หัวข้อ: "ตกลงเราเป็นอะไรกัน" (ถ้ารู้แล้วกูจะบอกมึงเอง) ตอนพิเศษ ครับ 31/5/58

[yeyong]

ยังสั้นอยู่ค่ะ
แต่หายคิดถึงเลย

[Bejae]

ขอยาวๆ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ได้ม้าย ยยยยยยยยยย
คิดถึงโจ๊กจูนเว่อๆ ๆๆๆๆๆๆๆ กลับมาเจอกันแล้ว
ฮิ้ว ววววววว ต่อไปต้องมีแต่เรื่องหวานๆให้อิจฉาแน่ๆ

[beambeam]

  แสดงความยินดีด้วยกับคู่นี้ ลุ้นกันมานานกับคู่นี้ แล้วเมื่อไรจะได้เห็นฉาก NC ล่ะครับผม รอมานานแล้วนะ อ้อมไปแล้วก็อ้อมมา  เลือดจะหมดตัวแล้วเนี้ย เพราะว่าจิ้นไปไกลเกิ๊นลิมิตของตัวละคร 5555+ ลุ้นๆให้มี NC สักฉากนะครับ มาเร็วๆด้วย 

[สมาคมโคแก่]

เย้ ...โชคดีจัง ได้อ่านตอนพิเศษจนได้

รักกันๆ

[uuro]

อย่างโหดอ่ะ มาแบบแค่นี้ แบบว่าคิดถึงหนักหนาสาหัสกว่าเดิม รบกวนคนแต่ง มาต่อตอนพิเศษอีกจะ รบกวนเกินไปมั๊ยนะ แบบว่าคิดถึงมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

[win200]

เฮๆๆๆ ในที่สุดก็ได้พบกัน

แต่ก็ยังสั้นเหมือนเดิม

มาต่ออีกน้าคับๆ ขออีกๆ
 

[jujill8]

น่าร๊ากมากค่ะเรื่องนี้ ^^   แอบมาเม้นท์ก่อน เพิ่งอ่านได้ไม่กี่ตอนเอง อิ อิ

[Monkizzz]

อ้ากกกกกกกกกกกกกกกก

มาทำให้คิดถึงอีกแล้ว

[ppmklmmm]

เอาอีกนะ  อยากอ่าน  อยากอมยิ้ม  อยากหัวเราัะ  อยากมีความสุขไปกะโจ๊กและจูนอีกนานๆ

[♥Täsinä→l3€LL♥]

เรื่องนี้ดีมากเลยค่ะ

อ่านแล้วได้ข้อคิดดีๆมากมาย

ได้เห็นค่าของรัก ได้รู้ว่าอะไรที่ได้มายากๆๆ พยายามมากแค่ไหนที่จะให้มา  ยิ่งมีค่ามากเท่านั้น 

[killer prince]

เย้ พี่ดิวมาต่อแล้ว

คิดถึงมากๆ

Happy 

 

[toou]

กรี๊ดดดดดดดดดดดด   ดีใจจริงๆนะคะ ที่มาต่อตอนจบแบบแฮปปี้แล้วววววววว
คิดถึงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ได้เจอกันแล้วววววววววววววววว 
คุณพ่อคุณแม่ใจดีมากกกกกกกกกกกกกกกก

[Rafael]

ย่องมาแอบต่อนะคะเนี่ย อิอิ
รักคู่นี้จริงๆ

[lasom]

เวลาเเห่งความทรมานกำลังจะจบล่ะแต่เวลาแห่งความสุขกำลังจะเริ่มขึ้น อร้ายยยย

[MookHo]

 

ดีใจมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

สรุปแล้ว โจ๊ก-จูนยังรักกันดีใช่มั้ย

ขอบคุณนะค่ะ
มุกยิ้มทั้งน้ำตาเลย

คิดถึงมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

 

[nasarnkung]

ในที่สุดก็อ่านจบจนได้

แฮปปี้ เอ็นดิ้งซักทีนะค่ะ

รักคู่นี้มากๆๆๆๆๆ   >.<

[Killua]

 

[NUTTYZERO]

เวลาที่ทรมานมันจบลงไปแล้วใช่มั๊ยครับ.....

ตอบ :: ยังเลยจูน ยังมีสิ่งหนึ่งที่คนอ่านรออยู่ อิอิ

[31728]

ขอบคุณนะคับ สำหรับเรื่องดีๆ

มารออ่านตอนต่อไปคับ *-*

(รอฉากที่ทุกคนรอคอย)

[kihaezzzzzz]

สุดยอดดด ด 

[reliance07]

 
ดีใจจังเลยครับ
ผมอ่านมาจนจบถึงตรงนี้ภายใน 2 วัน
โจ๊กกับจูน ทำให้ผมเห็นตัวเองตอนเด็กๆเหมือนกันครับ
ช่วงนี้พอผมอ่านเรื่องของ โจ๊กกับจูน ผมเริ่มฝันเกี่ยวกับเค้าคนนั้นครับ
ผมเองก็ขอระบายหน่อยแล้วกันครับ

ตัวผมก็เคยมีความรักในช่วงม.6 ก่อนจะเข้ามหาลัย
ตอนแรกผมเองก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าไปรักเพื่อนคนนี้ไปเมื่อไหร่
เพราะมันเล่นหยอดผมตลอดเลย
มันจะบอกผมเสมอเวลาโทรศัพท์หากันเสร็จว่า
"รักจอมนะ" "จอมรักเรารึเปล่า?"
ฟังครั้งแรก ผมเองก็อึ้งแด๊กส์เลยครับ เพราะไม่เคยมีผู้ชายคนไหนมาบอกรักผมแบบนี้
ความรู้สึกมันปนเปกันหมด ผมก็เลยถามว่า "ที่พูดมาเนี่ย ไปกินไรผิดสำแดงมาป่าว?"
มันก็ตอบกลับมาครับว่า "ก็เปล่าง่ะ คิดถึง คิดแบบนั้นจริงๆ บอกหน่อย รักเรามั่งป่าว?"
ผมเองก็อายม้วนต้วนเลยฮะแต่ก็บอกกลับไปว่า "รัก(ชื่อมัน)ครับ พอใจยัง"
ตอนนั้นผมมีความสุขมากที่สุดเลยครับ และมันก็เป็นแบบนี้เรื่อยมา

หลังจากที่พวกผมแยกย้ายไปเรียนกันตามมหาวิทยาลัยแล้ว
ผมเองยอมรับว่าผมคิดถึงมันมาก จนต้องโดดเรียน โดดกิจกรรมไปหามัน
แต่ที่สุดแล้วผมเองก็จำเป็นต้องทำกิจกรรม ทั้งเป็นลีดคณะ เยอะแยะ ไหนจะเรื่องเรียนที่ผมโดดอีกล่ะ
ก็เลยไม่สามารถจะกระดิกตัวหรือทำอะไรได้มากมาย

ความห่างทำให้ผมทำอะไรเพื่อมันได้ไม่เต็ม 100%
เพราะต้องรับผิดชอบมากขึ้น ทั้งเรื่องของตัวเอง เรื่องเรียน
เวลามันเป็นทุกข์ ผมเองก็ทำได้แค่พูดว่า อย่าร้องไห้นะครับ จอมอยู่ตรงนี้ ไม่ไปไหนนะ
ผมเจ็บมากครับ วันที่มันโทรมาร้องไห้แล้วผมทำอะไรไม่ได้
ผมโกรธตัวเองที่ไม่ได้อยู่ตรงนั้น ตอนที่มันต้องการผมมากที่สุด

ในที่สุดแล้วความรักของผมก็ไม่ได้จบแบบของโจ๊กกับจูนครับ
เวลาเกือบปีที่ได้ใช้คำว่าแฟนกับมันจบลง
ถึงตอนนี้ก็ผ่านมา 6 ปีแล้วที่ผมเจ็บครั้งนั้น
แต่ผมก็เข้าใจครับว่าวันเวลาและระยะทางที่เปลี่ยนไปใจคนเราก็อาจจะแปรผันไปได้ด้วยเหมือนกัน
ผมยังรักมันมากในฐานะเพื่อนแม้ตอนนี้มันจะไม่สนใจแม้แต่จะคุยกับผม หรือมองเห็นผมในชีวิตมัน
ไม่มีแม้แต่คำว่าเพื่อนสำหรับมัน ไม่มีแม้แต่คำว่าลาสำหรับผม...

ผมเองไม่ได้ท้อครับ ไม่ได้รอมัน ไม่ได้จมปลักกับความเศร้า
ผมเลือกที่จะเดินหน้าต่อไป เสาะหาความรักที่จริงใจต่อไป
ผมเองไม่อยากท้อ เพราะคนเราไม่ได้จะได้อย่างใจไปเสียทุกครั้ง
ตอนนี้ผมเองพอใจกับชีวิตครับ ผมรักชีวิตของผม และคนที่มาร่วมแบ่งปันที่ผ่านเข้ามา

ต้องขอบคุณคุณดิวและเรื่องของโจ๊กกับจูนที่ทำให้ผมจำสิ่งที่สวยงามในวันวานได้ครับ
ผมรักที่จะได้เห็นคนมีความสุขเพราะผมเข้าใจว่าทุกข์มันเป็นยังไง
ผมรักเรื่องนี้มากๆเลยครับ
จากเด็กใต้นายจอมครับ ^^

[MookHo]

คิดถึงพี่ดิว โจ๊ก-จูน   

พี่จอมเราคล้ายกันเลย
เพียงแต่...
พูดตรงนี้ไม่ได้ เค้าอาจจะจับได้ว่าแอบชอบอยู่
(เค้าอยู่แถวนี้ 555+)

พี่อาจจะได้ใช้คำว่าแฟน
แต่มุก  "ไม่มีทาง"

[reliance07]

คิดถึงพี่ดิว โจ๊ก-จูน   

พี่จอมเราคล้ายกันเลย
เพียงแต่...
พูดตรงนี้ไม่ได้ เค้าอาจจะจับได้ว่าแอบชอบอยู่
(เค้าอยู่แถวนี้ 555+)

พี่อาจจะได้ใช้คำว่าแฟน
แต่มุก  "ไม่มีทาง"

555+ ครับน้องมุก
เรื่องของผมมันผ่านมานานมากแล้ว
แต่พออ่านเรื่องนี้แล้วทำให้ความทรงจำมากมายมันพรั่งพรูออกมา จะอยากจำหรือไม่ก็ตาม
ไม่รู้ใครเป็นแบบผมบ้างนะ หรือเพราะมันเป็นรักครั้งแรก?
น้องมุกเองก็สู้ๆนะครับ

ถึงคุณดิว
ผมเองอยากจะให้เรื่องนี้ดำเนินต่อไปเรื่อยๆ เพราะผมรู้สึกถึงรสชาติความเป็นคนจากเรื่องนี้อยู่หลายๆแง่
ความรักของตัวละครมันมีหลายมิติจนรู้สึกได้
ผมยังรอเรื่องราวบทต่อไปของนิยายเรื่องนี้อยู่นะครับ
พูดแล้วก็อยากทำตัวแบบเด็กไม่ได้ของเล่น  มาต่อน้าาาาา ไม่ยอมๆๆๆๆ ไม่จบๆ
แฮ่ๆ

[due]

ดิวดีใจนะครับที่เรื่องราวของดิวทำให้ทุกคนได้คิดถึงวันวานที่มีความสุข
และแม้จะมีทุกข์เจือปนบ้างก็ตาม
แต่มันก็เป็นส่วนหนึ่งของความทรงจำ
ถ้าในส่วนของความจำที่ไม่ดี...ก็จำเพียงเพื่อให้รู้....
ถ้าส่วนที่ดี...ก็จำไว้เพื่อทำให้ตัวเองยิ้มได้...ในยามที่ต้องอยู่คนเดียว
 
อย่าพยายามลืมในสิ่งที่ไม่ดี...เพราะวันหนึ่งเราอาจจะพลาดอีกก็ได้...เพราะเราลืมไปแล้วว่า....เราเคยเจ็บแค่ไหน

[MookHo]

ของพี่จอมอ่ะ นานมาแล้ว มาอ่านเรื่องนี้แล้วนึกถึง
แต่มุก...

หลายๆอย่างเกิดขึ้นพราะเรื่องนี้
มันเป็นอะไรที่มากกว่าเรื่องเล่าของพี่ดิว

มุกสู้แน่ค่ะ  ต้องรับมืออีกเยอะเลย

อย่าลืมเรื่องนี้นะพี่ดิว  กลับจากsummerต้องได้สักตอนนะ

 

[nemesis]

 

[reliance07]

ดิวดีใจนะครับที่เรื่องราวของดิวทำให้ทุกคนได้คิดถึงวันวานที่มีความสุข
และแม้จะมีทุกข์เจือปนบ้างก็ตาม
แต่มันก็เป็นส่วนหนึ่งของความทรงจำ
ถ้าในส่วนของความจำที่ไม่ดี...ก็จำเพียงเพื่อให้รู้....
ถ้าส่วนที่ดี...ก็จำไว้เพื่อทำให้ตัวเองยิ้มได้...ในยามที่ต้องอยู่คนเดียว
 
อย่าพยายามลืมในสิ่งที่ไม่ดี...เพราะวันหนึ่งเราอาจจะพลาดอีกก็ได้...เพราะเราลืมไปแล้วว่า....เราเคยเจ็บแค่ไหน

เจ็บแล้วต้องจำครับ
ตอนนี้จอมเองก็พยายามจำเรื่องที่เจ็บมาเป็นบทเรียนตัวเองอยู่
แต่รู้สึกว่าได้ผลบ้าง ไม่ได้ผลบ้างน่ะครับ(ฮา)
เดี๋ยวนี้เลยแอบกลายเป็นผู้ใหญ่ขาดความอบอุ่น เจ้ากรรมที่คนรัก ณ ปัจจุบันก็ไม่ค่อยสนใจใยดี
  กระซิกๆ
ก็เลยต้องมา คุณตัวดิวกะเพื่อนๆในบอร์ดเล่นอย่างงี้แหละคับ 

[Irendell]

  ถ่างตาอ่านสุด เพื่อให้จบเรื่องนี้
แต่ไม่ไหว

ยังง่วงอยู่อีก
สงสัยสองที่สุด มันแอบชอบโจ๊กหรือเปล่าเนี่ย
มันต้องมีเหตุผลอะไรแน่ๆ เลยอ่ะ ที่สองเป็นแบบนี้
แอบชอบโจ็กป่าวแกกก

อ่านต่อเน่อพรุ่งนี้
ขอบคุณค่า

[MoMoRin]

ก๊อดดดดด สามวันสามคืน เจ้าค่าาาาาาาา
ลงทุนมากกก ไม่อ่านเรื่องไหนเลย 
 :L2:เพราะกะจะอ่านเรื่องนี้แบบนอนสต๊อปเลยค่ะ
เล่นเอามึนไปเหมือนกันนะคะ 

สองจอน่ารักนะคะ 
แต่กว่าจะรักกันได้ ก็ผ่านเรื่องอะไรมากมายเลยเนาะ 

แต่เคยมีคนบอกเรานะคะว่า..*ความรัก*
เป็นเรื่องของคนงี่เง่าสองคน ที่มักจะแสดงความงี่เง่าใส่กันเอง 
เราไม่เข้าใจหรอกค่ะ เพราะไม่เคยมีความรัก ได้แต่สงสัยว่ายังไง?? 

ขอบคุณคุณดิวด้วยค่ะ ที่เอาเรื่องดีๆมาแบ่งปันกัน สนุกมากค่ะ 

[RanJeri]

สนุกมากค่ะ บางครั้งอาจจะอึกอัดบ้าง
ก็อยากให้ทั้งคู่รู้ใจกันเร็วๆนี่น่า 555


ตอนจบก็ประทับใจ เวลาก็ยังเดินไปเรื่อยๆ ไม่มีอะไรแน่นอน

แต่ ณ ตอนนั้นทั้งคู่มีความสุข คนอ่านก็มีความสุขค่า