นิยายรักผู้พิทักษ์สันติราฎษร์: คดีรัก ตอน ผู้กองธงรบชักธงรัก
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: นิยายรักผู้พิทักษ์สันติราฎษร์: คดีรัก ตอน ผู้กองธงรบชักธงรัก  (อ่าน 405282 ครั้ง)

ออฟไลน์ ┗◎┗◎

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2899
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +734/-7

ออฟไลน์ •ผั๑`|nกุ้va’ด•

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1278
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +111/-69
เฮ้อออ. . .  ฟังแล้วเหนื่อยใจ  แฟนเคยเจ้าชู้. . .
 
รู้สึกสงสาร อาทิตย์ขึ้นทันตา  ไม่ใช่ไม่รัก แต่ไม่ได้เข็มแข็งพอ  แล้วข้าศึกก็เยอะเป็นหางว่าว
 
คิดซะว่าตัวเองไม่รักเค้า ยังง่ายกว่า
 
 
แต่สารวัตรสู้ต่อไปนะคะ T^T~~ เอาใจช่วย

ออฟไลน์ K2KARN

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3084
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +393/-6
เฮ่อออออ ธงรบก้ติดอยู่เรื่องเดียวจริงๆนั่นแหล่ะ  :เฮ้อ:
ไม่งั้นเรื่องก็ไม่ยาวมาถึงขนาดนี้หรอก  o18


ไปเคลียร์กับภานุวัฒน์ซะ ,, เอาให้มันจบไปเลย
อย่าขี้สงสาร เดี่ยวจะไม่ได้อะไรเลย  :laugh:

+1 พี่นายนะคะ

cmos

  • บุคคลทั่วไป
เมื่อไหร่ธงรบจะโต(เหรอ)  แล้วคิดอะไรเองได้บ้างซะทีนะ


ออฟไลน์ กุหลาบเดียวดาย

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 812
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +34/-2
คุณนายใส่ความคิดได้ให้ธงรบหน่อย
สมองระดับโรงเรียนสามพรานเนี่ยน่ะ ใส่ธาตุละเอียดลงไปอีกนิด
คิดอะไรตรงๆ ตื้นตลอด ทีเรื่องอื่นละลีลาดีนัก

Little Devil

  • บุคคลทั่วไป
fc คุณนุ ก้อต้องเชียร์สารวัตรอธิคมอยู่แล้ว
สงสารธงรบ
แต่น้อยกว่าให้น้องโจ้
จะโดนโยนไปไหนอีกแล้วหนู  :monkeysad:

ออฟไลน์ หนุ่มร้ายนายหรู

  • ตกลงคบกันในฐานะไรวะ
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 243
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +94/-1
เอาใจช่วยธงรบนะครับ

ทำให้ได้นะครับ

อยากให้ดีกันเร็วๆ

seviophy

  • บุคคลทั่วไป
เฮ้อ!ถอนใจหลังอ่านจบ
ธงรบตอนนี้ดูโวยวาย วิ่งวุ่นน้อยลง หัดคิดเองบ้างน้องเอ๋ย
............

ที่จริงเขาไม่ควรโทษอธิคมเลย เขาต้องโทษตัวเองต่างหาก ถ้าไม่ใช่เพราะเขาอ่อนแอ อธิคมกับอาวุธก็คงไม่ผิดใจกัน...

ตอนแรกตั้งใจจะเม้นท์เกี่ยวกับอาวุธแบบเกลียดสุดๆ
พอเจอประโยคนี้ของคุณนุ...เลยเอาแบบเบาๆก็แล้วกันนะคะ555555

อาวุธรักคุณนุ เข้าใจค่ะ
คุณนุมีอะไรหลายอย่างเหมือนคนรักเก่า เข้าใจค่ะ...
แต่วามีอคติกับคนประเภท รักเมียเพื่อนค่ะ...
ยิ่งมาพูดกับอธิคม ว่าวันใดทำคุณนุร้องไห้ จะแย่ง...โห!เป็นเราจะชกให้หน้าหงายเลย
คำพูดมันดูไม่มีอะไร เหมือนแค่บอกว่ากูรักอ่ะ...มึงดูแลไม่ดีกูจะเอามาดูแลเอง..เหมือนจะแมนนะคะ
แต่มองให้ลึก มันทำให้อีกฝ่ายระแวง...กดดัน...ไม่มั่นใจในการอยู่ร่วมกันกับคนรัก..
เพราะไม่รู้ว่าวันใด..หรืออะไรที่คนสองคนต้องมีความขัดแย้งกันเกิดขึ้น..
แต่อธิคมจะไม่สามารถรู้เลยว่า...มันคือคำว่าน้ำตาแบบที่อาวุธอ้างขึ้นมารึเปล่า
เพียงแค่เป็นข้ออ้าง ในการแย่งคุณนุไป...

คนเขียนจะเกลียดวาไหมเนี่ย เม้นท์เบาที่สุดในความรู้สึกแล้วนะคะ
เขียนนิยายได้เก่งค่ะ เพราะทำให้ต้องตามติดธงรบแบบทุกวัน..ขำบ้าง
เกลียดบ้าง..ลุ้นกันจนเหนื่อยอยู่น่าจอ...ขอบคุณนะคะ :L2:




เห็นด้วยครับ มันก็แค่ข้ออ้างจริงๆ สำหรับผมขอเมนต์แรงเลยว่า อยากแย่ง แต่อยากทำตัวเป็นคนดี
เพราะ ไม่อยากให้คุณนุ รู้ตัวแล้วเกลียดต่างหากล่ะม๊าง
คนเราเวลารักกัน มันต้องมีทะเลาะกันบ้าง มีชีวิตคู่ไหนราบรื่นแท้จริง ถนนยังมีรู ประปายังมีแตก เก้าอี้ยังมีหัก
จะมากำหนดได้ตอนไหนว่าวันไหนมันพังเราต้องซ่อม! ใครกำหนดรู้ได้!

คนที่มาแหย่ให้รูกกว้างขึ้นระหว่างที่เขาหาของมาซ่อมเนี่ย...ฮึ..เกลียด! ให้ไปเลย ว่า "ฉวยโอกาส"

ไม่รู้หรอกว่าอาวุธโดนอะไรมาบ้างแต่ที่ทำอยู่บอกเลยว่ามันผิด การกระทำมันเหมือนยุและบอกว่ายังมีผมนะ
ถ้าไม่เลือกมันแล้ว ถ้าอยู่กับผมนะ คุณจะได้สิ่งที่ดีกว่า...
ขอให้อาวุธโดนมั่งเหอะโดนสิ่งที่ตัวเองกำลังทำเนี่ยแหล่ะ ทำตัวไม่ต่างจาก "กิ๊ก" เลย

วันไหนมีคนรัก..พอคนรักทะเลาะเข้าใจผิด ก็ไปหาเพื่อนตัวเองที่รู้อยู่ หรือระแวงว่ามีใจให้คนรักตัวเอง
แฟนตัวเองพักบ้านเขา อยู่กินกับเขา ทำท่าเหมือนมีใจให้
พอไปพูดปรับความเข้าใจกับเพื่อน ก็โดนแบบที่อาวุธพูดกับอธิคม อยากจะรู้เหมือนกันว่า
"คนดี" ที่ชื่ออาวุธเนี่ย จะไม่รู้สึกอะไรหรือเปล่า จะยังคิดว่าการกระทำของตัวเองถูกอยู่รึเปล่า

แต่....อีตาธงรบ เลิกเล่นหูเล่นตาในที่ลับได้แล้ว ! เล่นหูเล่นตาให้ที่แจ้งให้อาทิตย์..ตบหน้าหัน..ดึงหู กระชาก...เตะ..สิฟะ!

 :call:ขออภัยนะครับที่เม้นท์แรง  :call: อินมาก..โดนใจมาก :call: กระชากแผลเก่าขอไปเย็บหัวใจก่อน

สุดท้ายลุ้นเรื่องนี้มากครับ o13 รอตอนต่อไปงับ






nuttykung

  • บุคคลทั่วไป
อาทิตย์เอ๊ยยย
ใจอ่อนซะทีเถอะ สงสารสฃธงรบจะแย่อยู่แล้ว

แต่ธงรบก็นะ บื้อจิงๆเลย
นี่ถ้าไม่ได้คุณนุจะเป็นยังไงล่ะเนี่ยยยยยยย

ปล. ไม่มีNC อาทิตย์ไม่เป็นไร
ขอNCคุณนุแทนก็ได้คับ    :z1:

CYPINUS

  • บุคคลทั่วไป
อาทิตย์ทำถูกแล้ว ที่ยื่นคำขาดกับธงรบแบบนั้น   o13
ไม่อย่างนั้นธงรบก็ซื้อเวลาไปเรื่อยๆ ย่ำอยู่กับที่
ธงรบก็ควรแสดงความเด็ดขาดบ้างว่ามีศักยภาพพอ
ที่จะเป็นแฟนกับอาทิตย์
ถ้ามัวแต่อารมณ์อ่อนไหว เอนไปเอนมา  :really2:
แล้วใครที่ไหนจะกล้าเชื่อใจธงรบ

อยากให้อาทิตย์คบกับอาวุธใจจะขาด
แต่พระเอกตอนนี้ไม่ได้ชื่ออาวุธ นี่นะ  :seng2ped:

 :pig4:

ปล.คุณนุ ทำเรื่องแบบนั้น  :oo1: ยังมีอารมณ์ง่วงนอนอีกเหรอ ?




« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 21-12-2009 19:34:37 โดย CYPINUS »

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ ลูกหมีน้ำแดง

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 471
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +55/-1
อาทิตย์ยื่นคำขาดแล้วนะสารวัตร ทำให้ได้นะ เอาใจช่วยอยู่ค่ะ

สงสารภานุวัฒน์เหมือนกัน  :o12:

mecon

  • บุคคลทั่วไป
 :m11: :m4: รักคุณนุจัง ปราบสารวัตรทั้งสองคนได้อยู่หมัดเนี่ย..คงปราบได้ทั้งกองร้อยนะคะ
กรี๊ดดดดคุณนุน่ารักที่สุด ฉลาดไม่มีใครเกิน อิี่พี่คมจะโกหกไมเนี่ยแค่โทรมารายงาน
คุณแฟนก็รู้ถึงซีรีบั้มล่ะว่าคิดอะไรอยู่ แนวร่วมของคุณนุแยะมากๆๆ การเปลี่ยนศัตรูเป็นมิตรเนี่ย
ได้ผลเกินคาดเลยนะคะ แต่ว่ากษิดิษฐ์เนี่ยที่ว่าพี่คมเทียบไม่ติดเนี่ย หมายถึง..ก็ยังจะเอาพี่คมอยู่ชิมิ หรือว่าเลิกแล้วต่อกันแล้วนะ...เอน่าสงสัย
โธ่ๆๆ คุณนุไม่ต้องกลัวนะคะว่าลุงพลุ้ย เอ้ย พี่คมจะมีใครแย่งอ่ะ555 ก็คุณนุครบเครื่องแบบนี้
พี่คมมันจะไม่หลงได้ยังไงล่ะ ฉลาดไม่มีใครเกิน ทำให้พี่คมรู้สึกได้โดยไม่ต้องออกแรงสั่งให้เปลืองน้ำลาย
แต่คนที่อาการน่าเป็นห่วงถึงขนาดไม่ต้องจองห้องดับจิตแต่จองศาลาไว้เลย
โน้น..อิพี่ธงของน้องโจ้โน้น โง่ก็หนึ่ง ซื่อบื้อก็หนึ่ง จัดการอะไรไม่ได้เลยสักอย่างแต่ขอโอกาสนุ้งอาทิ๊ตให้ได้ง้อได้แก้ตัวได้สำนึกผิดอีก ทั้งๆที่ก็ไม่เคยแก้ปัญหาได้เลย แต่แก้ผ้าเก่งที่สุดอย่างที่นุ้งอาทิ๊ตบอกไว้ไม่มีผิด

"อาทิตย์ พี่ผิดไปแล้ว แต่อาทิตย์ก็น่าจะรู้ว่าพี่ไม่ได้มีจุดประสงค์ร้าย
พี่ทำไปเพราะหัวใจมันบีบบังคับ พี่ขัดขืนไม่ได้ อาทิตย์ยกโทษให้พี่ด้วย
ต่อไปนี้พี่จะเป็นตำรวจกลับใจ"

>> :m20: :jul3: ขำจริงจริ๊ง อิพี่ธง เฮ้อ
“ตอนนี้ผมไม่ได้รักพี่นุแล้ว"
>>อิพี่ธง ท่าเป็นคนอื่นอ่ะนะเค้าไม่มายืนประกาศป่าวๆหรอกว่าเค้ารักใคร ไม่มีใครยอมบอกหรอก แล้วนี่ก็ยังง้าวเหมือนเดิม  :z3: ขำแสด
"ก็ยังดูดีนี่นา ถ้าอยากตายจริงๆ ผมจะเร่งปฏิกิริยาให้ นอนอยู่อย่างนี้ลำบากคนอื่นต้องคอยดูแล"
>>คุณนุน่ารักโคด :m20: แหมก็นะตอนนี้พี่ธงเหมือนลูกไก่ในกำมือ อิอิ จะบีบก็ตาย
จะคลายนุ้งอาทิ๊ตก็เหยียบซ้ำ เอิ๊กซ์
“คุณนุก็อยู่ในซอกเล็กมากๆ ในหัวใจผมนะรู้หรือเปล่า"
>>พอได้ยินแบบนี้ กรี๊ดด มีดปักตออยู่ไหนเนี่ย อันนี้คนป่วยโคม่าจริงรึ ต่อมเจ้าชู้ยัง
ใช้การได้อยู่และดีเยี่ยมด้วยนะเนี่ย :pigangry2: :z4:
“จะให้หอมแก้มเป็นกำลังใจก็ได้นะ เอาไหม"
“ได้ก็ดี"
“ตกลงจะหอมแก้มจริงไหม"

>>เสือก็ยังเป็นเสือไม่สิ้นลายเลยแหะ ปั๋วคุณนุอยู่ที่ฝาประตูห้องโน้น แหม..ได้ก็เอาเลยนะ
มันน่านัก...น่าให้อาตี๋น้อยมาได้ยินจัง แหมมีทวงมันน่านัก

...รัก ทำไมเขาจะไม่รัก ถึงไม่ได้แน่ใจร้อยเปอร์เซ็นต์ว่ารักหมดหัวใจ แต่ก็รักเข้าไปมากพอสมควร...

>> :m15: สงสารนุ้งอาทิ๊ตที่ซู้ดด...ขนาดเราต้องการอะไร อิพี่ธงมันยังไม่รู้เลยว่า
ไอ่ที่ผิดอ่ะผิดอะไร แล้วควรไปแก้ไอ่ที่ผิดเนี่ยต้องไหน  :เฮ้อ:
“เลิกกับภานุวัฒน์หรือยัง"
>>นอกจากไม่เลิกแล้ว ยังจะทำให้นุ้งโจ้เฝ้าคิดเฝ้าฝัน ไม่เลิกอีก
ปัญหาที่ตัวเองผูกปมไว้แท้ๆ ...จะแก้ยังไงน้องโจ้ไม่ใช้สัตว์เลี้ยงนะที่เบื่อแล้ว
ก็ปล่อยทิ้งขว้างหรือส่งเค้ามูลนิธิสัตว์ปัดค.รับผิดชอบไป แบบคนคิดสั้นๆไร้สามัญสำนึกอ่ะนะ
บาปกรรมจริงๆ  :เฮ้อ:

+1 ใหุ้คุณนุ ให้นุ้งอาทิ๊ตตตตตตตคะ  :กอด1: :impress2: รักที่ซู้ดด


ออฟไลน์ emmybblood

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 188
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +19/-2
สองศาลาวัดโดนซะ o13  

สารวัตรอธิคมกะคุณนุ  ยังไงก็ให้ความรู้สึกหึงหวงน่ารักๆ อ่ะ  เพราะอานุภาพเองก็มั่นคงและอธิคมก็สิ้นลายตายคาอก(?)  แต่ยังฮอร์โมนพลุ่งพล่านเป็นบางเวลาเมื่อเจอหน้าสารวัตรอาวุธ 55

ส่วนตาเสาธง(หอก)หัก  นับวันยิ่งดูเฮียแกโง่ๆ นิ  :seng2ped:  แถมดูจะกลับตัวกลับใจแต่ปาก  การกระทำสวนทาง  ลูงเล่นเขวทุกครั้งที่ได้กลิ่นเด็ก  อย่าว่าแต่อาทิตย์เลย  ถ้าลุงยังโง่และโลเลหยั่งงี้แม่ยกตี๋น้อยก็ไม่เอ็นดูนะค้า  :m16:


« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 21-12-2009 16:03:58 โดย emmybblood »

Y2Y

  • บุคคลทั่วไป
ตอนนี้ชักเห็นใจธงรบแล้ว  บางทีคนเราก็กลัวที่จะหวังเหมือนธงรบเองก็อยากจะมีความหวังว่าคนที่อาทิตย์รักเป็นตัวเอง แต่ถ้าผิดหวังมันก็เจ็บเลยไม่กล้าหวัง
 เหมือนๆอาทิตย์ที่กลัวที่จะรัก กับธงรบแล้วความรักไม่จบอย่างที่หวัง
เฮ้อ เครียดตาม

KriT_SuN

  • บุคคลทั่วไป
 o13 จริง ๆ สิ่งที่อาทิตย์ต้องการคือความมั่นใจ

และอยากให้ธงรบคิดอะไรได้เอง รู้สึกจากใจตัวเอง ซึ่งมันยากเหลือเกิน ฮ่า ๆ ๆ ๆ

รออยุ่นะค้าบบ สู้ ๆ ค้าบผม อยากอ่านต่อ ฮ่า ๆ ๆ ขอบคุณมากค้าบ

ออฟไลน์ the_pooh9

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 941
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +71/-3

ออฟไลน์ arjinn

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1369
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +180/-1
ยุ่งดี ยุ่งไปหมด ออกทะเลไงไม่รู้ 555+


ช่วงนี้เรื่องอธิคมกับอานุภาพเยอะเน้อ  
มีแอบมาขยาย 'อีกคน' (ที่แพลมมาตั้งแต่ตอนโน้นนนนน...)
ศัตรูคนสำคัญที่กำลังรุกคืบ 555+  ไม่ชอบเลย แอบเป็นห่วง  :angry2:
ยังดีที่คนที่อานุภาพรักคือ "อธิคม" นะ


อ่านไปอ่านมา
ในบางทีมีแอบอยากให้ธงรบเลิกรักอาทิตย์... ไมมันยากจัง


ส่วนอาวุธ ไม่ชอบ
ที่ทำที่แสดง มันถูกเหรอ!!!


ธงรบ... สู้ สู้
อ้อ กลับเข้าฝั่งได้แล้ว เอ๋..หรือเป็นตำรวจน้ำ อิอิ


:L2:


ออฟไลน์ astral

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3470
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +156/-5
"ที่แยกมาสามเดือนเนี่ยไม่เรียกว่าแยกหรือไง แยกซ้ำแยกซ้อนแบบนี้พี่งงมากเลยนะอาทิตย์"

ไม่รู้ทำไมพอเห็นประโยคนี้ถึงรุ้สึกว่า สารวัตรน่ารักจัง ดูจากคำพูดเหมือนออกจะซื่อๆ แต่เข้าทำนองคิดอะไรซับซ้อนไม่เป้นมากกว่านะเนี่ย  :laugh:

พี่นายมีแพลม ศัตรูตัวฉกาจ คนใหม่ นายทหารโยงจากเรื่องไหนรึป่าวเนี่ย  :a5:

ออฟไลน์ kunkai

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3734
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +229/-2
"อย่าพูดมากนะสารวัตร เร็วเข้า"
"อย่าเร่งสิ"


อิอิ.......คุณนุค้าบ
เดี๋ยวนี้มีเร่ง.....อิอิ
:haun4:

wan2055

  • บุคคลทั่วไป
ชักสงสารธงรบแล้วล่ะ
ความรักทำให้คนอ่อนแอจริงๆ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ arjinn

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1369
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +180/-1

เรื่องตอนโน้นนนน


"ผมพันโทกองทัพ เดชาเกรียงไกร ยินดีที่ได้รู้จักคุณอนุภาพครับ" คนแปลกหน้าแนะนำตัว




แต่ตอนจบของเรื่อง... ยังรักกันดี
 o13

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 21-12-2009 22:09:19 โดย arjinn »

ออฟไลน์ SweetSacrifice

  • I always get,what I aim for
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1759
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +479/-1
อยากรู้จักจะเลิกกับโจ้ยังไง จะว่าไปสวีทเล็กๆของคุณนุกับธงรบก็น่ารักดีน่ะ
 :o8:

ออฟไลน์ wan

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5575
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +643/-10
ฟังอาตี๋พูด คงต้องการความมั่นใจว่า มีคบกันแล้ว ธงรบจะไม่มีอะไรมาจุกจิก ให้อาตี๋ต้องเจ็บปวดอีก

มาลุ้นกันต่อดีกว่า ว่าสุดท้ายศาลาวัด จะมีอะไรให้อาทิตย์มั่นใจได้ ว่าจะไม่เจ็บปวดอีก

+1 ให้พี่นาย รอวันได้ข่าวดีของพี่นายน่ะครับ  :z2:

ออฟไลน์ MIkz_hotaru

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2152
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +106/-4
อาทิตย์รักธงรบแล้ววววววววว  :man1:

เอาใจช่วยเรื่องหาทางเลิกกับภานุวัฒน์
เพราะเอาสมองช่วยไม่ได้ คิดไม่ออก โง่พอๆกับธงรบ  :z3:
ถ้าเลิกได้ ก็จะได้รักกับอาทิตย์โดยสมบูรณ์แล้วใช่มั้ย
หวังว่า สารวัตรธงรบจะไม่โดนคนแต่งทำร้ายร่างกายเหมือนอธิคมก่อนรักกันนะ  :เฮ้อ:

ออฟไลน์ Ak@tsuKII

  • Honeymoon
  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3845
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +685/-3
สุดท้ายต้องให้อาตี๋น้อยบอกซะทุกอย่างเลยนะอิคุณพี่ธงหัก คิดเองไม่เป็นเลย รีบๆไปจัดการน้องโจ้ซะล่ะจะได้ง้อเมียสำเร็จซักที  คุณนุน่าจะมาเป็นกุนซือที่ปรึกษาให้ธงรบหาวิธีแก้เชือกที่รัดคอ มากกว่าไปเป็นทูตเจรจานะ เพราะยังไงก็ไม่เกิดผลอยู่ดี   ขอให้คนโน่นคนนี้ช่วย หารู้ไม่ตัวเองนั่นแหละมีอาวุธในมือดีที่สุด เฮ้อ    เหมือนรักษาโรคไม่ถูกกับอาการ แล้วมันจะหายได้ยังไง   ส่วนอาวุธเรากลับรู้สึกว่าการที่อาวุธพูดแบบนี้ เป็นวิธีปกป้องอานุภาพไม่ให้เสียใจในแบบเขา ในขณะเดียวกันก็กระตุ้นทำให้อธิคมรักษาความรักครั้งนี้ให้ดีที่สุด ไม่หลงลืมหรือคิดว่าอานุภาพคือของตาย  เพราะนิสัยเจ้าชู้ของอธิคมอาวุธรู้ดี แม้ตอนนี้อาจจะเลิกได้แล้วแต่ก็สอนว่าให้รู้ถึงความไม่ประมาท เพราะฉะนั้นทุกอย่างขึ้นอยู่กับตัวอธิคมเท่านั้น  จริงๆอยากให้ขู่ธงรบด้วยนะ อิอิ อาตี๋จะได้ไม่เปลืองแรง จะได้กระตุ้นเตือนสติตลอดเวลา หากคิดจะทำอะไรนอกลู่นอกทาง  แม้จะทำให้ดูไม่ดีในสายเพื่อนแต่เราว่ามันมีความหวังดีเจืออยู่
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 22-12-2009 02:33:25 โดย Ak@tsuKII »

ออฟไลน์ Ak@tsuKII

  • Honeymoon
  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3845
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +685/-3
จริงๆธงรบเป็นคนน่ารักนะ(ถ้าเลิกเจ้าชู้จะดีมาก) นิสัยซื่อๆบื้อๆ ไม่มีเหลี่ยมทะลึ่งตึงตัง ขี้เล่นนี่แหละคือความน่ารักของตาคนนี้ จากที่ดูเป็นคนที่ค่อนข้างใจดี รักเพื่อน ด้วยซ้ำ อ่อนโยนขี้ใจอ่อนบางครั้งเหมือนเด่ะที่เดียงสา -"-  ในขณะเดียวกันบางครั้จก็เกิดผลเสียเหมือนกันอย่างเรื่องภาณุวัตน์ ผิดที่ผิดเวลา ส่วนข้อเสียก็คงรู้ฯกันก็อยู่   สังเกตมีเรื่องกะอาวุธ ก็ดูจะไม่อะไรกะอาวุธเหมือนอธิคม แม้จะฮึ่มๆโวยวายหึงหวงอาทิตย์ ตามประสา เท่านั้น  +1  ปล. คอมด๋วย ต้องจิ้มมือถือเอา เม้นไม่สะดวกเท่าไหร่ ขออภัยค่ะ
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 22-12-2009 02:44:25 โดย Ak@tsuKII »

ออฟไลน์ thaitanoi

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1451
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +70/-2
ขอบคุณครับ ลงซะยาวเลยติดตามเรื่องของสองคู่ดูท่าคู่ของอาทิตย์กับธงรบคงต้องอีกนานนะเนี่ย

m_pop91

  • บุคคลทั่วไป
จะว่าไปอาวุธนี่ก็ไม่ใช่ย่อยนะ

เป็นคนดีในแบบที่ไม่น่าจะเป็น

ลองคิดๆดูจะไปโทษอาวุธก็ไม่ถูกซะทีเดียว

แต่ถ้าอาวุธไม่ได้ดีอย่างนี้อะไรๆก็คงง่ายขึ้น

ธงรบเองก็เหมือนกันทำไมไม่ตั้งสติดีๆ

ใช้แต่อารมณ์กับความรู้สึกล้วนๆ

บางทีความรักที่เขาว่ากันว่าไม่ต้องใช้สมอง

มันก็ไม่จริงเสมอไปหรอก

มันน่าจะใช้ทั้งสมองและความรู้สึกควบคู่กันไป

แต่อย่างไรซะก็เอาใจช่วยธงรบ

ส่วนอธิคม ได้รับบทเรียนไปแล้ว

รู้สึกว่าจะมีสติมากกว่าที่เคยเป็น

ต้องชมอนุภาพที่เข้มแข็งมากๆ

สามารถทำให้อธิคมเปลี่ยนได้ขนาดนี้

ชอบอนุภาพมาก เป็นคนที่มีเหตุผลมาก

และแต่ละเหตุผลนี่ไม่สามารถปฏิเสธได้เลย

เพราะอนุภาพดีขนาดนี้นี่เองอธิคมถึงดีขี้น

เป็นเพราะนอนด้วยกันทุกวันหรือปล่าวนะ

สมองเลยเกิดการออสโมซิสซะงั้น

555



CocO naTtH mIlK

  • บุคคลทั่วไป
เห็นด้วยครับ มันก็แค่ข้ออ้างจริงๆ สำหรับผมขอเมนต์แรงเลยว่า อยากแย่ง แต่อยากทำตัวเป็นคนดี
เพราะ ไม่อยากให้คุณนุ รู้ตัวแล้วเกลียดต่างหากล่ะม๊าง
คนเราเวลารักกัน มันต้องมีทะเลาะกันบ้าง มีชีวิตคู่ไหนราบรื่นแท้จริง ถนนยังมีรู ประปายังมีแตก เก้าอี้ยังมีหัก
จะมากำหนดได้ตอนไหนว่าวันไหนมันพังเราต้องซ่อม! ใครกำหนดรู้ได้!

คนที่มาแหย่ให้รูกกว้างขึ้นระหว่างที่เขาหาของมาซ่อมเนี่ย...ฮึ..เกลียด! ให้ไปเลย ว่า "ฉวยโอกาส"

ไม่รู้หรอกว่าอาวุธโดนอะไรมาบ้างแต่ที่ทำอยู่บอกเลยว่ามันผิด การกระทำมันเหมือนยุและบอกว่ายังมีผมนะ
ถ้าไม่เลือกมันแล้ว ถ้าอยู่กับผมนะ คุณจะได้สิ่งที่ดีกว่า...
ขอให้อาวุธโดนมั่งเหอะโดนสิ่งที่ตัวเองกำลังทำเนี่ยแหล่ะ ทำตัวไม่ต่างจาก "กิ๊ก" เลย

วันไหนมีคนรัก..พอคนรักทะเลาะเข้าใจผิด ก็ไปหาเพื่อนตัวเองที่รู้อยู่ หรือระแวงว่ามีใจให้คนรักตัวเอง
แฟนตัวเองพักบ้านเขา อยู่กินกับเขา ทำท่าเหมือนมีใจให้
พอไปพูดปรับความเข้าใจกับเพื่อน ก็โดนแบบที่อาวุธพูดกับอธิคม อยากจะรู้เหมือนกันว่า
"คนดี" ที่ชื่ออาวุธเนี่ย จะไม่รู้สึกอะไรหรือเปล่า จะยังคิดว่าการกระทำของตัวเองถูกอยู่รึเปล่า

แต่....อีตาธงรบ เลิกเล่นหูเล่นตาในที่ลับได้แล้ว ! เล่นหูเล่นตาให้ที่แจ้งให้อาทิตย์..ตบหน้าหัน..ดึงหู กระชาก...เตะ..สิฟะ!

 :call:ขออภัยนะครับที่เม้นท์แรง  :call: อินมาก..โดนใจมาก :call: กระชากแผลเก่าขอไปเย็บหัวใจก่อน

สุดท้ายลุ้นเรื่องนี้มากครับ o13 รอตอนต่อไปงับ



ว่าแล้ว นาย ก็เอาไปเป็น plot เรื่องใหม่เลยดีมั๊ย เอาแบบที่ อาวุธมีรักใหม่แล้วโดนแย่ง หรือว่าทำให้รู้สึกว่าถูกแย่งไปอ่ะ

จริงๆก็ตามมาอ่านจนทันแล้วอ่ะนะ แต่ว่าไม่ได้คิดว่าจะเข้ามาแสดงความคิดเห็นอะไรมากหรอก เพราะว่า นายก็พยายามสื่อให้เห็นอยู่แล้วว่า คนที่เมื่อทำผิดแล้วมันก้ต้องได้รับผลบ้างไม่มากก็น้อย (หรือเปล่าหว่า) แต่ว่าพออ่านจาก FC หลายๆคน ก็ อืม....คิดเหมือนหันบ้าง ไม่เหมือนบ้าง ก็เลยมามั่งดีกว่า

โดยส่วนตัวนะครับ
อาวุธ ก็ดูดีนะ ถ้าเป็นคนจริงๆก็น่าจะมีคนสนใจมากอยู่ เพราะว่าหน้าตาดี หล่อ รวย มีการศึกษา (ไม่ได้หมายความว่าอีก 2 หนุ่มไม่ดเนะ) ภาพรวม Okay แต่พฤติกรรมจากการที่ติดตามมานี่ซิ ทำไมชอบมาหลงรักคนที่เค้ามีเจ้าของบแล้วอ่ะ เพราะว่าถ้าเป็นอาวุธ น่าจะหาได้ง่ายนะ หรือว่าตัวเองทำแต่งานจนไม่มีเวลาออกไปแสวงหาใคร หรือว่าไม่คิดจะหา รอคนที่เข้ามาหาดีกว่า...แต่ถ้าเป็นคนจริงๆนะ จะบอกว่า "ออกไปหาเอาเถอะ!!"

ธงรบ แหม...ไม่พูดถึงก็กะไรอยู่ มีความรู้สึกว่าธงรบเป็นผู้ใหญ่ขึ้นนะ แม้ว่าบางอารมณ์จะถูกเพื่อนรักพาไปแบบไม่มีทิศทางก็เหอะ แต่ทำให้เห็นว่า เมื่อเวลาผ่านไป เจออุปสรรคมากขึ้น คนเราจะแกร่งได้เอง เคยมีคนบอกว่า "คนเรามีความผิดพลาดเป็นบทเรียนเพื่อให้ก้าวต่อไปอย่างมีสติ" ก็น่าจะจริงสำหรับตัวธงรบตอนนี้

ส่วนที่เหลือ ไม่เอาดีกว่า เด๋วบรรดา แฟนๆทั้งหลายจะมากระหน่ำเอา

อย่าลืม รวมเล่มเมื่อไหร่บอกเราด้วยนะนาย :L2:

katawoot

  • บุคคลทั่วไป
ธงรบ - 42

ธงรบแทบอยากจะวิ่งไปชนกระจกแล้วกระโดดลงไปจากชั้น 15 ของตึก ทันทีที่เขาบอกเลิกภานุวัฒน์ เด็กหนุ่มก็คอตก ก้มหน้า แล้วน้ำตาก็หยดลงบนโต๊ะ ไหล่เริ่มไหว ก่อนจะร้องไห้สะอึกสะอื้นจนตัวโยน ธงรบมองซ้ายมองขวาเพื่อดูว่ามีใครกำลังลองอยู่หรือไม่ โชคดีที่บ่ายวันนี้ร้านอาหารไม่ค่อยมีคนและเขากับภานุวัฒน์นั่งอยู่โต๊ะมุมในสุด ตอนนี้ธงรบชักไม่แน่ใจว่าเลือกสถานที่ในการบอกเลิกภานุวัฒน์เหมาะสมหรือเปล่า ตอนแรกจะบอกในห้องส่วนตัวที่่บ้าน แต่เขาก็กลัวว่าภานุวัฒน์จะโผเข้ากอดแล้วซบหน้าลงกับอกร้องไห้อ้อนวอนเขาไม่ให้ทิ้งเหมือนครั้งก่อนนั้น
แต่เห็นน้ำตาของภานุวัฒน์เขาก็ชักใจอ่อน
“โจ้ ฟังพี่ก่อน โจ้ต้องเข้าใจนะว่าเราอายุห่างกันมาก ยังไงมันก็ไปไม่รอด เลิกกันเสียตอนนี้ดีกว่าจะปล่อยเวลาให้นานไป ยิ่งนานยิ่งเสียใจมาก”
ภานุวัฒน์ไม่ตอบ เอาแต่นั่งก้มหน้าร้องไห้ ธงรบถอนหายใจเฮือกใหญ่ รู้สึกลำบากใจยิ่งนัก ให้ภานุวัฒน์โวยวายยังจะดีกว่าก้มหน้าร้องไห้แบบนี้
“พี่ไม่ใช่คนดีนักหรอก อยู่กับพี่ก็จะมีแต่เสียใจ โจ้ยังเด็ก ยังจะเจอคนอีกมาก แต่พี่ก็จะยังเป็นพี่ชายที่ดีของโจ้นะครับ”
ธงรบอยากจะเอื้อมมือไปดันคางให้ภานุวัฒน์เงยหน้าขึ้นมาฟังเขา อย่างน้อยก็แสดงออกถึงการรับรู้ แต่ตอนนี้ภานุวัฒน์เอาแต่ก้มหน้าและท่าทางจะร้องไห้หนักกว่าเดิม
“โจ้ อย่าเอาแต่ร้องไห้แบบนี้สิ พูดอะไรบ้าง เข้าใจพี่นะ ใช่ไหมครับ” ธงรบก้มหน้าลง พยายามจะมองหน้าอีกฝ่ายให้ได้
“โจ้ ฟังพี่นะ พี่ต้อง...”
“ทำไมครับ ทำไมต้องเลิกกับผม” ภานุวัฒน์พึมพำ ตายังมองพื้นโต๊ะ “ผมไม่ได้เรียกร้องอะไรเลย ผมแค่อยู่เฉยๆ สารวัตรจะไปทำอะไรกับใครก็ได้ผมไม่ว่า แต่ขอให้อย่าทิ้งผมก็พอแล้ว จะเจอผมเมื่อไหร่ก็ได้ ไม่เจอก็ได้ ผมจะไม่ทำให้สารวัตรลำบากใจ แต่อย่าเลิกกับผม อย่าทิ้งผม ผมรักสารวัตร ผมทนไม่ได้ถ้าไม่มีสารวัตร”
“เราก็ยังคบกันอยู่ พี่จะเป็นพี่ชายคอยดูแลเรา”
“ผมไม่ต้องการพี่ชาย” ภานุวัฒน์รีบพูดแทรก “สารวัตรไม่ต้องรักผมก็ได้ แต่อย่าทิ้งผม อย่าเลิกกับผม อยู่แบบนี้ไปเรื่อยๆ อย่าทิ้งผมนะครับ”
“โจ้” ธงรบคราง ภานุวัฒน์เงยหน้าขึ้น ดวงตาคู่นั้นเจ็บปวด ธงรบรู้ว่าชายหนุ่ยรักเขามาก หัวใจบริสุทธิ์ของภานุวัฒน์ทำให้เขารู้สึกผิด
...ถ้าเพียงแต่อาทิตย์จะรักเขาได้ซักครึ่งของภานุวัฒน์...
...ถ้า...
ภานุวัฒน์ยังคงนั่งก้มหน้าพลางยกมือขึ้นเช็ดน้ำตาเป็นระยะๆ จนในที่สุดก็หยุดร้อง ธงรบนั่งมองชายหนุ่มเงียบๆ ไม่รู้จะพูดอะไรต่อไปดี สงสารภานุวัฒน์ก็สงสาร สงสารตัวเองก็ไม่ใช่น้อยที่ต้องมาตกอยู่ในสถานการณ์แบบนี้ แต่ก่อนเขาไม่เคยนึกจะมีความรัก พอมีความรักครั้งแรกก็เจอประสบการณ์หนักๆ ที่แก้ปัญหาไม่ได้

คชานนท์กลับมาถึงประเทศไทยได้หลายวันแล้วแต่มัวยุ่งเรื่องงานเพราะตลาดเงินกำลังผันผวนอย่างหนัก หลังจากจัดการเรื่องธุรกิจให้อยู่ในระดับที่ 'ไม่น่าต้องกังวล' ได้แล้วเขาก็ตัดสินใจว่าถึงเวลาที่จะมา 'จัดการ' กับธงรบเสียที เขาปล่อยให้ตัวแทนของเขาทำงานกับธงรบมาได้พักใหญ่แล้วเพราะเชื่อในฝีมือ แต่บ่ายวันนี้คนที่เขาเสียเงินค่าจ้างจำนวนไม่น้อยเพื่อให้ 'รักษา' ธงรบก็โวยวายกับเขาแบบไม่เหลือมาดของคุณหมอผู้เยือกเย็น
“เข้าขั้นโคม่าแล้วล่ะนนท์ แบบนี้ต้องจัดการขั้นเด็ดขาด” พศวัตถอนหายใจเฮือกใหญ่เมื่อเดินเข้ามาในห้องทำงานของคชานนท์หลังจากเสร็จสิ้นการบรรยายเรื่อง 'วิธีรับมือกับความเครียดในสถานที่ทำงาน' ให้กับพนักงานในบริษัทของคชานนท์
“ก็ไหนบอกว่าพัฒนาขึ้น” คชานนท์ถาม
“พัฒนาขึ้นและพัฒนาลงในเวลาเดียวกัน ตั้งแต่ทำงานกับคนมา สารวัตรเป็นคนปกติคนเดียวที่ไม่ปกติ” พศวัตส่ายหน้า “เป็นคนเดียวที่ไม่ได้เป็นโรคทางจิตและไม่เป็นโรคเครียดซึ่งผมให้การบำบัด แต่ผมรู้สึกชักจะหมดปัญญา”
“แล้วทำไมยากนักหนา”
“เพราะผู้ชายคนนี้เป็นมนุษย์พันธ์พิเศษ” พศวัตเริ่มสงบสติอารมณ์ได้จึงเปลี่ยนเป็นน้ำเสียงอ่อนลง “รู้ไหม เขาเพิ่งโทรศัพท์มาสารภาพว่าทำผิดศีลห้า”
“ข้อประพฤติผิดในกามแน่ๆ” คชานนท์ทายพร้อมกับหัวเราะเบาๆ
“ยังมีหน้ามาตำหนิผมว่าแนะนำอะไรผิดๆ”
“แนะนำว่ายังไง” คชานนท์เลิกคิ้ว บอกตัวเองว่าไม่ค่อยสงสัยเท่าไหร่นักถึงเรื่องอะไรก็ตามที่พศวัตจะเล่่าต่อไป ธงรบมีเหตุผลให้ตัวเองเสมอ และเขาก็ยอมรับว่าบางครั้งเพื่อนพี่ชายของเขาคิดและทำอะไรแปลกๆ บางทีธงรบก็เหมือนเป็นคนที่ฉลาดมาก เข้าใจอะไรได้ลึกซึ้งแต่ทำเป็นทะลึ่งทะเล้นล้อเล่นไปเรื่อย แต่บางทีก็อดคิดไม่ได้ว่าธงรบนั้นคิดอะไรไม่ออกจริงๆ หากเรื่องนั้นซับซ้อนเกินไป
“บอกให้ปล่อยวาง ให้ระบาย เพราะหมกมุ่นกับเรื่องเดียวมากๆ เดี๋ยวจะเหมือนลูกโป่งแตก แต่รู้ไหมเขาไปทำอะไรมา” พศวัตพูดเสียงเนิบนาบ ก่อนอ้างคำพูดที่สนทนากับธงรบให้ฟัง

“ผมบอกให้ปล่อยวาง ระบายความเครียดออกมา ไปนั่งวิปรัสนา ทำสมาธิ ฝึกโยคะ ไปเล่นกีฬาหรืออะไรก็ได้ ไม่ใช่ไปหาเรื่องใส่ตัวอีก”
“ก็แล้วทำไมหมอไม่พูดตรงๆ ให้เข้าใจง่ายๆ ล่ะ นี่บอกให้ผมปล่อยบ้าง ระบายออกมาบ้างเพราะมันจะอัดอั้นเหมือนลูกโป่งแตก” ธงรบเถียง
“ก็เลยหาเรื่องน้ำแตกแทน” พศวัตกระแทกเสียง
“หมอพูดไม่เพราะเลยนะ จิตแพทย์เขาให้พูดกับคนไข้แบบนี้ด้วยหรือ” ธงรบทักท้วง
“ถ้าสารวัตรเป็นคนไข้ของผมที่โรงพยาบาล ไม่ใช่คนไข้แบบนี้...” พศวัตสวนกลับ แต่ก็ชะงักไปครู่หนึ่ง ก่อนจะพูดต่อว่า “ผมจะจับช๊อตด้วยไฟ้าและขังเดี่ยวซักหนึ่งอาทิตย์”
“พูดคำว่าอาทิตย์มันสะเทือนใจผมนะหมอ พูดคำว่าสัปดาห์แทนได้ไหมล่ะ” คนไข้พิเศษทำเสียงอ่อนแรง
“อาทิตย์ อาทิตย์ อาทิตย์” พศวัตพูดซ้ำๆ “ท่องเอาไว้สิ ไม่ก็เขียนใส่กระดาษตัวใหญ่ๆ แปะไว้บนผนังห้อง”
“ตอนนี้ผมวาดรูปพระอาทิตย์ใหญ่มหึมาแปะไว้ในห้องนอนเลยล่ะหมอ เพราะอะไรรู้ไหมครับ เพราะผมแตะต้องอาทิตย์ไม่ได้ ผมก็เลยได้แค่นอนมองรูปภาพในห้อง” เสียงของธงรบอ่อนล้า
“สารวัตรธงรบครับ อดทนหน่อย” พศวัตเปลี่ยนเป็นเสียงอ่อนโยน “อีกไม่นานหรอก อีกไม่นาน”
“ผมรู้สึกว่ามันใกล้จะชั่วนิรันดร์แล้วนะหมอ” ธงรบบ่น “นี่จะให้รอกันถึงไหน แบบนี้เอาปืนมายิงกันให้ตายดีกว่า ผมอยากจะตายวันนี้พรุ่งนี้ซะเลย อาทิตย์จะได้มาดูใจผม”
“อย่ายอมแพ้นะสารวัตร”
“ผมจะชนะหรือ” ธงรบเสียงเบาหวิว เงียบไปนานหลายอึดใจ แล้วพูดต่อว่า “ทำยังไงผมก็เป็นคนดีไม่ได้ ผมไม่เหมาะกับอาทิตย์หรอกมั๊ง”
“อย่าหมดหวังในตัวเองสิครับ คนเราอาจหมดหวังกับเรื่องอื่นใดก็ได้ แต่ไม่ควรสิ้นหวังในตัวเอง”
“ผมทำผิดอีกแล้วไม่จบไม่สิ้น ผมนอกใจอาทิตย์ ผมนอนกับคนอื่น เบิ้ลสองเลยนะหมอ ผมควบคุมตัวเองไม่ได้ พอกินเหล้าผมก็บังคับตัวเองไม่ได้ จะไม่กินเหล้าผมก็บังคับตัวเองไม่ได้เหมือนกัน ยิ่งผมเห็นอาทิตย์กับอาวุธควงคู่กันซื้อของให้ซุปเปอร์มาร์เก็ตผมก็ยิ่งหมดกำลังใจ ผมเป็นคนดีไม่ได้หรอก ผมคงต้องกลับไปเป็นธงรบคนเดิมที่เจ้าชู้ลอยชายไปวันๆ”
“อ๋อ ทำประชด”
“เปล่า ผมว่ามันคงเป็นสันดานผมมั๊ง” ธงรบทำเสียงเหยียดหยันตัวเอง
“สารวัตรธงรบครับ ไหนๆ คุณก็เชื่อผมมาพอสมควรแล้ว โดยเฉพาะอย่างยิ่งเรื่องคำแนะนำลูกโป่งแตก ตอนนี้เชื่อผมเป็นครั้งสุดท้ายได้ไหม” พศวัตพูด แต่ในใจก็บอกตัวเองว่าคราวต่อไปจะแนะนำอะไรธงรบคงต้องระมัดระวังมากกว่าเดิม
“อะไรครับ” ธงรบถามเสียงเนือยๆ
“อย่า ยอม แพ้” พศวัตเน้นเสียงหนัก “อย่า ยอม แพ้ ท่องเอาไว้ อย่า ยอม แพ้”
...
คชานนท์บอกกับพศวัตว่าจากนี้ไปเขาจะจัดการเอง ในเมื่อธงรบเข้าขั้นโคม่าแล้วก็คงต้องต่อท่อออกซิเจนเป็นการด่วนจึงตั้งใจจะยื่นคำขาดให้ธงรบเปลี่ยนตัวเองอย่างสิ้นเชิงแลกกับหลักฐานที่เขามีและกำลังจะเอาไปให้อาทิตย์ นั่นก็คือการยอมรับจากศรุตว่าธงรบไม่ยอมเล่นด้วย และการที่พศวัตรับรองตามหลักวิชาการว่าธงรบได้รับการบำบัดให้หายจากความเจ้าชู้แล้ว และที่สำคัญ เขาได้คุยนอกรอบกับอาวุธและตะวัน คำตอบสุดท้ายอยู่ที่ธงรบเท่านั้น ส่วนเรื่องภานุวัฒน์เขาจะจัดการแก้ปัญหาให้เองเป็นกรณีพิเศษ
...เสียหุ้นตัวเด่นๆ ให้ศรุตไปหลายตัวเพื่อแลกกับคลิปบันทึกเสียงว่าธงรบไม่ยอมนอนด้วย แพงจริงๆ นะพี่ธง แล้วนี่ต้องโน้วน้าวแกมบังคับให้หมอพศวัตเขียนรายงานว่าได้รักษาธงรบแล้วและเห็นว่าพฤติกรรมเปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้นเพราะผ่านการทดสอบทางการแพทย์แล้ว สามารถกลับตัวกลับใจเป็นคนดีได้และนำไปเป็นแฟนได้โดยไม่มีความเสี่ยงในระดับที่จะก่อให้เกิดความเสียหายต่อหัวใจ …
...ขอให้พี่เราลงเอยกับอาทิตย์คนรักคนแรกในชีวิตหนุ่มใหญ่ด้วยเถอะ ไม่งั้นคชานนท์เสียเครดิตแย่เลยเพราะตั้งแต่จัดการกับชีวิตคู่ของคนมาหลายคนเขาไม่เคยพลาดซักราย...
...อืม หรือว่าเคยแล้ว พลาดครั้งแรกเป็นเรื่องของพี่คมกับคุณนุ ที่สองคนนั้นลงเอยกันจะว่าไปก็ไม่ได้สำเร็จเพราะตัวเขาซะทีเดียว พอพี่คมถูกยิงบาดเจ็บสาหัส อะไรๆ ก็เลยง่ายเข้า...
...แต่คราวนี้ขออย่าให้ประวัติศาสตร์ซ้ำรอยเลย ไม่อยากเสีี่ยง ที่สำคัญ เขาไม่อยากเสียสถิติ...
คชานนท์อมยิ้มอย่างภูมิใจกับผลงานของตัวเอง ก่อนจะล้วงประเป๋าหยิบกุญแจห้องพักของธงรบออกมาแล้วเปิดประตูเพืี่อเข้าไปในห้อง อธิคมบอกว่าธงรบนอน 'เตรียมตัวตาย' อยู่ที่บ้าน เขาจึงบอกให้พี่ชายส่งกุญแจมาให้และรีบออกจากออฟฟิสเพื่อมาเยี่ยมคนป่วยโคม่าซึ่งเป็นโรคเกี่ยวกับ 'ความรักเป็นพิษ'

คชานนท์เดินเข้ามาในห้องของนายตำรวจหนุ่มผู้ที่กำลังช้ำใจเพราะความรักและหันไปมองรอบห้องแล้วส่ายหน้าเพราะห้องของธงรบนั้นรกกว่าห้องของพี่ชายเขาเป็นสองเท่า
เจ้าของห้องนอนอยู่บนเก้าอี้เลซี่บอยตัวใหญ่หน้าโทรทัศน์ ร่างสูงใหญ่สวมกางเกงขาสั้นตัวเดียว ผมเผ้ายุ่งเหยิง ไรนวดครึ้ม
"ตอนนั้นก็เข้าไปดูสภาพพี่คม ตอนนี้พี่ธง แล้วยังต้องไปแก้ปัญหาธุรกิจโรงแรมของพ่อหัวดื้ออีก เฮ้อ เกิดมาเป็นคชานนท์นี่มันภารกิจเยอะจริงๆ ยากๆ ทั้งนั้น" คชานนท์บ่นพลางก้มหน้าลงใกล้ธงรบ
"ใครวะ" ธงรบลืมตา พูดขึ้นมาเบาๆ พร้อมกับหันหน้ามาทางคชานนท์ พอเห็นว่าเป็นใครจึงหันหน้าไปอีกทางแล้วกล่าวว่า "มาก็ดีแล้ว ไปหาข้าวมาให้พี่กินหน่อยสินนท์ หิวฉิบหาย"
"ผมซื้อเหล้ามาฝาก พี่รีบลุกขึ้นมาเมาต่อเถอะ"
"ไม่ไหวแล้วนนท์ ตอนนี้พี่หิวข้าวยิ่งกว่าหิวเหล้ากับหิวรัก" ธงรบเสียงแผ่วเหมือนจะขาดใจ
"อ้าว พอแล้วหรือ นึกว่าจะอยากเมาต่อ"
"เลิกกระทบกระเทียบเสียทีแล้วไปหาอะไรมาให้พี่กินก่อนพี่จะหิวตาย"
"ผมว่าพี่จะตรอมใจตายมากกว่า" คชานนท์หัวเราะเบาๆ
"เดี๋ยวโดนเตะ" ธงรบขู่
"ไม่เข้าใจพี่กับพี่คมจริงๆ" คชานนท์เดินไปยืนอยู่หลังเก้าอี้เลซี่บอยของธงรบแล้วนิ่งเงียบ จงใจพูดแล้วเว้นช่วงเพื่อเรียกความสนใจของคนที่นอนซังกะนายอยู่ให้กระหายอยากรู้
"อะไรล่ะ" ธงรบถามขึ้นมาเบาๆ
"เอะอะก็ใช้แต่กำลัง ไม่ใช้ปัญญากันบ้างเลย"
"ก็แกพูดยังงี้สิ อาจต้องใช้กำลัง" ธงรบเสียงเข้มขึ้น "ใช้กำลังขาก่อน แล้วตามด้วยกำลังแขนกับกำลังมือ"
"ไม่แตะก็ตบหัว ผมไม่ใช่ไอ้นนท์ตัวเล็กใส่กางเกงขาสั้นของพี่สองคนแล้วนะ รู้ไหมว่าผมเป็นประธานบริษัทบริหารสินทรัพย์ชั้นนำของประเทศ ผมมีเพาเวอร์สามารถปั่นหุ้นของตลาดหุ้นอาเซียนให้แกว่งไปแกว่งมาได้สบายมากเลยรู้หรือเปล่า"
"หุ้นแกว่งพี่ไม่รู้โว้ย แต่อย่างอื่นแกว่งพี่นึกภาพออก" ธงรบพูดแล้วถอนหายใจแล้วทำเสียงอ่อน "นนท์ ไปหาอะไรมากินที"
"พี่ลุกขึ้นมาทานเถอะ อย่าหวังว่าผมจะเสริฟอาหารบนเตียง" คชานนท์ปฏิเสธแล้วก้มลงเก็บของที่วางกระจัดกระจายอยู่รอบๆ
"นนท์ ก้นสวยเหมือนกันนะ" ธงรบพูดขึ้นมาเบาๆ แต่คนที่ได้ยินรีบยืดตัวขึ้นและหันมาทำหน้าตกใจปนฉุน
"เฮ่ย พี่ธง อย่ามาพูดกับผมแบบนี้นะ ไม่งั้นผมจะฟ้องพี่คม เดี๋ยวพี่โดนเตะนะจะบอกให้" คชานนท์โวยวาย
"ฟ้องไอ้วุธก็ไม่กลัว" ธงรบหัวเราะเสียงขื่น "แต่ถ้ายังไม่ไปหาอะไรมาให้กิน พี่จะจับทำเมียซะเลย คราวนี้ให้อาทิตย์มาเห็นอีก ดูซิว่าจะวิ่งหนีไปหาใคร"
"ให้มันได้ยังงี้สิ" คชานนท์ถอนหายใจ "ท่าทางพี่จะหนักกว่าพี่คมตอนโดนคุนนุทิ้ง แต่ที่แตกต่างก็คือพี่คมฮึดสู้ ในที่สุดก็สำเร็จ ตอนนี้คงนอนจู๋จี๋กับแฟนอยู่ที่บ้าน ส่วนพี่ ผมไม่มั่นใจว่าจะช่วยได้หรือเปล่า"
"ใครก็ช่วยพี่ไม่ได้หรอกนนท์" ธงรบถอนหายใจ
"ได้สิ ผมนี่ไงจะช่วยพี่" คชานนท์ตอบ
"ไหนเมื่อกี้บอกว่าไม่มั่นใจ"
"พี่ธง" คชานนท์ถอนหายใจ "แต่ก่อนอื่นพี่ต้องช่วยตัวเองก่อน"
"ช่วยตัวเองพี่ก็ไม่อยากช่วย รู้ไหมนนท์ พี่ไม่มีอารมณ์อะไรทั้งสิ้น จนช่วยตัวเองก็ไม่อยากทำ พี่อยากทำแต่อาทิตย์ แต่อาทิตย์ก็ไม่อยู่ให้พี่ทำ พี่จะบ้าตายอยู่แล้ว ทำไมทรมานพี่ได้ถึงขนาดนี้ พี่รู้ว่าพี่ผิด พี่ยอมรับผิด พี่จะกลับตัวกลับใจ แต่อาทิตย์ไม่ยอมให้พี่สารภาพผิดเลย ไม่สนใจพี่ ไม่ใยดีพี่ ไม่รู้สึกอะไรกับพี่" ธงรบคร่ำครวญ
"พี่รู้ได้ยังไง"
"พี่รู้ก็แล้วกัน พี่รู้ว่าอาทิตย์ไม่ได้รักพี่แม้แต่นิด ในใจของอาทิตย์มีคนอื่น พี่ไม่ใช่ผู้ชายชนิดแกะกล่องออกมาแล้วเป็นคนสมบูรณ์แบบ มีใบรับประกันให้พร้อม พี่อาจไม่ใช่คนแบบที่อาทิตย์ฝันว่าจะเจอ บางทีอาทิตย์คบกับพี่เพื่อเป็นการฆ่าเวลา รอโอกาสที่จะเจอคนที่ใช่" ธงรบตัดพ้อ “และตอนนี้ก็คงเจอแล้ว”
"คิดแบบนี้พี่ก็แพ้ตั้งแต่ยังไม่เริ่มต้น"
"พี่ว่ามันใกล้จะจบแล้วต่างหาก" ธงรบแย้ง "อีกหน่อยพี่ก็คงเสียอาทิตย์ไป"
"งั้นพี่ก็หาคนใหม่ หล่อล่ำอย่างพี่จะหาใครก็ได้"
"พี่ไม่อยากได้คนใหม่" ธงรบส่ายหน้า "พี่อยากได้อาทิตย์"
"อย่างที่ผมพูด พี่ต้องช่วยตัวเองก่อนผมจะช่วย"
"ตกลงใครจะช่วยใคร" ธงรบถาม
"ผมจะช่วยพี่ให้ช่วยตัวเอง"
"เริ่มงงแล้วนะนนท์"
"ก็เห็นงงทุกที ผมก็แค่พูดอะไรง่ายๆ"
"แกว่าพี่โง่อีกแล้วสิ"
"ผมว่าพี่ไม่เป็นนักสู้"
"เลิกด่าพี่ได้แล้วนนท์" ธงรบทำเสียงน้อยใจ
"เปล่า ไม่ได้ด่า แค่รู้สึกผิดหวังที่สารวัตรธงรบผู้มีลูกตื๊อเหนือใครในบรรดาคนเจ้าชู้กลับมาถอดใจซะแล้ว" คชานนท์ทำเสียงผิดหวัง
"อาทิตย์ใจแข็งมากรู้หรือเปล่านนท์ ลองมาเป็นพี่สิแล้วจะรู้"
"ถ้าผมเป็นพี่ ผมจะแสดงให้เขาเห็นว่าเราเป็นคนใหม่ และเหนือกว่าคนที่เขาเปรียบเทียบ"
"พี่จะเหนือกว่าไอ้วุธได้ยังไง มันเหนือกว่าพี่ทุกอย่าง ยศก็สูงกว่า พ่อก็ใหญ่กว่า บ้านก็หลังใหญ่กว่า รวยกว่า อะไรๆ มันก็ชนะพี่ ยกเว้นรูปร่างหน้าตาและเรื่องอย่างว่า"
"มิน่า" คชานนท์ส่ายหน้า
"มิน่าอะไร"
"พี่เปรียบด้านที่เป็นอลูมิเนี่ยมของตัวเองกับเพชร ทำไมไม่เปรียบด้านที่เป็นเหล็กไหลล่ะครับ ว่าตัวเองก็มีสิ่งที่ดี ซึ่งตัวเองอาจจะคิดว่าไม่ดี แต่คนอื่นคิดว่าดี พี่ชอบคิดแต่จะให้คนอื่นรับในด้านที่ตัวเองคิดว่าดีแต่คนอื่นไม่คิดว่าดี แต่กลับเกลียดมันด้วยซ้ำ"
"พูดแล้วเข้าใจยากฉิบหาย"
"รู้ว่าเขาไม่ชอบพี่ก็ยังทำ"
"นี่แกมาช่วยพี่หรือมาทับถม" ธงรบทำเสียงน้อยใจ "ถ้าอยากช่วยพี่ ไปคุยกับไอ้วุธ ให้มันเลิกยุ่งกับอาทิตย์สิ ให้มันคืนอาทิตย์มา"
"อาทิตย์ไม่ใช่สิ่งของ เป็นคน มีชีวิตจิตใจ เขาคิดของเขาได้เองหรอก" คชานนท์เตือน "แล้วที่สำคัญผมไปสั่งเขาไม่ได้ จะโน้วน้าวใจเขาก็ลำบากด้วยซ้ำ คนที่จะทำได้คือพี่ ถ้าพี่เป็นศิลาให้เขาเห็น เพชรเขาก็ไม่ต้องการ เพราะเขาไม่ได้ต้องการทรัพย์สินหรือสิ่งสวยงาม แต่เขาต้องการความมั่นคง"
"ศิลานี่คือหินใช่ไหมนนท์" ธงรบถามเพื่อความมั่นใจ "แกหัดพูดอะไรง่ายๆ เข้าใจได้ชัดเจนทันทีเหมือนท่อง ก. ไก่ ถึง ฮ. นกฮูกได้ไหมวะ"
"แล้วท่องได้หรือเปล่าล่ะที่พูดนั่นน่ะ เรื่องง่ายๆ พี่ก็ไม่รู้"
"เฮ้อ" ธงรบถอนหายใจเสียงดังแล้วเงียบไปครู่ใหญ่ จากนั้นจึงพูดขึ้นว่า "นนท์ แล้วนี่พี่จะได้กินข้าวหรือเปล่าวะ"
“ก็ลุกขึ้นมาสิครับ แล้วผมจะบอกข่าวดี”
“ข่าวดีอะไร” ธงบดีดตัวขึ้นมานั่งทันใด “ข่าวดีอะไรนนท์ อย่ามาหลอกพี่ให้ดีใจนะ”
“ทานข้าวเสร็จแล้วผมจะบอก วันนี้ผมไปเจอพี่วุธมา” คชานนท์เริ่มกระบวนการ 'ต่อท่อออกซิเจน' ให้ธงรบ
“อะไร บอกตอนนี้เลย พี่สัญญาว่าจะกินข้าวให้หมดจาน” ธงรบยื่นหน้าเข้ามาใกล้คชานนท์ จ้องตาชายหนุ่มนิ่งจนคชานนท์ต้องถอยหลังเพราะธงรบเข้ามาใกล้มากเกินไป
“เดี๋ยวจะไปดูว่ามีอะไรกิน” คชานนท์พูดเสร็จก็เดินตรงไปที่ห้องครัวแล้วชะงัก จากนั้นจึงหันมาถามคนที่นั่งอยู่บนเก้าอี้เลซี่บอยตัวใหญ่ว่า “พี่อยู่คนเดียวหรือ”
“อือ” ธงรบพยักหน้า
“แล้วแฟนอีกคนของพี่ล่ะ” คชานนท์ถาม ในใจหมายถึงภานุวัฒน์
“แฟนอะไรที่ไหน”
“อ้าว พี่มีอีกคนนึงซ่อนอยู่ที่บ้านไม่ใช่หรือ”
“นนท์” ธงรบถอนหายใจ “อย่ามาทำหน้าตาแบบนี้เลย พี่รู้ว่านนท์ฉลาด ใช่นนท์หรือเปล่าที่จัดการภานุวัฒน์จนยอมออกจากบ้านพี่ไปดีๆ”
“พี่เอาเด็กคนนั้นมาอยู่ด้วยอีกแล้ว” คชานนท์ทำเสียงสูง
“อย่ามาทำเป็นไม่รู้หน่อยเลย คนอย่างนนท์หรือจะไม่รู้ว่าอะไรเป็นอะไร นี่ถามหน่อย เป็นเจ้าของบริษัทหุ้นหรือทำบริษัทนักสืบเอกชนด้วย”
“ผมไม่รู้จริงๆ แล้วทำไมภานุวัฒน์ไปซะแล้วล่ะครับ”
“พี่ไม่รู้ อยู่ดีๆ ก็บอกว่าจะกลับไปอยู่บ้าน” ธงรบพูดเสียงเบา ใบหน้าครุ่นคิด “พี่ควรจะทำยังไงล่ะนนท์ พี่ปล่อยให้เขาจากไปโดยดี พี่ควรจะทำอย่างนั้นใช้หรือเปล่า แต่โจ้ดูเศร้ามาก เงียบมากจนพี่รู้สึกแปลกๆ”
“บางอย่างเราก็ทำอะไรไม่ได้มากหรอก” คชานนท์พูด “เราทำทุกอย่างไม่ได้นะครับ เราทำได้แค่บางอย่าง แต่เราต้องทำให้ดีที่สุดของเรา”
“พี่ทำดีที่สุดแล้วหรือยังก็ไม่รู้” ธงรบเสียงเบาโหวง ตาเหม่อมองไปยังโทรทัศน์จอใหญ่ซึ่งหน้าจอมีรอยแตกร้าว “เคยมีคนพูดว่าแก้วแตกแล้วมันเอามาต่อกันอีกไม่ได้”
“พี่ยังไม่ได้ทำแก้วแตก” คชานนท์พูดเสียงอ่อนโยน “อย่าเพิ่งตีตนไปก่อนไข้ คิดบวกเอาไว้ ถ้าเราคิดว่าแพ้เราก็แพ้ ถ้าเราคิดว่าชนะเราก็ชนะ แต่ตอนนี้พี่ไปอาบน้ำให้เรียบร้อยซะ จะได้ทานข้าวให้อร่อยๆ”
“พูดเหมือนคุณนุเลยไอ้นี่ จะกินข้าวทีต้องบังคับให้อาบน้ำก่อน” ธงรบบ่นแล้วเอนตัวลงนอนมองเพดานอยู่ชั่วครู่ พร้อมกับถามตัวเองในใจว่า
...เวลาอาวุธทำกับข้าวเสร็จ มันจะบอกให้อาทิตย์ไปอาบน้ำให้สะอาดก่อนแล้วค่อยมากินข้าวหรือเปล่า หรือจะไปอาบด้วยกัน ผลัดกันถูหลัง แล้วก็...แล้วก็...แล้วก็ทำอย่างที่ไอ้คมล้อ...
“พี่ธง” เสียงคชานนท์ดังขึ้นจากในครัว
“เออๆ ลุกแล้ว จะไปอาบน้ำเดี๋ยวนี้ล่ะ” ธงรบทำเสียงหงุดหงิดแล้วลุกขึ้นช้าๆ จากนั้นจึงเดินโผเผตรงไปยังห้องนอนเพื่ออาบน้ำตามคำสั่งของคชานนท์ ในใจก็คิดถึงข่าวดีที่คชานนท์จะบอกและภาวนาว่าขอให้เป็นข่าวดีจริงเถอะ คราวนี้เขาคงต้องไว้ใจคชานนท์เหมือนเคย เพราะว่าทุกอย่างสำเร็จเรียบร้อยได้เพราะมือและสมองของคชานนท์อย่างที่เจ้าตัวเคยชอบพูดเหมือนๆ กับที่ชอบชมอาวุธให้ได้ยินอยู่เสมอ


 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด