โหยอาโอห์มบอกเลยรึนั่นว่าเป็น คนแก่ประสบการณ์ก็อย่างนี้แหละเนอะ
ไม่รู้จะปิดบังไว้ทำไมแต่ว่า เรื่องแหวนจะเล่าให้โอ๊ตฟังก็นะ ยิ่งเล่ายิ่ง
คิดถึงพ่อโอ๊ตแทนเลยล่ะ
อาโอห์มไปตกเป็นผู้สังเกตการณ์ กับฉากเด็ดนี้ด้วยเหรอเนี่ย
บรรยายซะเห็นภาพแล้วก็ ให้อารมณ์ร่วมมากๆเลยคะ โอห์มเห็นแค่ด้านนึงของโก
ว่าน่าสงสาร น่าเห็นใจแค่ไหนกับคนที่ทำหน้าที่รอ ไม่ต่างจากตัวเองที่ก็รอเหมือนกัน
แต่จนแล้วจนรอด ก็นะ ยังไม่เห็นจุดหมายปลายทางสักที
ภาพที่เห็น กับความจริงที่เป็น มันช่างต่างกันลิบลับเลยจริงๆ
จำได้ว่าอ่านตอนนี้ในเรื่องโน้น น้ำตาซึมเลยคะ กินใจมากกไม่รู้ว่าจะสงสารหรือเห็นใจใครมากกว่ากัน
แต่ตอนนี้เห็นใจโอห์มจริงๆ ไอ้เรื่องที่กลัวเนี่ย น่ากลัวเหมือนกันแหะไม่ได้กลัวว่าพี่โน๊ตไม่รักเหมือนเดิม
แต่กลัวว่า สิ่งที่เลือกมันคงมาจากอะไรหลายๆอย่างไม่ใช่แค่เรื่องของคนสองคนแล้วล่ะ ไม่ใช่ไม่รักอะไรแบบนี้
ขอบคุณคุณราชบุตรมากๆนะคะ เยี่ยมจริงๆคะ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
