
ผมเห็นแล้วสะดุดกึก มันชะงักไปตามสัญชาตญาณอ่ะ ที่จริงก็ใช่จะกลัวมันมากมาย (ไม่จริง)
แหะๆ กลัวอยู่ครับ กลัวตอแหลไม่เนียน เพราะผมไม่ค่อยชอบปั้นเรื่องโกหกมากถ้าไม่จำเป็น

พอเคนเห็นผมเดินมา มันก็ลุกขึ้นยืนตั้งท่ารอเลย ผมตื่นเต้นนิดๆ แต่คิดว่าไม่เป็นไร เตรียมตัวมาพร้อมแล้ว แหะๆ
“หายไปไหนมา ทำไมติดต่อไม่ได้!” เดินยังไม่ทันถึงตัวมันเลยคับ มันเริ่มก่อนซะและ
“ขอโทษ.... เราทำมือถือตกน้ำที่ทริปอ่ะ พังเลย นี่เอาไปซ่อมอยู่ เราไม่ได้จดเบอร์เคนไว้อ่ะ เลยไม่รู้จะโทรไปบอกยังไง” ผมทำหน้าตาสำนึกผิดเต็มที่

“ทำยังไงมันถึงไปหล่นน้ำได้?” หน้าไอ้เคนยังดุอยู่ แต่ก็ดีกว่าเมื่อกี้แหล่ะ
“ก็ตอนบูมให้น้องอ่ะ เก็บมือถือไว้กระเป๋าเสื้อ แล้วมันหล่นไปตอนไหนไม่รู้ รู้อีกทีก็ตอนบูมเสร็จ จอมือถือมันก็ดับไปแล้ว” แหะๆ ตอนบูมมันต้องก้มๆ เงยๆ ใช่ป่ะคับ แถเอาเนียนๆ

ไอ้เคนมันถอนหายใจแรงๆ เหมือนยังเคืองปนจับผิดผมอยู่
“ขอโทษนะเคน... ไม่รู้จะทำไงจริงๆ อ่ะ” แกล้งบีบน้ำตานิดนึง เล่นละครมันเข้าไป... เหอๆ คาดว่าอีกไม่นานผมคงไปแคสต์ได้และ
“ทีหลังก็จำเบอร์เราไว้ด้วย เล่นหายไปแบบนี้เราเป็นห่วงรู้ป่ะ” เคนพูดแบบมีอารมณ์กรุ่นๆ เหลืออยู่ 
แสรดด เบอร์บ้านกูยังจำไม่ค่อยได้เลย ทำไมกูต้องจำเบอร์มึงด้วย

“โทรจนมือจะหงิก ตั้งแต่วันเสาร์ ติดต่อไม่ได้เลย เราเกือบบ้าไปจริงๆ แล้วรู้มั้ย?” บ้าไปซะมึง 
“แล้ววันอาทิตย์เราไปรอที่หอตั้งแต่เย็น พุก็ไม่กลับห้อง รอเกือบเที่ยงคืนก็ไม่มาสักที... ตกลงกลับกี่โมงกันแน่?” เฮ้ย เอาไงดีวะเนี่ย คำถามนี้ไม่ได้เตรียมคำตอบไว้
“อ่อ... มาถึงกรุงเทพฯ ทุ่มนึง พอดีถึงเร็วเลยเอามือถือไปซ่อมก่อน” โอ่ยยย ตื่นเต้นนะเนี่ย
“แบกกระเป๋าไปด้วยเนี่ยนะ?” มันยังไม่หายสงสัย
“ก็.......ฝากไว้ที่หอเพื่อนก่อน”
“เหรอ หอใคร อยู่แถวไหน?”
“หา?”
“เพื่อนพุน่ะใคร?”
“เอ่อ...ไอ้โมอ่ะ เคนก็เคยเห็นมั้ง ที่ตัวสูงๆ ใส่แว่น หอมันอยู่แถว xxx ในซอยนั้นมันมีร้านซ่อมมือถือหลายร้าน ส่งร้านเสร็จก็ไปนั่งดูหนังที่หอไอ้โมจนดึกเราขี้เกียจเดินออกจากซอยก็เลยค้างที่นั่นเลย”   
ตอแหลเป็นสตอรี่เลยผม... เฮ้อออ ขอสารภาพว่าที่โกหกไปอ่ะ จำไม่ได้แล้วว่าพูดอะไรไปบ้าง... เสียวสันหลังโคตรๆ เลยอ่ะคับ 

“ขอโทษนะ....ไม่นึกว่าเคนจะไปรออ่ะ” มึงแมร่ง...จะอะไรกับกูนักหนาวะ 
“ช่างเถอะ” เคนยอมตัดบทง่ายๆ สงสัยเพราะมันเห็นไอ้โมแล้วไม่สงสัยมั้ง ก็จริงๆ อ่ะ โมแค่เพื่อนผม เฮ้ออออ โล่งอก
“เคนกินไรยังอ่ะ?” เอาใจมันนิดนึง
“กินแล้ว... พุอ่ะ?”
“กินแล้ว” ที่จริงยัง ตอแหลอ่ะ เพราะถ้าบอกยัง เดี๋ยวมันจะพาไป
“อาทิตย์นี้เราใกล้ส่งงาน พักนี้คงไม่ว่างมาหานะ” เคนบอก
เฮ้ยยย จริงดิวะ ดีใจโคตรๆ ขอให้งานรัดตัวจนดิ้นไม่หลุด อิอิ

“ส่งงานเสร็จก็มีสอบต่ออีก เลยมาบอกไว้ก่อน กลัวพุรอ” ใครรอมึง จะไปไหนก็ไปเลย 
“อืม เราก็ส่งงานเหมือนกัน เดี๋ยวว่างๆ ค่อยคุยกันก็ได้” ดีใจจนเกือบปิดไม่มิดแหน่ะผม... เหอๆ

“งั้นเดี๋ยวเราไปละ มีเรียนสิบโมง” เย้ รอดตายแล้วกรู วิธีนี้ได้ผลจริงๆ
“อืม มาไงอ่ะ?”
”มอไซต์” เคนยกมือดูนาฬิกา “ที่จริงอยากอยู่นานกว่านี้นะ แต่เดี๋ยวไปไม่ทัน มันมีควิซย่อยด้วย”
“อืม งั้นก็รีบเหอะ เดี๋ยวไปสอบไม่ทัน” รีบไปให้พ้นๆ เลยแสรด
“ส่งที่รถหน่อยดิ” เรื่องมากเหลือเกินนะมึง
ผมเดินมาส่งเคนที่ลานจอดรถอย่างเสียมิได้ มันก็ก้าวขึ้นคร่อมมือไซต์ สตาร์ทเครื่อง 

“ทีหลังอย่าทำให้เป็นห่วงแบบนี้อีกรู้ป่ะ?” เคนบอกก่อนไป....
“อืม” ตอบไปงั้นๆ แหล่ะผม
“หอมแก้มหน่อยได้ป่ะ?” หา....... ผมเกิดอาการลุกลี้ลุกลน
เคนมันจิ้มๆ แก้มซ้ายตัวเองแล้วยื่นหน้ามาทางผม...
อ๊ากกก ไม่เอาเว้ย แค่ต้องคุยกับมึงกูก็ฝืนเต็มทนละ

“ถ้าไม่ทำ เราหอมแก้มพุแทนนะ” มันบอก เพราะคงเห็นผมทำหน้ากลืนไม่เข้าคายไม่ออกเต็มที่อยู่มั้ง
“ขอกำลังใจหน่อยไม่ได้เหรอ เดี๋ยวก็งานยุ่ง ไม่ได้เจอกันอีกหลายวันเลย”

หง่ะ.... เลี่ยน อ้วกจะแตก 

“..........................” ทำใจลำบากลำบน ขนาดขอแค่หอมผมยังคิดหนักเลย
“นะๆๆ ขอหอมหน่อยนะ นะครับที่รัก” อ๊ากกก ขนลุก เกือบปั้นหน้าต่อไปไม่ไหว ผมมองซ้ายมองขวา... โธ่เว้ย ช่วยมีคนเดินผ่านมาสักหน่อยก็ไม่ได้ 
 
เฮ้อออ ไม่รู้จะปฏิเสธไง แถมจะเล่นตัวก็เสียเวลา ไอ้นี่มันไม่ยอมง่ายๆ หรอก ....เลยตามเลยครับ
"อืม"
ตอบเสร็จเคนก็คว้าคอผมไปหอมแก้มซ้ายขาว อี๋.... อยู่ในอารมณ์เซ็งมากอ่ะคับผม + รังเกียจหน่อยๆ   
“หอมจัง นิ่มด้วย” มันอ้าปากงับแก้มผมเบาๆ ยี๋... แหว่ะ น้ำลาย มึงเลียแก้มกูเพื่อ.... อ๊ากก กูอยากกระโดดถีบมึง ถ้าหน้ากูเป็นสิวกูจะฆ่ามึง

“เดี๋ยวคนเห็น” ผมดันตัวเองออกมา กัดฟันทนไม่ให้แสดงออกอะไรมากไปกว่านี้
“โอเค ไว้เจอกันนะ ต้องรีบไปและ” มึงบอกกูหลายทีแล้ว ไปสักทีเหอะไอ้แสรดด กูเกลียดมึง
“บาย” ผมโบกมือให้เคน
“บายครับ” เคนยิ้มตอบ คว้าหมวกกันน้อคมาใส่แล้วก็บิดมอไซต์จากไป
 
เฮ้ออ พอมันไปผมรีบเดินเข้าตึกเอามือเช็ดแก้มตัวเองเลยครับ ไม่พอ ยังไปล้างหน้าใหม่ด้วย
อ๊ากกก มึงนะมึง... ไอ้โรคจิต จะทนไม่ไหวอยู่แล้วนะ..... สงสัยต้องทำอะไรสักอย่าง
.....ทำอะไรดีล่ะ?  คิดไม่ออก

/

ผมอารมณ์หงุดหงิดไปทั้งวัน ขนาดไอ้โมนิ่งๆ ยังต้องเอาใจ
แต่งานเยอะอ่ะคับ ช่วงนี้ก็เลยต้องทำงานก่อน เรื่องอื่นไว้ทีหลัง

คณะผมเรียนไม่หนักแต่งานเยอะอ่ะคับ เวลาสอบก็สบายเลยไม่ต้องอ่านหนังสือมาก แต่ประเด็นมันอยู่ตรงที่ อาจารย์ที่สอนผมปีนี้โหดมากเลยง่ะ... เหมือนเป็นปีสกัดดาวรุ่ง แพ้คัดออก
คัดออกนี่คือ ไทร์ออกไปเลยนะคับ หรือไม่ก็เปอร์ (แล้วแต่ดวง มิใช่ความสามารถ)
คือถ้าหากคุณทำให้อาจารย์คนนี้เกลียดขี้หน้า คุณก็อาจจะไม่ผ่านไปขึ้นปีสามได้

ปีนี้เลยโดนไทร์กันเยอะอ่ะคับ แก๊งค์ขี้ยาเนี่ย...เกือบหมดอ่ะ เหลืออยู่คนนึง คือไอ้แทค เพราะมันเอาตัวรอดเก่ง

เหอๆๆ ผมเครียดเรื่องเรียนมากเลยคับ เลยไม่ค่อยได้สนใจใครเท่าไหร่

ที่ไปงานหนังสือกับพี่นัท ก็ไม่ได้อะไรมากมายอ่ะคับ เดินซื้อหนังสือกันตามปกติ
ผมกับพี่เค้าก็ดูอะไรคล้ายๆ กัน เช่น การ์ตูน นิยายอะไรทำนองเนี้ย
พี่นัทชอบอ่านนิยายหรือการ์ตูนที่หน้าปกมันดูเป็นไซเบอร์หน่อยๆ อ่ะ อธิบายไม่ถูกเหมือนกัน ที่พวกโอตาคุชอบอ่านกันไรประมาณนี้ ฮ่าๆๆ (พี่นัทมีเพื่อนเป็นโอตาคุเยอะ ผมว่าเค้าก็ใช่มั้ง)

ที่เค้าอ่านผมไม่ชอบอ่ะ ผมชอบแบบฆ่ากันตาย เลือดสาด สู้กัน หนุกๆ มากกว่า

/

ปีสองผ่านไปแบบทุลักทุเลมาก คือผมไม่ค่อยชอบอาจารย์ด้วยอ่ะคับ เลยทำให้เกิดอคติต่อการทำงาน งานผมก็เลยห่วยมากๆ แถมส่งเลทอีก ก็ช่างหัวมัน ไม่แคร์

ผมยุ่งจริงคับ (คราวนี้ไม่แถละ) เคนก็พอกันมั้ง เพราะมันเริ่มปล่อยๆ ผม ไว้ใจผมในระดับหนึ่ง แหะๆ ผมก็ทำตัวดีในสายตามันอ่ะนะ แต่ถ้านอกสายตาก็นั่นแหล่ะคับ

ผมกิ๊กพี่นัท (เพราะพี่เค้าดีกับผมมากกก)


แล้วทีนี้เกิดเรื่อง...กับเพื่อนเก่าผม ไอ้ซันง่ะ จำมันได้ไหม เพื่อนกลุ่ม(ในห้อง)ผมตอนม.ปลาย
มันมีปัญหาทะเลาะกับเมท เมทมันจะย้ายไปอยู่อีกห้อง... หอมันค่อนข้างแพงอยู่อ่ะ อยู่ติดมหาลัยเลย มันเลยถามผมว่าย้ายมาแชร์ค่าห้องช่วยหน่อยได้ป่ะ (อันนี้เอาตรงๆ แต่จริงๆ แล้วซันพูดฟังดูดีกว่านี้) คือถ้าไม่อยากมา มันก็ไม่ว่า

ที่จริงผมเหงาๆ แล้วก็นอยด์ๆ หลายเรื่อง ไปอยู่กับเพื่อนก็อาจจะดี ซันมันก็นิสัยโอเค คงไม่มีปัญหาอะไร ผมเลยตัดสินใจย้ายไปอยู่กับมัน

เอ่อ ซันรู้จักเคนนะคับ ก็ตอน ม.ปลายที่เคนชอบไปหาผมที่เรียนพิเศษอ่ะ แต่ซันบอกไม่ชอบหน้าไอ้เคน ดูหยิ่งๆ ขี้เก๊ก ผมไปอยู่กับเพื่อนก็ดีเหมือนกันนะ เคนมันอาจจะเกรงใจไม่ค่อยกล้ามาหาผมแล้วก็ได้     

แหะๆ ย้ายหอแล้วก็ต้องบอกเคนนะคับ เกิดวันดีคืนดีมันไปหาแล้วรู้ว่าผมย้ายแล้ว เดี๋ยวมันจะเริ่มคลางแคลงไม่ไว้ใจผมอีก... ตอนนั้นดูเหมือนเคนจะมีปัญหาที่บ้าน ต้องไปช่วยทำอะไรไม่รู้ จำไม่ได้แล้ว มันเลยไม่ค่อยว่างมาหาเรื่องให้ผมปวดหัว ถือว่าโชคดีมากๆ เลยช่วงปิดเทอมนั้นง่ะ
ที่ไม่ต้องเห็นหน้า ไม่ต้องคุยกับเคนไปพักใหญ่ๆ

ตอนนั้นคนที่มาช่วยผมย้ายของก็มีไอ้โก้ โม แอน อ่ะคับ......
ย้ายหอแล้วชีวิตเปลี่ยนเลยครับ

หออยู่ใกล้ที่กินเหล้าประจำคณะผม   
หออยู่ในซอยที่เพื่อนคณะผมอยู่กันเยอะ...= แก๊งค์มาเฟีย     
หออยู่ทางเดียวกับที่แอนต้องไปขึ้นรถเมล์กลับ 

/

ผมมึนส์คับ ไม่รู้จะเริ่มตรงไหน คืออันนี้เป็นช่วงขึ้นปีสอง เทอมปลาย...
ชีวิตเจอติด GIS แบบไม่ทันรู้ตัว ที่ผมสงสัยแอนมาตั้งแต่ปีสองเทอม 1 นี่เริ่มจะเห็นเป็นรูปธรรมขึ้นมาทีละนิด ผมไม่รู้เค้าเอาไงนะ ปากบอกชอบไอ้โม... แต่ก็มายุ่งวุ่นวายกับผม

ผมก็รู้สึกทะแม่งๆ แหล่ะ... ก็เห็นๆ กันอยู่ว่าผมเป็นอะไร
แต่แอนเป็นอะไรของเค้าเนี่ย ผีเข้ารึเปล่าไม่รู้ ผมไปเล่นๆ กับ ผญ. ก็จริงนะครับ แต่ไม่ได้เกินเลย ก็เล่นแบบเพื่อนหยอกกัน ฮ่าๆๆ (ยังไง)

แต่แอนเนี่ย เป็นจริงเป็นจังมาก
แล้วทำแบบแอบๆ ด้วย คือไม่ให้เพื่อนคนอื่นรู้ว่าเค้ามามากมายกับผม
ผมรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นตัวสำรองหรือตัวแทนของไอ้โม
แต่จะคิดงั้นก็ไม่ได้ .......ก็ผมไม่ได้ชอบแอนเลยนี่หว่า หรือจะให้พูดตรงๆ คือผมไม่ชอบ ผญ. ต่างหาก
 
มันดูยุ่งๆ อ่ะคับ เพราะแต่ละคน ทำอะไรไม่เปิดเผย... ส่วนผมก็ไม่ค่อยสนใจอะไรมาก ชอบปล่อยเรื่องไปตามยถากรรม แล้วทีนี้... มีอยู่วันนึง วันลอยกระทงอ่ะคับ
แอนโทรมาชวนไปลอยกระทงที่ xxx.... ผมก็.....เหอะๆๆ ไม่อยากไป ขี้เกียจ ไม่ชอบคนเยอะ ก็เลยปฏิเสธ 
(ถ้าถามว่าไอ้เคนหายหัวไปไหนวันนี้ มันป่วยคับ... ไม่สบายนอนซมอยู่บ้าน ผมเลยได้โอกาสบอกมันไปเลยว่าจะลอยกะพ่อแม่ มันเชื่อเพราะปกติผมก็ทำงั้นจริงๆ ทุกปี - - ส่วนพี่นัท... ไม่สนใจงานเทศกาล ไม่ไป)

สักพักแอนก็โทรมาตื๊ออีก บอกว่าโมไปด้วย และโมก็รอผมอยู่

ผมก็นะ....ไอ้โมไปจริงเหรอ? มันไปกับแอนได้ไงวะ งง...
ผมเลยโทรไปคอนเฟิร์มกับไอ้โม ปรากฏว่ามันไปจริงครับ แล้วก็ชวนให้ผมไปให้ได้...
ผมเห็นว่าไอ้โมไป ก็เลยไป
 
จากนั้น....... พอผมไปถึงที่นัดหมาย....... อึ้งคับ ช้อคเหมือนโดนหลอก 
ก็ผมเจอแอนอยู่กับไอ้โก้...... มีความรู้สึกประหลาดๆ ว่าสองคนนี้มันวางแผนร่วมมืออะไรบางอย่างกันรึเปล่า ก็แอนไม่เห็นบอกผมเลยว่าโก้มาด้วย

ผมรู้สึกแย่ๆ อ่ะ เลยถามหาไอ้โม แอนก็บอกว่า โมกำลังนั่งแท็กซี่มา ส่วนไอ้โก้ก็แก้ตัวง่ายๆ ว่าเพิ่งเสร็จงานจากคณะ เลยขอติดมาด้วย

หง่ะ.....ไม่ไว้ใจยังไงก็ไม่รู้อ่ะคับ.... จะไม่ให้รู้สึกแปลกได้ไง อยู่ๆ คู่กรณีผมสองคนก็อยากชวนมาลอยกระทงด้วย โดยที่คนอื่นๆ (ที่น่าจะมา) ก็ไม่เห็นมีติดสอยห้อยตามมาเลย

ผมรอไอ้โม ในใจคิดว่าถ้ามันไม่มา ผมจะกลับทันที
และแล้วมันก็มาจริงๆ คับ พาน้องชายมันมาด้วย ผมก็ยิ่งงงเข้าไปใหญ่... แต่ก็ไม่เป็นไร ถือว่าไม่ได้โดนหลอกจริงๆ

ซื้อกระทงกันเสร็จก็เอามาลอยน้ำ ปีนี้ปีแรกเลยนะคับเนี่ย ที่ผมมาลอยกับเพื่อน ปกติผมลอยกับพ่อแม่ ญาติพี่น้องตลอด ลอยเสร็จน้องชายไอ้โมก็ปลีกตัวไปกับเพื่อน พวกเราสี่คนเลยเดินดูงานเรื่อยๆ ก็มีพวกบูธกิจกรรม ขายของอะคับ มากมายก่ายกอง
บูธไหนน่าสนใจก็จะแวะดู แวะเล่นเกมส์

เหอๆ ก็ดูเหมือนจะหนุกดี แต่จะไม่หนุกเอาก็ตอนที่พวกมันจะเข้าบ้านผีสิงกันเนี่ยแหล่ะ 
เกิดมาผมไม่เคยเข้าเลยนะ ผมกลัว แอนกับไอโมก็บังคับ ทั้งดึงทั้งลาก ให้ผมมาต่อแถว ผมไม่เข้า มันก็อ้างว่าซื้อตั๋วมาให้แล้ว ไม่เข้าไม่ได้

ผมกลัวจริงๆ นะเนี่ย จะหนีหลายครั้งแต่ไอ้โมล็อคคอไว้แน่นเลย มันกระชากดึงแขนผมมาต่อคิวจนเจ็บง่ะ ไม่อยากเจ็บตัว ลองดูสักครั้งก็ได้วะ

พอถึงคิว ผมทำเป็นใจกล้า... ปลอบใจตัวเองว่ามันไม่น่ากลัวอย่างที่คิดหรอก ก็เลยเดินนำเข้าไปในห้องมืดก่อนคนแรก (ไอ้พวกนั้นจะได้ไม่แกล้ง คิดว่าผมกลัว) ทั้งที่ใจมันก็ตุ้มๆ ต่อมๆ เหมือนกัน แหะๆ
เดินแบบเต่าคลานมาได้สักพัก.....

ผีโผล่คับ! ...ผมก็ตกใจดิ สะดุ้งเฮือกเลย
เห็นผีไม่เท่าไหร่.... แต่เจอมือลึกลับคว้ามือผมเข้าไปจับเนี่ยดิตกใจกว่า...
มือสากมากด้วย...... อ๊ากกก ไม่ใช่ผีแน่นอน
เพราะมันดึงผมเข้าไปกอดด้วย  


H
ใครฟระ?
ผีทะเลแน่ๆ อิอิ

[Akad3ar]

^
^
^
^
จิ้มๆๆๆ



ใครฟ่ะ โมแน่เลย *-*

[The_outsider]

แอบอยากให้เป็นโม แต่คงไม่ใช่ 

อาจจะเป็นแอน ในกรณีที่แอนหาลำไพ่พิเศษทำงานก่อสร้างจนมือสากเยี่ยงนั้น???
(จะเป็นไปได้ไงล่ะ ไอ้บร้าาา~  )

เพราะงั้นก็น่าจะเป็นโก้ล่ะนะ

[┗◎┗◎]

ใครอ่ะ

ผีสวีท 

อิอิ

[Nichdia]

ใครนิ มาฉวยโอกาสกับน้ำพุ

[เกริด้า(๐-*-๐)v]

อ่านเรื่องนี้แล้วปวดหัวอยากกรี๊ดเป็นบ้า! เหอๆๆๆ

อ่านแล้วทิ่มแทงฉึกๆๆชะมัด

หลายๆเหตุการณ์(ไม่ทั้งหมดนะ)และนิสัยของพุทำให้คิดว่า..นี่มันชีวิตกรูชัดๆ

(เราคือฝาแฝดที่พลัดพลากหรือนี่คือโลกคู่ขนานป๊ะ?)

บอกตรงๆเลยนะว่านิสัยพุเหมือนไอมากมาย

ไอเป็นขี้รำคาญเอามากๆๆเลยแหละ ชอบหยอดไปเรื่อยแต่ไม่ชอบคบใครเหมือนกัน

 ฮ่าๆๆๆๆ   ว๊ากกกกกกกก (บ้าไปแล้ว)


ปล.แปะโป้งไว้ที่หน้า 9

[sin]

สงสัยมีคนอยากจะเล่นผีผ้าห่มกับน้ำพุ ฮ่าๆๆๆ

[meduza]

 
โตะจายหมดเยย
แอบลุ้นให้เป็นผีผ้าห่มกร๊ากกก
พุรู้ตัวไหมบางที่พุก็เป็นคนเอาแต่ใจตัวอ่ะตอนนี้เริ่มรู้สึกสงสารเคนขึ้นมานิดๆแต่ก็นะมันเป็นเรื่องของคนสองคน
ลุ้นให้พุเจอตัวจิงไวๆจะได้ปราบพุให้อยู่อิอิ
รออ่านตอนต่อไปอยู่น๊า

[โจ๊กกุ้ง]

เดาว่าผีคือโก้อ่ะ

[nunamicky]

โมเหอะ
อยากเห็นโมมีบทบาทกับเค้าหน่อย

[ordkrub]

อย่าบอกว่าเคนมานะ!!!!!55555

[yayu]

ขอเดาว่าเป็นโม  ....

[TENSHINEKO]

มือสากด้วยอะ   พุเคยบอกไหมว่าใครมือสาก  โม ไม่น่าใช่ 

โก้เหรอ เป็นไปได้   หรือจะเป็นน้องของโม   เหอๆ  เลอะเทอะ

หรือว่าแอน!!!     

[yoyo]

 

ใครกันเนี่ย 
จนจะ 2 ปีแล้ว พุยังตัดเคนไม่ได้เลย  เลิกขัดขืนซะเถอะนะ

[foyer]

ขอตอบย้อนหลังเพียงเท่านี้นะทุกท่าน ย้อนมากไม่ไหวอ่ะ  

หาพระเอกไม่เจอ สงสัยหักมุมพุเป็นพระเอกเองป่าวเนี่ย- -”

ฮ่าๆๆๆ อันนี้ฮาจริง มันจะกดใครได้บ้างหว่าคุณน้ำพุ

นี่ขนาดน้ำพุเอ๋อๆซื่อๆ แต่ก็มีหนุ่มๆเข้าหาเพียบเลยนะ  

พุบอกว่านิดเดียวเองงง

อ่านคืนเดวจบ..........



กุบ้าไปแล้ว

แสดงว่าอ่านเร็ว ลงไปหลายตอนเลย

รอตอนต่อไปโลดขอรับ

โอเึึคคับผม

สรุป น้ำพุได้กับโม ฮ่าๆๆๆ ทำไมรู้สึกอย่างงั้นว้า

ฮ่าๆๆ น่าคิด... มันสนิทกันมาก แต่ก็ไม่ค่อยถูกกัน

น้ำพุแอนเดอะแก็งค์ค่ะตอนนี้
ยังไม่มีหน้าใหม่ๆ เข้ามาหาพุเลย

ก่อนขึ้นปีสามอ่ะมี

ฮาตรงเข้าสังคมเพราะอยากรู้เรื่องคนอื่น แล้วพุก็โดนซุยไปด้วยอ่ะ 5555

มันขี้เหงาคับ ชอบอยู่คนเดียวบ่อย แต่เข้าแก๊งค์นี้ก็ต้องเจอล้วงตับทุกคน ใครต่อต้านก็จะอยู่ลำบากนิดนึง  

โฮะๆๆๆ  คิดถึงน้ำพุ 555+

กด รีเพรซตลอดดด รอเลยนะเนี่ย  

ขอบคุณคร้าบ

รออ่านต่อ

โอเค

^
^^จิ้มๆๆ
จะหนีได้ตลอดไหมหนิ

เดี๋ยวพุมันคงคิดแผนดีๆ ได้อ่ะคับ ตอนนี้ก็ปล่อยไปตามเวรตามกรรมก่อน