❤… อุ้มรัก ...❤ #Mpreg } ll อุ้มรัก'S 01 [100%] l P.160 [12-11-62]
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: ❤… อุ้มรัก ...❤ #Mpreg } ll อุ้มรัก'S 01 [100%] l P.160 [12-11-62]  (อ่าน 1242084 ครั้ง)

ออฟไลน์ RiyaKwon

  • Riya Kwon*Kwon Riya
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1021
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +8/-1
งู้ยยยยยยยยยยยยยย

ออฟไลน์ RiyaKwon

  • Riya Kwon*Kwon Riya
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1021
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +8/-1

ออฟไลน์ RiyaKwon

  • Riya Kwon*Kwon Riya
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1021
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +8/-1
จะเอาใจช่วยคุณพี่ควอตก็แล้วกันนะคะ

สำหรับคนที่ทำผิดแล้วคิดได้ และพร้อมที่จะแก้ไข เรายินดีเป็นกำลังใจให้

แต่จะสำเร็จหรือไม่ก็อยู่ที่คุณน้องน้ำเหนือค่ะ

ดิฉันจะไม่ยุ่ง หุหุ

ออฟไลน์ RiyaKwon

  • Riya Kwon*Kwon Riya
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1021
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +8/-1
ฮิ้วววววววววววววว เด็กๆจะมาเป็นแพ็คคู่แหละจ้าาาาา
ต้องน่ารักแสบซนแน่ๆ อิอิ

ออฟไลน์ RiyaKwon

  • Riya Kwon*Kwon Riya
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1021
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +8/-1

ออฟไลน์ RiyaKwon

  • Riya Kwon*Kwon Riya
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1021
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +8/-1
บางทีภัยร้ายอาจอยู่ใกล้ตัวกว่าที่คิด

ออฟไลน์ Bebii123

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 49
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
เรื่องนี้น่ารัก  :กอด1:

ออฟไลน์ fangiily

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 583
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +741/-12


Cr.Pic [F.GC]

ติดแฮชแท็ก #พี่ควอตซ์น้องเหนือ ในทวิตเตอร์





อุ้มรัก’S l “01”




“แด๊ดดี๊~~ มัมมี๊~~” เสียงเจื้อยแจ้วของฝาแฝดดังมาแต่ไกลก่อนที่เจ้าตัวน้อยจะวิ่งดุ๊กดิ๊กมาหาคนทั้งสองที่ย่อตัวลงนั่งเพื่อรอรับลูกน้อยเข้าสู่อ้อมแขน



น้องเดียร์แฝดคนน้องซบหน้าลงกับไหล่ของคนเป็นพ่อในขณะที่พี่ฮาร์ทแฝดคนพี่ก็อิงซงคนเป็นแม่เรียกรอยยิ้มเอ็นดูจากทุกคนได้เป็นอย่างดี



“ว่าไงครับ ไปเที่ยวกันมาสนุกไหม” น้ำเหนือดันพี่ฮาร์ทออกแล้วถามทั้งสองคน รับผ้าเช็ดหน้าจากสาลี่มาซับเหงื่อตามไรผมให้กับสองพี่น้อง



“ซาหนุกๆ”



“หนุกๆ หนุกครับ”



ทั้งสองคนส่งเสียงออกมาพร้อมกันก่อนที่เจ้าตัวน้อยจะผลัดกันเล่าเรื่องราวที่เจอวันนี้ให้กับแด๊ดดี๊มัมมี๊ฟัง



“คุงปู่ คุงย่า คุงตาด้วย” น้องเดียร์พูด



“อาพิดด้วย อาพิดๆ” พี่ฮาร์ทเสริมทันที “พิสาลี่ พิใบบัวด้วย”



“ช่ายๆ ไปเที่ยวกัน หนุ๊กหนุกเนอะ ไปดูปลา ตัวโตมาก เท่านี้เลย” น้องเดียร์กางแขนออกสุดแขนเพื่อให้ทั้งแด๊ดดี๊และมัมมี๊เห็นว่าปลาที่พวกเขาไปดูมานั้นโตใหญ่ขนาดไหน



“โห... เท่านี้เลยเหรอครับ ใหญ่มากเลยสิ” ควอตซ์ถามให้ทั้งสองพี่น้องพยักหน้ารับยืนยันอีกรอบว่าตัวใหญ่มากจริงๆ



“แล้วพี่ฮาร์ทกับน้องเดียร์กลัวไหมครับ เจอปลาตัวใหญ่ขนาดนั้น” น้ำเหนือถามลูกชาย ก่อนจะอุ้มคนน้องมานั่งตักตัวเอง ส่วนคนพี่นั้นควอตซ์ก็อุ้มไปนั่งตักเหมือนกัน



“ม่ายกัว / ม่ายคับ” ทั้งสองคนตอบพร้อมกันให้น้ำเหนือกับควอตซ์เอ่ยชมว่าเก่ง



“อิอิ ช่าย น้องเดียเก่ง ม่ายกัวเลย อ่ะ พี่ฮาดก็เก่ง ม่ายกลัวเหมือนกัน”



“เก่งกันมากเลยครับ” หอมแก้มป่องของเจ้าตัวน้อยไปคนละทีอย่างรักใคร่ “แล้วไปไหนกันต่อครับ พวกคุณปู่คุณย่าพาไปกินอะไรกัน”



“กินๆ เดียกินเส้นๆ เก็ตตี้ เดียกินหมดด้วย พี่ฮาดก้อกินหมด คุงตาแบ่งใส่จานเล็กๆ ให้ น้องเดียกินหมดเลย”



“เก่งที่สุดเลยครับ กินเยอะๆ จะได้โตไวๆ เนอะ”



ทั้งพี่ฮาร์ทและน้องเดียร์พยักหน้ารับกับคำพูดของแด๊ดดี๊ “โตๆ โตไวๆ เท่าแด๊ดๆ เลย”



“ใช่ครับ ให้เท่าแด๊ดเลยเนอะ”



“เสียงเจ้าแฝดดังไปถึงข้างนอกนู้น” เสียงของคุณหญิงมรกตที่เพิ่งเดินเข้ามาในบ้านพักร้องบอก ตอนที่เดินเข้ามาก็ได้ยินเสียงเจื้อยแจ้วของหลานชายกำลังเล่าเรื่องให้ลูกชายลูกสะใภ้ฟัง



“พี่ฮาร์ทเล่าให้แด๊ดกะมัมฟัง ที่ไปเที่ยวมา” พี่ฮาร์ทหันไปบอกกับคุณย่า



“แล้วได้บอกแด๊ดกับมัมหรือเปล่าว่าเราสองคนน่ะดื๊อดื้อ” คุณหญิงมรกตถามกลับให้สองพี่น้องฝาแฝดตาโตก่อนจะส่ายหน้ากันจนผมสะบัด



“มะดื้อๆ น้องเดียมะดื้อนะ”



“พี่ฮาร์ทก็ม่ายดื้อเหมือนกัน”



สองแฝดหันไปบอกกับแด๊ดดี๊มัมมี๊เสียงหนักแน่นทำหน้าขึงขังเพื่อยืนยันว่าตัวเขานั้นไม่ดื้ออย่างที่คุณย่าบอก “จริงๆ มะดื้อๆ”



ทั้งควอตซ์และน้ำเหนือยิ้มขำกับท่าทางของลูกน้อยบนตัก “ครับ มัมเชื่อพี่ฮาร์ทกับน้องเดียร์ครับว่าพวกหนูไม่ดื้อเนอะ”



พยักหน้ารับคำของมัมมี๊ “ใช่ๆ มะดื้อกันเลย”



คุณหญิงมรกตเองก็ยิ้มขำก่อนจะหันไปถามลูกชายกับลูกสะใภ้แทน “พวกลูกกินข้าวกันหรือยัง จะให้แม่สั่งอะไรมาให้ไหม นี่แม่ก็ซื้อพวกของกินเล่นมาด้วยนะอยู่ในครัวนั่น”



“พวกผมเรียบร้อยแล้วครับ แล้วนี่คุณพ่อกับพ่อสินธรไปไหนละครับ” ควอตซ์ตอบคำถามของคนเป็นแม่



“พากันไปออกรอบแล้วล่ะ ตอนกลับมานี่หันไปเจอสนามกอล์ฟพอดี พอมาส่งแม่กับแฝดเสร็จก็ไปกันแล้ว กว่าจะกลับก็คงเย็นนู้นแหละ”



“คงสนุกกันเลยนะครับนั่น” น้ำเหนือหัวเราะ พ่อสินธรเข้ากันได้ดีกับคุณโทมัสมากทีเดียว โดยเฉพาะเรื่องกอล์ฟ ว่างๆ เป็นต้องชวนกันไปออกรอบด้วยกันเสมอ “คุณแม่ไปพักผ่อนก่อนเถอะครับ ดูแฝดมาตั้งแต่เมื่อวานแล้วคงเหนื่อยแย่เลย เดี๋ยวพวกผมดูเองครับ นี่ก็ได้เวลานอนกลางวันของแฝดแล้วด้วย”



“จ๊ะ นี่แม่ก็ชวนน้องพิสจะไปเข้าสปากัน อย่างนั้นแม่ไปก่อนนะลูกนะ” คุณหญิงมรกตว่าก่อนจะเดินออกจากห้องนั่งเล่นไป



น้ำเหนือก้มลงมองเจ้าตัวน้อยที่นั่งอยู่บนตัก ท่าทางสดใสเมื่อครู่ตอนนี้เปลี่ยนเป็นง่วงงุนแล้ว คงเพราะว่าเลยเวลานอนกลางวันของฝาแฝดมาแล้วถึงได้มีท่าทางแบบนี้ ควอตซ์กับน้ำเหนือเลยจัดการอุ้มเจ้าตัวน้อยไปที่ห้องนอนเพื่อกล่อมทั้งสองคนให้นอน



วางพี่ฮาร์ทกับน้องเดียร์ลงบนเตียงก่อนที่ทั้งแด๊ดดี๊แล้วก็มัมมี๊จะขยับไปนอนข้างๆ คนละฝั่ง เสียงเพลงจังหวะช้าๆ ที่ใช้ขับกล่อมเจ้าตัวน้อยให้หลับดังขึ้นภายในห้องนอนคลอไปกับเสียงร้องของน้ำเหนือ ใช้เวลาไม่นานเด็กน้อยที่ง่วงนอนอยู่แล้วก็ผล็อยหลับไปในเวลาไม่นาน



ควอตซ์ดึงผ้าขนหนูผืนนุ่มที่เตรียมมาให้ฝาแฝดห่มนอนขึ้นคลุมลูกน้อยที่หลับสนิทไปแล้ว ทั้งคู่หลับไปโดยที่มือของพี่ฮาร์ทแล้วก็น้องเดียร์จับกันอยู่



“ง่วงหรือเปล่า อยากจะนอนพักบ้างไหมหือ” ควอตซ์ถามน้ำเหนือที่นอนอยู่อีกฝั่ง เอื้อมมือไปลูบแก้มเนียนเบาๆ “นอนก่อนก็ได้นะ เพลียมาตั้งแต่งานเมื่อวานแล้ว”



“ครับ...” น้ำเหนือรับคำเบาๆ ดวงตากลมโตที่ควอตซ์ชอบมองปรือปรอยใกล้หลับตามลูกชายไปอีกคน



เห็นแบบนั้นควอตซ์ก็ขยับตัวลุกขึ้น ขยับลูกน้อยทั้งสองคนให้นอนดีๆ ก่อนจะอ้อมไปอีกฝั่งของเตียงที่คนรักของเขานอนอยู่ก่อนจะขึ้นไปกึ่งนั่งกึ่งนอนอยู่ข้างๆ รั้งน้ำเหนือเข้ามาใกล้จนศีรษะได้รูปซบอิงที่อกกว้าง คราวนี้เป็นตาแด๊ดดี๊ที่จะต้องกล่องมัมมี๊ของฝาแฝดเข้านอนบ้างแล้ว



น้ำเหนือที่เหนื่อยและเพลียจากงานแต่งงานเมื่อวานที่กว่าจะเลิกก็ดึกดื่นค่อนคืน ไหนจะยังโดนคุณเจ้าบ่าวรังแกอีกจนร่างกายนั้นอ่อนเพลีย ใช้เวลาไม่นานมัมมี๊ของฝาแฝดก็หลับไปในอ้อมกอดของคนรัก



ควอตซ์ก้มลงจูบขมับคนรักเบาๆ ก่อนจะขยับตัวออกเพื่อให้สามคนแม่ลูกได้นอนหลับสบายๆ ก่อนที่เขาจะเดินไปหยิบกล้องถ่ายรูปที่กลายเป็นของคู่กายอีกหนึ่งอย่างสำหรับเขาไปแล้วเวลาไปไหนมาไหนกับครอบครัว ก่อนจะถ่ายรูปคนที่เขารักทั้งสามคนที่นอนหลับอย่างเป็นสุขอยู่บนเตียงนอนหลังใหญ่



กลับบ้านไปคราวนี้เขาคงได้อัลบั้มรูปเพิ่มอีกหนึ่งหรือสองอัลบั้มเลยทีเดียว เพราะแค่รูปจากงานแต่งงานเมื่อวานของเขากับน้ำเหนือก็เยอะไปหมดแล้ว เขามักจะอัดรูปที่ถ่ายเอาไว้ออกมาเก็บใส่อัลบั้มเอาไว้ ตั้งใจว่าอีกหน่อยจะเอาให้แฝดดู



เขารู้สึกว่าการได้ดูรูปถ่ายต่างๆ ในอัลบั้มทำให้นึกถึงเหตุการณ์หรือเรื่องราวต่างๆ ได้ดีกว่าการเปิดดูในอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ ตอนนี้ที่บ้านก็มีอัลบั้มอยู่เป็นสิบอัลบั้มได้แล้ว ตั้งแต่ช่วงที่น้ำเหนือท้องจนคลอดฝาแฝดออกมา กำลังคิดอยู่ว่าจะปรับส่วนหนึ่งของห้องทำงานเป็นห้องเก็บอัลบั้มรูปถ่ายของครอบครัว



ควอตซ์กดดูรูปที่เพิ่งถ่ายไปก่อนจะยิ้มออกมา เขากดถ่ายรูปต่ออีกเกือบสิบภาพถึงได้เดินเอากล้องไปเก็บเอาไว้ แล้วเดินย้อนมานอนข้างลูกน้อย แขนพาดวางไว้ที่เอวของน้ำเหนือเหมือนกับว่าเขากำลังโอบกอดทั้งสามคนเอาไว้ในอ้อมกอดของเขา







“แด๊ดๆ อุ้ม อุ้ม” เสียงน้องเดียร์ร้องเจ้าตัวน้อยที่ความสูงยังไม่ถึงเอวของแด๊ดดี๊กำลังชูแขนขึ้นจนสุดเพื่อขอให้แด๊ดดี๊อุ้ม



ควอตซ์ย่อตัวลงก่อนจะอุ้มเจ้าตัวน้อยขึ้นมา หันไปมคนรักที่กำลังจับจูงลูกชายคนโตเดินออกมาจากห้องเปลี่ยนเสื้อผ้า ก่อนจะพากันเดินออกไปหาคุณอาคนสวยที่รออยู่ข้างนอก



วันนี้ควอตซ์พาคนรัก น้องสาวและลูกชายทั้งสองคนมาเที่ยวสวนน้ำกัน คุณโทมัสกับพ่อสินธรก็พากันไปออกรอบอีกครั้ง ส่วนคุณหญิงมรกตก็ขอตัวไปเข้าสปาแทน



“ไหน... ใครอยากไปเล่นน้ำกับอาพิสบ้างคะ” ลาพิสถามฝาแฝดเมื่อเห็นพี่ชายกับพี่สะใภ้พาทั้งสองคนออกมา



“ฮาร์ทๆ ฮาร์ทเล่นๆ”



“เดียกะเล่น เดียเล่นๆ”



ทั้งสองคนชูมือขึ้นแล้วร้องอยากจะเล่นกันทันทีก่อนที่พี่ฮาร์ทจะเดินไปหาคุณอาคนสวย พอน้องเดียร์เห็นพี่ชายเดินไปหาคุณอาก็หันไปบอกแด๊ดดี๊ว่าจะขอลงแล้วก่อนจะเดินไปหาลาพิสบ้าง คุณอาลาพิสจับมือหลานชายทั้งสองคนเอาไว้คนละข้างก่อนจะพากันวิ่งไปยังโซนที่เป็นโซนเด็ก โดยมีน้ำเหนือกับควอตซ์เดินตามไป



ทั้งคู่นั่งอยู่ริมสระเด็กมองลาพิสที่กำลังเล่นวิ่งไล่จับกับฝาแฝด เสียงร้องเสียงหัวเราะของแฝดดังลั่นเรียกรอยยิ้มของแด๊ดดี๊มัมมี๊ได้เป็นอย่างดี วิ่งเล่นกันอยู่ไม่นานลาพิสก็พาแฝดไปต่อแถวเพื่อเล่นสไลเดอร์



“อยากไปเล่นอะไรบ้างไหม” ควอตซ์หันมาถามคนรักที่นั่งมองลูกน้อยอยู่



น้ำเหนือส่ายหน้า “ไม่หรอกครับ นั่งดูแฝดแบบนี้ก็สนุกแล้วละครับ พี่ควอตซ์เถอะอยากเล่นกับเขาบ้างหรือเปล่า”



“ไม่ครับ นั่น... แฝดวิ่งมานู้นแล้ว เหนื่อยแล้วละสิ” ควอตซ์ว่าก่อนจะชี้ไปทางพี่ฮาร์ทกับน้องเดียร์ที่วิ่งดุ๊กดิ๊กมาหาพร้อมกับร้องเรียกเขากับน้ำเหนือไปด้วย



เจ้าตัวน้อยวิ่งมาโถมตัวใส่แด๊ดดี๊มัมมี๊ ใช้ตัวเปียกๆ ซุกเข้าหาทั้งคู่จนน้ำเหนือและควอตซ์เปียกไปด้วย ก่อนจะพากันหัวเราะคิกคักที่ทำให้แด๊ดดี๊มัมมี๊เปียกได้



“เป็นยังไงบ้างครับ สนุกไหม เหนื่อยหรือยังละเรา” ควอตซ์ถามเสยผมที่เปียกน้ำจนลงมาปรกหน้าแฝดออกให้ ก่อนจะมองเลยไปทางลาพิสที่เพิ่งจะเดินตามมา “เป็นไงเรา หอบเลยนะ”



“หอบสิคะ ก็แฝดน่ะซนกันขนาดนี้จะไม่ให้พิสหอบได้ยังไงละคะ” ลาพิสว่า ทิ้งตัวลงนั่งข้างๆ พี่ชาย



“อาพิดเล่นอีก เล่นๆ เล่นอีก” พี่ฮาร์ทเดินมาดึงแขนอาลาพิสที่ยังนั่งหอบจากการวิ่งตามฝาแฝดอยู่



“อาเหนื่อย ขออาพักก่อนนะ”



“เล่นๆ เล่นๆ พี่ฮาร์ทจะเล่นอันนั้น” ชี้นิ้วไปที่สไลเดอร์ที่พวกเขาเพิ่งจะไปเล่นกันมา ก่อนจะหันมาดึงแขนคุณอาอีกรอบ



“พี่ฮาร์ทครับให้อาพิสพักก่อนเนอะ ไปเล่นกับมัมก่อนดีไหมครับ” น้ำเหนือเรียกลูกชายคนโต พอได้ยินมัมมี๊บอกว่าจะไปเล่นด้วยพี่ฮาร์ทก็รีบผละจากคุณอามาหามัมมี๊ทันที



“เล่นๆ มัมๆ เล่นกันเล่น”



“ครับผม ไปเล่นกันครับ” น้ำเหนือรับคำพลางลุกตามลูกชายที่ออกแรงดึง หันมาหาลูกชายคนเล็กที่นั่งตักแด๊ดดี๊ “น้องเดียร์ไปด้วยกันไหมครับ”



เจ้าตัวน้อยส่ายหน้าพิงตัวไปกับอกกว้างของแด๊ดดี๊ “น้องเดียเหนื่อย พักก่อน”



น้ำเหนือหัวเราะ “โอเคครับ อย่างนั้นผมพาพี่ฮาร์ทไปเล่นก่อนนะครับ”



“ครับผม ระวังๆ ด้วยนะครับ เดี๋ยวพี่ดูเจ้าตัวเล็กนี่ก่อนเดี๋ยวตามไปช่วยดูครับ” ควอตซ์บอกกับคนรัก ยื่นมือไปยีผมลูกชายคนโต “ห้ามดื้อห้ามซนกับมัมมี๊นะครับรู้ไหม มัมมี๊พูดอะไรต้องฟังนะครับ”



“ครับ!” พี่ฮาร์ทรับคำเสียงดังก่อนจะจับมือมัมมี๊แล้วออกวิ่งจนน้ำเหนือต้องรีบก้าวตามไป



น้ำเหนือพาพี่ฮาร์ทไปต่อแถวเพื่อรอขึ้นสไลเดอร์ จับเจ้าตัวน้อยนั่งตักตอนที่ลื่นไถลลงมาจากข้างบน พี่ฮาร์ทร้องเสียงดังอย่างชอบใจตอนที่สายลมเย็นๆ พัดมาโดนตาก่อนจะหลับตาปี๋เมื่อใกล้ถึงน้ำ น้ำเหนือกอดเจ้าตัวน้อยเอาไว้ตอนที่ไถลลงน้ำจนน้ำในสระแตกกระจาย



พี่ฮาร์ทหัวเราะอย่างชอบใจที่ได้เล่นสนุกก่อนจะร้องขอให้มัมมี๊พาขึ้นไปเล่นอีกรอบ “เล่นอีก มัมๆ เล่นอีก”



“โอเคครับ เดินดีๆ นะครับระวังลื่นนะ” น้ำเหนือจูงมือพี่ฮาร์ทไปต่อแถวอีกรอบ



“พี่ฮาร์ทเล่นอีก” พี่ฮาร์ทหันไปบอกกับเจ้าหน้าที่ที่ดูแลเครื่องเล่นที่เอ่ยทักเพราะจำได้ว่าเจ้าตัวน้อยมาเล่นหลายรอบแล้ว



“ไปครับ นั่งตักมัมมี๊เร็วจะได้ลื่นลงไปข้างล่างกัน” น้ำเหนือว่าจับพี่ฮาร์ทนั่งตักอีกรอบแล้วพาลื่นไถลลงไปข้างล่าง



“อิอิ หนุกๆ พี่ฮาร์ทชอบ”



“ครับผม เหนื่อยหรือยัง ไปนั่งพักไหมหือ ไปหาแด๊ดดี๊กันก่อนครับเดี๋ยวค่อยมาเล่นกันใหม่เนอะ” น้ำเหนือว่า พี่ฮาร์ทเองก็เป็นเด็กดีพยักหน้ารับก่อนจะจับมือมัมมี๊เดินกลับไปหาแด๊ดดี๊ที่กำลังเล่นน้ำอยู่กับน้องเดียร์แล้วก็ลาพิส



“สนุกไหมหือ” ควอตซ์หันมาถามเมื่อเห็นลูกชายคนโตเดินกลับมาหา



“หนุกครับ หนุ๊กหนุก” พี่ฮาร์ทพยักหน้ารับตอบแด๊ดดี๊เสียงดังฟังชัด บ่งบอกว่าเจ้าตัวจะสนุกแล้วก็ชอบจริงๆ



“ดีแล้วครับ ไปครับ ไปเช็ดตัวแล้วก็ไปหาอะไรหม่ำกันก่อนดีกว่าแล้วมาเล่นกันใหม่” ควอตซ์ว่า เดินขึ้นไปหยิบผ้าขนหนูมาส่งให้น้ำเหนือกับลาพิส ก่อนจะเช็ดเนื้อเช็ดตัวฝาแฝดแล้วก็จัดการห่อเจ้าตัวน้อยทั้งสองคนด้วยผ้าขนหนูผืนใหม่เพราะกลัวว่าทั้งสองคนจะหนาว



พวกเขาย้ายไปยังโซนที่ขายอาหาร ให้ลาพิสนั่งจองโต๊ะกับฝาแฝดส่วนควอตซ์กับน้ำเหนือก็เดินไปซื้อแฮมเบอร์เกอร์กับไก่ทอดมาให้



น้ำเหนือหั่นแฮมเบอร์เกอร์เป็นชิ้นเล็กก่อนจะส่งให้พี่ฮาร์ทแล้วก็น้องเดียร์คนละชิ้น ทั้งสองคนรับไปถือก่อนจะกัดเต็มคำจนน้ำซอสเลอะขอบปากไปหมด พี่ฮาร์ทหันไปเล่าเหตุการณ์ตอนที่ไปเล่นสไลเดอร์กับมัมมี๊ให้คุณอากับน้องชายฟัง



หลังจากจัดการกับอาหารตรงหน้าหมดควอตซ์ก็พาทุกคนไปเดินดูร้านขายของที่ระลึกเพื่อเป็นการย่อยก่อนจะให้ฝาแฝดกลับไปเล่นน้ำกันต่อ แต่ก็ไม่นานนักเพราะกลัวว่าถ้าให้เล่นนานกว่านี้จะไม่สบายกันได้



เพราะใช้พลังงานไปกับการเล่นจนหมด พอขึ้นรถได้ไม่นานทั้งเด็กน้อยฝาแฝดและคุณอาคนสวยที่กลายเป็นพี่เลี้ยงประจำวันก็หลับไป



“หลับกันหมดแล้วครับ” น้ำเหนือที่หันมามองเบาะหลังพูด เอื้อมมือไปจับผ้าขนหนูที่ห่มตัวลูกน้อยอยู่ให้เรียบร้อย ปรับแอร์ไม่ให้เย็นจนเกินไป



“ก็น่าจะหลับกันอยู่หรอก เล่นกันขนาดนั้น” ควอตซ์เหลือบมองที่กระจกมองหลัง ยิ้มออกมาอย่างเอ็นดู “วันนี้เป็นอีกวันที่พี่มีความสุขมากนะ”



น้ำเหนือหันไปมองคนรักก่อนจะยิ้มออกมา “ผมก็เหมือนกันครับ เห็นแฝดเล่นกันสนุกแบบนี้ก็ดีใจ”



เพราะตอนยังเล็กๆ ฝาแฝดสุขภาพไม่ค่อยแข็งแรงโดยเฉพาะน้องเดียร์ที่เจ็บป่วยบ่อย แต่พอโตขึ้นมาหน่อยสุขภาพก็แข็งแรงดีขึ้น แต่พัฒนาการทางด้านร่างกายก็ยังช้ากว่าเด็กวัยเดียวกัน ทั้งสองคนเลยจะตัวเล็กกว่าคนอื่นๆ จนควอตซ์กับน้ำเหนือนึกเป็นห่วงเป็นกังวล แต่คุณหมอก็บอกว่าไม่ต้องห่วงเรื่องพัฒนาการทางด้านร่างกายยังสามารถพัฒนาได้ เพราะพัฒนาการในด้านอื่นของแฝดก็ถือว่าก้าวหน้า และยังก้าวหน้าดีกว่าเด็กวัยเดียวกันด้วย



พอแฝดอายุได้สามปีย่างสี่ปีทั้งสองก็ตัวโตขึ้นจนแด๊ดดี๊กับมัมมี๊ใจชื้นขึ้น หลังจากนั้นก็คอยบำรุงทั้งสองคนจนตัวสูงขึ้นแต่ถ้าเทียบกับเพื่อนๆ ก็ยังตัวเล็กกว่าอยู่ดี



“เห็นพวกเขาเล่นสนุก ไม่เจ็บไม่ป่วยแบบนี้ผมก็ดีใจแล้วละครับ แค่นี้ก็มีความสุขที่สุดแล้ว”



ควอตซ์เอื้อมมือไปลูบผมคนรัก “พี่เชื่อว่าแฝดจะโตขึ้นอย่างสุขภาพดีแล้วก็แข็งแรง ดูสิ... แข็งแรงไม่แข็งแรงก็ซนกันเสียเหลือเกิน จริงไหม”



น้ำเหนือหัวเราะกับคำพูดของอีกฝ่ายเพราะก็จริงอย่างที่ควอตซ์ว่า ขนาดตอนที่ร่างกายยังไม่ค่อยแข็งแรงสองพี่น้องก็ยังซนเสียจนได้แผลบ่อยๆ แล้วนับประสาอะไรกับตอนนี้ที่แข็งแรงขึ้นกันเล่า...






❈ ❈ ❈  ❈ ❈ ❈  ❈ ❈ ❈  ❈ ❈ ❈  ❈ ❈ ❈

มาลงบทนำไปตอนแล้วก็หายไปหลายวันเลย ขอโทษด้วยค่ะ พอดีฟางไม่สบายค่ะ เพิ่งจะหายก็เลยไม่ได้มาอัปนิยายเรื่องไหนเลย วันนี้เลยแวะมาอัปเรื่องนี้ให้ได้อ่านกันก่อนค่ะ

สำหรับเรื่องอื่น ๆ รอหน่อยน๊า เดี๋ยวจะรีบกลับมาอัปให้อ่านกันแล้วค่ะ

ฝากให้กำลังใจ #พี่ควอตซ์น้องเหนือ กันด้วยนะคะ


ออฟไลน์ fangiily

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 583
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +741/-12


Cr.Pic [F.GC]

ติดแฮชแท็ก #พี่ควอตซ์น้องเหนือ ในทวิตเตอร์





อุ้มรัก’S l “01”




❈ ❈ ❈ 100% ❈ ❈ ❈




“คืนนี้ก็ให้แฝดไปนอนที่ห้องของพวกแม่เหมือนเดิมนะลูก” คุณหญิงมรกตว่าระหว่างที่พวกเขากำลังทานมื้อเย็นกันที่ร้านอาหารบรรยากาศดี มีดนตรีสดเพราะๆ ให้ฟังระหว่างมื้ออาหาร



“อ่า... จริงๆ ไม่รบกวนพวกคุณแม่ก็ได้นะครับ ให้แฝดนอนกับพวกผมก็ได้” น้ำเหนือว่าอย่างเกรงใจที่ต้องให้ผู้ใหญ่คอยดูแลลูกแฝดเข้านอน



“แม่ขอแสดงเจตนารมณ์ชัดเจนเหมือนเดิมนะลูก แม่อยากได้หลานสาวอีกสักคน” พอได้ยินคุณหญิงมรกตพูดแบบนั้นน้ำเหนือก็หน้าแดงขึ้นมาทันที ส่วนคนอื่นๆ ก็หัวเราะขำกับเจตนารมณ์ของคุณหญิง



“ถ้าอย่างนั้นอีกสองวันที่เหลือคงต้องฝากพวกคุณแม่ดูแฝดแล้วละครับ ผมจะได้ทำตามเจตนารมณ์คุณแม่ได้” ควอตซ์พูดอย่างขบขัน สุดท้ายก็เลยโดนภรรยาของตัวเองตีแขนไปที



“พี่ควอตซ์!” น้ำเหนือเรียกอีกคนเสียงดุ แต่เพราะใบหน้าน่ารักนั้นกำลังแดงก่ำจึงไม่ได้ดูน่ากลัวเลยสักนิด เรียกรอยยิ้มและเสียงหัวเราะจากคนอื่นได้เป็นอย่างดี



ฝาแฝดที่กำลังตักข้าวผัดอเมริกันคำโตเข้าปากเงยหน้าขึ้นมองผู้ใหญ่บนโต๊ะที่หัวเราะออกมาก่อนจะหัวเราะตามทั้งๆ ที่ก็ไม่รู้หรอกว่าทุกคนกำลังคุยอะไรกัน



“ฮาร์ท เดียร์” ควอตซ์เรียกลูกชายฝาแฝด ยกมือขึ้นเช็ดปากที่มีคราบซอสมะเขือเทศเลอะขอบปากให้ทั้งสองคน “อยากมีน้องสาวไหมครับ”



สองแฝดทำหน้างงอย่างไม่เข้าใจคำว่าน้องสาว จนคุณตาสินธรต้องช่วยอธิบายให้หลานเข้าใจ “น้องผู้หญิงตัวเล็กๆ แล้วพวกหนูก็จะได้เป็นพี่ชาย ช่วยแด๊ดกับมัมเลี้ยงน้อง เป็นพี่ชายที่ดีให้น้องคอยดูแล้วก็ทำตาม มีน้องผู้หญิงมาเล่นด้วยเพิ่ม”



ทั้งคู่ไม่ค่อยเข้าใจหรอกว่าทั้งประโยคของคุณตาสินธรนั้นหมายถึงอะไร แต่พวกเขาเข้าใจประโยคสุดท้ายที่จะมีเพื่อนมาเล่นด้วยกันเพิ่มมากขึ้น พอได้ยินแบบนั้นเจ้าตัวก็พากันพยักหน้า “มีๆ มีน้องฉาว มีน้อน”



“อ้อนมัมสิครับ ถ้ามัมยอมก็มีได้” ควอตซ์บอกกับลูกชายฝาแฝด



“มัม~~ มีน้อน มีน้อง มีๆ มีนะ” ได้ยินแด๊ดดี๊พูดแบบนั้นก็หันไปอ้อนมัมมี๊ทันที แบบที่น้ำเหนือก็ไม่รู้จะตอบรับหรือปฏิเสธดี ได้แต่หันไปมองค้อนคนรักที่ไปยุฝาแฝดแบบนั้น “นะๆ นะครับ มีน้องฉาว นะ”



“อ่า... ถ้าพวกหนูทำตัวดี ไม่ดื้อไม่ซนมัมจะลองเอาไปคิดดูแล้วกันครับ” น้ำเหนือตอบอย่างแบ่งรับแบ่งสู้



“ฮะ! น้องเดียจะเป็นเด็กดี ไม่ดื้อไม่ซน”



“ฮาร์ทด้วย ฮาร์ทด้วย”



“ครับๆ ทำให้ได้จริงๆ เถอะ” น้ำเหนือว่า พลางบีบจมูกลูกชายทั้งสองคนอย่างมันเขี้ยวกับท่าทางเหล่านั้น ก่อนที่มือจะเลยมาหยิกเอวของคนที่ได้ชื่อว่าเป็นสามีข้อหาทำตัวน่าหมั่นไส้



คนโดนหยิกก็ไม่มีสลดมีแต่ความพราวระยับในดวงตาสีสวยคู่นั้นที่น้ำเหนือเห็นแล้วอยากจะประทุษร้ายให้เจ็บเสียเหลือเกิน มีแววว่าคืนนี้... คงได้โดนแกล้งอีกแน่นอน







น้ำเหนือหยิบชุดคลุมอาบน้ำมาสวมหลังจากที่เช็ดตัวเรียบร้อยแล้ว เขาเพิ่งพาฝาแฝดไปเข้านอนที่ห้องของคุณหญิงมรกตมา ก่อนจะกลับมาอาบน้ำเพื่อเตรียมตัวเข้านอนบ้าง ส่วนคนที่อยู่ร่วมห้องด้วยหายไปไหนน้ำเหนือก็ไม่แน่ใจ เพราะตอนที่เดินกลับมาจากห้องพักของคุณหญิง ควอตซ์ก็บอกว่าจะไปคุยโทรศัพท์แล้วก็เดินหายไปอีกทาง



เสียงเพลงจังหวะช้าๆ ฟังหวานหูดังทั่วภายในห้องนอนที่เปิดเอาไว้ตั้งแต่ตอนก่อนจะเข้าไปอาบน้ำ ให้คนที่เพิ่งเดินออกจากห้องน้ำต้องฮัมเพลงคลอตามไป



“อ่ะ!” น้ำเหนือสะดุ้งเมื่ออยู่ๆ ก็โดนสวมกอดจากทางด้านหลังอย่างไม่ทันตั้งตัว



ฟอด!



ปลายจมูกโด่งกดที่แก้มนวลแรงๆ พร้อมแรงกอดรัดที่แน่นขึ้น “หอมจัง” กดจมูกลงที่ไหล่ขาวที่โผล่พ้นชุดคลุมอาบน้ำ ก่อนจะเปลี่ยนเป็นแนบริมฝีปากลงไปแทน



“พี่ควอตซ์... ไปอาบน้ำสิครับ จะได้มาพักผ่อน วันนี้พาแฝดไปเที่ยวมาคงเหนื่อยน่าดูเลยใช่ไหมครับ” น้ำเหนือหันกลับไปหาคนรักที่ยังกอดรอบเอวเขาเอาไว้อยู่



“ง่วงแล้วเหรอ” ควอตซ์ถาม ก้มมองคนในอ้อมแขนที่ดูไม่มีวี่แววของคนง่วงนอนเลยสักนิด ดวงตากลมโตยังคงเป็นประกายชวนมองเหมือนทุกที มือใหญ่วางแนบลงที่แก้มนวล ไล้ปลายนิ้วเบาๆ อย่างที่ชอบทำ



น้ำเหนือแนบใบหน้าตัวเองลงกับมือที่อบอุ่นพลางเหลือบมองเจ้าของมือไปด้วย แต่พอเห็นสายตาที่มองตรงมาก็ทำให้อยากจะหันหนี จนต้องขยับตัวออกห่าง “ผมง่วงมากเลยครับ ผมว่าผมไปแต่งตัวแล้วนอนดีกว่าเนอะ”



แขนแข็งแรงรัดเข้าที่เอวบางของคนที่กำลังหนี ช้อนร่างคนรักขึ้นอุ้มจนน้ำเหนือต้องรีบยกมือโอบรอบคออีกฝ่ายเอาไว้เพราะกลัวตก “พ พี่ควอตซ์...”



“เดี๋ยวพี่พาไปส่ง... ที่เตียงเองครับ ดูสิ ตาโตใสแจ๋วเลย คงจะง่วงมากจริงๆ นั่นแหละเนอะ” พูดด้วยน้ำเสียงขบขัน แล้วก็ได้รับค้อนงามๆ จากคนรักมาวงใหญ่



“นิสัยไม่ดี...”



“แต่พี่เป็นลูกที่ดีนะ คุณแม่ท่านอยากได้หลานสาว แล้วพี่ก็อยากจะทำหน้าที่ลูกที่ดี ด้วยการมีหลานสาวให้คุณแม่นะครับ” ควอตซ์ว่ายามที่วางคนรักลงบนเตียงนอนหลังใหญ่ รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ผิดกับคำพูดแสนดีของลูกกตัญญู



“น่าหมั่นไส้!” น้ำเหนือว่า ย่นจมูกใส่ เห็นรอยยิ้มนั้นแล้วอยากจะหยิกคนเจ้าเล่ห์ให้เนื้อเขียว



“ไม่อยากมีลูกสาวเหรอครับ หือ...” ก้มลงคลอเคลียแก้มนวลด้วยปลายจมูก เชื่องช้า เนิบนาบ อ่อนโยน และออดอ้อน



แก้มขาวซับสีระเรื่อ ไม่ใช่ว่าเขาไม่อยากมีลูกสาวอีกคนเสียเมื่อไหร่ แต่ใครจะไปกล้าพูดได้เต็มปากเต็มคำเหมือนอีกฝ่ายกัน รู้ทั้งรู้ว่าน้ำเหนือไม่เคยปฏิเสธ แต่ก็ชอบพูดชอบถามให้อายเสียทุกครั้งไป



ควอตซ์หัวเราะเมื่อเห็นแก้มขาวๆ เปลี่ยนสี จับใบหน้าน่ารักที่หันหลบให้หันมามองเขา ทอดมองคนตรงหน้าด้วยความรักและเอ็นดู ใบหน้าคมคายก้มลงไปใกล้พร้อมๆ กับที่ดวงตากลมโตนั้นพริ้มลงรอรับสัมผัสหวานอย่างเต็มใจ



จูบเบาๆ ที่ถ่ายทอดคำรักอย่างไม่สิ้นสุด มันทั้งอ่อนหวาน อ่อนโยน ละมุนละไม แต่ในขณะเดียวกันก็มอมเมาให้ทั้งคู่ตกอยู่ในห้วงเวลาของกันและกัน



น้ำเหนือได้แต่ยกมือขึ้นโอบรอบคออีกฝ่ายยามที่คนด้านบนเลื่อนริมฝีปากแนบจูบไปทั่วใบหน้าตั้งแต่หน้าผาก เปลือกตาทั้งสองข้าง ปลายจมูก แก้มนวล และจบลงที่ริมฝีปากอิ่มอีกครั้ง รสจูบของควอตซ์นั้นเหมือนของมึนเมา ที่พอได้เสพก็เหมือนกับไม่รู้สึกตัว โอนอ่อนทำตามทุกอย่างอย่างเต็มใจ



ชุดคลุมอาบน้ำดูเหมือนจะเกะกะเสียเหลือเกินจนควอตซ์ต้องจัดการถอดมันออกจากร่างกายของคนรัก กวาดสายตามองไปทั่วตัวน้ำเหนือ ร่างกายที่มองกี่ทีก็ไม่เคยนึกเบื่ออีกทั้งยังรู้สึกว่าร่างกายนี้เย้ายวนมากขึ้นทุกวันๆ



“อ๊ะ... พี่...” น้ำเหนือสะดุ้งยามที่ริมฝีปากและปลายลิ้นของควอตซ์กำลังหยอกล้ออยู่ที่ยอดอกข้างหนึ่ง อีกข้างก็ใช้มือบีบคลึงนวดเฟ้นจนน้ำเหนือได้แต่สะท้านเผลอแอ่นอกเข้าหาอย่างลืมตัว



หยอกเล่นจนพอใจริมฝีปากแสนซนก็เคลื่อนไปยังจุดอื่นต่อ ไม่ว่าจะเป็นหลุมเล็กๆ กลางหน้าท้อง และเลื่อนลงไปต่ำกว่านั้น มือหนาสอดใต้เอวคนรัก ดันสะโพกอีกฝ่ายขึ้นยามที่ริมฝีปากครอบครองส่วนแสดงความเป็นตัวตนของคนรัก



“พี่ควอตซ์... อือ... พี่ครับ...” น้ำเหนือแทบอยากจะร้องขอ อย่ากลั่นแกล้งและทรมานกันแบบนี้เลย ทั้งริมฝีปาก ทั้งลิ้น รวมไปถึงชั้นเชิง ประสบการณ์ที่เอาออกมาใช้ปรนเปรอให้ มันทำให้น้ำเหนือจวนเจียนจะขาดใจเสียให้ได้



“พ พี่ควอตซ์... พ พอก่อน อือ... ค ครับ...” น้ำเหนือดันไหล่กว้าง แบบที่ควอตซ์เองก็ยอมผละออกเว้นช่วงให้คนรักได้พักหายใจ



ยันกายมาเสมอคนรัก ใช้ปลายนิ้วเกลี่ยหยาดน้ำใสจากบริเวณหางตาออก แนบมือข้างนั้นกับแก้มที่ร้อนและแดงเพราะอารมณ์ความรู้สึก ก่อนจะก้มลงจูบปากอิ่มอีกครั้ง



“พี่รักเหนือนะ” เสียงทุ้มกระซิบ แต่ทว่าก็ดังชัดเจนในความรู้สึก



“ผมก็รักพี่ควอตซ์ครับ...” น้ำเหนือไม่เคยเขินอายที่จะกล่าวคำรัก คำว่ารัก... เป็นคำที่น้ำเหนือกล้าพูด และมักจะพูดด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น เพื่อบอกย้ำความรู้สึกของพวกเขา ว่าพวกเขายังมั่นคงในความรัก



จูบแล้วจูบเล่าที่ต่างฝ่ายต่างมอบให้กันอย่างไม่รู้จักเบื่อ อีกทั้งยังรู้สึกว่ามันไม่เพียงพอ ไม่เพียงพอที่จะแสดงให้เห็นว่าพวกเขารักกันมากแค่ไหน



“น้ำเหนือ...” ควอตซ์กระซิบเรียกเสียงพร่ายามซุกใบหน้าลงที่ซอกคอหอมกรุ่น “พร้อมนะครับคนดี”



เรียวขาขาวขยับออกยามที่คนตัวสูงแทรกกายเข้ามา สองแขนโอบร่างกายที่ใหญ่โตกว่าตัวเองเอาไว้แน่นยามปล่อยให้อีกฝ่ายลุกล้ำเข้ามา น้ำเหนือได้แต่หลับตาเม้มปากยามที่ความใหญ่โตแทรกกายเข้ามาจนรู้สึกอึดอัดไปหมด



มือหนึ่งเหมือนจะดันผลักไส แต่อีกมือก็ไขว่คว้าเข้าหาตัว จนควอตซ์ต้องจับมือของอีกฝ่ายมากุมเอาไว้แทน มือของทั้งคู่ประสานเป็นหนึ่งเดียวเหมือนกับร่างกายที่เชื่อมต่อถึงกัน



ความรู้สึกที่ส่งผ่านหากันผ่านดวงตา บอกย้ำความรักด้วยร่างกาย



บทเพลงรักเริ่มบรรเลงเมื่อนักดนตรีทั้งสองพร้อม จังหวะและท่วงทำนองประสานกันอย่างลงตัว ไม่เร่งเร้า แต่ทว่ามันทั้งเชื่องช้า และอ่อนหวาน เหมือนเครื่องดนตรีวิเศษที่กำลังบรรเลงเพลงคลาสสิก ไม่ต้องใช่จังหวะที่หนักหน่วง หรือท่วงทำนองสมัยใหม่ แต่มันก็น่าฟัง อย่างไม่รู้เบื่อ



มีบางช่วงบางตอนที่เร่งจังหวะเพื่อความน่าตื่นเต้นแต่ก็ไม่นานก็กลับมาทำนองเดิม ผสมผสานอย่างลงตัว เป็นเพลงรักของพวกเขาทั้งคู่ที่มีแค่พวกเขาเท่านั้นที่จะสามารถบรรเลงได้



“น้ำเหนือ...” ชื่อคนรักถูกเอ่ยซ้ำแล้วซ้ำเล่า แต่คนฟังก็ไม่รู้จักเบื่อ มีแต่อยากฟังซ้ำอีกเรื่อยๆ



สองร่างตระกองกอด ฝ่ามือสัมผัสกันและกัน ดวงตาที่สบประสานอย่างไม่มีใครยอมละสายตาไปไหน เพราะว่าไม่สามารถละสายตาไปได้ ต่างฝ่ายต่างถูกตรึงเอาไว้ และอยากที่จะจดจำทุกรายละเอียดของกันและกัน



“อึก... พ พี่ควอตซ์...”



“คนดี... เด็กดีของพี่...”



ร่างกายแข็งแรงเป็นฝ่ายหยัดตัวเข้าหา อ่อนโยนและเนินนาน จนกระทั่งบทเพลงใกล้จบ จังหวะบรรเลงก็เริ่มเปลี่ยน ท่วงทำนองถูกปรับ เหมือนกับละครที่กำลังฉายฉากสำคัญ เพลงประกอบก็ยิ่งเร่งเร้าเพิ่มอารมณ์และความรู้สึก



“น้ำเหนือ....”



“.... พ พี่ควอตซ์...”



โน้ตตัวสุดท้ายดังขึ้นพร้อมกัน พร้อมกับเพลงที่ดำเนินมาจนจบ จังหวะค่อยๆ ผ่อนเบาและเงียบหาย จนเหลือเพียงเสียงของลมหายใจที่ประสานกัน



ควอตซ์ขยับไปนอนข้างคนรักก่อนจะรั้งน้ำเหนือให้มาซบอกของตัวเอง ใช้เวลาสักพักลมหายใจของพวกเขาจึงกลับมาเหมือนเดิม น้ำเหนือได้แต่ซุกใบหน้าลงกับอกกว้าง หลับตาฟังเสียงหัวใจที่เต้นเป็นจังหวะหนักแน่นและมั่นคง



“ขอบคุณนะครับ”



น้ำเหนือเงยหน้าขึ้นมองเมื่อได้ยินอีกคนพูดขอบคุณ “เรื่องอะไรครับ”



เอื้อมมือมาปัดผมที่ชื้นเหงื่อให้พ้นใบหน้าหวาน “ขอบคุณสำหรับความสุขที่พี่ได้รับครับ”



แก้มที่ตอนนี้ยังคงมีสีแดงแต้มเพราะความเหนื่อยขึ้นสีเข้มขึ้นเมื่อได้ยินคำพูดนั้น รู้สึกเขินอายเกินกว่าจะมองอีกฝ่ายได้จึงต้องหันหน้ากลับ “ผมก็... มีความสุขครับ”



“เอาไว้กลับไปที่บ้านแล้วไปคุยกับน้าหมอกันนะ เรื่องลูก” ควอตซ์ว่าพลางขยับผ้ามาคลุมกายของน้ำเหนือให้เพราะกลัวว่าอีกฝ่ายจะโดนอากาศเย็นๆ จากเครื่องปรับอากาศมากเกินไปแล้วจะไม่สบายเอาได้



“พี่คิดว่าเราพร้อมแล้วที่จะมีลูกอีกสักคน พี่เลยอยากปรึกษากับน้าหมอว่ายังมีความเป็นไปได้ใช่ไหมที่เราจะมีคนลูกอีก อยากให้แน่ใจว่าร่างกายของเราพร้อมแล้วใช่ไหม” ควอตซ์พูด



เขาคิดมาได้สักพักแล้วเรื่องลูกคนที่สาม แต่ตอนน้ำเหนือท้องฝาแฝดมีเรื่องราวเกิดขึ้นตั้งมากมายจนเขาเกือบจะเสียฝาแฝดกันไป แต่ทั้งฝาแฝดแล้วก็น้ำเหนือก็เข้มแข็งมากพอที่จะอยู่กับเขา แต่ร่างกายของน้ำเหนือก็รับภาระหนักมากเช่นกัน อีกทั้งน้ำเหนือยังเป็นผู้ชายที่ร่างกายไม่ได้เกิดมาเพื่อรองรับการตั้งครรภ์ เขาเลยไม่มั่นใจ และไม่แน่ใจว่าพวกเขาจะสามารถมีลูกอีกได้หรือเปล่า แล้วจะเกิดอันตรายอะไรกับน้ำเหนือหรือลูกของเขาหรือเปล่า



“พี่ควอตซ์อยากมีลูกอีกคนเหรอครับ” น้ำเหนือถาม



“ครับ พี่อยากมีอีกคน ไม่ได้เกี่ยวกับที่คุณแม่พูดหรอก พี่อยากมีจริงๆ แต่ก็ตามใจเราอยู่แล้ว ถ้าเราไม่อยากมีก็ไม่เป็นไรครับ แค่ฝาแฝดก็พอ” ควอตซ์ว่า



“พี่ควอตซ์รู้ใช่ไหม... ว่าผมคุม...” น้ำเหนือยถามเสียงเบา



“ครับ รู้ครับ”



หลังจากคลอดฝาแฝด น้ำเหนือเองก็ไม่แน่ใจกับร่างกายของตัวเองว่าเขายังจะสามารถมีลูกได้อีกหรือเปล่า อีกทั้งเขาอยากที่จะดูแลแฝดให้ดีที่สุดก่อน และอยากจะรอจนกว่าพวกเขาจะพร้อมจริงๆ จึงได้คุยกับน้าหมอถึงความกังวลนี้ ซึ่งหมอวิรัชก็ยืนยันว่าเขายังสามารถตั้งครรภ์ได้อีกแต่อาจจะยากกว่าตอนฝาแฝด น้ำเหนือก็เลยคุมกำเนิดมาตลอด



“พี่ถึงได้บอกยังไงละครับว่าตามใจเรา พี่ไม่ได้จะว่าหรือโกรธอะไรหรอกครับ เพราะตอนนี้พวกเราก็มีความสุขกันดีอยู่แล้ว”



น้ำเหนือมองคนรักที่บอกว่าเข้าใจและไม่นึกโกรธอะไรกับสิ่งที่น้ำเหนือเลือกทำ แม้จะแอบเห็นประกายไหววูบในดวงตาสีสวยคู่นั้นตอนที่เจ้าตัวพูด



“แล้ว... พี่ควอตซ์รู้ไหมครับว่า...” น้ำเหนือระบายยิ้มหวาน ก่อนจะหัวเราะออกมาเมื่อเห็นท่าทางตกใจปนตื่นเต้นของอีกคนตอนที่ได้ยินเขาพูดจบประโยค “ผมเลิกคุมมาตั้งแต่ก่อนแต่งงานแล้ว เป็นเดือนแล้วล่ะครับ”



“จ จริงเหรอ! จริงน่ะเหรอ”



“ครับ ไม่ใช่มีแค่พี่ควอตซ์หรอกครับที่อยากมีลูก ผมก็เหมือนกัน ก็เลย... เลิกคุมไปน่ะครับ”



“ม หมายความว่า...” ควอตซ์มองน้ำเหนือนิ่ง “ตั้งแต่... จนถึงเมื่อกี้ก็มีโอกาสน่ะสิ ใช่ไหม”



พยักหน้ารับกับคำถามของอีกฝ่าย “ครับ... ก็น่าจะนะครับ”



“พี่ว่าโอกาสน่าจะสูงนะ ก็... ไม่เคยมีครั้งไหนเลยที่พี่ป้องกัน” อีกฝ่ายว่า ดวงตาเรียวเริ่มส่องประกายต่างไปจากเดิมแบบที่น้ำเหนือนึกหวั่นใจแล้วก็รู้สึกว่าตัวเองคิดผิดที่พูดเรื่องนี้ออกไป



ในช่วงที่ไม่ทันระวังตัวก็ถูกจับพลิกให้นอนแผ่ไปกับเตียงโดยที่ควอตซ์คร่อมทับอยู่ด้านบน “แต่เพื่อเป็นการเพิ่มโอกาสให้มากขึ้น... พี่คงต้องขยันมากกว่านี้สินะ”



“ด เดี๋ยวครับพี่ควอตซ์! จะ จะทำอะไรครับ” ร้องถามเสียงสั่นทันทีที่เห็นรอยยิ้มและสายตาเจ้าเล่ห์



“หือ...” เลิกคิ้วขึ้นมอง เหมือนกับว่าคำถามของน้ำเหนือเป็นคำถามที่ไม่สมควรถามออกมาเสียเหลือเกิน “ถามแปลกนะเรา... ก็ต้องปั๊มลูกสิครับ ไม่ปั๊มแล้วจะมีลูกได้ยังไง”



“หะ หา... เดี๋ยวสิครับพี่ควอตซ์” น้ำเหนือห้ามตอนที่อีกฝ่ายก้มหน้าลงมาซุกเข้าที่ซอกคอ



“ไม่หาแล้วครับ ต้องทำเลยเดี๋ยวไม่ทันการณ์กันพอดีหรอก แล้วก็ไม่ต้องถามอะไรแล้วนะครับพี่จะไม่ตอบ ไม่อธิบายเป็นคำพูดแล้วครับ เพราะพี่จะทำเลย... เนอะ”



“อ๊ะ! พ พี่ควอตซ์เดี๋ยวครับ อ่ะ... ย อย่าจับแบบนั้นสิครับ พ พี่ควอตซ์”



คนโดนห้ามผละออก คิ้วขมวดเข้าหากันอย่างไม่พอใจ ก่อนที่น้ำเหนือจะได้พูดอะไรออกมาอีกควอตซ์ก็จัดการปิดปากด้วยปากของเขาแทน และคราวนี้ก็ช่างแตกต่างจากเมื่อครู่สิ้นเชิง เพราะมันไม่ได้อ่อนโยน อ่อนหวาน แต่มันเร่าร้อนเสียเหลือเกิน จนน้ำเหนือตามไม่ทัน



จัดการปิดปากคนรักไม่นาน น้ำเหนือก็อ่อนยวบอยู่ในอ้อมแขน ปล่อยให้ควอตซ์ทำตามอำเภอใจ และไม่สามารถเอ่ยห้ามอะไรได้ ยิ่งมีการกระทำที่แสนจะเอาแต่ใจ แต่น้ำเสียงที่ออดอ้อนก็ยิ่งทำให้น้ำเหนือตามใจ ทำตามทุกอย่างที่อีกฝ่ายเอ่ยขอ



แล้วกว่าคนเอาแต่ใจจะยอมปล่อยน้ำเหนือก็แทบจะหลับคาอก อีกทั้งเวลาก็ล่วงเลยเข้าสู่วันใหม่มาหลายชั่วโมงแล้ว เมื่อเห็นว่าน้ำเหนือคงรับความเอาแต่ใจไม่ไหวแล้วควอตซ์ถึงได้ยอมปล่อย และทันทีที่หัวถึงหมอน คนหมดแรงก็หลับไปในเวลาอันรวดเร็ว



ควอตซ์ลุกไปหยิบผ้ามาเช็ดเนื้อเช็ดตัวให้กับคนรักจนสะอาดเรียบร้อย ก่อนที่เขาจะเดินเข้าไปอาบน้ำแล้วจึงเดินมานอนกอดน้ำเหนือเอาไว้



ดึงผ้าห่มคลุมตัวพวกเขาทั้งคู่ ก้มลงจูบขมับของคนในอ้อมแขนอย่างรักใคร่



“ขอบคุณนะครับ พี่รักน้ำเหนือนะ”







❈ ❈ ❈  ❈ ❈ ❈  ❈ ❈ ❈  ❈ ❈ ❈  ❈ ❈ ❈

ทำไมเขิน... ตอนแต่งก็เขิ้นเขิน ไม่ได้แต่งฉากแบบนี้มาสักพักแล้ว อีกอย่างสำหรับคู่นี้ฟางรู้สึกว่ามันต้องออกมาอะไรแบบนี้นี่แหละ ไม่ได้ชัดเจน เด่นชัด แต่มันต้องละมุนๆ หวานๆ แบบนี้แหละถึงจะบ่งบอกความเป็นคู่นี้เนอะ อะไรจะหวานกันขนาดนี้ก็ไม่รู้ ทั้งหวาน ทั้งหมั่นไส้คนพี่ไปให้ตัว แหม... อะไรจะรักเมีย หลงเมียขนาดน้านนนนนนนนนนน หมั่นจริงๆ ค่ะ

แล้วเจอกันตอนหน้านะคะ ^^
 
สำหรับเฟสบุ๊คค่ะ https://www.facebook.com/fgc32yaoi

สำหรับทวิตเตอร์ค่ะ https://twitter.com/Fangiily_GC

เข้าไปพูดคุย สอบถาม ทวงหานิยายกันได้เลยนะคะ ยินดีตอบทุกคน ทุกข้อสงสัย(ที่ตอบได้จ้า)

ฝากอุ้มรักด้วยนะคะ อย่าลืม กดเฟบ กดเมนต์ กดโหวด กดแชร์ แล้วแต่สะดวกเลยน๊า คนละนิดคนละหน่อยเป็นกำลังใจให้ด้วยนะคะ จุ๊บๆ ขอบคุณค่ะ

ออฟไลน์ mild-dy

  • ☆ ทาสแมว ☆
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8891
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +389/-80

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ tiger2006

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 333
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +11/-0

ออฟไลน์ 0832-676

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 8
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0

ออฟไลน์ Freezz

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 271
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +3/-0
อ่านรอบสองจบไป คือ ผมโคตรชอบเลยครับ

ออฟไลน์ cutelady

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 293
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-0

มาอ่านใหม่อีกรอบ... คิดถึง ...

 :-[ :-[

ออฟไลน์ airicha

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 855
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +5/-0
เข้ามาอ่านเรื่องนี้อีกรอบ
ไม่รู้เข้ามาอ่านรอบที่เท่าไหร่แล้ว
แต่เข้ามาอ่านบ่อยมาก เพราะชอบเรื่องนี้
น่ารักกกกกกก

ออฟไลน์ Ploybudz

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 14
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
อรกคนขอเป็นลูกสาวววว :-[

ออฟไลน์ habanice

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 92
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +3/-0

ออฟไลน์ Musashi

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 494
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-13
Re: ❤… อุ้มรัก ...❤ #Mpreg } บท 3 / P.10 19-08-58
«ตอบ #4787 เมื่อ19-09-2021 02:02:54 »

พูดจบก็จัดการแบกร่างของรุ่นน้องขึ้นหลังตรงไปยังรถของตัวเองที่จอดเอาไว้ในลานจอดรถของห้างทันที 
ป้าดดดด ไม่กี่วันก่อนยังขึ้นรถเมล์รถแท็กซี่อยู่เลย เผลอไม่กี่วันมีรถขับซะแล้ว 555

ออฟไลน์ Musashi

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 494
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-13
Re: ❤… อุ้มรัก ...❤ #Mpreg } บท6 [100%] / P.19 29-09-58
«ตอบ #4788 เมื่อ19-09-2021 02:54:37 »

อาหมอ พี่น้ำเหนืออาเจียนเยอะมากเลย 
เดี๋ยวนี้คนไทยรุ่นใหม่นับญาติกันมั่วไปหมดแล้ว
น้องของแม่ต้องเรียกว่า น้า
น้องของพ่อต้องเรียกว่า อา
พ่อแม่ของแม่ต้องเรียกว่า ตากับยาย
พ่อแม่ของพ่อต้องเรียกว่า ปู่กับย่า

ออฟไลน์ mareeyah

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 176
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-0

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ samsung009

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 601
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +13/-1

ออฟไลน์ NOOKNIK21

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 51
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
กลับมาอ่านกี่ครั้งก็เติมเต็มไปด้วยพลังแห่งรัก นิยายเรื่องนี้ครบมาก สุข เศร้า ครอบครัว อบอุ่นหัวใจที่สุด :mew1: :monkeysad:

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด