หัวข้อ: Running โดย aoikyosuke ภาคพิเศษ ตอน บ่น [01/05/12]

[Oo๐FosfoggY๐oO]

 :z13:จิ้มคุณแนนซะ

อยากให้อาซ้งเมาทุกวันเลย ให้ตายสิน่ารักได้อีก

[Nus@nT@R@]

ถ้ารู้ว่าเมาแล้วน่ารัก

จับคุณซ้งมอมเหล้าทุกวันดีกว่าเนอะ อาตี๋นุชา อิอิ

[โมโม่ที่รัก]

ตอนนี้น่ารัก
 

[SungJimun]

อร๊ากกกกกกกกกกกก
ตอนนี้น่ารักมากกก น่ารักไม่ไหวแล้ว
มีหอมแก้มๆ โอ๊ย เข้าใกล้เข้าไปอีกนิดแล้วนะคะ 

[fOnfOn :D]

น่ารักทั้งอาตี๋ทั้งน้องแรงบันดาลใจเลยอ่ะ

หุหุ เมาแล้วน่ารักแบบนี้ เดี๊ยวอาตี๋อีก็หลงไปมากกว่านี้หรอกค่ะซ้ง 

[Junrai_Hyper™]

เหมือนจะเศร้าเลยนะเนี้ยะ

ได้หลิ่นทะแม่งๆ อะ

[lazewcielo]

อาซ้งเมาแล้วน่าร้ากกกกกกกกกกกกกกกกกก 

[JanuaR]

แอร๊ยยยย!!! คุณแนน....!!!

ตอนนี้มัน... น่าร้ากกกกกกก 
เมากันเข้าไป เมากันเยอะนะค้า

แต่กลิ่นตุเหม่ง...ตุเหม่ง ยังไม่หายไป -*-

[EoBen]

เป็นงี้ มอมเหล้าทุกวันเลย ฮ่าๆๆ

ชื่นใจ

 

[nanalonely]

ตอน แล้วไป






“อา ม่าคร้าบบบ อาม่า”

โห อะไรมันจะอ้อนขนาดน้านนนนน ท่าทางจะไม่รู้เรื่องจริงๆ
เล่นนอนซบอาม่าแล้วก็หลับสบายเฉยเลย หลับไม่พอยังมีการบ่นพึมพำและกอดแขนอาม่ากิมแน่นอีก

ถามจริงเหอะน้อง ขาดความอบอุ่นเหรอ
ถ้าขาดมากขนาดนั้น ทำไมไม่บอก มากอดพี่ก็ได้ พี่พร้อมให้ความอบอุ่น รับรอง รวดเร็วทันใจ ไม่ทอดทิ้ง

นุชา อมยิ้มน้อย ๆ ที่มุมปาก และหักพวงมาลัยรถเลี้ยวเข้าซอยหมู่บ้านตามที่อาม่าบอกทางให้

กลายเป็นสารถีจำเป็น เพราะน้องแรงบันดาลใจซ้ง สติไม่อยู่กับเนื้อกับตัวเต็มร้อย ตาลอย และตาหวานเยิ้มขนาดนั้น ถามอะไรก็เอาแต่ยิ้ม ถามอีกก็เอาแต่หัวเราะ เดี๋ยวก็ยิ้ม เดี๋ยวก็หัวเราะ แล้วจะขับรถไหวได้ยังไง ก็เลยอาสาเป็นผู้ขับรถซะเอง

เหลือบมองที่กระจกแล้วก็ยังเห็นน้องแรงบันดาลใจซ้งยังบ่นพึมพำไม่เลิก โดยมีอาม่ากิมคอยลูบแขนลูบผมให้

“เหลียวก็ถึงบ้านแล้วนาอาซ้ง แป๊บเดียวนา ใจเย็น ๆ”

เออเว้ย คนเรา ก็เป็นไปได้เนอะ
นึกถึงเวลาปกติแล้วมันช่างต่างกันราวฟ้ากับเหว

น้องแรงบันดาลใจซ้งเวอร์ชั่นนี้ น่าทำร้ายร่างกายด้วยการกระหน่ำหอมแก้มซะให้ช้ำ แหม้ คนไรว๊า เชื่องอย่างกะลูกหมา น่ารักซะ

แบบนี้มันน่ามอมบ่อย ๆ
แย่หน่อยตรงที่ทั้งตัวจะแดงไปหมด น่าสงสารก็ตรงนี้แหละเลยไม่กล้าจะทำร้ายร่างกายและจิตใจ แต่คิดไปคิดมา นาน ๆ ทีแบบนี้ก็ดีเหมือนกัน

“เลี้ยวตรงโค้งข้างหน้าเลยหรือเปล่าครับอาม่า”

เอ่ยถามเมื่อเห็นทางแยกสองทางก็เลยต้องถามเพื่อความมั่นใจ

“อา ช่าย ๆ แล้วอาตี๋ เหลียวเลี้ยวตรงโค้งข้างหน้าแล้วขับตรงไป บ้านอาม่าอยู่หลังแรกเลย”

อ่อ ครับ ๆ ได้ ได้จัดให้ไปตามระเบียบ

“นี่ปกติคุณซ้งเป็นงี้ตลอดเลยเหรอครับ แบบนี้โดนมอมแล้วจะทำยังไง”

เอ่ยถามออกไปด้วยความสงสัยแล้วก็ได้ยินคำตอบกลับมาที่ทำให้ต้องถอนหายใจ เฮือกใหญ่ด้วยความกลุ้ม

“โห่ อีกินม่ายล่ายเลยนา เคยเมาไม่รู้เรื่องหนักเลย ต้องส่งเข้าโรงพยาบาลเลยตัวอีแดงไปหมดเลย อาม่าตกใจแทบแย่ นึกว่าอีจะเป็นอะไรไปแล้ว”

โห ท่าทางจะหนักเลย แบบนี้ก็น่าคิดอยู่ ถ้าเกินลิมิตก็ต้องถึงขนาดไปนอนเล่นในโรงพยาบาล แบบนี้มันก็น่าคิด

งั้นถอนคำพูดไม่กล้าคิดจะมอมแล้วล่ะ
น่ารักมันก็น่ารักอยู่ แต่ถึงขนาดเข้าโรงพยาบาลอันนั้นมันก็เกินไป

“อาตี๋ เหลียวจอดตรงข้างหน้าเลย จอดล่ายเลยนา”

ได้ครับอาม่า จอดข้างหน้านี้เลยนะครับ

จอดรถที่หน้ารั้วบ้านแล้วก็เห็นอาม่ากิม ปลุกให้น้องแรงบันดาลใจซ้งตื่น แต่ก็ไม่เห็นจะได้ผลเลยสักนิด เพราะนอกจากไม่ยอมตื่นแล้ว ยังงอแงพูดจาไม่รู้เรื่องอีก แบบนี้สงสัยต้องหาคนช่วยแหละครับอาม่าเดี๋ยวผมจัดการให้

“อาม่าเปิดประตูบ้านเลยครับ เดี๋ยวเข้าไปจอดในบ้านแล้วผมช่วยพาเข้าบ้านเอง”

เอ่ยบอกแล้วก็เห็นอาม่าพยักหน้าแล้วก็ลงจากรถไปเปิดประตูบ้านให้โดยมี น้องแรงบันดาลใจซ้งนอนหลับสนิทอยู่ที่เบาะด้านหลัง

รถเข้ามาจอดภายในบริเวณบ้านเรียบร้อย พร้อมกับเสียงเห่าต้อนรับของคณะผู้เฝ้าบ้าน ที่สั่นหางดุ๊กดิ๊กไปมาและมาต้อนรับเจ้าของบ้านกันอย่างพร้อมเพรียง

นึกออกแล้วว่าเจ้าของหมาที่หลับไม่รู้เรื่องมันน่ารักเหมือนใคร

ก็ไอ้เซนเบอร์นาร์ดตัวโต ที่เห่าอยู่นั่นไง

ถ้ารู้ ว่าที่บ้านเลี้ยงหมาน่ารักไว้ตั้งสามตัว คงจะขอมาเยี่ยมชมบ้านนานแล้ว

“มาครับอาม่าผมช่วย”

ดับเครื่องยนต์แล้วก็ลงมาช่วยประคองคนที่นอนหลับอยู่ที่เบาะหลังรถ
ที่เริ่มปรือตาตื่นขึ้นและขยับร่างกายไปมา

“ไม่ต้อง เดินเองได้”

อ้าวววววว รู้สึกตัวซะงั้น อยู่ดี ๆ ก็ทำตาดุใส่ แล้วก็ขมวดคิ้วมุ่นอีก

เอ้า

ถ้าสร่างเมาแล้วก็น่าจะบอกกันหน่อย คนอุตส่าห์เป็นห่วง
อุตส่าห์จะช่วยประคอง นี่ดันตื่นขึ้นมาแล้วทำเสียงดุใส่อีก อะไรวะ
แบบนี้มันน่าจับมอมซะให้เข็ด เอาให้เมาไม่รู้เรื่องไปเลยเป็นไง

“อีมาววว เชื่ออาม่า ช่วยพาอีเข้าบ้านหน่อยนาอาตี๋”

เมาที่ไหนล่ะครับอาม่า สร่างแล้วแน่ ๆไม่งั้นคงไม่ตื่นขึ้นมาทำตาดุเสียงดุใส่ผมหรอก เชื่อเหอะครับ สร่างแล้วแน่ ๆ

เอ่อ

สร่าง

แล้วก็ลงไปหลับต่อเนี่ยนะ ไม่ลุกขึ้นแล้วเดินเข้าบ้านล่ะ

นุชายืนเกาหัวด้วยความงง สุดท้ายเลยต้องทั้งลากทั้งดึงให้คนที่เหมือนจะสร่างเมาออกมาจากรถให้ได้

ปิดประตูรถเรียบร้อย

แล้วก็เห็นน้องแรงบันดาลใจซ้งลุกขึ้นยืนแล้วก็เดินได้เหมือนปกติ
แล้วยังไงเนี่ย

เอาไงเนี่ย งงนะบอกตรง ๆ

ยืนมองแล้วก็หันไปมองหน้าอาม่ากิมที่ยังยืนยันคำเดิมว่า

“อียังมาว เหลียวคอยดูนา”

คอยดู แล้วก็เห็นว่าจากที่เดินตรงๆ ก็เริ่มเป๋ เป๋แล้วก็เริ่มเซ

คราวนี้จากที่ยืนดูก็เลยต้องรีบวิ่งเข้าไปหาและช่วยประคองเข้าบ้าน

นึกว่าเก่ง ยังเมาอยู่นี่หว่า แล้วมาหลอกให้ตายใจนึกว่าสร่างแล้ว

“เหลียวอาม่าเปิดประตูให้ อานุชาพาอีเข้าไปนอนเลย ห้องแรกบนสุด”

ดีนะที่ขั้นบันไดไม่เยอะไม่อย่างนั้นคงได้พากันตกลงมาตาย
ตัวก็ไม่ใช่เบา ๆ เลย

นุชาพาคนตัวโตกว่าขึ้นมายืนที่หน้าห้องได้เป็นที่เรียบร้อย

ลำบากนิดหน่อยตอนที่คุณซ้งบอกว่าเดินเองได้ แต่พอจะปล่อยก็เป๋ทุกที

พากันขึ้นมายืนได้อย่างทุลักทุเล

โดยมีอาม่ากิมเดินนำหน้ามาเปิดประตูห้องและเปิดไฟให้
แค่เพียงเปิดประตูห้อง น้องแรงบันดาลใจซ้งตัวโตก็ยกแขนออกจากบ่าของคนที่ประคอง และหันมาส่งยิ้มให้

“นุชา ขอบใจนะ”

เฮ้ยยยยยยยยยยย มีขอบใจด้วย สุดยอด เล่นเอาตะลึงกันเลยทีเดียวกับคำพูดขอบคุณที่ไม่นึกว่าจะได้ยิน ขอบอกขอบใจเสร็จ แล้วก็เดินลิ่วไปล้มตัวลงนอนบนเตียงแบบไม่สนใจใครเลย

แบบนี้ก็มีด้วยเว้ยคนเรา

“อาม่าขอบใจอาตี๋นา ที่พามาส่งแล้วก็ยังเป็นภาระมาแบกอาซ้งอีก นี่ก็ดึกแล้วค้างที่นี่เลยนา แล้วพรุ่งนี้เช้าค่อยกลับ”

เอ่อ เกรงใจครับ ยังไงดีล่ะเนี่ย

“จะดีเหรอครับ เกรงใจแย่ เดี๋ยวผมเรียกแท็กซี่กลับเองก็ได้ครับอาม่า”

ส่งยิ้มให้กับอาม่ากิมที่มองที่น้องแรงบันดาลใจซ้งที่นอนหลับสนิทเป็น ระยะแล้วนุชาก็เลยต้องหันไปมองตาม

หลับไม่รู้เรื่องแล้ว

นอนได้นอนดีเลยนะนั่น

“อีไม่นอนดิ้น นอนกรน นอนอย่างงั้นอีก็นอนท่านั้นจนเช้า ค้างที่นี่ลีกว่านาแล้วพรุ่งนี้ค่อยกลับเชื่ออาม่า เหลียวใส่เสื้อผ้าอาซ้งก็ล่าย เหลียวอาม่าเอาผ้าขนหนูให้”

เฮ้ยยยย

ยังไม่ทันตอบตกลงเลยนะครับ อาม่า แล้วไง คือว่ายังไง แล้วน้องแรงบันดาลใจซ้งไม่ลุกขึ้นมาด่าผมแต่เช้าเหรอครับ

แบบว่า เห็นหน้าก็ด่าเลย แบบนี้ผมก็หลอนแย่เลยนะครับ

“เปลี่ยนเสื้อผ้าให้อีหน่อยนา ช่วยอาม่าหน่อย”

เหยยยยยยยยยยย อันนี้แหละประเด็นหลักประเด็นใหญ่ประเด็นสำคัญ

เปลี่ยน เสื้อผ้า เปลี่ยนเสื้อผ้า

เปลี่ยนเสื้อผ้าให้น้องแรงบันดาลใจซ้ง

เปลี่ยนเสื้อผ้าให้

ง่า เปลี่ยนไงอ่ะ เดี๋ยวเปลี่ยน ๆ อยู่แล้วเกิดสร่างกระทันหันแล้วลุกขึ้นมาเตะผมแล้วผมทำไงครับอาม่า

แต่จะปฎิเสธยังไง ในเมื่อถูกขอร้องให้ช่วย

“อ่า ครับ ได้ครับอาม่า”

ตอบออกไปแล้วก็ต้องยืนขมวดคิ้วมุ่น
โห แล้วตัวก็ไม่ใช่เล็ก ๆ เลยนะนั่น เอาไงดีวะ

อาม่ากิมเดินลิ่ว ๆ จากไปแล้ว ส่วนนุชากำลังก้าวเดินอย่างช้า ๆ ไปนั่งอยู่ที่ข้างเตียงของคนที่นอนเหยียดยาวแบบไม่สนใจว่าจะมีใครมานั่งทำ หน้ากลุ้มใจอยู่ข้าง ๆ

“คุณซ้ง คุณซ้ง เมื่อไหร่สร่าง”

ถามไปก็เท่านั้น จะรู้เรื่องมั้ย
เห็นแล้วก็กลุ้มใจชะมัด แล้วเอายังไงต่อดีวะ

กำลังจะลุกขึ้นยืน แต่ก็ต้องสะดุ้งเฮือก เพราะมือของคนที่นอนอยู่บนเตียงคว้าข้อมือเอาไว้และคนที่นอนหลับตาก็เริ่ม ปรือตาตื่นขึ้น

ง่า อะไร จะเอาอะไรเหรอ
อยากได้อะไรบอกได้นะ เดี๋ยวจัดการหามาให้เลย ไม่ต้องห่วง รับรองเรียบร้อยไม่มีปัญหา

“นุชา....”

ขอบคุณนะ ที่ยังอุตส่าห์จำชื่อกันได้แม้ในยามหลับและยามตื่น ยามเมาและเหมือนจะเป็นยามที่ฟื้น ดีใจปลาบปลื้มจนน้ำตาแทบจะไหล

“ถ้าลื้อจีบอาม่าอั๊ว ลื้อตายแน่”

ห๊า

จีบอาม่า

จีบอาม่า

จีบอาม่ากิมเนี่ยนะ โหหหหหหหหหหหหหหหหหหห กูจะบ้า

นี่ตื่นขึ้นมาเพื่อบอกแค่นี้เนี่ยนะ

จับข้อมือเอาไว้ซะแน่น บอกเสร็จแล้ว ก็ปล่อยง่าย ๆ แล้วหลับต่อ

อยากจะบ้า อยากจะบีบคอน้องแรงบันดาลใจซ้งให้หายบ้า

“ผมมาจีบคุณคร้าบบบบบบบบ ไม่ใช่มาจีบอาม่าจะบ้าหรือไงวะ”

ได้ทีก็เลยเขย่าหัวของคนหลับด้วยความโมโห แต่ที่น่าโมโหกว่าคือได้ยินเสียงหัวเราะแว่ว ๆ ตอบกลับมาจากคนที่นอนหลับอยู่บนเตียง
ฟังแล้วก็ยิ่งหงุดหงิด ยิ่งเสียงหัวเราะเบา ๆ ในลำคอ ฟังแล้วก็ยิ่งน่าโมโห

“แล้วไง เอองั้นก็แล้วไป”

แล้วไป แล้วไป แล้วไป แล้วไป แล้วไป ตอบแค่นี้เหรอ แล้วไปเนี่ยนะ

โมโหโว้ยยยยยยยยยยยยย โมโห คอยดูนะ คอยดู อย่านึกว่าจะได้นอนหลับอย่างสบายใจนะ คอยดูเห้อออออออออออ จะต้องแกล้งซะให้เข็ด
ไม่ถือโอกาสแกล้งตอนนี้จะไปแกล้งตอนไหนวะ
น้องแรงบันดาลใจซ้งแสบมาก ตื่นมาแล้วจะร้องไห้จนน้ำตานองหน้าแน่ ๆ คอยดูเหอะ คอยดูเอาไว้ให้ดี โมโหโว้ยยยยยยยยยยยยยยย





TBC...



  

[Junrai_Hyper™]

จิ้มๆ คุณแนน

ใกล้ได้กันแระ กรี้ดดดดดดดดดด

[ClioNe]

น่ารักจริง ๆ  อ่านไปอมยิ้มไป..
อาตี๋นุชาจะทำไรคุณซ้งได้เนี่ย..
จะแกล้งทั้งทีต้องรอจังหวะเค้าหลับก่อน..

[nanalonely]

คุณแนนคะ รบกวนมีรวมลิงค์นิยายของคุณ aoikyosuke ทั้งหมดในบอร์ดนี้มั้ยคะ?
ช่วยแปะให้หน่อยได้มั้ยคะ? เคยเห็นคุณแนนแปะไว้ที่ไหนซักที่ แต่หาไม่้เจอแล้วอ่ะค่ะ
ขอบคุณล่วงหน้านะคะ

แปะให้แล้วนะค่ะ ช้าไปนิดนึงเพราะต้องใช้เวลาหา
เพราะแนนก็จำไม่ได้ว่าแปะไว้ที่ไหนบ้าง

ลิงค์นิยายคุณเท็น

ไก่-ธร จากเรื่อง
ปรัชญาช่างกลยามศึกเรารบยามสงบเราซ้อมรักกันเอง ภาคไก่-ธร

น้ำแข็ง-บอย จากเรื่อง
ปรัชญาช่างกลยามศึกเรารบยามสงบเราซ้อมรักกันเอง ภาค น้ำแข็ง-บอย

ตั้ม-ทัต จากเรื่อง
ปรัชญาช่างกลยามศึกเรารบยามสงบเราซ้อมรักกันเอง ภาค ตั้ม-ทัต

นก-เป้ จากเรื่อง
ปรัชญาช่างกลยามศึกเรารบยามสงบเราซ้อมรักกันเอง ภาค นก-เป้

อารยะ-อิท จากเรื่อง
ปรัชญาช่างกลยามศึกเรารบยามสงบเราซ้อมรักกันเอง ภาค อารยะ-อิท

ขวด-น้องแว่นน่ารัก จากเรื่อง
ปรัชญาช่างกลยามศึกเรารบยามสงบเราซ้อมรักกันเอง ภาค ขวด-น้องแว่นน่ารัก

เส่ง-เปา จากเรื่อง
ปรัชญาช่างกลยามศึกเรารบยามสงบเราซ้อมรักกันเอง ภาค เส่ง-เปา

ต้นสน - ภาคี จากเรื่อง
ปรัชญาช่างกลยามศึกเรารบยามสงบเราซ้อมรักกันเอง ภาค ต้นสน - ภาคี

ปัง-ปอนด์ จากเรื่อง
ปรัชญาช่างกลยามศึกเรารบยามสงบเราซ้อมรักกันเอง ภาค ปัง-ปอนด์

มังคุด-พันซ์ จากเรื่อง
ปรัชญาช่างกลยามศึกเรารบยามสงบเราซ้อมรักกันเอง ภาค มังคุด-พันซ์

ปู-ฝน จากเรื่อง
ปรัชญาช่างกลยามศึกเรารบยามสงบเราซ้อมรักกันเอง ภาค ปู-ฝน

ปรัชญาช่างกลยามศึกเรารบยามสงบเราซ้อมรักกันเอง ภาค รวมมิตร

ยิ้ม-เหวง จากเรื่อง
สวัสดี

สาย-เวย์ จากเรื่อง
เพราะรัก(แน่เหรอ)...ครับผม

เฮียก๋วย-รักชาติ จากเรื่อง
รักเกิดที่ร้านก๋วยเตี๋ยว

สักวา-หยง จากเรื่อง
แด่เธอ... ผู้ทำให้รักมีมิติ

วิน-แคป & ตาหวาน-ปลา
ปริศนาอักษรไขว้.....หัวใจยุ่งเหยิง

ทาน-อ้อน จากเรื่อง
[fiction] เพราะเรากัดกัน (ผูกพัน)

โพด - หนุ่ม จากเรื่อง
รักนี้ต้องลองดูหน่อย (โพด - หนุ่ม)

พัด-กอล์ฟ จากเรื่อง
[fiction] เพื่อนสนิท

ฮวย-เดียร์ จากเรื่อง
เรื่องสั้นคั่นเวลา....ผู้ชายหยอกล้อกัน

นะ-วี จากเรื่อง
ยุ่งนัก...รักซะเลย

กระชาย-หมอแคน จากเรื่อง
เรื่องรักต้องใช้ใจศึกษา

ส้ม-ขุนไกร จากเรื่อง
แล้วก็รักเข้าจนได้
แล้วก็รักเข้าจนได้(ฉบับปรับปรุง)


บิว-แดน-ต้อม จากเรื่อง
รักด้วยใจ

ถิง-เน่ จากเรื่อง
ขอแค่ฝันให้ฉันรักเธอ

เอ๋อ-เจง จากเรื่อง
รักแท้แพ้ทาง

ซ้ง-แรงบันดาลใจ จากเรื่อง
Running



ระหว่างที่รอนิยายของคุณเท็น
แนนเอาเวปที่สามารถโหลดนิยายของคุณเท็นมาฝากคะ
ใครที่เก็บเรื่องของคุณเท็นตามเข้าไปโหลดเก็บไว้ได้เลยนะคะ
แต่ตอนนี้อาจจะยังมีไม่ครบทุกเรื่องนะคะ
เพราะคุณเท็นกำลังจัดทำอยู่
แนนก็ยังค้นไฟล์นิยายให้คุณเท็นได้ไม่ครบทุกเรื่องด้วย
แต่จะรีบส่งไฟล์ให้คุณเท็นนะคะ
ยังไงอดใจรอกันหน่อยนะคะสำหรับเรื่องที่ขาดไป
คลิ๊กที่>>>เวปดาวโหลดนิยายคุณเท็นคะ

   

[fOnfOn :D]

ตอนนี้ก็น่ารักอีกเช่นเคย

อ่านไปยิ้มไปยักกะคนบ้าเเนะ 

[anajulia]

แล้วไป แปลว่าเชิญจีบได้ตามสบายใช่มั้ยอาคุณซ้ง โฮะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ขอบคุณนะคะคุณแนน คุณเท็น

[j4c9y]

แล้วไป

หึหึ

ซ้งตื่นมาถ้าจำได้จะเอาไงต่อเนี่ยยย

[Nus@nT@R@]

อาซ้งก็ยังคงความน่ารักได้อีก

นึกว่าจะตื่นมามีเรื่อง ที่แท้ก็แค่ละเมอ เห้อ..แล้วไป อิิอิ

[Oo๐FosfoggY๐oO]

ตอนเมาอ่ะแล้วไป แต่ตอนตื่นล่ะอาซ้ง 

[tomodaging]

อ่านนิยายคุณเท็นแล้วมันไงดีล่ะ เหมือนเข้าทางอ่ะครับ ชอบเป็นการส่วนตัว คาแรคเตอร์แปลกๆ การพูดเล่าแปลกๆ
คือมันมีตัวตนจริงๆนะครับตัวละครแบบนี้เนี่ย แต่คนเขียนนิยายมักไม่ค่อยจับมาเขียน ชอบครับ ชอบคุณเท็นมั่กมากกกกกก
.
.
.
ขอบคุณหนูแนนที่มาส่งต่อสิ่งดีๆให้ด้วยครับ

ปล.(เช็กตามลิ้งแล้วผมยังไม่ได้อ่านตั้งหนึ่งเรื่องแหนะ)

[SungJimun]

ขอให้ตอนมีสติ พูดแบบนั้นบ้างนะ ซ้งเอ๊ยยยย

แล้วไปเนี่ย   

[wan]

ความกวนตี... กับ อาการแบบนี้ มันน่านัก.....

ปล. แอบเข้ามาแล้ว น้องสาว +1 ให้เป็นของฝาก

     เน็ต ยังเน่าอยู่เลย 

[lazewcielo]

 

อย่างนี้ซ้งก้เปิดไฟเขียวให้อาตี๋นุชาจีบแล้วอ่ะดิ

[Miyabi]

น้องซ้งเมาน่ารัก
แต่ตื่นมาอาละวาดแน่ๆ 

[NUKWUN]

อยากรู้ตอนอาซ้งตื่นอ่ะ 

[โมโม่ที่รัก]

อยากอ่านตอนต่อไปแล้ว
555+
น่าสนุกแน่ๆ
 

[JChloe]

นุชาาาาาาาา นี่แหละคือโอกาส เอ๊ย ไม่ใช่ๆๆ จะบอกว่าอย่าทำอะไรน้องซ้งน้า น้องเค้าไม่รู้เรื่อง น้องเค้ามาวววววว 

[JanuaR]

น่ารักกันเข้าปายย...

อ่าฮะ...
แล้วไป

 

[orionstar]

   ขออาลัย ไห้ อาซ้ง ผู้น่ารักของอา นุชา

ตื่นมาจะเกิดอะไรขึ้นค่ะ

เอ๊ะหรือว่าเดี๊ยวเกิดแล้ว

ติดตามผลงานของคุณเท็นมานาน แต่ส่วนมากจะได้เม้นท์หน้าสุดท้ายทุกทีเลยค่ะ

ก็มันจบไปนานแล้วทั้งนั้น

ตามทันเรื่องนี้ดีใจมากเลย

[nanalonely]

^
^
รีบน ดีใจด้วยนะคะที่ตามอ่านทันแล้ว ถ้าอ่านตามทันแล้วก็อ่านไปพร้อมๆกันนะคะ


ตอน ข้อสัญญา



จะยินยอม ทำตามที่ได้รับมอบหมายทุกประการ

ข้าพเจ้าได้อ่านข้อความครบถ้วนดีแล้วและยินดีจะปฎิบัติตามโดยไม่มี เงื่อนไขหรือข้อโต้แย้งใด ๆ ทั้งสิ้น

ลงชื่อ ซ้ง


ฮ่า ฮ่า ฮ่า

เสร็จเรียบร้อย ลงชื่อให้แล้วนะ ที่เหลือก็แค่ให้เซ็นต์ชื่อกำกับเอาไว้

นุชาผู้บ้าบอ กำลังอ่านข้อความย่อหน้าสุดท้ายของกระดาษที่ร่างข้อความเอาไว้ ในที่สุดก็เรียบร้อยซะที
อ่านอีกกี่รอบก็ทำให้ต้องอมยิ้มได้ทุกรอบ

หันไปมองคนที่นอนหลับไม่รู้เรื่องบนเตียงแล้วก็นึกกระหยิ่มยิ้มย่องในใจ

เหอ เหอ เหอ เสร็จแน่งานนี้ ที่เหลือก็แค่ให้ลงชื่อ
ถ้าลงชื่อเสร็จเรียบร้อยแล้ว ก็เป็นอันเรียบร้อยสมบูรณ์ทุกขั้นตอน
แล้วดูซิว่าคราวนี้จะพูดจะทำอะไรได้ จะมีข้ออ้างมีข้อโต้แย้งอะไรมั้ย

เอื้อมมือไปแตะที่หน้าผากของคนที่นอนหลับแล้วก็ตีเบา ๆ ที่หน้าผากของอีกฝ่ายอย่างสะใจเล็ก ๆ

ตายแน่ ๆ น้องแรงบันดาลใจคุณซ้ง

คิดว่าตัวเองเก่ง คิดว่าตัวเองแน่ ตบที่หน้าผากแล้วก็ตบเบา ๆ ที่ข้างแก้มของคนหลับสองสามทีเพื่อปลุกให้อีกฝ่ายรู้สึกตัวแล้วก็เห็นว่า น้องแรงบันดาลใจซ้งปรือตาตื่นขึ้นมามองเหมือนสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้น

“คุณซ้งเซ็นต์นี่ให้หน่อย มันคือสัญญาว่าจะไม่จีบอาม่าโดยเด็ดขาด โอเคมั้ย แค่เซ็นต์ตรงนี้นะ กริ๊กเดียวเรียบร้อยเลย”

ยื่นข้อเสนอกับคนที่สติยังไม่คืน และกำลังทำหน้างง ขมวดคิ้วมุ่นด้วยความสงสัยเมื่อมีใครบางคนยื่นบางสิ่งบางอย่างมาให้

อารายน๊อ กระดาษอะไรหว่า แต่แค่ได้ฟังคร่าว ๆ ว่าเป็นสัญญาว่าจะไม่จีบอาม่า แค่เพียงเท่านั้น ต่อให้หลับลึกหรือเมาแค่ไหน ก็ต้องรีบตะครุบและคว้าเอาไว้ด้วยความดีใจเป็นธรรมดา

อ่านไปก็ไม่รู้เรื่อง ครึ่งหลับครึ่งตื่น เหมือนยังไม่ฟื้นดี
มีปากกายื่นมาให้และยัดเยียดใส่ที่มือ เห็นมีนิ้วชี้ ๆ ว่าให้เซ็นชื่อก็เลยใส่ชื่อตัวเองลงไป ก่อนจะยิ้มจนหน้าบาน และหัวเราะเหมือนเด็ก ๆ ได้ของถูกใจ

“อาม่าครับ อาม่าอยู่กับซ้งนาน ๆ นะ ซ้งไม่อยากอยู่คนเดียว อืมมมมม”

เห็นคนที่ไม่รู้เรื่องลงชื่อให้ง่าย ๆ
ง่ายดายยิ่งกว่าปลอกกล้วย
เพียงเท่านี้ก็ได้สิ่งที่ต้องการแล้ว

นุชานั่งมองลายมือชื่อที่ลงเอาไว้ ส่วนคนเมาก็หลับตาลงอีกครั้งและยังคงนอนอมยิ้มมีความสุขไม่รู้เรื่องรู้ราว อะไรเลย

อาม่าครับ......อยู่กับซ้งนาน ๆ นะ...
แล้ว.....ก็ไม่อยากจะอยู่คนเดียวด้วยงั้นเหรอ

พูดแค่นี้เอง แล้วก็ยิ้ม แล้วก็ยอมลงชื่อง่าย ๆเลยเหรอ
มันควรจะต้องรู้สึกดีกว่านี้และควรจะดีใจมากกว่านี้ที่ได้แกล้ง แต่แปลกที่กลับสะท้อนอยู่ในใจลึก ๆ เมื่อได้เห็นรอยยิ้มจาง ๆ ของใครคนหนึ่งซึ่งเหมือนเด็ก ๆ ใสซื่อที่ไม่ได้รู้เรื่องรู้ราวอะไรด้วยเลย

มันง่ายเหลือเกินกับคำพูดง่าย ๆ ซึ่งไม่มีอะไรมาแปลความหมายในข้อความได้ นอกจากความรู้สึก

แค่รอยยิ้มเล็ก ๆ และคำพูดแสนง่าย ดาย

“ไม่อยากอยู่คนเดียวทั้งที่มีผู้คนรอบกายเหมือนกัน”

นุชาบ่นพึมพำคนเดียวเงียบ ๆ แล้วก็หันไปจ้องมองใบหน้าของคนที่นอนหลับอย่างมีความสุขอีกครั้ง

ใจจริงยังอยากแกล้งอยู่ แต่เห็นแบบนี้แล้ว ก็เลยพับกระดาษแล้ววางทิ้งไว้บนหัวเตียง

ก่อนจะลุกขึ้นยืนแล้วไปหยิบผ้าขนหนูมาถือเอาไว้

เดี๋ยวมาเช็ดตัวให้แล้วกัน

ขออาบน้ำให้ชื่นใจก่อนแล้วจะมาเช็ดตัวให้นะ

นุชายืนยิ้ม และเหลือบสายตามองไปที่คนที่นอนหลับอยู่บนเตียงอีกครั้ง
ก่อนจะก้าวเท้าเดินเข้าห้องน้ำไปเงียบ ๆ

อาบน้ำ แต่งตัวเรียบร้อยและเอื้อมมือไปเปิดประตูห้องน้ำ

แต่ต้องยืนชะงักค้างเพราะคนตัวโตที่ยืนขวางอยู่

“เฮ้ยยยยยย คุณซ้งมายืนทำอะไรตรงนี้”

ตกใจจนต้องเอ่ยถามและก็เห็นว่าน้องแรงบันดาลใจซ้งหน้ามึน กำลังเลิกคิ้วขึ้นก่อนจะยกมือขึ้นเกาที่หัวสองที แล้วก็บ่นพึมพำ ฟังแทบไม่เป็นภาษา

“ซ้งปวดฉี่ อาม่าทำไมเข้าห้องน้ำนานจัง”

อาม่า
อาม่า
อาม่า

ห๊า อาม่าเนี่ยนะ
ผมชื่อนุชาครับ นี่นุชา
นุชา
นุชา

เข้าใจมั้ยว่านุชา ไม่ใช่อาม่า

ไม่ใช่อาม่า ไม่ใช่อาม่า ไม่ใช่อาม่า เข้าใจหรือเปล่าครับ

“อาม่า”

ยังจะอาม่าอีก บอกว่าไม่ใช่อาม่า
ผมไม่ใช่อาม่ากิมโว้ยยยยยยยยยย ทักมาได้ยังไงว่าเป็นอาม่า
ห๊า ทักมาได้ยังไง
หน้าผมไปเหมือนอาม่ากิมตอนไหน เ เหมือนตอนหนายยยยยยไม่ทราบครับ น้องแรงบันดาลใจซ้งนี่มันทำไมกวนประสาทกันได้ขนาดนี้

ขนาดเมายังกวนประสาทให้โมโหได้

เปลี่ยนใจแล้ว พรุ่งนี้จะเอาหนังสือสัญญาให้ดูแล้วจะหนาว แล้วจะไม่พูดจาน่าโมโหแบบนี้อีก

คอยดูเซ่ คอยดู

นุชายืนนิ่ง สมองกำลังประมวลผล โกรธเพราะถูกทักผิด
หงุดหงิดเพราะถูกทักเป็นใครไม่ว่า ดันมาหาว่าเป็นอาม่ากิมซะได้

เมื่อกี้น่าจะตบกบาลและหยิกแก้มให้หนัก ๆ เพื่อจะได้เอามาทดแทนกับความรู้สึกโมโหในเวลานี้

“ผมนุชาไม่ใช่อาม่าครับ เข้าใจมั้ย”

เงยหน้าขึ้นจ้องหน้าคนที่ยังยืนทำหน้ามึน แล้วก็เอ่ยบอกอีกครั้ง

แล้วก็เห็นว่าคนตัวโตที่ยืนทำหน้ามึนอยู่ตรงหน้ายังคงยิ้มต่อไปไม่เลิก

ยิ้มหวาน ๆ ยิ้มจนหวานเชื่อม และพยักหน้า

เออให้มันได้อย่างนี้ เข้าใจก็ดีแล้ว อย่าให้ต้องพูดมาก เดี๋ยวจะยิ่งโมโห

“อาม่าห้อมมมมมมมมม หอม ซ้งชอบ”

ง่า

หอมมากมั้ย ท่าทางจะหอมมาก

หอมมากเลยเนอะ

ก็เลยยื่นหน้าเข้ามาหอม ที่แก้มทั้งซ้ายและขวา

กดปลายจมูกหนักๆ ที่ข้างแก้มทั้งสองข้างอย่างรวดเร็วและก็ผละใบหน้าออก

และตามมาด้วยการคว้าตัวมากอดเอาไว้แน่น
กอดซะแน่นจนแทบหายใจไม่ออก
ก่อนจะยอมปล่อยให้เป็นอิสระอย่างรวดเร็ว

แล้วก็ยังยิ้มไม่เลิก ยิ้มหวานๆ ยิ้มจนตาเยิ้ม ยิ้มจนตาหวานเชื่อม
ยิ้มจนนุชาที่ยืนอึ้งตาค้าง และกระพริบตาปริบ ๆ ต้องเงยหน้าขึ้นมอง

“แต่นุชาก็หอม”

อ่า ครับ

ครับ ครับ

ไม่มีคำพูดอะไรอีก นอกจากการที่คนตัวโต เดินเป๋ไปเป๋มาและเปิดประตูเดินเข้าห้องน้ำไปเรียบร้อย ทิ้งให้ใครคนหนึ่ง ต้องยกมือขึ้นแตะเบา ๆ ที่แก้มของตัวเองด้วยความมึนงง สงสัย ไม่เข้าใจ

แกล้งใช่มั้ย

นี่แกล้งเมาใช่มั้ย

ชักจะไม่แน่ใจกับสิ่งที่ตาเห็น กำลังสงสัยอย่างหนัก สงสัยมาก ๆ จนต้องรีบเดินไปหยิบกระดาษที่มีข้อความที่เขียนเอาไว้และคลี่อ่านอีกครั้ง

ทุกอย่างยังเหมือนเดิม

ไม่พบความผิดปกติ

คราวนี้ก็เลยต้องหันไปมองที่ห้องน้ำอีกครั้ง

ตกลง เมาจริงหรือหลอกก็ไม่รู้

รู้แต่ว่าทำตัวเป็นเด็กดีได้น่ารักชะมัด

นุชาอมยิ้ม และพูดกับตัวเองเงียบ ๆ เสียงเบาอีกครั้ง

“แล้วถ้าวันหนึ่งคุณซ้งต้องการ ผมจะยินยอมทำตามที่ได้รับมอบหมายทุกประการและยินดีจะปฎิบัติตามโดยไม่มี เงื่อนไขหรือข้อโต้แย้งใด ๆ ทั้งสิ้น
เหมือนกันนะ”

พูดไปก็ยิ้มไป และหันไปที่ประตูห้องน้ำอีกครั้ง

จะทำให้ก็ได้ เพียงแค่ในเวลานี้ยังไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะถึงวันนั้นเหมือนกันแค่นั้นเอง





TBC...



  

[JanuaR]

ต๊ายยยย... ดีใจ
ปาดได้เร็วทันใจตัวเองมากค่ะ 55+

โอ๊ย...หอมกันเข้าไป หอมซ้าย หอมขวา จากนั้นก็จุ๊บหน้าผาก แล้วก็จุ๊บปากกันด้วยนะคะ
คนอ่านจะได้ชื่นใจ

ขอบคุณคุณแนนมากเลยค่า