หัวข้อ: Ooo๐...นางในไดอารี่...๐ooO ...นิวกุ้ยเฟย...

[Goodfellas]

โกนผมไปเลย อิอิ

ก็ทำไงได้ครับ   คนไม่มีใครรัก ใครสนใจก็เป็นอย่างนี้แหละ อิอิ

ทำไงได้   

[Shin_i_chi]

โกนผมไปเลย อิอิ

ก็ทำไงได้ครับ   คนไม่มีใครรัก ใครสนใจก็เป็นอย่างนี้แหละ อิอิ

ทำไงได้   

แป่ววว พี่น้อตน้อยใจซะงั้นอ่ะ เหอะๆ

พี่นิวเสน่ห์แรงมากๆอ่ะคับ หุหุ
ดีแล้วล่ะคับที่ไม่คิดไปเองก่อน ไม่งั้นมันจะทำให้เราลำบากใจทีหลัง
หากเค้าไม่คิดกับเราจริงๆ แต่เราดันคิดไปก่อนนี่ ก็เซ็งไปเลย

[รอยยิ้มอาบยาพิษ]

พี่ไม่ได้มีเสนห์อะไรหรอกครับ แต่คาดว่าเป็นไปตามดวงอ่ะ
ช่วงนี้เพื่อนๆชอบอ่านดวงกัน แล้วก็ฝากเค้าอ่านดวงของพี่
ทุกสำนัก ทุกฉบับ ทำนายตรงกันเป๊ะ ทั้งเรื่องานที่ดีมาก โดดเด่นมาก
และเรื่องความรัก ที่ยังโสดและม่ายจะได้ลงเอยกับคนที่อายุน้อยกว่า

ปล.ขอยืนยันว่าทุกเล่มที่ได้อ่านมา จะเป็นรายวัน รายสัปดาห์ รายปักษ์ รายเดือน ทำนายสองเรืองนี้ตรงกันเป๊ะ

[mma419109]

     น้องนิว ขอบคุณสำหรับเพลง..ชีวิตละคร..เราคิดถึงเพลงเดียวกันอีกแล้ว แต่ป้าจำชื่อเพลงไม่ได้
 จำได้แต่ว่าเป็นเพลงในหนังเรื่องละครเร่เท่านั้น ต้นฉบับเป็นผู้ชายร้องจำไม่ได้อีกแหละว่าเป็นใคร
 อนาถตัวเองจริงๆ
      เอางานเป็นหลัก เรื่องรักค่อยๆดูกันไป ยังมีอีกใช่ไหมเอ่ย

[รอยยิ้มอาบยาพิษ]

ใช่แล้วครับ เสียงร้องผู้ชาย ถ้าไม่เก่ามาก ผมจำได้ว่าเป็น คุณแซม ยุรนันท์อ่ะครับ
แต่ถ้าเป็นต้นฉบับ ผมก็ไม่รู้เหมือนกันอ่ะครับ ว่าใครร้องก่อนใคร ฮ่าๆๆๆ

[รอยยิ้มอาบยาพิษ]

แล้วมีอยู่ครั้งนึง มีแขกมาเปิดห้องพักฝั่ง5และ6 ซึ่งเป็นความตั้งใจของแขกเองที่อยากได้ฝั่งละสองห้อง
ผมก็ให้แขกเขียนใบเปิดห้อง และโทร.ไปที่ฝั่ง5และ6 เพื่อบอกว่ามีแขกเชคอิน ฝั่ง6พี่เชษรับสายแล้วรอลูกค้าด้านล่าง
ส่วนฝั่ง5 ไม่มีใครรับสายเลย ผมก็หันไปเขียนคูปองอาหาร แล้วก็โทร.ไปฝั่ง5อีกรอบ แต่รอสักพักใหญ่ก็ไม่รับสายอีก

ผมวางสายแล้วหันมารับเงินจากลูกค้า ให้กุญแจห้อง จนลูกค้าเดินไปที่รถ ก็รีบโทร.ไปบอกฝั่ง5อีกครั้ง
เกรงว่าแขกขับรถไปจนถึงห้องพักแล้วจะไม่มีพนักงานรูมบอยรอรับ แต่ก็เหมือนเดิมคือ นายนะไม่รับโทรศัพท์
ผมวางหูลงเป็นครั้งที่สี่ เพื่อเขียนใบเปิดห้องให้เสร็จ ลงเวลาเรียบร้อย อีกครู่นึงพี่เชษมาเอาใบเปิดห้องฝั่ง6
และก็อาสาว่าจะเอาใบเปิดห้องของฝั่ง5ไปให้นะด้วย ผมก็ขอบคุณเค้า และให้พี่เชษถือใบเปิดห้องลงไปให้นายนะ

เวลาผ่านไปเกือบ20นาที นายนะโทร.มาที่ฟร้อนท์ ด้วยน้ำเสียงหงุดหงิดผ่านมาทางสายโทรศัพท์ชัดเจน

"พี่นิว ห้อง511 512 แขกมากี่โมงอ่ะ"
ผมกันไปดูชาร์ตอีกรอบแล้วตอบไปว่า สี่ทุ่มสามนาที
"แล้วทำไมไม่โทร.บอกผม ทำไมต้องให้พี่เชษถือใบเปิดห้องมาให้ผมด้วย" น้ำเสียงนายนะขุ่นมัว
"พี่โทร.แล้ว และแต่ละครั้งที่โทร.ก็รอสายนานมาก" ผมทำใจเย็น พูดกลับไปนิ่งๆนิ่มนวล
"ผมอยู่ตลอด ไม่มีเสียงโทร.มาเลย พี่จำผิดป่ะ เห็นมีไรชอบโทร.หาแต่ฝั่ง6 แขกเปิดห้องฝั่ง5 ก็โทร.หาผมสิ
ไม่ใช่อะไรๆก็โทร.บอกแต่พี่เชษ แล้วทีหลังก็ไม่ต้องฝากใบเปิดห้องมากะพี่เชษนะผมไปเอาเองได้" นะโวยใส่ผม

คราวนี้ผมโมโหแล้วจริงๆ ก็เลยโวยกลับไปบ้าง(โวยทางสายโทรศัพท์แต่ไม่ดังมากนักนะครับ)
"พี่บอกแล้วไงว่าโทร.หาตั้งหลายครั้ง ตัวเองนะหายไปไหนมา ทำไมไม่รับสาย ถ้าอยู่ตลอดแต่ไม่ได้ยินเสียง
โทรศัพท์อาจมีปัญหาก็ได้ ทำไมไม่เชคดูว่ามีเบอร์จากฟร้อนท์โชว์ที่เครื่องรึเปล่า เรื่องใบเปิดห้องก็เหมือนกัน
พี่เชษเค้ามีน้ำใจถือไปให้ก็ดีแล้ว ถ้าอยากขึ้นมาเอาใบเปิดห้องเองก็รอตอนดึกที่พี่โอเล่เค้ามาละกัน" ผมวีนบ้าง
"เอ่อ....ไม่ใช่งั้นพี่ โอเคๆ ครับๆ" ผมเห็นว่าคงหมดเรื่องพูดกันแค่นี้ จึงเป็นฝ่ายกระแทกหูโทรศัพท์ลงก่อน

ผ่านไปอีกเกือบครึ่งชั่วโมง ผมกำลังเขียนเอกสารรายงานต่างๆก่อนปิดรอบ นายนะก็เดินขึ้นมาเปิดห้อง
พอเสร็จขั้นตอนเรียบร้อยผมก็ก้มหน้าก้มตาทำงานต่อ นายนะก็บอกว่าทำไมต้องหน้าเครียดด้วย
ผมก็ไม่พูดไรมาก แค่บอกว่าเปล่า แล้วก็ไม่ได้ใส่ใจอะไร นายนะเลยบอกว่าเหลืออีกห้องเดียวขายๆซะนะ
ผมก็บอกว่ายังไม่มีแขกมาเชคอินเลยจะขายไงอ่ะ นะก็บอกว่า ก็บอกเฉยๆทำไมต้องโมโหด้วย

"แล้วแกมาทำไรนินิวก่อนล่ะยะ" ปุ้ยยื่นมือเข้าช่วยเถียงแทน
"ผมแกล้งเล่นหรอก ทำไมต้องเครียดอ่ะ" นายนะจ้องตาผม และยิ้มให้
"ไม่ได้เครียด แต่พี่ขอทำงานต่อก่อนได้ป่ะ" ผมวางปากกา เงยหน้ามองนายนะเต็มๆ
"อ่ะก็ได้ ผมไม่กวนละทำงานต่อเหอะ" ว่าแล้วนายนะก็ฉวยโอกาสจับมือผมให้หยิบปากกาขึ้นมา

"ปล่อยมือ" ผมกระชากมือกลับโดยไม่ได้ระวังกิริยา เหมือนจะเป็นไปเอง
"ผมขอโทษ ยิ้มหน่อยดิพี่" นายนะเริ่มหน้าเสีย ผมเองก็ไมได้โกรธอะไรเค้าจริงจังนักหนา เลยฉีกยิ้มให้
"พอใจรึยัง ลงไปได้แล้ว แขกรอแย่แล้วล่ะ" ผมพยายามพูดให้อ่อนลง
"ไม่พอใจหรอก แต่เห็นพี่ยิ้มแล้ว ผมก็สบายใจ" นายนะยิ้มให้เป็นการทิ้งท้าย ก่อนจะเดินก้มหน้าจากไป

[thomaskung]

ชาติที่แล้วทำอะไรไว้น้า

คนถึงได้วนเวียนมาหามากมายขนาดนี้

เหมือนจะเป็นเรื่องดีแต่ก็ไม่ดี
เหมือนจะเป็นเรื่องร้ายแต่ก็ไม่ร้าย

Keep Writing ครับ

^3^

[@PurPle SuN@]

เปลี่ยนหัวเป็นเพลงเนี้ย  รออะไรอยู่จ๊ะนินิว 555

...สิ่งใดหมายปอง แอบมองมิวาย..

งานนี้ไอ้คำทำนายเรื่องแฟนเด็กเนี่ยมันเริ่มเข้าเค้าเนอะ อิอิ

...บอกมาอย่ากลัว อย่ามัวเมียงมอง มัวคิดมัวตรอง จะลองใจใคร...

[รอยยิ้มอาบยาพิษ]

...หากนานเสียใจ อดไปทุกสิ่ง...




ปล.ไม่มีอะไรนะจ๊ะอัง แค่มาร้องเพลงต่อจากเพื่อนเฉยๆ

[Goodfellas]

ตกลงว่านายนะตอนนั้นมันล้อเล่นจริงเร้อ  แต่ก็อย่าไปถือโกรธอะไรมันนักเลยครับ   ก็คิดซะว่ายังไงก็ทำงานร่วมๆกันน่ะนะ  บางอารมณ์มันก็ต้องมีบ้างที่ไม่พอใจกันนะ

ยังไงซะเราก็ต้องรักษาภาพพจน์ไว้ก่อนนะครับ อิอิ

[รอยยิ้มอาบยาพิษ]

เมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมา เป็นวันลอยกระทง แขกที่เข้าพัก็เลยมีน้อยซะจนแทบจะไม่มีเลย
เวลาผ่านไปอย่างช้าๆ และน่าเบื่อ ผม โอเล่ ปุ้ย ซึ่งนั่งอยู่ที่เคาท์เตอร์ติดกัน พากันง่วงเหงาหาวนอน
และก็เพราะไม่ค่อยมีแขกมาพักนี่ล่ะครับ ทำให้ผมไม่ต้องวุ่นวายกับพวกรูมบอยอย่างนายนะหรือพี่เชษ

แต่จนแล้วจนรอด นายนะก็หาเหตุขึ้นมาที่ฟร้อนท์อีกจนได้.....
รอบแรก มาขอปากกาแดง พอผมยื่นให้ก็บอกว่าไม่เอาด้ามนี้เพราะเขียนแผนกF/Oไว้แล้ว
ผมก็เลยบอกว่า ก็มีเขียนแบบนี้ทุกด้ามแหล่ะ ถ้าไม่มีปากกาใช้ ก็เอาไปใช้ก่อนได้ เดี๋ยวค่อยเบิกอันใหม่

รอบสอง ขึ้นมาถามว่า ฝั่ง5มีห้องจองไว้บ้างมั้ย และถามว่าทำไมลูกค้าไม่มีเลย ผมก็บอกว่าคงไปเที่ยวกันหมด
นายนะก็เลยขอยืนตากแอร์สักพัก เพราะอยู่ข้างล่างก็ไม่มีอะไรจะทำ ไม่มีเพื่อนคุยด้วย ผมก็แล้วแต่เค้า
ตัวผมเองก้มหน้าก้มตาทำงานส่วนอื่นๆไปเรื่อยๆ เค้าก็ชวนคุยไปเรื่อยๆ แล้วเค้าก็เดินกลับไปเมือ่หมดเรื่องคุย

รอบสาม ทิ้งระยะห่างจากรอบก่อนนี้ไปนานพอควร เค้าเดินมาเกาะเคาท์เตอร์ โดยที่ผมไม่ทันได้มอง
นายนะก็เลยยื่นมือลงมาวางที่กระดาษที่ผมเขียนบันทึกอยู่ ผมสะดุ้งเล็กน้อย นายนะก็เลยแซวว่าใจลอย

"เปล่าซะหน่อย" ผมปฎิเสธ
"อ่ะ แล้วทำไมสะดุ้ง" นายนะยังแซวต่อ
"ก็ตกใจไง แต่ไม่ได้ใจลอย เค้าเรียกว่ากะลังใช้สมาธิ" ผมอธิบาย
"แอบคิดถึงใครป่ะเนี่ย" นายนะยิ้มยั่วล้อ
"พี่ไม่มีใครให้คิดถึงหรอก แล้วนี่มาทำไมอีกล่ะ" ผมถามเปลี่ยนประเด็น

"ผมว่าจะมาขอทิชชู่อ่ะครับ" นายนะบอกจบ ผมก็หยิบห่อทิชชู่ในลิ้นชักส่งให้
"เอาแบบแผ่นยาวๆแบบที่อยู่บนโต๊ะแขกได้ป่ะ" นายนะส่งห่อกระดาษคืนให้ผม
"กล้าหยิบมั้ยล่ะ ผู้จัดการยืนอยู่นั่นน่ะ" ผมหันหน้าเป็นการบอกทิศทางของคนที่ผมพูดถึง
"ไม่กล้าอ่ะ" นายนะหันกลับมา ส่ายหน้าแล้วยิ้มแห้งๆ

"จะเอาไปทำไรจ๊ะน้องนะ เอาไปเช็ดคราบอะไรเหรอ" ปุ้ยเพื่อนสาวสุดแซ่บแกล้งแซวนายนะ
"เอาเหอะน่า" นายนะตอบเลี่ยงๆไม่ได้สนใจคำถามนั้นมากนัก
"แล้วแบบที่พี่ให้เนี่ย ใช้ไม่ได้เหรอ" ผมยังสงสัยอยู่ เลยถามบ้าง
"ก็ได้นะพี่ แต่ผมอยากได้แบบยาวๆหนาๆอ่ะ" นายนะยังตื้อจะเอาในสิ่งที่ไม่มี

"ตะกี้โอมันบอกว่าไปกินข้าวป่ะนิว" ปุ้ยถามขึ้น ผมก็พยักหน้ารับว่าใช่
"นี่แกอย่ามาพิรุธได้ป่ะนะ จะแอบไปทำไรกะพี่โอรึเปล่า" ปุ้ยยังแซวหนักขึ้น
"โห........ถ้าผมจะทำอ่ะ ผมทำกะพี่ปุ้ยดีกว่า" นายนะได้ทีแซวกลับ
"นี่นะ แกพูดเล่นแต่ฉันเอาจริงนะยะ" ปุ้ยพูดแล้วก็หัวเราะร่า สนุกกับการต่อปากต่อคำ

"เอาห่อนั้นก็ได้พี่นิว" นายนะแบมือขอห่อทิชชู่ที่เพิ่งส่งคืนให้ผม
"เอาไปทำไร บอกหน่อยกดิ" ผมถามต่อ
"เดี๋ยวเอามาให้ดู" นายนะรับห่อทิชชู่ไว้แล้วเตรียมจะเดินออกไป
"แหม...ทำลับลมคมใน ก็บอกเลยดิ จะได้ไม่ต้องเดินไปเดินมา เสียเวลาไปๆกลับๆ" ผมบ่นตามหลัง
"ก็ผมอยากเอามาให้พี่ ก็เอ่อ...คือ จะเอามาให้พวกพี่ดูนี่นา" นายนะหันหลับมาบอกก่อนวิ่งหายไป

จากนั้นไม่เกิน20นาที ผลงานชิ้นแรกของนายนะ ก็มาวางตรงหน้าผม เป็นดอกกุหลาบสีขาวทั้งกลีบ ก้าน และใบ
ทำจากทิชชู่ห่อที่ผมให้ไป ผมถามว่า เอาไปตั้งห่อนึงทำได้แค่นี้เหรอ นายนะบอกว่า จะทำเป็นช่อเลย
ผมก็เลยขอให้นายนะ ทำให้ดู เผื่อผมจะลองทำบ้าง แต่ไม่เป็นผล เพราะยิ่งพับนายนะก็มือสั่นยิ่งขึ้นจนผมขำ
บอกให้นายนะใจเย็นๆ ไม่ต้องรีบ มือไม้สั่นหมดแล้ว นายนะบอกว่าเค้าเขินมีคนจ้อง ขอไปทำข้างล่างดีกว่า

"อ้าว แล้วดอกนี้ไม่เอาไปเหรอ" ผมเห็นเค้าลืมกุหลาบทิชชู่ดอกแรกไว้ที่เคาท์เตอร์จึงท้วงถาม
"ไม่เป็นไรไว้กะพี่ก่อนก็ได้ เดี๋ยวผมค่อยมาเอาไป" แล้วนายนะก็วิ่งผลุนผลันหายไป
ครู่นึง โอเล่กลับมาจากห้องทานข้าว เห็นดอกกุหลาบทิชชู่วางไว้ จึงถามขึ้น ผมก็บอกว่านะเค้าพับมาอวด
ปุ้ยเลยบอกว่า "ก็เอามาให้แกน่ะแหล่ะโอ เก็บๆไว้ดิ" โอหยิบขึ้นมาดูหน่อยนึง ชมว่าสวยดี แล้วก็เอาใส่ลิ้นชักไว้
"ฉันทำเองยังสวยกว่านี้อีก" โอเล่พูดขำๆกับปุ้ยและผม ผมจึงแค่ยิ้มๆเท่านั้น

ใกล้เวลาเลิกงานแล้ว นายนะกลับขึ้นมาอีกที ตอนที่พวกเราทุกคนยุ่งอยู่กับการปิดรอบงานของตัวเอง
"นี่ของพี่นิว" นายนะวางดอกกุหลาบทิชชู่สีขาว ตรงหน้าผม ผมขอบใจเค้าแล้วก็เก็บลงกระเป๋า
"แล้วของฉันล่ะยะ" ปุ้ยแกล้งทำเสียงดังเพื่อทวงดอกกุหลาบเหมือนอย่างที่ผมได้
"ใจเย็นดิพี่ ผมก็ทำมาแจกครบทั้งสามคนน่ะแหล่ะ" ว่าแล้วก็แจกกุหลาบทิชชู่อกสองดอกที่เหลือให้ปุ้ยและโอเล่
"เก็บไว้ดีๆนะพี่" นายนะหันมาบอกผม ผมงงว่าบอกทำไม เค้าคงอ่านสีหน้าผมออกเลยบอกว่า
"พี่อยากทำเป็นนี่ ก็เก็บไว้ดูเป็นตัวอย่าง ผมขี้เกียจทำให้ดูใหม่อ่ะ เมื่อยนิ้วจะตายไป" พูดจบนายนะก็ชิ่งไปทันที

[Goodfellas]

แหม  อยากได้สักดอกแฮะ  อิือิ

เหมือนโฆษณาไอ้เฟอร์เรโร่ รอชเชอร์ที่ผู้ชายเค้าเอาห่อฟอยล์ทองมาทำกุหลาบเลยอ่ะ

ซึ่งอันนั้นมันคือ มีใจ  เพราะเค้ามาจีบผู้หญิงนี่นะ  อิอิ

แล้วกรณีนี้ล่ะครับ

[รอยยิ้มอาบยาพิษ]

กรณีนี้ไม่รู้เหมือนกันครับน๊อต


ปล.เมื่อคืนเกือบมีเรื่องกับแขกแล้วเชียว ไว้เดี๋ยวมีเวลา(และอารมณ์) จะมาเล่าให้ฟังครับ

[Goodfellas]

ดีแล้วครับ   ต้องใจเย็นนะ  ยังไงแขกก็ถูกเสมอ  เป็นสัจธรรมที่น่าเบื่อแต่ต้องทนไง

โดยเฉพาะลูกจ้างประจำอย่างเราๆน่ะนะ

[รอยยิ้มอาบยาพิษ]

พยายามใจเย็นแล้วสุดท้าย ก็ไม่ไหวจะเคลียร์
เลยฉะกลับแบบนุ่มนวลที่สุด และบาดลึกที่สุดเช่นกัน
แขกถึงกับเอ๋อ เผ่นออกจากโรงแรมไม่ทัน หึหึหึ 

[Goodfellas]

อิอิ  บาดลึกตามสไตล์ใช่ปะครับ

ว่าแต่อยากได้สักดอกแฮะ กุหลาบกระดาษเนี่ย

ตอนมาขอก็ดูมีพิรุธซะ  อิอิ

เป็นผมๆก็ต้องแซวว่าจะเอาไปเช็ดอะไรกันแน่  เ้หมือนกัน 

[รอยยิ้มอาบยาพิษ]

.
.
.
<--------  ดอกนี้แหล่ะครับ เอามาอวดซะเลย 5555

[Shin_i_chi]

ว้าววว
สวยแฮะ พี่นิว
จริงๆก็โอเคอยู่นะคับ สำหรับผู้ชายพับง่ะ
ทำได้ขนาดนี้ ปิ๊งว่าก็เก่งแล้วนะ
เรื่อง นะ เนี่ย ถ้าเค้ายังมัวแต่เขินอยู่ ละเมื่อไหร่จะรู้ล่ะคับ ว่าคิดอะไรอยู่ เฮ้อออ~~~

[Goodfellas]

อิอิ  เห็นดอกไม้แล้วก็เริ่มมีการอยากเห็นคนพับมั่ง  อิอิ

แต่สงสัยท่าทางคนนี้จะยังไงๆซะแล้วนิ

การจะพับให้สวยไม่ใช่ง่าย  ต้่องใช้ความตั้งใจสูง

ความตั้งใจสูง=แคร์และเห็นคุณค่า

การเห็นคุณค่าและแคร์แม้จะเป็นแค่เพียงการเริ่มต้น=...?   

ต่อไปอาจมีเฮได้นะ   ไม่แน่  จะว่ายังไงอะครับ ฟร้อนท์

[รอยยิ้มอาบยาพิษ]

มีเรื่องมากมายเกิดขึ้นในช่วงเวลาที่ผ่านมา ซึ่งมีโอกาสเล่าให้เพื่อนสนิทคนนึงได้ฟังแล้ว
เดิมทีผมตั้งใจจะถอดความเอาเฉพาะเรื่องที่เกี่ยวข้องกับ บุคคลและเหตุการณ์ อันเกี่ยวเนื่องกับที่เล่าไปแล้ว
นำมาเรียบเรียงให้เห็นเป็น สถานการณ์จริง (ด้วยการใช้ถ้อยคำ และบทบรรยาย เสมือนผู้อ่านอยู่ในเหตุการณ์)
แต่ด้วยความขี้เกียจบวกกับที่ผมมีเวลาแค่ช่วงเช้าก่อนไปทำงาน จึงไม่ได้พิมพ์เรื่องราวเหล่านั้นให้ได้อ่านกันซักที
เชื่อมั้ยว่า ผมตื่นมาตอนเช้า เปิดคอม ต่อเนต ตั้งใจจะพิมพ์ แต่จ้องจอคอมฯไปได้สักพัก...เรื่มตาปรือ...และหลับ 555
งั้นมาคราวนี้ ผมขอนำบทสนทนาของผมกับเพื่อนที่คุยกันผ่าน MSN มาให้เพื่อนๆอ่านแทนการเล่าเรื่องแบบเดิมๆนะครับ

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

@ angshigo @ says:
ช่วงนี้งานยุ่งอีกแล้วเหรอ
O๐๐..NaRatTaKorn..๐๐O says:
นิดหน่อย พอดีมีกรุ๊ปเข้ามาอีก
@ angshigo @ says:
อ้อ แล้วพ่อหนุ่มบอยล่ะเป็นไง
O๐๐..NaRatTaKorn..๐๐O says:
ก็มาป้วนเปี้ยนเหมอนเดิม
@ angshigo @ says:
แต่ไม่แสดงตัวชัดเจน..
O๐๐..NaRatTaKorn..๐๐O says:
เริ่มมีบ้าง
ปุ้ยเริ่มสังเกตเห็นละ
มะวานพูดไรสักอย่าง ปุ้ยเลยบอกว่าปุ้ยชอบเด็ก กะลังกรุบกรอบ
นะก็บอกว่า ผมก็ชอบผู้ใหญ่ อบอุ่นดี
ปุ้ยบอกว่า ลองกินผู้ใหญ่รึยังจ๊ะ
@ angshigo @ says:
555 เข้าใจถามนะเนี่ย

[รอยยิ้มอาบยาพิษ]

O๐๐..NaRatTaKorn..๐๐O says:
นะบอกว่าก็กะลังจะลองเนี่ยแหล่ะ แล้วพี่ปุ้ยล่ะ
ปุ้ยก็บอกว่า ก็รอนะมาให้กินไง
นะก็บอกว่า กินเด็กอ่ะดีนะ อายุยืน
แล้วหันมาถามเราว่า จริงมั้พี่นิว
เราก็บอกว่า ไม่รุ้ดิไม่เคยกิน
ฮ่าๆๆ
นะเลยบอกว่า ไม่เคยก็ลองดิพี่
@ angshigo @ says:
555
แหม ถามแบบเนี้ย อยากให้กินอ่ะดิ
O๐๐..NaRatTaKorn..๐๐O says:
ปุ้ยเลยบอกว่า นะมีแฟนเป็นผู้หญิงมั่งป่ะ
นะก็งง ว่าทำไมถามงี้
แทนที่จะถามว่า เคยมีแฟนเป็นผู้ชายมั้ย
เพราะคนปกติ ถ้าสงสัยว่าเกย์รึเปล่า น่าจะถามว่า เคยมีแฟน ช มั้ย
แต่ปุ้ยถามยังกะคิดว่า นะมีแต่แฟนเปง ช มาตลอด
@ angshigo @ says:
แล้วเค้าตอบว่าไง
O๐๐..NaRatTaKorn..๐๐O says:
ตอบว่า มีแต่แฟนผู้หญิงมาตลอด
เราก็เลยบอกว่า งั้นก็เข้าทางปุ้ยแล้วล่ะ

[รอยยิ้มอาบยาพิษ]

@ angshigo @ says:
เอ แล้วไหงตอนนี้เริ่มมาสนใจผู้ชายล่ะจ๊ะ
O๐๐..NaRatTaKorn..๐๐O says:
แต่ปุ้ยหันมามองเราไง
เราก็ทำเฉยๆ
ยืนเอกสารให้นะ ที้นี้นะจับมือเราไว้นิดนึง
เราจะดึงมือออก นะก็ดึงไว้
@ angshigo @ says:
ช่างกล้า
O๐๐..NaRatTaKorn..๐๐O says:
แต่แค่นิดเดียว แป๊บเดียวนะ
@ angshigo @ says:
อืมม แล้วไงอีก
O๐๐..NaRatTaKorn..๐๐O says:
แต่ก็ไม่ได้พูดไรไง
@ angshigo @ says:
ปุ้ยก็เลยเริ่มสังเกตเห็นใช่ม๊า
O๐๐..NaRatTaKorn..๐๐O says:
จากนั้นมา ปุ้ยก็แซวตลอด
ปุ้ยบอกว่า
"สงสัยตะกี้ ไอ้นะมันจะจับมือแกไปวางที่ขามันแล้วบอกว่า ..สักครั้งนะพี่.."
5555555555
เราเลยบอกว่า "มันไม่ใช่ทองไพรำ"
ปุ้ยบอกว่า "เออลืมไป นะมันชื่อ นรินทร์"

[รอยยิ้มอาบยาพิษ]

@ angshigo @ says:
5555
O๐๐..NaRatTaKorn..๐๐O says:
เราเลยบอกว่า งั้นก็เหมาะกะแกแล้วล่ะปุ้ย
เพราะแกคือทองไพรำ นังยี่สุ่นเหลือง
@ angshigo @ says:
จริงเหรอเนี่ย
O๐๐..NaRatTaKorn..๐๐O says:
แต่นะ ชือนรินทร์จริงๆ
@ angshigo @ says:
ชื่อนี้จริงเหรอ เป็นเล่น
O๐๐..NaRatTaKorn..๐๐O says:
เพราะวันก่อนเค้าเอาใบประกันสังคมมาให้เราเซนต์
ดันเอาของไอ้นะมาให้เรา เพราะเขียนมาแต่ชื่อ
เราก็งงว่า นรินทร์ไหนวะ ซักพัก โทร.ถามกันไปมา
ฝ่ายบุคคลบอกว่า ให้สลับกัน
เพราะเขียนแต่ชื่อไง ไม่ลงนามสกุล
@ angshigo @ says:
นรินทร์ กะ นรัตถกร เนี่ยนะ
O๐๐..NaRatTaKorn..๐๐O says:
ของนรินทร์มาอยู่ที่นรัตถกร แต่ของนรัตถกรอยู่ที่นรินทร์
@ angshigo @ says:
แหม บังเอิญไปป่ะเนี่ย 55

[รอยยิ้มอาบยาพิษ]

O๐๐..NaRatTaKorn..๐๐O says:
แล้วพอตอนดึกๆ อยู่ๆปุ้ยก็ถามว่า นินิวแกนามสกุลไรอ่ะ
เราก็บอกไปใช่ป่ะ
คือ รัตนดิลก ณ ภูเก็ต
แล้วเราก็ถามว่า ทำไมเหรอ
ปุ้ยมันบอกว่า เปล่า ชั้นแค่จะเล่นมุขว่า อ้าว ไม่ใช่ ลงท้ายว่า ณ ริน เหรอ
@ angshigo @ says:
5555
O๐๐..NaRatTaKorn..๐๐O says:
เราเลยแกล้งยืดตัวและหลิ่วตามองปุ้ย บอกว่า ชั้นอโหสิให้หล่อนนะแม่ทองไพรำ
@ angshigo @ says:
555 ใช่ค่ะใช่ คุณลอออรอย่าลดตัวไปยุ่งกะหล่อน

O๐๐..NaRatTaKorn..๐๐O says:
ด้วยความที่เล่นๆกันนี่แหล่ะ เกือบซวย
@ angshigo @ says:
ว่าแต่ปุ้ยคิดได้เนอะ 55
O๐๐..NaRatTaKorn..๐๐O says:
พอดีมีพวกเมียเช่ามาเปิดห้องกะฝรั่ง
เราก็ต้องเขียนคูปองอาหารให้เลยถามชื่อ แล้วเมียเช่า เค้าชื่อ รำไพ
แต่คือเราอ่านแล้ว ฟังแล้ว แต่คิดไปอีกทาง
พอเราบอกให้ปุ้ยเขียน เราบอกว่า ไพรำ
@ angshigo @ says:
555

[รอยยิ้มอาบยาพิษ]

@ angshigo @ says:
555
O๐๐..NaRatTaKorn..๐๐O says:
ปุ้ยมันก็ทำหน้างงๆ แล้วก็ขำกันเอง
@ angshigo @ says:
แล้วแขกได้ยินมะ
O๐๐..NaRatTaKorn..๐๐O says:
ได้ยินสิ
@ angshigo @ says:
ตายละ แลัวเค้าว่าไงป่ะ
O๐๐..NaRatTaKorn..๐๐O says:
ไม่ว่าหรอก
แขกเค้าก็เป็นเมียเช่า ด้วยไง
แต่แบบว่าเค้าก็ไม่ได้ทันคิด
@ angshigo @ says:
หรือเค้าอาจจะไม่ได้ดู
O๐๐..NaRatTaKorn..๐๐O says:
อาจจะดูช่องอื่นไง
เลยคิดแค่ว่าเราจำผิด
พูดสลับตำแหน่งชื่อ
@ angshigo @ says:
โชคดีไปนะเนี่ย 555

[รอยยิ้มอาบยาพิษ]

O๐๐..NaRatTaKorn..๐๐O says:
แล้วเมื่อคืนมีแขกมาวีน
พอดีมีมารุมพร้อมกันทีเดียวเลยไง
@ angshigo @ says:
เรื่องไรอ่ะ
O๐๐..NaRatTaKorn..๐๐O says:
กรณีแรก คนจองห้องที่เข้ามาพักก่อนอยู่ชั้น3
หวังดีจะให้แขกที่จะตามมาอยู่ชั้น2 ไม่ต้องเดินหลายชั้น
ก็จองไว้สองห้อง เตียงเดี่ยว1 เตียงคู่1
แต่แขกที่จะเข้ามาพัก เข้ามาตอน5ทุ่มครึ่ง
ระหว่างที่แขกสองห้องนี้มาเอากุญแจ ก็พอดีเราขายห้องให้อีกคนที่จองอยู่
ซึ่งห้องที่เค้าจองไว้มีปัญหาคือ ระบบแอร์เสีย ต้องเปลี่ยน
@ angshigo @ says:
อืมม
O๐๐..NaRatTaKorn..๐๐O says:
พอแขกรู้ว่าเปลี่ยนไปชั้น3 ก็โวยวายว่า ทำไมไม่ได้ห้องชั้น2
ถามซ้ำๆแต่ว่า "บอกเหตุผลผมมาซิ ไหนว่าจองชั้น2 แล้วทำไมต้องไปชั้น3"
อีห้องที่จองไว้ พอแขกที่จะพักจริงมาถึง ก็อยากเปลี่ยนไปอยู่ชั้น3
ชั้นเดียวกันกับคนที่มาเปิดห้องให้ เราต้องคุยกะแขกทีละรายไง
พอดีฝั่งนายนะก็มาเชคอินแทนแขกอีก
เราก็เคลียร์ห้องก่อน คือเปลี่ยนกุญแจให้ จากชั้น2ไปชั้น3
แล้วเอาใบลงทะเบียนให้นะเขียนเอง บอกนะว่า ช่วยหน่อยนะ
แล้วพอจะหันมาอธิบายเรื่องห้องกะคนที่เปลี่ยนเพราะแอร์เสีย แขกก็บอกว่า
"ผมมาก่อน แล้วทำไมไปคุยกะคนนั้นคนนี้ ต้องให้ผมยืนรอ แล้วตะกี้ เอากุญแจห้องผมให้เค้าไปใช่ป่ะ"
@ angshigo @ says:
อ้าว ซะงั้น

[รอยยิ้มอาบยาพิษ]

O๐๐..NaRatTaKorn..๐๐O says:
เราก็บอกว่า "ไม่ใช่ครับ พอดีห้องนี้แขกเปิดห้องพักไว้แล้ว
แต่ขอย้ายไปห้องที่อยู่ชั้นเดียวกะเพื่อนเค้า"
@ angshigo @ says:
ถามแนวหาเรื่องชัดๆ
O๐๐..NaRatTaKorn..๐๐O says:
เค้าเลยเอากุญแจชั้นสองมาคืน
แขกก็บอกว่า "งั้นก็เอาห้องนั้นให้ผมสิ"
เราก็บอกว่า ต้องให้แม่บ้านเชคห้องก่อนครับ ถ้าเรียบร้อยจึงให้เข้าพักได้
แขกก็โวยว่า "อ้าว ต้องให้ผมรออีกเหรอ ผมเสียตังมาพักนะ ไมได้มาขอนอนฟรี"
@ angshigo @ says:
ซะงั้น
O๐๐..NaRatTaKorn..๐๐O says:
เราก็บอกว่า "ก็ใช่ครับ ถึงได้เปลี่ยนให้พี่ไปห้องชั้น3ซึ่งเข้าห้องพักได้เลย"
แขกก็บอกว่า "ทำงานยังไงมั่วซั่ว"
เราก็เลยคืนเงินให้ บอกว่า "ต้องขอโทษด้วยนะครับที่การบริการติดขัดหลายด้าน
ยังไงรบกวนพี่ไปหาที่พักที่พร้อมกว่านี้แล้วกันนะครับ"
แขกก็งงๆ ถามว่า "สรุปห้องชั้น3มีปัญหาอะไรอีกล่ะ"
เราบอกว่า "ห้องไม่มีปัญหาครับ แต่ทางโรงแรมเรารับแต่แขกที่สุภาพ
และรับฟังการแก้ปัญหาอย่างเข้าใจเท่านั้น"
แขกก็บอกว่า "เฮ้ย จะไล่ผมเหรอ"
@ angshigo @ says:
555 งงเลยดิ
O๐๐..NaRatTaKorn..๐๐O says:
นะก็เลยโทร.บอกให้พี่เชษไปเปิดห้องฝั่ง5แทน เพราะนะจะรอดูเราก่อน
@ angshigo @[/c] says:
เออ ลืมนะไปเลยนะเนี่ย 555
O๐๐..NaRatTaKorn..๐๐O says:
แขกมันโมโหอ่ะ จะเขวี้ยงปากกาใส่เรา
นะมันไวกว่าไง คว้าข้อมือแขกไว้ทัน แล้วบอกแขกว่า "เชิญรับเงินแล้วกลับไปเถอะครับพี่"
@ angshigo @ says:
ดีนะเนี่ยที่มีนะอยู่ด้วยอ่ะ ไม่งั้นแย่แน่เลย

[รอยยิ้มอาบยาพิษ]

ขอเล่าทิ้งค้างไว้แค่นี้ก่อนนะครับ ง่วงมากๆเลย ตาจะปิดแล้ว
เดี๋ยวพรุ่งนี้ก่อนไปทำงาน จะแวะมาเล่าส่วนที่เหลือต่อให้จบครับ

[@PurPle SuN@]

เพิ่งรู้ตัวว่า  เวลาเราคุยกันมันยาวงี้เลยเหรอเนี่ย  นี่ขนาดยังไม่จบนะ 5555

อ่านกี่ครั้งก็ตื่นเต้นตามนะเนี่ย เหตุการณ์เนี้ย อยู่ดึกๆก็อันตรายเหมือนกัน น่าเป็นห่วง

ดูแลตัวเองดีๆนะจ๊ะ แขกดีๆมีมาให้ชุ่มชื่นหัวใจบ่อยๆ แขกแย่ๆมาทำให้ใจถดถอยก็เยอะเหมือนกัน

ส่วนเรื่องนายนะเนี่ย  เราค่อยๆดูกันต่อไปอีกที  ว่าตกลงเค้ามาแนวไหนแน่  และพร้อมที่จะเปิดตัวเมื่อไหร่

ช่วงนี้คงต้องวางใจให้องครักษ์พิทักษ์นินิวดูแลกันต่อไป อย่างน้อยปุ้ยก็พอจับทางได้บ้างแล้ว อิอิ

นิว นิว กุหลาบอ่ะสวยเนอะ  แหม นี่ขนาดยัดใส่ก้นกระเป๋าแล้วนะยังสวยอยู่เลยอ่ะ 555



ปล.
1. ผู้อ่านทุกท่านคะ อ่านแบบนี้แล้วเข้าใจกันหรือเปล่าคะ  บางทีเราก็ใช้พลังจิตคุยกันบ้างกลัวคนอื่นไม่เข้าใจ 555  แต่โดยส่วนตัวเราว่าก็โอเคนะ
2. นินิวคะ  ง่วงก็ไปนอนเถอะค่ะ นั่งทรมานตัวเองอยู่ได้  เดี๋ยวก็หลับคาคอมฯ อีกหรอก

[รอยยิ้มอาบยาพิษ]

^
^
^
คร้าบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ คุณเพื่อน