หัวข้อ: Running โดย aoikyosuke ภาคพิเศษ ตอน บ่น [01/05/12]

[โมโม่ที่รัก]

เป็นนายเอกอ่ะเปล่าอ่ะ
 

[lazewcielo]

น้องแรงบันดาลใจเข้าใจไปนั่น 

คิดว่าอาตี๋จะจีบอาม่า

[kunkai]

เข้ามารออาม่า

[Oo๐FosfoggY๐oO]

อาตี๋เนี่ยนะจะไปทำอะไรอาม่าได้ห๊ะ

คุณแรงบันดาลใจ คิดไปนั่น

[yuchan]

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด นิยายเรื่องใหม่ของคุณaoikyosuke

อ่านเมื่อไหร่ก็น่ารัก แค่เรื่องต้นก็ยิ้มจนกรามแทบค้างเช่นเคย

          น้องแรงบันดานใจหึงอาม่า หรืออาตี้หนอ อิอิ

มาต่อเร็วนะคะ กีสสสสส

[Tumz]

น้องแรงบันดาลใจ หวงอาม่านี่เอง 


อาตี๋ลื้อเข้าทางอาม๊า ใช่ไหม

วิ่งต่อไปนะ สู้ๆ ขอบคุณคราบ................

[nanalonely]

ตอน ยิ่ง ใกล้ยิ่งมั่นใจ





“อาม่า อยู่แถวนี้เหรอครับ เจอทุกวันเลย”

อาตี๋ขาเดี้ยง ใช้ผ้าขนหนูซับเหงื่อและลงมานั่งอยู่บนพื้นหญ้าข้างสนาม โดยมีอาม่าวัยดึกและเหล่าหมู่คณะสมาชิกนักวิ่งวัยดึก ผู้รักการวิ่งเป็นจิตใจ กระจายกำลังกันนั่งพัก ซับเหงื่อและหาน้ำมาดื่มกันให้หายเหนื่อย

“อ๋อ ช่ายๆ ม่าอยู่ใกล้ ๆ แค่นี้แหละ หลานชายมารับมาส่งทุกวัน”

หลานชาย หลานชายที่ว่า คือไอ้เด็กมีปัญหาที่หนีออกจากบ้านที่อาม่าพูดถึงเมื่อวันก่อนใช่หรือเปล่า
วันก่อนยังไม่ทันได้เห็นหน้าเลย ลืมนึกไปเลย มัวแต่มองน้องแรงบันดาลใจเพลินไปหน่อย ก็เลยไม่ทันได้มอง ว่าหลานชายอาม่าคนไหน

“อีชอบทะเลาะกะอาฮวย แล้วก็ชอบขี้งอน แล้วอีก็ขี้น้อยใจ แล้วอีก็ชอบดื้อ แต่ว่าอีเชื่อฟังอาม่านะ อีรักอาม่าคนเดียว”

เออเนอะ
เด็กติดอาม่า นึกภาพไม่ออกแฮะ คงจะเป็นพวกแปลก ๆ พิลึก

“อีชอบไปซิ่งรถด้วย ว่าง ๆ ม่าก็ไปดูอีแข่งโอ้ยยยย ขับกันฝุ่นตลบไปหมด ม่าก็เชียร์ ๆ มีชุดไปเชียร์ด้วยนะ ซาหนุกเจง ๆว่าง ๆ อาตี๋ต้องไปดูกะอาม่านา อาซ้งอีอย่างงี้เลย”

โห่ ม่า มีการยกนิ้วโป้งให้อีก
สงสัยจะเก่งมาก
เป็นเด็กแว้นซ์ว่างั้น

อะไรก็ดีหมดเลยนะ ซิ่งรถ ขี้ใจน้อย ขี้งอน ดื้อ ดูน่าคบหาเนอะ

ไว้โอกาสหน้าดีกว่าม้างงงง แบบว่า ไม่ค่อยชอบแนวนี้

แต่ชอบแนวโน้นนนนนนนนนนนน มากกว่า

หน้าใส ๆ กิ๊ง ๆ วิ่งเก่ง ๆ ตัวสูง ๆ ขายาว ๆ

อ่านั่นแหละ คนนั้นนนนนนนนน แหละใช่เลย

มีการแอบลอบปรายตาไปที่น้องแรงบันดาลใจที่อยู่ห่างออกไปไกลพอตัว
แต่ก็พอจะสังเกตเห็นได้

ก็คนมันตาดี อยู่ตรงไหนรู้หมด ไม่ว่าจะเดินไปทางไหน ก็อยู่ในสายตาตลอด
ไม่ให้มองหาได้ยังไง แรงบันดาลใจทั้งคน จะทำเป็นไม่สนใจได้ยังไงล่ะ
น้องแรงบันดาลใจเองก็คิดแบบนั้นเหมือนกันใช่มั้ย
เนอะ

น้องแรงบันดาลใจ ก็ต้องมีคิดแบบนั้นเหมือนกันล่ะเนอ

พูดเอง เออเอง เข้าข้างตัวเองเสร็จสรรพและนั่งอมยิ้มตาเยิ้มไม่เลิก

“อาซ้งคงเป็นคนน่าคบน่าดูเลยนะครับ เหอะ เหอะ เหอะ”

หัวเราะแบบฝืด ๆ เพื่อเป็นการไม่เสียมารยาท และชื่นชมในความสามารถขอ
หลานชายอาม่าเล็กน้อย

ว่าไงก็ว่าตามกันครับ

เทรนเนอร์ว่ายังไงลูกศิษย์ก็ว่าตามกันแบบนั้นล่ะคร้าบบบบ งานนี้

“แต่ว่าอีไม่ยอมมีแฟนน่ะสิ อาม่าหาให้อีก็ไม่อาวววว ไปไหนอีก็จะคอยตาม โอ้ยยย อาม่านะไม่อยากจะบอกเล้ยยย มีคนมาจีบอาม่าด้วยนะ จริงจริ๊ง แต่อีก็ไล่กระเจิงไปหมดเล้ยยยย”

ฮอทมากเลยนะ อาม่ากิม ฮอทไม่เบาเลย
เป็นผู้หญิงที่ฮอทสุด ๆแม้ในวัยนี้ก็ตามที

อาซ้งที่ว่าก็คงจะหวั่นใจในความฮอทของอาม่าตัวเอง ถึงได้ติดตามและดูแลอาม่าอย่างใกล้ชิดซะขนาดนั้น

แบบนี้เข้าขั้นไม่ปกติ เหอ เหอ เหอ ดูน่าคบหาเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ เลยเนอะ

“แล้วนี่เขาไม่คิดว่าผมมาจีบอาม่าเหรอครับเนี่ย”

พูดไปยิ้มไป พูดไปหัวเราะไป แต่รู้สึกเสียวสันหลังวาบ ๆ แบบไม่ทราบสาเหตุ

จะว่าไป วันนี้ก็คล้าย ๆ ว่าจะได้สบตากับน้องแรงบันดาลใจด้วยนะ
แบบแว่บ ๆ แต่ไม่กล้าสบตาจัง ๆ

แหม่

เขินแย่
ตาดุแล้วก็ขวางซะขนาดนั้น
มองตรง ๆ ไม่ได้ เดี๋ยวจะลืมหายใจ

แต่ก็เหมือนคิดไปเองคนเดียว ว่าวันนี้น้องแรงบันดาลใจพยายามจะสบตาด้วย

ไม่หรอก ม้างงงงง ไม่ได้รู้จักกันเป็นการส่วนตัวซะหน่อย สงสัยจะคิดไปเองมากกว่า

แต่ว่า.....เอ๊ะ มันก็รู้สึกแปลก ๆ นะ เหมือนกำลังถูกจ้องอยู่

พอมองไปที่น้องแรงบันดาลใจ ก็ไม่เห็นมีอะไรเกิดขึ้น แต่พออยู่เฉย ๆ ก็รู้สึกเหมือนกำลังถูกจับตามอง หรือว่าจะคิดมากไปจริง ๆ

“แล้วอาตี๋ ไม่มีแฟนเหรอ นี่อาม่าจะยกอาซ้งให้เลยนา เอาไปดู ๆ หน่อย เผื่อจะแก้ไขไล่บ้างงงนา มีเพื่อนมีน้องก็แนะนำกันล่ายยย อีนิสัยดี อาม่าเลี้ยงมาเองกับมือ
ถึงอีจะดื้อไปบ้าง แต่รับรองว่าอีนิสัยดี น่ารักที่สุดดดดดดดด”

เยอะไปมั้ย

สรรพคุณของอาซ้งที่ว่า
ตั้งแต่นั่งพักไม่มีประโยคไหนที่อาม่ากิมไม่พูดถึงอาซ้งหลานชายเลย

ท่าทางจะเป็นคนดี ที่แปลก ๆ อยู่

“แล้ววันนี้เขาไม่มารับอาม่าเหรอครับ”

ถามออกไปแล้วก็เห็นอาม่าวัยดึกสะบัดหน้าเล็กน้อยทำเหมือนสาว ๆ แล้วก็ได้แต่อมยิ้มเล็ก ๆ ที่มุมปาก เพราะท่าทางการงอนของอาม่าวัยดึก

“อย่าพูดไปนา อาม่าโกรธอี อีหนีออกจากบ้านไปหนึ่งวันแล้ว อาม่าเลยไม่พูดกับอี”

นะ

สรุปว่าทะเลาะด้วยแม้กระทั่งอาม่าตัวเองเหรอนี่
เด็กมีปัญหาของแท้เลยนี่หว่า

“แล้วอาม่าทำไงครับ”

“ไม่ทำรายยย อีก็มารับมาส่งเหมือนทุกวัน แต่อาม่าจะดัดนิสัย อาม่าเลยไม่พูดกับอี
อีจะได้เลิกดื้อ ลีม้ายยยย”

ก็ดีมั้งครับ ปัญหาครอบครัวคนวัยดึกคือเรื่องแบบนี้เองเหรอ ผมไม่เข้าใจหรอกแต่ผมขำครับอาม่า

ชักอยากจะเห็นหน้าขึ้นมาตงิด ๆ จริง ๆ นะเนี่ย

“งั้น วันนี้ผมกลับก่อนนะครับ มืดแล้ว เดี๋ยวพรุ่งนี้มาเจอกันอีกนะครับ”

ช่างเป็นการนัดพบที่แสนโรแมนติก ระหว่างหนุ่มวัยกระเตาะกับอาม่าวัยดึก

อาตี๋ขาเดี้ยง ลุกขึ้นหยิบกระเป๋าใส่รองเท้าขึ้นมาสะพายพร้อมกับไหว้อำลาเหล่าอาเจ๊กอาซิ้ม อากง อาม่า คนอื่น ๆ ที่นั่งอยู่รวมกันและเตรียมตัวแยกย้ายกลับบ้าน

“ไปแล้วนะคร้าบบบบบ เจ๊กหวัดดีคร้าบบบบ กงหวัดดีคร้าบบบบ ซิ้มหวัดดีคร้าบบบ”

กว่าจะไหว้ครบก็เล่นเอาแทบเมื่อย แต่ก็ได้รับคำอวยพรกลับมามากมายท่วมท้น

“อาตี๋ เหลียวพรุ่งนี้ กงจะเอาสมุนไพรมาให้นา รับรองทาทีเดียวหายขาด วิ่งไล่ปร๋อออ เลย”

โห ขอบคุณคร้าบบบบบบบบบบบ ขอบคุณมากคร้าบบบบบบบ

ไหว้อำลาทั่วทิศทั่วไทย แล้วก็เดินขากระเผลกยิ้มแฉ่งสะพายกระเป๋าออกมาตรงทางเดิน

ถ้าไม่คิดไปเอง ก็รู้สึกเหมือนมีใครกำลังเดินตาม

ไม่ได้คิดไปเองแน่ ๆ มีคนกำลังเดินตาม

รีบกลับหลังหันเพื่อมองหาคนที่เดินตาม และก็ปะทะกับใครคนหนึ่งที่หยุดเดินแบบกะทันหันจนทำให้เซถลาจนแทบจะตกทางเดิน

“หันกลับมาทำไมวะ บ้าหรือเปล่า”

โห นั่นมันคำพูดของผมไม่ใช่เรอะ แทนที่จะเป็นฝ่ายด่ากลับโดนด่าซะนี่ คุณเดินมาชนผมเองนะเนี่ย แทนที่จะขอโทษไม่มีเลยนะ

พูดแบบนี้หมายความว่าไงวะ

แบบนี้หมายความว่า............

เอ่อ.....หมายความว่าไงนะ

“ขอโทษครับ แบบว่าผม ไม่ ไม่ระวังเอง ขอโทษด้วยจริงๆ ครับ”

อ่อนน้อมถ่อมตนขึ้นมาแบบทันทีทันใด ตามองไปที่ใบหน้าของคนหน้าบูดบึ้งตรงหน้าแล้วก็ต้องรีบหันหลังกลับแทบไม่ทัน และเดินจ้ำอ้าวออกมาแบบไม่คิดชีวิต

ตาย

ตายแน่ ตาย ตาย

ตายแน่ ๆ ตายอย่างเดียว

ไม่ไหวแล้ว ไม่ไหวแล้ว

ไม่ไหวแล้วโว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยย ตื่นเต้น ตื่นเต้น ตื่นเต้น
หัวใจเต้นรัว จนเหมือนว่ากำลังจะกระเด้งออกมาจากอก

เพราะคนเพียงคนเดียว

น้องแรงบันดาลใจ

น้องแรงบันดาลใจในระยะใกล้ชิด สุด ๆ แบบเนื้อแนบเนื้อ ถึงเนื้อถึงตัว

โอย ไม่ไหวแล้ว ไม่ไหว ทำตัวไม่ถูก ทำหน้าไม่ถูก

ทำไงดี ทำไงดี

โอ้ยยยยยยยยยยยยยย ทำไงดีวะ ใครก็ได้ช่วยบอกที

ในขณะที่อาตี๋ขาเดี้ยง จ้ำอ้าวเดินลิ่วสุดชีวิต

น้องแรงบันดาลใจร่างสูงโย่งหน้าใสกิ๊ง กำลังยืนขมวดคิ้วมุ่นและจ้องมองตามหลังคนที่รีบเดินจากไปแล้ว จ้องและมองแบบชนิดที่ไม่ให้คลาดสายตา

ก่อนจะขมวดคิ้วมุ่นหนักกว่าเดิม และหมายมั่นปั้นมือเอาไว้ ว่าจะทำบางอย่างถ้าหากแผนขั้นที่หนึ่งไม่ได้ผล

“ระวังตัวไว้ให้ดีเหอะตี๋ วันนี้ปล่อยไปก่อน ถ้าพรุ่งนี้ยังไม่เลิกยุ่งกะอาม่าอั๊วล่ะก็
ได้คุยกันยาวแน่ ๆ”






TBC...

[lazewcielo]

^
^
^
^
^
จิ้มๆ 555

อ๊ายยยย อาม่าจ๊าบมาก!!!! เป็นสาวฮอทแห่งปี...

อาตี๋...ลื้องานเข้าแล้ว น้องแรงบันดาลใจเข้าใจไปโน่นแล้ว 

[-N-]

กี๊ดดดดด อยากอ่านต่ออยากอ่านต่อๆๆๆๆคุณแนนนนน รีบมาลงเลยน้าาาา
ไม่ไหวละ สูงกว่าม่านิดเดียวทำเก่งเนอะ 55555555555

[ClioNe]

น่ารักมากก ..
อาตี๋แย่แน่ โดนน้องแรงบันดาลใจหมายหัว..
เกือบหัวใจวายแล้วมั้ยล่ะ เจอน้องแรงบันดาลใจระยะประชิด..

[fOnfOn :D]

โอ๊ยยยย ไม่ไหวแล้ว อ่านเรื่องนี้แล้วยิ้มตลอดอ่า


ก็นะ อาตี๋ ช่างน่ารักน่าชังและที่สำคัญฮาได้ไม่มีใครเกิน โดนน้องแรงบันดาลใจหมายหัวแล้วนะนั้น ยังไปใจเต้นกับเค้าอีก 


ส่วนน้องแรงบันดาลใจ ก็ ห่วงอ่ม่าเหลือเกิน โถ่ๆๆๆ อาตี๋ซ้ง ช่างคิดเนอะ   


ส่วนนี้ต้องมอบให้อาม่า คนดี กับคนโพสด้วย   

[Miyabi]

อาตี๋ตลกดี 

[kunkai]

จ๊าบทั้งอาม่าทั้งน้องแรงบันดาลใจ
อาตี๋ก็เขินซะ

[anajulia]

กี๊ด อาตี๋อ้ะ ดันมาถามเอาวันที่อาม่ากิมโกรธกับน้องแรงบันดาลใจซะอีก
แล้วเมื่อไหร่จะรู้จักก๊านนนนนนนนนน โว้ว

แล้วทำไมยังไม่ทันได้รู้จักกัน ถึงอ่านแล้วเขินได้ละชั้น 

[Tumz]

เรื่องนี้ยิ่งอ่านยิ่งฮา

ระวังตัวนะ อาตี๋ โดยหมายหัวไม่รู้ตัว 

ขอบคุณครับผม

[Na_RimKLonG]

ยิ่งอ่านิย่งฮ่าอ่ะเรื่องนี้   

[Oo๐FosfoggY๐oO]

555+ สาวฮอต

คุณหลานก็ขี้หวง แถมเข้าใจผิด

อาตี๋ก็ขี้อาย 5555

[namngern]

อาตี๋เอ๊ยยย ได้สมหวังแน่นอน น้องแรงบันดาลใจได้เข้ามาวนเวียนใกล้ๆแน่
อาม่าเธอฮอทจริงๆ
ชอบอะ ฮาได้ทุกตอนที่อ่าน

[/color]

[drasil]

อย่างฮาค่ะ
ท่าทางคู่นี้จะน่ารักแบบต๊องๆหน่อย
รอตอนต่อไปค่ะ

[Junrai_Hyper™]

เหอเหอ

ลุ้นเหลือเกิน

[nanalonely]

ตอน การวิ่งให้อะไรมากกว่าที่คุณคิด





คำถาม….

จะทำยังไงเมื่อกำลังนั่งพันหัวเข่าอยู่แล้วมีใครคนหนึ่ง วิ่งผ่านหน้าไป คนที่ว่านั้น ใส่เสื้อกีฬาสีขาวกางเกงวอร์มขาสั้นและรองเท้าสำหรับวิ่งคู่เดิม

คนที่วิ่งผ่านหน้าไปคนที่ว่า หน้ายังนิ่งๆ เฉย ๆ บึ้ง ๆ เหมือนเดิมไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง

แตกต่างจากทุกวันบ้างตรงที่

มีการยกมือขึ้นเสยผมเล็กน้อย เพื่อไล่หยดน้ำที่เกาะพราวอยู่ที่เส้นผม เหมือนผมจะเปียก แต่อาจจะแค่หมาด ๆ คาดว่าเพิ่งสระผมเสร็จก่อนออกมาวิ่ง

ได้ใจไปเต็ม ๆ

น้องแรงบันดาลใจจ๋า

จะทำหัวใจพี่ละลาย ละลาย ละล่องไปถึงไหน

ไม่ไหวแล้ว หัวใจมันเต้นตุ้ม ๆ ต่อม ๆ และหน้าก็พาลจะยิ้มระรื่นขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้

นี่แหละ น้องแรงบันดาลใจของแท้และดั้งเดิม

หน้าต้องนิ่ง แต่ใสกิ๊ง วิ่งต้องเร็ว และทำหน้าเหมือนไม่สนใจคนรอบข้างอยู่ตลอดเวลา

ประทับใจโคตร ๆ

อาตี๋เข่าเจ็บ นั่งใช้ผ้าพันเข่าไปแล้วน้ำลายก็แทบจะหยดแหมะ ๆ
เมื่อจับตามองการวิ่งอย่างเหนือเซียนของน้องแรงบันดาลใจหน้าใสกิ๊ง ที่วิ่งลิ่วๆ เหมือนไม่รู้จักคำว่าเหนื่อย

ปลาบปลื้มประทับใจ ดีใจจนเกินปกติ และเตรียมตัวจะลงสนาม เมื่อพบว่าเหล่าคณะสมาคมผู้มีวัยวุฒิกว่าคนทั่วไป กำลังวิ่งไล่มาใกล้ ๆ พร้อมกับบทเพลงปลุกใจให้ฮึกเหิม

“สู้ไม่สู้ สู้ ๆ สู้แค่ไหน สู้มาก ๆ สู้ ๆ”

ยินดีด้วยกับความสำเร็จในครั้งนี้ที่ คาดว่านี่คงเป็นรอบที่สามแล้วสำหรับการวิ่ง

นี่สิน่าประทับใจมากกว่า

“อาตี๋เร็ว ๆ มาวิ่งไล่เลี้ยววว นี่มันรอบที่สามแล้วนา เร็ว ๆ มาวิ่งด้วยกัน”

อยากครับ

อยากจะลงไปวิ่งด้วยมาก ๆ

แต่วันนี้รู้สึกว่าเจ็บหัวเข่ามากกว่าทุกวัน

คาดว่าน่าจะเป็นผลจากการหักโหมมากจนเกินไป
น่าเสียดายที่สู้คนแก่ไม่ได้ แต่ว่าขอแค่ได้เดินๆ นิดหน่อยก็คงดีขึ้น ทั้งที่หมอบอกว่า
ต้องพักผ่อนบ้าง ให้งดวิ่งหนึ่งถึงสองสัปดาห์ แต่ก็ทำไม่ได้จริงๆ

อยากจะหยุดพัก แต่ใจมันมาแล้ว ก็เลยต้องพาร่างกายมาด้วย

“วันนี้คงค่อย ๆเดินครับ เจ็บมากจริงๆ”

ทำหน้าแหย และส่งยิ้มจืด ๆ ไปให้กับอาเจ็กหัวหน้าคณะโดยมีอาม่ากิม ที่หันมายิ้มให้เหมือนเป็นกำลังใจให้อีกทาง

“ม่ายเป็นไรน่อ เหลียวก็หาย สู้ไม่สู้”

“สู้สิครับม่า”

ยกนิ้วโป้งส่งให้และก็หัวเราะออกมาได้

กำลังใจท่วมท้น จนทำให้ต้องลุกขึ้นยืนหลังจากพันเข่าเสร็จ และค่อย ๆ ก้าวขาเดิน
ถึงจะกระเผลกไปบ้าง เดินไม่ค่อยสะดวกเท่าไหร่


แต่ไหน ๆ ก็มาแล้ว
แค่เดินสูดอากาศบริสุทธ์เข้าปอดก็ยังดี

และที่สำคัญ

เพราะ......

“สู้มาก ๆ ระวังตาย”

เหมือนได้ยินคำพูดบางอย่าง ชัด ๆ เต็มๆ จากผู้วิ่งผู้เป็นแรงบันดาลใจหมายเลขหนึ่งที่เพิ่งวิ่งผ่านหน้าไป

หูฝาดได้อีก

เฮ่ออ นี่ขาเจ็บแล้วก็ยังจะหูฝาดได้ยินอะไรไม่ชัดอีก

ที่สมควรจะได้ยินก็คือ

.......มาวิ่งด้วยกันสิครับ...มากกว่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า เห้อออออออออ เจ็บเข่าว่ะ

เดินกระโผลกกระเผลกด้วยความเจ็บ แล้วก็นิ่วหน้าเมื่อพบว่ายิ่งเดินเข่าก็ยิ่งตึงและเจ็บมากขึ้น

นี่กู เป็นพวกเดินแล้วลงน้ำหนักที่เข่าซ้ายมากกว่าเข่าขวาเหรอวะเนี่ย

ทำไมมันถึงได้เจ็บเข่าซ้ายมากกว่าเข่าขวาได้หว่า

สงสัย และขมวดคิ้วมุ่น ก่อนจะเปลี่ยนแผนจากเดินช้า ๆ เป็นเดินไปนั่งที่พื้นหญ้าข้างสนามแทน

“อ้าว ม่ายเดินแล้วเหรอ เดินม่ายหวายแล้วเหรอ”

ก็น่าจะประมาณนั้นล่ะครับ ถ้าเดินไหวคงลงไปเดินแล้วก็วิ่งด้วยแล้ว แต่นี่มันเจ็บจริงๆ นะ ไม่ไหวจริงๆ ครับงานนี้ สงสัยจะต้องพักจริงๆ ซะแล้วล่ะ

“สงสัยจะแย่แล้วล่ะครับ”

สั้น ๆ ง่าย ๆ ได้ใจความ แล้วเหล่าหมู่คณะสมาคมผู้สูงอายุ ก็มีอันต้องหยุดวิ่งกันทุกคน
และเปลี่ยนเป็นเดินเข้ามาหาคนที่นั่งชันเข่าอยู่ข้างสนาม

“อ้าว ไม่วิ่งกันแล้วเหรอครับ วิ่งกันต่อสิครับ เพิ่งจะได้สามรอบเอง”

อาตี๋ผู้มีอาการเจ็บหัวเข่า ทำหน้าเหรอหราเมื่อพบว่ากลายเป็นจุดสนใจของเหล่าบรรดาเพื่อนนักวิ่งวัยดึก ทุกคน

“ล่ายใส่ยาที่อากงให้หรือเปล่า”

ใส่ครับ

“แล้วอาตี๋ไม่ล่ายนวดยาเหรอ”

ก็นวดบ้างครับอาเจ็ค แต่แบบว่านวดแรงๆ แล้วมันจะปวดมากน่ะครับ

“นี่นะตอนมาใหม่ ๆ ก็เป็นเหมือนกันแหละ แต่เดี๋ยวนาน ๆ ไปก็หายนา”

ขอบคุณครับซิ้ม

“อาตี๋ของอาม่าเก่ง...เหลียวก็หาย”

นะ

เดี๋ยวก็หายสิครับ เป็นนาน ๆ แล้วใครจะมาชื่นชมน้องแรงบันดาลใจวิ่งล่ะ เดี๋ยวน้องแรงบันดาลใจเหงาแย่

ใช่มั้ยครับอาม่ากิม

คนละมือคนละไม้ น้ำใจเล็ก ๆ น้อยๆ จากสมาคมนักวิ่งผู้สูงอายุ ที่ทำให้คนเจ็บขาถึงกับปลื้มใจจนหุบยิ้มไม่ลง

มิตรภาพ

แบบไม่น่าเชื่อ

ก็แค่คนที่เจ็บหัวเข่าจากการวิ่ง และมีเพื่อนๆ วัยห่างกันมาก มาช่วยดูแล และให้คำแนะนำเท่าที่ทุกคนจะสามารถพอช่วยเหลือกันได้

ไม่นึกว่า

การวิ่งแบบบ้า ๆ ที่ไม่มีจุดมุ่งหมาย จะได้บางอย่างกลับมามากมายขนาดนี้

“ผม.... ไม่เป็นแล้วล่ะครับ ขอบคุณทุกคนมากครับ”

ยกมือไหว้ทั่วทิศทั่วไทยไปที่เหล่าบรรดาเพื่อนนักวิ่งวัยทอง แล้วก็เลยยิ่งหุบยิ้มไม่ลง เพราะกำลังใจที่ได้รับกลับมามันช่างท่วมท้นหลายเท่า

“เอาอย่างนี้นา เดี๋ยวม่าเรียกอาซ้งให้ขับรถพาอาตี๋ไปส่งบ้านดีกว่า”

เกรงใจแย่

แต่ได้แบบนั้นก็ท่าจะดีครับ เพราะผมจะไม่ไหวแล้วจริงๆ เจ็บเกินทนแล้วล่ะครับ แต่อย่ารบกวนดีกว่ามั้ง ยังไหวอยู่

นิ่วหน้าด้วยความเจ็บแล้วก็ต้องรีบบอกห้ามอย่างเร่งด่วน

“ไม่เป็นไรครับ จะเป็นภาระกันเปล่าๆ เดี๋ยวผมกลับเองได้ ไม่เป็นไรจริง ๆ”

เอ่ยบอกออกไปแล้ว และเตรียมจะลุกขึ้นยืนแต่ก็ต้องรีบนั่งลงมาอีกครั้งเพราะความตึงและร้าวที่ หัวเข่า

“ม่ายล่ายแล้วล่ะแบบนี้ เหลียวม่าโทรเลยแล้วกัน อ้าวไม่ต้องแล้ว มานั่นพอดี อาซ้ง อาซ้งมานี่มานี่”

ง่า

อาซ้ง

อาซ้งที่ว่าคือเด็กมีปัญหาที่หนีออกจากบ้าน มานี่ก็แปลว่าอยู่ใกล้ ๆ

อ๋อออออออออออออออ

มีใครบางคนกำลังวิ่งมาใกล้ๆ และมองมาเหมือนสนใจว่าเกิดเหตุการณ์ระทึกอะไรขึ้นถึงได้มีการจับกลุ่มกัน หลายคนแทนที่จะไปวิ่งเหมือนคนอื่น ๆ

นี่ล่ะมั้ง อาซ้ง

แก่กว่าที่คิดอีกนะ น่าจะสามสิบกว่า ๆ ได้ แก่ขนาดนี้ยังหนีออกจากบ้านอีกเหรอ

อย่างฮาเลย แต่ก็ไม่เป็นไร เดี๋ยวต้องอาศัยติดรถขอกลับบ้านด้วยแล้ว

งั้นต้องผูกมิตรสัมพันธ์เอาไว้

สวัสดีครับ เฮียซ้ง

เตรียมยกมือไหว้ แต่ก็ต้องไหว้เก้อ เมื่อพบว่าอาเฮียหน้าผากเถิกวัยเกือบสี่สิบวิ่งผ่านหน้าไปเฉย ๆ และไม่ได้แวะเข้ามาหา

ง่า....

มองตามแล้วก็หันกลับมาอีกรอบ เพื่อจะถามว่า นั่นไม่ใช่อาซ้งที่ว่าเหรอแล้วถ้าเกิดว่าไม่ใช่ แล้วอาซ้งที่ว่าอยู่ที่ไหนล่ะคร้าบบบบบ อาม่ากิม

“ม่ามีไร......จะกลับยัง”

อ่อนี่คงจะเป็นอาซ้ง

สวัสดีครับอาซ้ง

ขอรบกวนติดรถกลับบ้านด้วยคนนะ

ห๊า

อาซ้ง อาซ้ง เนี่ย เนี่ย เนี่ย เนี่ยคืออาซ้ง คนที่ยืนตัวสูงหน้าใสกิ๊งอยู่ตรงนี้เหรอคืออาซ้ง

อยากจะถามอาม่ากิมให้หายข้องใจ แต่สิ่งที่ทำได้คือทำหน้าเลิ่กลั่ก หันซ้ายหันขวาเพื่อมองหาให้แน่ใจว่านี่คืออาซ้งที่ว่าจริง ๆ ใช่หรือไม่

อาซ้ง......

ง่า

“ปายส่งตี๋หน่อย อีเจ็บขามาก แล้วเหลียวกลับมารับอาม่าล่วยนา เร็ว ๆ”

เอ่อ

อาซ้ง

น้องแรงบันดาลใจ

นี่มันน้องแรงบันดาลใจชัด ๆ

อึ้ง และมึน และงง สิ่งที่ทำได้คืออ้าปากค้าง และกำลังเรียบเรียงสติให้กลับเข้าที่

อาซ้ง เด็กมีปัญหา ยังยืนทำหน้านิ่งเฉย ให้เห็นชัด ๆ แบบเต็ม ๆ สองลูกกะตา

แต่อาตี๋ขาเจ็บกำลังกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก

พร้อมกับอาการหายใจติดขัด เพราะหัวใจกำลังเต้นระทึก และรู้สึกชาวูบที่ใบหน้าเพราะเริ่มจะทำตัวไม่ถูก

ใครก็ได้บอกทีว่ามันคือเรื่องจริงไม่ใช่ฝันไป

ใครก็ได้ช่วยบอกที ว่าน้องแรงบันดาลใจกำลังมายืนอยู่ตรงหน้า

อาม่ากิมครับ คนนี้ขอผมเถอะ ยกให้ผมนะ

แล้วจะให้ผมวิ่งแบบขาเดี้ยงๆ อีกสี่ห้าสิบรอบ ผมก็ยอม จริงๆ นะครับอาม่ากิม คนนี้ขอให้ผมเถอะ ผมขอจริงๆ





TBC...



ช่วงสงการนต์นี้แนนจะอัพให้ทุกวันนะค่ะ เวลาไม่แน่นนอน แล้วแต่ว่าแนนจะกลับเข้ามาตอนไหน
สวัสดีปีใหม่ไทยนะค่ะ

[โมโม่ที่รัก]

555+
เป็นเอามากนะเนี่ย
แต่ก็ชอบนะ
 

[ClioNe]

อ่านไปฮาไป .. ทำไงล่ะทีนี้ยิ่งกว่าโคลสอัพอีก..
คราวนี้คงต้องตีซี๊อาม่ามากขึ้นแล้วสินะ..

[Miyabi]

ดีใจกับอาตี๋ด้วย ได้ใกล้ชิดน้องแรงบันดาลใจจนได้ 

[fOnfOn :D]

ตี๋เอ่ยยย อย่าให้โอกาสนี้หลุดลอยไปนะจ๊ะ


ทำความรู้จักกับน้องบันดาลใจซะ 

[lazewcielo]

กว่าจะได้ใกล้ชิดกันนี้ ล่อเอาซะรอเง็กเลยนะเนี่ย...

ในที่สุดอาตี๋ก็ทำสำเร็จ ได้ใกล้ชิดกับน้องแรงบันดาลใจแล้ว 

แต่อาตี๋เอ๊ย...ก่อนอื่นแก้ความเข้าใจผิดของน้องแรงบันดาลใจให้ถูกด้วยนะ ว่ามาจีบใคร 

[kunkai]

:pig4:ค้าบพี่แนน

[anajulia]

รู้จักกันแล้ว เอร๊ยยยยยยยยยยยย
น่ารักทั้งคู่เลยอ้ะ แต่อาตี๋น่ารักด้วยน่าขันด้วย โฮะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
อาม่าก็ยกยกให้ไปเถอะนะคะ หลานชายจะได้เพิ่มมาอีกคนไง ^__^

[Tumz]

อาตี๋ มาสู่ขอจากอาม่าเลย
แล้วจัดพิธียกน้ำชาให้เรียบร้อย

แต่จะรับมือเด็กมีปัญหา หนีออกจากบ้าน ขี้งอนไหวหรือ


Thank a lot

[Oo๐FosfoggY๐oO]

สติหลุดไปดาวอังคารแล้วจ้ะตี๋