หัวข้อ: Gay Taste รส(เกย์)ลองแล้วระวังติด 13-4-2018 ตอนที่34 PART2 P.31 [END]

[yisren.]

ก็ดีที่เข้าใจกัน แต่เด็กมันไม่เข้าใจด้วยแน่ๆ

[minneemint]

 

[iceman555]

เพิ่งเข้าใจ จะมีอะไรตอนคีนไปเที่ยวอีกไหมเนี่ยะ

[mystery Y]

นึกว่าจะดราม่าหนักซะแล้ว

[Kaemmiizz]

เอาแล้วไง ดีกันไม่เท่าไหร่อย่าบอกนะว่าจะมีเรื่องเข้ามาอีก
Skip  ข้ามไปหกเดือนเลยได้ม๊ายยยยยยย??55555

[MayA@TK]

กลัวมาม่ารสเข้มข้มจังแห๊ะ ฟ่าไม่ได้ไปด้วยแบบนี้

 

[GOLDMIND]

มาแย้วววว 
ประโยคสุดท้ายของฟ่ามันโดนใจ๋ ...ขำเลยอ่ะ 

ชอบฟ่าอ่ะ ฟ่าอ้อนน่ารัก เรื่องประเด็นร้อนมันก็ช่วยไม่ได้เน้อะ คีนแค่เห็นไม่ได้รับรู้ แต่ก็เข้าใจฟ่าอ่ะ คนที่โคจรรอบตัวจะมาทำตัวรังเกียจก็เกินไป ซึ่งฟ่าต้องชัดเจนกว่านี้ กว่ามากๆ เพราะถ้ายังเป็นแบบนี้เราจะเจ็บเอง ...ด่าสวยๆนิ่มๆ อ่ะน้องฟ่า ลองเลยเชื่อพี่ แอบแฝงคำปฏิเสธแต่ก็ยังรักษาน้ำใจกันนิดนึง

คีนน~ ถึงตอนนี้แรกๆ เฮียจะเย็นชาแต่ว่าโมเม้นท์ถอดเสี้อนี่คือรัย! จิตอกุศลมาก เราจะไม่นึกถึงผ้ากันเปื้อน เราจะลืมชั่วแว๊บ

ผัดผักโชว์กล้ามค่าา (ฮา)

ซึ่งตอนโอ๋น้องฟ่าพูดเลยเอาใจเจ๊ไปครองเลยจ๊ะ ...ผู้ชายครบรสแถมเครื่อง โฮะๆๆ    หม่ำๆ
 

[VarainDark]

อ่อยนะๆ อ่อยแรงด้วยอ่าาาาา
ฮิ้วววววววววววว~

[ZaRa]

  ถอดเสื้อแล้วยังงายยยยยย

[nightsza]

อยากรู้คู่ที่สามจะเป็นใครหนอออ เซนกับกรีซเปล่านะ คู่คิมก็พี่ต้นสินะ ไม่น่ารอด

[missyaoi]

ตอนที่ 24


(Part 2)



“มาแล้วโว้ยมาแล้ว ช้านะมึง เพิ่งเสร็จรึไงคร้าบบบบบบ”  ไอ้แม็คส่งเสียงแซวทันทีเมื่อผมเดินมาถึงที่โต๊ะประจำ แน่นอนว่าร้านพี่นอร์ท ผมไม่ตอบอะไรกลับไป แค่ส่ายหัวปลงๆ กับมันเท่านั้น เพราะผมมั่นใจว่าจะมีคนพูดแทนผม

“แล้วมึงไปเสือกอะไรเรื่องบนเตียงเขาล่ะครับคุณแม็ค”   ผิดซะเมื่อไหร่ เพราะไอ้รีมตอบกลับมันทันที วันนี้ก็มากันครบทุกคนนั่นแหละครับ ผม ไอ้เซน ไอ้รีม ไอ้รอน ไอ้แบงค์ ไอ้โม ไอ้แม็ค เรียกได้ว่านัดรวมพลของแท้เลย

“พี่นอร์ทล่ะ”  ผมถามถึงเจ้าของร้าน ที่ปกติมักจะเห็นมานั่งดื่มกับพวกผมเป็นประจำ

“นู่นนนนนนน”  ไอ้แม็คทำปากยื่นชี้ไปทางฟลอร์เต้น ก็เห็นเฮียมันกำลังสีอยู่กับผู้หญิงหุ่นบึ้มคนหนึ่ง ลีลาท่าทางนี่นัวเนียกันสุดๆ แบบนี้สงสัยว่าพี่แกคงไม่มีเวลามาทักทายรุ่นน้องอย่างพวกผมแล้วล่ะ

“แล้วมึงล่ะไอ้คีน ไม่คิดจะไปสีสาวหุ่นบึ้มเหมือนเฮียบ้างรึไง”  ไอ้แม็คเลิกคิ้วถาม ไอ้พวกคนอื่นๆ ก็หันมาจ้องผมเป็นตาเดียวอย่างรอคำตอบ

“หึ”  ผมแค่ยิ้มมุมปากเป็นคำตอบให้พวกมันเท่านั้น ถ้าถามว่าเห็นสาวหุ่นดีขนาดนี้ ทั้งทรวดทรงองค์เอวแล้วไม่รู้สึกอะไรเลยหรอ ถ้าตอบว่าไม่รู้สึกก็คงจะโกหกเกินไป แต่ถ้าถามว่าอยากไปสีถึงขึ้นวันไนท์สแตนด์กับพวกเธอมั้ย ผมกล้าตอบแบบเต็มปากเต็มคำเลยว่า. . .ไม่

“แสรดดดดดดด ไม่สนหุ่นสะบึ้ม ติดใจทรวดทรงแบนราบว่างั้น”  ไอแบงค์แซว ผมก็แค่กระดกเหล้าในมือยิ้มๆ เป็นคำตอบให้พวกมัน เรื่องสัญญาหกเดือน นอกจากไอ้แม็คแล้ว ก็ไม่มีใครรู้ทั้งนั้น ถ้าให้เดาไอ้พวกนี้คงคิดว่าผมได้กินไอ้ฟ่าแล้วติดใจจนไม่อยากจะกลับมากินผู้หญิงอีก

เอาจริงๆ ถ้าจะพูดตามความรู้สึกผม ไอ้คำว่าได้ลองรสเกย์แล้วจะติดใจจนไม่สามารถมองผู้หญิงได้อีกก็ไม่ถูกซะทีเดียว เพราะตอนนี้ผมเองก็ยังไม่ได้รู้สึกจิตพิศวาสอะไรหนุ่มน้อยที่กำลังส่งสายตามาให้จากโต๊ะข้างๆ เอาเข้าแล้วมันคงเป็นเรื่องของความรู้สึกซะมากกว่า เพราะไม่ว่าจะผู้หญิงผู้ชายผมไม่ได้รู้สึกอยากจะสานความสัมพันธ์กับใครสักคน เหตุผลก็ง่ายนิดเดียว ความไว้ใจของคนที่รอผมอยู่ที่ห้องไง. . .

มันไว้ใจให้ผมออกมากับเพื่อนตามลำพัง แล้วแบบนี้ผมจะกล้าทำลายมันด้วยการสานสัมพันธ์ชั่วข้ามคืนกับคนอื่นได้ยังไง

ถ้าผมกล้าหักหลังแฟนของตัวเอง ไม่ว่ากับผู้หญิงหรือกับเกย์. . .ผมก็ไม่คู่ควร

“ไอ้สาดดด กูเห็นหนุ่มน้อยคนนั้นส่งสายตาให้มึงนานแล้วนะเว้ย ไม่สนไง๊? น่ารักนะเว้ย ขาวโบ๊ะ”  ไอ้แบงค์กระเถิบห่างจากไอ้โมมากระซิบข้างหูผม หนุ่มน้อยที่มันบอกก็หนุ่มน้อยโต๊ะข้างๆ นั่นแหละ ส่งสายตาหวานเชื่อมมาให้จนเบาหวานจะขึ้นตาอยู่แล้ว โอเค. . .ยอมรับก็ได้ว่าน้องมันน่ารักจริง แต่ถ้าให้เอา ขอยืนยันคำเดิมว่า. . .ไม่ เลยเลือกที่จะตอบไอ้แบงค์ไปว่า. . .

“แฟนกูรออยู่ที่ห้อง”  เท่านั้นมันก็ยกมือขึ้นทำท่าคาราวะแบบที่พวกหนังจีนเขาชอบทำกัน แถมยังก้มหัวหน้าผากแนบไปกับโต๊ะให้ผมอีกสามครั้งถ้วน ไอ้คนอื่นๆ ก็ทำท่างงๆ ประมาณว่ามึงสองตัวทำอะไรกัน แต่ก็ไม่ได้มีใครให้คำตอบอะไร

“คืนนี้ถ้าให้มึงเลือกระหว่างผู้หญิงที่โคตรตรงสเป็คมึงคนนั้น. . .”  ไอ้แบงค์ชี้ไปที่ผู้หญิงคนหนึ่งที่ใส่เดรสสั้นสีดำยืนถือแก้วเหล้าส่งยิ้มเชิญชวนมาทางผม ที่ไอ้แบงค์มันบอกว่าผู้หญิงคนนั้นโคตรตรงสเป็คผมนั้นจริงของมันเลย เพราะผู้หญิงคนนั้นตรงสเป็คผมทุกอย่าง ที่เคยคบๆ มาก็แบบนี้ทั้งนั้น ตัวเล็ก(ผมชอบคนตัวเล็กครับ น่ารักดี ไอ้ฟ่าก็ตัวเล็ก) แต่ทรวดทรงชัดเจน คือมองเห็นหุ่นชัดว่าอะไรเป็นอะไร ผิวขาว ที่สำคัญ. . .มีลักยิ้ม ผมแพ้ผู้หญิงมีลักยิ้มมาก มองแล้วจะรู้สึกว่าชอบ ใจอ่อนไปซะทุกที(ไอ้ฟ่าไม่มีลักยิ้มแต่ทำไมผมใจอ่อนให้มันเรื่อยเลยวะ) แน่นอนว่าผู้หญิงคนนี้มีทุกอย่างที่ผมพูดมา  “. . .กับหนุ่มน้อยน่ารักคล้ายน้องฟ่าคนนั้น. . .”  แล้วมันก็ชี้ไปที่เด็กผู้ชายคนหนึ่ง อายุน่าจะประมาณรุ่นเดียวกับไอ้ฟ่า(สิบแปดไม่เกินยี่สิบ) ท่าทางลักษณะอะไรก็คล้ายๆ ไอ้ฟ่า ตัวเล็กๆ ขาวๆ เหมือนกัน แต่ไอ้ฟ่าจะดูมีเสน่ห์เย้ายวนกว่า  “. . .มึงจะเลือกใคร. . .”  เพื่อนๆ ทั้งโต๊ะก็เงียบมองมาทางผมเหมือนรอลุ้นคำตอบ แล้วคำตอบที่ผมให้พวกมันก็คือ. . .

“ถ้ากูต้องเลือกคนที่เหมือนไอ้ฟ่า กูกลับไปหามันไม่ดีกว่าหรอวะ”

“งั้นแสดงว่ามึงเลือกผู้หญิง?”  ไอ้รอนเลิกคิ้วถาม

“ไม่เลือกใครทั้งนั้น. . .”

“. . . . .”

“. . .กูเลือกแฟนกู”

“เฮ้ย เลือกมาดิ สนุกๆ ไม่ได้ให้ไปเอาจริงสักหน่อย”  ไอ้รีมว่าขำๆ

“แม้แต่ในจินตนาการกูก็ไม่เอากับคนที่ไม่ใช่แฟนกู กูไม่ใช่ประเภทมีแฟนอยู่แล้วแต่ยังเลื้อยไปเรื่อย”  ผมตอบพวกมันนิ่งๆ เล่นเอาไอ้โมโอดครวญ

“ไอ้สาดดดดดด กระทบกู”

“เออๆ พูดดิๆ”  ไอ้แบงค์เสริมทันที

“กูเลิกแล้วมั่งเหอะ”  ไอ้โมก็หันไปตอบผัวมันทันที ตอนนี้เลยเปลี่ยนประเด็นจากผมเป็นคู่ผัวเมียคู่นั้นแทน

“สวัสดีค่ะ”  นี่ไง เมื่อกี้ส่งยิ้มเชิญชวนมาเฉยๆ ตอนนี้มาถึงโต๊ะเลยเว้ย สาวเดรสดำโคตรตรงสเป็คคนนั้น

“ครับ”  ผมตอบรับสั้นๆ เพราะเธอพุ่งมาทางผมแบบโคตรชัดเจนเลย ถ้าไม่ตอบรับอะไรเลยกูดูจะไร้มารยาทเกินไป

“น้ำหวานค่ะ ขอนั่งด้วยคนได้มั้ยคะ”  เธอยิ้มหวานบอก

“เชิญนั่งเลยครับ แหมชื่อหวานจังเลยนะครับ อยากรู้จังว่าตัวจะหวานเหมือนชื่อรึเปล่า”  ไอ้แม็คตอบกลับพร้อมส่งยิ้มกรุ้มกริ่ม แอบเห็นไอ้รอนพึมพำว่าจะไปฟ้องน้องฟาง หึหึ ถ้าเลยเถิดตายแน่มึงไอ้แม็ค น้องฟางหึงโคตรน่ากลัว ผมยังหวาดๆ เลย ไม่รู้ไอ้ฟ่าเป็นแบบนั้นหรือเปล่า เพราไม่เคยเห็นมันหึงสักที

“ก็ไม่รู้สิคะ ไม่เคยมีใครบอก”  ไม่พูดอย่างเดียว นั่งข้างกูด้วยครับ

“หึหึ”  เห็นไอ้แบงค์ส่งยิ้มเจ้าเล่ห์มาทางผมด้วย ก่อนที่จะแซวกู ดูสายตาเมียมึงที่มองผู้หญิงคนนี้ก่อนไอ้แบงค์ หึหึ

“ว่าแต่สุดหล่อคนนี้นั่งเงียบเชียว ชื่ออะไรคะ”  เธอถามมาทางผม สรุปว่าผู้หญิงคนนี้ตรงสเป็คผมแค่รูปร่างหน้าตาภายนอกเท่านั้น เพราะผมไม่ปลื้มผู้หญิงที่เข้าหาผู้ชายก่อนสักเท่าไหร่ แฟนคนก่อนๆ ผมไม่เคยไปจีบเขาก่อนก็จริง แต่ทุกคนจะเข้าหาผมแบบที่ผมรับได้ ไม่ใช่โจ่งแจ้งจนกลายเป็นการอ่อยแบบนี้

“คีน”  ผมตอบนิ่งๆ กระดกแก้วเหล้าในมืออย่างไม่อยากจะสุงสิงด้วยเท่าไหร่

“แหม ตอบสั๊นสั้น แต่ไม่เป็นไร ไปเต้นกับน้ำหวาน. . .”  ไม่ทันที่เธอจะพูดจบผมก็ลุกขึ้นทันที เพราะโทรศัพท์ที่กระเป๋ากางเกงสั่นว่ามีคนโทรเข้า พอหยิบออกมาดู

“แป็บนะ เมียโทรมา”   ผมพูดเสียงนิ่งเล่นเอาผู้หญิงคนนั้นหน้าเสียไปเลย ส่วนไอ้เซนก็ยกยิ้มมุมปากเหมือนจะพอใจ ไอ้โมกับไอ้แม็คหน้าเหวอ คงไม่คิดว่าผมจะสันดานถึงขนาดเสียมารยาทกับผู้หญิง

หึหึ เสียใจว่ะเพื่อน แฟนกูโทรมา ยังไงซะแฟนกูก็สำคัญกว่าการรักษามารยาทกับคนไม่รู้จักที่ไม่อยากรู้จัก. . .

“ครับ”  ผมรับสายมัน ตอนนี้ออกมานอกร้านตรงที่เขาไว้สำหรับสูบบุหรี่ ผมก็เอาออกมาจุดด้วยมวนหนึ่ง ปกติผมไม่ค่อยสูบหรอก บางวันก็ไม่สูบเลย ด้วยความที่ตัวเองเรียนหมอด้วย และแม่ผมเองก็ไม่ชอบให้สูบ แต่มันก็ต้องมีบ้างเวลาเครียดๆ หรือรู้สึกอยากจะผ่อนคลายตัวเองก็เอาออกมาจุดสักมวน

((แน่ะๆ เมารึเปล่า))  มันพูดเสียงร่าเริง ได้ยินเสียงกุกกักๆ สงสัยรีดผ้าอยู่แหง ไอ้ฟ่ามันเป็นคนชอบรีดผ้าตอนดึกๆ ไม่รู้เพื่ออะไรของมัน แต่มันรีดเรียบดีนะ ตอนมันรีดให้แรกๆ ไอ้พวกเพื่อนผมมันแซวกันระงม

“อะไรของมึง”  ผมถามเสียงปกติ

((ก็มึงรับโทรศัพท์กูเพราะกว่าปกติ หรือว่าทำอะไรผิดมา!))  เหมือนเพิ่งนึกขึ้นได้ มันแหวขึ้นมาทันที

“เพ้อเจ้อละ ไปนอนไป”  ผมว่าขำๆ อดจะอมยิ้มกับความต๊องของมันไม่ได้

((อะไรเล่า ก็มึงรับโทรศัพท์ไม่เหมือนทุกที))  มันว่าเสียงอ้อมแอ้ม หึหึ โอ๊ยยยย อยากกลับไปฟัดแม่ง

“แล้วทุกทีกูรับยังไง ไหนมึงบอกสิ”  ผมแกล้งถามมัน เอาจริงๆ ถ้ามันบอกมาผมก็จำไม่ได้หรอกว่าทุกทีผมรับโทรศัพท์มันด้วยคำว่าอะไร

((‘ว่าไง’ ก็เนี่ย เวลากูโทรมึงชอบทำเสียงแบบนี้))  ตรงคำว่า ‘ว่าไง’  มันทำเสียงใหญ่ๆ เหมือนล้อเลียนผมไปด้วย ผมขำออกมาอย่างอดไม่ได้ สาดดดดดด ให้กูกลับไปก่อนเถอะ จับฟัดให้แก้มช้ำแม่งเลย

“หรอ กูเพิ่งรู้นะเนี่ย”  ผมพูดกลับไป มันก็บ่นอะไรงึมงำๆ ไม่รู้ว่าผมกวนตีนมันหรือยังไงนี่แหละ ตกลงเราก็คุยกันอยู่นานใช้ได้ ครึ่งชั่วโมงได้มั้ง เรื่องไร้สาระทั่วไปนี่แหละ ไม่รู้จะคุยกันไปทำไม เพราะเดี๋ยวพอผมกลับห้องไปก็ต้องเจอกันอยู่แล้ว แต่คุยนั่นแหละดีแล้ว กูคิดถึง หึหึ

พอวางสายจากไอ้ฟ่าไป ผมก็กลับเข้าไปในร้าน ปรากฏว่าที่โต๊ะเหลือแค่เพื่อนๆ ผม แม่สาวน้ำหวานเดรสดำหายไปแล้ว

“สาดดดดด หายไปคุยกับเมีย สาวหายเลย”  ไอ้รีมแซวขำๆ ผมยักไหล่ไม่สนใจ นั่งที่เดิมหยิบแก้วเหล้าแก้วใหม่ที่ไอ้แม็คเพิ่งชงให้เข้าปาก

“เนี่ยพอมึงออกไป น้องน้ำหวานเขาก็นั่งรอนะเว้ย พวกกูชวนคุยก็คุยมั่งไม่คุยมั่ง จนทนไม่ไหวมั้งเห็นมึงไม่กลับมาสักที ลุกไปไม่บอกใครเลยแม่ง”  ไอ้แม็คบอก

“เออ ช่างเขา กูไม่ได้สนใจอะไร”  ผมบอกเรียบๆ

“เออห่า รู้แล้วว่าไม่สนใจ หายไปคุยกับเมียนานขนาดนั้น กูก็นึกว่าเซ็กส์โฟนกัน”  ไอ้รีมส่ายหัวพูด

แล้วพวกเราก็นั่งดื่มกัน คุยเล่นกันไปตามเรื่อง จนเกือบเที่ยงคืนก็จะแยกย้ายกันกลับ โชคที่พรุ่งนี้วันเสาร์ ว่าจะทำตัวฟรีกัน ผมเองก็ว่าจะพาไอ้ฟ่ามันไปเที่ยวเล่นกันสักหน่อยเหมือนกัน สงสารมัน อีกหน่อยถ้าผมเรียนหนักขึ้น ไม่รู้ว่าจะมีเวลาให้มันแค่ไหน ไม่รู้ว่ามันจะเข้าใจหรือเปล่า ถ้าเข้าใจก็ดีไป แต่ถ้าไม่เข้าใจผมก็คงต้องอธิบายให้มันเข้าใจ เพราะผมก็เข้าใจมันเหมือนกัน คนเป็นแฟนกันก็อยากมีเวลาอยู่ด้วยกัน ถ้าถึงตอนนั้นมันจะงี่เง่าไปบ้าง ผมก็จะ(พยายาม)ไม่โกรธ เอาเป็นว่าผมจะพยายามมีเวลาให้มันให้มากที่สุดแล้วกัน ไม่อยากจะทะเลาะกันเพราะเรื่องเวลาเท่าไหร่

“กลับดีๆ ล่ะ”  ผมบอกไอ้โมที่ตอนนี้พยุงไอ้แบงค์ที่เมาแอ๋ขึ้นรถ มันพยักหน้าให้ผม ขึ้นรถและขับออกไปอย่างเร็ว ไอ้รีมก็ได้สาวไปคนหนึ่ง มันไม่เฮิร์ทเรื่องไอ้โมเท่าไหร่แล้ว กลับมาควงสาวได้เหมือนเดิม ไอ้รอนก็ได้ไปคนหนึ่ง ส่วนไอ้เซน หึหึ รายนี้เขามีแฟนอยู่แล้ว รุ่นเดียวกันคณะบัญชีแต่คนละมหาลัย ไม่ค่อยพามาเจอพวกผมเท่าไหร่หรอก แฟนมันเด็กเรียนโคตรเรียบร้อย ป่านนี้อ่านหนังสืออยู่หอโน่น ส่วนไอ้แม็คไม่หิ้วหนุ่มหรือสาวที่ไหนทั้งนั้นมันบอกว่าเห็นผมเป็นไอดอล น้องฟางรออยู่ที่ห้อง ผมก็ได้แต่ส่ายหัวปลงๆ กับมัน น่าสงสารน้องฟางได้แฟนทั้งทีก็ไม่ค่อยจะเต็ม

เพื่อนๆ กลับกันหมดแล้ว ผมเองก็กลับเหมือนกัน วันนี้เอามอเตอร์ไซค์ออกเพราะขี้เกียจต้องเผชิญกับรถติด และแล้วผมก็กลับมาถึงคอนโด แต่ยังไม่ขึ้นไป กลับหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแทน

((ว่างายยยยยยย))  เสียงไอ้แฟนตัวดีรับโทรศัพท์ งัวเงียเชียวมึง แล้วตอนแรกบอกกูดิบดีว่าจะไม่นอน จะรอกูกลับก่อน ไม่ทันไรก็หลับซะแล้ว

“ลงมาข้างล่างคอนโด”  ผมบอก

((อะไร))

“ลงมาข้างล่าง กูรออยู่”

((ไปไหน))  มันยังไม่เลิกถาม

“มาเถอะน่า เอาเสื้อกันหนาวหนาๆ ลงมาด้วย”  ผมไม่ตอบ แต่สั่งมันแทน

((อะไรวะ))

“เร็ว นับหนึ่งถึงสิบถ้ายังไม่ลงมาเจอดีแน่”

((เฮ้ย!!))

“หนึ่ง. . .”

((เออแม่ง เดี๋ยวๆ อย่าเพิ่งนับ!! สาดดดดด))  แล้วก็ได้ยินเสียงตึงตังๆ คงจะวิ่งนั่นแหละ มันก็นะ คิดได้ยังไงว่าจะลงจากห้องชั้นสิบห้ามาถึงชั้นล่างสุดแค่เวลาสิบวิ ไม่รู้ซื่อหรืออะไร หึหึ

ผ่านไปประมาณนาทีกว่าๆ ก็มีลูกหมาตัวขาวๆ ยืนหอบแฮ่กอยู่ต่อหน้าผม ส่วนผมนั่งไขว้ขาบนมอ’ไซค์สบายใจเฉิบ

“รีบ แฮ่ก ไปไหน. . .ของมึง”  มันพูดเสียงหอบๆ ผมไม่ตอบแต่เอาเสื้อกันหนาวที่มันถือมาใส่ให้มันแทนตามด้วยหมวกกันน็อก มันก็ยืนงงๆ ให้ผมใส่จนเสร็จ จากนั้นผมขึ้นคร่อมมอเตอร์ไซค์แล้วหันไปสั่งมันด้วยสายตา

“อะไร”  แต่ดูเหมือนมันจะยังไม่เข้าใจ

“ขึ้นมา”

“ไปไหน?”

“เถอะน่า ไม่พาไปขายหรอก คงจะได้ไม่กี่บาท โอ๊ยย”  พูดไม่ทันจบหรอก โดนทุบซะก่อน มันฮึดฮัดขึ้นมาบนรถ ผมก็ออกตัวทันที

ก็ไม่มีอะไรมากหรอก ตอนขับรถกลับเมื่อกี้เห็นว่าถนนโล่ง บรรยากาศดี แค่อยากพาแฟนขี่รถเล่นก็เท่านั้นแหละ =_<

.
.
.
.
.
มาแล้ว แฮ่กๆ//หอบ รีบปั่นรีบมา พาร์ทนี้ไม่มีไรมาก แค่เอาคนหลงแฟนมาส่ง อยากได้แบบพี่คีนสักคนอ่ะ อยากมีแฟนที่ซื่อสัตย์กับเราแบบนี้บ้าง ถ้าได้จะจับไม่ปล่อยเลย

ขอให้สนุกกับการอ่าน

เจอกันตอนหน้าค่าาาา

[titansyui]

 

[mild-dy]

 

[Supparang-k]

จู่ๆพี่คีนก็อย่าพาน้องฟ่าปท่องราตรี 5555

[iceman555]

พี่คีนสุดยอดอะ มั่นคงสุดๆ หายากมากคนแบบนี้

[Yara]

พี่คีนเสี่ยวว่ะ 555

[yisren.]

พี่คีนเท่มากกกกก

[Freja]

กราบกรานค่ะ   นานๆเจอตัวผู้ประเภทรักเมียไม่นอกใจเมียสักที 
ขอประดับไว้ในโลกาเพื่อเป็นอนุสรณ์แก่โลกนิยายวายหน่อยเถอะค่ะ 

ยิ่งออกไปขี่มอเตอร์ไซด์กันสองคนดึกๆนี่ยิ่งโรแมนติก (กลางวันมันร้อนเกินไป) 
เมื่อก่อนทำได้นะ  ปลอดภัยไม่ต้องกลัวเด็กแวนซ์หรือไร 

[TIKA_n]

หูย พี่คีน สุดยอดแฟนเลย น่ารักมาก ปลื้มใจแทนน้องฟ่า
ว่าแต่ พี่เซน มีแฟนแล้วเหรอ ใคร อะไร ยังไงน้อ
ที่สำคัญ ผู้หญิง หรือ ผู้ชาย ใช่ตัวจริงของพี่เซนหรือเปล่าเนี่ย

[minneemint]

 

[mystery Y]

พี่คีนคนดี(?)

[sunshine2513]

คีนใจหล่อมาก

[MayA@TK]

คีนไม่วอกแวกกับคนอื่นดีมากกก


 

[missyaoi]

พี่คีนคนดี(?)

เอ๋  ทำไมต้องมีเครื่องหมายคำถามด้วยล่ะคะ พี่คีนคนดีที่หนึ่งจริงๆ น้าาาาาาา คริคริ

[kitty08]

น่ารักจริง ๆ เลย

[ZaRa]

คืออะไรที่พี่คีนมั่นคงขนาดนี้ เขินเลยอ่ะ 

[Apple_matinie]

ติดเรื่องนี้เเล้ววววว

[VarainDark]

โอ๊ยยยยยยยย มดเยอะอ่ะ

[missyaoi]

ไม่ได้อัพนิยายเลยเนอะ ตอนนี้อยู่ต่างจังหวัดค่ะ ยังไม่มีกำหนดกลับ ตอนแรกไม่รู้ว่าจะมานานขนาดไม่มีกำหนดแบบนี้ก็เลยไม่ได้แจ้งคนอ่าน ตอนนี้คงต้องแจ้งแล้วล่ะค่ะ ถ้ารู้ว่าจะมานานขนาดนี้หอบเอาโน๊ตบุ๊คมาด้วยก็ดี

[ZaRa]

ไม่ได้อัพนิยายเลยเนอะ ตอนนี้อยู่ต่างจังหวัดค่ะ ยังไม่มีกำหนดกลับ ตอนแรกไม่รู้ว่าจะมานานขนาดไม่มีกำหนดแบบนี้ก็เลยไม่ได้แจ้งคนอ่าน ตอนนี้คงต้องแจ้งแล้วล่ะค่ะ ถ้ารู้ว่าจะมานานขนาดนี้หอบเอาโน๊ตบุ๊คมาด้วยก็ดี

โอ๋ๆ ไม่เป็นไรจ้า ยังไงก็รอ