39
.
“เออ เมิงมันโคตรหล่อ ไอ่เชรี้ย..ง้านใครผัวอิฐว้า... เมิงใช่ไหมไอ้ต้าน กูเห็นเมิงปกป้องมานจาง... มึงเป็นเกย์เหรอวะ แมร่ง....”
กูกำลังจะบอกว่า กูเป็นไรกับอิฐ แต่ไอ้กล้าสกัดไว้
“มันสองคนไม่ใช่เกย์ พวกมึงก็พูดไปเรื่อย ...แค่พี่น้องกันเว้ย ไอ้ห่า แมร่ง....เมาแล้วจิตกลับรึไงวะ”
“เหรอว้า... น่าเสียดาย” ไอ้ลิฟท์พูดจบก็ก้มลงไปฟุบกับโต๊ะ แถวบ้านกูเรียกน็อคกลางอากาศ
RRR-
มือถือกูดัง เอ้ย อยู่กระเป๋าไหนวะ
อ่อ กระเป๋าหลัง... เฮ้ยๆๆ แฟนกูโทรมา
“โหล” โอ้ย ไม่ได้ยิน ต้องเดินคลำทางไปที่เงียบๆ หน่อย เพราะดึกๆ มีดนตรีมาเล่น
“ยังไม่กลับเหรอพี่ต้าน” อ่า ได้ยินแล้ว
“ยังค้าบ...” กูพูดแบบเมาๆ
“เมาแล้วดิ กลับไหวป่าว”
“ไหวๆ”
“พี่ต้านอยู่กับใครมั่ง”
“ก็...” กูสาธยายไป แบบมึนๆ แมร่งจะอ้วกว่ะ
“ขอคุยกับพี่กล้าหน่อย”
“ไม่ให้คุย จะคุยกับมันทำไม ต้องคุยกับกูดิ กูผัวมึงนะ..”
อิฐวางสายไปเลย กูงง มึน เลยเดินไปอ้วกในห้องน้ำ กลับมาไอ้กล้าบอกให้พอ มันจะขับไปส่งที่คอนโดให้
ตอนอยู่ในรถกูเวียนหัวโคตร... ง่วงตาจะปิด แต่ถ้าหลับตา ต้องอ้วกอีกแน่
“ไหวป่ะมึง” ไอ้กล้าถาม
“ไหว คืนนี้มึงนอนห้องกูก็ได้กล้า”
“เออ ทำไมมึงต้องแดกเยอะขนาดนี้ด้วยวะ แล้วรู้ตัวป่ะ ว่าโดนไอ้พวกนั้นมอมเหล้าหลอกถามเรื่องน้องอิฐ” อ้าว มันมอมกูเหรอ เกือบหลุดไปแล้ว
“มอมกูก็ไม่เมาหรอก”
“ไม่เมาแล้วหมาที่ไหนแม่งอ้วกแตกวะ”
“หมาอ้วกแล้วเกี่ยวรายกะกู”
“ห่า พูดไม่รู้เรื่องแล้วมึง”
พอถึงห้อง กูเดินไปทิ้งตัวนอนบนเตียงแล้วหลับไปเลย... เช้ามาอาบน้ำแต่งตัวเสร็จ หัวยังปวดตุบๆ อยู่ว่าจะชงกาแฟเข้มๆ กินสักแก้ว แต่พอออกไปห้องนั่งเล่น กูเจออิฐนั่งดูทีวีอยู่ก่อนแล้ว
“กินข้าวดิพี่ อยู่ในครัวอ่ะ”
“อืม” กูมองรอบๆ ห้อง จำได้ว่าเมื่อคืนไอ้กล้ามาส่ง “ไอ้กล้าล่ะ?”
“กลับไปแล้ว”
กูกินข้าวเสร็จ ก็ออกมานั่งโซฟากับอิฐ พร้อมกาแฟหนึ่งถ้วย
“พี่กล้าบอกว่าพี่ต้านโดนมอม เหรอ?” อ้าวไอ้เชี่ย จะเล่าไมวะ
“แล้วพี่ก็เกือบพูดเรื่องเราไปแล้ว... ไหนว่าจะระวังไง”
“ก็ไม่ได้เมา แค่เกือบ แต่ไม่ได้พูด” กูเริ่มหงุดหงิด ไอ้กล้าแมร่ง...ยุ่งไม่เข้าเรื่อง
“ทีหลังถ้าพี่ไป บอกอิฐด้วยนะ จะไปกินด้วย”
“อะไรของมึง?” เรื่องไรกูจะให้กิน ไม่ได้หวงเหล้า แค่ไม่อยากให้ยุ่ง.....
เฮ้ย เหตุการณ์มันคุ้นๆ
เหมือนเรื่องบุหรี่เลยว่ะ
“โอเคๆ ทีหลังถ้ากูไป กูจะโทรชวน” คงจะได้โทรหรอก เพราะกูจะไม่กินเหล้าไปอีกนาน
“พี่ต้าน อาทิตย์นี้อิฐมีรับน้องนะ”
“อืม” ปัญหามาอีกและ
“คาดว่าต้องกลับดึกทั้งเดือนเลย พี่ไม่ต้องมารับนะ อิฐกลับเอง”
“กลับยังไง?” เริ่มจะไม่พอใจ เรื่องนี้อีกแล้วเหรอวะ
“เดี๋ยวติดรถเพื่อนกลับอ่ะ”
“ใคร?”
“เพื่อน”
“นั่นแหล่ะ เพื่อนมึงมันชื่ออะไร” กูเสียงเข้มขึ้น ยิ่งไม่ชอบให้กลับกับคนอื่นอยู่ แล้วยังจะมาตอบกวนอีก
“อาท”
“เพื่อนแน่เหรอ?”
“.....แน่ ...ติดรถกลับหลายคน ไม่ใช่อิฐคนเดียวซักหน่อย”
กูจ้องตามัน
“งั้นวันจันทร์พากูไปรู้จักกับเพื่อนมึงหน่อย”
อิฐไม่ตอบอะไร ได้แต่พยักหน้ารับ
“เมื่อวาน ทำไมมึงต้องถีบไอ้ลิฟท์? มันทำอะไรมึงเหรอ?” กูจะไม่ฟังความข้างเดียวเด็ดขาด แล้วที่ไอ้ลิฟท์เล่าว่าอยู่ดีๆ ก็โดนตรีนอิฐอ่ะ กูไม่เชื่อ
“.......พี่เค้าเล่นแรง”
“แล้วไงต่อ?” อิฐหลบตา เม้มปาก
“เค้าถามว่าอิฐเป็นแฟนพี่แชมป์เหรอ... อิฐบอกว่าเปล่า” มันไปคุยกันตอนไหนวะ... ทำไมกูไม่รู้
“แล้วเค้าก็ชอบกระชากเสื้อ ตอนพวกพี่วิ่งขึ้นไปหน้าโกล เค้าก็ดึงแขนอิฐไว้ แล้วถามอีกว่า ยังไม่มีแฟนใช่ไหม งั้นพี่เค้าจะจีบ”
“ไอ้เหี้ยเอ๊ย” กูสบถ งั้นที่โดนถีบก็น้อยไปน่ะสิ
“แต่อิฐบอกว่าไม่ได้เป็นเกย์แบบพี่ลิฟท์ เพราะงั้นอย่ามายุ่ง เริ่มเกมพี่ลิฟท์เลยเอามือมาจับของอิฐอ่ะ โมโหเลยถีบกระเด็นเลย”
แมร่งเอ๊ย รู้งี้ไม่น่าเลี้ยงเหล้ามันซะก็ดี
“แล้วทำไมไม่บอกกูอ่ะ ปล่อยให้มันจับทำไม?”
“เวลาพี่โกรธแล้วน่ากลัวอ่ะ เดี๋ยวความลับแตก เลยไม่บอกดีกว่า”
กูถอนหายใจ ยกมือกุมขมับ
“ที่มหาลัยมีคนมาจีบมึงแบบนี้รึเปล่า?”
“ก็มีอ่ะ” รวดเร็วมาก...
“เล่ามา”
พอเล่าแล้วกูเริ่มเครียด... ผู้หญิง มีทั้งรุ่นพี่ รุ่นเพื่อน
ผู้ชายมีแต่รุ่นพี่... แต่นี่ล่ะ ทำกูเครียดกว่า
“อิฐบอกไปแล้วว่าไม่ใช่เกย์ แถมมีแฟนเป็นผู้หญิงโคตรสวย แต่พี่เค้าก็ไม่เชื่อ เพราะเห็นเช้าเย็นมีผู้ชายมารับมาส่งอ่ะ บอกว่าเป็นพี่ชายก็ไม่เชื่ออีก รำคาญอ่ะ แต่ยังไม่ได้รุ่นเลย จะทำให้พี่เค้าโกรธก็ไม่ได้”
“มันเป็นใคร?”
“ชื่อพี่ยูอ่ะ เป็นว๊ากเกอร์ปีสาม” มันทำหน้ารันทดใจตอนพูดถึง
“พี่เค้าขู่จะไม่ให้รุ่นอ่ะ แค่อิฐไม่เท่าไหร่ แต่ถ้าเพื่อนโดนด้วย อิฐตายแน่”
“ไม่ถึงตายหรอก ...เก่งนักใช่ไหมไอ้ยู มันเจอดีแน่”
“อ่า...ใจเย็นดิพี่ต้าน ทำงั้นเค้าก็ยิ่งสงสัยว่าอิฐเป็น...ดิ เดี๋ยวก็เข้าล็อคเค้าหรอก”
“งั้นจะเอาไง? จะยอมให้มันขู่อย่างเงี้ยอ่ะนะ”
“ไม่ยอมหรอก ถ้าอิฐไม่สนใจพี่เค้าคงเลิกไปเอง”
“ได้อย่างนั้นก็ดี แต่ถ้าเกิดอะไรขึ้นรีบโทรบอกกูเลยนะ”
“เหอะๆ”
“ไม่ได้ล้อเล่นนะเว้ย” คนเขาเครียด ชอบทำเป็นเล่น...
“คร้าบๆ เดี๋ยวอิฐตามไปคณะพี่ต้านมั่งจะหนาว”
“ทำไม?”
“กิ๊กเยอะอ่ะเด้ รู้นะตัวเอง... เค้าหึงนะ” อิฐมันทำท่าเลียนแบบตุ๊ดละขำว่ะ กูดึงแขนมันมานั่งบนตักแล้วเอาจมูกถูแก้มกับต้นคอมันแบบหมั่นเขี้ยว อิฐมันจั๊กจี้เลยหัวเราะซะเต็มเสียง เวลายิ้มกว้างๆ แล้วยิ่งน่ารักเข้าไปใหญ่เลยว่ะ... กูรักมึง กูรักมึง กูรักมึง
“กูมีมึงคนเดียว คนอื่นกูไม่สนแล้ว” อิฐยิ้มให้กูทั้งตาและปาก
“คิดเหมือนกันเลยพี่... ใจตรงกันสุดๆ ไปเลย”
#
รับน้อง... อืม เทศกาลที่รุ่นพี่ปลดปล่อยความบ้าคลั่งได้เต็มที่ แต่ละคนใครมีไอเดียโรคจิตๆ ก็ใส่มาไม่ยั้ง
มันจะอะไรนักหนาวะ
โคตรน่ารำคาญเลย ตอนกูอยู่ปีสาม กูก็ได้เป็นเฮดว๊ากเกอร์แพคคู่กับไอ้กล้า โดยการบังคับจากเพื่อนทั้งรุ่น จะให้กูทำไง... อยู่ๆ ไปตะโกน กูเจ็บคอเป็นนะเว้ย
มันคือหน้าที่ กูเข้าใจ
แต่ไอ้พวกที่ชอบทำเกินหน้าที่ เหมือนไอ้คนชื่อยู...
ถ้ามันยังไม่เลิกยุ่งกับอิฐ
มันตาย!
แต่ก่อนอื่น กูคงต้องหาพวกไว้บ้างว่ะ
วันจันทร์กูมีเรียนเช้า เริ่มรู้สึกวิตก เพราะจากนี้ไป กูจะไม่ว่างอีกแล้ว จะกระดิกตัวไปไหนก็ต้องเคลียร์งานหัวทิ่ม
เมื่อก่อนอย่าคิดว่าว่างไปหากิ๊ก กูไม่ค่อยว่างหรอก แต่ละคนเจอกันไม่กี่ที มีเซ็กซ์กันไม่กี่ครั้งก็จบ
อย่างที่เคยบอก พวกนั้นแค่อยากควงกูไปอวดชาวบ้าน มาคิดได้ตอนนี้แม่งไร้สาระสิ้นดีเลยว่ะ
ตอนเย็นกูนัดอิฐกับคนที่คาดว่าเป็นเพื่อนสนิทมันไว้...
ไม่ไหว... ถ้าต้องอยู่ห่างๆ โดยไม่มีคนช่วยดูแล กูห่วงมันมาก บางทีอาจจะมากเกินไป
กูไม่รู้ รู้แค่ห่วง
อิฐมันชอบทำอะไรเองคนเดียว พวกโลกส่วนตัวสูงทะลุฟ้าก็แบบนี้
ที่มันยอมเล่าเรื่องชีวิตประจำวันกับกูนี่ก็มหัศจรรย์มากแล้ว กูพยายามจะเข้าใจ
เพราะดูเหมือนอิฐก็พยายามเข้าใจความบ้า ห่วงมันเกินเหตุของกูเหมือนกัน
ถึงเวลานัด ไอ้แชมป์มาด้วย เพราะมันเป็นคนไปรับอิฐ
ดูเหมือนมันจะรู้แล้วว่ากูจะทำอะไร ก็ดีเหมือนกัน ขี้เกียจพูด
ในร้านอาหาร กูเห็นเพื่อนอิฐนั่งรวมกลุ่มอยู่ห้าคน หญิงสาม ชายสอง
พอกูเข้าไป ก็ยกมือไหว้กันอย่างมีมารยาท
“พี่เราอีกคนอ่ะ ชื่อพี่ต้าน” อิฐแนะนำกูกับเพื่อนมัน กูนั่งเก้าอี้ข้างอิฐแล้วพิจารณาแต่ละคน ตอนที่อิฐมันร่ายชื่อเพื่อนมันให้กูฟัง หนึ่งในนั้นมี ’อาท’ คนที่กูเคยได้ยินชื่อจากอิฐมาก่อนด้วย
สั่งอาหารกันเสร็จ
กูเริ่มสังเกตได้ว่าผู้หญิงที่ชื่อแฟงน่าจะชอบอิฐ ส่วนไอ้อาท...... กูยังสงสัยอยู่
“สนิทกันได้ไงเหรอ?” กูถาม ห้วนไปป่าววะ
“ผมอยู่สายรหัสเดียวกับอิฐครับ” น้องชิคตอบ... ไอ้นี่ดูหัวอ่อนใช้ได้ ที่ผ่านมามันเล่าเรื่องนู้นเรื่องนี้เยอะแยะ ก็พอรู้อะไรมาบ้าง
“จิ๊บเพิ่งมาสนิทกับกลุ่มนี้เพราะนั่งติดกันในห้องบ่อยๆ ค่ะ” น้องคนนี้ก็ด้วย
“ฝ้ายกับแฟงนั่งข้างอิฐแล้วก็อาทตอนรับน้องมหาลัยอ่ะค่ะ จากนั้นก็เลยไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด” อืมมม
“แล้วพี่สองคนล่ะคะ เป็นอะไรกับอิฐ?” กูกับไอ้แชมป์หันมองหน้ากันโดยบังเอิญ มึงมองกูทำเชี้ยอะไร
“น้องก็น่าจะได้ยินแล้วนี่ครับ พี่กับพี่ต้านเป็นพี่ชายอิฐ” ไอ้แชมป์ตอบ
“แล้วพี่ก็ห่วงว่าเกรียนแบบเนี้ย” กูหันหน้าไปทางอิฐ “จะโดนคนเขม่นเข้ารึเปล่า ก็เลยอยากจะให้น้องๆ ช่วยดูแลอิฐแทนพวกพี่หน่อย” จะฝากปลาย่างให้แมวแดรกมั้ยเนี่ยกรู
“โอ้ย ไม่ต้องห่วงอิฐหรอกครับพี่ มีแต่คนชอบมัน ผมว่าเปลี่ยนจากเขม่น เป็นเขมือบแทนดีกว่ามั้งครับ เท่าที่นับได้ตอนนี้ก็สี่ห้าคนแล้ว ฮอตสุดๆ นี่เดี๋ยวมันต้องเป็นตัวแทนไปประกวดเดือนด้วย” กูเบนสายตาไปทางอิฐโดยอัตโนมัติ มันยิ้มแห้งแล้งใส่กู
“เวอร์ไปแล้ว เพื่อนชิค เรายังไม่ได้บอกเลยว่าจะไปประกวด”
“ใช่ ห้ามประกวด พี่ไม่อนุญาต” ทุกคนหันมามองหน้ากูอัตโนมัติ เออ... กูไม่ให้แฟนกูประกวด ใครมีปัญหาวะ
“ในคณะไม่มีคนหน้าตาดีกว่านี้แล้วเหรอ ดูยังไงก็ไม่เห็นความหล่อสักนิด อย่าเอาไปประกวดเลย ตกรอบแรกเดี๋ยวอายเค้าเปล่าๆ”
เงียบอีก... แฟนกูไม่หล่อ แต่น่ารักอ่ะ
“เอ่อ...แหะๆ รุ่นพี่เค้าสั่งการมาเลือกอิฐโดยตรงอ่ะค่ะ เลยไม่มีใครกล้าแย้ง จริงๆ พวกเราก็ว่าจะโหวตกันปกติ แต่พี่เค้าไม่ยอม” น้องจิ๊บบอก
“ใครไม่ยอมครับ?” หมาตัวไหนไม่ยอมวะ มีสิทธิ์อะไรมาสั่งแฟนกู
“ก็...เห็นว่าพี่ปีสอง รับคำสั่งมาจากปีสามอีกที” ปีสาม... อ๋อ อย่าบอกว่าเป็นไอ้ยู ชักจะทำตัวมีปัญหาขึ้นเรื่อยๆ นะไอ้เชี้ยนี่
“นี่อิฐดังขนาดนั้นเลยเหรอครับ ถึงขนาดปีสามมาชี้ตัวเลย หึ จะเผด็จการกันเกินไปแล้วมั้ง” ไอ้แชมป์พูดขึ้นบ้าง
“แทบจะปูพรมแดงให้มันเดินด้วยซ้ำพี่ ขนาดวันนี้เข้าเชียร์ อิฐมันยังโดนพี่เค้าแซวไม่หยุด ผมไม่รู้จะอิจฉาหรือสงสารมันดี” ชิคพูดต่อ
“แล้วไม่รู้กันรึไง ว่าอิฐมันมีแฟนแล้ว” กูพูดแบบเหลืออด
“ทราบค่ะ... อิฐบอกแล้ว แต่ก็ยังมีคนชอบเยอะอยู่ดี” น้องฝ้ายว่า
“ชอบให้ตายก็ไม่มีหวัง พี่รู้จักแฟนอิฐ ทั้งรักทั้งหวงยิ่งกว่าอะไร เพราะงั้นฝากบอกคนที่ชอบมันด้วยว่า รอชาติหน้าละกันนะ ถ้าไม่อยากมีเรื่อง”
ทุกคนเงียบแล้วมองหน้ากูแปลกๆ กูพูดอะไรผิด
“อ่า คือว่า แฟนเรา เป็นพี่สาวของพี่ต้านอ่ะ พี่เค้าเลยเดือดนิดหน่อย เหอะๆ” ว่าไงนะ.. เนตรเหรอแฟนเมิง มากไปแล้ว
“อ๋อ พี่สาวพี่ต้านนี่เอง... น้องหล่อขนาดนี้ พี่สาวน่าจะสวยมากเลยเนอะ” น้องฝ้ายชม
“ช่ายๆ สวยมากเลย คนนี้แหล่ะที่ใฝ่ฝัน โคตรโชคดีเลยที่ได้มาเป็นแฟน เหอๆ” อิฐมันแถต่อ
“แล้วแฟนอิฐชื่ออะไรเหรอ?” ..ต้าน
“พี่เนตร”
เออออ แมร่ง จำไว้
#
กินเสร็จ เก็บตังค์ กูจ่าย แล้วก็อาสาไปส่งบ้านแต่ล่ะคน วันนี้ขับเก๋งสี่ประตูมาเตรียมพร้อม อีกส่วนก็ให้ไอ้แชมป์ไปส่ง
โชคดีว่าชิคกับจิ๊บ บ้านทางเดียวกับกู เลยได้โอกาสล็อคตัวสปาย
“ชิค จิ๊บ ช่วยอะไรพี่หน่อยได้มั้ย?” ระหว่างทางกูเริ่มแผนหาพวกแบบจริงๆ จังๆ อิฐมองกูแบบระแวงว่ากูจะพูดอะไรออกมาอีก
“ได้เลยครับพี่”
“ช่วยอะไรเหรอคะ จิ๊บช่วยเต็มที่” ได้กินฟรีเลยอารมณ์ดีสิพวกเอ็ง ก็กูเลี้ยงชาบู เนื้อเกรดเอจากญี่ปุ่น ไม่ช่วยก็ไม่รู้จะว่าไงแล้ว
“ขอบคุณครับ น้องสองคนช่วยโทรมาบอกพี่ได้ไหม ถ้าเกิดว่ามีคนมาหาเรื่องอิฐ หรือว่าจีบก็ได้ พอดีพี่สนิทกับอิฐ แล้วพี่สาวชอบมาถามกับพี่น่ะ จะได้รู้ว่าอิฐมันแอบไปกิ๊กกับคนอื่นรึเปล่า จะได้ให้เนตรจับมาเชือดซะ”
“โหดจัง” อิฐมันบ่นเบาๆ
“โหพี่ หาเรื่องน่ะไม่ค่อยมีหรอก แต่ถ้าจีบ ผมว่า พี่คงต้องรับสายผมทั้งวันแล้วล่ะ” ขนาดนั้นเลยเหรอวะ
“เวอร์อีกแล้วชิค เห็นใจกันบ้างก็ได้... อย่าเวอร์” อิฐหันไปโวยเพื่อน ไม่วายเหลือบมายิ้มแหยๆ ใส่กูอีก
“โอเคค่ะพี่ต้าน เดี๋ยวจิ๊บกับชิคจะโทรบอกเอง ถ้าอิฐทำท่าว่าจะว่อกแว่กไปหาคนอื่น หรือถ้ามีคนมาจีบจริงๆ จะรีบรายงานทันที” ดีมาก
“คราวหน้าอยากกินอะไรกัน บอกได้เลยนะ พี่จะเลี้ยงตอบแทนที่ช่วย”
“หูยยย ไม่เป็นไรหรอกคร้าบ แต่ถ้าเลี้ยงแอลฯก็จะดีมาก ฮะๆๆ ชวนผมได้นะพี่” สงสัยจะคุยกันง่ายแล้วงานนี้...
ส่งเพื่อนอิฐครบทุกคน ตอนนี้เหลือแค่กูกับอิฐสองคน
“นอนห้องกูนะ” อยากกอดว่ะ เรื่องอื่นไว้ทีหลัง โล่งอกไปนิดนึงหาพวกได้... ไม่รู้เหมือนกันว่าจะแค่ไหน แต่ตอนนี้ เท่านี้ก่อน
“ม่ายเอา... พรุ่งนี้เรียนเช้า” อิฐงอแงประท้วง
“นะๆ นอนเถอะ เดี๋ยวกูจะไม่ว่างแล้ว อยากกอดเผื่อคิดถึงอีกหลายวัน” วันนี้งานก็มาละแต่โชคดีส่งในวัน เดี๋ยวพรุ่งนี้และวันต่อๆ ไปจะไม่ชิวแล้ว เบื่อโว้ย
“นอนเฉยๆ ได้ป่าว”
“ก็เห็นนอนเฉยๆ ทุกที”
“ไม่น้า... บางทีพี่ก็นอนเฉยๆ เหมือนกันแหล่ะ” ยอกย้อน... แต่ก็เรื่องจริง อย่าคิดเชียว ว่าอิฐมันได้ยิงประตูตีไข่แตก ไม่ใช่เลย
“นอนเฉยๆ ก็ได้”
“เฉยของพี่ต้านอ่ะ แบบไหน”
“เดี๋ยวไปถึงจะเปิดดีวีดีให้ดู” หึหึ
“เหอะ งั้นไม่ไป”
กูไม่สน ขับรถไปทางคอนโดกูทันที อิฐมันก็โวยวาย
“พี่ต้าน อย่าทำงี้ดิ อิฐมีเรียนเช้า เดี๋ยวหลับในห้อง”
“งั้นขอสองรอบพอ”
“ไม่เอา”
“นะๆ แค่สองรอบเอง”
“ไม่เอา พี่ต้าน พาอิฐกลับบ้านเหอะ” ต่อรองสุดๆ
“อ่ะๆ นอนเฉยๆ ก็ได้ แค่กอดโอเคมั้ย?”
“พูดแล้วห้ามกลับคำด้วย”
“สัญญาเลยเอ้า พอใจยัง?”
อดเลยกู แต่ช่างเหอะ... พามานอนได้ก็บุญแล้ว
อิฐอาบน้ำเสร็จก่อน
กูตามมาปิดไฟ ขึ้นเตียง ถอดเสื้อผ้าอิฐทันที
“เฮ้ย ไรเนี่ย ทำอะไร ปล่อยนะ!” อิฐดิ้นเอามือปัดมือกูที่กำลังปล้ำถอดเสื้อกางเกงมันอยู่ จริงๆ กะจะแกล้งด้วย กูโรคจิตชอบแกล้งเด็กน่ารัก
“อย่าดิ้น! จะถอดไม่ถอด ไม่ถอดกูปล้ำนะ” แกล้งทำเสียงเหี้ยม อิฐตะลึงไปเลยว่ะ... สงสัยเรียนจบ เป็นตัวโกงละครหลังข่าวท่าจะรุ่ง
กูอาศัยจังหวะช่วงชิงสิ่งที่ไม่ต้องการออกไปจนหมด
“ไม่! พี่ต้าน ออกไปนะ ...อย่า!” อิฐพยายามยันอกกูไว้สุดชีวิตตอนกูก้มหน้าลงไปหาปากมัน
กูกดทับตัวลงไปจนไม่เหลือช่องว่างให้อิฐยันกูได้อีก แล้วบรรจงบดริมฝีปากอย่างร้อนแรง
“ไม่ยอมง่ายๆ ก็ต้องเจอแบบนี้ เข้าใจไหม หึหึ” พูดจบกูหอมแก้มมันอีกฟอดใหญ่ๆ กอดจะลุกออกจากตัวอิฐแล้วนอนลงข้างๆ
อิฐมันคงงงกับที่กูทำมาก เลยทำหน้าประหลาด กูขำสุดๆ พลางดึงเนื้อตัวเปลือยเปล่ามากอดไว้แน่น
“กอดเฉยๆ ตามสัญญา แต่ขอไม่มีเสื้อผ้านะที่รัก”
เพราะกูก็ไม่มีเสื้อผ้าเหมือนกัน เหอะๆ
H
เล่นบร้าๆ อีกและอิพี่ต้าน เดี๋ยวก็งานเข้าอีกหรอกเอ็ง
หัวข้อ: [____________มองไม่เห็น สัมผัสไม่ได้] # ตอนพิเศษโคตรๆ...คลิปหลุด 290954 (คุณไม่ได้ตาฝาด) (อ่าน 523938 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก