มาต่อแล้วจ่ะ ช่วงนี้อาจจะมาช้าหน่อยนะครับ
งานเยอะมากมาย แถมมีเรื่องตอนนี้จะสอบทุนเรียนต่อ(อีกแล้ว) ^ ^
ก้อขอโทดไว้ก่อนนะครับผม ขอบคุณทุกท่านที่ยังติดตามนะครับ
live in hongkong 5
ผมตื่นอีกทีตอนบ่ายสอง ได้หลับไปชั่วโมงนึงทำให้รู้สึกดีขึ้นเยอะ
ผมลืมตาขึ้นช้าๆก่อนจะค่อยๆลุกขึ้นอย่างงัวเงีย หันไปมองไอพาที่เปิดโนตบุคพิมอะไรซักอย่างอยู่
ผมคลานไปเอาคางเกยไหล่มัน แล้วมองหน้าจอโนตบุค
"ตื่นแล้วเหรอ ไปล้างหน้าป่ะ เดี๋ยวต้องไปแล้ว"
ผมไม่ทำตามที่มันบอก ยังค้างอยู่ท่าเดิม
"ทำไรอยู่อ่ะ" ผมพูดเสียงอู้อี้
"ส่งเมล ให้ที่บ้านน่ะ" มันว่าแล้วหันมาหาผม
"ไปล้างหน้าแต่งตัวได้แล้วน่ะ เดี๋ยวสายอีก คราวนี้ไม่รอจริงๆด้วย"
ผมทำหน้าเบ้ใส่มัน ก่อนจะลุกแล้วเดินไปที่ห้องน้ำ แล้วเปิดน้ำวักล้างหน้า ค่อยรู้สึกสดชื่นขึ้นมาหน่อย
ผมคว้าผ้าขนหนูมาเช็ดหน้าก่อนจะตากไว้ในห้อง แล้วออกมาหาไอพา
"เส็ดแล้ว จะไปละยัง?"
แล้วผมก้อขำพรืด
ก็ไอ้คนที่มันบอกให้รีบ ดันหลับคาโนตบุคไปซะอย่างงั้น
แหม ทำยักกะตัวเองเก่งนักหนา ที่แท้ก็เหนื่อยเหมือนกันละว้า
ผมเดินเข้าไปแล้วเรียกมันเบาๆ มันก็ยังหลับอยู่ ผมเลยค่อยๆดึงโนตบุคออกจากมือมัน แล้วแอบถ่ายรูปเก็บไว้
แต่พอมันได้ยินเสียงแชะ มันก็ลืมตาขึ้นทันที
"ทำอะไรวะ?"
"ป่าวๆๆ ไม่มีอะไร ต้องรีบไปแล้วล่ะนะ ใช่มั้ย" ผมรีบบ่ายเบี่ยงพร้อมกับซ่อนกล้องไว้ข้างหลัง
มันมองหน้าผมอย่างจับพิรุธ
"แอบแกล้งอะไรกูรึเปล่า"
แม่งทำไมเซนส์ดีงี้เนี่ย
"ป่าวแกล้ง บอกว่าไม่มีอะไร"
ผมลุกไปยืนข้างเตียงแทน แล้วหันหลังไปวางกล้องที่โต๊ะข้างๆ
แต่ไม่ทันได้ตั้งตัวก็โดนไอพามันดึงลงไปนอนกับมัน
"!!!"
"อย่าคิดว่ากูไม่รู้ หลอกกูหรอมึง" มันว่าแล้วพลิกผมไปนอนข้างล่าง
"ไอ้พา เราต้องรีบไปไม่ใช่หรอวะ นี่มัน..."
ผมมองหน้าไอพาที่ยิ้มแปลกๆแล้วหน้าซีด ก่อนที่มันจะก้มลงมาจูบปากผม
"!!!" ผมตาโตด้วยความตกใจ ไอพาถอนปากไปแล้วทิ้งน้ำหนักตัวใส่ผม
"แกล้งคนไม่ดูแบบนี้ระวังเหอะจะโดนกลับหนัก"
ผมกลืนน้ำลายเอื้อกกับคำพูดกำกวมของมัน ก่อนจะยืนยันเจตนารมณ์อีกรอบ
"เรา ต้อง รีบ ไป..." ผมพูดเน้นทีละคำ
ไอพามองหน้าผมแล้วถอนหายใจอย่างเซงๆ
"อืม ช่างเหอะ ไปกันได้แล้ว" มันว่าพลางหยิบกระเป๋าตัวเองขึ้นมา
ผมยิ้มอย่างโล่งออกแล้วก็รีบลุกวิ่งตามมันไป โดยไม่ลืมที่จะหยิบกุญแจไปด้วย
"ที่นี่คือ พิพิธภัณประวัติศาสตร์ของฮ่องกงครับ ผมจะปล่อยให้พวกคุณเดินชมแล้วก็เก็บภาพถ่ายกันตามสบายนะครับ แต่ในบางจุดจะมีที่ๆ
ห้ามถ่ายภาพ ก็ขอให้สังเกตป้ายที่ติดบอกตามสถานที่นะครับ"
ผมมองไปรอบๆพิพิธภัณฑ์ที่ใหญ่โตมโหฬาร ตรงข้ามเป็นพิพิธภัณฑ์วิทยาศาสตร์ แต่มันก็ไม่ได้อยู่ในรายการทัวร์อ่ะนะ
"ไม่ทราบว่า อยากจะได้คนนำเที่ยวมั้ยครับ?"
"เอ่อ..."
"อยากครับๆ!"ผมรีบตอบรับ
ไอพาหันมามองหน้าผม ผมยิ้มให้มัน
เจออย่างเมื่อซักครู่ไปกูคงอยากอยู่กับมึงตามลำพังหรอก...
แล้วเราก็ได้คนพาทัวร์มาหนึ่งคน เป็นผู้หญิงวัยกลางคนดูเหมือนคุณป้าใจดีๆ เธอยิ้มแย้มแล้วแนะนำตัวกับพวกผมเป็นภาษาอังกฤษ แล้ว
ก็บอกกฎกติกามารยาทให้คร่าวๆ แล้วก็พาผมทัวร์
พวกผมก็เดินดูงาน จดบันทึก และถ่ายรูปไปเรื่อยๆ จนหมด ห้องนิทรรศการเขาเจ๋งจริงๆ ผมนี่ชอบมากมาย บรรยากาศใหญ่โต
ไฮโซเว่อร์(แม่งตังเหลือกินเหลือใช้รึไงนะ?)
และก็รอดปลอดภัยด้วย ไม่ได้โดนอะไร 555
พอดีว่าดูเส็ดก่อนเลยชวนไอพาไปอีกที่ข้างๆ เป็นพิพิธภัณฑ์วิทยาศาสตร์ ไม่อลังการเท่าอันแรกแต่ก็ดีกว่าที่ประเทศไทยอยู่โข พาลให้คิดว่า
เพราะงบไม่เท่ากันหรือว่าให้ความสำคัญไม่เท่าแน่กันวะ?
เสร็จจากการทัวร์วิชาการ หลังหกโมงเย็นเขาก็ปล่อยให้พวกผมเที่ยวเอง เลยตัดสินใจไปดู symphony of lights ที่เขา
ว่าเป็นจุดเด่นของฮ่องกงกัน ดูแล้วมันก็อลังการดีนะ แต่เสียดายที่หมอกลงเยอะไปหน่อย ประกอบกับฝนตก...
"ฮัดชิ้ว"
ผมเลยไม่เอ็นจอยเท่าที่ควร
"กรูเกลียดฝน" ผมบ่นอุบอิบ
"ไม่รู้จักพกร่ม"
"เกะกะอ่ะ แถมไม่นึกว่าจะตกงี้ด้วย" ผมพูดพลางสูดน้ำมูกฟืดฟาด ไอพาเห็นแล้วส่ายหัว
"งี้กลับแล้วดีกว่ามั้งเนี่ย"
"กูหนาว" ผมพูดแทนคำตกลง ไอพาเลยถอดเสื้อมันมาสวมให้ผมอีกที ผมหันไปมองหน้ามัน
"กูไม่หนาว มึงเอาไปใส่เหอะ เดี๋ยวหวัดกิน" มันพูด ผมไม่ได้แย้งอะไร เสื้อมันก็อุ่นดีด้วย = ="
แล้วเราก็ไปกินข้าวกันที่ห้างsogo อะไรซักอย่างเนี่ยแหละ มันเป็นห้างยี่ปุ่นในเมืองฮ่องกง แล้วหลังจากนั้นผมก็ต้องขึ้นไปนอนแทน
แผนที่ว่าจะเดินเที่ยวต่อแถวๆย่านถนนคนเดินฮ่องกง(?)
"ไปอาบน้ำป่ะ"ไอพาพูด ผมคว้าผ้าเช็ดตัวแล้วเดินไปห้องน้ำ....
ตอนแรกผมไม่ค่อยแน่ใจ แต่พอเปิดไฟเท่านั้นแหละ
"เอ้ย"ผมอุทาน
"ไรวะ?"ไอพาเงยหน้าจากหนังสือแผนที่ที่มันซื้อมา
"ไอ้พา ห้องน้ำมัน!"
ไอพาทำหน้างงใส่
"ห้องน้ำซีทรูหรอวะ!!!"
เท่านั้นแหละไอพาก้อถึงบางอ้อ ว่าที่ผมโวยมันเกี่ยวกับอะไร
"ไม่นี่ มันก็ยังเป็นกระจกฝ้า"
พูดยักกะมันช่วยได้มากมายนะมึง...
"อายห่าไรวะ ผู้ชายด้วยกันทั้งคู่ อีกอย่าง มึงก็รู้เราเคย..."มันพูดได้แค่นั้นก่อนที่ผมจะหยิบเอาผ้าขนหนู(ที่ยังไม่ได้ใช้)อีกอันเขวี้ยงใส่หน้า
มันเต็มแรง
บอกแล้วว่าคนมันยังทำใจรับไม่ค่อยได้ไอห่านี่...
สรุปก็คือ ผมปิดไฟอาบน้ำครับ ยังไงซะมันก็ช่วยได้เยอะละนะ
พอออกมาคราวนี้ก็ตาไอพาอาบบ้าง แน่นอนมันเปิดไฟอาบอย่างไม่กลัวเกรง ผมก็พยายามไม่มองไปทางมันและเลี่ยงโดยการพยายามข่ม
ตาหลับ
แต่ให้ตายยังไงก็ไม่หลับซักที เริ่มจะปวดหัวหนึบๆอีกแล้ว
"หลับแล้วยังนั่น"ไอพาเดินออกมาแล้วโน้มมาดูผม
ผมเอาผ้าห่มคลุมโปง แล้วแกล้งหลับ
ขืนยังไม่หลับจะโดนอะไรอีกป่าวไม่รู้...เมื่อกลางวันเล่นเอาแทบหัวใจวาย(?)ตาย
ไอพาก็เดินไปอีกฟากแล้วขึ้นมานอนข้างๆ ไออุ่นทำให้ผมรู้สึกขนลุกวูบนึง
ก่อนที่มันจะเขยิบมาใกล้แล้วกอดผม
"ไอพา" ผมพูดเสียงอู้อี้
"อ่าว ยังไม่หลับหรอ" มันว่า
"อย่ากอดกูดิ" ผมพูด
"กูสะดุ้งตื่นเลย"
ไอพาไม่ตอบ แต่กอดแน่นกว่าเดิม แถมยังเอาจมูกมาซุกไซร้ตามซอกคอผมอีก
"อะ"
ไอพาหยุดแล้วมองหน้าผม ที่ตัวผมเองรู้สึกได้เลยว่าคงจะแดงแน่ๆ
"เกิดอารมณ์หรอมึง"
ไอบ้า ไอแมวนิสัยเสีย
ไม่น่าทักเลยตู T T
ผมเมินหน้าหนีมัน แต่สุดท้ายก็ไม่วายทนการเล้าโลมมันไม่ได้อยู่ดี
ผมเริ่มครางกระเส่า มันก็รู้จุดอ่อนผมดีเหลือเกิ๊น ไปหาไปจำมาจากไหนวะ
สุดท้ายก็เกิดเหตุอันไม่คาดคิด(?)จนได้...(อันว่าขออนุญาติไม่เล่า อาย...)
ก่อนที่ผมจะหลับไม่รู้เรื่อง รู้สึกตัวอีกทีก็แม่งเช้าอีกวัน อาการปวดหัวก้อหายไปหมดเป็นปลิดทิ้ง
ขอบคุณ ไอแมว มีอะไรกับมึงนี่ยานอนหลับบวกแก้ปวดชั้นเลิศจริงๆ
to be continue
ถ้าอยากอ่านตอนเรท บอกไว้ได้นะคับ เดวให้ไอพามันบรรยายให้
ผมนี่สุดความสามารถจริงๆ T T
ไปละครับไว้เจอกันจ้า
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
