หัวข้อ: -- นั้นมันน้องกรู เพื่อนกรู --ทางเลือก และ มิตรภาพ 04/08/2557

[BlackClover]

แถวนี้เด็กๆทั้งนั้น

เฮ้ออออ  เรื่องมันวุ่นจริงๆ  อ่านตอนแรกอยู่น๊า  เหมือนเป็นเรื่องที่โอมรู้สึกดีกับคนที่เพิ่งเจอกัน ในที่นี้คงหมายถึงโน๊ต ทั้งที่ตัวเองก็มีเจ้าของ  


บ้างทีคนที่ผมอยู่ด้วยตอนนี้อาจจะไม่ใช่เมิงก็ได้ <<  เมิง  นี้ที่จริงจะเขียนว่า มิ๊กหรือเปล่า??
หมายความว่าพระเอกเรื่องนี้ไม่ใช่มิ๊กเหรอ =[]= เริ่ม งง

[yomaster]

อ๊ากก


ว่าแล้วเชียวเอิท มันน่าสงสัย


ถึงตอนนี้ ก็ยังไม่หายสงสัย เอิท



ว่าแต่    จะแวะไปเอาเรื่องวุ่นวาย ที่ ลำปากอีกเหรอครับเนี่ย?????

[nine-poo]

โอมห์จะใจดีไปรึป่าว เดี๋ยวมันก็อีรุงตุงนังไปหมดน้า แล้วจะหาว่าหล่อไม่เตือน เงอะ...

[Y2Y]

ตกลงว่า เรื่องนี้ พระเอกไม่ชัดเจน คาดเดาไม่ได้ว่าเป็นใคร ระหว่าง มิ๊ก โน้ต เอิท แล้วแรกๆที่บอกว่า แอบมาลงฟิคแล้วไอ้คนข้างๆบอกว่าไร้สาระนี่ เขาคือใครกันแน่  แต่ทำไมเราคิดว่า เขาคนนั้นคือ มิ้กง่ะ

[Little Devil]

วุ่นวายดีจัง

[kitty]

 :a5:อารัยนี่งงงงงงง  ตกลงพี่มิ๊กจะไม่ใช่พระเอกของเราหรืออออออออออออออ  มารอต่อไปจ้าๆๆๆ

[Natavishi]

 

พันกันหมดเลยยย

[IZE]

แวะที่ลำปาง  เหรอ   โน็ตเป็นหนุ่มลำปางอะดิ  หรือเป่า

[covnizz]

หว่า  ..  เริ่มใจไม่ดี .. 

พระเอกคือใคร ..  หรือชื่อเรื่องบ่งบอกอยู่ ..

หนึ่งคือน้อง สองคือเพื่อน .. 


เหลือหนึ่งเดียว ว ว จริงหรือนี่ ???  [คนเราชอบยึดติดกับคนมาก่อน]

แล้วคนมาก่อนเป็นพระเอกมั้ย ..  ช่วยบอกช้านทีโอห์ม .. 

[konjingjai]

อะไรจะเกิดขึ้นอีกเนี๊ย

[salemon]

ลำปาง??

ใครอยู่อ่ะ

[StillLoveThem]

...สรุปแบบไม่ต้องนับศพทหาร กันเลย...นายเอก...หลายใจ

[BlackClover]

...สรุปแบบไม่ต้องนับศพทหาร กันเลย...นายเอก...หลายใจ

ฮ่าๆ เอาแบบนั้นเลยเหรอคะ

[ordkrub]

มาต่อไวๆนะครับ อยากรู้ว่าจะเป็นอย่างไรต่อ ขอบคุณครับ

[maicy]

รออ่านค่ะ  ได้ลุ้นดี  จะเป็นใครก็ได้ถ้าเรามีความสุข  รักษาสุขภาพค่ะ 

[SpaTa]

- -* ลุ้นๆ
แต่เชียร์ โน๊ต ละ

 

[enhumto]

วันนี้มีเรื่องให้ช่วยอรกแล้วครับท่าน
เรื่องมีอยู่ว่า ผมเป็นรุ่นพี่แล้ว แล้วมีรุ่นน้องผมเดาว่าไม่ได้มาชอบผมแน่ๆ แค่สนิทกันเพราะว่า ชอบดูหนัง เล่นเกมส์ มีอะไรก็คุยกันแบบนี้มาตลอดอยู่แล้ว แต่พอดีปีนี้มีหลายๆเรื่องเลยทำให้ผมกับไอ้รุ่นน้องคนนี้ได้เรียนด้วยกัน แล้วผมก็ไม่อยากตกวิชานี้อีก มันก็เลยช่วยติว พอดีน้องคนนี้มีแฟนอยู่แล้วเป็นผู้หญิง ก็แน่ละครับผู้หญิงเป็นเพสที่ขี้น้อยใจ เจ้าอารมณ์ อยู่เหนือเหตุผลหลายๆประการ แล้วสำคัญน้องคนนี้ผมก็สนิทกัน คือเอาง่ายๆผมสนิททั้งน้องผู้หญิงแล้วก็น้องผู้ชาย ทั้งคู่เลยครับ พอช่วงสัปดาห์ที่ผ่านมา มันมีสอบ 2 อาทิตย์ติด แล้วแม่ของน้องผู้หญิงก็มาเสียเอาอาทิตย์ที่แล้วพอดี น้องผู้หญิงเลยต้องอยู่กับญาติๆ ส่วนน้องผู้ชายก็มาติวหนังสือให้ผมที่ห้อง คือส่วนตัวแล้วผมก็ไม่ได้คิดอะไรกับน้องผู้ชายคนนี้อยู่แล้ว เพราะผมมีคนที่ผมรักอยู่แล้ว แต่มันเสือกไม่สนใจที่จะช่วยกรูติว
ปัญหาคือ น้องผู้หญิงเสือกมาหึง ผมกับแฟนมัน ซึ่งตอนแรกผมกับน้องๆก็สนิทกันมากๆ แต่พอเริ่มมีเรื่องพวกนี้เข้าหูผม ว่าน้องผู้หญิงงี่เง่าเวลาผมโทรไปถามเรื่องเรียนกับไอ้น้องผู้ชายมาทำเป็นน้อยใจ เวลาเจอหน้าในชั่วโมงเรียนก็ชักสีหน้าไม่พอใจใส่ผม เหมือนว่าผมไปยุ่งกับแฟนของมัน คือจุดนนี้มันไม่แยกแล้วครับว่าอะไรคือเรื่องชู้สาวอะไรคึือเรื่องพี่เรื่องน้อง แล้วสำคัญ เหมือนจะเข้าใจว่าแฟนตัวเองมากิ๊กกับผม ทั้งที่มันเป็นผู้ชายไม่ใช่เกย์
ผมครวทำยังไงดีครับ พรุ่งนี้ยังต้องเรียนด้วยกันอยู่ มันเริ่มจะมองหน้าน้องผู้หญิงไม่ติดแล้ว ผมอึดอัดจริงๆ ช่วยหน่อยนะคราฟ


--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ลำปางหนาวมาก
“เป็นไปได้ไงว่ะเนี่ย คุงโอมห์โทรมาหาผม ดูสีท่าปีนี้ลำปางหน้าหนาวจะมาเร็วกว่าปรกติ” เสียงมันดูแปลกใจๆที่เห็นเบอร์ผม
“พูดเสร็จยัง มารับหน่อยดิ” ตอนนั้นไม่รู้ว่าคิดอะไรอยู่ในหัว แทนที่จะนั่งรถต่อกับไปหาคนที่เรารัก แต่เรากลับเลือกที่จะลงรถมาหาคนที่เราเคยเจอไม่กี่ครั้ง
“โอมห์หมายความว่าไง”
“ก็อยู่ท่ารถ จะมารับไปไหม ถ้าไม่มาเดี๋ยวจะนั่งรถต่อกลับบ้านแล้วนะครับ” ผมทำเสียงรำคาญมัน ก็ถามอยู่นั้นละกรูอุตสาห์มาหาแล้วนะเนี่ย
“ได้ๆ รอแป๊บหนึ่งนะโอมห์” โน้ตวางสาย โดยที่ผมยังไม่ทันบอกเลยว่ากรูจะไปยืนรอตรงไหน ไม่นานมั้ง คิดว่าไม่น่าจะเกิน 15 นาทีรถมอไซค์ที่แต่งจนไม่เหลือสภาพเดิมของยี่ห้อมัน + กับเสียงที่มาก่อนที่รถจะมาถึงตัวผม ทำให้ผมต้องให้ไปมอง ภาพที่ปรากฏขึ้น คือผู้ชายทรงผมแนวๆเหมือนเดิม จริงๆก็เพิ่งเจอมันเมื่อวานินว้า ผมจะเล่าทำไมเนี่ย โน้ตใส่เสื้อสีดำ กางเกงยีนส์สภาพโทรมๆดูเก๊าเก่า แต่มันก็ดูดีนะครับถ้าเทียบกับหลายๆตัวที่ผมมีอยู่ เพราะผมเองก็นิยมกางเกงแบบนี้เหมือนกัน

“ลมอะไรหอบมาถึงที่นี้ละครับคุงชาย” ปากดีเหมือนเดิมจริงๆ
“ก็ป่าว เห็นได้ยินว่าหมาแถวนี้วันเกิดมันใกล้ๆนี้ ก็เลยมาอยู่เป็นเพื่อนมัน” ผมแกล้งพูดลอยๆ เหมือนไม่ได้ใส่ใจอะไร
“แล้วมาแบบนี้ไอ้ตี๋มันปล่อยมาได้ไงว่ะ”
“สรุปจะให้ผมไปกับคุณรึว่าจะถามหาไอ้ตี๋นั้น ผมจะได้ไปต่อรถกลับบ้าน” ช่ายๆพูดมากอยู่นั้นละ จะพาไปบ้านรึไม่พาก็รีบบอกเลย เล่นตัวอยู่นั้นละ
“ขึ้นดิ มั่วแต่ยืนอยู่ได้” สรุปผมผิดที่มั่วยืนคุยกับมันใช่ไหมครับเนี่ย ผมไม่มีอะไรมาด้วยเยอะอยู่แล้ว มีแค่กระเป๋าเป้ใบเดียวที่สะพายอยู่ด้านหลัง
“ไอ้โครงเหล็กเนี่ยมันจะไม่พังแน่ใช่ไหมโน๊ต” ผมค่อยๆเอาก้นวางแนบกับเบาะรถ แข็งจริงๆ แถมเจาะเป็นรูอีก
“อะไรว่ะคุงชาย คุณนิไม่รู้แนวผมเลย”
“กรูทำไมจะไม่รู้ รถคันเก่ากรูแต่งได้ดีกว่าเมิงอีก ขี่ๆไป ปวดเหยี่ยว” ผมเอามือจับบ่ามัน เพื่อที่จะได้นั่งสะดวกขึ้น มันจะแต่งทำไมว่ะรถ แต่งให้ผู้หญิงมองรึไงว่ะ อิกวพผู้หญิงนิก็แปลก ชอบผู้ชายที่มีรถท่อเสียงดังๆ ยิ่งรถสภาพแปลกประลาดกว่าเดิมยิ่งชอบ ดีสะกรูเป็นผู้ชาย(ที่ชอบผู้ชายด้วยกันเอง) เลยไม่มาหลงไอ้รถแบบนี้ ผมว่าลำปางเป็นเมืองที่ดูมีเสน่ห์ไม่น้อย มีสวนสาธารณะสวยๆที่ตั้งอยู่กลางเมืองให้ผู้คนเอาไว้ออกกำลังกาย มีลานน้ำพุที่เพิ่งสร้างใหม่ ดูเก๋ไม่น้อยเลย โซนที่เป็นห้างเก่าผู้คนก็ดูจ่อแจมีความเป็นชุมชนมากกว่า ที่เชียงใหม่ ที่มีแต่นักศึกษา ผู้คนที่พยายามทำตัวเองให้ดูเป็นคนมีเงิน มีหน้ามีตา

“ถึงละ ไปเหยี่ยวก็ไปดิ ” อ้าวถึงตั้งแต่เมื่อไรว่ะเนี่ย มั่วแต่บรรยายเรื่องเมือง ลืมพูดถึงทางมาบ้านไอ้โน้ตเลย ติดไว้ก่อนเอาไว้ตอนที่มันมาส่งแล้วกันนะคราฟ
“ล้างเท้าก่อนขึ้นบ้านนะ” บ้านโน้ตเป็นบ้านไม้ใต้ถุนสูง ดูไปดูมามันเหมือบ้านทรงไทยประยุตก์ ดูไม่เหมือนแบบในหนังของช่อง 7 ไปสะทีเดียว มีลานอยู่กลางบ้าน  ถ้ามีคนรับใช้นุ่งจุงกระเบนคงครบสูตรไปเลยบ้านนี้
“ใครจะกล้าไปละ ผมเป็นแขกนะครับ” แม๋งไล่กรูยังกับกรูมาบ้านนี้บ่อย แต่ก็ว่าเถอะทำไมบ้านถึงเงียบจังเลย  
“แม่ นี้เพื่อนโน๊ต” แม่โน้ตดูเป็นคนเหนือโดยแท้ แต่งตัวดูสุภาพเรียบร้อย ต่างจากลูกชายที่ทำตัวบ้าๆบ้อๆทุกครั้งที่ผมเจอมัน ผมยกมือไหว้
“สวัสดีจ๊ะลูก กินอะไรมารึยังจ๊ะมาสะมืดสะค่ำเลย” แม่โน้ตทักทายดูเป็นกันเองจริงๆ ไม่แปกลที่ที่ครั้งแรกที่ผมได้พบท่าน ก็รู้สึกว่าท่ามีสเนห์ ไม่สวยนะครับ แต่มองไม่เบื่อจริงๆ  ผมพยักหน้าแล้วสะกิดให้โน้ตบอกทางไปห้องน้ำหน่อย เพราะมันไม่ไหวแล้วจริง  ผมเดินตรงไปเข้าห้องน้ำตามที่เจ้าของบ้านบอก บ้านโน๊ตเนี่ยถ้าให้อยู่คนเดียวผมคงไม่เอาเพราะดูน่ากลัวพิลึก ดูเป็นบ้านไทยๆ ผสมโน้นผสมนี้เยอะไปหมด

“โอมห์อยู่ไหนครับ ทำอะไรอยู่” ไอ้มิ๊กโทรมารู้เวลาจริงๆ ผมคิดอยู่แป๊บหนึ่งว่าจะหาคำตอบอะไรมาให้มันดี
“ขี้อยู่ ได้ยินเสียงไหม” จริงๆก็ไม่ได้ยินเสียงอะไรหรอกครับ นอกจากผมกดชักโครก
“เอ๋อๆ จะนอนแล้ว เดี๋ยวพรุ่งนี้โทรหาแล้วกันนะ” ดีเหมือนกันจะได้ไม่ต้องพูดอะไรมาก
“ฝันดีนะ ” ผมพูดคนเดียว ไม่ทันได้บอกมันหรอกครับ มันว่าสายไปเสียก่อน ผมจัดการธุระ เบาๆของผมเสร็จก็ออกมาจากห้องน้ำ มีไอ้โน๊ตยืนรออยู่ที่หน้าห้องส้วมอยู่แล้ว
“คุยกับไอ้ตี๋เสร็จแล้วรึไง” ผมพยักหน้าตอบขนาดเดินออกมาจากออกน้ำ
“ไปกินข้าวกันป่ะ” บ้านโน้ตใช้เวลาเกือบๆ 15นาที จากท่ารถกว่าจะมาถึง แล้วที่สำคัญ กรูเองก็ไม่เห็นจะมีร้านข้าวเปิดแถวนี้เลยนิว้า มันลากมือผมเดินออกมาทางหลังบ้าน
“มีแม่น้ำด้วยอ๋อ” ผมถามมันด้วยความตื่นตาตื่นใจ หลังบ้านที่เฉลียงที่ยื่นลงไปในแม่น้ำ (แม่น้ำอะไรนั้นผมไม่รู้นะครับแต่รู้ว่ามันเป็นแม่น้ำก็พอแล้ว) บนโต๊ะมีกับข้าววางไว้สองสามอย่าง
“มานั่งดิ กินข้าวกันหิวแล้ว”
“อ้าวยังไม่ได้กินข้าวอีกรึไง ” ไอ้นี้อยู่บ้านแท้ๆมาบ่นว่าหิวข้าว
“ก็กินไม่ลง”
“ทำไมกินไม่ลง” ผมตักข้าวเข้าปาก กับข้าวบ้านนี้อร่อยใช้ได้เลย
“ถามมากแบบนี้ตลอดเวลาเลยป่ะ กินๆเข้าไป จะได้ไปอาบน้ำ” มันบ่นๆ ที่ผมถามมัน ก็จริงๆแล้วไม่มีอะไรให้คุย ก็เลยหาเรื่องคุยไม่อยากให้มันเงียบ เราใช้เวลาไม่นานในการจัดการเรื่องปากท้อง พอเสร็จก็ไม่ได้คุยอะไรกัน มันจัดการหาผ้าขนหนู ของใช้ที่น่าจะจำเป้นมาให้แล้วส่งผมไปอาบน้ำ ตอนนี้เรื่องที่จะโทรหามิ๊กผมลืมไปหมดเลย เวลาอยู่กับมันทำให้ลืมเรื่องราวต่างๆไปได้จริงๆ

ผมใช้เวลาไม่นานในการอาบน้ำ บ้านโน้ตมีห้องน้ำแค่ห้องเดียว ไม่มีห้องน้ำในห้องนอนรึว่าหอพัก อยู่อย่างจะต้องเดินออกมาผ่านลานบ้าน จริงๆมันก็ดูวังเวงไม่น้อยถ้าต้องอยู่คนเดียวบนบ้านหลังนี้ ผมยังไม่ทันได้เห็นที่นอนเลยครับตั้งแต่มาทีนี้ เพราะโน้ตมันจัดการเอาของเข้าไปเก็บในห้องแล้วพาผมมานั่งกินข้าวก่อน ตอนนี้ทั้งบ้านดูท่าจะนอนหลับกันหมดแล้ว เพราะดูเงียบเหลือเกิน

“ยืนคิดอะไรอยู่อะ” ไอ้โน้ตโพ่ลออกมาจากไหนไม่รู้ ผมกระโดดสุดตัว
“เวง กรูตายขึ้นมาทำไงเนี่ย” มาด่าใส่หน้ามัน
“โอ้ มานี้ม่ะ เดี๋ยวป๋าปลอบเอ๋ย ขวัญเอ๋ยขวัญมา” มันเอามือมาลูบหัวผม
“มายืนทำไมตรงนี้ละ ทำไมไม่เข้าห้อง”
“กรูจะรู้ไหมครับว่าห้องนอนเมิงมันห้องไหน” เมิงยังไม่เคยบอกกรูเลย
“เอ๋อจริงด้วย ขอโทษ” มันจูงมือผมไปที่ห้องนอนของมัน แล้วตัวมันเองก็ขอตัวไปอาบน้ำ ผมเองก็จัดการรื้อข้าวของออกมาดู จริงๆก็ไม่มีอะไรให้ดูหรอกนะครับ ห้องที่ผมนั่งอยู่ในขนาดนี้ถึงจะไม่ใหญ่เท่าห้องที่ผมอยู่ที่เชียงใหม่ แต่ก็มีของเยอะไปหมด มีถ้วยรางวัล เหรียญรางวัลทั้ง 3 สี ห้อยเรียงหลาย โล่ที่บ่งบอกว่าเคยทำอะไรทิ้งไว้บ้างสมัยที่ยังใส่ขาสั้นอยู่ เห็นแล้วก็เจียมตัว กรูยังไม่เป็นคนดีขนาดนี้เลยนะเนี่ย เตียงที่ผมนั่งอยู่ขนาดนอนคนเดียว ก็มีมันแค่คนเดียวนิว้า จะเอาที่ใหญ่ๆแบบที่ห้องผมได้ยังไง ห้องนี้ยังก้างมุมนอน แต่มีแอร์ แปลกๆไหมครับ นอกจากนั้นก็เหมือนห้องของผู้ชายปรกติธรรมดาทั่วไป มีทีวี เกมส์ แล้วก็ของเล่น

“ทำอะไรอะ มารื้อของคนอื่นเขาขออนุญาติรึยังอะ” เดินเข้ามาตั้งแต่เมื่อไรว่ะเนี่ย ได้ทีเลยนะเมิง
“ก็เบื่อ ไม่รู้จะทำอะไร” มันจริงนิว้าผมเบื่อเดินอ่านนู้นอ่านนี้ฆ่าเวลา
“ไปข้างนอกกันไหม” ผมดูนาฬิกาตอนนี้มันกำลังจะ 4 ทุ่มแล้วจริงๆก็ยังไม่ใช่เวลานอนของผมหรอกนะครับ แต่ที่นี้มันเงียบยังกับ ตี 2 ตี 3 ไม่รู้ละ ผมไม่ได้อยู่ในฐานะที่ปฏิเสทมาอาศัยบ้านมันอยู่นิว้า อีกอย่างกรูก็ไม่อยากนั่งอยู่ห้องด้วย มันพาเดินลงมาด้านล่างแล้วก็ให้ผมซ้อนจักรยาน แบบที่ออกแรงปั่นแล้วไฟจะติดนั้นละครับยังมีให้เห็นที่บ้านหลังนี้

“ไปไหนว่ะโน๊ต” เรื่องนี้กรูจำเป็นต้องรู้ เพราะเมิงพากรูนั่งจักรยานมา
“บอกไปแล้วคุงชายจะรู้รึไงครับ” จริงของมันอีกว่ะ
“แถวๆนี้ละ เดี๋ยวก็ถึงแล้ว” ชั่วอึดใจเดียวมันก็หยุดรถทีตรงนี้มืดจริงๆ เคยไหมครับแบบว่าไปที่ไหนสักทีแล้วมันมืด มืดจนมองไม่เห็นอะไรนอกจากแสงบนท้องฟ้า มันคงเป็นที่ไหนสักที่ที่มันพาผมมา ตอนนี้เราทั้งงคู่นั่งอยู่บนสะพานด้านล่างเดาเอาว่าครั้งจะเป็นคลองชลประทานของหมู่บ้านละครับผม

“สวยไหม” มันชี้ไปที่ฟ้า ผมไม่ค่อยได้มีโอกาสเห็นดาวชัดๆแบบนี้บ่อยหนัก สงสัยเพราะที่ที่ผมอยู่มันมีแต่แสงของไฟในเมือง ถึงจะอยู่ติดดอยแต่ก็ไม่เคยได้มองเห็นดาวชัดเท่าวันนี้เลย
“น่ากลัวว่ะ ไม่กลัวรึไง” กรูทำลายบรรยากาศสะหมดสิ้น แถวนี้เกิดมีใครมาทำอะไร ฆ่าชิงรถจักรยานขึ้นมาทำไงว่ะเนี่ย
“กลัวอะไร มีผมอยู่ทั้งคน” มันเอามือมาตบที่อก ประมาณแบบว่ากรูเก่ง
“ดูคุ้นๆนะประโยคนี้ อยู่บนสะพานอีกแล้วเนี่ย” ผมกับมันหัวเราะกันใหญ เพราะเมื่อวานผมก็เพิ่งจะพูดแบบนี้กับมันตอนที่กาดหลวง
“ไม่น่าเชื่อเลยเน๊าะโอมห์” ??????????? พูดอะไรของเมิงว่ะ
“ไม่น่าเชื่ออะไร”
“ก็เมื่อวานดิยังคิดอยู่เลยว่าโอมห์คงไม่มาหาหรอก แต่ก็คิดว่าส่งข้อความมาอวยพรแค่นี้ก็ดีใจแล้ว”
“อ้าว สรุปว่ากรูมานี้ดีไหมครับไอ้โน๊ต”
“ดีสิ ดีมากด้วยจริงๆโอมห์รู้ไรป่ะโน้ตไม่รู้วันเกิดจริงๆของโน๊ตหรอก” ผมก็เงียบเพราะว่าสงสยว่ามันจะพูดอะไรต่อ มันเองก็หยุดถอดหายใจ
“เวลาที่โน้ตกลับมาบ้าน โน้ตชอบมานั่งที่นี้ ดูดาวฟังเสียงน้ำไหลความมืดเนี่ยละเป็นความเพื่อนที่เราไว้ใจได้ที่สุด”
“โน้ตมีอะไรไม่สบายใจรึเปล่า แล้วทำไมถึงบอกว่าไม่รู้วันเกิดจริงๆของตัวเองละ” เพราะผมเองรู้สึกว่ามันจะดูเศร้าๆ
“ก็ แม่ที่โอมห์เห็นเขาไม่ใช่แม่แท้ๆของโน้ตนะสิ แต่โน้ตก็รักเขาเหมือนแม่นะ” กับกลายเป็นว่าสิ่งที่มันเล่าทำให้ผมสงสัยมาเข้าไปใหญ่แต่ด้วยมารยาทจริงต้อง
“อ้าว โน้ตรู้ได้ไงว่าป้าเค้าไม่ใช่แม่แท้ๆของโน๊ต” แล้วผมก็เสือกถามมันไป
“แม่บอก แม่เล่าให้ฟังว่าตอนไปเจอโน้ต แม่กำลังกลับมาจากกรุงเทพ ลงรถไฟมาก แม่รู้สึกเหมือนได้ยินเสียงร้องของเด็ก แม่ก็เลยเดินหา หาอยู่ได้สักพักก็ไม่เจอ เลยให้พ่อกับญาติมาช่วยหาด้วย แล้วอะไรก็ไม่รู้มาดลใจให้แม่เดินไปที่รางรถไฟ ตอนนั้นรถไฟที่กำลังมาจากเชียงใหม่กำลังจะเข้าท่าพอดี แม่รีบวิ่งมาอุ้มโน๊ตออกไปจากรางรถไฟได้ก่อน” โน้ตหยุดที่ประโยคนี้ แต่ในความคิดผมตอนนี้คือ แม่ 1 คนทำเรื่องที่เลวร้ายที่สุดเท่าที่ผมเคยได้ยินมา ส่วนอีก 1 คนเป็นคนที่ให้ชีวิตใหม่กับคนที่ตนไม่แม้แต่จะเคยรู้จักกันมาก่อน ผมเอาแขนผมโอบมันเข้ามาใกล้
“แล้วโน๊ตคิดถึงแม่แท้ๆของโน๊ตไหม”
“ไม่รู้สิโอมห์ โน้ตก็แค่อยากรู้ว่าเขาทำแบบนั้นทำไม เขาอยากจะให้โน้ตตายไปเลยรึยังไง บ้างทีโน๊ตอาจจะเป็นส่วนเกินในชีวิตเขาก็ได้”
“โน้ตไม่จริงหรอก เราทุกคนเกิดมาเพื่อเติมเต็มกันละกัน มีโอมห์ไงอยู่เป็นเพื่อนได้เสมอละ” ผมไม่รู้ว่าพูดอะไรออกไป แต่มันออกมาจากความรู้สึกจริงๆ ถามตัวเองว่าตอนนั้นผมรักมันไหม คงไม่มีทางเป็นไปได้ แต่ผมรู้สึกว่ามันเป็นคนที่น่าห่วงใยเสียมากกว่า
“เอ๋อแล้วโอมห์ละ คิดยังไงถึงลงรถ จริงๆแล้วจะกลับบ้านใช่ไหมละ” มันเอาหัวออกจากไหล่ผมแล้วมาจ้องหน้าผมแทน เสือกรู้ทันกรูอีกนะเมิง
“ก็ไม่มีอะไร พอดีมีเรื่องยุ่งๆที่ห้องนิดหน่อย”
“อ้าวแล้วมางี้ไอ้ตี๋มันไม่ว่ารึไง ป่านนี้ก็ง้อนไปแล้วมั้งเนี่ย”  นอนไปแล้วสิไม่ว่าไอ้มิ๊กนะ
“ไม่หรอก ไอ้มิ๊กกลับบ้านแล้ว เดี๋ยวโอมห์ก็จะกลับเหมือนกัน แต่กลัวมครบ้างคนร้องไห้คิดถึงแม่ไงเลยมาอยู่เป็นเพื่อน” ผมแซวมัน แล้วเราก็กลับมาอยู่ในอิริยาบทเดิม ผมกับมันนั่งดูดาวจนเวลาผ่านไปนานเท่าไรไม่รู้ ผมได้ยินแต่มันเล่าว่าเด็กมันเก่งทั้งเเรื่องเรียน กีฬา ได้เป็นตัวแทนไปแข่งอะไรมากมาย พ่อแม่ก็ดีกันมัน มันพูดไปเรื่อยผมก็เป็นผู้ฟังที่ดี จนสงสัยจะเห็นว่าผมง่วงแล้ว โน๊ตเลยยอมพาผมกลับมานอนที่บ้าน

------------------------------------เสียงที่เธอนั้นไม่ได้ยิน ------------------------------------------------------------------------------------

[enhumto]

ปล.ใครที่สงสัยว่าผมหน้าตาเป็นยังไง ถึงได้มีคนมาชอบเยอะจริง ลองทิ้งความเห็นไว้แล้วกันนะครับ
จะเอารุปแบบไม่ใส่แว่นมาใส่ไว้ให้

[SweetSacrifice]

แต่บางทีก็ต้องปล่อยๆไปนะคะ ผู้หญิงคนนั้นดูท่าไม่น่าจะรับฟังคนอื่นนะ
เราก็ทำตัวปกติไปอย่าไปแคร์

[TaNWa]

โอห์ม
พี่ว่านะ เรื่องน้องสองคนนั้นอะเพื่อ ความสบายใจของทุกฝ่าย โอห์ม ไปคุยกับน้องผู้ ญ เลย พาน้อง ช ไปด้วย ให้มันชัดเจน เดี๋ยวโอห์ม จะเข้าหน้า ไม่ติด ไม่เป็นอันเรียนพอดี สู้ๆ อย่ากังวล ไอน้อง

[kitty]

 :angry2:อย่านอกใจพี่มิ๊กน้าพี่โอมห์ๆๆๆๆๆๆๆๆ   พี่มิ๊เป็นพระเอกน้าๆๆๆๆๆๆ    อยากดูๆๆๆๆๆๆ 


เรียกมาเคลียร์ทั้งสองคนพร้อมกันเลยยยยยย   เอาคนรักไปยืนยันด้วยยยยยยยย  สู้ๆๆๆๆๆๆๆๆจ้าเอาใจช่วยยยยย

[PandP]

แนะนำให้คุยกันให้รู้เรื่องเลย แบบคุยต่อหน้ากันจะจะ
จะได้เคลียร์ทั้งสองฝ่าย

[┗◎┗◎]

ูตกลงมิกซ์ยังเป็นพระเอกอยู่ใช่ป่ะ 555555555
แต่โน๊ตน่ารักอ่ะ ชอบโน๊ต
โอห์มเจ้าชู้ตัวพ่อเลยนี่นาา 

ปล. เคลียร์ไปเลยก็ดีนะ แต่ถ้าดูท่าจะมากความก็เฉยๆไปเหอะ
ปล.2 ดูรูปด้วยคนนนน  

[โจ๊กกุ้ง]

โอห์มอยู่กับโน้ตละดูสบายใจดีนะ เพราะเวลาอยู่กะมิ๊กนี่โดนกวนตีนบ่อยๆ ฮ่าๆ

[BlackClover]

ก็เอาแฟนเราไปให้เขาดูเลย...

บอกว่านี้เมีย(?) พี่...เองหล่อไหม(?)

ปล. อยากเห็นหน้าโอม >///<

[Little Devil]

โอห์ม
พี่ว่านะ เรื่องน้องสองคนนั้นอะเพื่อ ความสบายใจของทุกฝ่าย โอห์ม ไปคุยกับน้องผู้ ญ เลย พาน้อง ช ไปด้วย ให้มันชัดเจน เดี๋ยวโอห์ม จะเข้าหน้า ไม่ติด ไม่เป็นอันเรียนพอดี สู้ๆ อย่ากังวล ไอน้อง

^
เห็นด้วยครับ ตามนั้น เคลียร์ไปเลย
+1

[salemon]

ถ้าไม่อยากคิดมากคงต้องไปคุยกับน้องผู้หญิงอ่ะค่ะแล้วให้แฟนน้องเค้ายืนยัน นอนยันอีกคน

แต่ถ้าพูดไม่รู้เรื่องก็ต้องทำใจมั้งค่ะ

หรือถ้าไม่อยากให้เกิดปัญหาก็ห่างๆ เว้นระยะสักหน่อยกับน้องผู้ชายดูค่ะ

[covnizz]

ถ้าไม่ได้แคร์ไรมากมายก้อไม่ต้องสนใจ ..

ถ้าแคร์น้องอยู่ก็พามาพูดกันเรยทั้ง 3 คน
ดูซิว่าแฟนน้องเค้าจะว่ายังไงที่แฟนตัวเองคิดว่ากิ๊กกับโอห์ม ..

แนะได้แค่นี้ ..

ปล. รีบมาต่อไวไว .. วันละ 2 ตอนก็ได้ ..
ปล. คิดถึงมิ๊ก รีบๆมานะค๊าบ บ ..

[kny]

ตอกแรกไม่กธจะเข้ามาอ่านหรอก  ผ่านตาก็หลายครั้งเหมือนกัน  แต่ วันนี้คงเนชะตามั้ง55+ว่าไปนั่น ถึงลองเขามาดู  กะเข้ามาดูจริง  แต่ไป ๆ มาๆ อ่านจนถึงตอนนี้ซะได้  มันทำให้นึกถึงตอนตัวเองเรียนนะ ไม่ได้แน่ใจแต่บรรยากาศรับน้อง แบบที่เล่ามาคุ้น ๆ นะ  ทำให้คิดถึง ที่ ๆ จบมานะ รับโหดดีรุ่นพี่สุด ๆ ยิ่งคณะช่าง แต่ทำให้คิดถึง
สำหรับเรื่องที่เล่าเกี่ยวกับด้านบน เราคิดว่า คุยให้เคลียร์เลยไม่ดีกว่าเหรอ(จริง ๆ ชอบเราชอบแบนี้มากกว่าสำหรับเรานะ) หรือถ้าคุยกันตรง ๆ มันดูจะยากเกินในความคิด ก็ลองนัดหรือถ้าต้องไปไหนก็ลองไปด้วยกันทั้งสามคน ถ้าฝ่ายหญิงไม่ได้ไปก็หาบุคคลที่สามไปด้วย (มีถือเป็นการป้องกัน )  จากนั้นก็พยายามแสดงให้ผ่ายหญิ่งรู้หรือเห็นว่าไม่มีอะไร แต่ถ้าวิธีที่2 ไม่ได้ผลก็สมควรต้องคุยละแบบตรง ๆ

[polartotty]

สวัสดีค่ะ เป็นสมาชิกใหม่ของบอร์ดนะคะ ชอบเรื่องที่คุณนำมาถ่ายทอดมากๆๆๆๆๆๆๆ ตั้งตารอทุกวันเลยล่ะคะ อิอิ
สำหรับเรื่องน้องผู้ชายนะคะ ชั้นคิดว่าคุณน่าจะลองคุยกับน้องผู้ชายดู เพราะยังงัยซะผู้ชายกับผู้ชายมันน่าจะเคลียร์กันง่ายกว่า
แล้วให้น้องผู้ชายไปปรับความเข้าใจกับแฟนเค้าซะ เพราะเรื่องหึงหวงมันเป็นเรื่องของเค้าสองคนนิคะ
อีกอย่างถ้าผู้หญิงลองหึงแล้ว รับรองว่าน่ามืดตามัวค่ะ คนๆเดียวที่จะคุยได้คือแฟนเค้าเอง
ปล. อยากเห็นหน้าไรเตอร์มากๆๆๆๆๆๆๆๆ