หัวข้อ: Ooo๐...นางในไดอารี่...๐ooO ...นิวกุ้ยเฟย...

[Ploy-Tawan]

เข้ามาให้กำลังใจน้องนิว งานราษฎร์งานหลวงชนกันวุ่นเลยแฮะ 
อ่านเรื่องย่อละครเรื่องนี้แล้ว ท่าทางจะสนุก
ทำให้ดีที่สุดนะคะ 

[Greenkub]

Fighting

[mma419109]

      คิดถึงน้องนิว เอาคลิปฉากเด็ดๆมาให้ดูบ้างนะ

[รอยยิ้มอาบยาพิษ]

เรื่องสั้นๆวันลอยกระทง

ไปลอยที่เขื่อนบางวาด (จ.ภูเก็ต) กับคนรู้ใจ นายแทน ทยาวัติ

คืนนั้นเลิกงานก็เที่ยงคืนแล้ว กว่าจะได้ไปลอยก็ตี1กว่าๆ

คนที่ไปลอยกระทงยังเยอะอยู่ แต่ก็ไม่เบียดเสียดกันมากเหมือนตอนหัวค่ำ

ลอยกระทงเสร็จคนรู้ใจถามว่า "อยากไปไหนต่อมั้ยครับ"

แล้วก็เดินเข้ามาจับมือ เราเดินจูงมือกันไปเรื่อยๆจนถึงมุมหนึ่ง

คนรู้ใจยังจับมือแน่น เดินเข้ามาใกล้แล้วกระซิบที่ข้างหูว่า "ไปต่อที่ไหนกันดี"

ผมเอียงหน้าด้วยความเขินปนขนลุก แล้วกระซิบกลับไปข้างหูเค้าว่า "เรากลับไปที่ห้องของเราเถอะ"

คนรู้ใจของผม ทำสีหน้ากรุ้มกริ่มพอใจ จับมือผมแน่นขึ้น แล้วก้มลงมาหอมแก้มผมบอกว่า "คุณคิดเหมือนผมสินะ"

ผมอายเล็กน้อยเพราะเข้าใจความหมายในสิ่งที่เค้าพูดและคิดอยู่นี้ แต่ผมยังไม่ได้ตอบอะไรจนกระทั่งกลับถึงห้อง

"ถึงห้องแล้วครับ" คนรู้ใจของผมยังสานต่ออารมณ์วาบหวามเมื่อครู่นี้ คืนนี้ที่หอพักไม่ค่อยมีคนอยู่คงไปเที่ยวกันหมด

ผมจำต้องปล่อยมือจากคนรู้ใจของผมเพื่อเปิดประตูห้อง เค้าดันตัวเข้ามาชิดผมจนแนบแน่น ผมเขย่งปลายเท้าขึ้นจูบเค้า

แล้วบอกกับเค้าว่า "กลับถึงห้องแล้ว แยกย้ายกันไปนอนเถอะแทน พรุ่งนี้ฉันทำงานแต่เช้า ฝันดีจ้ะ" 55555

[mma419109]

        กรี๊ดดดดดดดดด :กอด1:น้องนิว คิดถึงจัง

       มาแบบสั้นและค้างได้อีก ลอยกระทงกับคนรู้ใจ อิจฉาเล็กๆ
 ไม่มีคนลอยกระทงด้วยมาหลายปีแล้ว 

[ltahset]

ู^^
คิดถึงๆ

[Sakana2yunjae]

เพิ่งได้อ่านไดอารี่ของพี่นิวจบ

ติ๊กเป็นน้องใหม่นะคะ ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ

จะติดตามต่อไปนะคะ 

[panpan]

น้องนิวหายไปนานเลย  แต่ดีใจที่มาส่งข่าวว่ายังมีความสุขดี

[Tao]

เพิ่งอ่านกว่าจะรู้ว่ารัก อะครับ



เป็นกำลังใจให้ น้องนิวนะครับ




 

[รอยยิ้มอาบยาพิษ]

สวัสดีครับทุกคน ที่ผ่านมามีการเปลี่ยนแปลงหลายเรื่อง ส่วนใหญ่เป็นเรื่องงานครับ เรื่องหัวใจปกติดี
เล่าคร่าวๆโดยสรุปก็คือ เชฟใหญ่หมดสัญญาก็ถูกจ้างออกไปเรียบร้อยแล้ว ตอนนี้ที่ทำงานเหลือแต่ซูเชฟ
คือพี่ไพรัชคนเดียว ทีนี้ช่วงที่ผ่านมาก่อนเชฟใหญ่จะออกไป มีเชฟปาตี้คนนึงเข้ามาทำงานแต่ไม่นานพอได้ที่ใหม่ก็ไป
พี่อั้ม เลยมีความหวังว่าจะได้ขึ้นตแหน่งเชฟปาตี้แทน และเพราะความหวังที่ว่านี้แหล่ะทำให้คนเราเปลี่ยนไป(ในทางที่แย่)
จากคนที่ใจดี ทำงานดี และเอาใจใส่ กลับเป็นคนชอบโม้ ชอบอวด คอยจับผิดคนอื่น และชอบพูดจาข่มตลอด
ไม่เว้นแม้แต่ผมคนที่เค้าเคยบอกว่าชอบด้วยซ้ำ และยิ่งพอหลังๆมานี้สถานการณ์ระหว่างผมกับแทนดีขึ้น พี่อั้มยิ่งหาเรื่อง
คือบางทีไม่มีอะไรก็เดินมาพูดแขวะแทนบ้าง เดินมากก้าวก่ายงานของผมบ้าง และนานไปก็กลายเป็นขัดหูขัดตากันไป
ยิ่งมีช่องทางที่พี่อั้มจะเป็นใหญ่เป็นโตได้มากเท่าไหร่ พวกเรา(หลายคน)ในครัวก็ได้เห็นพฤติกรรมประจบหัวหน้ามากขึ้น
เคยมีบางครั้งทิ้งหน้าที่ไว้ให้ผมและคนที่เหลือเพื่อทำออเดอร์ให้พี่อั้มแทน ด้วยเหตุที่ว่าพี่อั้มขับรถไปส่งหัวหน้าท่านหนึ่ง
และดูเหมือนพี่ไพรัชจะไม่ค่อยกล้าว่าอะไรซะด้วย ซึ่งจะว่าไปแล้วพี่ไพรับก็เป้นคนเกรงใจลูกน้องม๊ากมาก(มากไป)
จนผมมาให้ข้อสรุปทีหลังว่า พี่ไพรัชกลัวลูกน้องไม่รัก ถึงได้ไม่ค่อยหือกับลูกน้อง สุดท้ายพอตามใจคนนั้นคนนี้งานก็ล่ม
มีอยุ่วันนึงทั้งครัว คือ ครัวไทย ครัวขนม ครัวผลไม้ ครัวยุโรป รวมถึงแสตนทอดไข่ด้านหน้า ในช่วงบุฟเฟ่ท์เช้านั้น
ตกเป็นภาระของผมและพี่จิ๊บซึ่งมีกันแค่สองคน ผมทำครัวไทยกับไปทอดไข่และเติมผลไม้ พี่จิ๊บทำครัวขนมบวกครัวยุโรป
เราสองคนวิ่งกันหัวฟูตั้งแต่6โมงเช้าไปจนเก็บบุฟเฟ่ท์ที่เวลา10โมงครึ่ง ข้าวเช้าไม่ได้กิน ห้องน้ำไม่ได้เข้ากันเลย
สุดท้ายได้ความว่า พี่ไพรัชให้ลูกน้องลาหยุดได้พร้อมกันจนไม่เหลือคนทำงานเลยหวยมาลงที่คนที่เหลือ2คนนี้แหล่ะ

[Sakana2yunjae]

ดูท่าวันนั้นพี่คงจะเหนื่อยมากชิมิคะ

มานเป็นวัฏจักรในการทำงานมากๆๆเลยคะ

เพราะที่บริษัทก็เป็นเหมือนกันในเรื่องการประจบเจ้านายเนี้ย

เหอๆๆ ชีวิตมนุษย์ทำไมมานเป็นแบบนี้

แต่ยางไงก็เป็นกำลังใจให้พี่นิวคะ

[Ploy-Tawan]

อ่านเรื่องสั้น ๆ วันลอยกระทงแล้วอมยิ้ม เขียนให้ชวนจิ้นไปไกลเหลือเกิน แล้วก็ฮากับตอนท้าย อารมณ์เดียวกับแทนเปี๊ยบ..ดูดู๊ดูเธอทำ ทำไมถึงทำกับฉันได้
เรื่องของพี่อั้ม  อำนาจเป็นสิ่งเย้ายวนนะคะ ถ้าไม่รู้จักควบคุมมันให้ดีก็จะกลายเป็นแบบพี่อั้มนี่แหละ อยากมีคนยอมรับนับถือ อยากให้คนชื่นชมว่าตนเองเก่ง อยากเด่นเหนือคนอื่น แต่ถ้าไม่ได้อำนาจนั้นมาไว้ในมือหรือได้ครอบครองล่ะก็ จุกแอ้กและเสียหน้าไม่น้อย
พี่ไพรัช คนขี้เกรงใจ (ลูกน้อง) แบบนี้ทำให้เราเหนื่อยไม่ใช่เล่น การบริหารงานบุคคลไม่เป็นจะทำให้เกิดปัญหาซ้ำ ๆ ไม่รู้จบ ถ้าผู้บริหารรู้พี่ไพรัชจะยิ่งโดนตำหนิ และถ้ามีการพิจารณาเลื่อนตำแหน่ง จุดบอดข้อนี้ของพี่ไพรัชก็คงทำให้ไม่สามารถก้าวไปได้ไกล เพราะปัญหาแค่นี้คุณยังไม่สามารถจัดการได้ แล้วจะไปคุมงานที่ใหญ่กว่าได้อย่างไร
การเป็นหัวหน้าต้องใช้พระเดชและพระคุณควบคู่กัน ลูกน้องถึงจะรักและเชื่อฟัง (อันนี้ฝากให้พี่ไพรัชละกัน)

[YMP]

ไม่ได้เข้าเล้าหลายวันเดี๋ยวตามเก็บอ่านกระทู้นี้เรื่อยๆ
เริ่มจากรีพลายล่าสุด ชะเอิงเอย ค่อยๆ อ่าน ค่อยๆ ย่อย เดี๋ยวปีหน้าคงหมด 

[รอยยิ้มอาบยาพิษ]

ในที่สุดอะไรที่ไม่ใช่ของเราก็ไม่ใช่ของเราอยู่ดีแหล่ะครับ
ไม่ว่าเราพยายามมากแค่ไหน ลงทุนลงแรงไปเท่าไหร่ก็สูญเปล่า
ไม่กี่วันก่อน พี่หลิน กลับมาสมัครงานที่โรงแรม(หลังจากลาออกไปคราวก่อน)
แน่นอนว่าทางฝ่ายบุคคลย่อมไม่อยากรับคนที่มีประวัติในทางไม่น่าไว้ใจกลับมาทำงานด้วยอีก
แต่เหตุผลหนึ่งซึ่งทางฝ่ายบุคคลออกจะเห็นใจและตอบตกลงที่จะรับพี่หลินกลับมาทำงานก็คือ พี่หลินท้อง
และต้องการรายได้เพื่อเลี้ยงตัวเองกับเด็กในท้อง เหตุการณ์ต่างๆคงไม่รู้มาถึงหูผมหรือใครๆ ถ้าไม่ใช่ว่า....

เช้าวันพุธที่ 2ธ.ค. ผมกำลังวุ่นวายกับการทำอาหารให้ผู้บริหาร แทนเองก็กำลังเตรียมของสำหรับงานบุฟเฟท์ค่ำ
มีเสียงโทรศัพท์เข้ามา คนที่รับสายบอกให้แทนไปพบฝ่ายบุคคลที่ออฟฟิศ ...หลังจากนั้น แทนก็กลับเข้ามาอีกครั้ง...
สีหน้าคร่ำเคร่งและตึงเครียดอย่างเห็นได้ชัด ตอนที่แทนเดินเข้ามาหาผม ผมเคลียร์ครัวเสร็จแล้วกำลังจะไปทานข้าว

"มาแล้วเหรอ กะว่าจะให้ไปเจอที่แคนทีน" ผมถามยิ้มๆแม้สังเกตเห็นสีหน้าของแทนว่าผิดปกติไป
"คุณ ผมขอคุยด้วยสักพักสิ" แทนคว้าข้อมือผม แล้วจูงเดินคู่ไปกับเค้าเข้าไปคุยกันในออฟฟิศเชฟซึงไม่มีใคร

และสิ่งที่แทนบอกผมก็คือ การกลับมาของพี่หลิน พี่หลินมาสมัครงานและเมื่อทางหัวหน้าทราบว่ากำลังท้อง
ก็ถามไถ่ว่าแต่งงานเมื่อไหร่ พี่หลินบอกว่าไม่ได้แต่งแต่ท้องกับกุ๊กในโรงแรมนี่แหล่ะ และคนๆนั้นคือแทน
นี่เองเป็นสาเหตุให้แทนถูกเรียกตัวไปที่ห้องฝ่ายบุคคลเมื่อเกือบๆชั่วโมงที่แล้ว ...ชัดเจนทุกคำพูด...

"พี่หลินอยู่ที่ไหน" ผมถามออกไปเสียงสั่นทั้งที่พยายามควบคุมเอาไว้
"กลับไปแล้ว" แทนตอบกลับมาเสียงเบายิ่งกว่าเดิม
"อย่าไปเลยนะ" แทนคว้ามือผมไว้ เมื่อเห็นผมกำลังจะเดินออกไป
"ฉันจะไปเอาใบลา รู้สึกปวดหัวมากเลย ขอตัวนะ" ผมจับมือของแทนออกจากข้อมือของผมแล้วเดินไป

++++++++++ ผมกลับมานอนร้องไห้ ร้องไห้ทั้งที่ไม่รุ้ด้วยซ้ำว่าทางข้างหน้าจะเป็นยังไง ++++++++++

"คุณ ผมขอคุยด้วยหน่อย" เสียงแทนพูดหลังจากเคาะประตูห้องผม
"พูดมาสิ จะเอาไงต่อไปล่ะ" ผมถามหลังจากปล่อยให้แทนเดินเข้ามายืนอยู่ในห้องพัก
"ผมเสียใจ ผมรักคุณนะ และตลอดหลายเดือนมานี้ ผมก็มีคุณคนเดียว" แทนพยายามพูดลำดับความคิด
"พี่หลินท้องกับนายใช่มั้ย" ผมถามแทรกขึ้นด้วยเสียงเรียบ
"ใช่" แทนก้มหน้าข่มเสียงตอบสั้นๆแต่ชัดเจน
"แล้วนายจะทำไง ในเมื่อตอนนี้พี่หลินก็กลับมาแล้ว และเดือนหน้าก็กำลังจะกลับมาทำงานที่นี่" ผมถาม
"ผม..." แทนยังก้มหน้าอยู่ ดูก็รู้ว่าไม่ได้เตรียมคำตอบมาก่อน
"นายอยุ่กับฉันได้มั้ย ทำเป็นไม่รู้ไม่เห็น ไม่ยอมรับเรื่องลูกในท้องพี่หลินได้มั้ย" ผมยื่นคำขาดที่ไร้มโรธรรม
"แต่เด็กในท้องเป็นลูกของผม" น้ำเสียงแทนยังลังเล
"งั้นนายก็ไปดูแลลูกเมียนายเถอะนะ ฉันยอมแพ้พี่หลินแล้วจริงๆ" ผมนั่งลงที่เตียงอย่างหมดแรง
"นี่ไม่ใช่เรื่องแพ้ ชนะกันนะคุณ ผมไปเพราะความรับผิดชอบ แต่ผมก็ยังจะเป็นของคุณเพราะความรัก" แทนพูด
"ถ้านายรักฉันจริงๆ ฉันขอสักอย่างจะได้มั้ย" ผมถามเสียงเด็ดขาด
"ได้ครับ" เสียงแทนก็เด็ดขาดเช่นกัน เราต่างมองหน้ากันอยุ่นาน จนผมพูดออกไปว่า
"นายช่วยพาความรักของนายไปจากชีวิตฉัน ไปรับผิดชอบพวกนั้น แล้วอย่ากลับมาเข้ามาในชีวิตฉันอีก"
"ทำไม" แทนเข้ามาคว้าตัวผมไว้ เขย่าอย่างจะเรียกสติ คงนึกว่าผมเพี้ยนไปแล้ว
"เพราะความรักของนายทรมานฉัน และต่อจากนี้ฉันควรพ้นเวรพ้นกรรมจากความรักของนายซักที" ผมตอบ
"อย่าทำกับผมแบบนี้" แทนทรุดลงไปนั่ง คุกเข่าอ้อนวอนผม
"ทำตามที่ฉันขอร้องเถอะ อย่าให้ฉันเกลียดนายมากไปกว่านี้เลย" ผมสะบัดตัวออก จ้องแทนด้วยแววตาแข็งกร้าว
"ครับ ผมไม่เคยรู้เลยว่าความรักของผมทำร้ายคุณ ถ้าอย่างนั้นผมจะเป็นฝ่ายไปเอง"แทนเสียงเศร้า
แทนเดินออกจากห้องของผมไปนานเท่าไหร่ไม่รู้ รุ้แค่เพียงว่าเมื่อประตูปิดลงผมก็นอนร้องไห้อยุ่อย่างนั้นทั้งคืน

 

[koki]

อุปสรรคพี่เยอะจริงๆ

เรื่องนี้จะลงเอยอย่างไงละเนี้ย

ท่าทางไม่ได้เลยแหะ

ยังไงพี่นิวก็มีคนที่รักและเป็นห่วงพี่นะค่ะ

ปล.ชีวิตพี่นี่มันยิ่งกว่านิยาย+ละครน้ำเน่าอีกอะ

แต่ยังไงพี่ก็เป็นนางเอกของนู๋นะ^^สู้(จนกว่าอีกข้างจะ)ตายค่ะ

[koo_jarm]

  ตกลงจะได้มีความสุขมั้ยเนี้ย
เอาใจช่วยคร้า

[kunkai]

 :กอด1:ให้กำลังใจพี่นิว

[namtaan]

ไม่รู้จะพูดอะไรดี

 

ผ่านทุกอย่างไปให้ได้นะน้องชาย

[mma419109]

        :man1:น้องนิว ใจเย็นๆค่อยๆคิด ใช้สติพิจารณา เข้มแข็งเอาไว้
 เป็นกำลังใจให้ผ่านพ้นไปด้วยดี

[beemanufan]

เอ่อ อึ้งไปเลย พี่นิวขา ใจเย็นๆนะพี่ ทุกปัญหามันต้องมีทางแก้สิ เข้มแข็งไว้นะคะ พี่นิว

[bakabong]

เห้ออออออ

 

สู้ๆนะครับพี่นิว

 

[RomeO_C_Leng]

มาเม้นก่อนเด๋วอ่าน อิอิ

[รอยยิ้มอาบยาพิษ]

ถึงแม้ผมจะมีเรื่องรบกวนจิตใจจนไม่เป็นอันทำอะไร ไม่มีกะจิตกะใจให้เรื่องไหนๆทั้งนั้น
แต่ผมก็ยังต้องรักษาหน้าที่การงานเอาไว้ให้ดีที่สุด ถ้าแฟนก็ทิ้ง งานก็ไม่มีทำจะซวยซ้ำซ้อนซะเปล่าๆ
ผมไปทำงานแบบงั้นๆ แต่งานที่ทำก็ไม่มีขาดตกบกพร่องนะครับ ผมสามารถซ่อนความรุ้สึกได้แนบเนียนเหมือนเคย
จะมีก็แต่คนใกล้ชิดจริงๆที่พอจะดูออก หรือรู้เรื่องมาบ้างแล้ว แต่ก็ไม่มีใครมาถามหรือเซ้าซี้อะไรกับผมมากนัก
ช่วงนี้ เชฟใหญ่ที่เคยหมดสัญญาไปก็กลับมาทำงานอีกครั้ง พนักงานในครัวหลายๆคนก็เลยรู้สึกไม่ค่อยปลอดภัย
เพราะว่าเชฟใหญ่เป็นคนหน้าไหว้หลังหลอก ชอบทำร้ายลูกน้องเพื่อให้ตัวเองมีผลงาน พวกเราจึงไม่ค่อยสบายใจนัก
พี่นุ้ยดูจะเป็นคนแรกๆที่พยายามขวนขวายออกไปสมัครงานที่อื่นๆ แทบจะทุกสัปดาห์ แล้วก็มักจะชวนผมไปด้วย
แต่ผมไม่ค่อยอยากไปไหน ไม่อยากทำอะไรทั้งนั้น จนกระทั่งเมือวันศุกร์หนึ่งซึ่งเป็นวันหยุดของผม พี่นุ้ยก็มาเคาะห้อง

"นิว ไปสมัครงานกันเหอะ" พี่นุ้ยบอกผม
"พี่นุ้ยหยุดเหรอ ถึงจะไปสมัครงานอ่ะ" ผมถาม
"เปล่าแต่พี่เข้าบ่ายไง มีเวลาเยอะแยะ สมัครเสร็จพี่ค่อยไปทำงาน แต่นิวหยุดนี่นา ไปด้วยกันดิ" พี่นุ้ยชวนซ้ำ
"ไม่เอาอ่ะ นิวอยากนอน" ผมตอบไปงั้นๆสีหน้าเซ็งๆ จริงๆไม่ได้อยากนอนแต่ไม่อยากทำอะไรเลยมากกว่า
"นี่แก จะนอนไปถึงไหน นอนให้ตายก็ไม่มีอะไรดีขึ้น ทำไมไม่ลุกขึ้นมาหาอะไรทำเพื่อตัวเองบ้าง
ฉันรู้ว่าแกไม่สบายใจ รู้ว่าแกกำลังเศร้ามาก แต่แกจะจมปลักรออีหลินมันกลับมาเหยียบหัวแกเดือนหน้ารึไง
ถ้าเป็นพี่ พี่จะไปหางานใหม่ หาไปเรื่อยๆ ได้ก็ดีไม่ได้ก็ช่าง แต่จะไม่อยู่เฉยๆรอให้อีหน้าด้านนั่นกลับมาเย้ยหรอก
โถ่เอ๊ย แค่มีปัญญาท้องได้มันก็มาเอาผัวแกไปแล้ว แล้วนี่แกยังทำตัวไร้ค่าไปวันๆ ปล่อยให้ตัวตายไปตามหัวใจแกรึไง"

[รอยยิ้มอาบยาพิษ]

ตอนนั้นผมแค่รู้สึกรำคาญและก็เบื่อกับการต้องหมกตัวอยู่แต่ในห้อง ก็เลยตามพี่นุ้ยไปด้วย
เมือ่ไปถึงผมจึงรู้ว่า พี่นุ้ยมาสมัครโรงแรมระดับ5ดาวที่ใหญ่โตมากแห่งหนึ่งในจังหวัดนี้
ผมนำเอกสารติดมาด้วยชุดนึงแต่ก็ไม่ได้คาดการณ์ไว้ว่าจะมาสมัครงาน แค่มาเป็นเพื่อนพี่นุ้ยเท่านั้น
ผมกับพี่นุ้ยกรอกเอกสารเสร็จก็รอให้ทางโรงแรมเรียกสัมภาษณ์ ซึ่งซูเชฟก็เรียกผมไปสัมภาษณ์ก่อนตามด้วยพี่นุ้ย
ผลการสัมภาษณ์ ปรากฏว่าผมได้งานที่นี่แต่พี่นุ้ยไม่ได้ พี่นุ้ยแสดงความยินดีกับผมและเตือนสติผมให้เริ่มต้นใหม่
ทีแรกผมคิดว่าผมจะขอเวลากับทางโรงแรมเพื่อกลับไปคิด ไปปรึกษากับคนที่บ้าน(รวมทั้งบอกแทนด้วย)
แต่ในระหว่างพูดคุยกับซูเชฟและผู้จัดการฝ่ายบุคคล ดูเหมือนกับว่าถ้าผมจะเอายังไงก็ควรตัดสินใจซะตอนนั้น
สุดท้ายผมก็ตัดสินใจบอกไปเลยว่า ผมพร้อมจะมาเริ่มงานในปลายเดือนนี้ ขอเวลากลับไปลาออกจากที่เดิม15วันเท่านั้น
เมื่อผมกลับมาที่ทำงาน ก็เข้าไปแจ้งกับเชฟใหญ่ว่าผมจะลาออกเพราะได้งานใหม่ เชฟใหญ่เองไม่อยากให้ลาออก
ก็พยายามโน้มน้าวใจผมต่างๆเพื่อให้ผมอยู่ต่อ แต่ผมได้คุยกับป้าศรีซึ่งเป็นทั้งหัวหน้าและเป็นเหมือนญาติผู้ใหญ่ในที่ทำงาน
ป้าศรีเห็นด้วยที่ผมจะไปก้าวหน้าในโรงแรมที่มีระดับแบบนั้น และเพื่อนร่วมงานหลายคนก็ดีใจกับผมด้วยแม้ว่าแต่ละคน
จะตบท้ายคล้ายๆกันว่า "ใจหายเนาะ น้องนิวจะไปทำงานที่อื่นแล้ว ไม่เคยคิดเลยว่าน้องนิวจะก้าวไปไวขนาดนี้"

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

หลังจากนั้นมา ผมก็ไม่เหลือเวลาเศร้าอีกต่อไป เพระผมต้องไปตรวจสุขภาพ ไปหาหอพักใหม่ ไปเริ่มทำอะไรเพื่อตัวเอง
ผมกลับจากทำงานทุกวันก็ไม่มีเวลานอนร้องไห้เหมือนที่ผ่านๆมา ผมใช้เลาหลังเลิกงานทำนั่นทำนี่สารพัดจนค่ำมืด
ซึ่งตอนนี้ผมก้จัดการทุกอย่างเรียบร้อยครอบถ้วนแล้ว ซึ่งในวันพฤ.นี้ผมก้จะย้ายสัมภาระไปอยุ่อพาร์ทเมนท์แห่งใหม่
และอีกไม่กี่วันผมก็จะพ้นจากการเป็นพนักงานที่โรงแรมเดิม ซึ่งจะมีเวลาพักผ่อน2-3วันก่อนไปเริ่มงานที่ใหม่
ผมตั้งใจไว้ว่า หลังจากเอาเครื่องแบบไปคืนแล้ว ผมคงเอาเวลาที่เหลือไปนวดหน้า นวดตัว ทำสีผมเปลี่ยนทรงใหม่
อย่างน้อยผมจะได้สดใสขึ้น และรู้สึกสดชื่นกว่าเดิมให้พร้อมกับอะไรใหม่ๆที่กำลังจะเข้ามาในชีวิตของผมไม่ช้านี้

[kunkai]

ดีจังๆ...
ได้งานใหม่
เริ่มต้นใหม่
สดใสกว่าเดิม.....แน่นอน
เป็นกำลังใจให้นะคร้าบ

[beemanufan]

สู้ๆค่ะ พี่นิว ขอให้ประสบความสำเร็จกับงานใหม่นะคะ

[VeeDongHae]

.

 พี่นิวครับ




 

[namtaan]

เริ่มต้นงานใหม่ เริ่มต้นชีวิตใหม่
ขอใ้ห้น้องชายได้สิ่งดีๆ ใหม่ๆ ต้อนรับปีใหม่ที่ใกล้เข้ามานี้นะจ๊ะ
เป็นกำลังใจให้เสมอจ้า
 

[ltahset]

 
กอดปลอบพี่นิวแรงๆที
เริ่มงานใหม่ ชีวิตใหม่
ขอให้สิ่งใหม่ๆพี่ที่จะได้เจอ
มีแต่เรื่องดีๆนะคะ ...
ถึงแม้ว่าเรื่องจริงไม่ใช่นิยาย
ถึงพี่อาจจะเจอเรื่องไม่ดีบ้าง
แต่ก็ขอให้พี่ยิ้มได้ทุกวัน

^^
ปล. ชอบคำพูดของพี่นุ้ย เอาใจช่วยให้หางานได้ไวๆนะคะ

[koo_jarm]

งานใหม่ ชีวิตใหม่ค่ะ