หัวข้อ: Running โดย aoikyosuke ภาคพิเศษ ตอน บ่น [01/05/12]

[SungJimun]

หวา อ่านแล้วสงสารน้องชาเลยค่ะ 
อาซ้งเอ๊ยยย ปากคอเราะร้ายอ่าเรา

สู้ๆนะน้องชา เอาชนะใจอาซ้งให้ได้ Fighting!! 

[Ygirl]

ลุ้นค่ะว่าจะเป็นยังไงต่อ

น้องแรงบันดาลใจนี่ปากคอร้ายนะ

ตี๋สู้ต่อไปทาเคชิ

สักวัน น้องแรงบันดาลใจจะต้องเห็น

[nanalonely]

ตอน อาม่าข้าใครอย่าแตะ





รู้แล้ว รู้แล้ว จะกดออดย้ำทำไมนักหนาวะ

รู้แล้วววววววว จะรีบไปเปิดประตูเดี๋ยวนี้แหละ โอ้ยยยยยย จะกดอะไรกันขนาดนั้นวะ
แค่นี้ก็รีบจะตายห่าแล้ว จะกดย้ำซ้ำซากทำไม โธ่เว้ย

“มาแล้ว มาแล้ว”

นุชาขาเดี้ยง เดินกระเผลกขาลงอย่างทุลักทุเล ก่อนจะชะเง้อชะแง้มองไปที่รั้วบ้านเพื่อมองหาว่าใครที่กดออดแบบไม่เกรงอก เกรงใจกันได้ถึงขนาดนี้

แล้วพอได้เห็น

จากที่รู้สึกหงุดหงิดในใจนิด ๆ กลับเปลี่ยนเป็นรู้สึกดีใจ จนต้องยิ้มออกมา

มีคนมากดออด กดแบบไม่เกรงอกเกรงใจ คนกอดออดยืนทำหน้าบึ้ง งอหงิกเหมือนไม่พอใจใครอยู่ที่หน้าบ้าน

จากที่รีบ ๆ คราวนี้นุชาเลยต้องแกล้งเดินลากขาให้ช้าลงเพื่อเดินไปหาคนที่มายืนรอ
รีบได้ไง
เดี๋ยวน้องแรงบันดาลใจรู้แกวว่าดีใจ แบบนี้เสียฟอร์มแย่

แล้วว่าแต่....
มายังไงล่ะ เล่นมาหากันถึงบ้านแบบนี้ก็ดีใจแย่เลยสิ

ยิ้มกว้าง ตาเยิ้ม แล้วก็มีอันต้องรีบยกมือตบเบา ๆ ที่แก้มของตัวเองสองทีเพื่อให้ตื่นจากอาการเพ้อฝัน

ไม่ได้ ไม่ได้ เดี๋ยวไปทำตาเยิ้มใส่น้องแรงบันดาลใจจะแย่

โคตรคิดถึงเลย บอกตรง ๆ มาหากันถึงบ้านแบบนี้ยิ่งกว่าดีใจอีก

ไม่ไหวแล้ว จะลอยซะให้ได้

ยิ้มจนตาเยิ้มแล้วก็ต้องนับหนึ่งถึงสามเพื่อหุบยิ้มและเดินลากขามาเปิด ประตูบ้าน

“เข้ามาก่อนครับ คุณซ้ง เชิญ ๆ”

แสดงน้ำใจไมตรีให้เห็น แต่น้องแรงบันดาลใจหน้าบึ้งกลับยืนเฉย

เป็นอะไรอีกล่ะ

ทำไมไม่เข้ามา

แล้ว แล้ว แล้ว จะเอายังไง จะให้ผมทำยังไงล่ะครับคุณชายซ้ง

“ไปชุดนี้ก็ได้มั้ง รองเท้าแตะ ก็ไม่น่าจะมีปัญหา มารับจะไปหรือยัง”

อ้าว แล้วทำไมมายืนมอง ๆ พินิจพิจารณาสภาพเสื้อผ้าหน้าผมของผมแบบนี้ล่ะครับ
งงนะเนี่ย แล้วอะไร มารับ.....มารับเนี่ยนะ
พูดเป็นเล่น จะรับไปไหนอ่ะ งงนะเนี่ย

“ไปไหนเหรอคุณซ้ง” นุชาหน้างง ยืนเกาหัวตัวเองด้วยความมึน เงยหน้าถามคนหน้าบึ้งที่ทำเหมือนไม่สนใจคำถามแล้วยิ่งอยากจะดึงแก้มให้ยิ้ม มมมมมมมม กว้าง ๆ
ท่าทางคงจะน่าดูไม่น้อยเลยทีเดียว แต่คงยาก ช่างมันเถอะ ขนาดหน้าบึ้ง ๆ แค่เห็นก็ปลื้มใจจนน้ำลายแทบหยดแล้ว

“ไปสนามมั้ง เอ้า เร็ว ๆ สิ หรือว่าสำออย แค่นี้วิ่งไม่ได้แล้ว กลัวเจ็บ หรือยังไง”

โธ่ ใครเขาจะกล้าสำออย มีแต่เจ็บจริงๆ น่ะสิ ทำไมถึงได้มองผมในแง่ร้ายแบบนั้นล่ะครับน้องแรงบันดาลใจ

ป่ะ ไปก็ไป ใครเขาจะกล้าไม่ไปล่ะคร้าบบบบบบบบ พร้อมเสมอล่ะถ้าต้องการจะให้พร้อม ให้ไปชุดนี้เลยก็ได้แต่ขอไปหยิบรองเท้าแป๊บบบบบบบบบบบ เดียว เดี๋ยวมา

“พูดกับผมดี ๆ ก็ด้ายยยยยย ทำไมต้องทำเสียงดุแบบนั้น ผมตกใจนะเนี่ย กลัวด้วย”

เหอะ ไอ้ตี๋ ตกใจ หน้าระรื่นแบบนี้เรียกตกใจเหรอ น้อยๆ หน่อยเหอะ
ถ้าแบบนี้เรียกตกใจ แล้วหน้าแบบไหนที่เรียกว่าดีใจ

“ใครสน”

ง่า

เออเว้ย ไม่สนก็ไม่สน ไม่สนก็ด้ายยยยยยครับ น้องแรงบันดาลใจ ทำไมถึงได้เป็นคนที่ปากคอเราะร้ายขนาดนี้หนอ จะมีมั้ยที่คิดจะพูดจากันให้ดี ๆ ใจคอจะตั้งแง่ไม่ชอบหน้ากันแบบนี้ตั้งแต่ต้นเลยหรือไง แบบนี้ ผมก็เฉาแย่เลยสิ โอกาสเหลือแค่ศูนย์เปอร์เซ็นต์เองเหรอเนี่ย เริ่มท้อใจนิด ๆ เหมือนกันนะครับ

“อาม่ากิมสน”

ชื่อนี้ที่เข้าข่ายต้องห้าม

แค่ชื่อก็ทำให้ซ้ง ถลึงตาใส่คนพูด และมองมาแบบแทบอยากจะกินเลือดกินเนื้อคนพูดไม่เข้าหู

แต่นุชากลับเดินยิ้มร่าหน้าระรื่นเข้าบ้านไปหยิบกระเป๋าใส่รองเท้าแล้ว และแกล้งทำเหมือนไม่เห็นสายตาของคนที่มองตามเลยสักนิด

ไอ้ตี๋ มันวอนตาย ท่าทางจะอยากตายมาก
อาม่าสน เหอะ เลิกเพ้อเจ้อได้แล้ว
ม่ากิมเขาไม่สนลื้อหรอก เขาสนแต่อั๊ว เพราะอั๊วเป็นหลานชายคนเล็ก ที่อาม่าเลี้ยงมาตั้งแต่เล็กจนโต

เพราะฉะนั้น ม่าก็รักอั๊วที่สุดแบบไม่ต้องสงสัย
ลื้อมาใหม่ ไม่ได้เป็นญาติกันด้วยซ้ำ อย่าคิดว่าจะทำคะแนนได้ง่าย ๆ
ไม่มีทาง

“มาแล้วคุณซ้ง เป็นไงผมมาไวใช่มั้ย นี่ขนาดว่าเจ็บขานะผมยังเดินไวขนาดนี้เลย คุณซ้งทึ่งเลยล่ะสิ ทำหน้าเครียดทำไมครับ คิ้วผูกโบว์เลย ไม่ต้องปลื้มใจขนาดนั้นหรอก แบบนี้ผมเขินแย่”

เหอะ ไอ้ตี๋นุชาหน้าระรื่นมันชมตัวมันเอง แล้วมันก็ดีใจเอง
คนแบบนี้ก็มีด้วย ถ้าไม่เรียกว่าบ้าจะเรียกว่าอะไร

“เพ้อเจ้อ”
เอ่ยบอกและแสยะยิ้มที่มุมปาก ท่าทางดูถูกแบบง่าย ๆ แต่ก็ทำให้นุชาที่พยายามยิ้มหน้าระรื่นมีอันต้องหัวเราะแห้ง ๆ

เออนะ ไม่ได้ช่วยอะไรเลย นึกว่าสถานการณ์จะดีขึ้นซะอีก กลับแย่ลงกว่าเดิมอีก
โคตรจะตั้งแง่เลย แบบนี้ก็คงแห้วรับประทานอีกตามเคย

ช่างมัน ไม่เป็นไร แค่นี้ชินแล้ว

“ทำไมคุณ ซ้งมารับผมได้ล่ะ”

เปลี่ยนเรื่องคุย เพื่อทำให้บรรยากาศดีขึ้น

แต่ซ้งกลับคิดไปคนละทาง

ถามโง่ ๆ ใครเขาจะมารับแบบไม่มีวัตถุประสงค์ ท่าทีที่แสดงออกก็ชัดเจนซะขนาดนี้
คิดเหรอว่า ที่มารับจะมาเพราะมีเจตนาดี คงไม่โง่จนถึงขนาดดูไม่ออกว่าที่ลงทุนมารับถึงบ้านแบบนี้คิดว่าจะมารับด้วย ความหวังดีหรือไง

“อยากเจอมาก ก็เลยมา ไง ถูกใจคำตอบหรือเปล่า”

อ่อ เป็นแบบนั้นเองเหรอ

ก็จะถูกใจมากหรอก ถ้าไม่ใช่มาจากการประชดประชัน น้องแรงบันดาลใจจะทำให้หายใจไม่ทันเพราะเศร้าทุก ๆ สองนาที เคำพูดแต่ละคำโหดร้ายชะมัด ไม่สงสารกันบ้างหรือไง

“ถูกใจมั้งครับ”

จะให้ตอบว่าไม่ถูกใจเหรอ ถูกใจที่ได้เจอ แต่ไม่ถูกใจตรงที่เจอแล้ว ก็ถูกทำเย็นชาใส่

ถามจริงๆ เถอะจะโกรธจะเกลียดอะไรกันนักหนาไม่ได้ทำอะไรให้ซะหน่อย เจอหน้าแค่ไม่นาน ก็เอาแต่ทำหน้าบึ้งใส่ พูดแต่ละทีก็ไม่เคยคิดจะมองหน้ากันเลยสักนิด คนแอบมีใจให้มันก็ชักจะท้อแล้วก็หมดกำลังใจลงไปทุกวันนะครับคุณซ้ง

ก็ได้แต่คิด

แต่ก็ยังเดินตามขึ้นรถไปอย่างว่าง่าย แล้วตลอดระยะเวลาของการเดินทาง

นุชาก็ได้เจอกับถนนสายนรกของแท้ที่ไม่อยากจะเจอ ทางไหนที่ว่าถนนแย่ แทนที่จะหลีกเลี่ยงการจราจรคุณซ้งหน้าหงิก ก็พาไปทัวร์ซะได้ เดี๋ยวก็เบรก เดี๋ยวก็เบรก
เบรกได้เบรกดี ไม่รู้จะเบรกอะไรกันนักหนา คนที่อาศัยมาด้วย ก็เลยต้องหาที่เกาะไม่ให้หัวทิ่ม

“คุณซ้ง จะแกล้งผมไปทำไมเนี่ย ตัวคุณซ้งเองก็เวียนหัวเหมือนกันไม่ใช่เหรอ”

ถามไปก็ไม่เห็นจะได้อะไร ถามไปก็เท่านั้น กลายเป็นเหมือนยิ่งยุ
แทนที่จะหยุดกลับทำสิ่งที่ตรงกันข้าม

เอาเถอะอยากทำอะไรก็เอาเลย ตามใจตามสบายเลยครับ

แค่ได้เห็นหน้าบึ้ง ๆ แต่ใสกิ๊ง ๆ แบบชัดเจนในระยะไม่กี่ไม้บรรทัดแบบนี้ก็พอใจแล้วล่ะ

ทดแทนกันได้

มองไปมองมามองแล้วมองอีก ยิ่งมองก็ยิ่งทำให้ใจระทึกได้ดีชะมัด

ยิ่งเวลา โดนรถปาดหน้าซ้ายขวา ดูเหมือนคุณซ้งจะยิ่งสำเริงสำราญใจ เพราะเห็นยิ้มที่มุมปากบ่อย ๆ เหมือนเป็นเรื่องสนุกสนานนักหนา

ไม่ทันตั้งตัว เผลอเมื่อไหร่หัวก็แทบจะทิ่มทุกที

สนุกมากมั้ยล่ะนั่น สงสัยจะสนุกมาก เห็นยิ้มอยู่หลายครั้ง แล้วก็มีการหันมามองหน้าด้วยความสะใจด้วย

สนุกเขาล่ะ เล่นกับพ่อคุณเถิด
แล้วกูก็บ้าตามเขามาง่าย ๆ ทำไมเนี่ย
ไอ้ทางนี้แหละที่ยิ่งประสาทกว่าเป็นสิบเท่า

ว่าง ๆ ขับรถให้นั่งแบบนี้อีกนะ เป็นเรื่องที่น่าดีใจมากกกกกกกกกก

ระยะทางไม่ไกล อีกไม่เท่าไหร่ก็ถึงสนาม แต่พอใกล้จะถึงสนาม ซ้งกลับเปลี่ยนเส้นทางอย่างรวดเร็วและไม่รอถามความคิดเห็นของผู้ร่วมทางเลย แม้แต่น้อย

สายตามองหาเส้นทางที่ถนนขรุขระเป็นหลุมเป็นบ่อ เพื่อจะได้ทำให้คนที่นั่งมาด้วย
ต้องเวียนหัว คลื่นไส้ เพียงแค่นี้ก็รู้สึกดีมากที่ได้แกล้ง

“ถ้าผมเวียนหัวมาก ๆ ผมจะอ้วกใส่คุณซ้ง”

ก็ลองดูสิ นึกว่ากลัวหรือไง เรื่องแค่นี้

“ทนหน่อยตี๋ เดี๋ยวก็ถึงบ้านแล้ว ถือว่ามานั่งรถเล่นเปลี่ยนบรรยากาศ นี่อุตส่าห์มารับมาส่งด้วยตัวเองเชียวนะ”

เดี๋ยวก็ถึงบ้านแล้ว

หมายความว่าไง ก็ไหนว่าจะรับไปวิ่งที่สนาม แล้วทำไมขับมาตั้งไกลจนเกือบถึงสนามแต่กลับเปลี่ยนเส้นทางเป็นเลี้ยวพากลับ บ้านซะได้

แบบนี้หมายความว่าไง

“แล้วสนาม”

สนามงั้นเหรอ

จริงสิ สนาม

อ่อ.....เข้าใจแล้ว......ไม่ต้องถามคงดีกว่า เพราะถึงถามไปก็เท่านั้น ตั้งใจไว้แต่แรกแล้วว่าไม่ได้พาไปสนาม แต่จะพาไปแกล้งไม่ใช่เหรอ ถ้าอย่างนั้นคงไม่แปลกอะไร

“ไปทำไมสนาม ขาเจ็บไม่ใช่เหรอ วิ่งได้ที่ไหนแบบนี้ เมื่อกี้นึกขึ้นได้ว่าเป็นห่วงลื้อ ก็เลยพากลับดีกว่า อ่ะ ใกล้ถึงบ้านตี๋แล้ว เดี๋ยวก็รีบลงไปสิ เข้าบ้านดี ๆ นะเป็นห่วง”

นั่นไงล่ะ ขับรถเพื่อจะมารับ รับไปไหนน่ะเหรอ รับไปเพื่อไปแกล้ง
แกล้งด้วยการพาไปผจญภัยบนถนน
เออสงสัยสนุกมากนะ ถึงได้ทำแบบนี้

นุชาได้แต่เมินมองออกไปนอกหน้าต่างรถ และทำได้แค่แอบถอนหายใจเงียบ ๆ
ก่อนจะหันไปมองหน้าของคนที่นั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่เหมือนว่าเรื่องที่ทำ อยู่เป็นเรื่องสนุกมาก

สนุกเขาล่ะ ทำแล้วสบายใจก็ทำไปเหอะ ทำปายยยยยยยยยยย

รถเคลื่อนอย่างทุลักทุเลมาถึงหน้าบ้าน แล้วนุชาก็เลยหยิบกระเป๋าใส่รองเท้ามาถือเอาไว้
ค้นหาบางอย่างในกระเป๋า แต่หาเท่าไหร่ก็หาไม่พบ จนคนพามาส่งชักจะเริ่มหงุดหงิดจนต้องถามออกมาด้วยความสงสัย

“หาอะไร อยู่ได้”

อะไรน่ะเหรอ
น้องแรงบันดาลใจจะอยากรู้ไปทำไมเหรอ ถึงยังไงก็ไม่เกี่ยวกันอยู่แล้ว
จะอยากรู้ไปเพื่ออะไรกัน

“หาเหตุผลอยู่ครับ กำลังหาเหตุผลดี ๆ ว่าทำไมถึงได้ยอมให้คุณซ้งพาไปด้วยง่าย ๆ
แล้วก็อยากรู้เหตุผลดี ๆ ที่ทำให้คุณซ้งอยากพาผมไปนั่งรถเล่น แต่หาเหตุผลไม่เจอครับ สงสัยคงจะต้องหาอีกนานเหตุผลที่ว่าเนี่ย”

ไอ้ตี๋

ปากดีนักนะ

ซ้งอยากจะอ้าปากพูด อีกสักคำ แต่คนที่มาด้วย ก็เปิดประตูและก้าวขาลงไปจากรถเรียบร้อยแล้ว พร้อมกับคำพูดกวน ๆ ที่ทำให้ซ้งหงุดหงิด แต่ทำอะไรไม่ได้ ได้แต่โมโหอยู่คนเดียว

จะไปมีได้ยังไงเหตุผล ก็แค่อยากแกล้งเล่น มีอะไรมั้ย

จะคิดไปทำไมให้ปวดหัวยุ่งยาก เรื่องแค่นี้

รถกำลังจะเคลื่อนออกจากรั้วบ้าน แต่ซ้งก็ต้องหันมามองอีกครั้งเพราะเสียงเคาะกระจกรถ

อะไรของมันอีกวะ อะไรของมันอีก

เปิดกระจกรถให้คนที่มาเคาะ
แล้วก็เห็นนุชายิ่งยิ้มกว้างมากกว่าเดิม ยิ้มอย่างมีความสุข ยิ้มจนตาเยิ้ม

“คุณซ้งฝากบอกอาม่ากิมด้วยนะครับ ว่าผมคิดถึงมาก เดี๋ยวพรุ่งนี้จะไปหาอาม่ากิมนะครับ แล้วเจอกันครับคุณซ้ง”

ห๊า

อะไรนะ

มันพูดอะไรของมันวะ ไอ้ตี๋มันพูดบ้าอะไรของมัน
โมโหโว้ยยยยยยย

อยากจะเรียก อยากจะตะโกนด่า แต่คนขาเจ็บกลับเดินลิ่วเข้าบ้านไปอย่างรวดเร็วเหมือนไม่เคยมีอาการเจ็บขา เลยสักนิด

“ไอ้ตี๋ ไอ้ตี๋นุชา เออ แล้วอั๊วจะคอยดู แล้วจะคอยดูว่าลื้อจะไปต่อได้อีกแค่ไหน
ฮึ่ม อาม่าข้าใครอย่าแตะโว้ยยยยย”





TBC...



อ่านบ้างเม้นท์บ้างนะค่ะ อย่ามัวแต่อยู่ในมุมมืิดกัน เดี๋ยวจะออสโมซิสแสงสีดำ จนตัวดำกันหมด ออกมารับแสงสว่างกันบ้างนะค่ะ

[anajulia]

อาซ้งอ้ะ หวงอาม่ากิมก็บอกตี๋มานไปตรงๆก็ได้ แกล้งอย่างนี้เดี๋ยวอาตี๋อีก็น้อยใจตายเข้าสักวัน
ทีนี้ล่ะ ไม่เหลือใครให้แกล้งแล้วจะเหงานาอาซ้งนา


((คุณแนน ลงเนื้อหาซ้ำในตอนรึเปล่าคะ? แบบว่าก๊อปปี้ เพสต์ แล้วเพสต์ซ้ำซ้อนไรงี้อ้ะค่ะ))

[ClioNe]

น้องแรงบันดาลใจชอบแกล้ง..
สงสารอาตี๋จริง ๆ  เดี๋ยวให้อาม่าจัดการซะเลย..
แต่ถึงจะชอบแกล้งก็ยังน่ารัก...
ชอบเรื่องนี้จังเลยยยยยย ยย ยยย ...



ปล.  ดูเหมือนว่าจะมีบางส่วนที่ซ้ำนะคะ

[nanalonely]

น้องแรงบันดาลใจชอบแกล้ง..
สงสารอาตี๋จริง ๆ  เดี๋ยวให้อาม่าจัดการซะเลย..
แต่ถึงจะชอบแกล้งก็ยังน่ารัก...
ชอบเรื่องนี้จังเลยยยยยย ยย ยยย ...
ปล.  ดูเหมือนว่าจะมีบางส่วนที่ซ้ำนะคะ

อาซ้งอ้ะ หวงอาม่ากิมก็บอกตี๋มานไปตรงๆก็ได้ แกล้งอย่างนี้เดี๋ยวอาตี๋อีก็น้อยใจตายเข้าสักวัน
ทีนี้ล่ะ ไม่เหลือใครให้แกล้งแล้วจะเหงานาอาซ้งนา

((คุณแนน ลงเนื้อหาซ้ำในตอนรึเปล่าคะ? แบบว่าก๊อปปี้ เพสต์ แล้วเพสต์ซ้ำซ้อนไรงี้อ้ะค่ะ))

:a5:อ๊ากก ขอโทษด้วยนะคะ แนนแก้ไขให้ใหม่แล้ว

ช่วงนี้แนนออกจะอึนๆนะคะ ขอบคุณนะคะที่เข้ามาบอกให้ ไม่งั้นก็ไม่รู้ตัวอีก

น่าจะถูกหมดแล้วเนอะ คืนนี้หลับฝันดีนะค่ะทุกคน

[fOnfOn :D]

อาซ้งก็น้า หึหึ แกล้งอาตี๋เข้าไป 


ส่วนตี๋ก็น่ะ ยังน่ารักไม่เปลี่ยนเลย

แต่ตอนนี้คิดถึงอาม่าจังเลยค่ะ

ไม่มีบทอาม่าเลย มีแค่ชื่อออกมานิดเดียว แต่ว่าทำเอาอาซ้งอี  เลยทีเดียว


  :กอด1:ให้พี่แนนคนเก่งค่ะ

[Tumz]

อาม่าของเขาทั้งคน  ก็มันหวงอะ


ถ้าทาง อาม่าจะเป็นสื่อรักให้หลานชายนะ 

[JanuaR]

อาซ้งหวงอาม่ามากๆ
พาคุณนุชาไปแกล้งบ่อยๆด้วยนะคะ
คนอ่านอยากให้แกล้งไปแกล้งมา แล้วก็รักกันไปเลย!!! 

55+
ออกมารับแสงสว่างแล้วค่ะ อยากทักทายมาเลยค่ะ แต่เพิ่งมาค่า
แบบว่าหลงทางไปมาระหว่างกูเกิ้ล และเด็กดี เลยพลัดหลงมาในบอร์ดเนี่ยล่ะค่ะ

เพิ่งจะได้มาปาดทันคุณแนน(ขออนุญาตนะคะ) ลงก่อนเรื่องจะจบจนได้
เห็นชื่อคนแต่งก็ตามมาโดยเร็วเลยค่ะ

ขอบคุณคุณแนนที่เอามาแบ่งกันอ่านนะคะ 

[nanalonely]

อาซ้งหวงอาม่ามากๆ
พาคุณนุชาไปแกล้งบ่อยๆด้วยนะคะ
คนอ่านอยากให้แกล้งไปแกล้งมา แล้วก็รักกันไปเลย!!!  

55+
ออกมารับแสงสว่างแล้วค่ะ อยากทักทายมาเลยค่ะ แต่เพิ่งมาค่า
แบบว่าหลงทางไปมาระหว่างกูเกิ้ล และเด็กดี เลยพลัดหลงมาในบอร์ดเนี่ยล่ะค่ะ

เพิ่งจะได้มาปาดทันคุณแนน(ขออนุญาตนะคะ) ลงก่อนเรื่องจะจบจนได้
เห็นชื่อคนแต่งก็ตามมาโดยเร็วเลยค่ะ

ขอบคุณคุณแนนที่เอามาแบ่งกันอ่านนะคะ  

^
^
^
เจาะไข่
แล้ว+1

ต้อนรับน้องใหม่ที่กล้าออกมารับแสงสว่างค่ะ

[NUKWUN]

มาร่วมลุ้นให้อาตี๋พิชิตใจอาซ้ง 

[Oo๐FosfoggY๐oO]

อาซ้งอ่ะทำงี้อาตี๋ชีช้ำแย่

[j4c9y]

อาม่าอ่ะไม่แตะหรอก

แต่อยากให้หลานอาม่ามาแตะมากกว่าเน๊อะ (แตะนะ ไม่ใช่เต๊ะ)

[SungJimun]

ท่าทางรักนี้จะอีกยาวไกล
เอาใจช่วยน้องชาค่ะ   

[darling]

+1 เป็นกำลังให้อาตี๋เอาชนะใจน้องแรงบันดาลให้ได้เร็วๆ  รัก aoikyosuke + นู๋แนนด้วยน๊ะจ๊ะที่เอาเรื่องน่ารักแบบนี้มาให้อ่านกัน

[Junrai_Hyper™]

ใจร้ายอะ แกล้งคนป่วย

[namngern]

อาซ้งเอ๊ยยย !!  ทำไมลื้อใจร้ายเยี่ยงนี้ สงสารอาตี๋เค้าหน่อยเส่ !   
อาตี๋มาๆๆๆ  มาให้อั๊วะปลอบดีกว่า
ใครเขาอยากแตะอาม่ากันนน ที่อาตี๋แกอยากแตะหน่ะ
ลื้อต่างหากอาซ้ง !!! 

มาต่อเร็วๆเน้อ 

[nanalonely]

ตอน ด้วยความปรารถนาดี รัก และห่วงใย





“หายลี แล้วเหรออาตี๋ วันเดียวก็หายแล้ว เก่งเจง ๆ”

ขอบคุณครับอาอี๊

“ยาที่ให้ล่ายทาบ่อย ๆ ม้าย นวดๆ สองทีก็หายแล้ว”

ครับ ๆ อากงผมนวดตามที่อากงบอกเลยครับ เกือบหายดีแล้ว อีกไม่กี่วันก็เดินได้ปกติแน่ ๆ ถ้าไม่ได้ยานวดของอากงผมคงแย่ ขอบคุณมาก ๆ เลยครับ

“ตี๋ม่ายมานะ มีแต่คนถามหากานทุ้กกกกกกก คนเลย”

แน่ล่ะ คนมันฮอต ไม่ถามหาก็แย่สิ
คิดถึงผมกันใช่มั้ยครับบรรดาแฟนคลับชมรมผู้สูงอายุ วันนี้นุชากลับมาแล้ว และเพียงแค่หนึ่งวันที่ไม่ได้พบกัน นุชาก็คิดถึงแฟนคลับทุกกกกกกกก คนเลยก๊าบบบบบบบบ

“ดีใจครับ นึกว่าไม่มีใครสนใจผมซะแล้ว”

อมยิ้มและไหว้รอบทิศสวัสดีทั่วไทย ไหว้แล้วก็ไหว้ แล้วก็ยกมือไหว้ไปทั่ว และพูดทักทายด้วยประโยคเดิม ๆ

สวัสดีคร้าบบบบบบบบ และขอบคุณครับ

แต่จะมีพิเศษหน่อยก็ตรงที่บุคคลสำคัญซึ่งเป็นเทรนเนอร์ให้ และอยู่ดูแลกันอย่างใกล้ชิดเสมอมา

“ม่ากิม ผมคิดถึงม่ากิมมากเลย”

ไหว้ไม่พอ ยังมีการคลอเคลียเล็กน้อย ยิ้มหวานๆ ทำหน้าใสซื่อแล้วก็หัวเราะเมื่ออาม่ากิมยกมือขึ้นลูบหน้าลูบตาแล้วก็ยิ้ม อยากชอบใจ

“มันช่างออดอ้อน ม่าก็คิดถึงตี๋นา แต่ว่าหน้าตี๋มันคุ้น ๆ เหมือนเคยเห็นที่หนาย
มันคุ้นเจง ๆ แต่ม่าก็นึกไม่ออก”

คุ้นสิ เราเจอกันบ่อยๆ นี่ครับ ไม่คุ้นคงแปลก หน้าผมโหลซะขนาดนี้

“แล้ววันนี้จาวิ่งหวายเหรอ”

ไม่ไหวล่ะคร้าบบบบ แต่มาเพื่อทำร้ายจิตใจใครบางคนที่ยืนมองตาขวางอยู่โน่นนนนนนน เห็นทำท่ากระฟัดกระเฟียด สะบัดแขนสะบัดขาวอร์มร่างกายไปมาอยู่ตั้งไกลแต่ก็ยังอุตส่าห์ส่งรังสีอำมหิต มาทักทายกันได้ถึงนี่

วันนี้ก็หน้าบูดแต่เร้าใจเหมือนเดิมเลยนะครับ น้องแรงบันดาลใจคุณซ้ง

นุชา แอบหันไปมองคนที่ยืนอยู่ในระยะไกล และเข้ามาในระยะใกล้ไม่ได้ถ้าไม่ได้รับอนุญาต

โดนกักบริเวณและแบ่งเขตพื้นที่กันชัดเจน

เพราะได้ข่าวมาว่า อาม่ากิมสั่งห้ามมายุ่มย่ามวุ่นวายเวลาอาม่าอยู่กับเพื่อน ๆ
สาเหตุก็ไม่ใช่อะไร

เพราะคุณซ้งหน้าบูด มักจะหวงอาม่าจนเกินเหตุและมักก่อให้เกิดความเวียนหัวกับเหล่าบรรดาสมาชิก ชมรมนักวิ่งวัยดึกอยู่บ่อยๆ
เลยถูกสั่งห้ามเด็ดขาดว่าถ้าหากมาด้วยกัน ต้องต่างคนต่างวิ่ง แอบมองกันได้
แต่ต้องแกล้งไม่รู้จักกัน

เป็นความคิดพิลึกพิลั่นที่แม้แต่นุชาเองยังงง

อาม่ากิมก็คิดได้เนอะ เออเข้าท่าดี แบบนี้แหละดี จะได้เห็นน้องแรงบันดาลใจหน้าบูดทำหน้าเหมือนคนใกล้ตาย คิดแล้วก็แอบลอบยิ้มด้วยความสะใจเล็ก ๆ

เรื่องชอบ กับเรื่องแกล้ง มันคนละเรื่องกัน
ชอบก็ส่วนชอบ หมั่นไส้ก็ส่วนหมั่นไส้

เกี่ยวกันตรงไหน
ใช่มั้ยครับคุณซ้งหน้าบูด

“เดินช้า ๆ คงพอไหวคร้าบ เดี๋ยวผมเดินรั้งท้ายก็ได้ ไม่เป็นไรครับ”

ก้าวขาออกเดิน และตอบออกไปแล้ว พร้อมกับที่เหล่าบรรดาสมาชิกชมรมเริ่มทยอยออกวิ่งนำหน้าพร้อมกับร้องเพลง ปลุกใจในยามเย็นที่มักจะได้ยินกันอยู่เสมอ

“สู้ม้ายยย อาตี๋ สู้ สู้นา สู้ สู้”

คร้าบบบ สู้สิครับ ไม่สู้จะมาได้ถึงนี่เหรอครับ จริงมั้ย

เดินช้า ๆ ก้าวยาว ๆ อาการปวดแปลบที่หน้าแข้งเป็นพัก ๆ ยังมาเยือนอยู่บ่อย ๆ แต่ก็พอเดินไหว เจ็บหน้าแข้งเดินได้ แต่ถ้าเจ็บหัวเข่าคงจะทรมานแย่

ถ้าก้าวเดินเรื่อยๆ อย่างนี้ไม่เป็นไร
เดินสูดอากาศบริสุทธิ์ และแอบเหลือบมองหาคนหน้าบึ้งที่มองเห็นได้ลิบ ๆ และกำลังจะวิ่งเข้ามาใกล้ ๆ

ก้าวขาได้ยาวมาก และยังวิ่งเร็วเหมือนเดิม

น่ารักเหมือนเดิม
หน้าใสกิ๊งเหมือนเดิม
และหน้าก็ยังบูดบึ้งบู้บี้เหมือนเดิม

น้องแรงบันดาลใจซ้ง ของแท้และดั้งเดิม และคงไม่มีใครสามารถลอกเลียนแบบได้นั้น ตัวจริงต้องกัดเจ็บ และพูดแต่ละทีต้องทำให้คนฟังรู้สึกเจ็บและเสียดแทงหัวใจด้วย

คิดแล้วก็ได้แต่ขำ
และในเวลาไม่นานคนที่เพิ่งอยู่ในความคิดก็มาทักทายในระยะประชิด พร้อมกับเริ่มพูดบางอย่างที่ทำให้นุชากลั้นเสียงหัวเราะเอาไว้แทบไม่อยู่

“หัดรู้ซะบ้างว่าอาม่าใคร ตายแน่ลื้อ คอยดู ลื้อต้องตายแน่”

ขู่จริงโว้ยยยย

ก็รู้ว่าอาม่าใคร

ก็ไม่ได้บอกซะหน่อยว่าจะแย่ง คิดไปเองคนเดียวไม่ใช่เหรอ

แล้วดูน้องแรงบันดาลใจทำ มาพูดให้อมยิ้ม พูดเสร็จแล้วก็วิ่งลิ่วๆ ไปเป็นองครักษ์พิทักษ์ชมรมคนชราในระยะไกลซะแล้ว

ก็เหลืออยู่คนเดียวที่ต้องเดินเรื่อย ๆ และมองตามแผ่นหลังของคนที่วิ่งได้เร็วและไม่มีท่าทีเหนื่อยหอบให้เห็นเลยสัก นิด

เปล่ามาหลีอาม่า

แต่ว่ามาเพื่อมองหน้าใครคนหนึ่งเท่านั้น
ใครคนหนึ่งที่ว่า ก็เอาแต่คิดอะไรไม่เข้าเรื่องเข้าราว

นึกแล้วก็ยังขำไม่หาย
วันนี้ขับรถไปรับถึงหน้าบ้าน โดยมีอาม่ากิมนั่งประกบมาด้วย

จะขับรถแบบท้านรกเหมือนวันก่อนก็ไม่ได้ ลอบมองแล้วเห็นยิ่งทำหน้าบูดหน้าบึ้งและบ่นไปเรื่อยจนถูกอาม่าเอ็ดไปถึงได้ หยุด

แล้วอยู่ ดี ๆ ก็เปลี่ยนเวอชั่นจากแบบดุโหด งี่เง่ากลายเป็นหวานซึ้งแบบรวดเร็วทันใจและสร้างความงุนงงให้ไม่น้อย

“ลื้อ เอ้ย นุชามาเองได้ใช่มั้ย วันหลังซ้งไม่ต้องมารับนุชาหรอกใช่มั้ย”

พูดซะไพเราะเลย

แบบนี้ดีใจแย่ ดีใจแบบตลก ๆ
เออเอาเข้าไป ก็พูดได้เนอะ ซ้ง ซ้ง นุชา นุชา

วันดีคืนดีเวลาอาม่าเผลอ ก็กลายเป็นลื้อกับอั๊วเหมือนเดิม

เฮ่อ จะดุไปไหนคุณซ้ง แค่นี้ก็กลัวจะตายแล้วววววว

“ครับ แล้วแต่คุณซ้งจะพิจารณาและเมตตาคนเจ็บขา”

แกล้งพูดให้น่าสงสารและแอบลอบยิ้มเล็กน้อย เมื่อเห็นว่าน้องแรงบันดาลใจหน้าบูดกำลังจะทำหน้าบึ้งหนักกว่าเดิม

“ใช่แล้วซ้งมีเมตตาและใจดี อาม่าสอนเอาไว้ ซ้งมารับอาตี๋ทุกวันเลยนา ยางงายก็ต้องผ่านทางนี้เสียเงินเยอะแยะม่ายลี ใช่ม้ายอาตี๋”

ครับ

ใช่แล้วครับอาม่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า
ถึงกับพูดไม่ออกเลยล่ะเซ่ ถึงไม่อยากมาก็ต้องมาแล้วล่ะคร้าบบบ คุณซ้ง
มาเหอะ แค่ได้เห็นหน้าบูด ๆ ของคุณซ้งผมก็หายเจ็บเป็นปลิดทิ้ง

“ใครอยากมาวะ ม่าก็เข้าข้างมัน ม่ารักซ้งมั้ย ทำไมม่าต้องเข้าข้างมันด้วย”

น่ารักซะไม่มี หน้าหงิกหน้างอ พูดจาเป็นเด็ก ๆ

ปลื้มมมมมชะมัด ทำไมน่ารักอย่างเน๊ คุณซ้ง

นุชาได้แต่นั่งอมยิ้มอยู่ในรถ และฟังบทสนทนาของอาม่ากับคุณหลานเจ้าปัญหาที่ทำท่ากระฟัดกระเฟียดไม่พอใจแต่ ก็ทำอะไรไม่ได้

กว่าจะมาถึงสนามก็ได้เห็นบางอย่างที่ทำให้ต้องเพิ่มคะแนนความน่ารักและ น่าสนใจให้กับน้องแรงบันดาลใจหน้าใสกิ๊งคนนี้ไปอีกสิบคะแนน

“คุณซ้งใจดีครับ ผมรู้สึกดีใจและภูมิใจแทนอาม่าที่เลี้ยงดูให้คุณซ้งเติบโตมาเป็นคนที่ดีและ น่ายกย่องแบบนี้”

สรรเสริญเยินยอกันเข้าไป
ถึงแกล้งพูด แกล้งชม แต่ก็ทำให้น้องแรงบันดาลใจหน้าหงิก ยิ้มออกมาได้
และรีบรับคำชมนั้นเอาไว้อย่างรวดเร็ว

“ก็แน่ล่ะ คนดีแบบนี้หาได้ง่าย ๆ หรือไง”

“ใช่แล้ววววว น่านงาย งั้นซ้งก็มารับอาตี๋ทุกกกกกกกกวันเลยนา เข้าใจมั้ย”

“เข้าใจครับ”

ใช่แล้ว เข้าใจ และ………..

เอ่อ

หือ

ทำไมต้องมา

มารับไอ้ตี๋นุชาทุกวัน เพราะอะไรทำไม ทำไมต้องมาไม่เข้าใจมีเหตุผลอะไร

เหตุผลที่ต้องมา ก็เพราะว่าเป็นคนที่จิตใจดีและมีน้ำใจ
ลื้อจะมากไปแล้วนุชา หลอกกันแบบนี้ มันมากไปแล้ว
มาบ่อย ๆงั้นเหรอ ได้เลย งั้นจะมาให้บ่อย ๆ มามันทั้งเช้าทั้งเย็นเลยดีมั้ย

แบบนี้จะมาให้เห็นหน้าทั้งเช้าทั้งเย็นเลย
แล้วลื้อจะได้รู้สึกซาบซึ้งและประทับใจแบบไม่รู้ลืมเลย

คอยดูเอาไว้ให้ดีก็แล้วกัน

“แล้วนุชาจะประทับใจไม่รู้ลืมในความใจดีของซ้ง อย่าลืมบันทึกเอาไว้ด้วยนะว่าซ้งดีกับนุชามากแค่ไหน ห้ามลืมเด็ดขาดเลยนะนุชา”

นุชาเดินเรื่อยเปื่อยและยังขำกับประโยคที่ได้ยินอยู่ไม่หาย

นี่แหละที่ขำ ประโยคนี้แหละที่ทำให้ต้องอมยิ้มจนถึงตอนนี้
น้องแรงบันดาลใจซ้งนี่อาฆาตแรงชะมัด

งั้นเปลี่ยนให้ใหม่ก็ได้
เปลี่ยนเป็น

------คุณซ้งนั่นแหละที่จะประทับใจไม่รู้ลืม อย่าลืมบันทึกเอาไว้ด้วยนะว่าความรู้สึกโมโหหงุดหงิดแต่ทำอะไรไม่ได้มันเป็น ยังไง ที่สำคัญกลับบ้านไปแล้วอย่าลืมนะขอแนะนำ ยาพาราหนึ่งแผงและดื่มน้ำตามมาก ๆ ด้วยจะได้หายปวดหัว อันนี้แหละที่เป็นห่วง

ด้วยความปรารถนาดี รัก และ ห่วงใยจากใจจริง-------

แบบนี้แหละที่ถูกต้องที่สุดแล้วเราจะได้เห็นกันใช้มั้ยครับ น้องแรงบันดาลใจคุณซ้ง





TBC...



แห่ะๆๆ มาอัพช้าไปนิด แบบว่าแนนเพลียๆกลับมาถึงแล้วหลับเลย นี่ก็เพิ่งตื่นนอน เลยมาอัพรอบดึก 


[/quote]

[NUKWUN]

^
^
^
 

นุชาหรือตี๋ของเราน่ารักดี เมื่อไหร่อาซ้งจะตกหลุม
ที่อาตี๋ของเราขุดไว้ซะทีน๊า

[SungJimun]

วู๊วววววว ไอ้คนหวงม่า 

[Junrai_Hyper™]

สู้ๆ คุณแนน

[anajulia]

อาตี๋สู้ๆ สู้มั้ยสู้ สู้ๆๆ

 

[fOnfOn :D]

ตี๋นุชาน่ารักอ่ะ


มีการแบ่งด้วยเนอะว่าชอบก็ส่วนชอบ หมั้นไส้ก็ส่วนหมั้นไส้ ฮ่าฮ่า

[namngern]

หึหึ  ไปหาอาตี๋ของอั๊วะทุกวันเดี๋ยวลื้อก็หลงรักหรอกอาซ้ง
 
อาตี๋ลื้อนี่น่ารักเจงๆ
 

[kunkai]

หวงจริ๊งอาซ้งเอ๊ย

[JanuaR]

55+
นุชาก็ใช่ย่อยนะค้าบ... 

ซ้งน่ารักอ่า โดนหลอกง่ายเชียว

เอ้า...มารับกันต่อไป
อาตี๋สู้ๆ 

[Oo๐FosfoggY๐oO]

------คุณซ้งนั่นแหละที่จะ ประทับใจไม่รู้ลืม อย่าลืมบันทึกเอาไว้ด้วยนะว่าความรู้สึกโมโหหงุดหงิดแต่ทำอะไรไม่ได้มันเป็น ยังไง ที่สำคัญกลับบ้านไปแล้วอย่าลืมนะขอแนะนำ ยาพาราหนึ่งแผงและดื่มน้ำตามมาก ๆ ด้วยจะได้หายปวดหัว อันนี้แหละที่เป็นห่วง

ด้วยความปรารถนาดี รัก และ ห่วงใยจากใจจริง-------

 

ฮาประโยคเนี้ย อาตี๋ ลื้อน่าจะไปเป็นพรีเซนเตอร์ให้ทิฟฟี่แผงสีเขียวนะ 

[โมโม่ที่รัก]

คุณซ้งนี่อายุกี่ขวบเนี่ย
555+
 

[ClioNe]

นั่น...อาตี๋นุชายอมซะที่ไหน..
คุณซ้งก็นะ .. ไม่รู้อะไรซะบ้างเล้ยยย  เค้าไม่ได้ชอบอาม่าซะหน่อย..

[Tumz]

อาตี๋แอบร้ายนะเนี่ย

คิดจะป่วนใจให้รักใช่ไหมเนี่ย??

  ขอบคุณครับ