หัวข้อ: [____________มองไม่เห็น สัมผัสไม่ได้] # ตอนพิเศษโคตรๆ...คลิปหลุด 290954 (คุณไม่ได้ตาฝาด)

[nunamicky]

+1 ให้ค่ะ
อ่านทีไรก็ยิ้มได้ทุกที
น่ารักจังเลยคู่นี้
 

[covnizz]

อย่างพี่ต้าน 3 ครั้ง ต่อ อาทิตย์ ยังแทบลงแดงเร๊ย อิฐ ,,,  หึหึ


แต่ไงก็รักอิฐด้วยคนนะคร๊าบบบบ ..

[BeeRY]

กำลังบ่น(ในใจ)คิดถึงน้องอิฐ ก็เห็นว่ามาต่อพอดีเลย
อยู่ในวัดในวาก็สงบจิตใจบ้างพี่ต้าน หื่นตลอดเว
เรื่องไปค่ายธรรมะก็สนุกดีออก แต่ไม่ชอบอย่างเดียวเรื่องกับข้าว 
เดินจงกรม นั่งสมาธิให้สนุกนะพี่ต้าน เผื่อความหื่นจะลดลง อิอิ

[Akamei]

ช่ายยย ยย ย
เราก็ไม่เห็นด้วย ย ย  ย ย ย
^^

[SoYiLovE]

โห อย่างเฝ้ารอเลยอ่ะ น้องอิฐกะพี่ต้านเนี่ย

+ 1 ให้ค่ะ

[yayu]

คิดถึงพี่ต้านกับน้องอิฐสุดๆ หายไปหลายวัน 
ได้มาทำบุญร่วมกันถือเป็นโอกาสที่ดี แถมยังได้ไปปฏิบัติธรรมด้วย
พี่ต้านตอนนี้เหมือนคนธรรมดาล่ะ เริ่มชิลๆ 

+ด้วยความคิดถึงค่า 

[4life]

เฮ่อๆ 3 เดือนครั้งก็ดีนาาา

[anajulia]

อิอิ น่าร้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
โมทนาสาาาาาาาาตุ๊ด้วยนะคร้าพี่ต้านน้องเหมียวอิฐ 

[DexTunG]

   +1 ขอบคุณ

[daizodiac]

ชอบพี่ต้านที่สุด ด!
สกิลแต่ละอย่างเทพจริงๆ 5 55

น้องอิฐก็น่าร๊าก ก .. พี่ต้านหื่นตลอดเวลาอ่ะ
ไปค่ายธรรมมะ จะหื่นน้อยลงมั้ยนะ 5 555

[TENSHINEKO]

สาธุรับบุญก่อน     

 


ต้านอะ  ไปค่ายธรรมะแล้วได้บุญมาอย่าแผ่ให้ใครนะ เพราะอาจจะได้มาน้อย   

[สมุนไพร]

ชอบสองคนนี้มากกกกกก

[EunJin]

ถ้าสามเดือนครั้งจริงๆนี่ ต้านมันคงอกแตกตายไปก่อนแน่ๆๆ ฮ่าๆๆๆ

[foyer]

94
#

กลับถึงบ้าน ดูนาฬิกาก็ปาไปสองทุ่ม... กว่าจะอาบน้ำเสร็จ ดูสารคดีต่ออีกก็สี่ทุ่ม
ถ้าถามว่า...สารคดีอะไร ก็พวกวิถีชีวิตสัตว์โลกหรืออะไรพวกนี้ล่ะว่ะ
กูไม่ชอบดูหรอก ชอบประวัติศาสตร์มากกว่า แต่แมร่งตอนนี้ไม่มีเชี้ยไรดูเลย... บอกอิฐให้ไปทำอย่างอื่นในห้องดีกว่า มันก็ไม่ไป...
ตอนนี้กูก็เลยต้องนั่งแกร่วอยู่หน้าทีวีดูกิ้งก่าซาลาเมนเดอร์ วิ่งกัดใบไม้อยู่ แม่งโคตรไร้สาระเลย

“เมื่อไหร่จะไปนอนกันวะเนี่ย?” กูถามอิฐ
มันหนีกูไปนั่งโซฟาอีกตัวมาพักนึงแล้ว..
เหมือนเล่นเก้าอี้ดนตรีว่ะ พอจะเขยิบไปหา มันก็ย้ายไปนั่งที่อื่น... เออ เหมือนมั้ยวะเนี่ย เก้าอี้ดนตรีอ่ะ
“สารดียังไม่จบเลย พี่ต้านง่วงก็ไปนอนก่อนดิ”
“กูยังไม่ง่วง รอมึงอยู่เนี่ย”
“รอทำไม ไม่ต้องรอ พรุ่งนี้ต้องไปทำงานแต่เช้านะพี่ต้าน รีบนอนดิ เดี๋ยวก็ตื่นไม่ทันหรอก”
“ถ้าน้องอิฐกลัวพี่ต้านตื่นไม่ทัน ก็รีบไปนอนด้วยกันดิคร้าบ....” กูพุ่งเข้าไปหาอิฐด้วยความเร็วสูง มันผงะตกใจ แต่หนีไม่ทัน เหอะๆๆ

“จะไปมั้ยๆๆ?” กูจี้เอวอิฐอย่างมันส์มือ...
“ฮ่ะๆๆ ไม่ไปๆๆ โอ้ยย ไม่เอา! อ๊ออยย ฮ่าๆๆ จะตายแล้วพี่ต้าน” อิฐดิ้นกระแด่วๆๆ หน้าแดงแจ๋ ท่าทางใกล้จะสิ้นใจอย่างที่พูดจริงๆ ว่ะ
“ไม่ไป ไม่หยุดนะเว้ย”
“โอยย พอๆ ยอมแล้วๆ” กูอมยิ้มสมใจ ปล่อยมือจากเอวมัน แล้วช้อนตัวอุ้มลอยขึ้นมา
   
“พี่ต้าน ปิดทีวีก่อนดิ” อิฐหอบแฮ่กแต่ชี้นิ้วไปที่ทีวี กูมองไปเจอกิ้งก่าแมร่งความเซ็งเป็ดพุ่งขึ้นสิบเปอร์เซ็นต์
“ปิดประตูบ้าน ประตูครัว ปิดไฟด้วย” แมร่งเอ๊ย.... อะไรนักหนา ทำไมหน้าที่มันเยอะอย่างงี้วะ 
กูจำต้องปล่อยอิฐลงนั่งก่อน แล้วถึงไล่ปิดทุกอย่างที่มันบอกจนเกือบครบ เหลือแค่ไฟห้องนั่งเล่นดวงเดียว

“เสร็จแล้ว ถอดเสื้อเร็ว” ไม่ต้องขึ้นห้องนอนและ เอามันตรงนี้แหล่ะ
“หา?” อิฐหน้าเหวอ
“เดี๋ยวๆๆ ไม่เอา ทำบ่อยเกินไปแล้วพี่” อิฐยกสองมือห้าม
“ไม่เห็นบ่อยเลย ถอดเร็ว” กูจับชายเสื้อมันดึงขึ้น แต่อิฐก็ดึงลง

“ปล่อยก่อนนน!! สามเดือนครั้งไงพี่ เดี๋ยวต้องไปค่ายธรรมมะอีกอ่ะ ลดๆ ไว้จะได้ไม่ไปทำอะไรทะลึ่งในวัดไง”
“เฮ้ยย สามเดือนครั้งอะไร ไม่เคยตกลง ไม่เคยพูด” ถีบกูให้ตกเจ้าพระยาตายดีกว่า แบบนั้นทำไม่ได้หรอกว่ะ
“ลดเหอะ สองเดือนครั้งก็ได้ เดี๋ยวอิฐก้นพัง”
“ไม่พังหรอก กูทำ softly ทุกอิริยาบถตลอด”
“soft แล้วเหรอ เฮ้ยยย ปล่อยนะ” ฮะๆๆ ถอดออกจนได้ เสื้อติดมือกูไป แต่อิฐมันพริ้วหายไปไหนแล้ววะ อ้าวเฮ้ย.... มันวิ่งไปหลบหลังเก้าอี้อีกตัวนู่น

“พี่ต้าน ให้เลือกระหว่างสองเดือน กับสามเดือน เอาไร?” ข้อเสนอบ้าบออะไร มันเป็นไปไม่ได้... ผัวเมียเอากันมันเรื่องธรรมดาให้เว้นนานขนาดนั้นเดี๋ยวของเสื่อมหมด
“ไม่เอาเว้ย มานี่เลย คว-แข็งแล้ว”
“อย่าพูดแบบนี้ดิ!” กูย่างสามขุมเข้าไปหา แต่อิฐก็วิ่งหนีไปฝั่งตรงข้ามตลอด
“แล้วจะให้พูดว่าเจี๊ยวแข็งเหรอ ตลก ...เลิกหนีได้แล้ว เหนื่อยวิ่งตามนะเว้ย”
“ก็ไม่อยากทำ.... มันเจ็บก้น” ห่ะ เกิดการหยุดชะงักฉับพลัน
“กูทำเจ็บเหรอวะ?” เพิ่งรู้ เห็นครางเสียงหลงตลอดนึกว่าเสียว

“เอ่อ...”
“เจ็บจริงดิ?” โห โดนพูดแบบนี้มันเสีย self 
“ก็......นิดนึงอ่ะ”
“เจ็บกับเสียวอย่างไหนมากกว่ากัน?”
“อ่า มันไม่ใช่ประเด็นนั้น.... คือ อิฐจะบอกว่าให้ลดต่างหาก”
“ลดไม่ได้”
“ต้องได้ดิ... เมื่อก่อนยังไม่เห็นต้องทำทุกวันเลย”
“นั่นมันเมื่อก่อน ตอนนี้ไม่ได้”

“ได้เหอะๆ ได้เหอะนะ เดือนละครั้งก็ได้” 
“นานไป” กูแกล้งบอกเสียงเครียด น้องเหมียวกูอ้อนวอนได้น่ารักน่า...จริงๆ เห็นงี้แล้วไม่อยากเลิกแกล้งเลยว่ะ haha
“งั้น....เดือนละสองครั้ง”
“นานว่ะ ทนไม่ไหวหรอก”
“ทำไมล่ะ?” 
“ไม่รู้ดิ พอถึงเวลา แค่เห็นหน้าก็อยากเอาแล้ว”
“หื่นกาม!” อิฐกระแทกเสียงหน้าแดง

“เออ” หื่นก็หื่นวะ
“อย่ามัวตกลงไรอย่างนี้เลยอิฐ เสียเวลา ...มานี่เร็วที่รัก” ถ้าบวกลบเวลาตอนนี้ไป ทำอะไรได้หลายอย่างแล้วนะนี่
“ไม่เอา...... ถ้าไม่เริ่มลดตั้งแต่วันนี้ ต่อไปเดี๋ยวก็จะทำไม่ได้ พี่ต้านต้องรู้จักอดทนบ้างดิ”     
กำ เหมือนโดนเด็กสวด
 
“กูทนมาเยอะแล้ว ให้ทนอีกกูคงระเบิดตัวเองตายอ่ะ”
“ไม่ตายหรอก ลองดู เดี๋ยวต่อไปก็ทำได้เอง เหมือนที่พี่ต้านลองกินผลไม้รถเข็นแหล่ะ เดี๋ยวต่อไปก็ซื้อกินเองได้” งง.... เรื่องนี้มันเกี่ยวไรกับผลไม้เปื่อยวะ
“มาลองเอากันบ่อยๆ ดู เดี๋ยวก็จะชอบเอง” กูเล่นไม่เลิก.... จริงๆ ก็เริ่มปลงแล้วว่ะว่าคืนนี้อด
แต่ก็อยากแกล้งอิฐนี่หว่า...ฮ่าๆๆ ชอบที่มันต้องคิดหาเหตุผลมาโต้ตอบกู ดูตื่นๆ น่ารักดี

กูแกล้งต่อ... ทำเป็นไม่ฟังมัน ถอดเสื้อตัวเองออกเหวี่ยงทิ้ง เหลือเกงบอลตัวเดียว
ฮ่าๆๆ
กูเห็นท่าทางอิฐแล้วแม่งฮาจริงๆ ว่ะ เวลาที่มันอยากหรือไม่อยากมีเซ็กซ์ด้วยนี่ จะแตกต่างกันราวกับหน้ามือเป็นหลังตรีน...
พออยากก็อ้อนกูซะ... เอาใจไม่ทัน
พอไม่อยากก็แม่งหนีจริงๆ

“พี่ต้าน! ไม่งั้นก็แยกห้องกันนอนเลย” โห... กลัวกันขนาดนั้น กูยักไหล่แล้วนั่งลงบนโซฟา ไม่มีท่าทีคุกคามสวัสดิภาพอิฐและ
“ถึงกับแยกห้องนอนเลย... มันจะเกินไปป่าววะ” กูทำเป็นเลิกคิ้ว
“ก็พี่ต้าน......ทำงี้ทำไมอ่ะ?” หน้าอิฐมันออกจะงงปนระแวง
“ทำอะไร มันร้อนเลยถอดเสื้อ” กูทำเป็นไม่รู้เรื่อง อิอิ
“ไม่ต้องเลย......”
“ไม่ต้องอะไร ฮ่าๆๆ จะยืนบิดอยู่อย่างนั้นอีกนานมั้ย กี่ทุ่มแล้ววะเนี่ย...โห แค่เถียงกันก็ปาไปเกือบห้าทุ่ม ไปนอนกันดีกว่า ปะ” กูลุกขึ้นจากโซฟา อิฐผงะนิดหน่อย

“ไม่ทำไรหรอก ใครจะไปข่มขืนเมีย ไม่งั้นเดี๋ยวที่ทำบุญมาวันนี้ก็เฟลหมดดิ” เหอๆ
“พูดงี้หมายความว่าไงอ่ะ ถ้าวันนี้ไม่ไปทำบุญก็จะทำให้ได้เหรอ?” เวร....เข้าใจผิดไปกันใหญ่และ   
“เปล่า........ ถ้าอิฐไม่อยากทำ พี่ก็ไม่ทำหรอกคร้าบ หาววว” พูดไปพูดมาชักง่วง
“หง่ะ...... งั้น เมื่อกี้.........” อิฐทำหน้าเหมือนนึกอะไรขึ้นได้ตอนกูหยิบเสื้อตัวเองมาพาดบ่าไว้ แล้วโยนเสื้ออีกตัวไปให้มัน

อิฐรับไปแล้วมันก็ร้องเสียงหลงเลยทีนี้
“พี่ต้านแกล้งอิฐเหรอ!!?”

หึหึ ขำ ความรู้สึกช้าจริงไอ้น้องเอ๊ย... กูไม่ได้เพิ่งหลุดออกมาจากป่าอเมซอนนะเว้ย ถึงจะต้องอยากมีเซ็กซ์จนหน้ามืดตามัวอะไรขนาดนั้น

“หึหึ หายจิตตกแล้วก็ตามขึ้นมานอนละกัน …nite” กูโบกมือให้น้องเหมียวหน้าเหวอแล้วขึ้นไปนอนบนห้อง... ตอนแรกก็กะจะรออิฐก่อนค่อยหลับ ไปๆ มาๆ ดันหลับไม่รู้ตัวไปก่อนซะงั้น ตื่นมาอีกทีก็เจ็ดโมงว่ะ...
พอเห็นเข็มนาฬิกาเท่านั้นละมึงเอ๊ย.... โกยไปทำงานแทบไม่ทัน

เชี้ยจริงๆ กว่าจะไปถึงออฟฟิส... เลทไปสิบนาที
เหอะ วันแรกก็เสียประวัติเลยกู

ส่วนอิฐ ก่อนกูมามันยังหลับอยู่ เพราะเรียนตอนบ่ายกูเลยไม่อยากปลุก ไม่รู้เมื่อคืนมันขึ้นมานอนกี่โมงด้วย เหอะๆ อยากจะแอบแกล้งสักหน่อยค่อยมาทำงาน จะได้มีกำลังใจ แต่แค่นี้แม่งก็แทบไม่ทันแล้วว่ะกู

#

เข้าออฟฟิส ตอกบัตรเสร็จ...กูก็ต้องไหว้ทุกคนพอเป็นมารยาท เพราะพนักงานที่นี่แก่กว่ากูหมดอ่ะ
ตั้งแต่วันที่เค้ารับกูเข้าทำงาน เจ้านายก็แนะนำเพื่อนร่วมงานให้คร่าวๆ บ้างแล้ว ส่วนใหญ่แผนกกูมีแต่ผู้ชายว่ะ ผู้หญิงน้อยมาก ถ้าจะไปหาผู้หญิงเยอะๆ ก็คงเป็นพวกฝ่ายบัญชี การตลาดอะไรทำนองนี้....
เหอะๆ ที่พูดไม่ได้หมายความว่าจะไปหาผู้หญิงที่ไหนนะเว้ย... แค่บอกเฉยๆ ว่ากูคงไม่ได้วุ่นวายกับผู้หญิงเท่าไหร่เพราะสังคมที่ทำงานอยู่มันค่อนข้างตายตัว

งานก็ออกจะน่าเบื่อ... และมีความเหี้ยสูง อาชีพอย่างกูเนี่ย... เหมือนเกิดมาเพื่อรับใช้พวกไฮโซ ต้องเป็นเบ๊ ทำตามคำสั่งพวกแม่งตลอดทั้งที่มันก็ไม่ได้รู้ดีไปกว่ากู แต่ทำไม ต้องเรื่องมากกันนัก ก็ไม่เข้าใจ...
กูแม่งโคตรเกลียดไอ้พวกที่ไม่รู้เรื่องรู้ราวแล้วยังกระแดะจะเอานั่นจะเอานี่ ทั้งที่กูเลือกออกแบบสิ่งที่คิดว่าดีที่สุดให้แล้ว แต่แม่งก็ไม่เอา.... จะอยู่แบบเหี้ยๆ

หึ .......งั้นก็ตามใจ
พอสร้างแล้วอยู่ไม่สบายขึ้นมา แม่งก็จะมาโทษสถาปนิกห่วย ทั้งที่พวกมึงไม่ใช่เหรอ ที่บอกให้กูเปลี่ยนแบบ.... ?

นี่เดี๋ยวก็ต้องไปสอบใบประกอบวิชาชีพอีก หนังสือยังไม่ได้แตะสักตัวเลยว่ะ.... เออ แต่อย่างกู หนังสือแม่งพึ่งไม่ได้ มันต้องใช้ประสบการณ์ ความเข้าใจ..... ทักษะ คิดเร็ว ทำเร็ว มั่วเร็ว แล้วถึงจะไปรอด (เฉพาะสอบนะ)
แต่ถ้าทำงานจริง มั่วไม่ได้ เดี๋ยวตึกถล่ม

“เคยออกไซต์งานรึเปล่าต้าน?” หัวหน้าเดินมาถาม ก้นกูยังไม่ทันได้แตะเก้าอี้ แม่งก็งานเข้าแล้วเหรอวะ
“เคยครับ” เหอะๆ คราวที่แล้วตอนกูไปเชียงใหม่ ทำงานในไซต์แล้วแม่งโคตรทรมานเลย ร้อน ฝุ่น เหม็นสี เหม็นเหล็ก สารพัด
“ไปดูไซต์กับโชคหน่อยนะวันนี้ โครงการ xxx มันเริ่มขึ้นแล้ว แต่โชคเค้ายังไม่มีคนไปช่วยเช็คดีเทลสตรัคเจอร์นะ พอทำได้ใช่ไหม ไปเป็นผู้ช่วยเท่านั้นแหล่ะ ว่าคนงานมันสร้างตามแบบรึเปล่า?” เออๆๆ กูไปก็ได้ อธิบายยืดยาวจริงๆ   
 
แม่งเอ๊ย มาวันแรกก็ให้กูทำไซต์เลย พวกมึงเห็นกูเป็นเทวดารึไงเนี่ย? 

#

กูนั่งรถไปกับพี่โชค วิศวกรประจำโครงการ.... ไซต์ก่อสร้างก็อยู่แม่งโคตรไกล ออฟฟิสศาลาแดง ไซต์อยู่ปทุมฯ เหี้ยจริงๆ ว่ะ แล้วงี้ทำงานกูจะได้กลับกี่โมงเนี่ย
“ตอนนี้หน้างานมีปัญหาเรื่องดินมันยุบตัวอยู่ ต้านไปช่วยพวกผู้รับเหมาดูว่าจะตอกเข็มยังไงแล้วกันนะ” เท้าแตะพื้น..... พี่โชคก็ให้งานกูเลย เหอะๆ ทำยังไงนี่มันคือยังไงล่ะวะ
ช่างแม่ง... ถ้าไม่รู้ก็ถามคนอื่นเอา

กูเดินไปหยิบหมวกเซฟตี้มาใส่ แล้วเดินดุ่มๆ ตามหัวหน้าคนงานก่อสร้างไปตรงที่กำลังจะเจาะเข็มกัน ส่วนพี่โชคหนีไปประชุม ปล่อยกูลอยแพ ขอบใจมากว่ะ ที่พากูมา
 
เหอะๆ ความบรรลัยมาเยือน เมื่อกูต้องไปผจญภัยในไซต์ก่อสร้างตอนเริ่มงานฐานรากใหม่ๆ.... เชี่ย ทำไมกูต้องมาเดินย่ำดินแฉะๆ แบบนี้ด้วยวะเนี่ย 
“คุณอาทิตย์ครับ”
“ครับ” กูหันไปหาช่างคุมงานด้วยอารมณ์หงุดหงิด
“ดินมันเคลื่อนตัวมากเลย จะทำกำแพงกันดินก่อนเลยดีไหมครับ”
“ดีครับ แต่พี่เจอชั้นน้ำใต้ดินกี่เมตรเหรอครับ?”
“ผมลองขุดชั้นดินดู มันไปเจอน้ำระยะยี่สิบหกเมตรน่ะครับ” โอ้ เยสเป็ด ลึกมาก
“งั้นชีท ไพล์ ไม่ไหวแล้วครับ สงสัยต้องทำ diaphragm wall ขุดดินเหลวก้นหลุมออกก่อนแล้วเอาทรายเข้าไปถม แต่ถ้าดินไม่เหลวมากพี่เทคอนกรีตหยาบรองพื้นไปก่อนลงฐานรากก็แล้วกัน” ยุ่งยากชริปว่ะ ทำหน้างานเนี่ย

คุมไซต์เสร็จ ไม่พอ ยังต้องมาประชุมกันในตู้คอนเทนเนอร์อีก... งานบ้างานบออะไรมันจะมายมายขนาดนี้วะเนี่ย.... สราดดด กูมาอยู่นี่ตั้งแต่เช้า จนเย็นแล้วยังไม่ว่างแม้แต่จะโทรศัพท์หาแฟนเลย 

ที่จริงในส่วนของกู กูว่ามันคงจบไม่มีเชี้ยอะไรแล้ว แต่แม่งก็เสือกมีจนได้

“ผมคาดว่าอีกสองอาทิตย์ก็น่าจะลงเข็มเสร็จ ถ้าไงคุณอาทิตย์ช่วยทำ Hiley Formular ก่อน blow count มาด้วยนะครับ”   
“ห่ะ....?” อะไรนะ ฮิลเล่ย์ อะไรวะ.......กูไม่เคยได้ยินประโยคนี้มาก่อน
“เอ่อ ขอโทษทีนะครับคุณมาโนช ผมช่วยดูดีเทลก่อสร้างได้ แต่ผมคำนวณแบบวิศวะไม่ได้ ผมจบถาปัตย์นะครับ” ตึกถล่มแน่มึง ให้กูคำนวณโครงสร้างเนี่ย
“อ้าว... อืม ใช่ๆๆ ขอโทษนะครับคุณอาทิตย์ พอดีผมได้ยินช่างหาญเค้าบอกว่าคุณอาทิตย์รู้เรื่องไซต์ดี” เหอะๆๆ กูจะรู้ดีอะไรขนาดนั้น จะโบ้ยงานกรูก็บอกมาเหอะ
กูเพิ่งมาไซต์วันแรกอย่ามาประจบหลอกใช้กู ไอ่สราดด

#

ประชุมเสร็จ กูโทรหาอิฐ เพราะมันบอกว่าวันนี้จะต้องไปเพ้นท์ผนังร้านอาหารแถวท่าพระอาทิตย์ กูจะไปรอรับเมียกลับบ้านว่ะ
“ทำงานวันแรกเป็นไงบ้าง?” เสียงจากปลายสายถามมา
“เหี้ย” สั้นๆ ได้ใจความ
“ฮ่าๆๆ ว่าใครอ่ะ?” ไม่ได้ว่าเมิงหรอกก น้องเหมียว 
“ว่างานครับ งานมันเหี้ย กูได้ออกไซต์ ตากแดดทั้งวัน” ร้อนแทบละลายไปกับปูนซีเมนต์
“อ่า.... งั้นไม่ต้องมาหาก็ได้ มันไกล กลัวดาร์ลิ้งเหนื่อย”
“มันเหนื่อยไปแล้ว กูคิดถึงมึงอ่ะ อยากเห็นหน้าไวๆ”
“กลับบ้านเปิดตู้ในครัวดู มีหลายรสเลยพี่” ไวไว....บะหมี่กึ่งสำเร็จรูป ไอ้สาด กวนตรีนกู

“เดี๋ยะ... ฝากไว้ก่อน เจอหน้าเมื่อไหร่ จับปล้ำแมร่ง”
“โห... ล้อเล่นหน่อยเดียว.... พี่ต้านมาถึงก็โทรบอกละกัน เดี๋ยวออกไปหา”
“ไม่ต้องออกมาหรอก เดี๋ยวกูเข้าไปเอง” กูชอบลุยมากกว่ารอว่ะ
“อ่า.... เอางั้นก็ได้”
“กินไรป่ะ เดี๋ยวซื้อไปให้”
“ไม่เป็นไร เดี๋ยวออกไปกินด้วยกันดีกว่า”
“อืม... รอหน่อยละกัน อีกนานกว่าจะถึงว่ะ แต่ถ้ารอไม่ไหวก็หาไรกินไปก่อนนะ” กลัวเมียกูหิวกระเพาะครากนี่หว่า กว่าจะถึงก็สองทุ่มเป็นอย่างต่ำอ่ะ
“รอดิ รอได้” อิฐบอก
“เออ งั้นเดี๋ยวรีบไปและ เจอกัน”
“ครับ รักพี่ต้านนะ จุ๊บๆ” มันล้อเลียนที่กูพูดเมื่อวานป่าววะ หึหึ แต่ได้ยินแล้วดีใจ 
ถึงจะล้อก็ช่างวะ       


H
ฮ่าๆๆ เริ่มจะเหมือนคนปกติจริงๆ ด้วยนะต้าน
แล้วที่ผ่านมาไม่เหมือนคนปกติตรงไหนล่ะเนี่ย? 

[BeeRY]

ถึงจะทำงานเหนื่อยมาทั้งวัน แต่แค่เห็นหน้าน้องอิฐแล้วก็คงหายเป็นปลิดทิ้งใช่มั้ยพี่ต้าน
มีคนที่เรารักมันดีอย่างนี้เองเนอะ 

[NASS.NET]

คำพูดอิฐนี่ มีประโยคแปลกๆอยู่แทบทุกตอนเลยนะคะ
เอ...เราคิดมากเกินไปรึป่าวเนาะ^^

[RakorN]

โหไอ้คุณพี่โชคกะโบ้ยงานเห็นๆ รู้จักเพ่ต้านน้อยไปแล้วเฟร้ย!
แต่แอบดีใจที่พี่ต้านมันไม่เหวี่ยงใส่เขา*good!*
ส่วนน้องอิฐก็น่ารักคงเส้นคงวา

ปล,แอบกระซิบนิดหน่อย คำว่า ออฟฟิส ที่ถูกต้องเขียน ออฟฟิศ นะคะ
 

[getto]

หวังว่าจะไม่มีงานเข้า

 

[anajulia]

 :m3:พี่ต้านเริ่มๆจะเหมือนชายในฝันเข้าไปทุกทีแล้ว กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด
เริ่มดูจับต้องได้ โฮะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ส่วนน้องอิฐ เฮ้อออออออออ อยากจะให้มีเหมียวน้อยแบบนี้มาอ้อนบ้าง >///////<

ว่าแล้วก็ พี่ต้านxน้องอิฐ GO ON นะคะ จู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ 

[nunamicky]

สงสารพี่ต้านจัง
แต่ไม่เป็นไรครับ
สู้เพื่อเมีย

[yayu]

พี่ต้านเริ่มทำงานเหมือนชาวบ้านล่ะ เหนื่อยและหนัก   
อย่างนี้ต้องไปหากำลังใจจากน้องอิฐใช่มั๊ย
รีบๆเลยพี่ต้านเดี๋ยวรถติด ฮ่าๆ

+ค่า 

[Nichdia]

น้องอิฐสบายเลยยังชิวได้อยู่
แต่พี่ต้านนี่ ลุยงานหนักชะมัดเยย

[dragonfly08]

พี่ต้านกระทิงแดงขวดปะ ลุยหน้างานเนี่ยเหนื่อยโคตร

[nunam]

เอาใจช่วยต้านสุดๆ

[OhJa]

เฮียต้านแกจะทนชีวิตสมบุกสมบันได้กี่น้ำเนี่ย
แต่ก็นะ บทพิสูจน์ตัวเองอย่างดีเลย
สู้หน่อยนะเฮียต้าน เพื่อน้องอิฐ

[EunJin]

สงสัยเพราะชีวิตต้านมัน หรูหรา ไฮโซ เกินปกติมั้ง???
ลองมาใช้ชีวิตแบบปกติบ้างอะไรบ้าง...อิอิอิ

[DexTunG]

 

[thisispom]

ต้านสู้ๆ 

[kitty]

 o13พี่ต้านสู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

[sukie_moo]

555 นึกภาพอิฐวิ่งหนีพี่ต้านหื่นรอบโซฟา แล้วขำๆปนสงสารอิฐ ก็พี่ต้านพลังเหลือเฟือใส่อิฐทุกวันต่อให้อิฐเสียวยังไง ก็เจ็บละน่า

เริ่มงานใหม่แล้วสู้ๆ