หัวข้อ: @@@โดยLuk {My..Love} ความรักของเพื่อนแท้ ที่ยั่งยืนถาวรตลอดกาล

[namtarn11]

เฮ้อ..โชคดีนะ ที่โจ๊กอยู่ข้างๆ ไม่งั้นหนกคงแย่

[comkacom]

"โห่.......โห...ฮิ้ว.... โห่.......โห...ฮิ้ว.... โห่.......โห...ฮิ้ว.... ดีใจ เอ๊ยดีใจจัง สุขีมีพลัง ตั้งขบวนไชโย โห่ฮิ้ว ขึ้นสามลา แห่ขันหมากมา มาแล้วเจ้าบ่าวรูปหล่อ" ขอยกขันหมากเลยได้มั๊ย กันพวกชะนีไพรจะมารังควาญอีก 555 รักโจ๊ก กอดที แมนสุดๆ ได้ใจแม่ยายไปเต็มๆเลยค่ะลูก   
ขอลงชื่อ 200คนแรกก่อนเลยไปมั๊ย กลัวช้าอ่ะเดี๊ยวอด

[ammlovey]

โจ๊ก สุดยอดดด
 

[fay 13]

 ท้องในวัยเรียนเป็นปัญหาของสังคมในตอนนี้

[Aleleni]

อร๊ายยยยยยยยย เก็บเงินรอเลยค่ะ จะเอาบ๊อกเซตให้ทัน 555
โจ๊ก สุดยอดมากกกกกกกก เด็ดขาดสุดๆ สมแล้วที่เป็นลูกนายทหาร
แถมได้จูบกนกด้วย! แจ่มมาก!
ในสวยประหารมี 4 คน โจ๊กกับแบม ฉลาดเป็นกรด ส่วนบูตัสกับกนก อึนเป็นที่สุด 555

รออ่านตอนต่อไปค่ะคุณลักษณ์ รอบูตัส รีเควสฉากเรียกเลือดได้ไหมคะ 555   

[whipcream]

  เด็ดมากกกกกกกกกกกกกกกกก โจ๊ก .... So Cool

[murasakisama]

โจ๊กนายแน่มาก ว่าแต่อยากอ่านเรื่องของแบมกับพี่ต้นแล้วซิแต่เรื่องของบูก็อยากอ่านเหมืินกันอะ

[noy]

โจ๊กนายเยี่ยมมาก

[krit24]

โจ๊กเท่ห์สุดๆอ่ะ
งี้หนกก็หนีไม่พ้นโจ๊กแล้ว ก็เปิดตัวกับพ่อแม่แล้วนี่นา

[tookujang]

โจ๊กนายเท่ห์มาก สมกับเป็นลูกทหารกล้า จริงๆแลวเข้าแผนรวบรัดทอมแสบเลยล่ะสิ อิอิ
 

[taroni]

โจ๊กช่วยหนกแก้ปัญหาได้ดีมากเลย 
น้องเดียร์ไม่ไหวนะ

[t2007]

โจ๊กเก่งจังเลย สมเป็นลูกชายทหารจังวุ้ย พ่อแม่อบรมสั่งสอนดีจัง
ขอบใจจ้า

[♫~Eristneth~♪]

แม่ง  เลวอะ   

[shoi_toei]

โจ๊กกก แกเท่ว่ะ

[~มือวางอันดับ1~]

แวะมารอนู๋บู  คิดถึง

[luxilove]

ใครอยากรู้รายละเอียดเรื่องหนังสือ

รบกวนกลับไปดูที่หน้า 120 นะคะ


My  love 
Part 43
[Special Butus]




   “บู..พาลูกไปแต่งขนกันนะ”    บอลลูนบอก ระหว่างนั่งทานของว่าง   

            “ไปกี่โมง”

   “ทานเสร็จออกเลย เผื่อมีเวลาเดินดูหนังสือด้วย จะดูแนะแนวข้อสอบเพิ่มสักสองสามเล่ม”
ตาคมสวยเทาอมฟ้า มองหน้าผมพูดเสียงนุ่ม ตั้งแต่อาการหายน้องสุขุมขึ้นมาก ไม่เอาแต่ใจ
ที่สำคัญพูดกับผมโคตรเพราะอ่ะ...

   “เอาเฟรนด์ชิพไปหุ้มปกด้วยเนอะ” ไหนๆก็ตั้งใจไปร้านหนังสือ

   “อืม..” น้องพยักหน้าขานเสียงต่ำในคอ ก่อนยกโอวัลตินร้อนจิบ พวกเราไม่นิยมกาแฟ
ดื่มบ้างนิดหน่อย เยอะไม่ได้กินแล้วใจสั่นอ่ะ

   “ชะลัลลาๆๆRrrrrr!!!” สายเข้าดูเบอร์ ‘Joker’

   “ว่าไงโจ๊ก”

   [ว่างเปล่า]

   “จะออกข้างนอก มีอะไรไหม”

            [ไปไหนวะ]

           “พาบรีสกับบ็อบไปแต่งขน แวะหุ้มปกเฟรนด์ชิพด้วย”

           [เหรอ..ด้วยดิ  มึงไปแถวไหน] อะไรของมันนึกอยากไปด้วย

           “บอล..โจ๊กขอไปด้วย เราไปร้านไหนเหรอ” ปิดหูโทรศัพท์ กระซิบถามน้อง
หน้าหล่ออมยิ้มกลั้นขำเฉย ตลกตรงไหน?

           “ไปห้างxxx ชั้นใต้ดินมีร้านชื่อ xxxx รับแต่งขนสัตว์ ถึงแถวนั้นให้พี่โจ๊กโทรหาอีกที หึหึ”
ร้านนี้เคยไปนี่นา น้องดันหัวเราะผมทำไมวะ

            “โจ๊ก..ไปร้าน บลาๆๆๆ”

            [อ๋อ..ร้านนี้รู้จัก กูเอาเฟรนด์ชิพไปหุ้มด้วยดีกว่า]

            “งั้นเจอกัน 10 โมง” ยืนยันเวลาห้างเปิดพอดี

            [อืม..]

           “เดี๋ยว!..มึงไปกับใคร”

           [อ้าว! ไปกับคู่หมั้นกูดิ ถามแปลก] หือ..คู่หมั้น

          “เฮ้ย! มึงมีคู่หมั้นแล้วเหรอ” ตกใจจริงนะ

           [เออ..หลังแอดฯ หมั้นอย่างเป็นทางการ พ่อกับแม่เพิ่งทาบทามเรียบร้อยเมื่อวาน
ไว้มึงเป็นเพื่อนเจ้าบ่าว อีแบมเป็นเพื่อนเจ้าสาวให้กูนะ] ห่าโจ๊ก..ทำแบบนี้ได้ไงเนี่ยะ!

          “โจ๊ก..มึงพูดเล่นพูดจริงห๊ะ!” ใส่อารมณ์นิดหน่อยล่ะ

           [จริง..แม่กูยกแหวนประจำตระกูลให้เลยมึง] น้ำเสียงไม่ล้อเล่นนิ

          “แล้ว..ไอ้หนกล่ะ มึงตัดใจทิ้งมันเหรอ” ห่วงความรู้สึกทอมแสบ  บอลลูนจ้องฟังผมนิ่ง

           [ทิ้งห่าไร มันแหละคู่หมั้นกู] เง่อะ!..อึ้งไปสามวิ

          “เฮ้ย! พวกมึงหมั้นแล้วเหรอ” อารามดีใจลืมตัวเสียงดังไปหน่อย น้องย่นคิ้วปราม เหะๆ..ลืมตัวนี่คร๊าบบบ!!

          [อืมเดี๋ยวค่อยคุยรายละเอียด แต่หมั้นแน่หลังแอดฯเสร็จ แค่นี้นะกูโทรบอกหนกมันก่อน]
วางสายแล้ว ผมยังถือโทรศัพท์ค้าง เผลอยิ้มไม่หุบ อร๊ายย!!..เพื่อนจะหมั้นกันแล้ว
โจ๊กสมหวังในความรัก เย้!!!..เท่อ่ะสุดยอด

          “หึหึ..ดีใจใหญ่หมั้นเองหรือไง” น้องอมยิ้มแซวแหละ

           “ดีใจดิเพื่อนรักทั้งคู่ โจ๊กมันรักกนกตั้ง 6 ปี สมหวังเสียที” ผมเปรยพร้อมกับรอยยิ้มกว้าง
ดีใจจริงๆ เป็นข่าวดีที่ต้องรีบรายงาน

            “Rrr..อาจเป็นเพราะเรา คู่กันมาแต่ชาติไหน Rrrr!!!” เสียงเพลงรอสายของแบม ฟังวนสองรอบสวยตัวแม่ถึงรับ

            [ไง..มึง] เสียงนิ่งเย็นๆ

            “แบม..ทำไมรับช้า กูโทรมากวนหรือเปล่า” 

            [อยู่ในครัว ช่วยแม่ทำกับข้าว พี่ต้นเพิ่งเอามาให้] แฟนมันโคตรมีมารยาทสุภาพบุรุษสุดๆ
ไม่เคยละลาบละล้วงถือวิสาสะรับก่อนด้วยสิ ทั้งที่น่าจะรู้เป็นเบอร์ผมโทรไป

            “เออ..กูมีข่าวใหญ่จะบอก” น้ำเสียงผมอดตื่นเต้นไม่ได้

            [หืม..ข่าวอะไร ลูกชายมึงปี้กันเหรอ] อีบ้าแบม..

            “บ้า!..ใช่ที่ไหน มันยังเด็กเหอะ แค่กระเด้ายังเอาไม่ได้หรอก หมอบอกเป็นพฤติกรรมหยอกเล่นต่างหาก
สงสัยมันหัดฝึกตั้งแต่เด็ก โตมาพอดีคงช่ำชอง..ฮะฮ่าๆๆ” เผลอหัวเราะ จนน้องเลิกคิ้วมองใหญ่
เช้านี้มีแต่เรื่องดีๆ ให้อารมณ์ดีนิ

             [เหมือนพ่อกับแม่มันใช่ป่ะ ช่ำชองจนโชกโชน] ง่ะ!..แบมบร้าา!!

            “กูเปล่า มึงแหละมีผัวเป็นตัวเป็นตน” โยนให้มันเลยนิ แซวอยู่ได้

            [คึคึ..กูยอมรับมีผัว แล้วน้องมึงไม่ใช่ผัวเรียกว่าอะไรบูตัส โดนไปตั้งสองดอก จัดหนักจนไข้แดก..คิคิ!!!]
ตกลงนี่ผมตั้งใจโทรมาคุยเรื่องอะไร  ไปๆมาๆไหงเข้าตัวแบบนี้วะ

            “เฮ้ย!..เลิกพูด กูโทรมาแจ้งข่าวใหญ่” เข้าเรื่องก่อนเข้าตัวจนพรุน  ยังไงไม่ทันแบมมันหรอก

             [เอ้า!..ว่ามารอฟังอยู่]

            “โจ๊กกับไอ้หนก จะหมั้นกันแล้วมึง..ฮะฮ่าๆๆ” น้องเก็บแก้วเคลียร์โต๊ะไปล้างในครัว เลยลัลลาได้..อิอิ

             [หึหึ..เพิ่งรู้เหรอ กูรู้มาสองวันแล้ว]

            “อ้าว! ทำไมมึงรู้ก่อนกู นี่พวกมึงคิดจะให้กูรู้คนสุดท้ายเหรอวะ” นอยด์แหละ หน้าแตกไม่เท่ากับมันรู้แล้วไม่ยอมบอก

             [อย่างอนบูตัส โจ๊กมันรอพ่อแม่ไปคุยเรียบร้อยก่อนค่อยบอกมึง นี่เพิ่งคุยกันเมื่อวาน เอาเป็นว่ามึงไม่ได้รู้ช้า
เพียงแต่ที่กูรู้เพราะมันโทรมาปรึกษาขอคำแนะนำ กูช่วยคิดนิดหน่อย เข้าใจยัง] ค่อยรู้สึกดีขึ้น

             “เป็นกู..เข้าใจว่ามึงไม่รู้” เสียงผมอ๋อยลงไปเลย

             [น่า..รู้ช้าหรือเร็วมีแค่พวกเราสี่คน มึงไม่ได้รู้หลังคนอื่นนิ] เออจริง 
เพื่อนคนอื่นๆไม่มีใครรู้สักหน่อย ลืมไปได้เรา

              “กูมัวแต่คิดว่าทำไมเพิ่งรู้ แล้วตกลงเรื่องมันเป็นมายังไงถึงได้หมั้นกันสายฟ้าแลบ”
กลายเป็นผมหาข้อมูลจากแบมเฉย

              [กูเล่าให้ฟัง แต่มึงอย่าเสือกไปเผยให้โจ๊กมันรู้ล่ะ เดี๋ยวมันเหวี่ยงกู รับปากมันแล้ว..มันขอเป็นคนบอกมึงเอง]

              “อิอิ..ไม่หลุดน่า เผื่อโจ๊กมันเล่าแล้วกั๊ก มึงเล่ามาดีแล้ว”
จากนั้นผมก็ฟังแบมเล่าความเป็นมา ที่ทำให้โจ๊กหมั้นกับกนก

               จะว่าไปยัยน้องเดียร์เหมือนกามเทพล่ะ เริ่มตั้งแต่หักอกกนกจนสร้างโอกาสให้โจ๊ก
เป็นตัวเร่งปฏิกิริยาให้เกิดการหมั้นครั้งนี้ สาเหตุมาจากยัยน้องเดียร์ทั้งนั้น ถึงเป็นการกระทำที่แย่
กลับทำให้โจ๊กได้ประโยชน์ แบบนี้ต้องเรียกว่า ‘กามเทพบ้า’

                 วางสายจากแบม ผมขึ้นมาอาบน้ำเปลี่ยนชุดเตรียมออกข้างนอกโดนบังคับแกมขู่
ให้ใส่เสื้อน้องต่าย คู่กับ..’บอลลูน’

                 กลายเป็นครอบครัวกระต่ายเลยตอนนี้ พอเห็นน้องแต่งตัวแล้วอดใจเต้นจนได้ เสื้อยืดที่ผมวัดไซส์โจ๊กครั้งนั้น
น้องเคยใส่แล้วไม่แน่นเปรี๊ยะ ตึงรัดรูปเท่าครั้งนี้ บอดี้น้องเฟิร์มขึ้นมากจริงๆ กล้ามแขนโผล่พ้นชายเสื้อ
เหมือนนายแบบในแม็กกาซีนเปี๊ยบ

                  หน้าอกเต็ม ช่วงขายาวในกางเกงยีนส์รัดรูป ดูดีไปหมดเลยตอนนี้ เล่นสวมแว่นตาแบรนด์ดังสีชา
ดีไซน์เท่สุดๆ รับกับจมูกโด่งแหลมแบบฝรั่ง สะพายเป้ใบยอดฮิต อร๊าย!!!..หล่อเทพมากๆ ไม่กล้ามองนาน
รีบหลุบตาหลบให้ไว ในมือน้องถือหมวกหูกระต่ายมาด้วย นี่อย่าบอกน้องจะใส่...?

                  “ควับ!..สวมไว้” อ้าว! อยู่บนหัวผมเฉย ของผมสีชมพูเอาสีน้ำตาลของตัวเองมาให้ผมใส่ทำไม

                  “ของบูก็มี บอลไม่ใส่ล่ะ”

                  “ใส่เถอะน่า บอลเซทผมเรียบร้อย สีชมพูไม่เข้ากับชุดหรอก” ง่ะ! แล้วคิดยังไงให้เราใส่คนเดียววะ

                  “ทำไมให้บูใส่คนเดียว ไม่เอาอ่ะ” จะดึงออก น้องดันกดหัวผมไว้ มึงจะสูงเกินไปแหละ ตรูกลายเป็นเด็กเลยมุมนี้

                   “อย่าถอด ใส่ไว้ดีแล้ว..เชื่อสิ” บังคับชัดๆ

                  “ฟ๊อดด!!..น่ารักจัง” เย้ย! จากไม่สบอารมณ์กลายเป็นหน้าจะระเบิด เล่นหอมแก้มแล้วพูดแบบนี้
รีบก้มหน้างุดเดินไปใส่รองเท้าให้ไว อร๊ายย..เขินอ่ะไอ้น้องบ้า เดี๋ยวหอมคืนเสียหรอก..อรึ้ยยย!!

                  “ได้คิวที่สองนะคะ ใช้เวลาประมาณสี่สิบนาทีค่ะ” พนักงานทำบัตรคิวพร้อมแจงรายละเอียด

                   “ฝากด้วยครับ เดี๋ยวผมแวะมารับ” น้องบอกพนักงาน ก่อนเข้าไปอุ้มลูกขึ้นมาทั้งสองตัว
ผมเลยรีบไปรับเจ้าบ็อบมาไว้ตัวนึง

                    “อยู่กับพี่เขาก่อนน๊า เดี๋ยวพ่อมารับ ห้ามดื้อห้ามซนรู้ไหมครับ” พูดจบดันจุ๊บปากลูกเฉย
ทำในบ้านก็ปกติหรอก ไม่ใช่เรื่องแปลกเห็นชินตาแล้ว แต่นี่มันนอกบ้านเหอะ แอบชำเลืองพนักงานสาวในร้านสองคน
กำลังเล็มขนกระต่าย พากันอมยิ้มหยุดมือมองน้องตาเยิ้มไปแล้ว

                  “จุ๊บลาลูกสิ ยืนใจลอยทำไม” อ้าว! กระซิบบอกผมอีก ตรูต้องจูบด้วยเหรอ
เอาก็เอาวะ..ว่าแล้วก็จุ๊บเจ้าบ็อบบ้าง

                 “อิอิ..น่ารักจังค่ะ” ง่ะ!..เจอแซวเลยคราวนี้ อายอ่ะได้แต่ยิ้มแก้เก้อ 
เหะๆ! บอลลูนยิ้มกว้างโชว์เขี้ยวกับลักยิ้ม เล่นเอาคนแซวหน้าแดงก่ำทันที

                 “ฝากดูลูกผมด้วยครับ” พนักงานสาวรีบพยักหน้ารัวรับใหญ่ ผมส่งเจ้าบ็อบให้น้องเก็บเข้ากรง
ก่อนหยิบโทรศัพท์กดหาโจ๊ก

   


ต่อด้านล่าง

[luxilove]

=  2  =





            “ถึงไหนแล้ว” ถามหลังมันรับสาย

                [กำลังวนหาที่จอด]

               “มึงไม่ต้องลงมาชั้นใต้ดินแล้วนะ ไปเจอร้านหนังสือxxx ชั้นสอง  ลูกชายกูฝากเขาไว้แล้ว” แจ้งเปลี่ยนจุดนัด

                [เปลี่ยนจากร้านหนังสือไปนั่งชิลล์ๆ กินไอติมเล่นก่อนเหอะ] อ้าว! เงยหน้ามองบอลลูนยืนแอ็คหล่ออยู่ข้างๆ
สะพายเป้อย่างเท่ แว่นตาห้อยคอเสื้อแทนแล้ว คงไม่อยากให้ใครมองว่าเด่นมั้ง หารู้ไม่ถอดแว่นยิ่งมีแต่คนมองเหลียวหลัง
เดินแทบสะดุดขาตัวเองแล้วเหอะ

               “โจ๊กบอกให้ไปเจอที่ร้านไอติมxxx นั่งเล่นกันก่อน”

               “อืม..เอาสิ” พอน้องยืนยัน ผมรีบบอกโจ๊กตกลงตามนี้ วางสายเรียบร้อย เราตรงไปร้านไอติม
ตลอดทางบอลลูนตีคู่จนแขนชิดไหล่ผมล่ะ  ผ่านไปทางไหนมีแต่คนมองพร้อมส่งยิ้มให้ หรือเขาพากันขำหมวก
ที่ผมสวมบนหัวก็ไม่รู้ ที่แน่ๆเสื้อเราสองคนดันเป็นเสื้อกระต่ายคู่ด้วยสิ

                “คนมองเยอะจัง” ชักเริ่มไม่มั่นใจ แรกๆก็พยายามไม่สน แต่พอมาชั้นนี้คนพลุกพล่านใครต่อใครมองใหญ่
ตั้งใจดึงหมวกออกแล้วไม่ไหว เด่นเกินอายชะมัด

                 “อย่าเอาออกฝึกให้ชินไว้บู หลังเราถ่ายแบบพอหนังสือวางตลาด ลองคิดดูมีคนจำเราได้มากน้อยแค่ไหน
โกอินเตอร์ระดับนั้น เราคงเจอสายตาคนมากกว่านี้” จนปัญญา แผนฝึกให้ผมชินกับสายตาคนมองเหรอ

                  “หมับ!..ถ้ากังวลจับมือเดิน” เย้ย!หนักกว่าอีก ผมไม่กล้าขืนมือหนี น้องเล่นคว้ามือไปประสานนิ้วเดินจูงเฉย
สาวๆที่มาเป็นกลุ่มอมยิ้มกันใหญ่

                   มีบางคนท่าทางเหมือนจะกรี๊ด ผมไม่กล้าสำรวจรีบเดินให้ถึงร้านเร็วที่สุด ไม่ยักเห็นบอลลูนอาย
มาดนิ่งใบหน้าจุดยิ้มมุมปากมักทำช่วงที่อารมณ์ดี หรือพอน้องกลับเป็นปกติ หน้าด้านกว่าเดิมวะ!

                   “อ้าว! พวกโจ๊กถึงก่อน” เข้ามาในร้านมองหาโต๊ะว่าง โจ๊กมันโบกมือเหยงๆ หล่อซะชนิดที่พอโบกมือโปรยยิ้ม
คนในร้านมองกันพรึ่บ ไม่ต่างกับไอ้คนข้างๆ ดันจูงผมเดินผ่านสายตานับร้อย 

                  “มาถึงก่อนกูอีก” หาเรื่องคุย ลดความกดดันจากสายตารอบข้าง

                 “ไอ้หนกมันวนรถจอดชั้นนี้พอดี” มันพยักหน้าไปหาทอมแสบ

                  “หนก..แลกหมวกกูไหม” แกล้งถามไปงั้น มันสวมหมวกถักสีดำครอบเต็มหัวน่ารักเหมือนเด็กแนว
เข้ากับเชิ้ตแขนสั้นสีฟ้าเกงยีนส์เดฟดำรองเท้าผ้าใบสีขาว เฮ้ว!จังเหะ

                 “หูกระต่ายเหมาะกับมึงแล้ว เปลี่ยนกูทำไม” ยิ้มล้อกูอีก

                “สั่งดิ” โจ๊กมันยื่นเมนูให้ เลยหันไปเลือกไอติมก่อน บอลลูนนั่งข้างชะโงกมาดูด้วย
ใกล้ไปล่ะ..จมูกพ่นลมใส่แก้มห่างไม่ถึงนิ้ว ไม่กล้าท้วง อย่าว่าแต่ท้วง แค่เงยจากเมนูมองพวกโจ๊กยังไม่กล้า
เดาว่าพวกมันจ้องอยู่ บอลลูนเล่นแขนพาดพนักยื่นหน้าซะขนาดนี้ อุ้มนั่งตักไปเลยดีไหมเล่า...

                  “กินนี่นะ” น้องชี้รูป หันไปอัตโนมัติเพื่อยืนยัน

                  “อ่ะ!..” สะดุ้ง ตรูว่าแล้วมันต้องชนแก้ม แล้วก็จริงแอร์ก็ช่วยไม่ได้ มันเห่อร้อนไปทั้งหน้า
ชำเลืองดูพวกโจ๊กค่อยหายใจโล่ง มันเองมัวแต่ชี้ชวนกนกเลือกเมนูกันอยู่
เลยไม่ทันสังเกตว่าแก้มผมชนจมูกโด่งบอลลูนไปแล้ว

                   “หึหึ..หน้าแดงใหญ่” ดันหัวเราะในคออีก ใครทำเล่าเฮ้ย! อาศัยงุดหน้าดูเมนู
โดยไม่มีสิ่งใดไหลเข้าหัว นอกจากความรู้สึกระอุร้อนไม่สร่าง

                   “ตกลงกินไหมอันนี้” น้องย้ำชั่วโมงนี้ผงกหัวรับท่าเดียว อะไรก็มาเหอะ ถ้าไอติมเย็นๆ
ช่วยลดองศาบนหน้าตอนนี้ได้ กินหมดแหละ สั่งเสร็จระหว่างรอไอติม ผมหาวิธีแก้เขิน
ปล่อยบอลลูนคุยกับโจ๊กเรื่องแนวข้อสอบ

                   “หนก..แลกเฟรนด์ชิพอ่าน” เปิดเป้สะพายของน้อง ดึงเฟรนด์ชิพที่ตั้งใจมาห่อปกแลกกับกนก
มันส่งให้สองเล่ม คงมีของโจ๊กด้วย

                 “ลายนี้ใครเลือกวะ เก๋ดี” ชมเฟรนด์ชิพลายไม้คลาสสิค น่าจะเป็นของโจ๊ก วันเขียนไม่ทันสังเกตมัวแต่วุ่นกันอยู่

                  “มันเลือกให้กู” เป็นโจ๊กหันมาตอบเสียเอง แต่บุ้ยปากไปทางกนก

                 “มึงไปซื้อพร้อมกันเหรอ”

                  “อืม..” ขานรับก่อนหันไปคุยกับบอลลูนต่อ ปล่อยผมกับทอมแสบเปิดอ่านเฟรนด์ชิพ
นั่งอมยิ้มคำบ้าๆ บอๆของพวกเพื่อนอย่างมีความสุข

                  ‘ช่วงนี้รักไม่ยุ่งฮ่ะ ไม่ใช่ไม่ยุ่ง แต่รักน่ะ..มันไม่อยู่ด้วยฮ่ะ’
คำคมของไอ้หนกหน้าแรก ช่างกล้านะ..ไม่ยุ่งกะผีสิจะหมั้นรอมร่อ

           ‘ผู้ชายที่น่าคบ 1.กวนตีนไม่มากไป 2.หน้าตาแอบดี 3.ตุ๊ดแต๋วก็ดีคุยสนุก  4.แอบลามกนิดๆ
5.คุยด้วยมีความสุข 6.ไม่ด่าผู้หญิงเสียๆหายๆ’   อ่านนิยามในสมุดของกนกแล้วอดขำ ไอ้ผู้ชายน่าคบของมัน
เข้าสเป็กโจ๊กไปเต็มๆ อิอิ.. อดใจเปิดของโจ๊กดูบ้าง คิดว่าต้องมีอะไรพิเศษแน่ๆ

            ‘คนนอกสายตา ต่อให้ยืนอยู่ตรงหน้า ก็ไม่มีค่าอะไร’      สงสัยตอนเขียนพวกมันอึมครึมกันอยู่

            ‘ผู้หญิงที่อยากได้เป็นแม่ของลูก 1.กวนตีนนิดๆ 2.พูดเก่ง 3.ทะลึ่งหน่อยๆ 4.ไม่ถือตัวจนเกินไป
5.ติดตลก 6.ไม่แรดไม่ร่านนักเลงๆ’   ไอ้หย่ะ! สเป็กแบบนี้มีใครอีก ไอ้หนกมันคงอ่านแล้ว ดีใจแทนพวกมันจริงๆ   

                กินไอติมฟังโจ๊กเล่าเรื่องงานหมั้นของพวกมัน ผู้ใหญ่สองฝ่ายตกลงกันเรียบร้อย หลังสอบแอดฯเสร็จ
จะจัดที่โรงแรม กำหนดการแน่นอน  ก่อนเราเดินทางไปถ่ายแบบอาทิตย์เดียว ช่วงนี้โจ๊กแค่เตรียมการ์ดเชิญเฉพาะที่รู้จัก
ไม่มากนัก ชัวร์แน่ๆเพื่อนในห้องมายกห้อง

                ส่วนญาติของสองฝ่ายทางผู้ใหญ่จัดการเอง ไอ้หนกได้แต่นั่งหน้าแดงหูแดงปล่อยชายโจ๊กเหมา
บรรยายคนเดียว เรื่องน้องเดียร์มันเล่าให้ฟังอย่างละเอียด ไม่มีกั๊กตรงกับที่แบมบอกให้ฟังก่อนหน้า เกือบเผลอหลุดปาก
ให้มันไปขอบใจน้องเดียร์ ในฐานะกามเทพบ้าทำให้มันหมั้นกันได้

                กินไอติมเสร็จเราตรงไปร้านหนังสือ บอลลูนเลือกแนวข้อสอบ ได้พี่เลี้ยงคือโจ๊กชี้แนะเสร็จสรรพ
มันมีประสบการณ์สอบม.4 มาก่อน ตอนมาสอบเข้าโรงเรียนผม พอมีแนวควรเลือกเน้นวิชาไหน เตรียมอุดมที่น้องสอบ
คงไม่ต่างเท่าไหร่ ที่แน่ๆผมเพิ่งรู้เพื่อนน้องยกก๊วนไปลองประเดิมสนามด้วยกันหมด ถ้าได้ก็เอาไม่ติดก็กลับมาเรียนที่เดิม
ถือว่าหาประสบการณ์

               นั่นยังไม่แปลกเท่าไอ้เถื่อนเขมเลือกแอดฯวิศวะ เหมือนโจ๊กกับกนกแต่คนละเมเจอร์ เขมเลือกวิศวะกล
โจ๊กวิศวะการบิน กนกวิศวะคอมฯ ถ้าพวกมันติดก็อยู่คณะเดียวกันแล้ว วิชาพื้นฐานได้เจอกันแน่ๆ น้องใหม่เฟรชชี่กันหมด มี
ผมที่เลือกแพทย์ แบมเลือกนิเทศ เราเลือกมหา’ลัยอันดับหนึ่งที่เดียวกันหมดเลยล่ะ ขอให้ติดด้วยกันหมดเถอะ...

               เสร็จจากร้านหนังสือ ติดไม้ติดมือคนละเล่มสองเล่ม ไม่ลืมห่อปกเฟรนชิพกันเสร็จสรรพ
กลับลงมารับลูกชายชั้นใต้ดิน โจ๊กกับกนกแยกตรงชั้นหนังสือเลย รถมันจอดชั้นบน ส่วนรถบอลลูนแต่เป็นชื่อผม
จอดชั้นใต้ดินที่เอาลูกไปแต่งขน ที่เหลือตั้งใจอ่านหนังสือสอบกันอย่างหนัก!



ตอนหน้าเป็นงานหมั้นของโจ๊ก และงานถ่ายแบบแล้วค่ะ

ได้เจอนายแบบอินเตอร์รูปหล่อสองนายมืออาชีพ

มาติดตามดูกันนะคะ

Luk.

[tuckky]

 
ตอนนี้มาแบบชิลล์ๆสบายๆไม่เครียด น่ารักจริงๆ
บูตอนนี้จะทำอะไร ตัดสินใจอะไรมีถามบอลตลอดๆ น่ารักมากๆ 
โจ๊ก หนกจะหมั้นแล้ว เย้ๆๆ 

[Appman]

รอติดตามต่อไปจร้า  อยากอ่านเร็วๆๆๆ ขอให้กนกเปิดรับโจ๊กแบบไม่มีกั๊กบ้างนะ

[gupalz]

สมใจโจ๊กเลย ได้หมั้นกันแล้ว
บูตัสกับบอลลูน ครอบครัวน่ารักมาก

[shockoBB]

น่ารักทั้งสองคู่เลย ชอบบบบบ
 

[~มือวางอันดับ1~]

 +1 ไปอ่านก่อน อิอิ

[KuMaY]

 
โจ๊กหนกจะหมั้นกันแล้ว
ตอนนี้น่ารักอ่ะ อ่านไปยิ้มไป

[yeyong]

อ่านไป ยิ้มไป น่ารักทั้งสองคู่เลย

ส่วนนายแบบมืออาชีพจะหลงเสนห์น้องอึนของเราอีกมั้ย

[พลอยสวย]

     ไม่เอามาม่านะคะ

[NOoTuNE]

ยินดีกับหนกกับโจ๊กด้วยจ้า 

[greensnake]

สองคู่ชู้ชื่น กับเดทเบาๆรับข่าวดี
ดีใจกับโจ๊ก ใกล้ความจริงเข้าไปทุกที
หมั้นแล้วก็ยืนยันความจริงใจได้อย่างดี
บอลลูนกับบูตัสหวานจนเป็นเรื่องปรกติละ
ตอนหน้าถ่ายแบบจะสวย(?)หล่อกันขนาดไหน
แถมด้วยงานหมั้นอีก อดใจรอตอนหน้าค่ะ
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ

[took-ta_naka]

   น่ารักกันตลอดเลยอ่ะ  อยากเป็นแขกเพื่อไปเป็นสักขีพยานจริง ๆ  ให้โจ้กกับหนกอ่ะ  ขอรอการ์ดเชิญอยู่นะ

    ส่วนถ่ายแบบเนี้ย  เค้าอยากเป็นคนถือไฟส่องให้จริง ๆ  กรี๊ดดดดดดดดดดดด  รอตอนต่อไปอยู่จ้าาาาาาา
 

        +1  ให้ไปเลยนะ   

[่patsaporn]

ได้บอลลูนเป็นแฟนก็เหมือนมีพ่ออีกหนึ่งคน ขรึมซ้า~~~ บูแหย่ให้หายขรึมทีดิ๊
แต่จะวานบูคงไม่ได้อีกเพราะขานี้แพ้ทางน้องชายตลอด หลงน้องก็ที่หนึ่ง
ให้ทำอะไรก็ยอมหม๊ด รักกัน ๆ เนอะ เสื้อคู่น่ารักมาก บูกับหมวกหูกระต่ายอีก
จิ้นตามแล้วโมเอ้สุด ๆ คุณแฟนอดใจไม่ไหวหอมไปหนึ่งฟอด
น้องบอลตอนลาลูกกระต่ายนี่แบบน่ารักมาก อ่อนโยนมาก กรี๊ดดดดดดด

ขอบคุณค่ะ

[Luk-Pla-Yai]

นายแบบอินเตอร์สองคน 
มีมาชอบบูบ้างมั้ยน๊อ ศึกชิงนาย 
รอตอนหน้าอย่างใจจดใจจ่อ 
มาต่อเร็วๆนะคะ