หัวข้อ: ระโนด <by ต้นคุง>

[ifwedo]

มาตามอ่านแล้วจ้า สนุกดี

[wiwanana]

หนุกหนานมากมาย

มาต่อเร็วๆน่ะครับ

[namtaan]

ธีร์ทำตัวเป็นผู้ร้ายปากแข็งหรือนี่
แท้ที่จริงคือทั้งรักทั้งห่วงหนุ่ยแบบที่เต้บอกสินะ
รออ่านต่อนะคะ น่าติดตามมากค่ะ

[DexTunG]

 



+1 ให้นะคับ




 ::เรื่องราวเริ่มจะ ::มากขึ้นแล้วนะ




  

[Cha Ris Ma]

คุณธีร์เนี่ยแอบเข้าห้องเด็กชายดึกๆ

แอบคิดอะไรลึกๆอ่ะป่าว 

[ken_krub]

เป็นกำลังใจให้ครับ

[pongsj]

จะเกินไปป่ะถ้าจะเดาว่าใครรุกใครรับเนี่ย อิอิ

[Tifa]

เมาจริงหรือเปล่าหว่า

หรือว่าแค่มาอ่อย คริๆ

[fannan]

เมาหรือนี่


แหมหนุ่ยเนี่ยน่ารักจังเลย


ช่วยพี่ธีร์ถอดเสื้อผ้าด้วยอิอิ

[nithiwz]

  ชอบหนุ่ยจังเลยอ่ะ เรียบร้อย น่ารักดี
  พี่ธีร์อย่าดุหนุ่ยบ่อยซีคับ
อ่านมายังไม่รู้ใครจะเป็นพระเอก นายเอก เหอะๆ

[WEERACHOT]

คิดด้วครับคุณ nithiwz หนุ่ย เรียบร้อย น่ารักดี

เป็นกำลังใจให้คนเขียนครับ

[MonkeYMauS]

แบบนี้มันต้อง ไผ่พงศธร

โคนนนนนนนน  บ้านเดียวกานนน  แค่มองตากานนนก้อ ท้องได้อยู่

แง่ววววววววววว

มาให้กำลังใจเจ้าของเรื่องคับ

[wichit14]

นึกภาพออกเลยครับ ถนนเส้น ระโนด สงขลา มัน 2 เลน แคบ ๆ ขับรถลำบาก ชอบครับเนื้อเรื่องแนวนี้ น่าติดตามและน่าลุ้น.. รอตอนต่อไปน่ะครับ

[0nePiece]

มานอนรอ ตอนต่อไป ครับ
มาต่อเร็วน่าาาาาา  เค้าคิดถึง

[องค์หญิงกำชัย]

สวัสดีครับองค์หญิงและเพื่อนๆนักอ่านของผม
      ก่อนอื่นต้องขอบคุณมากๆนะครับที่"องค์หญิง"กรุณาเอา"ระโนด"มาโพสลง
ในเวปนี้...ให้เพื่อนๆได้อ่านกัน ที่มาปรากฎตัวแบบมาเป็นตัวอักษรนี้ ก็เพราะได้อ่าน
คอมเม้นต์ของเพื่อนๆ แล้วทำให้รู้สึกอบอุ่น ดีใจ กับการต้อนรับนักเขียนหน้าใหม่
ที่ด้อยประสบการณ์ ขอบคุณทุกกำลังใจและทุกๆคำแนะนำ ผิดพลาดบ้างขออภัย
ด้วย จะพยายามแก้ไข ปรับปรุงนำเสนอสิ่งที่ดีและสวยงาม...เพื่อเป็นกำนัลให้กับ
เพื่อนๆทุกคน มีอะไรบอกผ่าน"องค์หญิง"ของผมได้
จากใจจริง
ต้นคุง

[[N]€ẃÿ{k}uñĢ]

 
จิ้มต้นคุง อิๆ
อ่านเรื่องนี้แล้วมีสไตล์เฉพาะตัวทำให้อ่านแล้วชวนติดตาม
ยังไงก็จะรออ่านไปเรื่อยๆนะ พยายามเข้าสู้ๆเขียนดีอยู่แล้ว

นิว

[namtaan]

  เป็นกำลังใจให้ต้นคุงด้วยค่ะ
ขอบคุณที่แต่งเรื่องนี้มาให้อ่านนะคะ
สนุก ชวนติดตามมากค่ะ

[องค์หญิงกำชัย]

9 อัมพวา

          เสียงเปิดประตูเบาๆทำให้หนุ่ยต้องหันกลับไปดู คุณธีร์เดินเข้ามาในห้องแล้วล้มตัวลงนอนอีกครั้งบนเตียง หนุ่ยเซฟข้อมูลแล้วปิดเครื่องคอมฯ การบ้านเขาเสร็จพอดี หนุ่ยมองดูนาฬิกาที่ผนังห้อง “เกือบเที่ยงแล้วเหรอ”หนุ่ยคิดในใจแล้วกำลังเดินออกนอกห้อง
“หนุ่ย...การบ้านเสร็จแล้วเหรอ...”ธีร์ถาม
“ครับคุณธีร์”หนุ่ยก้มหน้า
“วันนี้เธอต้องทำอะไรรึเปล่า”
“เปล่าครับ...ว่าจะลงไปช่วยป้าจิตปลูกผักสวนครัวข้างล่าง”หนุ่ยบอก
“บอกป้าจิตให้เตรียมอาหารเช้าให้ชั้นด้วย”
“ครับ...”
“แล้วเธอกินอะไรรึยัง...”
“ผมทานมื้อเช้าแล้วครับ...”
“อือ...กินกลางวันเป็นเพื่อนชั้นเลยแล้วกัน”ธีร์ออกคำสั่งก่อนจะลุกขึ้นเดินเข้าห้องน้ำไป

          หนุ่ยรีบเดินลงมาข้างล่างเพื่อบอกป้าจิตให้เตรียมอาหารเช้าให้คุณธีร์ และในส่วนของเขาด้วย จริงๆแล้วหนุ่ยไม่ค่อยหิวเท่าไหร่แต่เมื่อคุณธีร์สั่ง....ก็ต้องกิน
“อีกนานค่ะ...คุณธีร์เข้าห้องน้ำทีนึงเป็นชั่วโมง”ป้าจิตหันมาบอกหนุ่ย เมื่อหนุ่ยทวงถามอีกครั้งสำหรับอาหารเช้า
“เหรอครับ...”
“ขึ้นชื่อเลยค่ะ...เรื่องเข้าห้องน้ำเนี่ย...”ป้าจิตเม้าท์เจ้านาย

          โต๊ะอาหารเช้าของคุณธีร์ในเวลาเที่ยง ผสมกับอาหารเที่ยงของหนุ่ย เงียบเชียบผิดปกติชายหนุ่มก้มหน้ากินข้าวต้มหมูอย่างช้าๆ
“หนุ่ย...ไปไหว้พระเป็นเพื่อนชั้นหน่อยสิ”
“ที่ไหนครับ...”หนุ่ยเงยหน้าจากจานราดหน้า
“แม่กลอง”ธีร์บอกแล้วยิ้มบางๆ
“ได้ครับ...ผมไม่เคยไปมาก่อน...หลวงพ่อวัดบ้านแหลมเหรอครับ”หนุ่ยถามกลับ
“อือ...ความรู้รอบตัวดีนี่...ชั้นไม่สบายใจยังไงไม่รู้”ธีร์บ่นอออกมาด้วยสีหน้าไม่ค่อยดีนัก
“คุณธีร์ไปไหว้พระเผื่อจะดีขึ้นบ้าง”หนุ่ยพูด
.........

          บีเอ็มดับบลิวคันหรูวิ่งลงทางด่วนที่ถนนพระราม2 มุ่งหน้าออกนอกเมือง ชายหนุ่มแต่งตัวสบายๆกางเกงยีนส์ขาเดฟสีเทากับเสื้อยืดคอปกสีแดง แว่นกันแดดสีดำทำให้ธีร์ดูดีมากๆ ส่วนหนุ่ยนั้นก็แต่งตัวธรรมดาๆเหมือนกับวัยรุ่นทั่วๆไปใส่กัน รูปร่างที่ไล่ๆกันทำให้สองคนคล้ายกับเพื่อนกัน โดยเฉพาะธีร์ดูอายุน้อยลงเยอะ หน่าใสๆเหมือนเด็กเพิ่งจบมหาลัยเลยทีเดียว
“คุณธีร์ไหว้พระบ่อยเหรอครับ...”
“ก็ไม่บ่อยนักหรอก...พี่ไม่ค่อยว่างน่ะ”ธีร์เปลี่ยนสรรพนามเรียกตัวเองว่าพี่ ทำให้หนุ่ยรู้สึกเป็นกันเองและผ่อนคลายลงมาก
“เมื่อก่อนตอนอยู่ระโนดผมก็เข้าวัดบ่อยๆ...”
“ไปไหว้พระเหรอ...”ธีร์ถามเพราะสงสัยว่าเด็กอย่างหนุ่ยเนี่ยจะเข้าวัดเข้าวากับเขาเป็นด้วย
“เปล่าครับ...ไปขอข้าวพระกิน”หนุ่ยตอบหน้าตาใสซื่อ
“หึหึหึ...ขนาดนั้นเชียว” ธีร์หัวเราะในมุขตลกๆของหนุ่ย...แต่ก็สะท้อนใจในโชคชะตาของเด็กหนุ่มไม่น้อย
“จริงๆนะครับคุณธีร์...ตอนพักกลางวันผมเดินไปขอข้าวหลวงลุงกินบ่อยๆไป”หนุ่ยเล่าให้ฟังอย่างไม่รู้สึกอาย
“คงลำบากน่าดู...”ธีร์พูดเบาๆ ทั้งสองเงียบกันไปสักครู่
“ชินแล้วครับ...”หนุ่ยยิ้มสดใส
“ไหนลองเรียกพี่ธีร์สิ...”ธีร์หันมามองหน้าเด็กหนุ่ม
“ครับพี่ธีร์...” หนุ่ยรู้สึกดีขึ้น...มันใกล้ชิดกันมากกว่าและที่สำคัญ ถ้าตัวตนที่ธีร์แสดงออกมาเป็นแบบนี้เขาคงจะไม่ประหม่าอีกเลย
“หนุ่ยน่าจะมีแว่นกันแดดสักอันนะ...เดี๋ยวพี่ไปดูอันเก่าของพี่ให้ดีกว่า...น่าจะเหมาะกับหนุ่ยนะ”ธีร์เหยียบคันเร่งเพิ่มขึ้นอีก หนุ่ยรู้สึกได้ว่า ชายหนุ่มขับรถเร็วเกินไป...เศษเสี้ยวความคิดผุดขึ้นมา...ขับรถอย่างนี้นี่เอง...ทำให้ปู่ของเขาต้องจากเขาไป...เด็กหนุ่มกำมือแน่น...จนเหงื่อซึมออกมา

          หลังจากที่ทั้งสองไหว้หลวงพ่อวัดบ้านแหลมที่วัดเพชรสมุทรวรวิหารเสร็จแล้ว ธีร์ก็ชวนหนุ่ยไปเดินเล่นที่ตลาดน้ำอัมพวากัน
“ผมเคยดูแต่ในรูปกับโทรทัศน์นะครับ...”หนุ่ยบอกสีหน้าบ่งบอกกว่าดีใจ
“พี่เคยมาหนสองหนเอง...พาเจ้านายฝรั่งมาเที่ยว...”
“...ผมอยากกินน้ำมะพร้าว”หนุ่ยยิ้มสดใส
“ได้เลย...พี่จะพาไปกิน...”
“ที่ตลาดอัมพวามีอะไรขายมั่งครับ”หนุ่ยถามขณะที่นั่งรถไปตลาดน้ำที่มีชื่อเสียงที่สุดในตอนนี้
“เยอะแยะ...โดยเฉพาะของกิน...”ธีร์บอก
“พี่ธีร์ชอบทานอะไรครับ...”หนุ่ยรู้สึกเป็นกันเองมากขึ้นทำให้กล้าพูดมากขึ้น บรรยากาศชวนอึดอัดแบบเมื่อก่อนค่อยๆหายไป
“แม่ชอบฝรั่งกิมจู...แต่พี่ชอบไข่ปลาหมึกทอด...ราดน้ำจิ้มซีฟู๊ด...อร่อยสุดๆไปเลย”ธีร์เริ่มน้ำลายสอเมื่อนึกขึ้นมา

          สองพี่น้องเดินเล่นและกินของที่อยากกิน หนุ่ยซื้อขนมหลายอย่างไปฝากคุณภาณีและป้าจิต ทั้งสองหิ้วของกันพะรุงพะรัง อากาศร้อนแต่ก็ไม่ทำให้บรรยากาศสนุกๆคลายลงไป
“พี่ธีร์...นี่ไงไข่ปลาหมึกเจ้านี้รึเปล่าพี่”หนุ่ยเดินเข้ามาหน้าร้านขายไข่ปลาหมึกที่แม่ค้าทอดอยู่ มันกำลังส่งกลิ่นหอมฉุย
“ใช่เลย...นี่แหละ” ธีร์สั่งไข่ปลาหมึกทอด แม่ค้าให้ไม้จิ้มมาด้วย แต่มื้อที่ถือของทำให้กินได้ลำบาก
“มาผมป้อนให้”หนุ่ยอาสาพลางจิ้มไข่ปลาหมึกชิ้นโตป้อนเข้าปากธีร์
“อร่อยมั๊ยพี่...”หนุ่ยยิ้มให้กับธีร์อีกครั้งแล้วจิ้มไข่ปลาหมึกส่งเข้าปากตัวเองบ้าง
“เอาอีกมั๊ยพี่...”หนุ่ยจิ้มอีกชิ้นป้อนให้ธีร์อีกคำ ชายหนุ่มไม่เคยมีความรู้สึกอย่างนี้มานานแล้ว เด็กคนที่อยู่ตรงหน้าเขาคนนี้...ช่างเหมือนเหลือเกิน...ธีร์คิดแล้วก็หวนคิดไปถึงวันเก่าๆ

“พี่ธีร์ครับ...สวยมั๊ยครับ”หนุ่ยหยิบเสื้อยืดแฮนด์เมดสกรีนลายสวยๆของบรรยากาศในอัมพวาเอามาทาบกับตัวแล้วให้ธีร์ดู
“อืม...สวยดี...”ธีร์นึกชอบรสนิยมของเด็กหนุ่มอยู่ในใจ มุมมองเรื่องศิลปะของหนุ่ยนั้นเข้าท่าดีทีเดียว เขาสังเกตตั้งแต่เข้าไปในห้องของหนุ่ยเมื่อคืนนี้แล้ว บางสิ่งบางอย่างที่หนุ่ยหามาตกแต่งห้องทำให้ห้องนอนของเด็กหนุ่มดูดีขึ้นมาก ไม่ว่าจะเป็นรูปภาพหรือแจกันทรงประหลาดหรือแม้แต่โมเดลบางอันที่เค้าเองก็ไม่เคยเห็นมาก่อน
“เอาสองตัวครับ...”หนุ่ยหันไปสั่งเจ้าของร้านแล้วหันมายิ้มให้กับธีร์
'จะใส่เองทำไมตั้งสองตัว...ซื้อลายเหมือนกันอีก' ธีร์นึกในใจแต่ไม่ได้พูดอะไร...คงซื้อส่งไปให้เพื่อนที่ระโนด

          ก่อนกลับบ้านวันนั้นธีร์พาหนุ่ยไปทานอาหารทะเลร้านแดง อาหารทะเลและปูทะเลนึ่งสดๆ ทำเอาทั้งสองอิ่มจนพุงแทบแตก วันนั้นสองหนุ่มถึงบ้านเกือบสามทุ่ม ธีร์คิดอยู่ว่าจะกลับไปนอนที่คอนโดฯแต่สิ่งที่ทำให้เขาเปลี่ยนใจก็คือคำพูดของหนุ่ย
“คุณป้าคงอยากให้พี่ธีร์นอนบ้านนะผมว่า...”หนุ่ยพูดแล้วยิ้มบางๆ
“ทำไมหนุ่ยคิดอย่างนั้นล่ะ...”
“มีแม่ที่ไหนอยากให้ลูกออกไปนอนนอกบ้านบ้างล่ะพี่”ธีร์หันมามองหน้า

          ธีร์หวนนึกไปถึงเมื่อปีก่อน...คอนโดฯที่เค้าอุตส่าห์ดาวน์เอาไว้ตั้งแต่กลับมาจากเมืองนอก ธีร์เอาเงินเก็บทั้งหมดที่ได้มาจากการทำงานตอนที่เรียนที่นิวยอร์ค มาดาวน์คอนโดฯนี้ไว้เพื่อคอยใครสักคน...จนบัดนี้ชีวิตที่วาดหวังไว้ว่าจะเริ่มต้น...คำสัญญาเป็นเพียงลมปาก...เขาคนนั้นไม่ “ตาม” กลับมาอย่างที่พร่ำบอก...

“พี่ธีร์ครับ...เป็นอะไรไป...”หนุ่ยจับแขนธีร์เขย่าเบาๆจนธีร์สะดุ้ง
“เอ่อ...ปะ...ปะ...เปล่า...”ธีร์ยกแขนเสื้อขึ้นมาป้ายน้ำใสๆที่หางตา ก่อนจะหันมามองเด็กหนุ่ม
“พี่ธีร์ร้องไห้...”หนุ่ยเอ่ยออกมาเมื่อเห็นดวงตาที่เริ่มแดงของธีร์
“เปล่า...เปล่า...พี่ไม่เป็นอะไร”ธีร์หลบสายตาของหนุ่ยที่เริ่มค้นหา...บางสิ่งบางอย่างจากดวงตาของเขา...ธีร์ไม่กล้าสบตาเด็กคนนี้...
“พี่ธีร์บอกผมสิ...ใครทำอะไรพี่”หนุ่ยถามอย่างเร่งเร้า...เขารู้สึกเป็นห่วงธีร์เอามากๆ...ห่วงหรือแคร์ความรู้สึกก็ไม่อาจจะรู้ได้
“ไม่มีอะไร...ไป...เข้าบ้านเถอะ...หนุ่ยพูดอย่างนี้พี่นอนบ้านก็ได้” ธีร์เดินกอดคอเด็กหนุ่มเข้าบ้าน คนรับใช้เดินมารับของไปเก็บในครัว...มีแต่ของกิน
“หนุ่ยทำอาหารใต้เป็นรึเปล่า...พี่อยากกินอาหารใต้มากเลย”ธีร์บอกหนุ่ย
“ไม่ค่อยเป็นหรอกครับ...ถ้าพี่ธีร์จะทาน...ผมจะพยายามทำให้...”
“แล้วมันจะกินได้มั๊ยล่ะ...”
“ได้สิพี่...ให้ป้าจิตช่วย...”หนุ่ยบอกแล้วส่งยิ้มสดใสมาให้
“ร้ายนักนะเราเนี่ย...ใจคอจะให้แม่ครัวเอกเป็นผู้ช่วยเชียวหรือ” ธีร์จับหัวเด็กหนุ่มโยกไปมาด้วยความเอ็นดู

“พี่ธีร์...ผมมีอะไรจะให้...” หนุ่ยเอาเสื้อออกมาจากถุงแล้วทาบลงบนตัวชายหนุ่ม เสื้อยืดราคาถูกกับลายเส้นรูปตลาดน้ำอัมพวา เป็นลายเส้นที่มีสีสันสวยงาม...ธีร์ก้มลงมอง...ชายหนุ่มรู้สึกชอบมาก...ชอบในความละเอียดอ่อนของเด็กหนุ่มที่ “นึกถึง” เขา...มันเป็นของที่มีค่ามากๆในความรู้สึกอันแห้งแล้งของธีร์
“ขอบคุณมากน้องชาย...”ธีร์ดึงหนุ่ยมากอดเอาไว้แนบแน่น...น้ำตาชายหนุ่มไหลซึมออกมาอีกครั้ง...วันนี้ธีร์ต้องเสียน้ำตาถึงสองครั้ง...ให้กับผู้ชายถึงสองคน

          ทุกสิ่งล้วนอยู่ในสายตาของภาณีที่มองมาจากบนห้องนอน นางยิ้มให้กับตัวเอง...แล้วรูดม่านปิดลงตามเดิม นางเดินเข้านอนด้วยความรู้สึกสุขใจ

[namtaan]

ท่าทีของธีร์อ่อนโยนลงจนเกือบถึงอ่อนแอในบางมุมอย่างเห็นได้ชัด
เป็นเพราะได้รับการดูแลจากหนุ่ยในคืนที่เมามาหรือเปล่า
หรือส่วนหนึ่งจากคำเตือนของเต้
หรือว่าจากความรู้สึกพิเศษของธีร์เอง
หนุ่ยเองก็เหมือนจะติดอยู่กับเรื่องเดียวคือเรื่องที่ธีร์ขับรถชนตา นอกนั้นก็ดูจะรู้สึกพิเศษกับธีร์ด้วยเช่นกัน

เรื่องคำเรียกขาน จำได้ว่าธีร์เองเคยให้หนุ่ยเรียกว่าพี่ครั้งหนึ่งแล้ว แต่ก็ยังแทนตัวเองว่าชั้นอยู่
มาตอนนี้เรียกแทนตัวเองว่าพี่เต็มปากเต็มคำเลยทำให้หนุ่ยกล้าเรียกพี่ธีร์ และทำให้สัมพันธภาพเปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดีขึ้นสินะ

บวก 1 แต้มนะคะ ขอบคุณมากค่ะ

[ifwedo]

ชอบอะๆๆแอบติดแล้วนะไงมาลงทุกวันนะจ๊ะ

[RAJCHABUT]

อ้าวววววววววววววว


แม่ดันรู้เห็นเป็นใจให้มีการพรากผู้เยาว?  ซะงั้น

นึกถึง   'เหยา'   ขึ้นมาจับใจเลยวุ้ย . . .

[DexTunG]

  ผู้แต่งคับ

ชอบจังเลย บรรยากาศแบบนี้

ธีร์ มีความหลังฝังใจด้วยหรอ

แล้วจะทดแทนกันได้หรือป่าว

ไม่แน่ เค้าอาจจะมาทวงของคืนก้อได้นะ


   

[Chatcha]

ชอบบรรยากาศแบบนี้อะ

ดูเหมือนธีร์เป็นคนอ่อนไหวง่ายนะ

[pongsj]

อยากรู้จังว่าหนุ่ยจะเป็นพระเอกป่าว

[wichit14]

โดนอย่างแรง อ่านแล้วดีใจจนน้ำตาไหล นึกถึงภาพระหว่าง หนุ่ย กับ ธีร์ แถมคุณภานี มาแอบดูอีก อิอิ อยากมีแบบนี้บ้าง

[ken_krub]

+เป็นกำลังใจให้ครับ+

[[N]€ẃÿ{k}uñĢ]

 
ภาษายังคงความเลิศไว้ได้เป็นดิบดี
เรื่องราวดูจะเป็นไปตามครรลองที่ควรจะเป็นมากขึ้น
เป็นกำลังใจนะคราบต่อเรื่องทุกวันเลย มีความสุขที่ได้อ่านแล้วจะรออ่านต่อน๊า

นิว

[nithiwz]

หนูหนุ่ยเริ่มมีอาการอ้อน  น่ารักเชียวครับ
แต่คุณธีร์นี่ก็เซนซิทีฟจริง เอาเถอะๆ เหมือนจะเริ่มมี something wrong ซะแล้ว

[wichit14]

แล้วจะมาอัพต่อวันไหนครับ....รอเชียร์หนุ่ยกับธีร์ อยู่น่ะครับ.. เป็นกำลังใจให้คนแต่งครับ...

[WEERACHOT]

 :man1:ดีแล้ว.....ที่เข้าใจกัน

เป็นกำลังใจให้คนเขียนต่อไปครับบบ