ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
สรุปข้อสำคัญดังนี้
1.ห้ามละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
2.ห้ามโพสต์ข้อความที่ไม่เหมาะสมและเกิดความขัดแย้ง
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด
โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอม
เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0...
สวัสดีครับชาวบอร์ดที่รัก ยังจำผมได้ป่ะเอ่ย? ผมนายALeX รายงานตัวคร้าบ
หลังจากหายไปนาน มีหน้าที่ต้องยัดไอ้พวกฟิสิกส์ เคมี ชีวะบ้าบอทั้งหลายใส่หัว เฮ้อ ตลอดนี้โล่งแล้ว ตารางเที่ยวตรึมเลย ยะฮู้!
อย่างที่บอกนะครับ นิยายเรื่องนี้ออกแนวประมาณตบจูบๆ รุนแรงนิดส์หนึ่ง ประมาณว่าบาดใจเลยทีเดียว
ดังนั้นหากใครไม่ชอบอ่านแนวนี้ขอประทานอภัยด้วย...เนื่องจากผมอยากแต่งนิยายแนวนี้อีกสักครั้งมานานแล้ว ประมาณว่าคนแต่งซาดิสต์ >.<
เท่านี้ล่ะครับ
ปล. นิยายภาคต่อของ Love story before Christmas จะออกเดือนเมษาฯนี้แล้ว คงเดาชื่อเรื่องออกใช่มั้ยครับ? อิอิ
ALeX
...
ผู้ชายหัวใจทมิฬ
บทนำ
สายตาคมคู่หนึ่งจับจ้องที่ร่างบาง...ซึ่งกำลังเยื้องกรายช้าๆไปตามขั้นบันได สายตามองจ้องในกระเป๋าเอกสาร มือสาละวนขวานหา
“นี่น่ะหรือนายชนินทร์...”
แววตาดุดันเหี้ยมเกรียมขึ้นดุจไฟนรกเมื่อเห็น...ร่างสูงใหญ่ลุกออกจากที่ตั้ง แสร้งทำเป็นเดินเข้าไปใกล้แล้วชนร่างบางอย่างจงใจ
ชนินทร์ล้มลงอย่างช่วยไม่ได้ ข้าวของตกกระจาย มีเพียงมือหนาใหญ่เท่านั้นที่รับกายนุ่มของชายหนุ่มไว้ได้ทัน
“เอ่อ ผมขอโทษครับ!”
ร่างสูงแกล้งทำเป็นขอโทษขอโพย...เพื่อให้ ‘เหยื่อ’ ตายใจ...
วูบแรกที่ชนิทร์สบตากับแววตาคม แฝงไปด้วยแรงอารมณ์บางอย่างนั้น
เขารู้สึกขนลุกไปทั้งตัว
ความหนาวเย็นแปลกประหลาดแผ่คืบคลานเกาะกุมหัวใจ...ยิ่งหน้าตาหล่อเหลาคมเข้มมีหนวดเครารุงรังแล้ว...ยิ่งแปลกใจเมื่อเจอบุรุษหนุ่มในสถานที่แบบนี้
“ไปเป็นไรหรอกครับ ผมคงเดินซุ่มซ่ามเอง”
ร่างเล็กรีบดึงตัวออกมาปัดฝุ่นออก เขามีประชุมนัดสำคัญภายในอีกสามสิบนาทีข้างหน้า คงไม่ดีแน่หากเขาจะไปสายเพราะเหตุการณ์เพียงเล็กน้อย
“คุณครับ...ผม ผมขอโทษจริงๆ”
น้ำเสียงของร่างสูงทำให้ร่างบางยิ้มน้อยๆ...เขาไม่ได้โกรธโมโหอีกฝ่ายเลยสักนิด คนแสร้งทำแอบฉงนในใจ…
‘นายคนนี้มันไม่โวยวายหรือโกรธเลยหรือไง? ชนตั้งแรง…’
คำตอบกลับตรงกันข้าม
“ไม่เป็นไรครับ แต่ผมคงต้องรีบไปแล้ว”
คนมีแผนการรีบยื้อไว้
“อ๊ะ! เดี๋ยวซิครับ คุณ!...ในฐานะที่ผมชนคุณ ผมขอโอกาสเลี้ยงกาแฟสักแก้วได้มั้ยครับ?”
ตอนแรกนั้นชนินทร์ตั้งใจจะปฏิเสธ ทว่ายามที่มือใหญ่แตะลงบนหลังมือบางเบาๆอย่างไม่ทันระวัง พลันราวกับมีกระแสไฟฟ้าอ่อนๆวิ่งไหลผ่านร่างทั้งสอง...ทำให้หัวใจของทั้งสองกระตุกจนอัตราเต้นเร็วขึ้น...
มองตากัน...ชนินทร์ไม่รู้สาเหตุ ทำไมเขาถึงเอ่ยปฏิเสธไม่ลง
ร่างสูงยิ้มกว้าง...ยิ้มที่เป็นมิตรเต็มเปี่ยม
หารู้ไม่...ภายใต้หน้ากากนั้น...เต็มไปด้วยความเคียดแค้น เกลียดชัง
...รอเดี๋ยว...รอเดี๋ยวก่อน...
...อีกไม่กี่นาที แกก็จะอยู่ในกำมือชั้นแล้ว...
...และตอนนั้นแกก็คงจะทรมาน อยู่ในนรกของชั้น หลีกเลี่ยงไม่ได้...
...ต่อให้เทวดาที่ไหนมาช่วยแกก็อย่าหวังว่าจะรอดไปได้ง่ายๆเลย!...
*** ขออนุญาตแก้ไขคำห้อยท้ายของชื่อเรื่อง เพื่อลดความรุงรังของหัวข้อ แต่หากผู้แต่งมีเรื่องแจ้งเพิ่มเติม ก็สามารถแก้ไขชื่อเรื่องได้ตามปกติค่ะ
ทิพย์โมบอร์ดนิยาย
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
