โหยยยยทั้ง...Bosatlas Lucifer meemewkewkaw แดนนี่ shell หลงรักเพลิงกันหมดเลยเหรออ 
*************************************************************************************************************
แสงแดดยามเช้าที่สาดส่องเข้ามาภายในห้อง ทำให้ผมต้องลืมตาขึ้นมา ภาพที่อยู่เบื้องหน้าผม คือภาพของผู้ชายคนหนึ่งที่กำลังหลับอยู่ มองใบหน้าของเพลิงไป ผมก็ยิ้มไป ผมค่อยๆดึงแขนของเพลิงออกจากตัวผม แล้วยื่นมือไปลูบไล้ ใบหน้าของคนที่กำลังหลับอยู่
ในขณะที่ผมลูบไล้ใบหน้าของเพลิง มือของเพลิงก็มากุมมือของผมไว้ บนใบหน้าของเพลิงมีรอยยิ้ม ก่อนที่จะลืมตาขึ้นมา
"ตื่นนานแล้วเหรอครับ เล็ก" ไม่ถามเปล่า เพลิงยังดึงผมเข้าไปกอดด้วย ผมซุกหน้าไปที่หน้าอกของเพลิง เราสองคนนอนกอดกันอยู่อีกสักแป๊บก็ลุกขึ้นจากเตียง
ผมนั่งรอเพลิงทำธุระส่วนตัวในห้องน้ำ ผมอ่านการ์ตูนไปด้วย อ่านๆอยู่มีมือคู่หนึ่งสวมกอดผมจากด้านหลัง และเอาคางมาเกยที่ใหล่ผม ผมยกมือข้างหนึ่งไปลูบที่ต้นคอของเจ้าของมือคู่นี้
"เล็กครับ วันนี้ไปโรงเรียนผมกันนะครับ"
"มีอะไรหรือเปล่าครับ แล้วผมต้องไปด้วยเหรอครับ"
"ที่โรงเรียนผมจัดงาน ครบรอบวันก่อตั้งโรงเรียนครับ นะครับเล็กไปกับผมนะครับ"
เพลิงตอนอ้อนนี้ น่ารักมาก เหมือนเด็กๆเลยครับ
"ไปก็ไปครับ แต่ว่าเพลิงต้องไปใส่เสื้อก่อนนะครับ มายืนโชว์อยู่ได้"
เมื่อเพลิงแต่งตัวเสร็จ เราทั้งคู่ก็ขับรถมาถึงโรงเรียนของเพลิงกัน เพลิงพาผมไปตามซุ้มต่างๆ มีทั้งของกินและของใช้ ที่ส่วนมากเป็นฝีมือของนักเรียน เจอเพื่อนเพลิงก็ทักทายกันบ้าง เดินดูซุ้มต่างๆจนเหนื่อย เพลิงเลยพาผมไปนั่งพักในซุ้ม ของห้องเพลิงเป็นซุ้มขายน้ำครับ
"น้ำครับเล็ก" ผมยื่นมือไปรับแก้วน้ำมาจากมือเพลิง ผมนั่งดื่มน้ำไป ก็ดูเพลิงช่วยเพื่อนๆไป จนเกือบเที่ยง เพลิงพาผมไปที่หอประชุม เพลิงบอกว่าจะมีการแสดงของนักเรียน
ผมกับเพลิงยืนดูนักเรียนแสดงไป ผ่านไปหลายชุดจนถึงการแสดงการร้องเพลง เรายืนดูไปกุมมือหันไป จนจบการแสดง เพลิงพาผมกลับหอ เรามานั่งกันที่โต๊ะหน้าหอเหมือนเดิม
"เล็กครับผมมมีอะไรจะให้ครับ" เพลิงยื่นกระดาษแผ่นหนึ่งมาให้ผม ผมจะคลี่มันออกอ่าน
"เอาไว้อ่านตอนก่อนนอนนะครับ เล็ก" ผมจึงเอากระดาษแผ่นนั้นเก็บใส่กระเป๋ากางเกง เพลิงยื่นมือมาจับมือผมไปวางไว้ตรงหน้าอก
"เล็กครับ หัวใจของผม จะบอกเล็กว่า รักนะครับ เล็ก สัมผัสได้หรือเปล่าครับ"
ผมก้มหน้าแล้วครับ มันเขินบอกกันอยู่ทุกวัน แต่วันนี้รู้สึกเขินมาก ได้แต่พยักหน้ารับ ผมดึงมือกลับ แล้วลุกขึ้นเดินกลับห้องผม เมื่ออยู่ในห้อง ผมหยิบกระดาษแผ่นนั้นขึ้น มาคลี่อ่าน
"รักไม่ใช่เหตุผล
รักไม่ใช่แค่ความเหมาะสม
รักไม่ต้องการแค่คำพูด
รักไม่ใช่แค่การกระทำ
รักไม่ใช่แค่อารมณ์
รักคือหัวใจ หัวใจผมให้คุณ
กี่คราวที่ความรัก ต้องลงเอยด้วยน้ำตา กี่คราวที่ล้าจนไม่อยากมีใคร
กี่ครั้งที่เสาะหา ผ่านมาแล้วก็เลยไป ไม่มีใครที่เหมือนเธอ
เปรียบเธอดังจุดหมาย สุดท้ายของนักเดินทาง เมื่อเจอเธอแล้วก็ไม่อยากเจอใคร
ไม่มีใครอีกแล้วที่มีความรักจริงใจ เท่ากับเธอที่ให้ฉัน
หยุดตรงนี้ที่เธอ ไม่ไปใกลแล้วใจ จะหยุดทั้งใจไว้ที่เธอ
หยุดตรงนี้ที่เธอ เพราะเธอที่ฉันเจอ คือคนที่รักฉันหมดใจ(จะหยุดใจไว้ให้กับเธอ)
เปียกปอนกับลมฝน ฝ่าลมพายุมากมาย ก็เดินมาไกลจนแทบหมดกำลัง
ไม่เคยจะคาดคิด ว่าคนที่สิ้นหนทาง จะได้พบรักเช่นเธอ
เปรียบเธอดังจุดหมาย สุดท้ายของนักเดินทาง เมื่อเจอเธอแล้วก็ไม่อยากเจอใคร
ไม่มีใครอีกแล้วที่มีความรักจริงใจ เท่ากับเธอที่ให้ฉัน
หยุดตรงนี้ที่เธอ ไม่ไปใกลแล้วใจ จะหยุดทั้งใจไว้ที่เธอ
หยุดตรงนี้ที่เธอ เพราะเธอที่ฉันเจอ คือคนที่รักฉันหมดใจ(จะหยุดใจไว้ให้กับเธอ)
อยากจะขอบคุณฟ้า ที่ให้เรารักกัน และให้ฉันได้พบเธอ
(ไม่มีใครอีกแล้ว ที่มีความรักจริงใจ เท่ากับฉันที่ให้เธอ)
หยุดตรงนี้ที่เธอ ไม่ไปใกลแล้วใจ จะหยุดทั้งใจไว้ที่เธอ
หยุดตรงนี้ที่เธอ เพราะเธอที่ฉันเจอ คือคนที่รักฉันหมดใจ(จะหยุดใจไว้ให้กับเธอ)"
ผมพับกระดาษแผ่นนั้น แล้วเก็บมันไว้ในกระเป๋าเงิน เมื่ออ่านจบ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
