เอิ๊ก....ใครจะปลื้ม หรือคิดเอาเองว่าเป็นเจ้าของ หุหุ
ก็ได้แค่คิดนั่นแหละ เพราะเจ้าของตัวจริงนะ ผมตะหาก วิ้วววววว
...........
......
ผมขี่รถชมเมืองมาเรื่อยๆ อากาศกำลังเย็นสบายเลยเชียวหละ
รู้งี้ขี่รถเล่นอีกสักรอบสองรอบก็คงจะดี ผมนะสบาย แต่ฮวดนู่น
"เต้...ใข่เราจะแข็งตายแล้วนะ"
อารายยังไม่ทันจะได้ทำอะไรเลย ไหงมาพูดแบบนี้เนี๊ยะ
แล้วผมก็หันไปดู ฮวด เอ่อ....ใกล้จะแข็งแล้วจริงๆด้วย...ก็น้ำแข็งที่มันถือมา
มันดันเอามานั่งบนหว่างขาด้านหน้า ผมถึงว่า รู้สึกเย็นๆ แถวๆก้นของผม แฮะๆ
ว่าแล้วก็บึ่งรถ มุ่งหน้าสู่บ้านฮวดภายใน 5 นาที
............
.....
ก่อนขึ้นไปถึงห้อง ผมหิ้วของพะรุงพะรัง เพราะฮวดมันต้องวิ่งไปเปิดประตูบ้าน
แล้วก็เข็นรถผมเข้าบ้าน ก่อนจะรีบวิ่งกุลีกุจอมาช่วยผมถือของ
"มาๆ เดี๋ยวช่วยถือ" แล้วมันก็แกล้งเข้ามา ทำท่าจะอุ้มผม..
"เฮ้ย...ไม่ต้องๆ เดี๋ยวก็อดกินกันพอดี" คืออดกินเหล้าแต่กินอย่างอื่นกันแทน
ผมมันพวกกลัวความมืด เหอะๆ เลยเดินติดๆกับมันตลอด มันก็เหมือนแกล้งผมนะ
ไม่ยอมเปิดไฟให้
"นี่ๆ ถ้าไม่เปิดไฟนะ เราได้ตกบันไดลงมาตายแน่ๆ" ต้องให้พูดแบบนี้มันถึงจะเปิดไฟให้
ผมเริ่มเอ๊ะใจตั้งแต่ เดินเข้ามาแล้ว เอ...ทำไมมันรู้สึกแปลกว้า......
จนทุกอย่างมันมาเฉลยในห้องของฮวด ภาพห้องของฮวดในวันนั้นมันยังติดตาผมอยู่เลย
ห้องรกๆ ที่ต้องเดินแล้วเอาเท้าเขี่ยของที่กองที่พื้น เพื่อเปิดทาง
แต่วันนี้ มันเปลี่ยนไป ของทุกอย่างในห้องถูกจัดเก็บไว้อย่างเป็นระเบียบ
เสื้อผ้าที่ใช้แล้ว ถูกกองในตะกร้าผ้า อย่างเรียบร้อย ผ้าห่มถูกพับเก็บไว้อยู่ปลายเตียง
ผมยืนอึ้งอยู่พักนึง สายตายังคงมองสิ่งที่อยู่ตรงหน้าอย่างไม่เชื่อสายตานัก
"นี่ แฟนฮวดมาเก็บให้เหรอ" ที่ไม่คิดว่าเป็นจะเป็นฮวด เพราะผมเพิ่งเห็นแฟนฮวดกลับมาเมื่อวันก่อน
"ป่าว...เราเก็บเอง ไม่เชื่อเหรอ" มันพูดจบ ผมหันไปมองหน้ามัน
"จิงดิ๊ นึกไงถึงเก็บอ่ะ วันก่อนมายัง...เละ อยู่เลย" ผมพูดไปก็มองสิ่งของรอบตัว
ฝุ่นยังมีอยู่บ้าง แต่...น้อยลงอย่างเห็นได้ชัด ผ้าปูที่นอนอันใหม่สีน้ำเงินเข้ม ดูสะอาด
"ตอนที่เต้มาตอนนั้น ฮวดยังช๊อตอยู่นะ แต่ตอนนี้ฮวดหายแล้ว ฮวดกลับมาเป็นคนเดิมแล้ว"
มันพูดจบแล้วหันมายิ้ม น่ารักๆใส่ผมทีนึง
"แหม..ยิ้มหว่านเสน่ห์เราอีกแล้ว แค่นี้ก็หลงจนโงหัวไม่ขึ้นแล้ว" ผมพูดแซวมันไปแบบนั้นแหละ
แต่จริงๆก็น่าหลงไหลอยู่
................
......
"เฮ้ย....น้ำแตก....." ผมตะโกนลั่น เพราะมือที่ถือถุงน้ำแข็งอยู่ เริ่มมีน้ำไหลออกมาเยอะแล้ว
"เต้ถือไว้ก่อนเดี่ยวเราไปเอากระติกมา" แล้วมันก็วิ่งออกไป หยิบกระติกกับแก้วมาสองใบ
แล้ว.....ความสุขทางใจ เล็กๆของผมก็ได้เริ่มขึ้นอีกครั้ง
"หมดแก้ว" ผมพูดเสียงดัง ปลุกใจกันเล็กน้อย
"กิ้ง" เสียงแก้วกระทบกัน ก่อนจะมีเสียง "อึกๆ "ตามมา อืม....เหล้าบ้านี่ ไม่อร่อยเลย ให้ดิ้นตาย
เหล้าถูกๆก็งี้แหละ
เราคุยกันหลายเรื่องมากๆ ในคืนนั้น ผมคงเรียบเรียงลำดับไม่ถูก แต่จะเอาบางเรื่องที่หน้าสนใจละกันนะ
..............
.......
"ฮวดหายดีหรือยัง" ผมถามเพราะเป็นห่วงมัน ที่สำคัญแฟนคลับก็ห่วงกันเยอะด้วย เลยถามเผื่อให้
"ตอนนี้ฮวดหายดีแล้วหละ ช่วงที่เต้มาตอนนั้นเรายังช๊อตๆอยู่เลย" ผมทำท่างง อะไรช๊อตคืออะไร
"ก็ฮวดกินยากล่อมประสาทที่หมอให้นะแหละ ปกติเขาให้กินกันคราวละ เม็ด" มันทิ้งช่วงแล้วกระดกเหล้า
"แล้วฮวดกินกี่เม็ดหละ" ผมถามมันต่อเพื่อไม่ให้มันขาดช่วง
"4 เม็ด"
"เฮ้ย..แล้วไม่เป็นอันตรายเหรอ"
"ก็....เป็นอย่างที่เต้เห็นนะแหละ" ฮวดมันอึ้กๆเหล้าเข้าปากอีก
"เราถามสาเหตุหน่อยได้มะ ว่าฮวดเครียดอะไรมากเหรอ ไม่สะดวกจะเหล้าก็ได้นะ"
"ก็หลายๆเรื่องนะ เรื่องที่บ้าน เรื่องแฟนฮวดด้วย" อืม....ผมนั่งฟังมันใจจดใจจ่อ จิบเหล้าไปด้วย
เหมือนนั่งดูหนังอยู่เรื่องนึงเลย
"ก่อนหน้าที่เต้จะเจอกับฮวดครั้งที่แล้ว ตอนนั้นเราติดยากล่อมประสาทนะแหละ คิดมากทีไร
ก็หยิบมากินทุกที แล้วมันไปตีกับเหล้าที่กินเข้าไปทุกวัน เลยหนักเข้าไปอีก"
"อืม...แล้วไงต่อ" ผมเห็นมันเงียบ เลยถามมันต่อ
"เรื่องของเรื่องก็คือ แฟนฮวดทะเลาะกับฮวด ฮวดเครียดไม่รู้จะทำไงกินเหล้าทุกวันๆ
แล้ววันนั้นมันไม่ไหว ฮวดนั่งรถไฟ ไปหาเพื่อนฮวดที่กรุงเทพ ฮวดเจอหน้าเพื่อน
ฮวดร้องเลยอ่ะ แบบว่ามันไม่ไหวแล้ว แล้วเพื่อนฮวดมันก็บอกว่า เออ..กรูรู้เรื่องมึงแล้ว
แฟนเมิงจะบอกเลิกเมิง แต่ไม่กล้า ฮวดมันได้ยินแบบนั้น ร้องไห้หนักเข้าไปอีก
กินเหล้ากันข้ามวันข้ามคืน 2 วัน 2 คืน ไม่หลับไม่นอน"
มันก็เล่าอีกเยอะมากๆ ว่ามันไปผจญภัยที่กรุงเทพยังไงบ้าง ตอนนั้นมันโทรมมากๆ เหมือนคนติดยา
ไปไหนมาไหนก็มีแต่คนมองแบบดูถูก..........พอเงินหมดก็กลับบ้าน
ที่บ้านฮวดเป็นห่วงกันใหญ่ เพราะฮวดไม่ได้เอามือถือไป แล้วก็ไปไม่ได้บอกใครด้วย
กลับมาได้ไม่นาน ฮวดมันก็...กินเหล้าหนักบวกกับกินยาระงับประสาทระดับ 15 (มันบอกผมอย่างนั้นนะ
ระดับ 15 ก็คือ ยาระงับประสาทระดับธรรมดา 15 เม็ด รวมเป็น 1 เม็ด)
มันกินไป 1 เม็ด แล้วมันก็บอกว่า มันโทรไปหาเพื่อนลาตายทุกคนเลย
ตอนนั้นที่บ้าน แล้วก็เพื่อนๆมายืนหน้าห้อง กอดคอร้องไห้ เพราะคิดว่าฮวดจะตายแล้ว
แม่กับน้องสาวฮวดยืนร้องไห้กันหน้าห้อง ส่วนป๋าเดินเข้ามาคุยกับฮวด
บอกว่ารักฮวดนะ คิดจะทำอะไร ก็คิดให้ดี แล้วฮวดก็โกดป๋า..กินยาระดับ 15 ต่อหน้าป๋าไปอีกเม็ด
แล้วป๋าก็ให้พี่ชายเข้ามา พี่เขาก็มานั่งข้างๆ กอดคอฮวด พูดไปร้องไป พี่ชายนะรักฮวดมาก
รักแบบมากๆเลย ฮวดเริ่มฟิวหลุด เริ่มพูดจาไม่รู้เรื่องแล้ว พี่ชายก็เดินพาป๋ามาหาแม่
แม่กับน้องสาวก็ยืนร้องไห้ เรียกชื่อฮวด แล้วหลังจากนั้นฮวดก็ไม่รู้ตัวอีกเลย
มารู้สึกอีกทีก็ตอนที่ เพื่อนฮวดมันเข้ามาหา หน้ามันเลือดไหลเต็มเลย ฮวดเลยได้สติ
ถามมันไปว่า ไปโดนอะไรมา มันบอกฮวดว่า มันทะเลาะกับที่บ้านมา เพราะมันจะออกมาหาฮวด
แต่ที่บ้านไม่ยอม มันก็เลยต่อยกับพี่ แล้วหนีออกมา
ตอนนั้นป๋า แม่ น้องสาว พี่ชายมาพูด ฮวดไม่รู้สึกอะไรนะ แต่เพื่อนมาพูด ฮวดซึ้งเลย เรียกสติฮวดกลับมาหมดเลย
แล้วเพื่อนมันก็นั่งเป็นเพื่อนฮวด จนมันไม่ไหวขอตัวกลับ ฮวดก็ลงไปส่งมันนะ เดินไปตัวปล่าวเลย
ใส่กางเกงในลงไปส่งมันทั้งอย่างนั้นเลย ฮวดกลับขึ้นมา น้องสาวฮวดก็ต่อโทรศัพย์ให้คุยกับแฟนฮวด
จนแฟนฮวดบอกจะมาหา ฮวดก็เลยไล่ให้ทุกคนกลับไปนอนกัน
แต่ฮวดไม่นอน นั่งมองนาฬิกาข้ามคืนมาจนเช้า (มันบ้าไปแล้วจริงๆ ทำไปได้ไง)
แฟนฮวดมาก็คุยๆกัน สรุปแล้ว แฟนฮวดให้โอกาสฮวดอีกครั้งในการปรับปรุงตัว
เรื่องที่หนึ่งก็เลยจบลงแบบนี้...........
........
...............
เอาไว้มาต่อตอนต่อไป มีอีกหลายเรื่อง.....ฉากแรกซีเรียสหน่อย ฉากหลังๆนี่ น่ารักๆแล้วหละ
ง่วงแล้ว นอนก่อนดีกว่า
บายๆ
คิดถึงทุกคนนะครับ
ใครเม้นก็ขอให้ปีใหม่นี้ ได้แบบใหญ่ๆแล้วก็ยาวๆ เอ้ย....
ของขวัญชิ้นใหญ่ๆ แล้วก็.......อายุยืนยาววววววววววว
อิอิ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
