(Part 2)
มันหลับไปแล้ว ไอ้หื่นนั่นแหละ เล่นเอาผมเมื่อยปากเมื่อยมือไปหมด เห็นง่วงๆ ใครมันจะไปคิดว่าจะหื่นได้ขนาดนั้น หึหึ คิดแล้วอดขำไม่ได้ ตอนนี้ผมก็นอนเป็นหมอนข้างให้มันอยู่ มันน่ะหลับแต่ผมไม่ได้หลับหรอก ง่วงนะ แต่ไม่อยากหลับ อยากนอนมองหน้ามันอยู่อย่างนี้ เรื่องที่ทะเลาะกันเมื่อวานทำเอาผมแทบคลั่ง ตอนแรกที่กลับมาถึงบ้านก็รอมันมาง้อ แต่รอแล้วรออีกมันก็ยังไม่มี ทีนี้ล่ะคุณเอ๊ย คิดไปต่างๆ นาๆ หรือว่ามันจะไปกับพี่แก้ววะ หรือมันจะเบื่อเราแล้ว หรือมันไม่อยากมาง้อเราอีก เยอะแยะไปหมดในหัว ไอ้คิมก็พยายามมาบอกให้กินข้าว ตอนแรกมันจะโทรให้ไอ้พวกเพื่อนๆ มากันให้หมด แต่ผมไม่ยอม มันก็บังคับอีกว่าถ้าไม่อยากให้มันบอกคนอื่นผมต้องกินข้าว แต่ก็เท่านั้น เพราะผมไม่ยอมกินอยู่ดี มันกลืนไม่ค่อยลงอ่ะ สุดท้ายไอ้คิมก็ถอนหายใจใส่หน้าผม แล้วถอยทัพกลับไป
พอตอนเช้า ตอนเห็นหน้าไอ้คีน เห็นว่าเป็นมันที่เปิดประตูเข้ามา ตอนแรกอยากจะกระโดดกอดด้วยความดีใจให้รู้แล้วรู้รอด แต่พอนึกขึ้นได้ว่าโกรธมันอยู่เลยทำเสียงแข็งนอนคลุมโปงแม่งเลย แต่สุดท้ายมันก็ง้อผมอ่ะนะ และแล้วด้วยพลังแห่งรัก(?) เราทั้งสองคนก็คืนดีกันอย่างรวดเร็ว คริคริ
ตอนที่อยู่ในห้องน้ำ ระหว่างที่ผมอาบน้ำให้มัน มันก็เล่าให้ฟังอีกว่ามันให้พี่แก้วกลับเอง แถมยังพูดกับพี่แกไปแบบตัดเยื่อใยสุดๆ คือถ้ากูเป็นพี่แก้วกูคงรับไม่ได้อ่ะ แม่ง โคตรเลวเลย แต่ที่เขาว่าผู้หญิงชอบคนเลวท่าจะจริง เพราะพอผมได้ยินแบบนั้นผมยิ่งร้ากกกกก รักมันเข้าไปอีก (ผมเป็นเกย์อ่ะนะ คงจะใช้ตรรกะเดียวกับผู้หญิงได้ล่ะมั้ง) ไม่รู้ป่านนี้เจ๊แกจะเป็นยังไงบ้าง แต่ก็ช่างเถอะ ไม่ใช่กงการอะไรที่ผมจะต้องไปเป็นห่วง //ยักไหล่
ทะเลาะกันคราวนี้เป็นการทะเลาะที่รุนแรงที่สุดแล้วระหว่างผมกับมันตั้งแต่คบกันมา ก็รู้ตัวเองแหละว่าเป็นผมเองที่ใจร้อนไปจริงๆ (ก็ตอนนั้นคนมันโมโหหนิ) ความจริงถ้าคุยกันดีๆ ก็ไม่ต้องทะเลาะกันใหญ่โตให้ฝ่ายนู้นได้ใจ คราวนี้ผมโชคดีที่มันง้อ แต่ไม่รู้ว่าถ้ามีคราวหน้ามันจะง้อผมอีกมั้ย คิดมาถึงตรงนี้แล้วแอบใจเสีย สาดดดดด ถามเลยดีกว่ามั้ย อยากรู้ แต่มันหลับอยู่ไง ไม่อยากปลุก สงสารไม่ได้นอนมาทั้งคืนด้วยนั่นน่ะ T______T
“มึงนี่ชอบทำคิ้วขมวด กลัวไม่แก่รึไง”
เฮือก!!
ผมสะดุ้งสุดตัวเพราะจู่ๆ คนที่คิดว่าหลับอยู่พูดขึ้นมา ผมที่นอนซบอกเปลือยๆ (ขาวๆ ล่ำๆ) ของมันอยู่ก็เงยหน้าขึ้นไปดู อ้าว? ก็หลับตาอยู่หนิ ละเมอป่าววะ เพื่อเป็นการทดสอบ ผมก็เลยยกมือข้างหนึ่งพัดๆ โบกๆ แถวๆ หน้ามัน ปรากฏว่า. . .คว้าหมับแล้วเอาไปแนบแก้มมันเลยครับ มีการอมยิ้มด้วย แสรดดดดด กูเขิน ยิ้มปากจะฉีก แต่กูก็เมื่อยด้วยไง อยู่ท่านี้น่ะ แล้วคือสรุปว่ามึงไม่ได้หลับใช่ป่ะ เออ ไหนๆ มึงก็ไม่ได้หลับอยู่ กูถามเลยแล้วกัน
“คีน. . .”
“อือ” มันครางรับในลำคอ ยังหลับตาอยู่เหมือนเดิม
“คือ. . .เมื่อวานน่ะ. . .เอ่อ” พูดไม่ออกง่ะ อยู่ๆ ก็กลัวคำตอบขึ้นมา ถ้าเกิดมันบอกว่าคราวหน้าจะไม่ง้อผมอีก กูร้องตรงนี้แน่ ทำไงได้ ก็รักมันไปแล้วอ่ะ ถึงจะไม่เคยบอกก็เหอะ
“อือ ว่ามา” มันเร่ง ฮรือออออออ อย่าเร่งกู กูกลัว แต่ก็เอาวะ!! สู้เว้ยฟีฟ่า สูดหายใจเข้า ฟืดดดดดดดด
“เมื่อวานอ่ะ กูทำนิสัยไม่ดีใช่ป่ะ อารมณ์ร้อนด้วย ใจร้อนด้วย ด่ามึงด้วยอ่ะ. . .” กัดปากด้วยความไม่มั่นใจ ไม่กล้าพูดต่ออ่ะ ยิ่งพูดยิ่งรู้สึกว่าตัวเองนิสัยไม่ดี
“อือ” แสรดดดดดดด แทนที่มึงจะปฏิเสธ เสือกตอบรับกูอีก แทนที่จะบอกว่ากูน่ารัก นิสัยดี กูทำแบบเมื่อวานมึงชอบอะไรเงี้ย ให้กูสบายใจไง ไม่มีเลย ไอ้สาดดดดดดด ฮึกกก ร้องไห้แม่งเลย “เฮ้ย!! ร้องไม อย่าร้องๆ เงียบก่อน ชู่วววว” มันรีบลุกขึ้นนั่ง ดึงผมให้นั่งด้วย ทั้งกอดทั้งลูบหลังปลอบผม สาดดดดด กูไม่ได้อยากร้อง มันเป็นฟิลลิ่ง กูกลัว กูกดดัน “มีอะไร ไหนบอกกูสิ”
“ถ้ากู ฮึก. . .ทำนิสัยไม่ดีแบบเมื่อวานอีก มึงจะเลิกกับกูมั้ย ฮึกก” พูดไปร้องไห้ไป
“ไหนลองบอกสิว่าเมื่อวานมึงทำนิสัยไม่ดีอะไร” มันถามเสียงนุ่ม มือก็ลูบหลังปลอบไปด้วย
“ที่กูด่ามึงเมื่อวานอ่ะ ใจร้อนด้วย ไม่ยอมฟังมึงพูด ถ้าคราวหน้ากูเป็นแบบนั้นอีก มึงจะเลิกกับกูมั้ย” ผมถาม เงยหน้าที่เต็มไปด้วยคราบน้ำตามองมัน มันไม่ตอบอะไร ยิ้มแล้วจูบไปทั่วหน้าผม ผมก็หลับตาพริ้มยอมหลับตาให้มันจูบอยู่อย่างนั้น
“เมื่อวานมึงทำลงไปเพราะอะไรล่ะ” มันถาม
“ก็. . .” ผมก้มหน้า รู้สึกหน้าร้อนแปลกๆ
“หืม?” อย่าเร่งเซ่!!
“ก็. . .กูโกรธที่พี่แก้วมายุ่งกับมึงไง” ผมพูดเสียงอ้อมแอ้ม
“โกรธอย่างเดียว?”
“อือ”
“แน่ใจ?”
“อืออออออ”
“ถามอีกที แน่ใจ๊?”
“เออ!! กูหึงไง พอใจยัง!!” ผมตะโกนใส่หูมัน มันเบ้หน้าเพราะเสียงดัง ผมหัวเราะด้วยความสะใจ
“แสบนักนะ นี่!!” แล้วมันก็พลิกตัวผมลงนอนบนเตียง แล้วใช้จมูกโด่งๆ ของมันฟัดหน้า ฟัดแก้มผมเล่น ผมหัวเราะพยายามดิ้นหนี แต่หนียังไงมันก็ตามมาอยู่ดี สาดดดด กูบ้าจี้!! เหี้ยนี่ จะตกเตียงแล้วววววว
เล่นกันจนพอใจมันก็หยุด ตอนนี้ผมนอนราบอยู่บนเตียงโดยมีมันคร่อมทับอยู่ข้างบน เราจ้องตากันเงียบๆ มันยิ้มใช้นิ้วชี้เกลี่ยจมูกผมไปมา ตาสีฟ้าของมันหวานโคตรรรรรร จ้องไปจ้องมาแล้วกูเขินไง พอจะหลบตามันก็เชยคางผมให้สบตากับมันอีก จะให้กูเขินตายตรงนี้เลยมั้ย เก็บศพกูด้วย ในงานไม่เอาข้าวต้มนะกูไม่ชอบ กูชอบหมูหวาน เฮ้ย!! สติ ฟีฟ่าสติ สาดดดดด
“อื้อ. . .” ผมครางออกมาเมื่ออยู่ดีๆ ไอ้บ้านี่ก็ก้มลงมาจูบซะงั้น ดิ้นนิดหน่อยพอประมาณก็คล้อยตาม จูบจนมันพอใจมันก็ปล่อยผมให้ได้หายใจหายคอ
“ฟีฟ่า” มันเรียก
“อื้อ” ผมขานรับเขินๆ งงตัวเอง คือเมื่อกี้กูร้องไห้อยู่ ทำไมตอนนี้สถานการณ์ถึงเป็นแบบนี้ คือยังไง? กูงง ใครงงกับผมบ้าง?
“เรื่องที่มึงทำเมื่อวานน่ะ. . .” ผมหุบยิ้มลงเมื่อมันพูด ใจเต้นตึกตักด้วยความลุ้น ผมกลัวอ่ะ กลัวว่าถ้ามันรับนิสัยนี้ของผมไม่ได้แล้วผมจะทำยังไง ถ้าจะให้ผมเปลี่ยน ผมไม่มั่นใจว่าผมจะเปลี่ยนได้มั้ย บางทีนิสัยคนเรามันก็ไม่ได้เปลี่ยนกันง่ายขนาดนั้น
“เรื่องที่มึงใจร้อนแล้วไม่ฟังอะไรเลยน่ะ กูไม่ชอบหรอกนะ. . .” ผมหน้าเสียเมื่อได้ยิน ไอ้คีนยิ้ม
“มึงเป็นแบบนั้นได้ฟ่า ถ้าต้นเหตุมันมาจากกู แต่ก็ไม่ได้หมายความว่ากูชอบให้มึงเป็นอย่างนั้นนะ ใจร้อนได้ แต่ฟังคนรอบข้างบ้าง แล้วก็ไอ้ที่โกรธแล้ววิ่งหนีก็อย่าทำอีก กูเป็นห่วง แค่นี้แหละ. . .นะ” แล้วมันก็ยิ้มให้ผม
“อื้อ” ผมยิ้มกว้างตอบรับ วาดแขนโอบรอบลำคอมันแล้วโน้มคอมันลงมาจูบ แรกๆ ก็เป็นผมที่นำอยู่หรอก แต่ไปๆ มาๆ ก็กลายเป็นมันที่นำผมไปซะงั้น แต่ไม่เป็นไร ไม่ว่าจะใครนำใครตาม คนที่จูบกับผมก็ยังเป็นมัน ยังเป็นไอ้คีน
. . .แฟนของผม. . .อยู่ดี
.
.
.
.
.
สามเดือนผ่านไป. . .ครับ. . .ตอนนี้สามเดือนผ่านไปอีกแล้ว เท่ากับว่าตอนนี้ผมกับไอ้คีนเราคบกันมาเอ่อ. . .คบกันมาครบหกเดือนแล้ว แอบเห็นปฏิทินที่ไอ้คีนกาไว้ มันวงกลมวันนี้ไว้เด่นหราเลย วันนี้วันที่มันขอคบผมที่เสม็ดเมื่อหกเดือนที่แล้วไง ครบรอบวันนี้พอดี เท่ากับว่าคืนนี้มันก็จะ. . .เอ่อ. . .จะ
จุดจุดจุดผมอ่ะ!! >/ / / /<
“เป็นอะไรห้ะ ดิ้นไปดิ้นมาอยู่นั่น ผ้าห่มก็กัดอยู่นั่นแหละ มึงเป็นหนูไง๊?” ไอ้คีนที่เพิ่งออกมาจากห้องน้ำทักขึ้นเมื่อเห็นว่าผมนอนกัดผ้าห่ม ดิ้นไปดิ้นมาอยู่บนเตียง(มันอาบน้ำเสร็จแล้ว แต่กูนี่เพิ่งตื่นยังหัวฟูอยู่เลย) แล้วจะให้ผมบอกมันว่าผมเป็นอะไรเล่า!! ตื่นเต้นที่คืนนี้จะต้องตกเป็นเมียมันจริงๆ(ซะที)งั้นหรอ เฮอะ!! ฝันไปเถอะ!!
“แล้วไง? ผ้าห่มก็ผ้าห่มกู” ผมเถียงกลับไป เถียงแบบนี้ได้เพราะวันนี้เรามานอนกันที่บ้านข้างมอของผม ตลอดเวลาหกเดือนที่ผ่านมาที่เราคบกันเราก็ทำแบบนี้มาตลอด บางวันผมไปนอนคอนโดมัน บางวันมันก็มานอนบ้านผม ถ้าวันไหนที่มันต้องเข้าเวรผมก็จะกลับมานอนที่บ้านคนเดียว แอบเหงาเหมือนกันเพราะเริ่มชินที่มีคนมานอนด้วยกัน แต่ก็เข้าใจอ่ะนะ อนาคตของชาติ ถึงแม้ว่ามันจะดูไม่ค่อยเข้า แต่ผมมั่นใจว่าต่อไปมันจะต้องเป็นหมอที่ดีได้แน่ๆ
เอาล่ะ เรากลับมาเรื่องเดิมถ้าพูดถึงว่าคืนนี้ผมจะให้มันจุดจุดจุดน่ะ เพราะผมมั่นใจในตัวมันแล้ว หรือแค่เพราะผมต้องทำตามสัญญาที่ให้ไว้เมื่อหกเดือนก่อน ผมเองก็พูดไม่ได้เต็มปากว่ามั่นใจในตัวมันแค่ไหน เพราะอดีตที่ผ่านมาของผมมันใช้เวลาพิสูจน์ตัวเองตั้งปียังทำกับผมได้ กับไอ้คีนน้อยกว่านั้นตั้งครึ่ง จะให้ผมพูดว่ามั่นใจในตัวมันร้อยเปอร์เซ็นก็คงไม่ถูก
แต่ผมเชื่อใจ. . .ผมเชื่อใจว่ามันจะไม่ทำให้ผมต้องเจอเรื่องแบบนั้นอีกแล้ว ตลอดเวลาที่ผ่านมาไอ้คีนทำให้ผมเห็นว่ามันใส่ใจ มันไม่เคยวอกแวก ไม่เคยทำให้ผมต้องเสียความรู้สึกกับเรื่องผู้หญิงที่เข้าหามัน อาจจะมีทะเลาะกันบ้าง แต่มันก็เป็นเรื่องทั่วไป เล็กๆ น้อยๆ ไร้สาระที่คู่รักทั่วไปเขาไม่ค่อยเอามาทะเลาะกันน่ะ ส่วนเรื่องคนที่เข้าหามันก็มีเข้ามาตลอด มันบอกว่าแรกๆ ก็มีแต่ผู้หญิง แต่พอมันมาคบกับผมแล้ว เดี๋ยวนี้สปีชี่ส์เดียวกับผมเลยเข้าหามันเยอะขึ้นมาก แต่ผมก็ไม่ได้ไปตามหึงหวงเหมือนอีบ้าหึงผัวหรอกนะ เพราะนางๆ ก็ไม่ได้ออกตัวแรงอะไร อีกอย่างไอ้คีนเองก็ชัดเจนว่ามันมีแค่ผม เพราะงั้น สบายๆ (กรุณาทำเป็นทำนองเพลงพี่เบิร์ด คริคริ)
“อาทิตย์หน้าก็สอบแล้ว อ่านหนังสือบ้างนะมึงน่ะ อย่ามัวแต่เล่นเกมส์” พอได้ยินปุ๊บ ผมก็ทำหน้างอใส่มันปั๊บ อีกแล้ว มันบ่นเรื่องนี้อีกแล้ว ผมอยากจะโขกหัวบนเตียงแรงๆ(ไม่กล้าโขกกับผนัง กลัวเจ็บ T____T) ช่วงนี้ผมทำตัวเป็นเด็กติดเกมส์นิดหน่อย (ก็แค่เล่นจนลืมกินข้าวเช้า เที่ยง เย็นเองอ่ะ นิดเดียวจริงจริ๊ง) มันก็บ่นได้บ่นดี มึงน่ะไม่รู้หรอก เล่นเกมส์ก็แค่ข้ออ้าง ที่จริงแล้วกูหาอะไรทำรอมึงออกเวร อ่านหนังสืออะไรเยอะแยะของมึงต่างหาก
“แล้วนี่แต่งตัวจะไปไหน วันนี้ไม่มีเรียนไม่ใช่หรอ” ผมเปลี่ยนเรื่อง วันนี้เป็นวันหยุด ที่นานนนนนนนนนนนานทีมันจะได้มีกับเขาบ้างก็เสือกตื่นแต่เช้ามาอาบน้ำเตรียมออกข้างนอกอีก
“ก็มีนัดกับไอ้พวกนั้น คืนนี้อาจจะไม่กลับ” มันตอบเรียบๆ คงหมายถึงแก๊งค์เพื่อนมัน
“อะไรอ่ะ กูนึกว่าวันหยุด. . .” นึกว่าวันหยุดแล้วมึงจะอยู่กับกู. . .แล้วอีกอย่างคืนนี้ก็เป็นวันสำคัญของเรา หรือว่ามันลืม. . .
ไม่ใช่ว่ามันรอวันนี้มาตลอดหรอ นี่ผมสำคัญตัวเองผิดไปสินะ “ไปนะ. . .” มันเดินมาหอมแก้มผมบนเตียงแล้วเปิดประตูออกไปจากห้องทันทีไม่รอให้ผมพูดอะไร ส่วนผมก็ได้แต่นั่งอึ้งหัวฟูอยู่บนเตียงต่อไป ไอ้บ้า!! กูจะร้องไห้แล้วนะ อะไรของมันวะเนี่ย วันนี้ของเราต้องจบแบบนี้หรอ เฮ้ย!! ทำไมตากูร้อนๆ วะเนี่ย สงสัยเมื่อวานตากฝนแน่เลย ฮึกก ไอ้สาดดดด น้ำตาไหลด้วย ฝุ่นแม่งที่มีตั้งเยอะแยะเสือกมาเข้าตากูอีก ฮือออออออ เออ!! ไอ้สัด กูร้องไห้นี่แหละ แม่งไอ้บ้า มึงทิ้งกูไปแบบนี้ได้ไง กูนึกว่าวันนี้จะได้กกอยู่กับมึงทั้งวันทั้งคืน แต่มึงเสือกทิ้งกูออกไปกับเพื่อน แล้วหมาตัวไหนมันกาวันนี้ไว้ที่ปฏิทินซะมองเห็นไปสามบ้านแปดบ้านวะ ไอ้เหี้ยยยยยยย!!!!!
ติ๊ง!!
เสียงมาจากโทรศัพท์ของผมที่วางไว้บนโต๊ะหัวเตียง ข้อความ? หรือไอ้คีนมันจะเรียกผมให้ออกไปกับมันด้วย เย้ๆ หยุดร้องเลยกู
‘เย็นๆ ฝากไปทำกับข้าวที่คอนโดด้วยนะ เพื่อนๆ กูอยากกิน’ฮือออออออออออออออออ
.
.
.
.
.
555555555555 เขียนตอนนี้แล้วตลก ฟีฟ่า(หรือคนเขียน?)สับสนในตัวเองขนาดหนัก มีหลายอารมณ์สุดๆ แล้วพี่คีนนี่เป็นอะไร ตอนหน้าจ้าาาา มันมาแน่ 
อาจจะไม่ 
นะคะ เพราะคนเขียนไม่เก่ง ให้อภัยอิฉันด้วยเจ้าค่ะ 
หัวข้อ: Gay Taste รส(เกย์)ลองแล้วระวังติด 13-4-2018 ตอนที่34 PART2 P.31 [END] (อ่าน 197213 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก